1 3:3 | | | անձին: Այսմ՝ պարտ էր փոյթ | ունել | մեզ. անձանց յաղթել, եւ օր |
1 8:2 | | | Սէր | ունել | պարտ է առ ամենեսին. այլ |
1 12:1 | | | Բարի է մեզ | ունել | երբեմն ծանրութիւնս ինչ եւ ընդդիմութիւնս |
1 13:5 | | | որչափ յերկրագոյն դանդաղի ոք զդէմ | ունել, | այնչափ օր ըստ օրէ յինքեան |
1 17:1 | | | խաղաղութիւն եւ միաբանութիւն ընդ այլս | ունել: | չէ ինչ փոքր՝ ‘ի |
1 18:3 | | | ի բարեկամաց եւ յազգայնոց հրաժարեալ | ունել. | հազիւ թէ զպէտս կենաց առնուին |
1 21:3 | | | Լաւ է եւ ապահովագոյն՝ չ | ունել | մարդոյ մխիթարութիւնս բազումս յաստի կեանս |
1 22:5 | | | որոյ պարտ է մեզ համբերութիւն | ունել, | եւ Աստուծոյ ողորմութեանն ակնկալել. մինչեւ |
1 24:6 | | | գեհեանն: Ահա անհնար է երկուս | ունել | խնդութիւնս. աստ յաշխարհի ‘ի գրգանս |
1 25:4 | | | բնութիւնն. եւ սրտի մտօք պինդ | ունել | զբարին, որում առաւել կարօտի ոք |
2 1:5 | | | եւ դու իշխե՞ս բնաւ տրտունջ | ունել | զումեքէ: Քրիստոսի եղեն հակառակորդք եւ |
2 1:6 | | | յանկարգ ախորժակաց, մարթի համարձակ մուտ | ունել | առ Աստուած, եւ հոգւով վերառեալ |
2 5:2 | | | եւ զքեզ միայն առաջի աչաց | ունել | |
2 8:3 | | | մեծ իմաստութիւն՝ գիտել առ իւր | ունել | զՅիսուս: Լեր խոնարհ եւ խաղաղարար |
2 8:3 | | | լինիս: Ընտրեա առաւել զաշխարհ ամենայն | ունել | քեզ ոսոխ, քան թէ զՅիսուս |
2 8:5 | | | եւ սիրտ մաքուր առ Աստուած | ունել, | եթէ կամիս ժամ առնուլ եւ |
2 10:5 | | | մեր: Որ զշնորհս Աստուծոյ պինդ | ունել | կամի, վասն տուեալ շնորհաց շնորհ |
2 12:4 | | | է քեզ ամենայն ուրեք համբերութիւն | ունել, | եթէ կամիս ստանալ զներքին խաղաղութիւն |
2 12:10 | | | նորա, եւ մասն ընդ նմա | ունել | ըղձանաս: Զմխիթարութիւնս յԱստուած յանձն արա |
3 7:3 | | | եւ փոքրիմաց մտօք, քան մեծագանձ | ունել | գիտութիւն՝ հանդերձ սնոտի հաճութեամբ: Լաւ |
3 8:2 | | | աւելի քան զոր իշխեմ ակն | ունել | կամ խնդրել ‘ի քէն |
3 13:1 | | | ի շնորհաց. եւ որ խնդրէ | ունել | զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն: Որ ոչ |
3 19:4 | | | լեր ‘ի պատերազմ, եթէ կամիս | ունել | զյաղթութիւն: Առանց մարտի ոչ կարես |
3 23:3 | | | քան զքոյդ: Ընտրեա յաւէտ սակաւս | ունել | քան բազումս: Խնդրեա միշտ զյետին |
3 26:2 | | | եւ չթողուն նմա մուտ | ունել | յազատութիւն հոգւոյ, որչափ կամք իցեն |
3 30:4 | | | ձեզ ‘ի վիշտս քան զամենայն | ունել | ըստ հաճոյս: Գիտեմ ես զգաղտնի |
3 33:0 | | | վախճանական դիտման՝
զոր պարտ է | ունել | առ Աստուած |
3 34:1 | | | է նմա զշնորհ քո առընթեր | ունել, | եւ համեմիւք իմաստութեան քո համեմիլ |
3 35:3 | | | Կարծիցե՞ս յամենայն ժամ | ունել | քեզ ըստ կամս քո զմխիթարութիւնս |
3 35:3 | | | Եւ դու առ օրի՞ն կամիս | ունել, | զոր բազումք յետ բազում արտասուաց |
3 53:2 | | | աշխարհի: Բայց զայսպիսի զատուցեալ սիրտ | ունել | յամենայնէ՝ խօթամիտն դեռ ոչ իմանայ |
3 54:8 | | | Բնութիւնն խնդրէ | ունել | զընդվայրաքնինս եւ զգեղեցիկս, ատեայ զանարգս |
3 54:17 | | | վերայ երկրի: Ապա ուսուցանէ զուսպ | ունել | զզգայութիւնս, խորշել յունայն հաճութենէ եւ |
4 1:2 | | | մատչել առ քեզ, եթէ կամիմ | ունել | ընդ քեզ մասն, եւ զանմահականն |
4 1:8 | | | ինձ եւ ամենայն ժողովրդեան քրիստոնէից՝ | ունել | յարգ եւ եռանդն յառաջակայութեան սուրբ |
4 4:4 | | | զքերովբէսն հրեղէն, սակայն ջանացայց փոյթ | ունել | եռանդան, եւ զսիրտ իմ պատրաստել |
4 7:1 | | | խոստովանութեամբ մաքրեալ սրբեսջիր, մինչեւ չ | ունել | կամ չգտանել ‘ի քեզ |
4 8:2 | | | Որպէս չէր քեզ բաւական | ունել | զամենայն բաց յինէն, նոյնպէս եւ |
4 10:6 | | | գովութեան եւ փառացն Աստուծոյ փոյթ | ունել | քան զիւր մխիթարութիւն խնդրել: Քանզի |
4 11:4 | | | բանտի մարմնոյս արգելական՝ երկուց խոստովանիմ | ունել | պիտոյս, կերակրոյ եւ լուսոյ: Արդ |