Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency
Headwords Alphabetical [ <<  >> ]
ժուժկալութիւն   1
ժտել   3
ժրագոյն   2
ժրաջան   7
ի   1838
իբր   10
իբրեւ   25
իղձ   33
իմ   433
Wordform

ի
1838 occurrence(s)


prep.
Eng: in/at/to/from
Wordforms Alphabetical [ <<  >> ]
ժտիմ   1
ժրագոյն   1
ժրագոյնս   1
ժրաջան   7
ի   1838
իբր   10
իբրեւ   25
իղձ   8
իղձս   4


1    1:2|Վարդապետութիւն Քրիստոսիի վեր է քան զամենայն վարդապետութիւնս
1    1:2|եւ որ զհոգին ունի՝ զծածկեալնի նմա գտանէ զմանանայ: Բայց բազումք
1    1:2|նմա գտանէ զմանանայ: Բայց բազումքի ստէպ լրոյ աւետարանին չառնուն
1    1:2|եւ քաղցրութեամբ զբանս Քրիստոսի առնուլի միտ, զամենայն զվարս իւր փոյթ
1    1:3|Եթէ գիտէիր զամենայն աստուածաշունչ գիրսի բերան, եւ զամենայն իմաստասիրաց բանս
1    1:3|ամենայն ինչ ընդունայն է, բացի սիրոյն Աստուծոյ եւի ծառայութենէ
1    1:3|բացի սիրոյն Աստուծոյ եւի ծառայութենէ նորա: Այս է կատար
1    1:4|Ապա ունայնութիւն է կորստական մեծութեանի խնդիր լինել, եւ յայն հաստատել
1    1:5|լցցի ունկն լսելով: Ապա փութաի սիրոյ երեւելեաց զսիրտ քոի
1    1:5|ի սիրոյ երեւելեաց զսիրտ քոի բաց դարձուցանել, եւ յաներեւոյթս զքեզ
1    2:1|է յաշխարհի, եւ ոչ կայիի սէր, զի՞նչ օգուտ էր ինձ
1    2:2|Կասի՛րի կարի իմն ըղձանալոյ գիտութեան. զի
1    2:2|գիտութեան. զի մեծ է որի նմայն զբաղումն եւ պատրանք: Գիտունք
1    2:2|Եւ յոյժ անմիտ է, որի չպիտոյս փրկութեան իւրոյ պատաղի
1    2:3|Որչափ առաւելուսի գիտութիւն, այնչափ ծանրագոյն համար ունիս
1    2:4|գիտես ցոր վայր կացցես մնասցեսի բարին: Ամենեքին տկար եմք, այլ
1    3:1|իրաց, վասն որոց ոչ յանդիմանիցիմքի դատաստանի՝ թէ զմէ՛ ոչ գիտացաք
1    3:1|զկարեւորօք, կամակար ձգիմք յընդվայրաքնինս եւի վնասակարս: Աչս ունիմք, եւ ոչ
1    3:2|որում յաւիտենական Բանն խօսի, նաի բազում խնդրոց զերծ գտանի: Ի
1    3:2|ի բազում խնդրոց զերծ գտանի: Ի միայնոյ Բանէ անտի է ամենայն
1    3:2|դատի ուղիղ: Որում ամենայն ինչի միումն է, եւ զամենայնի
1    3:2|ի միումն է, եւ զամենայնի մի ձգէ, եւ զամենայնի
1    3:2|ի մի ձգէ, եւ զամենայնի միում տեսանէ, մարթ է սրտի
1    3:2|յաճախ բազումս ընթեռնուլ եւ լսել. ‘ի քեզ է ամենայն զոր խնդրեմ
1    3:3|բազումս եւ վսեմականս անաշխատ առնուի միտ. զիի վերուստ անտի
1    3:3|անաշխատ առնուի միտ. զիի վերուստ անտի ընդունի զլոյս հանճարոյ
1    3:3|եւ պարզ եւ անդրդուելի հոգի՝ ‘ի յաճախել գործոց ոչ զբաղնու. Զի
1    3:3|գործոց ոչ զբաղնու. Զի զամենայնի փառս Աստուծոյ գործէ, եւի
1    3:3|ի փառս Աստուծոյ գործէ, եւի խնդրելոյ զիւրն յամենայնի ջանայ լինել
1    3:3|զոր արտաքոյ առնել ունի, նախի ներքոյ կարգադրէ: Եւ ոչ այնք
1    3:3|Եւ ոչ այնք ձգեն զնաի ցանկութիւն ախտաւոր յօժարութեան. Այլ ինքն
1    3:3|յաղթել, եւ օր ըստ օրէի մեր վերայ զօրանալ, եւի
1    3:3|ի մեր վերայ զօրանալ, եւի լաւ անդր յառաջադէմ լինել
1    3:5|Եթէ այնչափ փոյթի մէջ առնուինի խլել զմոլորութիւնս
1    3:5|այնչափ փոյթի մէջ առնուինի խլել զմոլորութիւնս եւի տնկել
1    3:5|առնուինի խլել զմոլորութիւնս եւի տնկել զառաքինութիւնս, որչափի յուզել
1    3:5|եւի տնկել զառաքինութիւնս, որչափի յուզել զխնդիրս, որ արդեօքի
1    3:5|ի յուզել զխնդիրս, որ արդեօքի վեր երեւէին այսչափ չարիք եւ
1    3:5|երեւէին այսչափ չարիք եւ գայթակղութիւնքի ժողովրդեան, եւ ոչ այսչափ թուլութիւն
1    3:5|ժողովրդեան, եւ ոչ այսչափ թուլութիւնի վանականս: Ի գալ աւուրն դատաստանի
1    3:5|ոչ այսչափ թուլութիւնի վանականս: Ի գալ աւուրն դատաստանի ոչ լինի
1    3:5|էին եւ գիտութեամբք ծաղկէին: Այժմի հասս նոցա այլք վայելեն, եւ
1    3:5|գիտեմ թէ խորհից՞ին ինչ զնոցանէ: Ի կենդանութեան իւրեանց համարէին լինել ինչ
1    3:6|քան խոնարհ, վասն այնորիկ նանրանանի խորհուրդս իւրեանց: Նա է ճշմարտապէս
1    4:0|Յաղագս նուաստ յառաջատեսութեանի գործս
1    4:1|զմարդկան տկարութիւն, զի դիւրամէտ էի չարն, եւի բանս իւր
1    4:1|դիւրամէտ էի չարն, եւի բանս իւր սայթաք
1    4:2|իմաստութիւն է չլինել վաղվաղակի գործս, եւ ո՛չ յամառ յիւր
1    4:2|առն իմաստնոյ եւ երկիւղածի մուտի խորհուրդ. եւ խնդրեա՛ ուսանելի
1    4:2|ի խորհուրդ. եւ խնդրեա՛ ուսանելի լաւէ անտի, քան զհետ երթալ
1    4:2|իմաստուն ըստ Աստուծոյ, եւ փորձի բազումս: Որչափ առաւել ոք խոնարհ
1    5:1|Զճշմարտութիւն խնդրել պարտ էի սուրբ գիրս, եւ ոչ ճարտարախօսութիւն
1    5:1|եւ գրեցան: Առաւել պարտ էի սուրբ գիրս՝ ‘ի խնդիր լինել
1    5:1|պարտ էի սուրբ գիրս՝ ‘ի խնդիր լինել օգտի, քան նրբութեան
1    6:1|աղքատն եւ խոնարհ հոգւով՝ վայելենի բազում խաղաղութեան: Այր՝ որ դեռ
1    6:1|յինքեան, վաղվաղակի փորձի եւ յաղթիի փոքունս եւի չնչինս: Տկարն
1    6:1|եւ յաղթիի փոքունս եւի չնչինս: Տկարն հոգւով, եւ որ
1    6:1|ինչ մարմնաւոր է եւ յօժարամիտի զգալիս, դժուարին է նմա յերկրաւոր
1    6:1|դժուարին է նմա յերկրաւոր ցանկութեանցի բաց կալ իսպառ: Վասն այսորիկ
1    6:1|անգամ տրտմութիւն ունի զնա, յորժամի բաց հրաժարէ. եւ դիւրաշարժ է
1    6:1|բաց հրաժարէ. եւ դիւրաշարժ էի ցասումն, թէ ոք նմա ընդդէմ
1    6:2|զհետ երթայ, որում ցանկայ, անդէնի խղճէ մտաց ծանրանայ. Զի զիւրոց
1    6:2|լինելով կրից՝ գտանի ճշմարիտ խաղաղութիւնի սիրտ առն մարմնասիրի, եւ ոչ
1    6:2|սիրտ առն մարմնասիրի, եւ ոչի մարդ՝ որ անձնատուր է յարտաքինս
1    7:0|Յաղագս խորշելոյի սնոտի յուսոյ, եւի մեծամտութենէ
1    7:0|խորշելոյի սնոտի յուսոյ, եւի մեծամտութենէ
1    7:1|է, որ դնէ զյոյս իւրի մարդիկ կամ յարարածս: Մի՛ ամօթ
1    7:1|Մի՛ ամօթ համարիր այլում ծառայելի սէր Յիսուս Քրիստոսի, եւ յաշխարհի
1    7:1|եւ Աստուած յաջողեսցէ կամաց քոցի բարին: Մի՛ ապաւինիրի քո
1    7:1|քոցի բարին: Մի՛ ապաւինիրի քո գիտութիւն, կամի հանճար
1    7:1|ապաւինիրի քո գիտութիւն, կամի հանճար մսեղեաց, այլի շնորհս
1    7:1|կամի հանճար մսեղեաց, այլի շնորհս Աստուծոյ, որ ձեռնտու է
1    7:2|յինչս, թէ ունիս. եւ մի՛ի բարեկամս, թէ հզօր են. այլ
1    7:2|որ ինչ ձիրք բնութեան ենի քեզ
1    7:3|որ գիտէ թէ զինչ կայի մարդ: Մի՛ հպարտանար ընդ գործս
1    7:3|թէ այլք լաւ եւս, զիի խոնարհութիւն հաստատեսցիս: Ոչինչ վնաս է
1    7:3|Ընդ խոնարհս՝ հանապազորդ խաղաղութիւն. այլի սիրտ հպարտաց յաւէտ նախանձ եւ
1    8:0|Յաղագս զգոյշ լինելի կարի իմն ընտանութենէ
1    8:1|ընդ նոսա՝ որ ինչ էի շինութիւն: Մի՛ լիցի քեզ ընտանենալ
1    8:1|ընտանութիւն՝ լիցի քեզ անձկալի. այլի մարդկան ծանօթութենէ խորշեաց
1    8:2|յաչաց ելանեմք, վասն անբարի բարուցի մեզ երեւելոց
1    9:1|Մեծ է յոյժ կալի հնազանդութեան ընդ ձեռամբ առաջնորդի, եւ
1    9:1|լինել ինքնագլուխ: Ապահովագոյն է կալի հպատակութեան՝ քան յառաջնորդութեան: Բազումք կան
1    9:1|հնազանդութեամբ առ հարկի, եւ ոչի սիրոյ: Եւ այսպիսիք տանջին, եւ
1    9:1|ստանան զազատութիւն մտաց, թէ ոչի բոլոր սրտէ վասն Աստուծոյ հնազանդեն
1    9:1|եւ ոչ գտցես հանգիստ, բայցի խոնարհ հպատակութեան ընդ հովուութեամբ առաջնորդի
1    9:1|առաջնորդի: Ցնորք տեղափոխութեան զբազումս արկինի պատրանս
1    9:2|միտս իւր, եւ առաւել միտէի համախոհս իւր: Բայց եթէ Աստուած
1    9:2|իւր: Բայց եթէ Աստուած էի միջի մերում, հարկ է թողուլ
1    9:2|մի՛ կարի իմն ապաստան լինիրի քո կարծիս, այլ մտադիւր եւ
1    9:3|բարի. Այլ չանսալն այլոցի պահանջել բանին, նշան է հպարտութեան
1    10:0|Յաղագս խորշելոյի դատարկ բանից
1    10:1|Քանզի անդէն յունայնութիւն շաղախիմք, եւի գերութիւն մատնիմք: Ո՞ տայր, թէ
1    10:1|յոլովակի լռէի, եւ չլինէիի մէջ մարդկան: Այլ զի՞ է
1    10:1|է մեզ այդպէս յօժարամիտ բերիլի խօսս եւի զրոյցս, որ
1    10:1|յօժարամիտ բերիլի խօսս եւի զրոյցս, որ դուն ուրեք անխիղճ
1    10:1|որ դուն ուրեք անխիղճ դառնամքի լռութիւն: Յայն սակս յօժարամիտ բերիմք
1    10:1|լռութիւն: Յայն սակս յօժարամիտ բերիմքի զրոյցս, զի ընդ միմեանս խօսակցութեամբ
1    10:1|զրոյցս, զի ընդ միմեանս խօսակցութեամբի միմեանց մխիթարել խնդրեմք. եւ զսիրտ
1    10:1|մխիթարել խնդրեմք. եւ զսիրտ մերի պէսպէս խորհրդոց վաստակաւոր՝ սփոփել կամիմք
1    10:2|օգուտ իցէ խօսել, որ ինչի շինութիւն է՝ զայն խօսեաց: Ի
1    10:2|ի շինութիւն է՝ զայն խօսեաց: Ի չար սովորութենէ, եւի հեղգութենէ
1    10:2|խօսեաց: Ի չար սովորութենէ, եւի հեղգութենէ յառաջադիմութեան մերոյ է բազում
1    11:1|Ի բազում խաղաղութեան վայելէաք, եթէ ոչ
1    11:1|ոչ պատաղէաք յայլոց բանս եւի գործս, եւ յորս ոչ են
1    11:1|Զիա՞րդ հնար է ընդ երկարի խաղաղութեան լինել այնմ, որ յօտարի
1    11:2|Զիա՞րդ ոմանքի սրբոց յառաջադէմ գտանի կատարելութիւնս
1    11:2|ոմանքի սրբոց յառաջադէմ գտանի կատարելութիւնս եւի վերնական խոկմունս
1    11:2|յառաջադէմ գտանի կատարելութիւնս եւի վերնական խոկմունս: Վասն զի գլխովին
1    11:2|պատաղիլ: Մեք կարի իմն զբաղիմքի մեր կիրս, եւ զանցաւորաց յոյժ
1    11:2|ունիմք: Դժուարահաս եմք գէթ միումի մոլութեանց յաղթել, եւ առ օրըստօրէ
1    11:3|կատարելապէս մեռեալք յանձինս, եւ ներքոյի զբաղանաց զերծք, կարող լինէաք զաստուածայինս
1    11:3|այն է, զի չեմքի կրից եւի ցանկութեանց զերծք
1    11:3|չեմքի կրից եւի ցանկութեանց զերծք, եւ ոչ ընդ
1    11:3|լինի, անդէն վաղվաղակի լքանիմք, եւի մարդկային մխիթարութիւնս բերիմք
1    11:4|ջանայաք որպէս քաջք՝ պինդ կալի մարտի, տեսանէաք արդեօք զտեառն օգնութիւն
1    11:4|տեսանէաք արդեօք զտեառն օգնութիւն յերկնիցի մեզ հասեալ: Զի նա ինքն
1    11:4|Զի նա ինքն քաջամարտից եւի շնորհս իւր յուսացելոց՝ պատրաստ է
1    11:4|առ արմին դիցուք, զի մաքրեալքի կրից՝ խաղաղական միտս ստասցուք
1    11:5|Եթէ ամ յամէ զմիի մոլութեանց խլէաք, վաղվաղակի լեալ էաք
1    11:5|լաւագոյնս եւ մաքրագոյնս գտանեմք զմեզի սկզբան դարձի, քան յետ բազմամեայ
1    11:5|առ փոքր մի բռնադատէաք զանձինսի սկզբան, ապա զամենայն կարող էաք
1    11:6|Արդ թէ չես յաղթօղի փոքունս եւի թեթեւս, զիա՞րդ
1    11:6|ես յաղթօղի փոքունս եւի թեթեւս, զիա՞րդ յաղթեսցեսի դժուարինս
1    11:6|եւի թեթեւս, զիա՞րդ յաղթեսցեսի դժուարինս: Ի սկզբան անդ լեր
1    11:6|թեթեւս, զիա՞րդ յաղթեսցեսի դժուարինս: Ի սկզբան անդ լեր դիմական քում
1    11:6|դիմական քում յօժարութեան, եւ կասիրի չար սովորութենէ. Զի մի՛ առ
1    11:6|անձինդ բարեկրութիւն, ժրագոյն արդեօք լինէիրի փոյթ հոգեւոր յառաջադիմութեան
1    12:1|Օգնեն սոքա յոլովակի խոնարհութեան, եւի սնափառութենէ պահեն զմեզ: Զի յայնժամ
1    12:1|յայնժամ լաւ եւս ապաստան լինիմքի ներքին մեր վկայ յԱստուած, յորժամ
1    12:1|մեր վկայ յԱստուած, յորժամ արտաքոյի մարդկանէ անարգիմք, եւ չեն
1    12:1|անարգիմք, եւ չեն զմէնջի բարի կարծիս
1    12:2|լինել յԱստուած, մինչ ոչ կարօտելի խնդիր լինելոյ մարդկային մխիթարութեանց: Այր
1    12:2|յորժամ նեղի կամ փորձի, կամի չար խորհրդոց տառապի, յայնժամ առաւել
1    12:2|եւ անձկայ մահու. Զի լուծեալի մարմնոյ՝ ընդ Քրիստոսի լիցի: Եւ
1    13:1|ապաքէն փորձութիւն են վարք մարդոյի վերայ երկրի: Վասն այսորին ամենայն
1    13:1|այսորին ամենայն ոք զգուշաւոր լիցիի փորձութիւնս իւր, եւ տքնեսցի յաղօթս
1    13:3|չէ մարդ բոլորովին աներկեւանի փորձութեանց՝ ցորչափ կենդանի է. Զի
1    13:3|փորձութեանց՝ ցորչափ կենդանի է. Զիի ներքսի մեզ է՝ ուստի
1    13:3|կենդանի է. Զիի ներքսի մեզ է՝ ուստի փորձիմք, որովհետեւ
1    13:3|միոյ փորձութեան կամ նեղութեան՝ միւսի վերայ գայ. եւ միշտ ունիմք
1    13:3|մերոյ կորուսաք: Բազումք խնդրեն փախչելի փորձութեանց, եւ ծանրագոյնս անկանինի
1    13:3|ի փորձութեանց, եւ ծանրագոյնս անկանինի նոյնս: Փախստեամբ լոկով յաղթել ոչ
1    13:4|օգտի. նա՝ վաղագոյն եւս դառնանի նա փորձութիւնք, եւ չար եւս
1    13:4|ապաժոյժ նեղսրտութեամբ: Խնդրեա ստէպ խորհուրդի փորձութեան. եւ ընդ փորձանաւորի մի՛
1    13:5|արթուն կալ պարտ է՝ մանաւանդի սկզբան անդ փորձութեան. Զի յայնժամ
1    13:5|ներեմք. Այլ անդէն առ սեամսի բաղխել զդուրս, ընդդէմ ելանեմք: Վասն
1    13:5|ասաց ոմն*: Կաց հակառակ դուի սկզբան. Զի պատրաստին դողք անագան
1    13:5|Այն ինչ յերկար դանդաղութեամբ, Ախտքի հնարից գոն ապստամբ: Քանզի զառաջինն
1    13:5|Եւ այնպէս փոքր փոքր գլխովինի ներքս մտանէ չար թշնամին, յորժամ
1    13:5|մտանէ չար թշնամին, յորժամ ոչի դիմի հարկանիմք նմաի սկզբան
1    13:5|ոչի դիմի հարկանիմք նմաի սկզբան: Եւ որչափ յերկրագոյն դանդաղի
1    13:5|օրէ յինքեան տկարանայ, եւ թշնամինի վերայ նորա զօրանայ
1    13:6|Ոմանքի սկզբան դարձի իւրեանց՝ ծանունս կրեն
1    13:6|ծանունս կրեն փորձութիւնս, եւ ոմանքի կատարածի: Իսկ ոմանք գրեթէ յամենայն
1    13:6|զկար մարդկան կշռէ, եւ զամենայնի փրկութիւն ընտրելոց իւրոց նախակարգէ
1    13:7|ոչ է պարտ մեզ վհատելի փորձութեան. Այլ ջերմագոյն եւս աղաչել
1    13:7|ձեռամբ Աստուծոյ յամենայն փորձութիւնս եւի վիշտս. Զի զխոնարհս հոգւով կեցուցանէ
1    13:8|Ի փորձութիւնս եւի վիշտս փորձի
1    13:8|Ի փորձութիւնս եւի վիշտս փորձի մարդ, թէ որչափ
1    13:8|զգայ ինչ ծանրութիւն. Այլ եթէի ժամանակի վշտաց համբերութեամբ տանի, կայ
1    13:8|կայ յոյս մեծի օգտի: Ոմանքի մեծամեծ փորձութեանց պահին, եւի
1    13:8|ի մեծամեծ փորձութեանց պահին, եւի փոքունս հանապազօրեայս ստէպ յաղթին. Զի
1    13:8|յաղթին. Զի խոնարհեալք՝ մի՛ երբէքի մեծամեծս յանձնապաստան լիցին, որի
1    13:8|ի մեծամեծս յանձնապաստան լիցին, որի փոքունս տկարանան
1    14:0|Յաղագս խորշելոյի յանդուգն դատողութենէ
1    14:1|Զաչսդի քեզ դարձո. եւ զայլոց գործս
1    14:1|գործս զգոյշ լեր չդատել: Ի դատել զայլս՝ մարդ զուր ջանայ
1    14:1|սխալէ, եւ դիւրաւ մեղանչէ: Իսկի դատել եւի քննել զանձն
1    14:1|մեղանչէ: Իսկի դատել եւի քննել զանձն՝ միշտ ջանք իւր
1    14:1|յօգուտ: Որպէս զիարդ են իրքի սիրտ մեր, ըստ այնմ սովոր
1    14:2|զմեզ միահաղոյն ձգէ զկնի: Բազումքի ծածուկ զանձինս խնդրեն յամենայնի զոր
1    14:2|եւ ոչ իմանան: Թուին եւի բարւոք խաղաղութեան կալ, յորժամ յաջողեն
1    14:2|եւ կարծեաց յոլովակի ծագին երկպառակութիւնքի մէջ բարեկամաց եւ քաղաքացեաց, ‘ի
1    14:2|ի մէջ բարեկամաց եւ քաղաքացեաց, ‘ի մէջ կրօնաւորաց եւ առաքինեաց
1    14:3|Եթէ կարի իմն ապաստան եսի տրամաբանութիւն քո կամի հանճար
1    14:3|եսի տրամաբանութիւն քո կամի հանճար, քանի հնազանդական առաքինութիւն
1    14:3|քո կամի հանճար, քանի հնազանդական առաքինութիւն Յիսուսի Քրիստոսի, հազիւ
1    15:0|Յաղագս որի սիրոյ արարեալ գործք
1    15:1|ինչ գործ կամաւ թողուլ կամի լաւ եւս փոխել՝ արժան է
1    15:1|եւս փոխել՝ արժան է: Զիի լինել այսմ այսպէս, գործն բարի
1    15:1|բարի ոչ եթէ խանգարի, այլի լաւագոյն փոխարկի: Առանց սիրոյ արտաքին
1    15:1|ոչինչ օգտեն. իսկ որ ինչի սիրոյ արարեալ, որչափ եւ փոքր
1    15:1|շահեկան: Զի առաւել հայի Աստուածի սէրն՝ որով ոք գործէ, քան
1    15:1|սէրն՝ որով ոք գործէ, քանի գործն՝ զոր առնէ
1    15:2|ախորժակ անձնդիւրութեան՝ դուն ուրեք լինինի բացէ
1    15:3|եւ յոր ամենայն սուրբք որպէսի վախճան զմայլմամբ հանգչին: Թէ ոք
1    16:1|գուցէ այնպէս լաւ եւս իցէի հանդէս համբերութեան քոյ. առանց որոյ
1    16:1|զԱստուած՝ օգնական լինել քեզ, առի կարօղ լինելոյ տանել քաղցրութեամբ
1    16:2|որ քաջ գիտէ զչարիս յեղափոխելի բարին: Ջանա երկայնամիտ լինելի
1    16:2|ի բարին: Ջանա երկայնամիտ լինելի տանել պակասութեանց այլոց եւ որպիսի
1    16:2|զիա՞րդ կարօղ լիցիս խոնարհել զայլսի հաճոյ քո: Մտադիւր կամիմք, թէ
1    16:4|ոք յառաքինութեան, լաւ եւս երեւիի դէպս վշտաց: Քանզի դէպս զմարդ
1    17:1|Ուսիր զկամս քոի բազումս խորտակել, եթէ կամիս խաղաղութիւն
1    17:1|ունել: չէ ինչ փոքր՝ ‘ի մենաստանս կամի ժողովս եղբարց
1    17:1|ինչ փոքր՝ ‘ի մենաստանս կամի ժողովս եղբարց բնակել, եւ անդ
1    17:1|անդ անտրտունջ գնալ, եւ մինչեւի մահ հաւատարիմ մնալ: Երանի՜ այնմ
1    17:1|կալ զքեզ որպէս վտարանդի պանդուխտի վերայ երկրի: Լեր յիմար վասն
1    17:2|է հնար եւ ընդերկար կալի խաղաղութեան այնմ որ ոչ ջանայ
1    17:3|Ի ծառայութիւն եկիր, եւ ոչ յառաջնորդութիւն
1    17:3|ծառայութիւն եկիր, եւ ոչ յառաջնորդութիւն. ‘ի համբերութիւն եւ յաշխատութիւն կոչեցար, եւ
1    17:3|եւ յաշխատութիւն կոչեցար, եւ ոչի դատարկութիւն եւի շատխօսութիւն: Ապա
1    17:3|եւ ոչի դատարկութիւն եւի շատխօսութիւն: Ապա աստ փորձին մարդիկ
1    17:3|աստ փորձին մարդիկ, որպէս ոսկիի բովս: Աստ ոչ ոք կարօղ
1    18:1|Հայեացի կենդանի օրինակս սրբոց հարց, յորս
1    18:1|եւ սիրելիք Քրիստոսի ծառայեցին տեառնի քաղց եւի ծարաւ, ‘ի
1    18:1|ծառայեցին տեառնի քաղց եւի ծարաւ, ‘ի ցուրտ եւի
1    18:1|ի քաղց եւի ծարաւ, ‘ի ցուրտ եւի մերկութեան, ‘ի
1    18:1|ի ծարաւ, ‘ի ցուրտ եւի մերկութեան, ‘ի վաստակս եւ յաշխատութիւնս
1    18:1|ի ցուրտ եւի մերկութեան, ‘ի վաստակս եւ յաշխատութիւնս, ‘ի խոկմունս
1    18:1|մերկութեան, ‘ի վաստակս եւ յաշխատութիւնս, ‘ի խոկմունս եւի պահս, յաղօթս
1    18:1|եւ յաշխատութիւնս, ‘ի խոկմունս եւի պահս, յաղօթս եւի սուրբ
1    18:1|եւի պահս, յաղօթս եւի սուրբ խոկմունս, ‘ի հալածանս եւ
1    18:1|յաղօթս եւի սուրբ խոկմունս, ‘ի հալածանս եւի նախատինս բազումս
1    18:1|սուրբ խոկմունս, ‘ի հալածանս եւի նախատինս բազումս
1    18:2|իւրեանց յաշխարհի աստ ատեցին, զիի յաւիտենական կեանս ժառանգեսցեն զնոսա: Ո՜վ
1    18:2|դիտաւորութիւն առ Աստուած կալան յանձինս: Ի տուէի ձեռագործս վաստակէին, եւ
1    18:2|Աստուած կալան յանձինս: Ի տուէի ձեռագործս վաստակէին, եւի գիշերի
1    18:2|տուէի ձեռագործս վաստակէին, եւի գիշերի ընդ երկար յաղօթս պարապէին
1    18:2|երկար յաղօթս պարապէին. թէպէտ եւի ձեռագործել իսկ՝ ‘ի մտաւոր աղօթից
1    18:2|թէպէտ եւի ձեռագործել իսկ՝ ‘ի մտաւոր աղօթից ոչ դադարէին
1    18:3|զպէտս մարմնաւոր կերակրոյ: Յամենայն մեծութենէի փառաց եւի պատուոյ, ‘ի
1    18:3|Յամենայն մեծութենէի փառաց եւի պատուոյ, ‘ի բարեկամաց եւ յազգայնոց
1    18:3|ի փառաց եւի պատուոյ, ‘ի բարեկամաց եւ յազգայնոց հրաժարեալ ունել
1    18:3|առնուին. իսկ մարմնոյ ծառայել եւի կարեւորս՝ ծանր էր նոցա: Ապա
1    18:3|յերկրաւոր ինչս, այլ մեծատունք յոյժի շնորհս եւ յառաքինութիւնս: Արտաքոյ չքաւորք
1    18:4|Աստուծոյ էին պատուականք եւ սիրելիք: Ի ճշմարիտ խոնարհութեան կային. միամիտ հնազանդութեամբ
1    18:4|բարւոք յառաջադիմութիւն, քան գաղջացելոց բազմութիւնքի ցոփութիւն
1    18:5|քանի՜ եռանդն էր ամենայն կրօնաւորացի սկիզբն սուրբ կարգաց իւրեանց: քանի՜
1    18:6|մերոյ. որ այդպէս վաղվաղակի հովանամքի նախնի եռանդնէ, եւ տաղտկանամքի
1    18:6|ի նախնի եռանդնէ, եւ տաղտկանամքի կենաց առ մեղկութեան եւ գաղջութեան
1    18:6|Երանի՜ թէ ոչ ննջէր երբէքի քեզ յառաջադիմութիւն առաքինութեանց, որ բազումս
1    19:1|եւ ասել: Օգնեա՛ ինձ տէրի բարւոք առաջադրութեանս եւի սուրբ
1    19:1|տէրի բարւոք առաջադրութեանս եւի սուրբ ծառայութեան քում, եւ տո՛ւր
1    19:2|Բայց բազմօրինակ պատահէ մեզ կասելի մերմէ առաջադրութենէ. եւ դոյզն զանցառութիւն
1    19:2|Արդարոց առաջադրութիւն առաւել հաստատեալ էի շնորհս Աստուծոյ, քան յիւրեանց իմաստութիւն
1    19:3|Եթէ վասն բարեպաշտութեան եւի սակս օգտի եղբօրն՝ զանց արասցէ
1    19:3|մեծ է, եւ վնաս գործի: Ի ջանալ իսկ յամենայն զօրութենէ, դեռ
1    19:3|իսկ յամենայն զօրութենէ, դեռ դիւրաւի բազումս գտանիմք յետնեալ: Բայց եւ
1    19:4|թէ զիա՞րդ անցուցեր զայն օրի բանսի գործս եւի
1    19:4|անցուցեր զայն օրի բանսի գործս եւի խորհուրդս, գուցէ
1    19:4|ի բանսի գործս եւի խորհուրդս, գուցէ բազում անգամ յանցեար
1    19:5|մի՛ ցուցաներ արտաքոյ. զի առանձնականքի ծածուկ առաւել աներկեւան գործին: Բայց
1    19:5|ընտրելագոյն թուի. զի են՝ որքի տօնս, եւ են՝ որք յաւուրս
1    19:5|յաւէտ քաղցրանան: Են՝ որք պիտինի ժամանակի փորձութեան, եւ են՝ որք
1    19:5|ժամանակի փորձութեան, եւ են՝ որքի խաղաղութեան եւի հանգստեան: Են
1    19:5|են՝ որքի խաղաղութեան եւի հանգստեան: Են՝ զորս մտադիւր խորհիմք
1    19:5|զորս մտադիւր խորհիմք յորժամ եմքի տրտմութեան, եւ են՝ զորս յորժամ
1    19:5|են՝ զորս յորժամ ուրախ եմքի տէր
1    19:6|զսրբոց օգնականութիւնս ջերմագոյն մաղթել: Տօնէի տօն պարտ է մեզ առաջադրել
1    19:6|փութոյ պնդութեամբ պատրաստել պարտիմք զանձինսի հանդիսի աւուրս, եւ առաքինագոյն վարս
1    19:7|մեծի փառացն, որք յայտնելոց ենի մեզի դէպ ժամանակի. եւ
1    19:7|որք յայտնելոց ենի մեզի դէպ ժամանակի. եւ ջանասցուք լաւ
1    19:7|արթունս. ամէն ասեմ ձեզ, զիի վերայ ամենայն ընչից իւրոց կացուսցէ
1    20:1|ընթերցիր զայնպիսի գիրս, որ ապաշաւի քեզ բերեն եւ ոչ զբօսանս
1    20:1|զրուցաց եւ յունայն շրջագնացութենէ եւի նորանոր լրոց, գտցես բաւական պարապ
1    20:1|նորանոր լրոց, գտցես բաւական պարապի բարի խորհուրդս պատաղելոյ: Մեծամեծքի
1    20:1|ի բարի խորհուրդս պատաղելոյ: Մեծամեծքի սրբոց խորշէին ըստ կարիի
1    20:1|ի սրբոց խորշէին ըստ կարիի մարդկան կենցաղավարութենէ, եւ ընտրէին ծառայել
1    20:1|կենցաղավարութենէ, եւ ընտրէին ծառայել Աստուծոյի ծածուկ
1    20:2|Ասաց ոմն. քանիցս անգամ եղէի մէջ մարդկան, դարձայ անտի նուազեալ
1    20:2|անձնապահ լինել: Ապա որ կամիի ներքինս եւի հոգեւորականս ժամանել
1    20:2|որ կամիի ներքինս եւի հոգեւորականս ժամանել, պարտ է նմա
1    20:3|մեծամեծ առաքինութեանցն եւ շնորհաց որի նոսա: Իսկ թիւրելոց աներկեւանութենէ գայ
1    20:3|աներկեւանութենէ գայ յառաջ, եւ յանգիի պատրանս անձին: Մի՛ երբէք խոստանար
1    20:4|բազմաց՝ չլինել ամենեւին զերծի փորձութեանց, այլ լինելի ստէպ
1    20:4|զերծի փորձութեանց, այլ լինելի ստէպ ճգունս մարտի. գուցէ ամբարտաւանութեամբ
1    20:4|ոչ երբէք անցաւոր ուրախութեան լինիի խնդիր, եւ ոչ երբէք յաշխարհայինս
1    20:4|ժառանգիցէ, որ զամենայն սնոտի հոգսի բաց հատանէ, եւ զփրկականս եւ
1    20:5|է երկնային մխիթարութեան, եթէ ոչի սուրբ զղջութիւն տացէ զանձն, մո՛ւտ
1    20:5|սուրբ զղջութիւն տացէ զանձն, մո՛ւտի սենեակ քո, եւ փակեա զդուրս
1    20:5|գրեալ է, յանկողինս ձեր զղջացարուք: Ի սենեկի գտցես, զոր ինչ արտաքոյ
1    20:5|զոր ինչ արտաքոյ յոլովակի կորուսեր: Ի սենեկի դադարել քաղցր է, եւ
1    20:5|նորա դեգերանք՝ բերեն տաղտկութիւն: Եթէի սկզբան դարձի
1    20:6|Ի լռութեան եւի հանգստի զարգանայ
1    20:6|Ի լռութեան եւի հանգստի զարգանայ փոյթեռանդն ոգի, եւ
1    20:6|աշխարհական աղմկէ օտարանայ: Ապա որի բաց կայի ծանօթից եւ
1    20:6|Ապա որի բաց կայի ծանօթից եւի բարեկամաց, առ
1    20:6|բաց կայի ծանօթից եւի բարեկամաց, առ այնպիսին մերձի Աստուած
1    20:7|ցանկութիւն նորա: Ձգեն զգայական իղձքի զբօսանս. այլ յանցանել ժամուն զի՞նչ
1    20:7|մարմնաւոր խնդութիւն անոյշ մտանէ, այլի վախճանի խայթէ եւ սպանանէ: Զի՞նչ
1    20:7|ես տեսանել, զոր չտեսանեսի սենեկի: Ահա երկինք եւ երկիր
1    20:7|երկիր, եւ ամենայն տարերք. զիի սոցանէ եղեւ ամենայն
1    20:8|տեսնիլ սնոտի: Ամբարձ զաչս քոի բարձունս առ Աստուած, եւ կաց
1    20:8|զոր հրամայէ քեզ Աստուած: Փակեաի վերայ քոյ զդուրս քո, եւ
1    20:8|քո զՅիսուս: Լեր ընդ նմաի սենեկի. զի չիք գտանել
1    20:8|լուեալ շփոթս, լաւ եւս վայելէիրի խաղաղութեան: Ցորչափ ախորժես լսել նորալուրս
1    21:1|որ ոչ վայելէ: Տուր զքեզի զղջութիւն սրտի, եւ գտցես եռանդն
1    21:2|ուրախութիւն, բայց յերկիւղի տեառն եւի բարւոք խիղճ մտաց: Երանի՜, որ
1    21:3|Մի՛ առարկաների քեզ զայլոց իրողութիւնս, եւ մի՛
1    21:3|իրողութիւնս, եւ մի՛ մղեր զանձնի դատս մեծամեծաց: Կալ յամենայնի զաչս
1    21:3|դատս մեծամեծաց: Կալ յամենայնի զաչսի վերայ քո, եւ լեր յաւէտ
1    21:3|սիրելեաց քոց: Եթէ չեսի շնորհս մարդկան, մի՛ տրտմիր վասն
1    21:3|չիցես բարեկիր եւ զգաստի գնացս, որպէս վայելէ Աստուծոյ ծառայի
1    21:3|եւ զարտաքինս ոչ իսպառ մերժեմքի բաց
1    21:4|յանձն հայի, եւ եթէ յընկերն, ‘ի միտ առնու թէ չկայ
1    21:4|ըստ զգուշագոյն քննութեան անձին, առաւելունի նա ցաւք: Նիւթ արդար ցաւոց
1    21:5|վաստակոց եւ ցաւոց. եւ ոչի խստութենէ ինչ զանգիտէիր: Բայց քանզի
1    21:5|քանզի ոչ ընդ մտանեն սոքաի սիրտ մեր, վասն այնորիկ կամք
1    21:6|Բազում անգամի կարճմտութենէ է այն, զի ընդ
1    21:6|տրտնջէ: Այլ դու խոնարհութեամբ խնդրեաի տեառնէ, զի տացէ քեզ ոգի
1    22:1|եւ ոչ ամենայն մարդ որի վերայ երկրի: Ոչ ոք է
1    22:2|կենցաղ: Ապաքէն թշուառութիւն է կեալի վերայ երկրի: Որչափ առաւել լինի
1    22:2|ուտել եւ ըմպել, տքնել եւի քուն լինել, հանգչել եւ վաստակել
1    22:3|լինել յայսպիսեաց աստի, եւ ասէ. ի վշտաց իմոց հան զիս: Բայց
1    22:3|զոգեպահ պէտս վաստակօք կամ մուրողութեամբի ձեռն բերեն, մինչ զի թէ
1    22:4|միայն զմարմնաւորս: Բայց ծանրագոյն եւսի միտ առցեն տառապեալքնի կատարածի
1    22:4|եւսի միտ առցեն տառապեալքնի կատարածի, քանի՛ խոտան եւ չնչին
1    22:4|ջերմ բարեկամք Քրիստոսի ոչ հայեցանի հաճոյս մարմնոյ, եւ ոչի
1    22:4|ի հաճոյս մարմնոյ, եւ ոչի ծաղկեալսն յայսմ աշխարհի. այլ բովանդակ
1    22:4|բարեաց: Իղձ նոցա բովանդակ բերիւրի վերի մնայունս եւ յաներեւոյթս
1    22:4|նոցա բովանդակ բերիւրի վերի մնայունս եւ յաներեւոյթս, զի մի՛
1    22:4|զի մի՛ սիրով երեւելեաց ձգեսցինի ստորինս
1    22:5|Մի՛ վհատիր, եղբայր, ‘ի յառաջադէմն լինելոյի հոգեւորս. դեռ
1    22:5|վհատիր, եղբայր, ‘ի յառաջադէմն լինելոյի հոգեւորս. դեռ կայ քոյ ժամ
1    22:5|ասա. Արդ ժամ է ձեռնի գործ առնելոյ. արդ ժամանակ է
1    22:5|պատերազմի, եւ դէպ ժամանակ զգաստանալոյ: Ի չարակրութիւնս քո եւի վիշտս
1    22:5|զգաստանալոյ: Ի չարակրութիւնս քո եւի վիշտս՝ ժամանակ է առաւելլոյ զարդիւնս
1    22:5|եւ ընդ ջուր, մինչեւ ժամանեսցեսի հանգիստ: Թէ ոչ բուռն առնես
1    22:5|անօրէնութիւնս այս, եւ ընկլցի մահկանացուսի կեանց անտի
1    22:6|մարդկան, որ միշտ դիւրամէտ էի յոռութիւնս: Այսօր խոստովանիս զմեղս քո
1    22:7|Վա՛յ է մեզ, եթէ միտեմքի հանգիստ՝ իբրեւի խաղաղութեան գոլով
1    22:7|եթէ միտեմքի հանգիստ՝ իբրեւի խաղաղութեան գոլով եւ յապահովի, մինչդեռ
1    22:7|ոչ հետք երեւին ճշմարիտ սրբութեանի գնացս մեր: Ո՞ւր էր թէ
1    22:7|յոյս ապագայ ուղղութեան, եւ առաւելլոյի հոգեւոր յառաջադիմութեան
1    23:1|գնայ վաղվաղակի եւ յիշատակ նորաի մտաց: Ո՜վ թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան
1    23:1|քեզ լինել յամենայն գործս եւի խորհուրդս, որպէս թէ այսօր հանդերձեալ
1    23:1|հանդերձեալ էիր մեռանել: Եթէ կայրի քեզ բարիոք խիղճ մտաց, ոչ
1    23:1|խիղճ մտաց, ոչ յոյժ երկնչէիրի մահուանէ: Լաւ է քեզ խորշել
1    23:1|մահուանէ: Լաւ է քեզ խորշելի մեղաց, քան խուսափելի մահուանէ
1    23:1|խորշելի մեղաց, քան խուսափելի մահուանէ: Եթէ այսօր չես
1    23:2|ընդերկար, յորժամ չեմք փոյթքի զգաստանալ: Երկար կեանք ոչ միշտ
1    23:2|առաջի աչաց ունի, եւ օրըստօրէի մահ պատրաստի: Եթէ տեսեր երբէք
1    23:3|Ի լինել առաւօտու դիրի մտի
1    23:3|Ի լինել առաւօտու դիրի մտի, թէ չես հասանելոց
1    23:3|չես հասանելոց յերեկոյն: Եւի գալ երեկոյի՝ մի՛ իշխեր խոստանալ
1    23:3|անպատրաստ գտցէ զքեզ մահ: Բազումքի քթթել ական եւ յանկարծ մեռանին
1    23:3|ական եւ յանկարծ մեռանին. զիի ժամու, յորում ոչ կարծեմք, գայ
1    23:3|ոչ կարծեմք, գայ որդի մարդոյ: Ի գալ այնր յետին ժամու՝ յոյժ
1    23:4|որ այժմէս ջանայ այնպիսի լինելի կեանս, որպիսի կամի թէ գտցի
1    23:4|կեանս, որպիսի կամի թէ գտցիի մահու: Քանզի մեծ համարձակութիւն տայ
1    23:4|կարօղ ես գործել յառողջութեան. այլի հիւանդութեան չգիտեմ թէ կարող
1    23:4|թէ կարող ի՞նչ իցես: Սակաւքի հիւանդութենէ յառաջադէմ լինինի բարին
1    23:4|Սակաւքի հիւանդութենէ յառաջադէմ լինինի բարին. որպէս եւ որք յուխտի
1    23:4|յածեալ շրջին՝ դուն ուրեք ժամանենի սրբութիւն
1    23:5|Մի՛ ապաւինիրի բարեկամս եւի մերձաւորս, եւ
1    23:5|Մի՛ ապաւինիրի բարեկամս եւի մերձաւորս, եւ մի՛ ձգեր զփրկութիւն
1    23:5|եւ մի՛ ձգեր զփրկութիւն քոի վախճան աւուրց. զի վաղ քան
1    23:6|Ապա, սիրելի, ‘ի բազում վտանգէ լիցիս ազատ, եւ
1    23:6|Ջանա արդ այնպէս կեալ, որի ժամ մահու կարող լիցիս առաւել
1    23:7|աներկեւան: Քանի՜ք խաբեցան, եւ յանկարծի մարմնոյ յափշտակեցան: Քանի՜ցս անգամ լուար
1    23:7|ոք ծովակուր եղեւ, այս ոքի բարձուէ անկեալ՝ ողն նորա բեկաւ
1    23:7|ողն նորա բեկաւ, այն ոքի խաղալ իւրում անշնչացաւ: Ոմն հրով
1    23:8|քեզ յետ մահու: Մինչդեռ ժամանակսի ձեռս է, ժողովեա քեզ գանձ
1    23:8|ժողովեա քեզ գանձ անմահութեան: Բացի փրկութենէ քումմէ մի՛ ինչ խորհիր
1    23:8|նոցա նմանեալ. զի յորժամ պակասեսցիսի կենաց աստի, ընկալցին նոքա զքեզ
1    23:8|կենաց աստի, ընկալցին նոքա զքեզի յարկսն յաւիտենականս
1    23:9|զքեզ որպէս պանդուխտ եւ իջաւորի վերայ երկրի որում ոչինչ փոյթ
1    23:9|ոչ ունիս աստ քաղաք մնայուն: Ի նա ուղղեա զօրըստօրէ աղաչանս քո
1    24:1|Յամենայնի հայեացի կատարածն, եւ թէ ո՛րպէս կալոց
1    24:1|դատաստանի, յորում ոչ կարէ ոքի ձեռն այլոց արդարանալ. զի իւրաքանչիւր
1    24:2|Որ երագ է յողորմիլ քանի բարկանալ: Որ ստէպ բուռն առնէ
1    24:2|արդ զմեղս քաւել, եւ զախտսի բաց հատանել, քան հանդերձեալ քաւութեան
1    24:3|եւ հեշտասէրք յեռացեալ ձիւթ եւի գարշահոտ ծծումբ լողեսցին, եւ նախանձոտն
1    24:4|այլ աստ երբեմն դուլ լինիի վաստակոց, եւ սփոփութիւնի բարեկամաց
1    24:4|լինիի վաստակոց, եւ սփոփութիւնի բարեկամաց: Լեր արդի հոգս
1    24:4|սփոփութիւնի բարեկամաց: Լեր արդի հոգս եւի ցաւս վասն
1    24:4|Լեր արդի հոգս եւի ցաւս վասն մեղաց քոց, զի
1    24:5|ցնծասցէ մարմին վշտահար, քան զգրգեալնի փափկութիւնս: Յայնժամ պայծառասցի աղքատ ձորձիկ
1    24:6|զանձս երկրածնաց: Յայնժամ առաւել մխիթարեսցիսի վերայ ջերմեռանդն աղօթից, քանի
1    24:6|ի վերայ ջերմեռանդն աղօթից, քանի վերայ համեղահամ կերակրոց: Յայնժամ առաւել
1    24:6|կերակրոց: Յայնժամ առաւել ուրախ եղիցիսի վերայ լռակացութեան, քանի վերայ
1    24:6|եղիցիսի վերայ լռակացութեան, քանի վերայ երկար զրուցաց: Յայնժամ առաւել
1    24:6|արդ սակաւուն համբերել, զի յայնժամի ծանունց ապրեսցիս: Աստ յառաջագոյն փորձեա
1    24:6|երկուս ունել խնդութիւնս. աստ յաշխարհիի գրգանս վայելել, եւ անդ ընդ
1    24:7|Եթէ մինչեւ ցայսօր միշտի պատուի լեալ էիրի փափկութիւնս
1    24:7|միշտի պատուի լեալ էիրի փափկութիւնս, զի՞նչ օգուտ էր քեզ
1    24:7|յայնմ ամենայնէ, եթէ արդ յանկարծի սիրոյն Աստուծոյ եւի ծառայութենէ
1    24:7|յանկարծի սիրոյն Աստուծոյ եւի ծառայութենէ նորա: Զի որ զԱստուած
1    24:7|զԱստուած յամենայն սրտէ սիրէ, ոչի մահուանէ երկնչի, ոչի տանջանաց
1    24:7|ոչի մահուանէ երկնչի, ոչի տանջանաց, ոչի դատաստանէ, եւ
1    24:7|երկնչի, ոչի տանջանաց, ոչի դատաստանէ, եւ ոչի դժոխոց
1    24:7|ոչի դատաստանէ, եւ ոչի դժոխոց: Վասն զի կատարեալ սէրն
1    24:7|են ինչ զարմանք թէ երկնչիի մահուանէ եւի դատաստանէ: Բայց
1    24:7|թէ երկնչիի մահուանէ եւի դատաստանէ: Բայց բարւոք է, զի
1    24:7|թէ ոչ սէրն խոտորեցուցանէ զքեզի չարէ, գէթ երկիւղ գեհենին հրաժարեցուսցէ
1    24:7|կարօղ ընդ երկար կալ մնալի բարին. այլ վաղագոյն անկանի յորոգայթս
1    25:1|Լե՛ր արթուն եւ փոյթի ծառայութեանն Աստուծոյ. եւ խորհեաց ստէպ
1    25:1|այր հոգեւոր: Ապա լեր փոյթեռանդնի յառաջադիմութիւն, զի զվարձս վաստակաց քոց
1    25:1|եւս եղիցի երկիւղ կամ ցաւի սահմանս քո: Փոքր մի արդ
1    25:1|կացցես մնասցես հաւատարիմ եւ փոյթեռանդնի գործ, եւ Աստուած եղիցի հաւատարիմ
1    25:1|Աստուած եղիցի հաւատարիմ եւ առատի հատուցումն: Լեր քաջայոյս, թէ հասցես
1    25:2|Ծփեալ ուրումն երբեմնի վարանս երկիւղի եւ յուսոյ՝ այն
1    25:2|առ յԱստուծոյ այսպիսի լուաւ պատասխանիի սրտի: Եթէ զայդ գիտէիր, զի՞նչ
1    25:2|անդէն վաղվաղակի քաջալերեալ եւ զօրացեալ՝ ‘ի կամս Աստուծոյ եղեւ յանձն, եւ
1    25:2|Աստուծոյ եղեւ յանձն, եւ դադարեցինի նմանէ յոյզք խորհրդոց: Եւ այլ
1    25:3|Յուսաի տէր, եւ արա զբարի, ասէ
1    25:3|մարգարէն. բնակեաց յերկրի, եւ հովուեսցիսի մեծութեան նորա: Մի՛ ինչ է
1    25:3|է, որ զբազումս յետս ընկրկէի յառաջադիմութենէ եւի փոյթեռանդն ուղղութենէ
1    25:3|յետս ընկրկէի յառաջադիմութենէ եւի փոյթեռանդն ուղղութենէ վարուց. ահ դժուարութեան
1    25:4|մեռուցման: Բայց ժրաջան նախանձախնդիր զօրագոյնի յառաջադիմութիւն, թէպէտ եւ բազում իցեն
1    25:4|առաւելապէս յաջողեն զուղղութիւն վարուց. բուռնի բաց քեցիլ յամենայնէ, յոր ախտաբար
1    25:5|յայլս հային, նոյնպէս աչք այլոցի քեզ են: Զիա՜րդ բերկրական է
1    25:5|կոչեցան: Զիա՜րդ վնասակար է հեղգալի դէմ եդեալ նպատակ իւրոյ կոչման
1    25:6|առաջի աչաց զխաչեցելոյն պատկեր: Հայեցեալի վարս Յիսուսի Քրիստոսի, յամօթ լեր
1    25:6|ջանացար, թէպէտ եւ ընդ երկարի ճանապարհի Աստուծոյ եղեր: Կրօնաւոր՝ որ
1    25:6|որ սրտի մտօք եւ եռանդեամբի սուրբ վարս եւի չարչարանս
1    25:6|եռանդեամբի սուրբ վարս եւի չարչարանս Քրիստոսի կրթէ զանձն, զամենայն
1    25:6|արտաքոյ Յիսուսի՝ լաւագունի իմիք լինելի խնդիր: Եթէ խաչելեալն Յիսուս եկաւորէր
1    25:6|խնդիր: Եթէ խաչելեալն Յիսուս եկաւորէրի սիրտ մեր, ո՜վ թէ զիա՛րդ
1    25:7|հեղգ եւ յոյլ՝ ունի նեղութիւնի նեղութեան վերայ, եւ յամենայն կողմանէ
1    25:7|ունի զներքին մխիթարութիւն, եւ արտաքնոյնի խնդիր լինել՝ չէ նմա
1    25:7|անկանոն կեանս վարէ, մեծ կործանումնի վերայ կայ: Որ ցոփութեան եւ
1    25:8|պահպանութիւնս կանոնաց են զգուշաւորք: Հայեացի կարթուսեանս, եւի կիստերսեանս, եւ
1    25:8|զգուշաւորք: Հայեացի կարթուսեանս, եւի կիստերսեանս, եւի պէսպէս կրօնից
1    25:8|կարթուսեանս, եւի կիստերսեանս, եւի պէսպէս կրօնից միանձունս եւ կուսանս
1    25:8|առ այդպիսի սուրբ գործ հեղգանալի ժամանակի յորժամ այսչափ բազմութիւն կրօնաւորաց
1    25:9|Աստուած մեր յամենայն սրտէ եւի բերանոյ օրհնել: Երանի՜ թէ ոչ
1    25:9|ծառայես: Երանի՜ թէ չէինի միջի այս կարիք, այլ միայն
1    25:11|մեծ. եւ դիւր լիցի քեզի վաստակս, վասն շնորհացն Աստուծոյ, եւ
1    25:11|եւ կրից, քան զքրտնաջան լինելի մարմնաւոր վաստակս: Որի դոյզն
1    25:11|լինելի մարմնաւոր վաստակս: Որի դոյզն պակասութեանց չխորշի, փոքր
1    25:11|պակասութեանց չխորշի, փոքր փոքրի մեծամեծ սահի: Ուրախ լիցիս հանապազ
1    25:11|եթէ զօրն անցուցեր յօգուտ: Հսկեաի վերայ քոյ, զարթո զքեզ, յիշեցո
2    1:1|ԱՐՔԱՅՈՒԹԻՒՆՆ Աստուծոյի ներքսի ձեզ է, ասէ
2    1:1|ԱՐՔԱՅՈՒԹԻՒՆՆ Աստուծոյի ներքսի ձեզ է, ասէ տէր: Դարձիր
2    1:1|հանգիստ: Ուսիր զարտաքինս արհամարհել, եւի ներքինս անձնատուր լինել. եւ տեսցես
2    1:1|Աստուծոյ է խաղաղութիւն եւ խնդութիւնի հոգի սուրբ, որ ոչ շնորհի
2    1:1|զմխիթարութիւն իւր, եթէ պատրաստեսցես նմաի ներքսի քեզ արժանի օթեվան
2    1:1|եթէ պատրաստեսցես նմաի ներքսի քեզ արժանի օթեվան: Ամենայն փառք
2    1:1|փառք նորա եւ վայելչութիւն էի ներքոյ, եւ անդ լինել հաճոյ
2    1:2|հաճեսցի առ քեզ եկաւորել, եւի քեզ բնակել: Զի այսպէս ասէ
2    1:2|մի՛ տար մուտ: Թէ էի քեզ Քրիստոս, մեծատուն ես, եւ
2    1:2|որ այլ ոչ պիտի յուսալի մարդիկ: Զի մարդիկ վաղվաղակի փոխին
2    1:3|Մի՛ կարի իմն ապաւինիրի մարդ տկար եւ մահկանացու, թէպէտ
2    1:3|դառնայ եւ հակառակի: Որք այսօրի քո կողմն են, հնար է
2    1:4|միահաղոյն: Զգոյշ լեր չյարելի նոսա. գուցէ ըմբռնեսցիս, եւ կորիցես
2    1:4|խոկալ զբարձունս եւ զերկնայինս, հանգիրի Քրիստոսի չարչարանս, եւի սուրբ
2    1:4|հանգիրի Քրիստոսի չարչարանս, եւի սուրբ վէրս նորա մտադիւր բնակեաց
2    1:4|նորա մտադիւր բնակեաց: Զի թէի վէրս եւի պատուական սպիս
2    1:4|Զի թէի վէրս եւի պատուական սպիս Յիսուսի սրտեռանդն լինիս
2    1:4|լինիս ապաստան, բազում քաջալերութիւն զգեցցիսի նեղութեան, ոչ մեծ ինչ գրեսցես
2    1:5|Քրիստոս իսկ յաշխարհիի մարդկանէ անգոսնեցաւ, եւ յանհնարին վիշտս
2    1:5|մարդկանէ անգոսնեցաւ, եւ յանհնարին վիշտսի ծանօթից եւի բարեկամաց թողաւ
2    1:5|յանհնարին վիշտսի ծանօթից եւի բարեկամաց թողաւի նախատինս: Կամք
2    1:5|ծանօթից եւի բարեկամաց թողաւի նախատինս: Կամք եղեն Քրիստոսի չարչարիլ
2    1:6|անգամ մի մտեալ էր քոի սիրտ Յիսուսի, եւ առ փոքր
2    1:6|առ Աստուած, եւ հոգւով վերառեալ՝ ‘ի հանգիստ վայելել
2    1:7|իմաստուն, ուսեալ առ յԱստուծոյ քանի մարդկանէ: Որ ըստ ներքնոյն գիտէ
2    1:7|տեղի եւ ոչ սպասէ ժամանակի՝ ‘ի հոգեւոր մարզս ձեռնարկելոյ: Այր ներանձնաւոր
2    1:7|պատշաճէ զանձն: Որ կազմ էի ներքոյ եւ բարեկարգ, ոչինչ հոգայ
2    1:8|եւ բարեյարդար, ամենայն յաջողէր քեզի բարի եւ յօգուտ: Վասն այնորիկ
2    1:8|խոկալ զերկնայինս, եւ ստէպ վայելելի ներքին բերկրանս
2    2:1|Մի՛ համարիր ինչ թէ ոքի քո կողմն իցէ կամ հակառակ
2    2:1|զեղանակ ապրեցուցանելոյ զքեզ. վասն այսորիկի նա զքեզ յանձն արա: Աստուծոյ
2    2:1|յամենայն խռովութենէ զերծուցանել: Առ առաւելուլի խոնարհութեան օգուտ է յոյժ բազում
2    2:2|Ի խոնարհել առն վասն իւրոց պակասութեանց
2    2:2|զայլս, եւ հեշտեաւ ցածուցանէ զցասուցեալնի վերայ իւր: Զխոնարհն պաշտպանէ Աստուած
2    2:2|եւ յետ նեղութեան բարձրացուցանէ զնաի փառս: Խոնարհին յայտնէ զիւր գաղտնիս
2    3:1|Հաստատեա զքեզ նախի խաղաղութեան , եւ ապա կարող լիցիս
2    3:1|Այր ախտաւոր եւ զբարին ձգէի չար, եւ դիւրաւ հաւատայ չարի
2    3:1|չարի: Այր խաղաղարար զամենայն փոխարկէի բարի: Որ հաստեալն էի
2    3:1|ի բարի: Որ հաստեալն էի խաղաղութեան, ոչ կասկածէ ինչ զումեքէ
2    3:1|զումեքէ. այլ անգոհն եւ խռովարարնի պէսպէս կասկածանս ծփի. ոչ ինքն
2    3:1|անկ: Ապա լեր նախանձաւոր նախի վերայ անձին, եւ ապա իրաւամբք
2    3:2|Տես, քանի՛ հեռի ես դեռի ճշմարիտ սիրոյ եւի խոնարհութենէ
2    3:2|դեռի ճշմարիտ սիրոյ եւի խոնարհութենէ, որ ոչ ումեք գիտէ
2    3:3|Են՝ որք զանձինսի խաղաղութիւն հաստեն, եւ ընդ այլս
2    3:3|եւ ոչ այլոց թողուն կալի խաղաղութեան. այլոց ծանր են, այլ
2    3:3|եւս: Եւ են՝ որք զանձինսի խաղաղութեան պահեն, եւ զայլսի
2    3:3|ի խաղաղութեան պահեն, եւ զայլսի խաղաղութիւն արկանել փութան: Բայց բովանդակ
2    3:3|փութան: Բայց բովանդակ մեր խաղաղութիւնի ցաւալից յայս կեանս՝ առաւել հաստատելի
2    3:3|յայս կեանս՝ առաւել հաստատելի էի խոնարհական համբերութիւն, քանի չ
2    3:3|էի խոնարհական համբերութիւն, քանի չզգալ զհակառակս: Որ քաջ
2    4:1|մաքրութեամբ: Միամտութեանն պարտ է լինելի դիտմունս, մաքրութեանն յախորժակս: Միամտութիւնն դիմէ
2    4:1|Աստուծոյ եւ զօգուտ ընկերին, վայելեսցեսի ներքին ազատութեան: Եթէ ուղիղ էր
2    4:2|Եթէի ներքոյ լինէիր բարի եւ մաքուր
2    4:2|անխափան տեսանէիր եւ քաջ առնուիրի միտ: Սիրտ մաքուր ընդմտանէ յերկինս
2    4:2|Սիրտ մաքուր ընդմտանէ յերկինս եւի դժոխս: Որպիսի է ոքի
2    4:2|ի դժոխս: Որպիսի է ոքի ներքոյ, այնպէս դատի արտաքոյ: Եթէ
2    4:2|խիղճ մտաց: Որպէս երկաթ արկեալի հուր՝ կորուսանէ զժանգ եւ լինի
2    4:2|յամենայն սրտէ դառնայ առ Աստուած, ‘ի բաց դնէ զթմրութիւն, եւի
2    4:2|ի բաց դնէ զթմրութիւն, եւի նոր մարդ փոխանակի
2    4:3|Յորժամ գաղջանալ սկսանի այր, ‘ի դոյզն վաստակոց երկնչի, եւ մտադիւր
2    5:1|իմաստութիւն: Խուն ինչ լոյս էի մեզ. եւ զայն վաղվաղակի հեղգութեամբ
2    5:1|կորուսանեմք: Յոլովակի չհայիմք եւի ներքին մեր կուրութիւն: Բազում անգամ
2    5:1|չարաչար պատճառանս պատճառեմք: Է զիի կրից շարժիմք, եւ նախանձաւորութիւն կարծեմք
2    5:1|բայց թէ որչափ ինչ այլքի մէնջ կրեն, յայն ինչ ոչ
2    5:2|ոչ լռես զօտարոտուոց, եւ առաւելապէսի քեզ հայիս: Թէ Աստուծոյ եւ
2    5:2|պարտ էր քեզ՝ զամենայն իսկի վերջոյ դասել, եւ զքեզ միայն
2    6:1|զբարւոք խիղճ մտաց, եւ եղիցիի քեզ հանապազ ուրախութիւն: Բարւոք խիղճ
2    6:1|բերէ, եւ յոյժ ուրախ էի վիշտս: Չար խիղճ մտաց երկչոտ
2    6:1|ասէ տէր: Եւ թէ ասիցեն. ‘ի խաղաղութեան եմք, ոչ եկեսցենի
2    6:1|ի խաղաղութեան եմք, ոչ եկեսցենի վերայ մեր չարիք, եւ ո՞
2    6:2|Պարծելի նեղութիւնս՝ չէ ինչ ծանր
2    6:2|զի այդպէս պարծել՝ է պարծելի խաչն տեառն: Սուղ ինչ են
2    6:2|զհետ գայ տրտմութիւն: Բարեաց փառքի խիղճ մտաց նոցա են, եւ
2    6:2|մտաց նոցա են, եւ ոչի բերան մարդկան: Արդարոց ուրախութիւն յաղագս
2    6:2|որ զառժամայն փառս խնդրէ, կամի սրտէ ոչ արհամարհէ, յայտ է
2    6:3|վկայէ զքէն: Թէ հայիս, զինչի ներքսի քեզ ես, ոչ
2    6:3|Թէ հայիս, զինչի ներքսի քեզ ես, ոչ ինչ հոգասցիս
2    6:3|հայի յերեսս, այլ Աստուած հայիի սիրտ: Մարդ հայիի գործս
2    6:3|հայիի սիրտ: Մարդ հայիի գործս, այլ Աստուած կշռէ զխորհուրդս
2    6:3|խոնարհ հոգւոյ: չառնուլ մխիթարութիւնի ստեղծուածոց, մեծի մաքրութեան եւ ներքին
2    7:0|Յաղագս սիրոյն Յիսուսիի վեր քան զամենայն
2    7:1|Երանի՜, որի միտ առնու զի՛նչ իցէ սիրել
2    7:1|այս են, սիրելի լինել միայնի վեր քան զամենայն: Սէր ստեղծուածոց
2    7:1|է եւ մնայուն: Որ յարիի ստեղծուածս, անցանէ ընդ անցաւորս. որ
2    7:1|եւ կա՛լ քեզ բարեկամ, որի թողուլ ամենեցուն ոչ թողու զքեզ
2    7:1|եւ ոչ տայ թոյլ կորնչելի սպառ: Յամենայնէ պարտ է քեզ
2    7:2|Կա՛լ զքեզ առ Յիսուսի, եթէի կեանս եւ եթէի մահու
2    7:2|եթէի կեանս եւ եթէի մահու, եւ հաւատարմութեան նորա արա
2    7:2|նորա արա զքեզ յանձն, որի թողուլ ամենեցուն՝ միայն կարող է
2    7:2|զոր ինչ արտաքոյ Յիսուսի եդերի մարդիկ: Մի՛ ապաւինիր եւ մի՛
2    7:3|զանձն, գտցես եւ զանձն, բայցի կորուստ քո: Զի առաւել վնասակար
2    8:1|չերեւի ինչ դժուարին. այլի հեռանալ Յիսուսի, խիստ է ամենայն
2    8:1|ինչ: Յորժամ Յիսուս ոչ խօսիի սիրտ, անարգ է մխիթարութիւնն. ապա
2    8:1|բան խօսի Յիսուս, մեծ մխիթարութիւնի վերայ գայ: Ոչ ապաքէն Մարիամ
2    8:1|ապաքէն Մարիամ մագդաղենացի յարեաւ վաղվաղակիի տեղուոջէն՝ ուր լայր, յորժամ ասաց
2    8:1|ժամուն, յորում կոչէ Յիսուս յարտասուացի խնդութիւն հոգեւոր: Քանի՜ ցամաքեալ եւ
2    8:3|յո՞ դիմեսցես, եւ որո՞յ բարեկամիի խնդիր լինիցիս: Առանց բարեկամի չ
2    8:4|իւր: Միայն Յիսուս Քրիստոս գերի վերոյ է սիրելի, զի միայն
2    8:4|զամենայն բարեկամս: Վասն նորա եւի նմա սիրելի լիցին քեզ եթէ
2    8:4|յօժարեսցիս, թէ ոք առ քեզի սրտի իւրում անձուկ ունիցի, եւ
2    8:4|սիրոյ կալցիս. այլ Յիսուս լիցիի քեզ, եւ յամենայն այր բարի
2    8:5|Լեր մաքուր եւ ազատի ներքոյ, առանց ինչ ընդ արարածս
2    8:5|միայնդ ընդ միայնում միաւորեսցիս: Զիի գալ շնորհին Աստուծոյ առ մարդ
2    8:5|կարող լինի նա ամենայնի. եւի հեռանալ նորա, չքաւորի եւ տկարանայ
2    8:5|եւ տկարանայ, եւ որպէս թէի տանջանս մատնի, Յայսմ ամենայնի չ
2    8:5|Աստուծոյ երկայնամտել. եւ ամենայնի, որի վերայ գայ, համբերելի գովեստ
2    8:5|որի վերայ գայ, համբերելի գովեստ Յիսուսի Քրիստոսի: Զի յետ
2    9:1|է եւ յոյժ մեծ, եթէի մարդկայնոց եւ եթէ յաստուածայնոց վրէպ
2    9:1|յաստուածայնոց վրէպ լինել սփոփանաց, եւի պատիւ Աստուծոյ մտադիւր համբերել վտարանդութեան
2    9:1|եթէ զուարթ իցես եւ փոյթեռանդնի գալ շնորհի, այդ ժամ ամենեցուն
2    9:2|Մտադիւր բերիմքի սփոփանս, եւ դժուարին է մարդոյ
2    9:2|ինչ գժդմնեսցիս, յորժամ լքեալ թողցիսի բարեկամէ, գիտելով թէ պարտ է
2    9:2|ամենեցուն մեզ հուսկ ուրեմն մեկնելի միմեանց
2    9:3|զանձինն հոգայ մարդ, դիւրաւ գթէի մարդկային մխիթարութիւնս: Այլ որ ճշմարիտ
2    9:3|հետամուտ առաքինութեանց, ոչ անձնատուր լինիի մխիթարութիւնս, եւ ոչ խնդրէ զայդպիսի
2    9:3|զայդպիսի զգայական քաղցրութիւնս. այլ ձեռնարկէի մարզս արիականս, եւի խստամբեր
2    9:3|ձեռնարկէի մարզս արիականս, եւի խստամբեր ճգունս վասն Քրիստոսի
2    9:4|Ապաի տալ քեզ Աստուծոյ զհոգեւորական մխիթարութիւն
2    9:4|մխիթարութիւն, գոհութեամբ ընկալջիր. բայց եւի միտ առջիր, թէի պարգեւաց
2    9:4|եւի միտ առջիր, թէի պարգեւաց Աստուծոյ է այն, եւ
2    9:4|Աստուծոյ է այն, եւ ոչի քումմէ արժանաւորութենէ: Մի՛ հպարտանար, մի՛
2    9:4|իմն խնդար, եւ մի՛ վստահիրի սնոտիս. այլ խոնարհ եւ զգուշաւոր
2    9:4|եւ զգուշաւոր եւ երկիւղած յամենայնի գործս քո: Զի անցանէ ժամն
2    9:4|այն, եւ զհետ գայ փորձութիւն: Ի բառնիլ մխիթարութեան մի՛ անդէն վաղվաղակի
2    9:4|փորձ են ճանապարհին Աստուծոյ. զիի մեծամեծ սուրբս եւի նախնի
2    9:4|զիի մեծամեծ սուրբս եւի նախնի մարգարէս իսկ եղեւ յաճախ
2    9:5|Վասն որոյ ոմնի գալ շնորհաց՝ ասէր. Ես ասացի
2    9:5|գալ շնորհաց՝ ասէր. Ես ասացիի բարեկենդանութեան իմում, թէ ոչ սասանեցայց
2    9:5|սասանեցայց յաւիտեան: Իսկ թէ զի՛նչի մեկնել շնորհաց զգայր յանձին, ‘ի
2    9:5|ի մեկնել շնորհաց զգայր յանձին, ‘ի վերայ բերէ ասելով. Դարձուցեր զերեսս
2    9:5|այս անցք անցին ընդ մեծամեծսի սրբոց, ապա անմարթ է յուսահատել
2    9:5|երբեմն յեռանդեան լինիմք, եւ երբեմնի հովութեան: Զի հոգին գայ եւ
2    9:6|յանբաւ մարդասիրութիւնն Աստուծոյ, եւ միայնի յոյս երկնային շնորհաց: Զի թէպէտ
2    9:6|սակաւ քաղցրանայ, ցորչափ լքեալ կամի շնորհաց եւ թողեալ յիմում աղքատութեան
2    9:6|քան զերկայնմտութիւն, եւ քան զանձինի կամս Աստուծոյ յանձնարարութիւն
2    9:7|զգայր նուազումն եռանդեան: Ոչ ոքի սրբոց այնպէսի բարձունս յափշտակեցաւ
2    9:7|Ոչ ոքի սրբոց այնպէսի բարձունս յափշտակեցաւ եւ լուսաւորեցաւ, որ
2    9:7|է նշան: Իբր զի հանդիսացելոցնի փորձութիւնս, խոստացեալ լինի մխիթարութիւնն երկնային
2    9:7|յաղթէ, ասէ, տաց նմա ուտելի փայտէ կենաց
2    9:8|զի առաւել եւս զօրասցի մարդի համբերել վշտաց: Զկնի գայ եւ
2    9:8|վասն այսորիկ մի՛ դադարեր պատրաստելի պատերազմ. զի յաջմէ եւ յահեկէ
2    10:1|որ ծնար յաշխատութիւն: Տուր զանձնի համբերութիւն, եւ մի՛ի մխիթարութիւնս
2    10:1|զանձնի համբերութիւն, եւ մի՛ի մխիթարութիւնս. ‘ի խաչակրութիւնս, եւ մի՛
2    10:1|համբերութիւն, եւ մի՛ի մխիթարութիւնս. ‘ի խաչակրութիւնս, եւ մի՛ յուրախութիւն: Ո՞վ
2    10:1|զուրախութիւն, եթէ յամենայն ժամ կարողանայրի ձեռս բերել: Քանզիի վեր
2    10:1|կարողանայրի ձեռս բերել: Քանզիի վեր են հոգեւորական մխիթարութիւնք, քան
2    10:2|վստահութիւն յանձն: Բարերար է Աստուածի տալ զշնորհս մխիթարութեան. բայց ապերախտի
2    10:2|գոհութեամբ: Վասն այսորիկ ոչ զեղունի մեզ բարութիւնք շնորհաց, զի ապերախտ
2    10:2|եւ ոչ զամենայնն անդրէն հեղումքի բուն աղբիւր անդր: Զի միշտ
2    10:3|ոչ զխորախորհուրդ միտս, որ ածէի բարձրամտութիւն: Զի ոչ ամենայն բարձր
2    10:3|խոնարհ եւ երկիւղած գտանիմ, եւի չապաւինել յիս լինիմ պատրաստագոյն
2    10:3|ապաւինել յիս լինիմ պատրաստագոյն: Ուսեալնի պարգեւէ շնորհաց, եւ խրատեալն գանիւ
2    10:4|զաստուածաձիր բարիս Աստուծոյ տան, զփառսի միմեանց ոչ խնդրեն, այլ զփառս
2    10:4|ոչ խնդրեն, այլ զփառս զառի միոյն Աստուծոյ կամին, եւ զԱստուած
2    10:4|զԱստուած յանձինս եւ յամենայն սուրբսի վեր քան զամենայն օրհնել ըղձանան
2    10:5|Ապա լեր գոհացողի փոքունս, եւ զմեծամեծս ընդունելոյ լիցիս
2    10:5|որպէս առանձինն իմն պարգեւ: Եթէի մեծութիւն հայիս տուողին, ոչինչ տուրք
2    10:5|Թէպէտ եւ պատիժս եւ հարուածսի վերայ ածիցէ, գոհացող լիջիր. զի
2    10:5|ածիցէ, գոհացող լիջիր. զի միշտի փրկութիւն մեր գործէ, զոր ինչ
2    10:5|գործէ, զոր ինչ թողացուցանէ գալի վերայ մեր: Որ զշնորհս Աստուծոյ
2    11:1|Բազումք զհետ երթան Յիսուսի մինչի բեկումն հացին, բայց սակաւք մինչեւ
2    11:1|եւ օրհնեն, ցորչափ մխիթարութիւնս ինչի նմանէ ընդունին: Բայց թէ թաքչի
2    11:1|ընդունին: Բայց թէ թաքչի Յիսուսի նոցանէ եւ տրտունջ լուծանին եւ
2    11:1|եւ տրտունջ լուծանին եւ կամի կարի իմն լքումն
2    11:2|նեղութիւնս եւ յանձկութիւնս սրտի իբրեւի մեծի մխիթարութեան օրհնեն զնա: Թէպէտ
2    11:3|անապակ եւ յամենայն դիւրութենէ եւի սիրոյ անձին անխառն: Ո՞չ վարձկանս
2    11:3|արժան իցէ զամենեսին, որք միշտի խնդիր են մխիթարութեան: Ո՞չ անձնասէրք
2    11:4|զմերկիկն յամենայն արարածոց ո՞վ գտանիցէ: Ի հեռաստանէ եւի վերջին սահմանաց
2    11:4|ո՞վ գտանիցէ: Ի հեռաստանէ եւի վերջին սահմանաց է յարգ նորա
2    11:4|խելամուտ լիցի ամենայն գիտութեանց, դեռի բացէ է: Թէպէտ եւ ստասցի
2    11:4|Եւ ո՞չ իցէ այն: Զիի թողուլ զամենայն՝ թողցէ եւ զանձն
2    11:5|զինքն եւ զամենայն թողուլ, եւի յետին նուաստութիւն զանձն իջուցանել
2    12:1|զայն բան. Երթայք յինէն անիծեալքի հուրն յաւիտենական: Զի որք արդ
2    12:1|ձայնի խաչին, ոչ երկիցեն յայնժամի լրոյ յաւիտենական դատապարտութեան: Այս նշան
2    12:1|երեւեսցի յերկինս, յորժամ եկեսցէ տէրի դատել: Յայնժամ ամենայն ծառայք խաչին
2    12:2|զխաչն, որով լինի մուտ յարքայութիւնն: Ի խաչի է փրկութիւն, ‘ի խաչի
2    12:2|յարքայութիւնն: Ի խաչի է փրկութիւն, ‘ի խաչի կեանք, ‘ի խաչի պաշտպանութիւն
2    12:2|է փրկութիւն, ‘ի խաչի կեանք, ‘ի խաչի պաշտպանութիւնի թշնամեաց, ‘ի
2    12:2|խաչի կեանք, ‘ի խաչի պաշտպանութիւնի թշնամեաց, ‘ի խաչի հեղումն վերնական
2    12:2|ի խաչի պաշտպանութիւնի թշնամեաց, ‘ի խաչի հեղումն վերնական քաղցրութեան, ‘ի
2    12:2|ի խաչի հեղումն վերնական քաղցրութեան, ‘ի խաչի զօրութիւն մտաց, ‘ի խաչի
2    12:2|քաղցրութեան, ‘ի խաչի զօրութիւն մտաց, ‘ի խաչի խնդութիւն հոգւոյ, ‘ի խաչի
2    12:2|մտաց, ‘ի խաչի խնդութիւն հոգւոյ, ‘ի խաչի լրումն առաքինութեան, ‘ի խաչի
2    12:2|հոգւոյ, ‘ի խաչի լրումն առաքինութեան, ‘ի խաչի կատարելութիւն սրբութեան: չիք
2    12:2|յոյս յաւիտենիցն կենաց, բայց եթէի խաչի: Ապա բարձ զխաչ քո
2    12:2|երթ զկնի Յիսուսի, եւ ժամանեսցեսի կեանս յաւիտենից: Յառաջեաց նա՝ բարձեալ
2    12:2|խաչն, եւ մեռաւ վասն քոյի խաչի. զի եւ դու զքոյդ
2    12:2|բարձցես զխաչ, եւ ախորժեսցես մեռանելի խաչի: Զի եթէ ընդ նմա
2    12:3|Ահաի խաչի հաստատեալ է ամենայն, եւ
2    12:3|խաչի հաստատեալ է ամենայն, եւի մեռելութեան եդեալ կայ ամենայն. եւ
2    12:3|կամիս. ոչ գտցես բարձրագոյն ճանապարհի վեր, եւ ապահովագոյն ճանապարհի
2    12:3|ի վեր, եւ ապահովագոյն ճանապարհի խոնարհ, բացի ճանապարհէ սրբոյ
2    12:3|ապահովագոյն ճանապարհի խոնարհ, բացի ճանապարհէ սրբոյ խաչին: Տնօրինեա եւ
2    12:3|գտցես զխաչ: Զի կամ ցաւսի մարմնի ունիցիս, եւ կամ վիշտս
2    12:3|մարմնի ունիցիս, եւ կամ վիշտսի հոգի
2    12:4|ամենայնիւ զքեզ նմա հնազանդել, եւի նեղութենէ անտի առաւել եւս խոնարհ
2    12:4|լինել: Ոչ ոք այնպէս մորմոքիի չարչարանս Քրիստոսի, որպէս այն՝ որում
2    12:4|զնոյնս չարչարիլ: Ապա յամենայն ժամի պատրաստի է խաչն, եւ ամենայն
2    12:4|մնայ: չիք քեզ խուսելի նմանէ, յոր վայր եւ ընթասցիս
2    12:4|եւ միշտ զքեզ գտանես: Դարձիրի վեր, դարձիրի վայր, դարձիր
2    12:4|գտանես: Դարձիրի վեր, դարձիրի վայր, դարձիրի ներքս, դարձիր
2    12:4|վեր, դարձիրի վայր, դարձիրի ներքս, դարձիր արտաքս, եւ յամենայնի
2    12:5|բառնաս, բարձցէ զքեզ եւ տարցիի վախճան ցանկալի, ուր վախճան լիցի
2    12:6|Կարծիցե՞ս զերծանիլ, յորմէ ոչ ոքի մարդկանէ եղեւ զերծ: Ո՞ ոք
2    12:6|մարդկանէ եղեւ զերծ: Ո՞ ոքի սրբոց եղեւ յաշխարհի առանց խաչի
2    12:6|ասէ, Քրիստոսի չարչարիլ եւ յառնելի մեռելոց, եւ այնպէս մտանելի
2    12:6|ի մեռելոց, եւ այնպէս մտանելի փառս իւր: Եւ զիա՞րդ դու
2    12:7|ինչ խնդրես, եւ ոչ զհամբերութիւնի վիշտս. զի բովանդակ մահկանացու այս
2    12:7|Զի աքսորանաց իւրոց պատիժ առաւելուի սիրոյ
2    12:8|որ այսպէս բազմօրինակ տառապի, չի ինչ անմասնի մխիթարութենէ. գիտելով
2    12:8|տառապի, չի ինչ անմասնի մխիթարութենէ. գիտելով թէ մեծապէս առաւելու
2    12:8|թէ մեծապէս առաւելու շահ անձինի համբերութենէ անտի խաչին: Զիի
2    12:8|ի համբերութենէ անտի խաչին: Զիի բառնալ զնա յուս իւր յօժարութեամբ
2    12:8|յօժարութեամբ, ամենայն բեռն նեղութեան փոխիի քաջալերութիւն աստուածային մխիթարութեան: Եւ որչափ
2    12:8|քաջալերի անձկանօք նեղութեան եւ վշտաց, ‘ի սակս սիրոյ նմանակցութեան խաչին Քրիստոսի
2    12:8|որ այնչափ ազդէ եւ ներգործէի տկար մարմին, մինչեւ յորմէ բնապէս
2    12:9|ճնշել զմարմինն եւ ծառայեցուցանել, փախչելի պատուոյ եւ մտադիւր համբերել նախատանաց
2    12:9|քեզէն կարողանաս առնել: Բայց թէի տէր յուսացեալ ես, տացի քեզ
2    12:9|եւ զմարմին: Այլ եւ ոչի բանսարկու թշնամւոյն երկիցես, եթէ հաւատոյ
2    12:10|քաջ եւ հաւատարիմ ծառայ Քրիստոսիի բառնալ արիաբար զխաչ տեառն քոյ
2    12:10|բազում վշտաց եւ պէսպէս նեղութեանցի ցաւալից յաստի կեանս. զի այսպէս
2    12:10|չիք հնար զերծ լինելի չարակրութենէ եւի ցաւոց, բայց
2    12:10|զերծ լինելի չարակրութենէ եւի ցաւոց, բայց եթէ համբերելով: Զբաժակ
2    12:10|նմա: Այլ դու հաստատեա զքեզի համբերութիւն վշտաց, եւ համարեա զնոսա
2    12:12|Եթէ պատրաստ եսի վիշտս եւի մահ որպէս
2    12:12|պատրաստ եսի վիշտս եւի մահ որպէս պարտն է, վաղ
2    12:12|պարտն է, վաղ յաջողեսցէ քեզի բարի, եւ խաղաղութիւն գտցես: Թէպէտ
2    12:12|եւ այնպէս չես անքոյթի կրելոյ զհակառակութիւնս. զի ասէ Յիսուս
2    12:14|չարչարիլ վասն Քրիստոսի: Եւ թէի ձեռս էր քոյ ընտրել, յաւէտ
2    12:14|վասն Քրիստոսի վշտաց համբերել, քանի բազում մխիթարութիւնս վայելել: Զի Քրիստոսի
2    12:14|մեր, եւ յառաջադիմութիւն վիճակի մերոյ՝ ‘ի բազում քաղցրութիւնս եւի մխիթարութիւնս
2    12:14|մերոյ՝ ‘ի բազում քաղցրութիւնս եւի մխիթարութիւնս, այլ յաւէտի համբերել
2    12:14|եւի մխիթարութիւնս, այլ յաւէտի համբերել մեծամեծ ծանրութեանց եւ նեղութեանց
2    12:15|ցանկացան հետեւել հետոց նորա, յայտնիի խաչաբարձութիւն հրաւիրեաց, ասելով. Եթէ ոք
2    12:15|Կատարեցան խրատք որք ձգեն զմեզի ներքինս
3    1:1|անձին՝ որ լսէ տեառն բարբառելոյի նմա, եւի բերանոյ նորա
3    1:1|տեառն բարբառելոյի նմա, եւի բերանոյ նորա ընդունի զբան մխիթարութեան
3    1:1|առ ներքինս յառեալք: Երանի՜, ոյքի ներքինս ընդմտանեն, եւ առ իմանալ
3    1:1|եւ զամենայն խոչ աշխարհային յանձանցի բաց թօթափեն: Ի միտ առ
3    1:1|աշխարհային յանձանցի բաց թօթափեն: Ի միտ առ զայս անձն իմ
3    1:1|կարող լիցիս լսել զինչ խօսիի քեզ տէր Աստուած քո
3    2:1|զվկայութիւնս քո: Խոնարհեցո զսիրտ իմի բանս բերանոյ քոյ. իջցեն որպէս
3    2:1|խօսեսցի ընդ իս Մովսէս, կամի մարգարէից ոք. այլ դու ինքնին
3    2:2|ոչ բերեն: Գեղեցիկս խօսին, այլի լռել քո՝ զսիրտս ոչ բորբոքեն
3    2:2|առաջի առնեն, այլ դու օգնեսի կատարումն: Ճանապարհ ցուցանեն, այլ դու
3    2:2|Ճանապարհ ցուցանեն, այլ դու զօրացուցանեսի գնացս: Նոքա արտաքոյ միայն գործեն
3    2:3|ներքոյ ոչ բորբոքիցիմ. զի մի՛ի դատապարտութիւն լիցի ինձ լսել զբանն
3    2:3|Խօսեաց ընդ իս՝ անձին իմոյի մխիթարութիւն, եւ վարուց իմոց յուղղութիւն
3    2:3|վարուց իմոց յուղղութիւն, եւ քեզի փառս եւի գովեստ եւ
3    2:3|եւ քեզի փառս եւի գովեստ եւի պատիւ յաւերժական
3    2:3|փառս եւի գովեստ եւի պատիւ յաւերժական
3    3:1|որդեակ, իմոց քաղցր բանից, որի վեր են քան զամենայն գիտութիւն
3    3:1|չէ մարթ ձգել զնոսաի սնոտի հաճոյս. այլ լռութեամբ լսել
3    3:3|Ես, ասէ տէր, ուսուցի մարգարէիցի սկզբանէ, եւ մինչեւ ցարդ ոչ
3    3:4|գանգատաւոր. զի նոքա պատրաստագոյն գտանինի կորուստ, քան թէ դուի
3    3:4|ի կորուստ, քան թէ դուի կեանս: Առաւել խնդան նոքա ընդ
3    3:4|ընդ ճշմարտութիւն: Այն զի նոքաի յուսոյ իւրեանց երբէք վրէպ գտանին
3    3:4|իսպառ կացցէ մնասցէ ոք հաւատարիմի սէր իմ: Պարգեւատու եմ ես
3    3:5|Գրեա զբանս իմի սիրտ քո, եւ ուշի ուշով
3    3:5|եւ ուշի ուշով խոկա, զիի ժամանակի փորձութեան պիտոյ եղիցին քեզ
3    3:5|դատի զնա յաւուրն յետնում: Աղօթքի հայցել զշնորհս եռանդեան
3    3:7|յապաղեր զայցելութիւն քո, եւ մի՛ ի բացէ առներ զմխիթարութիւն քո. զի
3    4:1|չարաց. եւ ճշմարտութիւնն ազատեսցէ զնաի մոլորեցուցչաց եւի բամբասանաց անիրաւաց
3    4:1|ազատեսցէ զնաի մոլորեցուցչաց եւի բամբասանաց անիրաւաց: Եթէ ճշմարտութիւնն զքեզ
3    4:2|նա զիս պահեսցէ, եւ մինչեւի փրկական կատարումն հասուսցէ: Նա զիս
3    4:3|երբէք համարեսցիս զանձն լինել ինչի սակս գործոց բարեաց: Ահա մեղաւոր
3    4:3|զգածեալ եւ պաշարեալ: Ինքնին միշտի չքութիւն գնաս. վաղ անկանիս, վաղվաղակի
3    4:3|վաղվաղակի յաղթիս, վաղվաղ խռովիս, եւի նոյն լքեալ լուծանիս: չկայ
3    4:4|փախչել, որպէս յախտից քոց եւի մեղաց. յորոց առաւել պարտ է
3    4:4|զփոյթ: Այսպիսիք բազում անգամ անկանինի մեծամեծ փորձութիւնս եւի մեղս
3    4:4|անկանինի մեծամեծ փորձութիւնս եւի մեղս, վասն ամբարտաւանութեան իւրեանց եւ
3    4:4|վասն ամբարտաւանութեան իւրեանց եւ ընդվայրաքննութեան, ‘ի դարձուցանել ինձ զերեսս իմի
3    4:4|ի դարձուցանել ինձ զերեսս իմի նոցանէ
3    4:5|Երկի՛րի դատաստանացն Աստուծոյ. զարհուրեսջիրի ցասմանէ
3    4:5|Երկի՛րի դատաստանացն Աստուծոյ. զարհուրեսջիրի ցասմանէ ամենակալին: Մի՛ քններ զգործս
3    4:5|թէ քանի քանի յանցեար եւի գործոց բարեաց հեղգացար: Ոմանք փոյթեռանդն
3    4:5|հեղգացար: Ոմանք փոյթեռանդն են միայնի գիրս, ոմանքի պատկերս, եւ
3    4:5|են միայնի գիրս, ոմանքի պատկերս, եւ ոմանք յարտաքին նշանս
3    4:5|եւ ոմանք յարտաքին նշանս եւի ձեւս: Ոմանցի շրթունս եմ
3    4:5|նշանս եւի ձեւս: Ոմանցի շրթունս եմ միայն, այլ ոչ
3    4:5|եմ միայն, այլ ոչ նոյնպէսի սրտի: Են եւ այլք, որք
3    4:5|իմանան զի՛նչ հոգին ճշմարտութեան խօսիի նոսա: Զի ուսուցանէ նոցա զերկրաւորս
3    5:1|տէր Աստուած մարդասէր, յեկաւորել քոի սիրտ իմ, ցնծասցեն ամենայն ոսկերք
3    5:2|Բայց քանզի դեռ տկար եմի սէր, եւ անկատար յառաքինութեան, հարկ
3    5:2|անկատար յառաքինութեան, հարկ է ինձի քէն քաջալերիլ եւ մխիթարիլ. վասն
3    5:2|եւ քաջ մաքրեալ, եղէց դիպողի սիրել, արիացեալի համբերել, եւ
3    5:2|եղէց դիպողի սիրել, արիացեալի համբերել, եւ անվեհերի հանապազորդել
3    5:2|արիացեալի համբերել, եւ անվեհերի հանապազորդել
3    5:3|Ազնուական է սէրն Յիսուսի. խրախուսէի գործել զմեծամեծս, եւ յորդորէ միշտ
3    5:3|միշտ ըղձանալ կատարելագունից: Սէրն կամիի վեր բերիլ, եւ չառնու
3    5:3|բերիլ, եւ չառնու յանձնի ստորինս փակիլ: Սէրն կամի ազատ
3    5:3|նմա հանգչել՝ բայց միայն յԱստուածի վեր քան զամենայն արարածս
3    5:4|եւ ունի զամենայն յամենայնի. զիի մի ինչ գերակայի վեր
3    5:4|զիի մի ինչ գերակայի վեր քան զամենայն հանգչի, յորմէ
3    5:4|հոսէ եւ բղխէ: Ոչ հայիի պարգեւս, այլի պարգեւիչ անդր
3    5:4|Ոչ հայիի պարգեւս, այլի պարգեւիչ անդր բերի քան յամենայն
3    5:4|ինչ լնու, եւ ձեռներէց էի կատարումն. ուր որ ոչն սիրէ
3    5:5|Սէր արթուն է. ‘ի ննջել իւրում ոչի քուն
3    5:5|է. ‘ի ննջել իւրում ոչի քուն երթայ: Աշխատեալ՝ ոչ պարտասի
3    5:5|բոց բորբոքեալ եւ ջահ վառեալի վեր ցոլանայ. եւ անվեհեր ընդ
3    5:6|Անդորր արա ինձի սէր. զի ուսայց բերանով սրտի
3    5:6|որպէս քաղցր է սիրել, եւի սէր անդ հալիլ եւ լուղիլ
3    5:6|սիրոյ, զհետ երթայց սիրելւոյդ իմոյի բարձունս, նուաղեսցի յօրհնութիւնս քո անձն
3    5:6|միայն վասն քոյ. եւ զամենեսինի քեզ զճշմարտապէս սիրողս քո, որպէս
3    5:6|որպէս հրամայեն օրէնք սիրոյ առի քէն ծագեալք
3    5:7|խնդրէ ոք զանձն, անդէն անկանիի սիրոյ: Շրջահայեաց է սէր, խոնարհ
3    5:7|հաճոյարար. վստահացեալ եւ յուսացեալ միշտի նա, թէպէտ եւ ոչ քաղցրասցի
3    5:7|է ինչ անցաւ, որ կեայի սէր
3    5:8|Որ ոչ է պատրաստի կրել զամենայն, եւ կալի
3    5:8|ի կրել զամենայն, եւ կալի կամս սիրելւոյն, չէ արժանի
3    5:8|ոչ առ ձախող պատահարաց խոտորելի նմանէ
3    6:3|վասն դոյզն ընդդիմութեան ձեռնթափ լինիսի սկսելոց, եւ կարի իմն անձկանօք
3    6:3|սկսելոց, եւ կարի իմն անձկանօքի խնդիր ես մխիթարութեան: Քաջ սիրողն
3    6:3|մխիթարութեան: Քաջ սիրողն պինդ կայի փորձութիւնս, եւ ոչ հաւատայ խորամանկ
3    6:3|Որպէս հաճեալ է ընդ իսի յաջողուածս, նոյնպէս չխոժոռի ընդ
3    6:3|նոյնպէս չխոժոռի ընդ իսի ձախորդութիւնս
3    6:4|Խոհական սիրող ոչ այնչափի պարգեւն հայի սիրողին, որպէսի
3    6:4|ի պարգեւն հայի սիրողին, որպէսի սէր տուողին: Առաւել հայի յիղձս
3    6:4|տուողին: Առաւել հայի յիղձս քանի տուրս. եւ քան զսիրելինի
3    6:4|ի տուրս. եւ քան զսիրելինի ստոր դասէ զամենայն զտուեալս: Ազնուական
3    6:4|զտուեալս: Ազնուական սիրող ոչ հանգչիի պարգեւն, այլ յիսի վեր
3    6:4|հանգչիի պարգեւն, այլ յիսի վեր քան զամենայն պարգեւ: Վասն
3    6:4|որպէս կամէիրն քաղցրանաս յիս, կամի սուրբս իմ: Ախորժակն այն բարի
3    6:5|ցնորք, որ յինչեւիցէ իրաց գանի քեզ: Հաստատուն կալ զառաջադրութիւն քո
3    6:5|քո, որ յինչեւիցէ իրաց գանի քեզ: Հաստատուն կալ զառաջադրութիւն քո
3    6:5|են պատրանք, եթէ երբեմն յանկարծի հիացումն յափշտակիս, եւ անդէն վաղվաղակի
3    6:5|հիացումն յափշտակիս, եւ անդէն վաղվաղակիի սովորական խակամտութիւն դառնաս. զի զայն
3    6:5|անհաւան ես այնմ եւ դիմադարձիս, ‘ի շահ են քեզ եւ ոչ
3    6:5|շահ են քեզ եւ ոչի կորուստ
3    6:6|ամենայնիւ հնարի խափանել զցանկութիւն քոի բարին, եւ յամենայն ջերմեռանդն կրթութենէ
3    6:6|եւ յամենայն ջերմեռանդն կրթութենէ վրիպեցուցանել, ‘ի սրբոցն պաշտամանէ, յիմոց չարչարանացս
3    6:6|պաշտամանէ, յիմոց չարչարանացս յիշատակէ, ‘ի մեղաց յօգտակար յիշատակութենէ, ‘ի սրտի
3    6:6|յիշատակէ, ‘ի մեղաց յօգտակար յիշատակութենէ, ‘ի սրտի քոյ պահպանութենէ, եւի
3    6:6|ի սրտի քոյ պահպանութենէ, եւի հաստատուն առաջադրութենէ յառաջադէմ լինելոյ յառաքինութեան
3    6:6|լինելոյ յառաքինութեան: Բազում խորհուրդս չարաչարսի ներքս ածէ, զի զքեզ տաղտկացուսցէ
3    6:6|տաղտկացուսցէ եւ զարհուրեցուսցէ. եւ զիի բաց արասցէ յաղօթից եւի
3    6:6|ի բաց արասցէ յաղօթից եւի սուրբ ընթերցուածոց: չէ նմա
3    6:6|խոստովանութիւն. եւ թէ հնար էր, ‘ի հաղորդութենէ իսկ հրաժարեցուցանէր: Մի՛ հաւատար
3    6:6|այդպիսի գարշանս յականջս իմ հեղուս: Ի բաց կաց յինէն, մոլորեցուցիչդ չար
3    6:6|յանձն առնուլ, քան զիջանել քեզի հաւանութիւն: Լռեա եւ կարկեաց, ոչ
3    6:6|ես յումմէ՞ երկեայց: Թէ յարիցէի վերայ իմ ճակատամարտ, ոչ երկիցէ
3    6:7|զօրական. եւ թէ ուրեք երբէքի տկարութենէ անկանիս, անդրէն քաջալերութիւն զգեցիր
3    6:7|իմոց. եւ զգոյշ լեր յոյժ ի սնոտի հաճոյից, եւ յամբարտաւանութենէ: Վասն
3    6:7|եւ յամբարտաւանութենէ: Վասն այսորիկ բազումքի մոլորութիւն վարին, եւ սահին երբեմն
3    6:7|մոլորութիւն վարին, եւ սահին երբեմնի կուրութիւն իբր անբժշկական: Այլ քեզ
3    6:7|կուրութիւն իբր անբժշկական: Այլ քեզի զգաստութիւն լիցի եւի հանապազորդ
3    6:7|քեզի զգաստութիւն լիցի եւի հանապազորդ խոնարհութիւն՝ այս կործանումն ամբարտաւանից
3    7:1|ապաւինիր յախորժակ, որ վաղ փոխիի հակառակն: Զմտաւ ածի շնորհի
3    7:1|փոխիի հակառակն: Զմտաւ ածի շնորհի անդ, քանի՛ թշուառ եւ
3    7:1|լինէիր առանց շնորհաց: չէի նմա այնչափ հոգեւոր կենաց օգուտ
3    7:1|անձին ուրացութեամբ եւ համբերութեամբ ժուժկալեսցեսի բառնալ նորա, մինչեւ յայնժամ չ
3    7:1|մինչեւ յայնժամ չթուլանալ քեզի փութոյ աղօթից, եւ չլքանել
3    7:1|սովորական քոց գործոց. այլ մտադիւրի քո կողմանէ առնել՝ որչափ ինչ
3    7:2|եւ լքանին: Զի ոչ միշտի ձեռս է մարդոյ ճանապարհ նորա
3    7:2|եւ ոչ աւելի: Անզգոյշք ոմանքի սակս շնորհի եռանդան՝ կործանեցին զանձինս
3    7:2|դատաստանի: Եւ զի ձեռներէց եղենի մեծամեծս քան զոր հաճոյն էր
3    7:2|ոչ իւրեանց թեւօք թռչել, այլի հովանի թեւոց իմոց յուսալ: Նորամուտքն
3    7:3|չառնուցուն յանձն յիւրեանց մտացի բաց հրաժարել: Որք յաչս անձանց
3    7:3|չէ եւ քաջախոհ, որի ժամանակի նեղութեան եւ ամենայն ծանրութեան
3    7:4|Որի ժամանակի խաղաղութեան անհոգանայ, յոլովակիի
3    7:4|ի ժամանակի խաղաղութեան անհոգանայ, յոլովակիի ժամ պատերազմի կարի իմն լքեալ
3    7:4|առաջնորդել, ոչ այդպէս վաղվաղակի անկանէիրի վտանգ եւի խիղճ: Քաջ
3    7:4|վաղվաղակի անկանէիրի վտանգ եւի խիղճ: Քաջ խորհուրդ էի
3    7:4|ի խիղճ: Քաջ խորհուրդ էի լինել եռանդան սրտի՝ խորհել քեզ
3    7:4|խորհել քեզ, թէ զի՛նչ լինիցիի հեռանալ լուսոյ: Որ թէ դիպեսցի
3    7:4|կայ հնար վերադարձի լուսոյ, զորի զգուշաւորութիւն քո եւի փառս
3    7:4|զորի զգուշաւորութիւն քո եւի փառս իմ բարձի առ ժամանակ
3    7:5|յոլովակի փորձ այդպիսի, քան հանապազի յաջողուածս լինել ըստ քոց կամաց
3    7:5|կամ քաջահմուտ գրոց իցէ, կամի գերակայ աստիճան տեղի ունիցի. այլ
3    7:5|աստիճան տեղի ունիցի. այլ եթէի խոնարհութեան հաստահիմն իցէ, եւ աստուածային
3    8:1|յիս շնորհք քո, եւ ծագեսցէի սիրտ իմ լոյս քո. եւ
3    8:1|յարգ անձին, թէպէտ եւ չնչին, ‘ի ձոր չքութեան իմոյ սուզեսցի եւ
3    8:1|զի այսպէս յանկարծ վերբերիմ, եւի մարդասիրէդ գրկալիր ողջունիմ, որ իմովս
3    8:1|ողջունիմ, որ իմովս ծանրութեամբ միշտի ստոր բերիմ
3    8:2|ձրի առ իս կանխեալ, եւի բազմադէմ կարիս ինձի թիկունս
3    8:2|եւի բազմադէմ կարիս ինձի թիկունս հասեալ, ‘ի ծանունց վշտաց
3    8:2|կարիս ինձի թիկունս հասեալ, ‘ի ծանունց վշտաց զիս ապրեցուցեալ, եւ
3    8:2|յանհամար չարեաց զերծուցեալ: Իբր զիի սիրել զիս չարաչար՝ զանձն իմ
3    8:2|եւ զքեզ միահաղոյն գտի. եւի սիրոյ անտի խորագոյն եւս յիմ
3    8:2|տէր քաղցր՝ առնես ընդ իսի վեր քան զիմ արժանաւորութիւն, եւ
3    8:2|իշխեմ ակն ունել կամ խնդրելի քէն
3    8:3|եւ ապաշնորհաց, եւ կարի իմնի քէն օտարացելոց: Դարձո զմեզ առ
3    9:0|պարտ է վերաբերել յԱստուած իբրեւի վերջին վախճան
3    9:1|մաքրեսցի քո իղձ, որ յոլովակիի քեզ եւ յարարածս միտէ չարաչար
3    9:1|թէ զանձն յիմիք խնդրես, անդէնի քեզ նուաղիս եւ ցամաքիս: Ապա
3    9:1|բղխմունս. վասն այսորիկ յիս՝ իբրեւի սկիզբն իւրեանց վերածել պարտ է
3    9:2|մեծամեծք, աղքատք եւ մեծատունք, որպէսի կենդանի աղբերէ առնուն ջուր կենդանի
3    9:2|բարի ինչ բերկրել, մի՛ հաստատեսցիի ճշմարիտ խնդութեան, եւ մի՛ի
3    9:2|ի ճշմարիտ խնդութեան, եւ մի՛ի սիրտ իւր ընդարձակեսցի. այլ բազմօրինակ
3    9:2|եւ տագնապեսցի: Ապա մի՛ ինչի բարեաց՝ անձին գրեսցես, եւ մի՛
3    9:3|ինքնահալած լինի սնափառութիւն. եւ թէի ներքս մտանէ շնորհն երկնային եւ
3    10:1|եւ թագաւորի իմոյ, որ էնի բարձունս: Որպէս զի մեծ է
3    10:1|ճաշակ քաղցրութեան քո, զոր առատաձեռնեսի սիրելիս քո: Յայսմ առաւելապէս ցուցեր
3    10:1|զիս. եւ որ օտարացեալն էիի քէն՝ դարձուցեր զիս ծառայել քեզ
3    10:2|եւ յորժամ հիւծեալն էի եւի կորուստ մատնեալ: Ի վեր քան
3    10:2|էի եւի կորուստ մատնեալ: Ի վեր քան զամենայն ակնկալութիւն՝ արարեր
3    10:2|աղքատ եւ անարժան հաճեցար ընդունիլի ծառայութիւն, եւ սիրելեաց քոց ծառայից
3    10:3|ահա երկինք եւ երկիր, զորսի սպասաւորութիւն մարդկան արարեր, ‘ի պատրաստի
3    10:3|զորսի սպասաւորութիւն մարդկան արարեր, ‘ի պատրաստի կան. եւ օրըստօրէ զքո
3    10:3|այսպիսի միայն, այլ եւ զհրեշտակսի սպասաւորութիւն մարդոյ կարգեցեր: Եւ որ
3    10:4|ծառայել, եւ ոչ երբէք լռելի քումմէ փառատրութենէ: Ընդ այս հաճեալ
3    10:5|սիրոյ քո յամենայն մարմնական բերկրութեանցի բաց կացցեն: Եւի մեծի
3    10:5|բերկրութեանցի բաց կացցեն: Եւի մեծի ազատութեան մտաց վայելեսցեն, որք
3    11:3|թէ սակս դիւրութեան քոյ: Եթէի սակս իմ, գոհացող լիջիր, որպէս
3    11:3|որպէս եւ կարգիցեմ. ապա եթէի քոց ըղձանաց ինչ ղօղեալ կայցէ
3    11:4|իմն յարել յիղձս որ գանի քեզ, առանց ցիս հարցանելոյ. գուցէ
3    11:4|երկասիրութեանց եւ ըղձից. զի մի՛ի թախանձանս նոցա զբաղեսցին քո միտք
3    11:4|նոցա զբաղեսցին քո միտք, եւի շփոթելոյ քոյ՝ գայթակղութիւն յայլս արկանիցես
3    11:4|քոյ՝ գայթակղութիւն յայլս արկանիցես, կամի դիմադարձիլ այլոց՝ անդէն խռովեսցիս եւ
3    11:5|Եւ այնչափ ընկճեա զնա եւի ծառայութիւն նուաճեցո, մինչեւ պատրաստ լիցի
3    12:2|եւ յայնժամ համարեսջիր զանձն վայելելի խաղաղութեան, յորժամի պէսպէս փորձութիւնս
3    12:2|զանձն վայելելի խաղաղութեան, յորժամի պէսպէս փորձութիւնս հանդիսացեալ գտանիս, եւ
3    12:2|պէսպէս փորձութիւնս հանդիսացեալ գտանիս, եւի բազմադէմ հակառակութիւնս փորձ: Եթէ ասես
3    12:2|է ընտրելի: Ապա զի ապրեսցիսի հանդերձեալ տանջանացն յաւիտենից, աստի չարեաց
3    12:2|Զայդ ոչ գտցես, թէպէտ եւի կարի իսկ փափկակեացս խոյզ եւ
3    12:3|Բայց վայելեն, ասես, ‘ի բազում գրգանս, եւ զիւրեանց զհետ
3    12:4|եւ տաղտկութեան եւ երկիւղի հանգչինի նոսա: Զի ուստի հեշտանան, անտի
3    12:4|յիրաւունս, զի որ անկարգ հեշտութեանցի խնդիր են եւ զհետ երթան
3    12:4|դոյզն ապականացու կենցաղոյս հեշտութեան, զոգիի մահ մատնեն: Այլ դու, որդեակ
3    12:4|ցանկութեանց քոց մի՛ գնար. եւի կամաց քոց հրաժարեաց: Ժտեա՛ի
3    12:4|ի կամաց քոց հրաժարեաց: Ժտեա՛ի տեառնէ, եւ նա տացէ քեզ
3    12:5|Զի թէ ճշմարտութեամբ կամիսի բերկրանս վայելել, եւ յորդ մխիթարութիւն
3    12:5|ահա յարհամարհութեան ամենայն աշխարհայնոց, եւի հրաժեշտ ամենայն ստորային բերկրութեանց եղիցի
3    12:5|Եւ որչափ յամենայն արարածական սփոփանացի բաց կացցես, այնչափ առաւել յիս
3    12:5|եւ զօրագոյն մխիթարութիւն գտցես: Բայցի սկզբան անդ՝ ոչ առանց ինչ
3    12:5|Ընդդէմ դարձցի անընտել սովորութիւնն, այլի լաւ եւս սովորութենէ յաղթեսցի: Քրթմնջեսցէ
3    13:1|Որդեակ, որ ջանայի բաց կալի հնազանդութենէ, անձամբ
3    13:1|որ ջանայի բաց կալի հնազանդութենէ, անձամբ զանձն վրիպեցուցանէի
3    13:1|ի հնազանդութենէ, անձամբ զանձն վրիպեցուցանէի շնորհաց. եւ որ խնդրէ ունել
3    13:1|դեռ կարի իմն անկարգ բերիսի սէր քո, վասն այնորիկ լիով
3    13:1|վասն այնորիկ լիով յանձն լինելի կամս այլոց՝ զանգիտես
3    13:3|Զայրացիրի վերայ քո, եւ մի՛ թողուր
3    13:3|զանձն ընծայեցո, մինչեւ ամենեցուն գնալի վերայ քո, եւ որպէս կաւ
3    13:3|անգամ եղեր արժանի: Այլ խնայեացի քեզ ակն իմ, զի պատուական
3    14:1|են սուրբ առաջի քո: Եթէի հրեշտակս գտեր թիւրութիւն, եւ ոչ
3    14:1|Որոց գործք գովելի թուէին, անկանի ստորինս. եւ որք ուտէին զհաց
3    14:2|կասիս: Ոչինչ օգնէ արիութիւն, եթէի պահպանութենէ լռես: չիք աներկեւան
3    14:3|բարի: Քանի՜ արժան է ինձի խոր խոնարհել ընդ անքննին դատաստանօք
3    14:3|խորշք ծածկութեան փառաց, ո՞ւր վստահութիւնի կարծեցեալ առաքինութիւն: Ընկլան ամենայն սնոտի
3    14:3|առաքինութիւն: Ընկլան ամենայն սնոտի պարծանքի խորոց դատաստանաց քոցի վերայ
3    14:3|պարծանքի խորոց դատաստանաց քոցի վերայ իմ
3    15:1|պիտանի, տուր ինձ յայդմ վայելելի պատիւ քո: Ապա եթէ վնասակար
3    15:1|փրկութեան հոգւոյ իմոյ ոչ յօգուտ, ‘ի բաց արա յինէն զցանկութիւն զայդպիսի
3    15:1|Զի ոչ ամենայն ցանկութիւն էի հոգւոյն սրբոյ, թէպէտ եւ յաչս
3    15:1|այնմ ըղձանալոյ, թէ բնաւ իսկի հոգւոյ քումմէ: Բազումքի կատարածի
3    15:1|իսկի հոգւոյ քումմէ: Բազումքի կատարածի խաբեցան, որք յառաջն համարէին
3    15:1|խաբեցան, որք յառաջն համարէին զանձինսի հոգւոյ բարւոյ առաջնորդեալ
3    15:2|ինչ ցանկալի պատահէ մտաց. նա՝ ‘ի սեպհական կամաց հրաժարմամբ՝ յիս յանձնել
3    15:2|համարձակ արա ընդ իս յամենայնի. ‘ի ձեռս քո եմ, շրջեա եւ
3    15:2|ցանկամ յիս կենդանի լինել, այլի քեզ. եւ երանի՜ թէ լիով
3    15:4|լինել յաստի կեանս: Տուր ինձի վեր քան զամենայն ցանկալիսի
3    15:4|ի վեր քան զամենայն ցանկալիսի քեզ հանգչել, եւ զսիրտ իմ
3    15:4|քեզ հանգչել, եւ զսիրտ իմի քեզ խաղաղել: Դու ճշմարիտ խաղաղութիւն
3    15:4|ամենայն եւ խռովական: Յայսմ եւի սոյն խաղաղութեան, այս է, ‘ի
3    15:4|ի սոյն խաղաղութեան, այս է, ‘ի քեզ որ միայնդ ես գերակայ
3    16:1|զոր խորհել հնար է ինձի սփոփանս իմ, ոչ այժմ ինչ
3    16:1|ունէի, եւ յամենայն գրգանս վայելելի ձեռս էր, յայտ է թէ
3    16:1|յերկինս: Եթէ կարի իմն անձկանօքի խնդիր լինիս առօրէիցս, կորուսանես զանանցսն
3    16:1|զանանցսն եւ զերկնաւորս: Եղիցին ժամանակաւորքսի պէտս, այլ ըղձից քոց բերումն
3    16:1|յագենալ. զի ոչ հաստեցար վայելելի սոսա
3    16:2|ճշմարիտ սփոփումն այն է, զորի ներքսի մեզի ճշմարտութենէ
3    16:2|այն է, զորի ներքսի մեզի ճշմարտութենէ ընդունիմք: Այր
3    16:2|զորի ներքսի մեզի ճշմարտութենէ ընդունիմք: Այր առաքինի ամենայն
3    17:2|ասեսդ. մեծ է հոգ քոի վերայ իմ, քան զամենայն զիմ
3    17:2|ոչ ընկենու զամենայն հոգս իւրի քեզ: Միայն թէ կամք իմ
3    17:2|իս: Եթէ կամիս լինել ինձի խաւարի, եղիցիս օրհնեալ. եւ եթէ
3    17:2|եւ եթէ կամիս լինել ինձի լոյս, եղիցիս օրհնեալ: Եթէ հաճիս
3    17:2|եւ եթէ կամիս լինել ինձի նեղութեան, նոյնպէս յամենայնի եղիցիս օրհնեալ
3    17:3|պատրաստական պարտ է քեզ լինելի նեղութիւն, որպէսի խնդութիւն. այնպէս
3    17:3|քեզ լինելի նեղութիւն, որպէսի խնդութիւն. այնպէս յօժարամիտի չքաւորութիւն
3    17:3|որպէսի խնդութիւն. այնպէս յօժարամիտի չքաւորութիւն եւ յաղքատութիւն, որպէսի
3    17:3|ի չքաւորութիւն եւ յաղքատութիւն, որպէսի լիութիւն եւի մեծութիւն
3    17:3|յաղքատութիւն, որպէսի լիութիւն եւի մեծութիւն
3    17:4|զինչ եւ կամիս թէ եկեսցէի վերայ իմ: Անխտիր կամիմ ընդունել
3    17:4|վերայ իմ: Անխտիր կամիմ ընդունելի քոց ձեռաց զբարի եւ զչար
3    17:4|յամենայն մեղաց, եւ ոչ երկեայցի մահուանէ եւի դժոխոց: Որ
3    17:4|ոչ երկեայցի մահուանէ եւի դժոխոց: Որ ինչ նեղութիւն գայցէ
3    17:4|դժոխոց: Որ ինչ նեղութիւն գայցէի վերայ իմ, ինձ ինչ ոչ
3    17:4|մերժեսցես զիս, եւ մի՛ ջնջեսցեսի դպրութենէ կենաց
3    18:1|թշուառութիւն, ոչ առ հարկի, այլի սիրոյ ձգեալ. զի զհամբերութիւն ուսցիս
3    18:1|թշուառութեանց մի՛ դժուարակիր գտցիս: Քանզիի ժամէ ծննդեան իմոյ մինչեւի
3    18:1|ի ժամէ ծննդեան իմոյ մինչեւի խաչ ելանել՝ ոչ պակասեցին ինձ
3    18:2|վասն զի դու համբերող եղերի կեանս քո, դովին առաւելապէս կատարելով
3    18:2|ցորչափ կամիս՝ զբեռն ապականացու կենցաղոյսի փրկութիւն իմ բառնալ: Քանզի թէպէտ
3    18:2|Այլ եւ առաւել զուարթարարք քանի նախնումնի հին օրէնս, յորժամ
3    18:2|առաւել զուարթարարք քանի նախնումնի հին օրէնս, յորժամ փակեալ էր
3    18:2|երկնից. յորժամ սակաւք փոյթ ունէինի խնդիր լինելոյ արքայութեան երկնից: Այն
3    18:3|եւ յետնեալ մնային, թէ ոչի քո պանծալի օրինակս հայէին: Ահա
3    18:3|պանծալի օրինակս հայէին: Ահա եւի լուր քոց այսչափ նշանաց եւ
3    19:1|է զոր խօսիսդ, որդեակ. լռեաի քրթմնջելոյ, յիմ եւ յայլոց սրբոց
3    19:1|ծանունս նեղեցան, եւ բազմօրինակ հանդիսացանի փորձ: Ապա յուշ լիցին քեզ
3    19:1|զգոյշ լեր, գուցէ եւ այդի քումմէ կարճմտութենէ իցէ: Բայց թէ
3    19:2|Որչափ քաջ պատրաստիսի համբերութիւն, այնչափ իմաստութեամբ գործես, եւ
3    19:2|եթէ քո սիրտ եւ գործքի դոյն քաջութեամբ պատրաստեալ իցեն: Մի՛
3    19:2|մեծ հասոյց ինձ, եւ մեղի վերայ իմ դնէ զոր չ
3    19:2|Անմիտ է խորհուրդ այդպիսի, որի համբերութեանն առաքինութիւն ոչ հայի, եւ
3    19:2|զանձինս կշռէ, եւ զնախատինսն՝ որի վերայ գան
3    19:3|յումմէ գայ, արդեօք յիւրմէ առաջնորդէ՞, ‘ի հաւասարակցէ՞, թէի ստորակայէ. արդեօք
3    19:3|յիւրմէ առաջնորդէ՞, ‘ի հաւասարակցէ՞, թէի ստորակայէ. արդեօքի բարի՞ եւ
3    19:3|հաւասարակցէ՞, թէի ստորակայէ. արդեօքի բարի՞ եւի սուրբ առնէ
3    19:3|ստորակայէ. արդեօքի բարի՞ եւի սուրբ առնէ, թէի խեղաբարոյէ
3    19:3|եւի սուրբ առնէ, թէի խեղաբարոյէ եւ յանարժանէ: Այլ անխտիր
3    19:3|ինչ նմա պատահէ, զայն ամենայնի ձեռանէ Աստուծոյ գոհութեամբ ընդունի, եւ
3    19:4|Ապա պատրաստ լերի պատերազմ, եթէ կամիս ունել զյաղթութիւն
3    19:4|Եթէ կրել ինչ ոչ կամիս, ‘ի պսակէ հրաժարես: Ապա թէ պսակիլ
3    19:4|Առանց ճգնաց ոչ լինի դիմելի հանգիստ, եւ ոչ առանց պատերազմի
3    19:5|Դու գիտես զի տկար եմի համբերել, եւ վաղ լքանիմի
3    19:5|ի համբերել, եւ վաղ լքանիմի յառնել դոյզն վշտաց: Եղիցի ինձ
3    20:1|եւ տխրեցուցանեն: Առաջադրեմ արիանալ, այլի գալ դոյզն փորձութեան՝ անձկութիւն մեծ
3    20:1|փորձութեան՝ անձկութիւն մեծ ունի զիս: Ի չնչին իմն իրաց երբեմն ծանր
3    20:1|իրաց երբեմն ծանր փորձութիւն գայի վերայ: Եւի կարծեալ զիս
3    20:1|փորձութիւն գայի վերայ: Եւի կարծեալ զիս առ վայր մի
3    20:1|վայր մի յապահովի, յանկարծ գտանիմի դոյզն փչմանէ որպէս թէ յաղթեալ
3    20:2|ես: Ողորմեա, եւ ապրեցո զիսի կաւոյ, զի մի՛ ընկլայց եւ
3    20:2|զի դիւրասահ եմ, եւ տկարի կալ հակառակ կրից: Թէպէտ եւ
3    20:2|Թէպէտ եւ ոչ գլխովին բերիմի հաւանութիւն, բայց եւ վանել զնոսա
3    20:2|յոյժ՝ հանապազ լինել ընդ նոսաի կռուի: Եւ յայսմանէ իմանամ զիմ
3    20:3|նախանձաւորդ ես հոգւոց հաւատացելոց, հայէիրի ծառայի քո յաշխատութիւնս եւի
3    20:3|ի ծառայի քո յաշխատութիւնս եւի ցաւս, եւ օգնէիր սմա յամենայնի
3    20:3|մաքառել, ցորչափ է յիս շունչի թշուառ կենցաղումս: Բա՜բէ, որպիսի՛ ինչ
3    20:3|ամենայն որոգայթիւք եւ թշնամեօք: Զիի մեկնել միոյ նեղութեան կամ փորձութեան
3    20:3|նեղութեան կամ փորձութեան՝ միւս այլի վերայ գայ: Նա՝ ‘ի մղել
3    20:3|այլի վերայ գայ: Նա՝ ‘ի մղել անդ առաջնոյ մարտի, այլք
3    20:3|անդ առաջնոյ մարտի, այլք բազումքի վերայ հասանեն յանկարծակի
3    20:4|այսչափ չարիք եւ թշուառութիւնք ենի նմա: Զիա՞րդ կոչիցի եւ կեանք
3    20:4|սակայն սիրի, եւ բազումք խնդրենի գրգանս նորա վայելել: Յանդիմանի յոլովակի
3    20:4|զօրացեալ են յոյժ: Է ինչի նմա, որ ձգէի սէր
3    20:4|ինչի նմա, որ ձգէի սէր. եւ է ինչ, որ
3    20:4|է ինչ, որ յարհամարհութիւն: Ձգենի սէր աշխարհի ցանկութիւն մարմնոյ, ցանկութիւն
3    21:0|յԱստուած, քան յամենայն բարութիւնս եւի պարգեւս
3    21:1|Ի վեր քան զամենայն եւ յամենայնի
3    21:1|եւ յամենայնի հանգիր անձն իմի տէր հանապազ, զի նա է
3    21:1|քաղցր եւ սիրելի փրկիչ իմ, ‘ի քեզ հանգչել քան յամենայն արարածս
3    21:1|մտաց ըմբռնելի եւ իմանալի, քանի հրեշտակսի հրեշտակապետս եւ յամենայն
3    21:1|եւ իմանալի, քանի հրեշտակսի հրեշտակապետս եւ յամենայն երկնային զօրութիւնս
3    21:2|եւ անբաւական, զոր ինչ բացի քէն ինձ պարգեւես կամ զքէն
3    21:2|հաճ լինել, թէ ոչ հանգիցէի քեզ, անցեալ զանցեալ զամենայն պարգեւօք
3    21:3|ճշմարիտ ազատութեան, թռչել եւ հանգչելի քեզ: Ե՞րբ լիով տացի ինձ
3    21:3|Աստուած իմ: Ե՞րբ լիով պատսպարեցայցի քեզ, մինչեւ վասն սիրոյ քոյ
3    21:3|ինչ զիս, այլ զքեզ միայնի վեր քան զամենայն միտս, օրինակաւ
3    21:3|մուտ ունիցիմ առ քեզ, վայելելի քաղցր գրկախառնութիւնսն՝ յոր վայելեն միշտ
3    21:3|միշտ երանելեացն դասք: Գութ արկցէի քեզ հեծութիւն իմ, եւ բազմադէմ
3    21:4|Մինչեւ ցե՞րբ յամէ տէր իմի գալ: Եկեսցէ առ իս յաղքատիկ
3    21:4|եմ ես, եւ որպէս թէի բանտ արկեալ եւ յոտնակապս պնդեալ
3    21:7|կոչեցի զքեզ, եւ անձկացայ վայելելի քեզ. պատրաստ եմ զամենայն արհամարհել
3    21:7|Զի դու յառաջ զարթուցեր զիսի խնդրել քեզ: Օրհնեալ ես տէր
3    22:1|քո, եւ ուսո ինձ գնալի պատուիրանս քո: Տո՛ւր ինձ իմանալ
3    22:1|զամենայն բարութիւն ինձ պարգեւեալ. եւի քո ազնուութիւնդ նայեցեալ, յերեսաց մեծութեան
3    22:2|Զամենայն զոր ունիմքի հոգի եւի մարմին, եւ
3    22:2|զոր ունիմքի հոգի եւի մարմին, եւ զոր ինչ ներքոյ
3    22:2|պարծեսցի յարժանաւորութիւն իւր, մի՛ փքասցիի վերայ այլոց, եւ մի՛ մեծաբանեսցէ
3    22:2|վերայ այլոց, եւ մի՛ մեծաբանեսցէի վերայ փոքունց: Քանզի նա է
3    22:2|անձին ինչ որ գրէ. եւի շնորհակալիս խոնարհագոյն է եւ ջերմագոյն
3    22:3|եւ մի՛ բարգաւաճելոյն չարակնեսցէ. այլի քեզ նայեսցի, եւ զքո բարութիւնդ
3    22:3|ինչ աչառութեան զքո պարգեւսդ առատաձեռնես: Ի քէն է ամենայն, վասն այսորիկ
3    22:4|ըստ մարդկան գովութիւն եւ պարծանքի վեր երեւին. մինչեւ յածել ուրուք
3    22:4|իսկ առաքեալք, զորս իշխանս կացուցերի վերայ ամենայն երկրի. սակայն եւ
3    22:5|եւ զերախտագէտ, որպէս կամք քոի նմա, եւ հաճոյք կարգադրութեան քո
3    22:5|եւ այնպէս անխռով եւ գոհի յետին տեղւոջ, որպէս յառաջին բարձին
3    23:0|Յաղագս չորից, որքի ներքս ածեն խաղաղութիւն մեծ
3    23:3|հայցեա, զի կամք Աստուծոյ լիովի քեզ կատարեսցին: Այր այդպիսի մտանէ
3    23:3|քեզ կատարեսցին: Այր այդպիսի մտանէի սահման խաղաղութեան եւ հանգստեան
3    23:4|Տէր, այս բան քո համառօտի ներքս փակէ զբազում կատարելութիւն: Սակաւ
3    23:4|պահէի սրտի մտօք, ոչ վաղվաղակիի վեր երեւէին յիս խռովութիւնք: Զի
3    23:5|յօգնել ինձ նայեաց. զի յարեանի վերայ իմ պէսպէս խորհուրդք եւ
3    23:7|յամենայն նեղութիւնս առ քեզ դիմել. ‘ի քեզ յուսալ, ‘ի սրտէ կարդալ
3    23:7|քեզ դիմել. ‘ի քեզ յուսալ, ‘ի սրտէ կարդալ, եւ երկայնմտութեամբ մխիթարութեան
3    23:8|պայծառութեամբ ներքին լուսոյ. եւ փարատեաի սենեկէ սրտիս զամենայն խաւար: Արգել
3    23:8|խաւար: Արգել զբազմօրինակ ցնդմունս. եւի բաց արա զբուռն փորձութիւնս: Մարտիր
3    23:8|Մարտիր քաջութեամբ փոխանակ իմ, եւի բաց վանեա զչար գազանս, զցանկութեանն
3    23:8|ասեմ հրապոյրս. զի եղիցի խաղաղութիւնի զօրութեան քում, եւ յաճախեսցէ օրհնութիւն
3    23:8|քում, եւ յաճախեսցէ օրհնութիւն քոի գաւիթս սրբութեանի մաքուր խիղճ
3    23:8|օրհնութիւն քոի գաւիթս սրբութեանի մաքուր խիղճ մտաց: Սաստեա հողմոց
3    23:9|լուսաւոր արասցես զիս: Հ՛եղ զառի վերուստ զշնորհդ. ցօղեաի սիրտ
3    23:9|զառի վերուստ զշնորհդ. ցօղեաի սիրտ իմ զցօղդ երկնային. անձրեւեա
3    23:9|ջուր եռանդեան՝ ոռոգանել զերեսս երկրի, ‘ի պտղաբերել զբարին եւ զլաւն: Ամբա՛րձ
3    24:1|լինիր ընդվայրաքնին, եւ մի՛ պատաղիրի հոգս սնոտիս: Զի՞ կայ քոյ
3    24:1|զամենայն, եւ դու պահեա զքեզի բարիոք խաղաղութեան. եւ թող յուզողին
3    24:1|յուզել որչափ եւ կամի: Եկեսցէի գլուխ նորա, զինչ եւ արասցէ
3    24:2|սոքա ցնդմունս բերեն, եւ մռայլի սիրտ արկանեն: Մտադիւր խօսէի ընդ
3    25:1|հեզս սրտիւ. քո խաղաղութիւն եղիցիի բազում համբերութեան: Թէ ինձ լսես
3    25:1|եւ ձայնի իմում զհետ գաս. ‘ի բազում խաղաղութեան վայելեսցես
3    25:3|ճանաչի ճշմարիտ առաքինասէրն, եւ ոչի սոսին հաստատեալ է յառաջադիմութիւն եւ
3    25:5|Աստուծոյ, ոչ խնդրելով զքոյն, ոչի փոքունս եւ ոչի մեծամեծս
3    25:5|ոչի փոքունս եւ ոչի մեծամեծս, ոչ առ ժամանակ մի
3    25:5|մինչեւ միօրինակ կալ մնալ քեզի գոհութեան՝ եթէի յաջողութիւնս եւ
3    25:5|մնալ քեզի գոհութեան՝ եթէի յաջողութիւնս եւ եթէի վիշտս
3    25:5|եթէի յաջողութիւնս եւ եթէի վիշտս, ամենայնի հաւասարաթաթ կշռութեամբ: Եւ
3    25:5|զերեսս իմ տեսցես: Ապա եթէի կատարեալ արհամարհութիւն անձին ժամանեսցես, գիտասջիր
3    25:5|անձին ժամանեսցես, գիտասջիր զի յայնժամի բազում խաղաղութեան վայելեսցես, ըստ մարթելոյ
3    26:1|առն կատարելոյ, ոչ երբէք լքանելի խոկմանէ երկնայնոց, եւ ընդ բազում
3    26:1|իմն ազատական մտաց, ոչ եւի մի ինչ յարարածոց անկարգ բերումն
3    26:2|զքեզ, մարդասէր տէր, պահեա զիսի հոգոց կենցաղոյս, զի մի՛ կարի
3    26:2|զի մի՛ կարի իմն ընկլայցի նոսա. ‘ի բազմադէմ կարեաց մարմնոյ
3    26:2|կարի իմն ընկլայցի նոսա. ‘ի բազմադէմ կարեաց մարմնոյ, զի մի՛
3    26:2|բազմադէմ կարեաց մարմնոյ, զի մի՛ի հեշտութիւնս ըմբռնեցայց. եւ յամենայնէ՝ որ
3    26:3|իմ, անճառ քաղցրութիւն, դարձո ինձի դառնութիւն զամենայն մարմնական մխիթարութիւն որ
3    26:3|դառնութիւն զամենայն մարմնական մխիթարութիւն որի բաց դարձուցանէ զիսի սիրոյ
3    26:3|որի բաց դարձուցանէ զիսի սիրոյ անանց բարեաց, եւ յինքն
3    26:4|մատակարարել. այլ աւելորդացն եւ հեշտալեացնի խնդիր լինել՝ արգելուն սուրբ օրէնք
3    27:0|Թէ առանձնական սէրնի գերագոյն բարւոյ մեծապէս յետս ընկրկէ
3    27:1|ունիս, յաւէտ կամ նուազ յարինի քեզ իրք: Եթէ սէր քո
3    27:1|եւ անխառն եւ կարգաւորեալ, ոչի գերութիւն գրաւիս նոցա: Մի՛ ցանկար
3    27:1|որ խոչ է քեզ, եւի ներքին ազատութենէ վրէպ զքեզ կացուցանէ
3    27:2|քոց հաճոյից, ոչ երբէք եղիցիսի հանգստի, եւ ոչ զերծի
3    27:2|ի հանգստի, եւ ոչ զերծի հոգոց. զի յամենայնի գտցի ինչ
3    27:3|մթերել. այլ արհամարհել եւ խլելի սրտէ արմատաքի: Զոր մի՛ իմանար
3    27:3|է թէ փոխեսցիս, այլ ոչի լաւ անդր: Զիի դիպել
3    27:3|ոչի լաւ անդր: Զիի դիպել վտանգի, գտցես՝ յորմէ խորշեցար
3    27:4|եւ անձկութեանց դատարկեա, չձգիլ ինձի պէսպէս ցանկութիւնս ամենայնի՝ որ անարգ
3    27:5|եւ ենն: Տո՛ւր հանճարով խոտորելի մարդելուզաց, եւ համբերութեամբ տանել հակառակորդաց
3    28:1|Ոչ փոքր իմաստութիւն է՝ լռելի չար ժամանակի, ‘ի սրտէ առ
3    28:1|է՝ լռելի չար ժամանակի, ‘ի սրտէ առ իս դառնալ, եւ
3    28:2|Մի՛ լիցի խաղաղութիւն քոի բերան մարդկան. զի եթէի
3    28:2|ի բերան մարդկան. զի եթէի բարին մեկնեն եւ եթէի
3    28:2|ի բարին մեկնեն եւ եթէի չարն, ոչ վասն այդր լինիս
3    28:2|ոչ երկնչի յաչաց ելանել, վայելէի բազում խաղաղութեան: Յանկարգ սիրոյ եւ
3    28:2|բազում խաղաղութեան: Յանկարգ սիրոյ եւի սնոտի երկիւղէ յառաջ գայ ամենայն
3    29:0|Թէ ո՛րպէսի նեղութեան պարտ է կարդալ առ
3    29:1|այսմ փորձութեան եւ նեղութեան գալի վերայ իմ: չեմ բաւական
3    29:1|իմ: չեմ բաւական զերծանելի նմանէ, այլ հարկ է ինձ
3    29:1|եւ շրջեսցես ինձ յօգուտ: Ահաի վիշտս եմ տէր, եւ չ
3    29:1|իմոյ. այլ նեղեալ եմ յոյժի կրից աստի: Եւ արդ, Հայր
3    29:1|ասացից. ըմբռնեցայ յանձկութիւնս, ապրեցո զիսի ժամէ աստի յայսմանէ: Այլ վասն
3    29:1|Այլ վասն այնորիկ եկի եսի ժամս յայս, զի դու փառաւորեսցիս
3    29:1|ժամս յայս, զի դու փառաւորեսցիսի խոնարհիլ իմում յոյժ, եւ յելանել
3    30:1|օգտէ քեզ այն ամենայն, մինչեւի միտ առցես՝ թէ ես եմ
3    30:1|ոգի առեալ յետ մրրկի, զօրացիրի լոյս գթութեանց իմոց. զի մերձ
3    30:1|մերձ եմ ես, ասէ տէր, ‘ի նորոգել զամենայն, ոչ անթերի միայն
3    30:2|պատահեսցին, բայց զի ունիցիս տրտմութիւնի տրտմութեան վերայ: Շատ է աւուրն
3    30:2|եւ անօգուտ խռովել կամ խնդալի վերայ ապագայից, որք գուցէ ոչ
3    30:3|է նշան՝ այդպէս հեշտեաւ համոզիլի հրապոյրս թշնամւոյն: Քանզի չէ
3    30:3|յիս, եւ յողորմութիւն իմ յուսա: Ի կարծել քո զքեզ յինէն հեռի
3    30:3|յայնժամ յոլովակի մեծի հատուցման շահի վերայ կայ: չէ կորուսեալ
3    30:3|կորուսեալ ամենայնն, յորժամ իրք ոչի դէպ յաջողեն: Մի՛ դատեր ըստ
3    30:4|մի արկանիցեմ զքեւ նեղութիւն, կամի բաց առնուցում զքո ըղձալի մխիթարութիւն
3    30:4|այլոց իմոց ծառայից, մարզել ձեզի վիշտս քան զամենայն ունել ըստ
3    30:5|տամ, իմ է. եւ եթէի բաց առնում, ոչ զքոյդ առնում
3    30:5|վաղվաղակի թեթեւացուցանել, եւ զամենայն բեռնի խնդութիւն փոխարկել: Սակայն եւ այնպէս
3    30:6|Թէ ուղիղ խորհիս եւի ճշմարտութիւն հայիս, ոչ երբէք պարտ
3    30:6|զայն իսկ խնդութիւն համարել, զիի նեղել իմում զքեզ ցաւովք՝ ոչ
3    30:6|իմում զքեզ ցաւովք՝ ոչ խնայեմի քեզ: Որպէս սիրեաց զիս Հայր
3    30:6|ոչ առաքեցի յանցաւոր խնդութիւնս, այլի մեծամեծ պատերազմունս. ոչի պատիւ
3    30:6|այլի մեծամեծ պատերազմունս. ոչի պատիւ, այլ յարհամարհանս. ոչի
3    30:6|ի պատիւ, այլ յարհամարհանս. ոչի դատարկութիւն, այլ յաշխատութիւն. ոչի
3    30:6|ի դատարկութիւն, այլ յաշխատութիւն. ոչի հանգիստ, այլի բերել պտուղ
3    30:6|յաշխատութիւն. ոչի հանգիստ, այլի բերել պտուղ յոյժ համբերութեամբ: Յուշ
3    31:1|առ քեզ վերանալ: Անձկայր համարձակի քեզ սլանալ, որ ասացն. Ո՜
3    31:1|իսկ գլխովին լքեալ թողուլ, եւի հիացման լեալ՝ տեսանել թէ արարչիդ
3    31:1|գտանին աստուածախոհք, զի սակաւք գիտենի կորստականաց եւ յեղականաց լիով զանձինս
3    31:2|վերացուցանելոյ զոգի, եւ քան զինքնի վեր յափշտակելոյ: Եւ թէ չ
3    31:2|մնայ եւ ստորաքարշ, որ բացի միոյ միայնոյ անչափ եւ յաւիտենական
3    31:2|աշակերտելոյ: Ընտրելագոյն է ուսումն որի վերուստ յաստուածային հոսմանէ գայ, քան
3    31:3|պիտին առ այն՝ ոչ ջանանի գործ արկանել: Մեծ խոչ այն
3    31:3|Մեծ խոչ այն է, զիի նշանս եւի զգալիս զկայ
3    31:3|է, զիի նշանս եւի զգալիս զկայ առնումք, եւ զկատարեալ
3    31:3|անցաւոր եւ չնչին իրաց, իսկի խոկալ զներքինս մեր՝ սակաւ երբէք
3    31:4|մի զմիտս ամփոփելոյ՝ անդէն վաղվաղակիի դուրս յարձակիմք, եւ զգործս մեր
3    31:4|գուշակն է ներքին լուծութեան՝ ապականիլ: Ի մաքուր սրտէ յառաջ գայ պտուղ
3    31:5|ո՛րչափ ինչ արար ոք, այդմի խնդիր լինին. այլ թէ քանի՛
3    31:5|յարտաքինս հայի մարդոյ, այլ շնորհնի ներքինս ակնարկէ: Նա ստէպ խաբի
3    32:1|լեր մտախորհ. եւ իբրեւ կատարեսցես, ‘ի միտ առցես զամենայն
3    32:3|Որդեակ, ոչ է պարտ քեզի բաց դառնալ, եւ ոչ անդէն
3    32:3|եւ ոչ անդէն վաղվաղակի լքանիլ՝ ‘ի լսել զճանապարհ կատարելոց. այլ առաւել
3    32:3|զճանապարհ կատարելոց. այլ առաւել եւսի բարձրագոյնս բերիլ, եւ գէթ փափաքմամբ
3    32:3|խնդութեամբ եւ խաղաղութեամբ կատարէիր: Դեռի բազում ինչ իրաց ունիս հրաժարել
3    32:4|զանարգս՝ փոխանակ պատուականացն եւ բարձրականացի մարդկային իրս. քանզի յոյժ անարգ
3    32:4|պատուական մարգարիտ է նա՝ ծածկեալի բազմաց
3    33:1|ամենայն դիտումն մտաց իւրոց բերիցիի պատշաճաւոր նպատակն՝ որում անձկայ: Զի
3    33:2|գնացք ընդ պէսպէս ծփանս: Այլի բազումս մթագնին յստակ դիտմանն աչք
3    33:2|աչք. զի անդէն վաղվաղակի ուղղինի հեշտալի ինչ, որ ելանէ ընդ
3    33:2|շահասիրութեան: Որպէս հրէայք եկին երբեմնի Բեթանիա առ Մարթա եւ Մարիամ
3    34:0|թէ սիրողին քաղցր է Աստուածի վեր քան զամենայն եւ յամենայնի
3    34:1|Աստուած իմ, եւ ամենայն ինչ: Ի միտ առողին շատ է ասացեալս
3    34:1|քաղցր է ամենայն, բայց թէի բացէ ես, դառն է ամենայն
3    34:2|քոյ, ճշմարտապէս իմաստուն ճանաչին. զիի նանրութենէի ճշմարտութիւն, եւի
3    34:2|իմաստուն ճանաչին. զիի նանրութենէի ճշմարտութիւն, եւի մարմնոյի
3    34:2|ի նանրութենէի ճշմարտութիւն, եւի մարմնոյի հոգի փոխադրին: Այսպիսեաց
3    34:2|ի ճշմարտութիւն, եւի մարմնոյի հոգի փոխադրին: Այսպիսեաց քաղցր է
3    34:2|ինչ բարութիւն գտանի յարարածս, զամենայննի գովեստ մատուցանեն իւրեանց արարչի: Այլ
3    34:3|Ո՛վ լոյս մշտնջենաւոր, որի վերդ ես քան զամենայն լոյս
3    34:3|զամենայն լոյս եղական, փայլեա զփայլատակունսի բարձանց՝ մտանելի շտեմարանս սրտի
3    34:3|փայլեա զփայլատակունսի բարձանց՝ մտանելի շտեմարանս սրտի իմոյ: Մաքրեա, ուրախացո
3    34:3|իմ եւ զզօրութիւնս սորա, յարիլի քեզ հրճուողական հիացմամբ: Ե՞րբ եկեսցէ
3    34:4|այլ յոյս եւ ապաւէն, բացի քէն տէր Աստուած իմ
3    35:0|Թէ չիք ապահովութիւնի փորձութենէ յաստի կեանս
3    35:1|հանապազ հոգեւորական զէնք պիտին քեզ: Ի մէջ թշնամեաց կաս, եւ յաջմէ
3    35:1|ընդ ամենայն, եւ հզօր ձեռամբի դիմի հարկանիլ ախոյանին: Զի յաղթողին
3    35:2|յաստի կեանս հանգիստ, զիա՞րդ յայնժամի յաւիտենականն ժամանեսցես: Մի՛ պատրաստեր զանձն
3    35:2|մի՛ յերկրի, այլ յերկինս. մի՛ի մարդիկ եւ մի՛ յայլ արարածս
3    35:3|մարմնով եւ հոգւով արիաբար շահատակեաի փառս իմ: Ես հատուցից լիուլի
3    35:3|ես ընդ քեզ եղէց յամենայնի վիշտս
3    36:0|Ի վերայ ունայն դատողութեան մարդկան
3    36:1|Որդեակ, հաստատեա զսիրտ քոի տէր, եւի մարդկային դատողութենէ
3    36:1|զսիրտ քոի տէր, եւի մարդկային դատողութենէ մի՛ ինչ զանգիտեր
3    36:1|ամենեցուն ջանացաւ Պօղոս հաճոյ լինելի տէր, եւ ընդ ամենայնի ամենայն
3    36:1|ամենայն եղեւ, բայց եւ զդատիլնի մարդկանէ՝ ինչ ոչ համարեցաւ
3    36:2|ամենայնի. եւ երկայնմտութեամբ եւ խոնարհութեամբի ժանեաց չարախօսաց եւ նանրախոհից եւ
3    36:2|Սակայն ձեռն էարկ երբեմն եւի պատասխանատուութիւն, զի մի՛ի տկարս
3    36:2|եւի պատասխանատուութիւն, զի մի՛ի տկարսի լռութենէ իւրմէ ծնցի
3    36:2|պատասխանատուութիւն, զի մի՛ի տկարսի լռութենէ իւրմէ ծնցի գայթակղութիւն
3    36:3|Զի՞ է քեզ երկնչելի մարդոյ մահկանացուէ. այսօր է եւ
3    36:3|զարհուրիր: Զի՞նչ ձեռնհաս է ոքի քեզ բանիւք կամ թշնամանօք. անձին
3    36:3|քեզ. եւ ոչ է կարողի դատաստանացն Աստուծոյ զերծանիլ, ո՛ ոք
3    36:3|եմ զերծուցանել յամենայն ամօթոյ եւի նախատանաց, եւ հատուցանել իւրաքանչիւր ըստ
3    37:2|Տէր, ե՞րբ յանձն եղեցի քեզ, եւ յո՞րս թողից զիս
3    37:3|Միշտ եւ յամենայն ժամ, եթէի փոքունս եւ եթէի մեծամեծս
3    37:3|եթէի փոքունս եւ եթէի մեծամեծս: չթողում ինչի
3    37:3|ի մեծամեծս: չթողում ինչի զատ. այլ յամենայնի կամիմ լինել
3    37:4|որք զառաջինն զամենայն մատուցանեն, բայցի բաղխել փորձութեան՝ առ իւրեանցն դարձ
3    37:4|ոչինչ յառաջադէմ լինին յառաքինութիւնս: Այսպիսիքի ճշմարիտ ազատութիւն մաքուր սրտի, եւ
3    37:4|ճշմարիտ ազատութիւն մաքուր սրտի, եւի շնորհս իմոյ բերկրական ընտանութեան ոչ
3    37:5|յանձն արա զքեզ, եւ վայելեսցեսի բազում խաղաղութեան սրտի: Տուր զամենայն
3    37:5|մի՛ ինչ խնդրեր, մի՛ ինչի բաց պահանջեր: Կաց յիս անդրդուելի
3    37:5|ես եղէց քո. ազատ լիցիսի սրտի, եւ խաւար զքեզ ոչ
3    37:5|այսմ ցանկա, ամենայնիւ մերկանալ քեզի քոյոցդ, եւ մերկոյն Յիսուսի մերկ
3    37:5|յիս յաւիտեան կենդանի լինել: Յայնժամի բաց փարատեսցին ամենայն սնոտի ցնորք
3    37:5|յոյզք, եւ աւելորդ հոգք: Յայնժամի բաց լիցի եւ տարապայման երկիւղ
3    38:0|յարտաքինս, եւ դիմել առ Աստուածի վտանգս
3    38:1|եւ յամենայն արտաքին գործս կանի զբաղմունս, ներքոյ ազատ իցես եւ
3    38:1|եւ ազատութեան որդւոցն Աստուծոյ: Որքի վեր են քան զառժամայքս, եւ
3    38:1|ժամանակաւորաց, այլ ինքեանք ձգեն զնոսաի քաջ արբանեկութիւն, որպէս զիարդ կարգեցան
3    38:2|եւ իցէ դատս ընդ Մովսեսիի խորանն մտանես հարցանելի տեառնէ
3    38:2|Մովսեսիի խորանն մտանես հարցանելի տեառնէ, լուիցես երբեմն յաստուածակոյս կողմանէ
3    38:2|ապագայից: Զի յամենայնի դիմէր Մովսէսի խորանն վկայութեան, առ խնդրոց եւ
3    38:2|եւ յաղօթից օգնութիւն էր ապաստան, ‘ի բառնալ զվիշտ վտանգի եւ զմարդկան
3    38:2|Նոյնպէս եւ դու խոյս տուրի խորան սրտի քոյ, սրտի մտօք
3    38:2|Յեսու եւ որդիքն Իսրայելի խաբեցանի գաբաւոնացւոց անտի, վասն զի զբերան
3    38:2|կարի իմն հաւատացեալ ողոք բանիցն՝ ‘ի սուտ գթութեան պատրանս ըմբռնեցան
3    39:2|որ հանդերձեալ են անցանել. այլի հաճոյս քո անյապաղ բերիլ
3    39:3|չեն մնայուն, այլ մղենի միոջէ յայլ: Ապա չէ
3    39:3|Ապա չէ փոքր եւի փոքունս թողուլ զանձն
3    39:4|բարեատեաց հին թշնամին ոչ դադարէի փորձելոյ, այլ զցայգ եւ զցերեկ
3    39:4|ասէ տէր. զի մի՛ մտանիցէքի փորձութիւն
3    40:1|հայցեմն՝ չշնորհես: Ճշմարտութեամբ զայսի դէպ է ինձ խորհել եւ
3    40:1|յոչինչ բերիմ: Եւ թէ ոչի քէն օգնիմ եւ խելամտիմ, գլխովին
3    40:1|եւ խելամտիմ, գլխովին գաղջանամ եւի ցոփութիւն լուծանիմ
3    40:2|իմաստութեամբ տնօրինես: Իսկ ես որի պակասութիւն յաւէտ միտեմ, քանի
3    40:2|ի պակասութիւն յաւէտ միտեմ, քանի յառաջադիմութիւն, ոչ միշտ կամ մնամ
3    40:2|յառաջադիմութիւն, ոչ միշտ կամ մնամի նմին կայի, այլ եօթն ժամանակք
3    40:2|կայի, այլ եօթն ժամանակք փոխինի վերայ իմ: Սակայն եւ այնպէս
3    40:2|եւ այնպէս վաղ յաջողէ ինձի բարի, յորժամ հաճեսցիս եւ ձեռն
3    40:3|եւ եթէ վասն հարկի քեզի խնդիր լինելոյ, առի չ
3    40:3|քեզի խնդիր լինելոյ, առի չգոյէ այլոյ՝ որ մխիթարիցէ
3    40:3|զիս, յայնժամ իշխէի իրաւամբք յուսալի շնորհս քո, եւ ընդ պարգեւ
3    40:4|ամենայն՝ որ ինչ յաջողէ ինձի բարի: Այլ ես ունայն եմ
3    40:4|է եւ ունայնութիւն մեծ. զիի ճշմարիտ փառաց վրիպեցուցանէ, եւ յերկնային
3    40:4|եւ յերկնային շնորհաց կողոպտէ: Զիի լինել մարդոյ հաճոյ յաչս անձին
3    40:4|եւ յանձկալ մարդկային գովութեանց՝ զրկիի ճշմարիտ առաքինութեանց
3    40:5|եւ ցնծութիւն սուրբ է պարծելի քեզ, եւ ոչ յանձն. խնդալ
3    40:5|եւ ինձ մի՛ ինչ ընծայեսցիի մարդկային գովութեանց: Դու փառք իմ
3    40:5|իմ, դու ցնծութիւն սրտի իմոյ. ‘ի քեզ պարծեցայց եւ ցնծացայց զօրհանապազ
3    40:5|ինձ ոչ պարծեցայց, բայց եթէի տկարութիւնս իմ
3    40:6|Խնդրեսցեն Հրէայք փառս զառի միմեանց. ես զփառս խնդրեցից զառ
3    40:6|միմեանց. ես զփառս խնդրեցից զառի միոյն Աստուծոյ: Ամենայն փառք մարդկային
3    41:2|Տէր, ‘ի կուրութեան եմք, եւ յունայնութենէ փութով
3    42:0|չէ պարտ դնել զխաղաղութիւնի մարդիկ
3    42:1|Որդեակ, եթէ դնես զխաղաղութիւն քոի մարդ, վասն համաբարոյ եւ կենակից
3    42:1|լինելոյ նորա ընդ քեզ՝ լիցիսի ծուփս եւի տոռունս: Այլ
3    42:1|քեզ՝ լիցիսի ծուփս եւի տոռունս: Այլ թէ դիմեսի
3    42:1|ի տոռունս: Այլ թէ դիմեսի մշտամնայ ճշմարտութիւնն, ոչ տրտմեցուսցէ զքեզ
3    42:1|մահացեալ յայսպիսի իղձս սիրելեաց, մինչեւի քոյ կողմանէ ըղձանալ քեզ լինելոյ
3    42:2|դատարկել, ճոխագոյն եւ ես հեղուիի քեզ զշնորհս: Յակնարկել քո յարարածս
3    42:2|Յակնարկել քո յարարածս, բառնի արարչինի քեզ ակնարկութիւն: Ուսիր յաղթել քեզ
3    42:2|եւ յայնժամ կարող լիցիս ժամանելի ճանաչումն աստուածային: Որչափ եւ փոքր
3    42:2|այն սէր եւ աչարձակութիւն. խափանէի գերագունէն եւ յոռացուցանէ
3    43:1|զի ոչ է արքայութիւնն Աստուծոյի զրոյցս, այլ յառաքինութեան: Հայեացի
3    43:1|ի զրոյցս, այլ յառաքինութեան: Հայեացի բանս իմ, զի վառեն զսիրտս
3    43:1|լուսաւորեն զմիտս. բերեն զղջումն, եւի ներքս ածեն պէսպէս մխիթարութիւնս: Մի՛
3    43:2|քո բազում ինչ եւ յառնուլի միտ, զամենայնի մի սկիզբն
3    43:2|եւ յառնուլի միտ, զամենայնի մի սկիզբն դարձուսջիր: Ես եմ
3    43:2|տամ տղայոց լուսաւոր հանճար. զորի մարդոյ ուսանել չէ հնար
3    43:2|Վայ է նոցա, որք ընդվայրաքնինսի մարդկանէ խնդրեն, եւ վասն ճանապարհի
3    43:3|ժամանակաւ չէր հնար ուսանելի դպրոցս: Ես եմ որ ուսուցանեմ
3    43:3|տաղտկանալ, զյաւիտենականսն խնդրել, զանանցս իմաստասիրել, ‘ի պատուոյ խորշիլ, գայթագղութեանց համբերել, զամենայն
3    43:4|Քանզի ոմնի սիրել զիս սրտի մտօք, ուսաւ
3    43:4|եւ խօսէր զսքանչելիս: Առաւել օգտեցաւի թողուլ զամենայն, քան յուսանել զնրբինս
3    44:1|Որդեակ, պարտ է քեզի բազումս անգիտող լինել, եւ համարել
3    44:1|եւ համարել զանձն որպէս մեռեալի վերայ երկրի, եւ որում աշխարհ
3    44:1|երկրի, եւ որում աշխարհ ամենայնի խաչ ելեալ իցէ: Պարտ է
3    44:1|Լաւ է զաչս յոչ հաճոյիցի բաց դարձուցանել, եւ իւրաքանչիւրում զիւր
3    44:1|բարւոք ես ընդ Աստուծոյ, եւի դատաստան նորա հայիս, դիւրին լիցի
3    44:2|եւ ընթանամք, եւ զհոգեւոր տոյժսի մոռացօնս արկեալ՝ հազիւ անագան ուրեմն
3    45:0|հաւատալ ամենեցուն, եւ յաղագս դիւրասահութեանի բանս
3    45:1|Տուր ինձ, տէր, օգնութիւնի նեղութեան. զի ընդունայն է փրկութիւն
3    45:1|կարծէի: Ապա ընդունայն է յուսալի մարդիկ, եւ փրկութիւն արդարոցի
3    45:1|ի մարդիկ, եւ փրկութիւն արդարոցի քէն է տէր: Օրհնեալ ես
3    45:2|մինչ ոչ երբէք անկանել նմաի պատրանս ինչ կամի տարակոյս
3    45:2|նմաի պատրանս ինչ կամի տարակոյս: Այլ որի քեզ
3    45:2|կամի տարակոյս: Այլ որի քեզ տէր յուսացեալ է, եւ
3    45:2|դիւրաւ սահի: Եւ թէ անկանիի նեղութիւն ինչ, թէպէտ եւ շուրջ
3    45:2|վաղվաղակի քեւ փրծանի, կամ մխիթարութիւնի քէն ընդունի. զի ոչ անտես
3    45:2|զի ոչ անտես առնես զյուսացեալսի քեզ իսպառ: Ո՞ւր իցէ մտերիմ
3    45:2|իցէ մտերիմ բարեկամ, որ յամենայնի վիշտս առ բարեկամի իւրում կացցէ
3    45:2|ես մտերիմ յամենայնի. եւ բացի քէն չիք ոք այլ
3    45:3|այն, որ ասաց. միտք իմի Քրիստոս հաստատեալ են եւ հիմնեալ
3    45:3|յառաջատես լինել ամենայնի, եւ զգուշանալի չարէ որ հանդերձեալն է գալ
3    45:3|մարդիկ եմք տկարք, թէպէտ եւի բազմաց հրեշտակ համարիմք եւ անուանիմք
3    45:3|Ո՞ւմ հաւատացից, տէր, ո՞ւմ, բացի քէն: Ճշմարտութիւն ես, որ ոչ
3    45:3|եւ յողդողդ եւ գթոտ՝ մանաւանդի բանս, մինչեւ ոչ վաղվաղակի հաւատալ
3    45:3|հաւատալ արժան է, թէպէտ եւի սկզբան անդ ուղիղ թուիցի
3    45:4|յառաջագոյն յիշեցուցեր մեզ՝ զգոյշ լինելի մարդկանէ, եւ թէ թշնամիք առն
3    45:4|ապրեցո զիս, տէր, զի մի՛ի ձեռս անկայց նոցա, եւ մի՛
3    45:4|բերանոյ իմոյ, եւ զլեզու նենգաւորի բաց արա յինէն: Զոր ինչ
3    45:5|անխտիր ամենայնի հաւատալ, ոչ բերանալոյծի խօսս լինել, սակաւուց զսիրտ իւր
3    45:5|է առ պահպանութիւն երկնային շնորհաց՝ ‘ի մարդկայնոց փախչել ցուցակութեանց, եւ ոչ
3    46:0|Յաղագս ապաւինելոյ յԱստուած, յորժամի վերայ յարձակին սլաքք բանից
3    46:1|զի դեռ մարմնաւոր ես, եւի մարդկանէ առաւել քան զարժանն ակնածես
3    46:2|Բայց լաւ եւս հայեացի քեզ, եւ ծանիցես թէ դեռ
3    46:2|ծանիցես թէ դեռ կենդանի էի քեզ աշխարհ, եւ սնոտի սէր
3    46:2|սէր հաճոյ լինելոյ մարդկան: Զիի խուսափելդի կորանաց եւ յամօթոյ
3    46:2|լինելոյ մարդկան: Զիի խուսափելդի կորանաց եւ յամօթոյ որ վասն
3    46:2|եւ չէ աշխարհ քեզի խաչ ելեալ: Այլ դու լուր
3    46:2|էին գէթ մազ մի խլելի քէն
3    46:3|իւրում դատաստանի անսայ, աներկիւղ էի մարդկանէ: Զի ես եմ դատաւոր
3    46:3|իմով թոյլտուութեամբ պատահեաց, զի յայտնեսցինի բազմաց սրտից խորհուրդք: Ինձ հասնէ
3    46:4|եւ ոչ շրջի. ծածկեալ էի բազմաց, եւ սակաւուց յայտնի: Բայց
3    46:4|ոչ հոգայ. այլ եւ ոչի սնոտիս ցնծայ, եթէ այլք իրաւացի
3    46:5|ոչ եթէ այսու արդարանամ: Զիի հեռանալ քո ողորմութեանդ՝ ոչ արդարանայ
3    47:1|եւ մխիթարեսցեն: Բաւական եմ եսի հատուցանելի վեր քան զամենայն
3    47:1|Բաւական եմ եսի հատուցանելի վեր քան զամենայն պայման եւ
3    47:2|ասասցես յայնժամ. Ո՞վ ապրեցուսցէ զիսի մարմնոյ աստի մահու: Եւ ոչ
3    47:3|եւ թէ քանի՛ ցնծան արդի փառս, որք յաշխարհի երբեմն համարէին
3    47:3|անարժան, խոնարհէիր արդեօք վաղվաղակի մինչի գետին, եւ ախորժէիր ընդ ոտիւք
3    47:4|այս ամենայն քեզ քաղցրանայր եւի սիրտ քո տարրանայր, զիա՞րդ իշխէիր
3    48:1|ոչ նսեմացուցանէ, այլ գերակայ ճշմարտութիւննի նմա միշտ ճառագայթէ. օր մշտազուարճ
3    48:1|որոյ ոչ երբէք փոխի վիճակի հակառակն: Ո՞ տայր թէ օրն
3    48:1|պայծառութեամբ, այլ զպանդխտեալս յերկրի իբրեւի հեռաստանէ եւ ընդ հայելի
3    48:2|ցաւօք եւ անձկութեամբ. ուր մարդի բազում մեղս շաղախի, բազում կրիւք
3    48:3|իցէ վախճան չարեացս, ե՞րբ ազատեցայցի թշուառ ծառայութենէ ախտից, ե՞րբ յիշեցից
3    48:3|միայն, ե՞րբ լիով ուրախ եղէցի քեզ: Ե՞րբ եղէց անարգելի
3    48:3|ի քեզ: Ե՞րբ եղէց անարգելի ճշմարիտ ազատութեան, առանց ինչ ծանրութեան
3    48:3|եղէց տեսանել զքեզ. ե՞րբ վայելեցիցի փառս արքայութեան քոյ, ե՞րբ եղիցիս
3    48:4|ամենայն, զոր ինչ աշխարհս մատուցանէի սփոփանս: Ցանկամ վայելելի քեզ
3    48:4|մատուցանէի սփոփանս: Ցանկամ վայելելի քեզ, այլ ոչ ժամանեմ: Ըղձանամ
3    48:4|անմեռ կիրք: Մտօք քան զամենայնի վերոյ լինել կամիմ, այլ մարմնով
3    48:4|մաքառիմ. եւ անձամբ անձին ծանրանամ, ‘ի խնդրել հոգւոյ իմոյ վերանալ, եւ
3    48:5|յորժամ մտօք զերկնայինս խորհիմ. եւի կալ իմում յաղօթս՝ անդէն յոյզք
3    48:5|ընդ առաջ: Աստուած իմ, մի՛ի բացեայ առնիր յինէն. եւ մի՛
3    48:5|յինէն. եւ մի՛ խոտորիր բարկութեամբի ծառայէ քումմէ: Փայլատակեա զփայլատակունս քո
3    48:5|ցնորք թշնամւոյն: Ամփոփեա զզգայութիւնս իմի քեզ. տուր ինձ մոռանալ զամենայն
3    48:5|ինձ մոռանալ զամենայն զաշխարհայինս, վաղվաղակիի բաց թօթափել եւ մերժել զախտից
3    48:5|մերժել զախտից ցնորս: Հաս ինձի թիկունս, ճշմարտութիւնդ յաւիտենական. զի մի՛
3    48:5|երբէք խորհիմ ինչ յաղօթս բացի քէն: Խոստովանիմ ճշմարտութեամբ, զի յոյժ
3    48:5|ճշմարտութեամբ, զի յոյժ ցնդեալ գտանիմի նմա. քանզի բազում անգամ չ
3    48:5|վաղագոյն լինի ինձ ընդառաջ որի բնէ ախորժ է, կամի
3    48:5|ի բնէ ախորժ է, կամի սովորութենէ հաճոյ
3    48:6|եւ զայնպիսեաց պատկեր ընդ իսի տուն տանիմ: Այլ երանի՜ առն
3    48:6|եւ զցանկութիւնս մարմնոյ՝ հոգւոյն եռանդեամբի խաչ հանէ. զի ջինջ խղճիւ
3    49:1|յանձին զգաս փափաք յաւիտենական երանութեանի վերուստի քեզ հեղեալ , եւ
3    49:1|փափաք յաւիտենական երանութեանի վերուստի քեզ հեղեալ , եւ ցանկասի
3    49:1|ի քեզ հեղեալ , եւ ցանկասի մարմնոյ աստի ելանել՝ առ վայելելոյ
3    49:1|մարմնոյ աստի ելանել՝ առ վայելելոյի փառս իմ, յորում չիք
3    49:1|եւս խոնարհութիւն յառաջադէմ լիցիս, եւի մրցմունս որ առաջի կան՝ զանձն
3    49:2|ոմանց ցանկութիւնք յերկնայինսն բորբոքին, սակայնի փորձութենէ մարմնական ախորժակաց չեն
3    49:2|Վասն այսորիկ եւ ոչ սոսկի պատիւ Աստուծոյ գործեն, յորժամ անձկանօք
3    49:2|գործեն, յորժամ անձկանօք խնդրեն ինչի նմանէ: Այսպիսի է յոլովակի եւ
3    49:3|որ ինձ է ընդունելի եւի պարծանս: Զի թէ ուղիղ դատիս
3    49:3|վաստակոց եւ հանդիսի: Ըղձանաս վայելելի գերակայ բարին. այլ չես
3    49:4|դեռ փորձիլ յերկրի, եւ մարզիլի մարզս բազումս: Տացի քեզ երբեմն
3    49:4|Ապա զօրացիր եւ քաջ լերի գործել եւի կրել զհակառակս
3    49:4|քաջ լերի գործել եւի կրել զհակառակս բնութեան: Պարտ է
3    49:5|Եղիցին այլք մեծարոյի բերան մարդկան, այլ զքէն լռութիւն
3    49:5|պիտոյ է քեզ մահանալ, որպէսի տեսանել եւի կրել զհակառակն
3    49:5|մահանալ, որպէսի տեսանել եւի կրել զհակառակն կամաց քոց. եւս
3    49:7|զի եթէ առաջնորդն եւ եթէի կրտսերաց ոք կամի հաւասարակցաց
3    49:7|եթէի կրտսերաց ոք կամի հաւասարակցաց խնդրեսցէ ինչի քէն
3    49:7|կամի հաւասարակցաց խնդրեսցէ ինչի քէն կամ ակնարկի արասցէ, զամենայն
3    49:7|կամ ակնարկի արասցէ, զամենայն ընկալցիսի բարի, եւ միամիտ սրտիւ ջանասցիս
3    49:7|այլ յարհամարհանս քո խնդա, եւի հաճոյս եւի պատիւ իմ
3    49:7|խնդա, եւի հաճոյս եւի պատիւ իմ միայն: Այսմ ցանկա
3    49:7|միայն: Այսմ ցանկա, զի եթէի կեանս եւ եթէի մահու
3    49:7|եթէի կեանս եւ եթէի մահու միշտ փառաւորեսցիի քեզ
3    49:7|եթէի մահու միշտ փառաւորեսցիի քեզ Աստուած
3    50:0|պարտ է լքելոյն աւանդել զանձնի ձեռս Աստուծոյ
3    50:1|առնես՝ բարի է: Ուրախ լիցիի քեզ ծառայ քո, ոչ յանձն
3    50:1|ունի ծառայ քո, բայց զորի քէն էառ, եւ զայն առանց
3    50:1|Տնանկ եւ վաստակաւոր եմ եսի մանկութենէ իմմէ, եւ տրտմի անձն
3    50:2|քոց ժտիմ, որք լուսով մխիթարութեանի քէն հովուին: Եթէ խաղաղութիւն տաս
3    50:2|ոչ եւս կարող լինի ընթանալի ճանապարհս պատուիրանաց քոց: Այլի
3    50:2|ի ճանապարհս պատուիրանաց քոց: Այլի բաղխել զկուրծս՝ ծունկք նորա կթոտին
3    50:2|յորժամ ճրագ քո լուսատու էրի վերայ գլխոյ նորա, եւ ընդ
3    50:2|ընդ հովանեաւ թեւոց քոց ամրանայրի փորձութեանցի վերայ յարուցելոց
3    50:2|թեւոց քոց ամրանայրի փորձութեանցի վերայ յարուցելոց
3    50:3|Հայր սիրելի, արժան է՝ զիի ժամուս յայսմիկ ծառայ քո կրեսցէ
3    50:3|քո, բայց ներքոյ միշտ կեցցէի քեզ: Փոքր մի անարգեսցի, խոնարհեսցի
3    50:3|խոշտանգեսցի, զի միւսանգամ ընդ քեզի ծագել նորանշոյլ լուսոյ յարիցէ, եւ
3    50:4|զի ուսայց զարդարութիւնս քո, եւի բաց արարից յանձնէ զամենայն մեծամտութիւն
3    50:5|իք ինձ մխիթար յամենայնէ որի ներքոյ երկնից՝ բացի քէն
3    50:5|որի ներքոյ երկնից՝ բացի քէն, տէր Աստուած իմ, երկնաւոր
3    50:5|որ հարկանես եւ բժշկես, իջուցանեսի դժոխս եւ հանես: Խրատ քո
3    50:5|դժոխս եւ հանես: Խրատ քոի վերայ իմ, եւ գաւազան քո
3    50:6|Ահա, հայր սիրելի, ‘ի ձեռս քո եմ ես, խոնարհեալ
3    50:6|եւ զպարանոց իմ, զի խոնարհեցիցի կամս քո զխեռութիւն իմ: Արա
3    50:6|լաւ է աստ խրատիլ, քանի հանդերձեալն: Դու գիտես զամենայն մի
3    50:6|միոջէ, եւ չիք ինչի քէն ծածկեալի խիղճ մտաց
3    50:6|իք ինչի քէն ծածկեալի խիղճ մտաց մարդկան: Մինչչեւ են
3    50:7|եւ իմանալեաց ընտրութիւն առնել, եւի վեր քան զամենայն զհաճոյս կամաց
3    50:8|Խաբին յոլովակի խորհուրդք մարդկանի դատել զդատաստան. խաբին եւ աշխարհասէրք
3    50:8|դատել զդատաստան. խաբին եւ աշխարհասէրքի սիրել միայն զերեւելիս: Զի՞նչ լաւութիւն
3    50:8|մարդոյ յայնմանէ, զի մեծ համարիի մարդկանէ: Խաբեբայ զխաբեբայ, սնոտի զսնոտի
3    50:8|եւ առաւել յամօթ առնէ՝ յորժամի սնոտիս գովէ: Զի որչափ ինչ
3    51:0|Թէ պարտ է պատաղելի խոնարհ գործս, յորժամ չեմք
3    51:1|ըղձմամբ առաքինութեանց կալ, եւ ոչի բարձրագոյն աստիճան խոկման զտեղի առնուլ
3    51:1|քեզ երբեմն վասն սկզբնական ապականութեան՝ ‘ի ստորինս վայրաբերիլ, եւ զբեռն ապականացու
3    51:1|եւ տաղտկանօք՝ բառնալ: Ցորչափ եսի մահկանացու մարմնի, տաղտկութիւն զգաս եւ
3    51:1|սրտի: Ապա պարտ է ստէպի մարմնի վասն ծանրութեան մարմնոյ հեծել
3    51:1|հեծել, վասն ոչ զօրելոյ քոյի հոգեւոր փոյթ եւ յաստուածային խոկումն
3    51:2|Յայնժամ լաւ է քեզի խոնարհ եւ յարտաքին գործս դիմել
3    51:2|տաց քեզ զվաստակսդ մոռանալ, եւի ներքին հանգստեան վայելել: Պարզեցից առաջի
3    51:2|հանդերձելոցն փառաց, որք յայտնելոց ենի մեզ
3    52:1|կամիս զկորուստ գործոց քոց, առի ցուցանել զմեծութիւն քաղցրութեան քոյ յանօթս
3    52:2|իմ բարի ինչ, այլ միշտի մոլութիւնս դիւրամէտ, եւ առ ուղղութիւն
3    52:2|եւ չեմ արժանի յիշատակիլի մէջ ջերմեռանդն քոց ծառայից: Դառն
3    52:3|մահու մառախուղ: Զի՞նչ այնպէս խնդրեսի թշուառական մեղապարտ անձնէ, բայց զի
3    52:3|եւ խոնարհեսցի վասն իւրոց յանցանաց: Ի ճշմարիտ զղջմանէ եւի խոնարհութենէ
3    52:3|յանցանաց: Ի ճշմարիտ զղջմանէ եւի խոնարհութենէ սրտի ծնանի յոյս թողութեան
3    52:3|նորոգին կորուսեալ շնորհք, պահի մարդի հանդերձեալ բարկութենէ. եւ ընդ առաջ
3    52:3|եւ ընդ առաջ լինին միմեանցի համբոյր սրբութեան՝ Աստուած եւ ապաշխարող
3    53:1|ոչ ընդ երկրաւոր մխիթարութիւնս: Ապաի բաց արա զամենայն արգելս շնորհաց
3    53:1|միայն բնակել ընդ քեզ. մի՛ի խնդիր լինիր զրուցաց մարդկան, այլ
3    53:1|պատաղիլ, եւ միանգամայն անցաւորօքս բերկրիլ: Ի ծանօթից եւի սիրելեաց լեր
3    53:1|անցաւորօքս բերկրիլ: Ի ծանօթից եւի սիրելեաց լեր հեռի, եւ յամենայն
3    53:2|հրաժարել պարտ է նմա՝ եթէի հեռաւորաց եւ եթէի մերձաւորաց
3    53:2|եթէի հեռաւորաց եւ եթէի մերձաւորաց. եւ ոչ յումեքէ այնպէս
3    53:2|բռամբ նուաճեսցես: Կատարեալ յաղթութիւն էի վերայ անձին յաղթանակել: Զի որ
3    53:3|պարտ է քեզ քաջութեամբ ձեռնի գործ առնել, եւ զտապարն առ
3    53:3|եւ զտապարն առ արմին դնել, ‘ի խլել եւի յատակել զգաղտնի
3    53:3|արմին դնել, ‘ի խլել եւի յատակել զգաղտնի զանկարգ միտումն առ
3    53:3|յանձինս պաշարեալ մնան, եւ ոչի վերոյ քան զանձինս հոգւով վերանալ
3    53:3|իւր մեռուցանել, եւ ոչ ումեքի ստեղծուածոց առանձնական սիրով եւ տարփանօք
3    54:1|բարւոյն բաղձան, եւ բարի ինչի բանս կամի գործս իւրեանց
3    54:1|բարի ինչի բանս կամի գործս իւրեանց պատճառեն. վասն այսորիկ
3    54:3|լծով լինել: Այլ շնորհն փութայի մեռուցումն անձին, հակառակ կայ զգայութեան
3    54:8|ոչ արհամարհէ, եւ ոչ խորշիի զգենլոյ զհանդերձս հնոտիս
3    54:9|Բնութիւնն հայիի ժամանակաւորս, խնդայ ընդ շահս երկրաւորս
3    54:9|խնդայ ընդ շահս երկրաւորս, տխրիի տոյժս, եւ բարկանայ ընդ դոյզն
3    54:9|դոյզն նախատինս: Այլ շնորհն հայիի յաւիտենականս, ոչ յարիի ժամանակաւորս
3    54:9|հայիի յաւիտենականս, ոչ յարիի ժամանակաւորս, ոչ ընդ կորուստ ընչից
3    54:9|կորուստ ընչից խռովի, եւ ոչի խիստ բանից դառնանայ. զի զգանձ
3    54:11|Բնութիւնն միտէի ստեղծուածս, ‘ի մարմին իւր, յունայնութիւնս
3    54:11|Բնութիւնն միտէի ստեղծուածս, ‘ի մարմին իւր, յունայնութիւնս եւի
3    54:11|ի մարմին իւր, յունայնութիւնս եւի զրոյցս: Այլ շնորհն ձգի յԱստուած
3    54:11|ձգի յԱստուած եւ յառաքինութիւնս. հրաժարէի ստեղծուածոց, փախչի յաշխարհէ, ատեայ զցանկութիւնս
3    54:11|կարճէ զդեգերանս եւ ամաչէ երեւելի հրապարակս
3    54:12|յԱստուած միայն խնդրէ մխիթարիլ, եւի գերակայ բարին քան յամենայն երեւելիս
3    54:13|Բնութիւնն զամենայն առնէի շահ եւի դիւրութիւն անձին
3    54:13|զամենայն առնէի շահ եւի դիւրութիւն անձին. ոչինչ առնէ ձրի
3    54:13|Իսկ շնորհն ոչինչ ժամանակաւորի լինիի խնդիր. եւ ոչ այլ ինչ
3    54:13|հատուցումն՝ բայց միայն զԱստուած խնդրէի վարձս: Եւ առօրէից պիտոյից ինչ
3    54:17|ցանկայ լինել ծանուցեալ, եւ ձեռնարկելի գործ ուստի գովեստ եւ զարմանք
3    54:17|եւ զընդվայրաքնինս. զի այդ ամենայնի հնութենէ ապականութեան է ծագեալ, որովհետեւ
3    54:17|իք ինչ նոր եւ մշտամնայի վերայ երկրի: Ապա ուսուցանէ զուսպ
3    54:17|զզգայութիւնս, խորշել յունայն հաճութենէ եւի ցուցամոլութենէ, ծածկել խոնարհութեամբ զգովելին եւ
3    54:17|զսքանչելին, եւ յամենայն իրողութիւնս եւի գիտութիւնս զպտուղն խնդրել զօգտի եւ
3    54:17|քարոզեսցի, այլ անձկայ զի Աստուածի պարգեւս իւր օրհնեսցի, որ զամենայն
3    54:17|պարգեւս իւր օրհնեսցի, որ զամենայնի լոկոյ սիրոյի մեզ առատաձեռնէ
3    54:17|որ զամենայնի լոկոյ սիրոյի մեզ առատաձեռնէ
3    54:18|փրկութեան յաւիտենից. որ ամբառնայ զմարդի սիրոյ երկրաւորացի սիրելութիւն երկնայնոց
3    54:18|ամբառնայ զմարդի սիրոյ երկրաւորացի սիրելութիւն երկնայնոց, եւ զշնչաւորն գործէ
3    54:18|եւ յաղթի, այնչափ մեծագոյն շնորհի մեզ հեղանի, եւ օրըստօրէ նորանոր
3    55:1|իմում ապականեալ բնութեանս՝ որ ձգէի մեղս եւի կորուստ: Զի
3    55:1|որ ձգէի մեղս եւի կորուստ: Զի տեսանեմի մարմնի
3    55:1|եւի կորուստ: Զի տեսանեմի մարմնի իմում զօրէնս մեղաց, որ
3    55:1|մտաց իմոց, եւ գերէ զիսի հնազանդութիւն զգայութեանի բազումս: Եւ
3    55:1|գերէ զիսի հնազանդութիւն զգայութեանի բազումս: Եւ ոչ կարեմ ընդդէմ
3    55:1|շնորհ քո սուրբ հրածորան հեղեալի սիրտ իմ
3    55:2|բնութեան՝ որ հաստատեալն է միշտի խնամս չարինի մանկութենէ իւրմէ
3    55:2|է միշտի խնամս չարինի մանկութենէ իւրմէ: Քանզիի նախամարդն
3    55:2|չարինի մանկութենէ իւրմէ: Քանզիի նախամարդն Ադամ սահեալ սորա եւ
3    55:2|արատոյ. մինչեւ բուն բնութեանն, որի քէն բարիոք եւ ուղիղ հաստեցաւ
3    55:2|տկարութեան ապականեալ բնութեան. իբր զիի թողուլի նա զբերումն իւր
3    55:2|բնութեան. իբր զիի թողուլի նա զբերումն իւր, ձգէի
3    55:2|ի նա զբերումն իւր, ձգէի չարիս եւ ի ստորինս: Քանզի
3    55:2|իւր, ձգէի չարիս եւ ի ստորինս: Քանզի սակաւ այն զօրութիւն
3    55:2|է որպէս կայծ իմն ղօղեալի գազախի: Այն ինքն է բանն
3    55:2|մածեալ մթին մառախլով. յորոյ դեռի ձեռս է ընտրութիւն բարւոյ եւ
3    55:2|եւ չարի, եւ որոշումն ճշմարտիի ստոյ. թէպէտ եւ չէ
3    55:2|թէպէտ եւ չէ ձեռնհասի գործ դնել զամենայն՝ որում հաւանի
3    55:3|պարտ է յամենայն չարէ եւի մեղաց: Բայց մարմնով ծառայեմ օրինաց
3    55:3|բազում բարիս առաջադրեմ, բայց առի չգոյէ շնորհաց օգնել իմումս
3    55:3|գոյէ շնորհաց օգնել իմումս տկարութեան՝ ‘ի դոյզն հակառակութենէ յետս ընկրկիմ եւ
3    55:3|բայց ծանրութեամբ իմոյ ապականութեան ճմլեալ, ‘ի կատարելագոյնս անդր ոչ ժամանեմ
3    55:4|է ինձ տէր շնորհ քոի սկսանել զբարին, ‘ի յառաջ վարել
3    55:4|շնորհ քոի սկսանել զբարին, ‘ի յառաջ վարել, եւի կատարել
3    55:4|զբարին, ‘ի յառաջ վարել, եւի կատարել: Զի առանց նորա ոչ
3    55:4|այլ ամենայնի կարող եմ քեւ, ‘ի զօրացուցանել զիս շնորհաց քոց: Ո՜վ
3    55:4|համարին կենացն յաւիտենից: Այնչափ գերի վերոյ է շնորհս, զի ոչ
3    55:5|մխիթարութեամբ քով, զի մի՛ նուաղեսցիի վհատութենէ եւի ցամաքութենէ մտաց
3    55:5|մի՛ նուաղեսցիի վհատութենէ եւի ցամաքութենէ մտաց անձն իմ: Տո՛ւր
3    55:5|քո, թէպէտ եւ ոչինչ ունիցիմի ցանկալեաց բնութեան: Եթէ փորձեցայց եւ
3    55:5|տառապեցայց վշտօք բազմօք, ոչ երկեայցի չարէ՝ ‘ի լինել շնորհի քո
3    55:5|բազմօք, ոչ երկեայցի չարէ՝ ‘ի լինել շնորհի քո ընդ իս
3    55:6|փայտ չոր եւ կոճղ անպիտանի բաց ընկեցիկ: Ապա շնորհ քո
3    55:6|տացէ ինձ հանապազ փոյթեռանդն լինելի գործս բարութեան, Քրիստոսիւ Յիսուսիւ որդւով
3    56:0|զանձինս, եւ զհետ երթալ Քրիստոսիի ձեռն խաչի
3    56:1|Որդեակ, որչափի քէն ելանես, այնչափ յիս փոխաբերիս
3    56:1|ուսանել քեզ զկատարեալ յանձնարարութիւն անձինդի կամս իմ, առանց ինչ հակառակութեան
3    56:2|Եթէ կամիս մտանելի կեանս, պահեա զպատուիրանս: Եթէ կամիս
3    56:3|զվարդապետ իւր: Մարզեսցի ծառայ քոի վարս քո, զի անդ է
3    56:5|այդմ լինել արժանի: Ընկալայ ընկալայի ձեռաց քոց զխաչ՝ բարձից եւ
3    56:5|մինչեւ ցմահ, որպէս եւ եդերի վերայ իմ: Ահա բարւոյ աբեղայի
3    56:5|արժան է, եւ ոչ թողուլի ձեռանէ
3    56:6|զխաչս, վասն Յիսուսի կացցուք մնասցուքի խաչի. նա եղիցի մեր օգնական
3    56:6|յահէ. պատրաստ լիցուք մեռանել քաջութեամբի պատերազմի, եւ մի՛ խառնեսցուք անուն
3    56:6|վատութեան ընդ փառս մեր՝ փախչելովի խաչէ
3    57:0|իմն լքանել, յորժամ դիպի նմաի պակասութիւնս ինչ սահել
3    57:1|են ինձ համբերութիւն եւ խոնարհութիւնի վիշտս, քան զբազում մխիթարութիւն եւ
3    57:1|քան զբազում մխիթարութիւն եւ եռանդնի յաջողուածս: Զի՞ է զի տրտմեցուցանէ
3    57:1|ինչ վիշտ. խոհական ես եւի խրատել զայլս, եւ գիտես քաջալերել
3    57:1|նեղութիւն առ դուրս քո, եւի խրատուէ եւի քաջալերութենէ վերջացեալ
3    57:1|քո, եւի խրատուէ եւի քաջալերութենէ վերջացեալ գտանիս: Հայեացի
3    57:1|ի քաջալերութենէ վերջացեալ գտանիս: Հայեացի մեծ տկարութիւնդ, զորոյ ստէպ առնուս
3    57:1|տկարութիւնդ, զորոյ ստէպ առնուս զչափի դոյզն դէպս: Բայց առ փրկութիւն
3    57:2|Հա՛ն ըստ կարիի սրտէ. եւ թէ երգիծոյց ինչ
3    57:2|խնդութեամբ: Թէպէտ եւ դժուարահաճ եսի լսել, եւ գայի քեզ
3    57:2|եսի լսել, եւ գայի քեզ ցասումն, դու ժուժեա. եւ
3    57:2|թողուր թէ անկարգ ինչ ելցէի բերանոյ քումմէ, յորմէ գայթակղեսցին փոքունք
3    57:2|գրգռեալ, եւ դառնութիւնն ներքին քաղցրասցի՝ ‘ի դառնալ շնորհի: Կենդանի եմ ես
3    57:3|Քաջալերեա՛ց, մենազինեալի մեծագոյն համբերութիւն: չես գլխովին
3    57:3|Զիա՞րդ հնար էր քեզ միշտի նոյն սահման առաքինութեան կալ մնալ
3    57:3|հրեշտակաց յերկինս, եւ ոչ նախամարդոյնի դրախտի: Ես եմ՝ որ զտրտմեալս
3    57:4|օրհնեալ է բան քո, քաղցրի քիմս իմ քան զմեղր եւ
3    57:4|էր ինձ յայնչափ նեղութիւնս եւի վիշտս իմ, թէ ոչ զօրացուցանէին
3    57:4|ո՛րչափ ինչ կրիցեմ. միայն թէի նաւահանգիստ փրկութեան հասանիցեմ: Տուր վախճան
3    58:1|տառապի, եւ նա այնչափ փառացի փառս բարձրանայ: Այդ ամենայնի
3    58:1|ի փառս բարձրանայ: Այդ ամենայնի վեր է քան զհասողութիւն մարդկան
3    58:1|թելադրէ քեզ թշնամին, կամ ընդվայրաքնինքի խոյզ եւի խնդիր արկանեն
3    58:1|կամ ընդվայրաքնինքի խոյզ եւի խնդիր արկանեն, դու զմարգարէինն ասա
3    58:1|ճշմարիտ են, եւ արդար ենի նոյն: Դատաստանք իմ սարսափելի են
3    58:2|առներ, եւ մի՛ վիճեր եւի վերայ աստիճանի սրբոց, թէ ո՛
3    58:2|տածեն զհպարտութիւն եւ զսնափառութիւն. յորմէի վեր երեւին մախանք եւ երկպառակութիւնք
3    58:2|վեր երեւին մախանք եւ երկպառակութիւնք, ‘ի ջանալ ումեմն զայս սուրբ՝ եւ
3    58:2|ումեմն զայն սուրբ հպարտութեամբ վերադասել: Ի գիտութիւն եւի քննութիւն այդպիսի
3    58:2|հպարտութեամբ վերադասել: Ի գիտութիւն եւի քննութիւն այդպիսի իրաց ձեռնարկել՝ ոչինչ
3    58:2|այդպիսի իրաց ձեռնարկել՝ ոչինչ օգուտի մէջ բերէ. նա՝ անհաճոյ իսկ
3    58:2|այլ խաղաղութեան. որ առաւել հաստատիի ճշմարիտ խոնարհութեան, քան յինքնապարծ բարձրութեան
3    58:3|զփառս: Ես ծանեայ զմիոյ միոյի նոցանէ զարժանիս, ես ժաման արարի
3    58:3|ընդ պէսպէս փորձութիւնս: Ես հեղիի նոսա մխիթարութիւնս մեծամեծս, ես ետու
3    58:4|գովելի յամենայն սուրբս իմ. ինձի վեր քան զամենայն վայելէ օրհնութիւն
3    58:4|եւ պատիւ վասն միոյ միոյի նոցանէ, զորս այնպէս փառօք մեծացուցի
3    58:4|կանխելոյ: Ապա որ ոք զմիի փոքրկանց իմոց արհամարհէ, այնպիսին եւ
3    58:4|որ ընդ վայր հարկանէ զմիի սրբոց, ընդ վայր հարկանէ եւ
3    58:5|քան զիւրեանց արժանաւորութիւն: Քանզի յափշտակեալքի վերոյ քան զանձինս, եւ ձգեալք
3    58:5|արտաքոյ քան զիւրեանց սէր, գլխովինի սէր իմ դիմեն. յոր եւ
3    58:5|հանգչին: չիք ինչ որի բաց դարձուցանէ զնոսա, կամ ճնշէ
3    58:6|Ի բազումսի սոցանէ է տգիտութիւն
3    58:6|Ի բազումսի սոցանէ է տգիտութիւն, մանաւանդ յայնս
3    58:6|յայն ոք. եւ որպէս բերինի ստորինս, նոյնպէս կարծեն եւ զերկնաւորս
3    58:7|խօսել ընդ վայրաքննութեամբ զայնպիսեաց՝ որի վեր են քան զքո գիտութիւն
3    58:7|էր նմա գիտութիւնս, թէ ոչի գիտութենէ աստի առաջի իմ խոնարհէր
3    58:7|եւ թէ քանի՛ հեռի էի կարելութենէ սրբոց, քան զայն՝ որ
3    58:8|մինչեւ չպակասել ինչ նոցաի փառաց եւ յերանութենէ: Ամենայն սուրբք
3    58:8|Ամենայն սուրբք որչափ բարձր ենի փառս՝ այնչափ խոնարհ են յինքեանս
3    58:8|իւրեանց առաջի Աստուծոյ. եւ անկանի վերայ երեսաց իւրեանց առաջի գառինն
3    58:9|կոչին եւ են: Կրտսերն եղիցիի հազարս, եւ մեղաւորն հարիւրամեայ մեռցի
3    58:9|եւ մեղաւորն հարիւրամեայ մեռցի: Քանզիի խնդրել աշակերտաց, թէ ո՛վ մեծ
3    58:10|ընկալան աստէն զմխիթարութիւնս իւրեանց. զիի մտանել աղքատաց յարքայութիւնն Աստուծոյ, նոքա
3    59:1|կամ ե՞րբ չար ինչ պատահեաց՝ ‘ի լինել քո ընդ իս: Առաւել
3    59:1|վստահանալ յոք, որ ձեռնտու իցէի կարիսի ժամու, բայցի
3    59:1|որ ձեռնտու իցէի կարիսի ժամու, բայցի քեզ միայն
3    59:1|ի կարիսի ժամու, բայցի քեզ միայն Աստուած իմ: Դու
3    59:2|միայն կամիս, եւ զամենայն ինձի բարի փոխարկես: Թէպէտ եւի
3    59:2|ի բարի փոխարկես: Թէպէտ եւի պէսպէս փորձութիւնս եւի վիշտս
3    59:2|եւի պէսպէս փորձութիւնս եւի վիշտս արկանես, սակայն զամենայն յօգուտ
3    59:3|Ապաի քեզ տէր դնեմ զամենայն զյոյս
3    59:3|զամենայն զյոյս իմ եւ զապաւինութիւն, ‘ի քեզ զամենայն նեղութիւն եւ զվիշտս
3    59:4|է, եւ ոչինչ երջանկութիւն ճշմարտութեամբի ներքս ածէ: Ապա կատար ամենայն
3    59:4|խորութիւն ճարտարութեանց դու ես: Եւի քեզ քան յամենայն ինչ յուսալ
3    59:4|Առ քեզ են աչք իմ, ‘ի քեզ յուսացեալ եմ, Աստուած իմ
3    59:4|յաւիտենական փառաց քոց. եւ ոչինչի տաճար փառաց քոց գտցի յաչս
3    59:4|Պարսպեալ պահեա զանձն ծառայի քոյի բազմապատիկ վիշտս ապականացու կենցաղոյս, եւ
3    59:4|ուղեկցելով շնորհի քոյ առաջնորդեա ինձի ճանապարհս խաղաղութեան. Ամէն
4    1:0|իմ, յիս բնակեսցէ, եւ եսի նմա: Զբանս, զոր ես խօսեցայ
4    1:1|ոչ միահաղոյն ասացան, եւ ոչի մի վայր գրեցան: Արդ քանզի
4    1:1|իմ ասացեր: Մտադիւր ընդունիմ զնոսաի բերանոյ քումմէ, զի անջինջ տպաւորեսցին
4    1:1|բերանոյ քումմէ, զի անջինջ տպաւորեսցինի սիրտ իմ: Զարթուցանեն զիս գորովալիր
4    1:2|տէր, զաղքատն եւ զտնանկն հրաւիրեսի հաղորդութիւն ամենասուրբ մարմնոյ քոյ: Այլ
4    1:3|բարի գիտեմ անձին իմոյ առի կարող լինելոյ վստահանալ: Զիա՞րդ մուծից
4    1:3|լինելոյ վստահանալ: Զիա՞րդ մուծից զքեզի տուն իմ, որ բազում անգամ
4    1:3|բարկացուցի զքաղցրիկ երեսս քո: Պատկառինի քէն հրեշտակք եւ հրեշտակապետք, երկնչին
4    1:4|Ահա Նոյ այր արդարի շինութիւն տապանին հարիւր ամ աշխատ
4    1:4|սակաւուց. եւ ես զիա՞րդ կարիցեմի մի ժամ պատրաստել զանձն՝ առ
4    1:4|եւ պատեաց ոսկւով սրբով, դնելի նմա զտախտակս օրինաց. եւ ես
4    1:4|այսպէս հեշտեաւ ընդունել: Սողոմոն, իմաստնագոյննի թագաւորս Իսրայէլի, տաճար շինեաց մեծակառոյց
4    1:4|տաճար շինեաց մեծակառոյց զամս եօթնի գովեստ անուան քոյ, եւ ութ
4    1:4|փողոյ եւ հռչակաւ մեծահանդէս զետեղեցոյցի պատրաստեալ յիւր տեղի. եւ ես
4    1:4|եւ ես թշուառս եւ ապիկարսի մարդկանէ զիա՞րդ մուծից զքեզի
4    1:4|ի մարդկանէ զիա՞րդ մուծից զքեզի տուն իմ, որ հազիւ զկէս
4    1:5|ո՞րչափ ինչ առնել ջանացան նոքաի հաճոյանալ քեզ, եւ ո՞րպէս խուն
4    1:5|է՝ զոր եսն առնեմ. ո՛րպէսի համառօտն փութամ, յորժամի հաղորդութիւն
4    1:5|ո՛րպէսի համառօտն փութամ, յորժամի հաղորդութիւն պատրաստիմ. հազիւ զմիտս ամփոփեալ
4    1:5|յամենայն ցնդմանէ մաքրեալ: Եւ արդարեւի կենարար եկաւորութեան աստուածութեանդ չէր
4    1:6|Այն զի մեծ խտիր էի մէջ տապանակին ուխտի եւ աւանդիցն
4    1:6|տապանակին ուխտի եւ աւանդիցն որի նմա, եւի մէջ ամենասուրբ
4    1:6|աւանդիցն որի նմա, եւի մէջ ամենասուրբ մարմնոյ քոյ եւ
4    1:6|քոյ եւ անպատում զօրութեանց նորա. ‘ի մէջ օրինական զոհից՝ որ նախանկար
4    1:6|որ նախանկար էին հանդերձելոց, եւի մէջ ճշմարիտ մարմնոյ քոյ պատարագի
4    1:8|եռանդն յառաջակայութեան սուրբ խորհրդոյս, եւի ճաշակել զպատուական մարմին Քրիստոսի
4    1:9|Ընթանան բազումքի տեղիս տեղիս յայց նշխարաց սրբոց
4    1:9|յայց նշխարաց սրբոց, եւ սքանչանանի լսել զվարս նոցա. հիանան ընդ
4    1:9|դու աստ առաջի իմ եսի վերայ սեղանոյ, Աստուած իմ, սուրբդ
4    1:9|առանց ճշմարիտ զղջման: Այլ աստի խորհրդեան սուրբ սեղանոյ գլխովին ներկայ
4    1:9|անգամ արժանապէս եւ եռանդեամբ ճաշակիս: Ի սա ոչ ձգէ թեթեւութիւն ինչ
4    1:10|քո գթասիրես, որոց զանձն քոի սուրբ խորհրդեանս առաջի դնեսի
4    1:10|ի սուրբ խորհրդեանս առաջի դնեսի ճաշակել: Քանզիի վեր է
4    1:10|առաջի դնեսի ճաշակել: Քանզիի վեր է այս քան զամենայն
4    1:11|է երբեմն այս շնորհ, մինչեւի յորդութենէ եռանդեան ոչ միտք միայն
4    1:12|որպէս արժան է՝ մտաբերէ, եւի հանապազորդ սովորութենէի մոռացօնս իսկ
4    1:12|մտաբերէ, եւի հանապազորդ սովորութենէի մոռացօնս իսկ արկանէ
4    1:13|Զի եթէ այս սուրբ խորհուրդի միում միայն տեղւոջ, եւի
4    1:13|ի միում միայն տեղւոջ, եւի միոջէ միայնոյ քահանայէ կատարէր յաշխարհի
4    1:13|արդ բազում եղեն քահանայք, եւի բազում տեղիս մատչի Քրիստոս, զի
4    2:0|մեծ բարութիւն եւ սէր Աստուծոյի սուրբ խորհրդեան ցուցանի մարդկան. Ձայն
4    2:1|Ի բարութիւն քո, տէր, եւի
4    2:1|Ի բարութիւն քո, տէր, եւի մեծ ողորմութիւնդ ապաւինեալ՝ մատչիմ տկարս
4    2:2|քոյ, զորոյ զյարգ ոչ ոքի մարդկանէ կարող է պատմել: Այլ
4    2:2|Այլ զի՞նչ խորհիցիմ յայսմ հաղորդութեանի մատչել իմում առ տէրդ իմ
4    2:2|եւ զքո անբաւ բարութիւնդ բարձրացուցանելի վերայ իմ: Օրհնեմ զքեզ, Աստուած
4    2:2|իմ, եւ ներքոյ արկանեմ քոյ, ‘ի խորս անարգութեան իմոյ
4    2:3|լինել ընդ իս, եւ հրաւիրեսի կոչունս քո: Տաս ինձ երկնաւոր
4    2:3|երկնաւոր կերակուր եւ հաց հրեշտակացի ճաշակումն, ոչ այլ ինչ՝ բայց
4    2:4|ուստի՞ գայ սէրն, եւ որպիսի՛ի վեր երեւի զիջումն: Քանի՜ գոհութիւն
4    2:4|եւ պիտանի եղեւ քո հանճարի սահմանել զսա. քանի՜ քաղցր եւ
4    2:4|քաղցր եւ զուարթարար են կոչունքսի պարգեւել քո զքեզի կերակուր
4    2:4|կոչունքսի պարգեւել քո զքեզի կերակուր: Ո՜րպէս սքանչելի են գործք
4    2:5|որ ոչինչ իմիք կարօտիս, կամեցարի ձեռն սուրբ խորհրդոյս բնակելի
4    2:5|ի ձեռն սուրբ խորհրդոյս բնակելի մեզ: Անարատ պահեա զսիրտ իմ
4    2:5|առ իմ մշտնջենաւոր փրկութիւն. զորի պատիւ եւ յանմոռաց յիշատակ քո
4    2:6|նոր եւ զուարճալի քեզ թուեսցի՝ ‘ի մատուցանել քո կամի տեսանել
4    2:6|թուեսցի՝ ‘ի մատուցանել քո կամի տեսանել զպատարագ, որպէս եթէ յայնմ
4    2:6|յարգանդ կուսին մարդանայր, եւ կամի խաչի բեւեռեալ՝ վասն փրկութեան քո
4    3:1|տէր, զի բարի լիցի ինձի պարգեւաց քոց, եւ ուրախ եղէց
4    3:1|պարգեւաց քոց, եւ ուրախ եղէցի սուրբ կոչունս քո. զոր պատրաստեցեր
4    3:1|քաղցրութեամբ քով աղքատի, Աստուած: Ահաի քեզ է ամենայն, որում ըղձանալ
4    3:1|յարգանօք զքեզ ընդունել. ցանկամ զքեզի տուն իմ տանել, զի ընդ
4    3:1|տանել, զի ընդ Զաքէի արժանացայցի քէն օրհնիլ, եւ ընդ որդիս
4    3:2|եւ շատ է. զի բացի քէն՝ ոչինչ մխիթարութիւն արժէ ինչ
4    3:2|ստէպ առ քեզ մատչել, եւի դեղ փրկութեան իմոյ զքեզ ընդունել
4    3:2|իմոյ զքեզ ընդունել. գուցէ նքթիցիմի ճանապարհի, վրէպ գտեալ յերկնային կերակրոյդ
4    3:2|Զի այսպէս դու, մարդասէր փրկիչ, ‘ի քարոզելդ ժողովրդեան եւի բժշկել
4    3:2|փրկիչ, ‘ի քարոզելդ ժողովրդեան եւի բժշկել զպէսպէս ախտս նոցա՝ ասացեր
4    3:2|Ոչ կամիմ արձակել զնոսա նօթիսի տունս իւրեանց, գուցէ նքթիցին զճանապարհայն
4    3:2|որ վասն հաւատացելոց մխիթարութեան զքեզի խորհրդեանս մեզ աւանդեցեր: Զի դու
4    3:2|մի՛ յերկար հրաժարմամբ՝ յետնեալ գտայցի սուրբ առաջադրութենէ
4    3:3|Զի դիւրամէտ է զգայութիւն մարդոյի չարնի մանկութենէ իւրմէ. եւ
4    3:3|է զգայութիւն մարդոյի չարնի մանկութենէ իւրմէ. եւ թէ ոչ
4    3:3|գթէ յեւս չարագոյնս: Ապա քեցէի չարէ սուրբ հաղորդութիւնն, եւի
4    3:3|ի չարէ սուրբ հաղորդութիւնն, եւի բարին զօրացուցանէ: Իսկ արդ եթէ
4    3:3|եւ օգնականութեանս մեծի ոչ լինէիի խնդիր: Եւ թէպէտ օրըստօրէ ընդունել
4    3:3|չեմ բաւական, եւ ոչի պատարագել քաջ պատրաստական, սակայն ջանացայց
4    3:3|պատարագել քաջ պատրաստական, սակայն ջանացայցի պատշաճ ժամանակի զաստուածայինս ընդունել խորհուրդ
4    3:3|հաւատացեալ հոգւոյ, ցորչափ տարագիր էի քէնի մահկանացու մարմնի, ստէպ
4    3:3|ցորչափ տարագիր էի քէնի մահկանացու մարմնի, ստէպ յիշատակութեամբ Աստուծոյ
4    3:3|իւրոյ՝ զսիրելին իւր եռանդեամբ ընդունելի սիրտ
4    3:4|Ո՜վ սքանչելի գիջման գթութեան քոի մեզ տէր. զի որ արարիչդ
4    3:4|իւր արժանաւորի եռանդեամբ ընդունել, եւի քում ընդունելութեան հոգեւորական խնդութեամբ լի
4    3:4|նոցա. զի որ ինչ էի նոսա գովելի եւ վայելուչ, քո
4    3:4|առատաձեռնութեան են ձիրք, եւ ոչի մեծ վայելչութիւն անուան քո ժամանեն
4    4:1|քո օրհնութեամբ քաղցրութեան քո. զիի քո հրաշափառ խորհուրդ արժանապէս եւ
4    4:1|արժանացայց մատչել: Զարթո զսիրտ իմի քեզ, եւի թանձր թմրութենէ
4    4:1|զսիրտ իմի քեզ, եւի թանձր թմրութենէ սթափեա զիս: Այց
4    4:1|սթափեա զիս: Այց արա ինձի փրկութեան քում, ճաշակել հոգւով զքաղցրութիւն
4    4:2|ճշմարտապէս հաւատամ, թէ կաս աստի խորհրդեանս աստուածութեամբ եւ մարդկութեամբ: Արդ
4    4:2|ինձ պարգեւել հայցեմ, զի գլխովինի քեզ հալեալ սիրով զեղուցում, եւ
4    4:3|եւ արդ իսկ ստէպ առատաձեռնեսի խորհրդեանս՝ քոց սիրելեաց եռանդեամբ հաղորդելոց
4    4:3|ներքին մխիթարութեան: Զի բազումս հեղուսի նոսա մխիթարութիւնսի պէսպէս փորձութիւնս
4    4:3|բազումս հեղուսի նոսա մխիթարութիւնսի պէսպէս փորձութիւնս, եւի ստորէ
4    4:3|մխիթարութիւնսի պէսպէս փորձութիւնս, եւի ստորէ վհատութեան կանգնեսի յոյս
4    4:3|եւի ստորէ վհատութեան կանգնեսի յոյս քո հովանաւորութեան, եւ նորոգ
4    4:3|ճաշակմամբ երկնային կերակրոյս եւ ըմպելւոյս՝ ‘ի լաւ անդր փոխարկեալ գտանեն զանձինս
4    4:3|եւ ո՛րչափ բարութիւն եւ շնորհի քէն ընդունին: Իբր զի յանձանց
4    4:4|չէ ինձ արժան հանելի լրութենէ անտի աղբերն եւ ցյագ
4    4:4|գէթ շիթ մի առից անտիի զովացումն ծարաւոյս, եւ մի՛ իսպառ
4    4:5|զիս պահեսցես. եւ առաջնորդեալ հասուսցեսի կեանսն յաւիտենից: Ընկալ զիսի
4    4:5|ի կեանսն յաւիտենից: Ընկալ զիսի փառս եւի գովեստ անուան
4    4:5|Ընկալ զիսի փառս եւի գովեստ անուան քո, որ զմարմին
4    5:1|է քահանայագործել մարդոյ, եւ մերձենալի խորհուրդ Քրիստոսի, եւ առնուլի
4    5:1|ի խորհուրդ Քրիստոսի, եւ առնուլի կերակուր զհաց հրեշտակաց: Մեծ է
4    5:1|է քահանայ, որ զԱստուծոյ բաննի կիր արկանէ՝ հրամանաւ եւ օրինադրութեամբ
4    5:2|Ահա եղեր քահանայ, եւ սրբեցարի քահանայագործել. զգոյշ լեր արդ, զի
4    5:3|զԱստուած աղաչեսցէ: Ունի յառաջոյ եւի թիկանց զտէրունական խաչին նշան, առ
4    5:3|թիկանց զտէրունական խաչին նշան, առի յիշատակել հանապազ զՔրիստոսի չարչարանսն
4    5:3|խաչի յառաջոյ. զի զգուշութեամբ հայեսցիի շաւիղս Քրիստոսի, եւ փութոյ պնդութեամբ
4    5:3|երթալ զհետ: Խաչանիշ է եւի թիկանց, զի ամենայն վշտաց՝ որ
4    5:3|եւ զայլոց մեղս ախտակցաբար ողբասցէ. ‘ի միտ առցէ՝ թէ միջնորդ է
4    5:3|միտ առցէ՝ թէ միջնորդ էի մէջ Աստուծոյ եւ մեղաւորի, եւ
4    5:3|եւ մի՛ հեղգասցի յաղօթից եւի նուիրագործութենէ, մինչեւ զշնորհս եւ զողորմութիւն
4    6:0|Հարցումնի վերայ կրթութեան յառաջ քան զհաղորդութիւնն
4    6:1|Ի յիշել իմում տէր զքո բարձրութիւն
4    6:1|իմ: Զի թէ ոչ մատչիմ, ‘ի կենաց փախչիմ. եւ թէ անարժան
4    6:1|իմ, օգնական իմ եւ մխիթարի վիշտս
4    6:2|ընդունելութիւն խորհրդոյ քոյ, եւս եւի նուիրագործութիւն մեծի եւ աստուածային պատարագի
4    7:1|Ի վեր քան զամենայն, պարտ է
4    7:1|պարտ է քահանայի Աստուծոյ մատչելի քահանայագործել եւ յընդունել զայս խորհուրդ
4    7:1|չունել կամ չգտանելի քեզ ծանր ինչ, որ ստգտանիցէ
4    7:1|ստգտանիցէ զքեզ եւ չհամարձակեցուսցէի մատչել: Ստրջասջիր յամենայն մեղաց քոց
4    7:1|ներէ, խոստովան լեր առաջի Աստուծոյի շտեմարանս սրտի զամենայն կրից քոց
4    7:2|ես եւ աշխարհային. այդչափ անմեռի կիրս. այդչափ լի խլրտմամբ ցանկութեանց
4    7:2|լի խլրտմամբ ցանկութեանց. այդչափ անզգոյշի զգայութիւնս արտաքինս. այդչափ սնոտի ցնորիւք
4    7:2|հեղգասիրտ առ ներքինս. այդչափ թեթեւի ծաղր եւի ցոփութիւն. այդչափ
4    7:2|այդչափ թեթեւի ծաղր եւի ցոփութիւն. այդչափ խիստի լալիւն
4    7:2|եւի ցոփութիւն. այդչափ խիստի լալիւն եւի զղջումն. այդչափ
4    7:2|այդչափ խիստի լալիւն եւի զղջումն. այդչափ պատրաստականի թուլութիւն
4    7:2|եւի զղջումն. այդչափ պատրաստականի թուլութիւն, եւի մարմնոյ դիւրութիւն
4    7:2|այդչափ պատրաստականի թուլութիւն, եւի մարմնոյ դիւրութիւն. այդչափ պղերգի
4    7:2|ի մարմնոյ դիւրութիւն. այդչափ պղերգի ճգունս եւ յեռանդն. այդչափ ընդվայրաքնին
4    7:2|ճգունս եւ յեռանդն. այդչափ ընդվայրաքնինի լսել զնորալուրս, եւի գեղոյ
4    7:2|ընդվայրաքնինի լսել զնորալուրս, եւի գեղոյ աչարձակութիւնս. այդչափ մեղկ ձեռնարկելոյ
4    7:2|գեղոյ աչարձակութիւնս. այդչափ մեղկ ձեռնարկելոյի խոնարհականս եւ յանարգս. այդչափ ցանկացող
4    7:2|այդչափ ցանկացող աւելաստացութեան. այդչափ ճիշդի տալ. այդչափ ռիշտի պահել
4    7:2|ճիշդի տալ. այդչափ ռիշտի պահել. այդչափ անխորհուրդի խօսս
4    7:2|ռիշտի պահել. այդչափ անխորհուրդի խօսս. այդչափ անժոյժի լռել
4    7:2|անխորհուրդի խօսս. այդչափ անժոյժի լռել. այդչափ անհեթեթի վարս
4    7:2|անժոյժի լռել. այդչափ անհեթեթի վարս. այդչափ դժպատեհի գործս
4    7:2|անհեթեթի վարս. այդչափ դժպատեհի գործս. այդչափ զեղխի կերակուրս
4    7:2|դժպատեհի գործս. այդչափ զեղխի կերակուրս. այդչափ խուլ առ բանն
4    7:2|առ բանն Աստուծոյ. այդչափ արագի հանգիստ. այդչափ յամր յաշխատութիւնս. այդչափ
4    7:2|առ սուրբ հսկմունս. այդչափ փութացողի կատարածն. այդչափ ապուշի մտադրել
4    7:2|փութացողի կատարածն. այդչափ ապուշի մտադրել. այդչափ հեղգի կատարել
4    7:2|ապուշի մտադրել. այդչափ հեղգի կատարել զժամակարգութիւնս. այդչափ գաղջի
4    7:2|ի կատարել զժամակարգութիւնս. այդչափ գաղջի պատարագել. այդչափ ցամաքի հաղորդի
4    7:2|գաղջի պատարագել. այդչափ ցամաքի հաղորդի այդչափ շոյտի ցնդել
4    7:2|ցամաքի հաղորդի այդչափ շոյտի ցնդել զմիտս. այդչափ դանդաղի
4    7:2|ի ցնդել զմիտս. այդչափ դանդաղի հաւաքել. այդչափ դիւրաշարժի բարկութիւն
4    7:2|դանդաղի հաւաքել. այդչափ դիւրաշարժի բարկութիւն. այդչափ վաղվաղակի զզուել
4    7:2|դիւրաշարժի բարկութիւն. այդչափ վաղվաղակի զզուել զայլս. այդչափ յօժարամիտի
4    7:2|ի զզուել զայլս. այդչափ յօժարամիտի դատել. այդչափ սոպռի յանդիմանել
4    7:2|յօժարամիտի դատել. այդչափ սոպռի յանդիմանել. այդչափ ուրախի յաջողութիւնս
4    7:2|սոպռի յանդիմանել. այդչափ ուրախի յաջողութիւնս. այդչափ տկարի վիշտս
4    7:2|ուրախի յաջողութիւնս. այդչափ տկարի վիշտս. այդչափ ստէպ բազում բարիս
4    7:2|բազում բարիս առաջադրես, եւ սակաւսի գործ դնես
4    7:3|յամենայնի ուղղել զվարս քո. եւի լաւ անդր յառաջադէմ լինել: Ապա
4    7:3|անթերի կամօք մատո զանձն քոի պատիւ անուան իմոյ՝ ‘ի սեղան
4    7:3|քոի պատիւ անուան իմոյ՝ ‘ի սեղան սրտի քո հանապազորդ ողջակէզ
4    7:3|զի ըստ արժանեաց արժանասցիս մատչելի մատուցանել Աստուծոյ զպատարագ, եւ զխորհուրդ
4    7:3|եւ զխորհուրդ մարմնոյ իմոյ ընդունելի փրկութիւն
4    7:4|ընտրելագոյն, եւ մեծ եւս հատուցումնի քաւել զմեղս, քան զնուիրել զանձն
4    7:4|ամբողջութեամբ ընդ նուիրագործութեան մարմնոյն Քրիստոսիի պատարագի եւի հաղորդութեան: Եթէ
4    7:4|մարմնոյն Քրիստոսիի պատարագի եւի հաղորդութեան: Եթէ արասցէ մարդ՝ որ
4    8:0|Յաղագս նուիրման Քրիստոսիի խաչին, եւ յաղագս յանձնարարութեան անձին
4    8:1|Որպէս ես զանձն իմ բազկատարածի խաչին եւ մերկամարմին վասն մեղաց
4    8:1|յիս՝ որ ոչ բովանդակ ընծայեցաւի պատարագ աստուածային հաշտութեան, նոյնպէս եւ
4    8:1|զանձն քո ինձ մատուցանել կամաւի նուէր սուրբ եւ անարատ՝ զօրհանապազ
4    8:1|նուէր սուրբ եւ անարատ՝ զօրհանապազի պատարագի համայն զօրութեամբ եւ ախորժակօք
4    8:1|համայն զօրութեամբ եւ ախորժակօք քոի սրտէ: Զի՞նչ աւելիի քէն
4    8:1|քոի սրտէ: Զի՞նչ աւելիի քէն պահանջեմ, բայց զի փոյթ
4    8:1|Զի՞նչ եւ տացես ինձ բացի քէն, չէ ինչ յաչս
4    8:2|բովանդակ զմարմին իմ եւ զարիւնի կերակուր. զի բովանդակ քո եղէց
4    8:2|եւ դու իմ: Ապա եթէի քեզ կացցես, եւ ոչ կամովին
4    8:2|նուէրդ, եւ ոչ անթերի լիցիի մերում միջի միաւորութիւն: Ապա քան
4    8:2|քո յառաջեսցէ կամաւորական նուիրումն անձինի ձեռս Աստուծոյ, եթէ զազատութիւն ստանալ
4    9:1|սրտի մատուցանեմ զիս քեզ այսօրի մշտնջենաւոր ծառայ, ‘ի պաշտօն եւ
4    9:1|քեզ այսօրի մշտնջենաւոր ծառայ, ‘ի պաշտօն եւի պատարագ հանապազորդ
4    9:1|մշտնջենաւոր ծառայ, ‘ի պաշտօն եւի պատարագ հանապազորդ օրհնութեան: Ընկալ զիս
4    9:1|եւ վասն ամենայն ժողովրդեան քոի փրկութիւն
4    9:2|սկիզբն արարի մեղանչել մինչեւ ցայսօր, ‘ի վերայ հաշտարար սեղանոյ քո. զի
4    9:2|զշնորհ քո, զոր մեղօք կորուսի, ‘ի ներել ինձ լիով զամենայն եւ
4    9:2|զամենայն եւ յընդունել զիս մարդասիրապէսի համբոյր հաշտութեան
4    9:3|առ քեզ, լուր ինձ գթութեամբի կալ իմում առաջի քո, Աստուած
4    9:3|կամիմ գործել. այլ զղջացեալ եմի նոցանէ, եւ զղջացայց ցորչափ իցեմ
4    9:3|առնեմ զիս ողորմութեան քում, եւի ձեռս քո աւանդեմ զիս: Արա
4    9:4|ուղղեսցես զնոսա եւ սրբեսցես, եւի հաճոյս քեզ ընկալցիս, եւ միշտ
4    9:4|հաճոյս քեզ ընկալցիս, եւ միշտի լաւ անդր յառաջեցուսցես. եւ զիս
4    9:4|եւ զիս զհեղգս եւ զանպիտանսի գովելի եւ յերանաւէտ կատարած ժամանեցուսցես
4    9:5|մատուցանել յինէն խնդրեցին. եթէ դեռի մարմնի կենդանի իցեն, եւ եթէ
4    9:5|ընկալցին եւ զնպաստ մխիթարութեան, զպահպանութիւնի վտանգից եւ զազատութիւնի պատժոց
4    9:5|զպահպանութիւնի վտանգից եւ զազատութիւնի պատժոց. զի զերծեալք յամենայն չարեաց
4    9:6|զառ միմեանս գայթակղութիւն: Բա՛րձ տէրի սրտից մերոց զամենայն կասկած, զցասումն
4    9:6|կարօտելոցս, եւ արժանացո զմեզ վայելելի շնորհս քո, եւ ժամանելի
4    9:6|ի շնորհս քո, եւ ժամանելի կեանսն յաւիտենից, ամէն
4    10:0|Յաղագս թէի սուրբ հաղորդութենէ չէ պարտ
4    10:0|սուրբ հաղորդութենէ չէ պարտի բաց կալ դիւրաւ. Ձայն սիրեցելոյն
4    10:1|բարութեան եւ ամենայն մաքրութեան. զիի կրից քոց եւ յախտից բուժեսցիս
4    10:1|պտուղ եւ դեղ բժշկութեան կայի սուրբ հաղորդութեան, ամենայն իրօք եւ
4    10:2|Քանզի են ոմանք, որքի պատրաստել զանձինս առ սուրբ հաղորդութիւն
4    10:2|Ինքնին այսն չար, որպէս գրիի գիրս Յոբայ, գայ խառնի ընդ
4    10:2|կամ կարի իմն երկեցուսցէ եւի տարակոյս արկանիցէ. որպէս զի զախորժակ
4    10:2|պատերազմաւ կարճեսցէ. զի թերեւս իսպառի հաղորդութենէի բաց կացցեն, կամ
4    10:2|զի թերեւս իսպառի հաղորդութենէի բաց կացցեն, կամ գաղջութեամբ յայն
4    10:2|ցնորս նորա պարտ է շրջելի նորին գլուխ: Արհամարհել պարտ է
4    10:2|յարձակմանց նորա եւ խռովութեանցն յարուցելոց՝ ‘ի բաց կալի սուրբ հաղորդութենէ
4    10:2|խռովութեանցն յարուցելոց՝ ‘ի բաց կալի սուրբ հաղորդութենէ
4    10:3|արա ըստ խրատու իմաստնոց, եւի բաց թօթափեա զվարանս եւ զխղճահարութիւն
4    10:4|այսպէս հնար է քեզ ընդերկարի հաղորդութենէի բաց կալ, եւ
4    10:4|է քեզ ընդերկարի հաղորդութենէի բաց կալ, եւ առաւել եւս
4    10:4|զի ոչինչ օգուտ է ընդերկարի վարանս լինել եւի ծուփս
4    10:4|ընդերկարի վարանս լինել եւի ծուփս տատանիլ, եւ վասն օրըստօրէ
4    10:4|եւ վասն օրըստօրէ խափանածոյ՝ յաստուածայնոցի բաց հրաժարել: Նա՝ վնաս մեծ
4    10:4|Նա՝ վնաս մեծ է ընդերկարի հաղորդութենէի բաց կալ. քանզի
4    10:4|մեծ է ընդերկարի հաղորդութենէի բաց կալ. քանզի եւ ծանր
4    10:4|եւ ծանր թմրութիւն գիտէ ածելի վերայ: Ո՜վ աղէտիցս. զի են
4    10:5|երբեմն հրաժարէ խոնարհութեան աղագաւ, եւի սակս օրինաւոր ինչ խափանածոյ, գովելի
4    10:5|նորա յարգ. բայց եթէ թմրութիւնի ներքս սպրդեսցի, այնպիսւոյն սթափել պարտ
4    10:6|հաղորդելոյ. եւ այնպէս ոչ վրիպեսցիի պտղոյ սուրբ խորհրդոյն: Զի մարթ
4    10:6|յամենայն օր եւ յամենայն ժամի հոգեւորական հաղորդութիւն Քրիստոսի անարգել մատչել
4    10:6|է նմա յաւուրս ինչ եւի սահմանաւոր ժամանակս զմարմին փրկչի իւրոյ
4    10:6|զմարմին փրկչի իւրոյ ըղձակաթ յարգանօքի սուրբ խորհրդեանն ճաշակել, եւ առաւել
4    10:6|նորա սրտի մտօք յիշատակէ, եւի սէր նորա բորբոքի
4    10:7|Որ ոչն պատրաստի, բայցի գալ տօնի կամի ստիպել
4    10:7|բայցի գալ տօնի կամի ստիպել սովորութեան, այնպիսին յոլովակի անպատրաստ
4    10:7|քանիցս անգամ պատարագէ կամ հաղորդի: Ի պատարագելդ մի՛ լիցիս կարի երկար
4    11:1|ջերմեռանդն ոգւոյ ընդ քեզ խրախացելոյի քում խրախճանի. ուր ոչ դնի
4    11:1|դնի նորա առաջի այլ կերակուրի ճաշակել, բայց միայն դու սիրելիդ
4    11:1|ցանկալի: Քաղցր լինէր եւ ինձի սիրոյ սրտիս հեղուլ առաջի քոյ
4    11:1|սրտի իմոյ գլխովին վառիլ, եւի խնդութենէ յարտասուս լուծանիլ: Զիի
4    11:1|ի խնդութենէ յարտասուս լուծանիլ: Զիի սուրբ խորհրդեանս ճշմարտապէս ունիմ զքեզ
4    11:2|Քանզիի քո յաստուածային պայծառութիւն ակնարկել աչք
4    11:2|եւ երկիրպագանեմ, որում երկրպագեն հրեշտակքի յերկինս: Այլ ես դեռ հաւատովք
4    11:2|յանդիման տեսեալ զփառս նորա. եւի պայծառութենէի պայծառութիւն խորոցն աստուածութեան
4    11:2|զփառս նորա. եւի պայծառութենէի պայծառութիւն խորոցն աստուածութեան փոխակերպեալք՝ ճաշակեն
4    11:2|բանին Աստուծոյ մարմնացելոյ, որպէս եղեւնի սկզբանէ եւ մնայ յաւիտեան
4    11:3|Ի յիշատակել իմում զսքանչելիքս, տաղտկութիւն է
4    11:3|ոչ ստեղծուած ինչ հանգուցանել բացի քէն տէր, յորում ցանկամ վայելել
4    11:3|իք այսմ հնար ցորչափ եմի կենցաղումս. վասն այսորիկ պարտ է
4    11:3|այսորիկ պարտ է ինձ ձեռնարկելի մեծ համբերութիւն, եւ զանձն իմ
4    11:3|Կալայց եւ զսուրբ գիրս ինձի սփոփանս եւի հայելի վարուց
4    11:3|գիրս ինձի սփոփանս եւի հայելի վարուց, եւի վերայ
4    11:3|եւի հայելի վարուց, եւի վերայ ամենայնի զսուրբ մարմին քո
4    11:3|վերայ ամենայնի զսուրբ մարմին քոի դեղ բժշկութեան եւ յամուր ապաւինի
4    11:4|լինէին ինձ այս թշուառ կեանք: Ի բանտի մարմնոյս արգելական՝ երկուց խոստովանիմ
4    11:4|ինձ տկարիս զսուրբ մարմին քոի կազդուրումն մտաց եւ մարմնոյ. եւ
4    11:4|սեղանս աստի եւ անտի եդեալսի գանձատան սուրբ եկեղեցւոյ: Մին է
4    11:4|ուղիղ հաւատոյ, որ անստերիւր առաջնորդէի ներքին կողմն վարագուրին, ուր են
4    11:4|վասն սրբոյ սեղանոյ վարդապետութեան՝ զորի ձեռն ծառայից քոց մարգարէից եւ
4    11:5|արարիչ եւ փրկիչ մարդկան, որի ցուցանել ամենայն աշխարհի զսէր քո
4    11:5|մարմին եւ արիւն առաջի եդերի կերակուր, զուարճացուցեալ զամենայն հաւատացեալսի
4    11:5|ի կերակուր, զուարճացուցեալ զամենայն հաւատացեալսի սուրբ կոչունսդ, եւ արբուցեալ նոցա
4    11:6|յոր ստէպ մտանէ մաքրութեանն արարիչ: Ի բերանոյ քահանային մի՛ լուիցի ինչ
4    11:7|նորա ամբիծք եւ պարկեշտք, զիի մարմին Քրիստոսի հային: Ձեռք նորա
4    12:1|եւ օթեւանս առ քեզ արարից, ‘ի բաց սրբեա զհին խմորն, եւ
4    12:1|եւ մաքրեա զսրտի քո բնակարան: Ի բաց արա զամենայն զկենցաղականս, եւ
4    12:1|աղմուկ. նի՛ստ որպէս ճնճղուկ միայնի տանիս, եւ խոկա զյանցուածս քո
4    12:1|տանիս, եւ խոկա զյանցուածս քոի դառնութեան անձին քոյ: Քանզի ամենայն
4    12:2|Այլ միայն յիմմէ գթութենէ եւի շնորհաց թողացուցանի քեզ մատչել յիմ
4    12:2|զորօրինակ եթէ մուրօղ ոք կոչիւրի ճաշ մեծատան, եւ նա ոչինչ
4    12:2|մեծատան, եւ նա ոչինչ ունէրի հատուցումն երախտեաց նորա, բայց զխոնարհիլն
4    12:2|կարի, եւ դի՛ր ջան, միի սովորութենէ, մի՛ առ հարկի, այլ
4    12:3|արժանի էիր, այլ զի գթացայի քեզ: Թէ չունիս եռանդն
4    12:4|զբաղի յարտաքին սփոփանս: Զգոյշ լերի շատխօսութենէ, կա՛ց առանձինն, եւ ուրախ
4    12:4|զայն ունիս՝ զոր աշխարհ ամենայնի քէն բառնալ ոչ կարէ: Ես
4    12:4|լինիլ որպէս զի ոչ եւսի քեզ, այլ յիս կենդանի լինել
4    13:0|սրտէ ախորժել զմիանալն ընդ Քրիստոսիի սուրբ խորհրդեան. Ձայն աշակերտի
4    13:1|բովանդակ զսիրտ իմ. եւ վայելելի քեզ, որպէս փափաքէ անձն իմ
4    13:1|եւ զսիրտ իմ յամենայն արարածոցի բաց դարձուցից. եւ սուրբ հաղորդութեամբ
4    13:1|բոլորովին ընդ քեզ միացայց. եւի քեզ ընկլայց, եւ բնաւին զիս
4    13:1|քեզ յիս լինել եւ ինձի քեզ, եւ այնպէս մնալ մեզ
4    13:1|քեզ, եւ այնպէս մնալ մեզի միասին
4    13:2|Դու ես սիրելի իմ, ընտրեալի բիւրուց, յոր հաճեցաւ անձն իմ
4    13:2|է հոգի քո, տէր, որի ցուցանել զքաղցրութիւն քո առ որդիս
4    13:2|ես ամենայն հաւատացելոց քոց. որոցի հանապազորդ սփոփանս, եւ առ ուղղելոյ
4    13:2|զսիրտ նոցա յերկինս, զքեզ ջամբեսի կերակուր եւի վայելս
4    13:2|զքեզ ջամբեսի կերակուր եւի վայելս
4    13:3|ազգ քրիստոնէից. կամ ո՞ր ստեղծուածի ներքոյ երկնից այնպէս սիրելի, որպէս
4    13:3|ցանկութիւն իմ, յօդիլ սրտի իմոյի քեզ
4    14:1|տէր, զոր պահեցեր երկիւղածաց քոց: Ի յիշել իմում, տէր, զմատչել եռանդնոտաց
4    14:1|յիշել իմում, տէր, զմատչել եռանդնոտացի սուրբ քո խորհուրդ մեծաւ եռանդեամբ
4    14:1|ամաչեմ եւ յամօթ լինիմ. զիի մատուցարան քո եւի սուրբ
4    14:1|զիի մատուցարան քո եւի սուրբ հաղորդութեան սեղան գաղջ եւ
4    14:2|ցոյց մեծ է լինելոյ քոյի խորհրդեան անդ: Քանզի սոքա ճշմարտապէս
4    14:2|սոքա ճշմարտապէս ճանաչեն զտէր իւրեանցի բեկանել հացին, որոց սիրտ այնպէս
4    14:2|որոց սիրտ այնպէս ուժգին ճմլիի նոսա վասն գնալոյն Յիսուսի ընդ
4    14:2|խուն ինչ զըղձակաթ սիրոյ քոյի սուրբ հաղորդութեան առնուլ երբեմն զճաշակ
4    14:2|եւ եւս զօրասցին, յոյս իմի բարութիւն քո առաւելցի, եւ սէր
4    14:3|քոց բաժանորդ զիս առնել, եւի սուրբ վիճակ նոցա համադասել
4    15:1|գոհութեամբ ընդունել, խոնարհութեամբ պահել, ժրաջանի գործ արկանել, եւ զսահման եւ
4    15:1|տարապայման տրտմել: Տայ յոլովակի Աստուածի վայրկեան ժամանակի, զոր չետ
4    15:1|ընդ ժամանակս բազումս: Տայ երբեմնի վախճանի, զորի սկզբան աղօթից
4    15:1|Տայ երբեմնի վախճանի, զորի սկզբան աղօթից յապաղեաց տալ
4    15:2|շնորհ, եւ զոյգ ընդ խնդրոյնի վերայ հասանէր, տկարութիւն մարդկան ոչ
4    15:2|թէ զայս փոքր կամ զմեծի բաց առնես, եւի սպառ
4    15:2|զմեծի բաց առնես, եւի սպառ վանես, լինելով լիցի զոր
4    15:3|Զի վաղվաղակի իբրեւ յամենայն սրտէի ձեռս Աստուծոյ զքեզ աւանդեսցես, եւ
4    15:3|այնմ ըստ հաճոյից կամաց քոցի խնդիր լիցիս, այլ բովանդակի
4    15:3|ի խնդիր լիցիս, այլ բովանդակի նա յանձն եղիցիս, անդէն ընդ
4    15:3|ոք զիւր կամս միամիտ սրտիւի վեր առ Աստուած ամբառնայ, եւ
4    15:3|զինքն յամենայն անկարգ սիրոյ կամի չկամութենէ արարածական իրաց դատարկէ, եղիցի
4    15:3|գտանէ դատարկս: Եւ որչափ կատարելագոյնի ստորայնոց ոք հրաժարէ, եւ արհամարհութեամբ
4    15:3|եւ զազատ սիրտ նորա բարձրագոյնի վեր ամբառնայ
4    15:4|զարմասցի եւ ընդարձակեսցի սիրտ նորաի նմա. զի ձեռն տեառն է
4    15:4|եւ ինքն գլխովին եդ զանձնի ձեռին նորա մինչեւ յաւիտեան: Ահա
4    15:4|ոչ հայի յիւր եռանդն եւի մխիթարութիւն, այլ ի վեր քան
4    15:4|եռանդն եւի մխիթարութիւն, այլ ի վեր քան զամենայն եռանդն եւ
4    15:4|քան զամենայն եռանդն եւ մխիթարութիւնի փառս Աստուծոյ եւի պատիւ
4    15:4|մխիթարութիւնի փառս Աստուծոյ եւի պատիւ նորա
4    16:1|զոր կրեմ. յո՛րչափ չարիս եւի մոլութիւնս անկեալ դնիմ. ո՞րպէս յոլովակի
4    16:1|ծանրիմ, փորձիմ, խռովիմ, եւ աղտեղանամ: Ի հնարս բժշկութեան առ քեզ մատչիմ
4    16:2|քոյ: Դարձո զամենայն երկրաւորս ինձի դառնութիւն, զամենայն ծանունս եւ ներհակականս
4    16:2|դառնութիւն, զամենայն ծանունս եւ ներհակականսի համբերութիւն, զամենայն ստորինս եւ արարածականս
4    16:2|ստորինս եւ արարածականս յարհամարհութիւն եւի մոռացումն: Ուղղեա զսիրտ իմ առ
4    16:2|եւ մի՛ թողուր ինձ տատանելի վերայ երկրի: Դու միայն քաղցրասցիս
4    16:3|գլխովին զիս վառէիր, կիզուիր, եւի քեզ փոխարկէիր. զի մի լինէի
4    16:3|թողուր ինձ նօթի եւ պասքեալի քէն հեռանալ. այլ արա ընդ
4    17:1|զորօրինակ բազում սուրբք եւ առաքինիքի հաղորդել իւրեանց քեզ փափաքեցին, որք
4    17:1|սրբութեամբ վարուց քեզ հաճոյացան, եւի ջերմ եռանդն վառեցան: Աստուած իմ
4    17:3|որպէս երանելի կարապետն քո, մեծնի սուրբս Յովհաննէս մկրտիչ՝ առաջի քո
4    17:3|ժամանակաց տեսեալ զքեզ զի գնայիրի մէջ մարդկան, առաւել եւս խոնարհեալ
4    17:3|զմայլմունս, զգերբնական լուսաւորութիւնս եւ զառի յերկնից յայտնութիւնս, հանդերձ ամենայն առաքինութեամբք
4    17:4|փոխատրել ցանկամ յամենայն աւուրս եւի ժամանակս. եւ հայցմամբ եւ ըղձմամբ
4    17:4|երկնային զօրս, եւ զամենայն հաւատացեալսի քեզ, փոխատրել քեզ ընդ իս
4    17:5|իբրեւ յանձկալի յայն եռանդն եւի զմայլեցուցիչ միաւորութիւն հասանիցեն, եւ քաջ
4    17:5|քաջ մխիթարեալք եւ մեծահրաշ վայելեալքի սուրբ յերկնային սեղանոյ քոյ մեկնեսցին
4    18:1|խորհրդոյս, եթէ ոչ կամիս խարդաւանելի վիհ երկբայութեան: Որ քննիչ է
4    18:1|Որ քննիչ է մեծվայելչութեան, մղձկիի փառաց անտի: Բազում ինչ հնար
4    18:1|է Աստուծոյ գործել, քան մարդոյի միտ առնուլ: Տանելի է բարեպաշտ
4    18:2|Աստուծոյ գնայ: Բազումք կորուսին զեռանդն, ‘ի ձեռնարկել իւրեանց քննել զբարձրագոյնս: Հաւատք
4    18:2|ձեռնարկել իւրեանց քննել զբարձրագոյնս: Հաւատքի քէն պահանջին եւ վարք ամբիծք
4    18:2|զքեզ, զիա՞րդ հասու լիցիս որոցի վեր են քան զքեզ: Հնազանդ
4    18:3|Ոմանք մեծապէս փորձինի վերայ հաւատոյ եւ խորհրդոյ հաղորդութեան
4    18:3|քո. եւ մի՛ երկբայութեանց, որի սադրելոյ սատանայի, տար պատասխանի: Այլ
4    18:3|մարգարէից. եւ թշնամին չար լիցիի քէն հալածական: Բազում անգամ օգուտ
4    18:4|հաւատով, եւ աղօթանուէր յարգանօք մատիրի սուրբ խորհուրդ. եւ զոր ոչ
4    18:4|զմիտս մաքրամտաց, եւ ծածկէ զշնորհսի հետաքրքրաց եւ յամբարտաւանից: Բանն մարդկային
4    18:5|Զի հաւատք եւ սէր գեր ի վերոյ են յոյժ, եւ յայսմ


Copyright (C) 2008-2022