| 2 1:8 | | | զսիրտ մարդոյ, որպէս խառնակ սէր | արարածոց: | Թէ հրաժարիս յարտաքին մխիթարութենէ, կարող |
| 2 7:2 | | | գիտէիր քաջ դատարկել զքեզ յամենայն | արարածոց, | մտադիւր արդեօք Քրիստոս բնակէր ընդ |
| 2 11:4 | | | աղքատն հոգւով եւ զմերկիկն յամենայն | արարածոց | ո՞վ գտանիցէ: Ի հեռաստանէ եւ |
| 3 19:3 | | | եւ յանարժանէ: Այլ անխտիր յամենայն | արարածոց | որչափ եւ քանիցս անգամ վիշտ |
| 3 21:3 | | | սիրող, որ տէրդ ես ամենայն | արարածոց. | ո՞ տայր ինձ թեւս ճշմարիտ |
| 3 23:10 | | | եւ զերծո յամենայն անցաւոր մխիթարութենէ | արարածոց. | զի ոչ ինչ արարած գիտէ |
| 3 31:1 | | | չէ ոք զերծ յամենայն | արարածոց, | ոչ զօրէ համարձակ նայել յաստուածայինս |
| 3 31:2 | | | ոք հոգւով վերառեալ, եւ յամենայն | արարածոց | զերծ, եւ ընդ Աստուծոյ բոլորովին |
| 3 34:2 | | | աննման է քաղցրութիւն արարչին եւ | արարածոց, | յաւիտենից եւ ժամանակի, լուսոյն անստեղծի |
| 3 41:2 | | | իմ, մտադիւր յանձն առեալ յամենայն | արարածոց | անարգիլ, ընդ վայր հարկանիլ, եւ |
| 3 48:6 | | | որ վասն քո, տէր, ամենայն | արարածոց | հրաժեշտ տայ. որ բնութեան բուռն |
| 4 13:1 | | | միացայց, եւ զսիրտ իմ յամենայն | արարածոց ‘ | ի բաց դարձուցից. եւ սուրբ |
| 4 17:3 | | | առաքինութեամբք եւ գովութեամբք՝ որ յամենայն | արարածոց | յերկինս եւ յերկրի քեզ ընծայեալ |