| 1 10:2 | | | այս մխիթարութիւն՝ ներքին եւ աստուածային | մխիթարութեան | ոչ փոքր վնաս գործէ: Վասն |
| 1 20:5 | | | Ոչոք արժանի է երկնային | մխիթարութեան, | եթէ ոչ ‘ի սուրբ զղջութիւն |
| 1 21:4 | | | Մի՛ համարիր զանձն արժանաւոր աստուածային | մխիթարութեան, | այլ յաւէտ արժանի բազում նեղութեան |
| 2 9:4 | | | զհետ գայ փորձութիւն: Ի բառնիլ | մխիթարութեան | մի՛ անդէն վաղվաղակի յուսահատիր, այլ |
| 2 9:7 | | | վասն Աստուծոյ: Քանզի յոլովակի հետագայ | մխիթարութեան՝ | յառաջընթաց փորձութիւնն է նշան: Իբր |
| 2 10:2 | | | է Աստուած ‘ի տալ զշնորհս | մխիթարութեան. | բայց ապերախտի մարդ, եթէ ոչ |
| 2 11:1 | | | իւրոյ սակաւս: Բազումս ունի փափաքողս | մխիթարութեան, | այլ նեղութեան՝ սակաւս: Բազումս գտանէ |
| 2 11:2 | | | յանձկութիւնս սրտի իբրեւ ‘ի մեծի | մխիթարութեան | օրհնեն զնա: Թէպէտ եւ չ |
| 2 11:3 | | | որք միշտ ‘ի խնդիր են | մխիթարութեան: | Ո՞չ անձնասէրք իցեն քան քրիստոսասէրք |
| 2 12:8 | | | նեղութեան փոխի ‘ի քաջալերութիւն աստուածային | մխիթարութեան: | Եւ որչափ խոշտանգի մարմինն վշտօք |
| 3 1:1 | | | ի բերանոյ նորա ընդունի զբան | մխիթարութեան: | Երանի՜ ականջաց, որք զուղխս աստուածային |
| 3 5:1 | | | Հայր գթութեանց, եւ Աստուած ամենայն | մխիթարութեան, | գոհանամ զքէն, զի զիս զանարժանս |
| 3 5:1 | | | զքէն, զի զիս զանարժանս ամենայն | մխիթարութեան՝ | զօրացուցանես երբեմն մխիթարութեամբ քո: Օրհնեմ |
| 3 6:3 | | | իմն անձկանօք ‘ի խնդիր ես | մխիթարութեան: | Քաջ սիրողն պինդ կայ ‘ի |
| 3 23:7 | | | ի սրտէ կարդալ, եւ երկայնմտութեամբ | մխիթարութեան | քում մնալ:
Աղօթք վասն լուսաւորութեան |
| 3 25:5 | | | լինիցիս, մինչ եւ բարձմամբ ներքին | մխիթարութեան՝ | առաւելագունից եւս համբերելոյ զսիրտ քո |
| 3 50:2 | | | որդւոց քոց ժտիմ, որք լուսով | մխիթարութեան ‘ | ի քէն հովուին: Եթէ խաղաղութիւն |
| 3 52:0 | | | պարտ մարդոյ համարել զանձն
արժանի | մխիթարութեան,
| այլ յաւէտ պարտաւոր գանից |
| 3 52:1 | | | Տէր, չեմ արժանի քումդ | մխիթարութեան, | եւ ոչ հոգեւոր ինչ այցելութեան |
| 3 52:1 | | | ծովու նման արտասուս հեղուի, սակայն | մխիթարութեան | քում չէի արժանի: Վասն |
| 3 52:1 | | | արդար խորհիմ, եւ ոչ դոյզն | մխիթարութեան | եմ արժանի: Այլ դու գթած |
| 4 3:2 | | | ընդ իս, որ վասն հաւատացելոց | մխիթարութեան | զքեզ ‘ի խորհրդեանս մեզ աւանդեցեր |
| 4 4:3 | | | մարդկան ախտից, եւ տուող ներքին | մխիթարութեան: | Զի բազումս հեղուս ‘ի նոսա |
| 4 9:5 | | | շնորհաց քոց ընկալցին եւ զնպաստ | մխիթարութեան, | զպահպանութիւն ‘ի վտանգից եւ զազատութիւն |
| 4 16:1 | | | բժշկութեան առ քեզ մատչիմ. վասն | մխիթարութեան | եւ օգնականութեան առ քեզ պաղատիմ |