| 1 2:3 | | | գիտասջիր, թէ կայ բազում ինչ, | զոր | ոչ գիտես: Մի՛ հպարտանար. Այլ |
| 1 3:2 | | | լսել. ‘ի քեզ է ամենայն | զոր | խնդրեմ, եւ որում անձկամ: Լռեսցեն |
| 1 3:3 | | | բարի եւ փոյթեռանդն զգործս իւր, | զոր | արտաքոյ առնել ունի, նախ ‘ի |
| 1 4:1 | | | կատարեալք ոչ դիւրաւ հաւատան ամենայնի՝ | զոր | բերէ զրոյց. Քանզի գիտեն զմարդկան |
| 1 4:2 | | | ամենայն մարդոյ խօսից հաւատալ. եւ | զոր | լուաւ ոք կամ հաւատաց՝ ոչ |
| 1 6:2 | | | զհետ, որ ոչինչ օգտեն խաղաղութեանն՝ | զոր | խնդրէ: Ապա դիմամարտ լինելով կրից |
| 1 14:2 | | | ի ծածուկ զանձինս խնդրեն յամենայնի | զոր | առնեն, եւ ոչ իմանան: Թուին |
| 1 15:1 | | | ոք գործէ, քան ‘ի գործն՝ | զոր | առնէ |
| 1 16:1 | | | | Զոր | ինչ ոք յինքն կամ յայլս |
| 1 18:1 | | | դուզնաքեայ իմն է եւ չնչին, | զոր | մեքն առնեմք: Բաբէ զի՞նչ են |
| 1 19:1 | | | օրէ կատարելապէս սկիզբն առնել. զի | զոր | մինչեւ ցարդ գործեցի, չէ |
| 1 20:5 | | | ձեր զղջացարուք: Ի սենեկի գտցես, | զոր | ինչ արտաքոյ յոլովակի կորուսեր: Ի |
| 1 20:7 | | | Զի՞ է քեզ տեսանել, | զոր | չէ արժան ստանալ: Անցանէ |
| 1 20:7 | | | Զի՞նչ այլուր կարօղ ես տեսանել, | զոր | չտեսանես ‘ի սենեկի: Ահա |
| 1 20:8 | | | եւ դու միտ դիր ամենայնի, | զոր | հրամայէ քեզ Աստուած: Փակեա ‘ի |
| 1 22:4 | | | քանի՛ խոտան եւ չնչին էր՝ | զոր | սիրեցին: Այլ սուրբք Աստուծոյ եւ |
| 1 22:6 | | | զի մարթիմք վաղ կորուսանել հեղգութեամբ, | զոր | բազում վաստակօք հազիւ ստացաք շնորհօք |
| 1 23:5 | | | վախճան աւուրց. զի վաղ քան | զոր | կարծես՝ մոռասցին զքեզ մարդիկ: Լաւ |
| 1 23:8 | | | Արի, սիրելի, եւ այժմէն արա | զոր | ինչ կարող ես առնել. զի |
| 1 24:2 | | | Զանձինս ուրեմն խաբեմք անկարգ սիրով՝ | զոր | առ մարմին ունիմք |
| 2 2:1 | | | Աստուած ընդ քեզ իցէ յամենայնի | զոր | առնես: Կալ յանձին զբարիոք խիղճ |
| 2 3:1 | | | տայ հանգչել: Ասէ բազում անգամ, | զոր | չէր պարտ ասել. եւ |
| 2 3:1 | | | պարտ ասել. եւ չառնէ, | զոր | օգուտ էր նմա առնել: Խորհի |
| 2 4:3 | | | արիաբար, թեթեւ իմն թուի նմա, | զոր | յառաջն կարծէր ծանր |
| 2 5:2 | | | դնես բոլորովին, սակաւ շարժեն զքեզ, | զոր | ինչ արտաքոյ տեսանես: Ո՞ւր ես |
| 2 6:2 | | | տեառն: Սուղ ինչ են փառք, | զոր | մարդիկ տան եւ առնուն: Զփառաց |
| 2 6:3 | | | ոչ մեծ կոչել մարթիս, քան | զոր | Աստուած վկայէ զքէն: Թէ հայիս |
| 2 6:4 | | | ընտրեալ, ասէ երանելին Պօղոս, այլ | զոր | տէրն ընծայեցուցանէ: Հաճոյ լինել Աստուծոյ |
| 2 7:2 | | | ընդ քեզ: Կորուսեալ գտցես զամենայն, | զոր | ինչ արտաքոյ Յիսուսի եդեր ‘ի |
| 2 9:1 | | | ամենեցուն է ըղձալի: Խնդամիտ ձիավարէ, | զոր | շնորհք Աստուծոյ բարձեալ տանին: Եւ |
| 2 9:2 | | | յիւրմէ մեծ քահանայապետն Աստուծոյ Քսեստոս՝ | զոր | յոյժ սիրէր, վասն սիրոյն Քրիստոսի |
| 2 10:5 | | | միշտ ‘ի փրկութիւն մեր գործէ, | զոր | ինչ թողացուցանէ գալ ‘ի վերայ |
| 2 11:4 | | | իւր: Եւ իբրեւ արասցէ զամենայն՝ | զոր | գիտէր թէ պարտ է առնել |
| 2 11:5 | | | Մի՛ մեծ ինչ գրեսցէ, | զոր | հնար էր մեծ համարել, այլ |
| 2 12:5 | | | ցանկալի, ուր վախճան լիցի չարակրութեանց. | զոր | ոչն է տեսանել յաստիս: Եթէ |
| 3 3:2 | | | Եւ ասացի. Երանի՜ մարդոյ՝ | զոր | խրատես դու տէր, եւ յօրինաց |
| 3 3:4 | | | ոչ զյուսացեալս յիս արձակէ ունայն: | Զոր | խոստացայն, տաց. զոր ասացի, լցուցից |
| 3 3:4 | | | արձակէ ունայն: Զոր խոստացայն, տաց. | զոր | ասացի, լցուցից. միայն թէ իսպառ |
| 3 3:5 | | | փորձութեան պիտոյ եղիցին քեզ յոյժ: | Զոր | յընթեռնուլդ չիմանաս, ծանիցես յաւուր |
| 3 3:6 | | | աղքատին եւ արհամարհ առաւել քան | զոր | գիտեմս եւ համարձակիմս ասել: Այլ |
| 3 4:4 | | | ինչ քեզ մեծ թուեսցի յամենայնէ | զոր | առնես: Մի՛ ինչ պատուական եւ |
| 3 6:4 | | | Ախորժակն այն բարի եւ քաղցր, | զոր | երբեմն յանձին զգաս, գործ է |
| 3 7:1 | | | առ ցամաքութեան եւ նեղսրտութեան քո | զոր | զգաս՝ ամենեւին հեղգալ |
| 3 7:2 | | | ձեռներէց եղեն ‘ի մեծամեծս քան | զոր | հաճոյն էր Աստուծոյ, վասն այսորիկ |
| 3 7:4 | | | թէ կայ հնար վերադարձի լուսոյ, | զոր ‘ | ի զգուշաւորութիւն քո եւ ‘ի |
| 3 8:2 | | | զիմ արժանաւորութիւն, եւ աւելի քան | զոր | իշխեմ ակն ունել կամ խնդրել |
| 3 10:1 | | | է օրհնութիւն քաղցրութեան քո տէր, | զոր | պահեցեր երկիւղածաց քոց: Զինչ ես |
| 3 10:1 | | | անճառելի է ճաշակ քաղցրութեան քո, | զոր | առատաձեռնես ‘ի սիրելիս քո: Յայսմ |
| 3 10:3 | | | Ահա քո է ամենայն, | զոր | ունիմ, եւ որով քեզն ծառայեմ |
| 3 11:1 | | | քեզ դեռ ուսանել բազում ինչ, | զոր | չեւ է քոյ քաջ |
| 3 14:4 | | | Մի՛ հպարտացուսցէ զնա աշխարհ ամենայն, | զոր | ճշմարտութիւնն ընդ բռամբ ունի. եւ |
| 3 15:2 | | | ամենայն, որպէս եւ կամիս: Տո՛ւր | զոր | կամիս, եւ որչափ կամիս, եւ |
| 3 15:3 | | | կամել կամ չկամել, բայց | զոր | դու կամիս կամ ոչ կամիս |
| 3 16:1 | | | Ամենայնի, որում ցանկալ կամ | զոր | խորհել հնար է ինձ ‘ի |
| 3 16:2 | | | եւ ճշմարիտ սփոփումն այն է, | զոր ‘ | ի ներքս ‘ի մեզ ‘ի |
| 3 17:2 | | | Տէր, ճշմարիտ է | զոր | ասեսդ. մեծ է հոգ քո |
| 3 19:1 | | | Զի՞նչ է | զոր | խօսիսդ, որդեակ. լռեա ‘ի քրթմնջելոյ |
| 3 19:1 | | | հակառակ կացեր. թեթեւ ինչ է | զոր | դուդ կրես, առ այնոքիւք՝ որք |
| 3 19:2 | | | մեղ ‘ի վերայ իմ դնէ | զոր | չիք իմ խորհեալ բնաւ |
| 3 21:1 | | | քան յամենայն պարգեւս եւ տուրս՝ | զոր | կարող ես տալ եւ հեղուլ |
| 3 21:2 | | | այսորիկ փոքր է եւ անբաւական, | զոր | ինչ բաց ‘ի քէն ինձ |
| 3 22:2 | | | Զամենայն | զոր | ունիմք ‘ի հոգի եւ ‘ի |
| 3 22:2 | | | հոգի եւ ‘ի մարմին, եւ | զոր | ինչ ներքոյ կամ արտաքոյ բնաւորապէս |
| 3 23:2 | | | Արա | զոր | ասեսդ, տէր. զի քաղցր է |
| 3 23:4 | | | է իմաստիւք եւ առատ պտղովք: | Զոր | թէ պահէի սրտի մտօք, ոչ |
| 3 27:1 | | | Ըստ սիրոյ եւ ըստ ըղձման՝ | զոր | յանձին ունիս, յաւէտ կամ նուազ |
| 3 27:1 | | | գրաւիս նոցա: Մի՛ ցանկար այնմ՝ | զոր | չէ արժան ստանալ. եւ |
| 3 27:1 | | | ամենայնիւ հանդերձ՝ որում ցանկալ կամ | զոր | ստանալ մարթիս |
| 3 27:3 | | | եւ խլել ‘ի սրտէ արմատաքի: | Զոր | մի՛ իմանար միայն զգանձուց եւ |
| 3 27:5 | | | մատուցանել հրապուրանաց յուշկապարկի: Ընդ ճանապարհ, | զոր | այսպէս սկսանիմք, աներկեւան գնամք |
| 3 30:4 | | | յայն ինչ՝ որ ոչ ես: | Զոր | ետու՝ գիտեմ բառնալ, եւ անդրէն |
| 3 32:3 | | | մնալ եւ հրամանի հօր իմոյ, | զոր | քեզն առաջի արարի. յայնժամ ինձ |
| 3 32:3 | | | յիս յանձն առնես, ոչ ստասցիս | զոր | խնդրես: Խրատ տամ քեզ գնել |
| 3 32:4 | | | եւ ոչ մեծանալ խնդրէ յերկրի. | զոր | բազումք քարոզել քարոզեն բերանով, բայց |
| 3 33:0 | | | սրտի,
եւ յաղագս վախճանական դիտման՝
| զոր | պարտ է ունել առ Աստուած |
| 3 35:3 | | | դու առ օրի՞ն կամիս ունել, | զոր | բազումք յետ բազում արտասուաց եւ |
| 3 38:2 | | | երեւութին կամ մարմնոյ աչօք զննես | զոր | ինչ տեսերն կամ լուար, այլ |
| 3 40:1 | | | իրաւունք իցեն իմ ժտելոյ, եթէ | զոր | հայցեմն՝ չշնորհես: Ճշմարտութեամբ զայս |
| 3 42:1 | | | ոչ տեւէ բարեկամութիւն. եւ սէր, | զոր | իմ չէ յօդեալ, չ |
| 3 43:2 | | | եւ տամ տղայոց լուսաւոր հանճար. | զոր ‘ | ի մարդոյ ուսանել չէ |
| 3 43:3 | | | նմա բազմապատիկ իմաստից յաւիտենական ճշմարտութեան, | զոր | տասնամեայ ժամանակաւ չէր հնար |
| 3 45:4 | | | զգոյշ լեր. պահեա առ քեզ, | զոր | ասեմս: Եւ այն ինչ ես |
| 3 45:4 | | | նա ինքն ոչ հանդուրժեաց լռել, | զոր | խնդրեացն չասել. այլ անդէն |
| 3 45:4 | | | նենգաւոր ‘ի բաց արա յինէն: | Զոր | ինչ կրել չառնում յանձն |
| 3 46:5 | | | խիղճ մտաց իմոց: Դու գիտես | զոր | ոչն գիտեմ ես. վասն այսորիկ |
| 3 47:2 | | | Արա | զոր | առնես, աշխատեա հաւատարմութեամբ յայգւոջ իմում |
| 3 48:1 | | | օթեվանացն: Ո՜վ մեծապայծառ աւուրն յաւիտենից. | զոր | գիշեր ոչ նսեմացուցանէ, այլ գերակայ |
| 3 48:3 | | | եղէց ընդ քեզ յարքայութեան քում, | զոր | պատրաստեցեր սիրելեաց քոց յաւիտենից: Թողեալ |
| 3 48:4 | | | Քանզի բեռն է ինձ ամենայն, | զոր | ինչ աշխարհս մատուցանէ ‘ի սփոփանս |
| 3 48:5 | | | յոլովակի խորհուրդ իմ, ուր է | զոր | սիրեմն: Այն ինչ վաղագոյն լինի |
| 3 48:6 | | | քաղցրանայ ինձ զհոգեղինաց խորհել: Զի | զոր | ինչ սիրեմ, զայնց մտադիւր խօսիմ |
| 3 49:4 | | | Պարտ է քեզ յոլովակի առնել | զոր | ոչ կամիս, եւ թողուլ զոր |
| 3 49:4 | | | զոր ոչ կամիս, եւ թողուլ | զոր | կամիս: Այլոց հաճոյք յառաջ երթիցեն |
| 3 49:6 | | | Վասն զի անդ գտցես զամենայն՝ | զոր | կամիս, զամենայն՝ որում ցանկալ զօրես |
| 3 50:1 | | | կամիս, նոյնպէս եւ եղեւ. եւ | զոր | առնես՝ բարի է: Ուրախ լիցի |
| 3 50:1 | | | Զի՞նչ ունի ծառայ քո, բայց | զոր ‘ | ի քէն էառ, եւ զայն |
| 3 50:1 | | | իւրոյ արժանաւորութեան: Քո է ամենայն, | զոր | ետուր եւ զոր արարէր: Տնանկ |
| 3 50:1 | | | է ամենայն, զոր ետուր եւ | զոր | արարէր: Տնանկ եւ վաստակաւոր եմ |
| 3 50:3 | | | Հայր մշտապատիւ, հասեալ է ժամ | զոր | յաւիտենից գիտէիր թէ գալոց է |
| 3 50:7 | | | Տուր ինձ, տէր, գիտել | զոր | գիտել պարտ է, սիրել զոր |
| 3 50:7 | | | զոր գիտել պարտ է, սիրել | զոր | սիրել արժան է, գովել զայն |
| 3 53:2 | | | Ո՜վ քանի՛ համարձակութիւն է մահկանացու, | զոր | ոչինչ իրաց իղձ կապեալ ունի |
| 3 54:1 | | | է սոցա ընդ հակառակս շարժումն, | զոր | հազիւ այր հոգեկիր եւ լուսաւորեալ |
| 3 55:1 | | | նմանութեան, շնորհեա ինձ զշնորհդ զայդ՝ | զոր | ցուցեր այդչափ մեծ եւ հարկաւոր |
| 3 56:3 | | | իմ փրկութիւն եւ ճշմարիտ սրբութիւն: | Զոր | ինչ արտաքոյ նորա կարդամ կամ |
| 3 58:6 | | | զերկնաւորս: Բայց անհամեմատ միջոցաւ տարատրոհին, | զոր | ինչ անկատարք խորհին, եւ զոր |
| 3 58:6 | | | զոր ինչ անկատարք խորհին, եւ | զոր | ինչ հոգեկիրք վերին յայտնութեամբ խորհրդածեն |
| 3 59:3 | | | եւ զվիշտս իմ հաստատեմ. զի | զոր | ինչ արտաքոյ քո տեսանեմ, զամենայն |
| 4 1:0 | | | հանգուցից զձեզ, ասէ տէր: Հացն, | զոր | ես տաց, մարմին իմ է |
| 4 1:0 | | | ես տաց, մարմին իմ է. | զոր | ես տաց վասն կենաց աշխարհի |
| 4 1:0 | | | եւ ես ‘ի նմա: Զբանս, | զոր | ես խօսեցայ ընդ ձեզ, հոգի |
| 4 1:4 | | | մտերիմ, արար տապանակ յանփուտ փայտից. | զոր | եւ պատեաց ոսկւով սրբով, դնել |
| 4 1:5 | | | եւ ո՞րպէս խուն ինչ է՝ | զոր | եսն առնեմ. ո՛րպէս ‘ի համառօտն |
| 4 1:8 | | | Աստուծոյ ամենայն զօրութեամբ, յիշելով զերախտիսն՝ | զոր | արար Աստուած երբեմն առ հարս |
| 4 1:11 | | | սքանչելի եւ ծածկեալ շնորհի խորհրդոյս, | զոր | գիտեն միայն Քրիստոսի հաւատացեալք. իսկ |
| 4 2:2 | | | մատչել իմում առ տէրդ իմ, | զոր | ըստ արժանեաց պատուել չեմ |
| 4 2:5 | | | ընդունել առ իմ մշտնջենաւոր փրկութիւն. | զոր ‘ | ի պատիւ եւ յանմոռաց յիշատակ |
| 4 3:1 | | | եղէց ‘ի սուրբ կոչունս քո. | զոր | պատրաստեցեր քաղցրութեամբ քով աղքատի, Աստուած |
| 4 4:3 | | | լաւ անդր փոխարկեալ գտանեն զանձինս: | Զոր | վասն այնորիկ յընտրեալս քո տնօրինես |
| 4 5:1 | | | ընդ որոյ ձեռամբ է ամենայն՝ | զոր | կամի, եւ որում հնազանդի ամենայն |
| 4 5:1 | | | կամի, եւ որում հնազանդի ամենայն՝ | զոր | հրամայէ |
| 4 9:1 | | | սուրբ նուիրանացս պատուական մարմնոյ քոյ, | զոր | քեզ այսօր առաջի հրեշտակաց յաներեւոյթս |
| 4 9:2 | | | զամենայն մեղս եւ զյանցանս իմ, | զոր | գործեցի առաջի քոյ, եւ սրբոց |
| 4 9:2 | | | եւ դարձուսցես յիս զշնորհ քո, | զոր | մեղօք կորուսի, ‘ի ներել ինձ |
| 4 9:3 | | | քում սրբոյ կեցո զհոգի իմ, | զոր | պատուական արեամբ քո գնեցեր: Ահա |
| 4 11:3 | | | ոչ տեսանեմ, ոչինչ համարիմ զամենայն | զոր | յաշխարհի տեսանեմ եւ լսեմ: Վկայ |
| 4 11:3 | | | մեծաւ գալստեան փառաց քոց սպասէին: | Զոր | ինչ նոքա հաւատացին, հաւատամ եւ |
| 4 11:4 | | | լուսոյ, վասն սրբոյ սեղանոյ վարդապետութեան՝ | զոր ‘ | ի ձեռն ծառայից քոց մարգարէից |
| 4 11:8 | | | շնորհեա մեզ արժանապէս ողբալ զչարիսն՝ | զոր | գործեցաք: Զի հոգւով խոնարհութեան եւ |
| 4 12:4 | | | յԱստուած քո: Զի զայն ունիս՝ | զոր | աշխարհ ամենայն ‘ի քէն բառնալ |
| 4 13:1 | | | խօսեսցիս, եւ ես ընդ քեզ. | զոր | օրինակ խօսիցի սիրելին ընդ սիրելւոյ |
| 4 14:1 | | | է օրհնութիւն քաղցրութեան քոյ տէր, | զոր | պահեցեր երկիւղածաց քոց: Ի յիշել |
| 4 15:1 | | | յոլովակի Աստուած ‘ի վայրկեան ժամանակի, | զոր | չետ ընդ ժամանակս բազումս |
| 4 15:1 | | | բազումս: Տայ երբեմն ‘ի վախճանի, | զոր ‘ | ի սկզբան աղօթից յապաղեաց տալ |
| 4 15:2 | | | ի սպառ վանես, լինելով լիցի | զոր | ինչ խնդրեցեր |
| 4 16:1 | | | Ո՜վ քաղցր եւ մարդասէր տէր, | զոր | արդ եռանդեամբ ընդունել ցանկամ, դու |
| 4 16:1 | | | գիտես զտկարութիւն իմ եւ զվիշտս | զոր | կրեմ. յո՛րչափ չարիս եւ ‘ի |
| 4 17:1 | | | տարփմամբ եւ արժանաւոր յարգանօք, քան | զոր | սուրբք երբէք կալան յանձինս |
| 4 17:2 | | | յիս միայն էին: Այլ եւ | զոր | ինչ հնար է բարեպաշտ մտաց |
| 4 17:2 | | | մաքրութեամբ անձկամ ընդունել զքեզ այսօր, | զոր | օրինակ փափաքմամբ ընկալաւ զքեզ ամենասուրբ |
| 4 18:4 | | | մատիր ‘ի սուրբ խորհուրդ. եւ | զոր | ոչ բաւես իմանալ, Աստուծոյ ամենակալի |