| 1 2:2 | | | Կասի՛ր ‘ի կարի | իմն | ըղձանալոյ գիտութեան. զի մեծ է |
| 1 3:1 | | | տեսանեն: Զի՛նչ օգուտ է կարի | իմն | հետազօտութիւն գաղտնի եւ մթին իրաց |
| 1 6:1 | | | անկարգ ըղձիւ բերի ոք առ | իմն, | անդէն վաղվաղակի նեղի յանձն: Ամբարտաւանն |
| 1 8:0 | | | Յաղագս զգոյշ լինել ‘ի կարի | իմն
| ընտանութենէ |
| 1 9:2 | | | լիով գիտիցէ: Ապա մի՛ կարի | իմն | ապաստան լինիր ‘ի քո կարծիս |
| 1 10:1 | | | կամիմք: Եւ առ որս կարի | իմն | սէր եւ անձուկ ունիմք, կամ |
| 1 11:2 | | | եղեն զանձամբք պատաղիլ: Մեք կարի | իմն | զբաղիմք ‘ի մեր կիրս, եւ |
| 1 11:5 | | | օրէ առաւելուլ. Այլ այժմ մեծ | իմն | համարի, եթէ ոք զառաջնոյ եռանդան |
| 1 14:3 | | | ոք մտադիւր բերի: Եթէ կարի | իմն | ապաստան ես ‘ի տրամաբանութիւն քո |
| 1 18:1 | | | կրօնաւորութիւն. եւ տեսցես որպէս դուզնաքեայ | իմն | է եւ չնչին, զոր մեքն |
| 1 20:4 | | | յաչս մարդկան ծանրագոյն վտանկեցան վասն | իմն | յանձնապաստանութեան: Վասն այսորիկ լաւ է |
| 1 21:1 | | | տեառն: Եւ մի՛ լինիր կարի | իմն | համարձակ, այլ ըստ կանոնաց զուսպ |
| 2 1:3 | | | Մի՛ կարի | իմն | ապաւինիր ‘ի մարդ տկար եւ |
| 2 4:3 | | | գնալ զճանապարհ Աստուծոյ արիաբար, թեթեւ | իմն | թուի նմա, զոր յառաջն կարծէր |
| 2 5:1 | | | Անմարթ է մեզ կարի | իմն | հաւատալ անձանց. զի բազում անգամ |
| 2 5:3 | | | յամենայն առօրեայ հոգոց: Եւ կարի | իմն | յետնեալ գտանիս, եթէ զառօրեայքս մեծ |
| 2 8:4 | | | եւ սիրեսցեն: Մի՛ ցանկար առանձինն | իմն | գովեստ կամ սէր ընդունել. զի |
| 2 9:4 | | | արժանաւորութենէ: Մի՛ հպարտանար, մի՛ կարի | իմն | խնդար, եւ մի՛ վստահիր ‘ի |
| 2 10:2 | | | սուտ ազատութիւն մտաց, եւ կարի | իմն | վստահութիւն յանձն: Բարերար է Աստուած |
| 2 10:5 | | | մեծ, եւ դուզնաքեայն որպէս առանձինն | իմն | պարգեւ: Եթէ ‘ի մեծութիւն հայիս |
| 2 11:1 | | | լուծանին եւ կամ ‘ի կարի | իմն | լքումն |
| 3 6:3 | | | լինիս ‘ի սկսելոց, եւ կարի | իմն | անձկանօք ‘ի խնդիր ես մխիթարութեան |
| 3 6:4 | | | է այժմու շնորհաց եւ առհաւատչեայ | իմն | երկնային գաւառին. յոր չէ |
| 3 6:4 | | | յոր չէ մարթ կարի | իմն | վստահիլ, զի գայ եւ գնայ |
| 3 7:3 | | | նեղութեան եւ ամենայն ծանրութեան կարի | իմն | լքանի, եւ ոչ որպէս արժանն |
| 3 7:4 | | | յոլովակի ‘ի ժամ պատերազմի կարի | իմն | լքեալ եւ վատասիրտ գտանի: Եթէ |
| 3 8:3 | | | առնել եւ ապաշնորհաց, եւ կարի | իմն ‘ | ի քէն օտարացելոց: Դարձո զմեզ |
| 3 11:4 | | | Ապա զգոյշ լեր, մի՛ կարի | իմն | յարել յիղձս որ գան ‘ի |
| 3 11:4 | | | հաւան էիր, եւ որպէս լաւագունի | իմն | նախանձ կալար: Զի ոչ ամենայն |
| 3 13:1 | | | արեան: Եւ զի դեռ կարի | իմն | անկարգ բերիս ‘ի սէր քո |
| 3 16:1 | | | ամենայն բարեաց յերկինս: Եթէ կարի | իմն | անձկանօք ‘ի խնդիր լինիս առօրէիցս |
| 3 17:2 | | | հոգ եւ խնամ: Զի կարի | իմն | յորոգայթի կայ, որ ոչ ընկենու |
| 3 20:1 | | | մեծ ունի զիս: Ի չնչին | իմն | իրաց երբեմն ծանր փորձութիւն գայ |
| 3 22:1 | | | լինիմ, զի եւ ոչ մասամբ | իմն | բաւական եմ արժանաւոր փառատրութիւն փոխատրել |
| 3 25:3 | | | ինչ գրեր զանձն, կամ առանձինն | իմն | սիրելի, եթէ առաւելուցու քո եռանդն |
| 3 26:1 | | | որպէս թմրեալ ոք, այլ վսեմութեամբ | իմն | ազատական մտաց, ոչ եւ ‘ի |
| 3 26:2 | | | հոգոց կենցաղոյս, զի մի՛ կարի | իմն | ընկլայց ‘ի նոսա. ‘ի բազմադէմ |
| 3 30:3 | | | Մարդկային | իմն | է՝ այսպիսի ցնորիւք խաբիլ, եւ |
| 3 32:4 | | | եւ դուզնաքեայ եւ գրեթէ մոռացեալ | իմն | երեւի ճշմարիտ իմաստութիւնն երկնային, որ |
| 3 38:2 | | | նախ ոչ հարցին. այլ կարի | իմն | հաւատացեալ ողոք բանիցն՝ ‘ի սուտ |
| 3 39:3 | | | Որդեակ, սովոր է մարդ կարի | իմն | պնդել զհետ իրաց ինչ՝ որում |
| 3 44:2 | | | օգտէ, յայն հայիմք. եւ զկարի | իմն | պիտանեօք հեղգութեամբ հարեւանցիկ առնեմք: Զի |
| 3 49:5 | | | բնութիւնն երբեմն տխրեսցի. եւ մեծ | իմն | է, թէ անմռունչ տարցիս: Յայսմ |
| 3 53:3 | | | նիւթական բարի: Զայսմ ախտէ կարի | իմն | անկարգ ինքնասիրութեան կախեալ կայ գլխովին |
| 3 54:18 | | | լոյս է գերբնական, եւ մասնաւոր | իմն | պարգեւ աստուածաձիր. սեպհական կնիք ընտրելոց |
| 3 55:2 | | | որ մնաց, է որպէս կայծ | իմն | ղօղեալ ‘ի գազախի: Այն ինքն |
| 3 57:0 | | | չէ պարտ մարդոյ կարի | իմն | լքանել,
յորժամ դիպի նմա ‘ի |
| 3 58:3 | | | սուրբ յորդագոյն ըղձմամբ. բայց մարդկային | իմն | է այն, քան աստուածային: Ես |
| 3 58:6 | | | ախորժմամբ եւ մարդկային բարեկամութեամբ կարի | իմն | ձգին յայս ոք կամ յայն |
| 4 1:10 | | | քան զամենայն միտս, եւ առանձինն | իմն | զառաքինեաց զսիրտս ձգէ եւ զիղձս |
| 4 2:5 | | | Սքանչելի | իմն | է եւ արժանահաւատ, բայց մարդկայնոց |
| 4 10:2 | | | նորա, խռովեցուսցէ զնոսա կամ կարի | իմն | երկեցուսցէ եւ ‘ի տարակոյս արկանիցէ |
| 4 10:3 | | | Խափանէ յոլովակի եւ կարի | իմն | հոգ յորդեռանդն լինելոյ, եւ վարանք |
| 4 12:4 | | | անպատրաստ, յորժամ անդէն վաղվաղակի կարի | իմն | զբաղի յարտաքին սփոփանս: Զգոյշ լեր |
| 4 14:1 | | | էին բազումք յեռանդնոտաց, որք կարի | իմն | տարփմամբ հաղորդութեան՝ եւ զգալի իսկ |
| 4 15:1 | | | զգաս յանձին. այլ ոչ կարի | իմն | լքանիլ, եւ ոչ տարապայման տրտմել |
| 4 15:2 | | | լռելեայն բնաւ իսկ բառնի: Փոքր | իմն | է երբեմն, որ զշնորհն խափանէ |
| 4 18:4 | | | Աստուած. այլ խաբի՝ որ կարի | իմն | հաւատայ անձին: Գնայ Աստուած ընդ |