| 1 1:3 | | | առանց սիրոյն Աստուծոյ եւ շնորհաց: | Ունայնութիւն | ունայնութեանց, ամենայն ինչ ընդունայն է |
| 1 1:4 | | | Ապա | ունայնութիւն | է կորստական մեծութեան ‘ի խնդիր |
| 1 1:4 | | | լինել, եւ յայն հաստատել զյոյս: | Ունայնութիւն | է եւ պատուասիրել, եւ զաւակութեան |
| 1 1:4 | | | պատուասիրել, եւ զաւակութեան թեկն ածել: | Ունայնութիւն | է երկար կեանս խնդրել, եւ |
| 1 1:4 | | | եւ զբարի վարուց անփոյթ լինել: | Ունայնութիւն | է աստի կենաց միայն միտ |
| 1 1:4 | | | եւ զհանդերձելոց ինչ ոչ հոգալ: | Ունայնութիւն | է սիրել զայն՝ որ վաղ |
| 3 3:4 | | | կեանս: Առաւել խնդան նոքա ընդ | ունայնութիւն, | քան թէ դու ընդ ճշմարտութիւն |
| 3 26:2 | | | զորովք սրտի մտօք փարի աշխարհային | ունայնութիւն. | այլ յայնց թշուառութեանց, որք զոգի |
| 3 27:4 | | | ընդ արեգակամբ, ուր ամենայն ինչ | ունայնութիւն | է եւ տառապանք հոգւոյ: Ո՜վ |
| 3 34:2 | | | մարմին: Զի անդ է բազում | ունայնութիւն, | եւ աստ մահ: Բայց որք |
| 3 40:4 | | | Ապաքէն սնափառութիւն ժանտախտ է եւ | ունայնութիւն | մեծ. զի ‘ի ճշմարիտ փառաց |
| 3 40:6 | | | աշխարհական, առ յաւիտենական քո փառօք՝ | ունայնութիւն | է եւ անմտութիւն: Ո՛ ճշմարտութիւն |