| 1 3:5 | | | այսչափ թուլութիւն ‘ի վանականս: Ի | գալ | աւուրն դատաստանի ոչ լինի առ |
| 1 23:3 | | | ես հասանելոց յերեկոյն: Եւ ‘ի | գալ | երեկոյի՝ մի՛ իշխեր խոստանալ քեզ |
| 1 23:3 | | | կարծեմք, գայ որդի մարդոյ: Ի | գալ | այնր յետին ժամու՝ յոյժ այլազգ |
| 2 8:5 | | | ընդ միայնում միաւորեսցիս: Զի ‘ի | գալ | շնորհին Աստուծոյ առ մարդ, կարող |
| 2 9:1 | | | զուարթ իցես եւ փոյթեռանդն ‘ի | գալ | շնորհի, այդ ժամ ամենեցուն է |
| 2 9:5 | | | Վասն որոյ ոմն ‘ի | գալ | շնորհաց՝ ասէր. Ես ասացի ‘ի |
| 2 10:5 | | | մեր գործէ, զոր ինչ թողացուցանէ | գալ ‘ | ի վերայ մեր: Որ զշնորհս |
| 2 12:15 | | | Եթէ ոք կամի զկնի իմ | գալ, | ուրասցի զանձն եւ առցէ զխաչ |
| 3 18:3 | | | մեզ, ո՞ւմ փոյթ էր զհետ | գալ: | Բա՜բէ, քանի՜ք բացական եւ յետնեալ |
| 3 20:1 | | | տխրեցուցանեն: Առաջադրեմ արիանալ, այլ ‘ի | գալ | դոյզն փորձութեան՝ անձկութիւն մեծ ունի |
| 3 21:4 | | | ցե՞րբ յամէ տէր իմ ‘ի | գալ: | Եկեսցէ առ իս յաղքատիկ իւր |
| 3 29:1 | | | թողացուցեր այսմ փորձութեան եւ նեղութեան | գալ ‘ | ի վերայ իմ: չեմ |
| 3 45:3 | | | ի չարէ որ հանդերձեալն է | գալ: | Եթէ եւ յառաջատես իրք բազում |
| 4 1:3 | | | եւ գթալիր հրաւէր: Զիա՞րդ իշխիցեմ | գալ, | որ ոչինչ բարի գիտեմ անձին |
| 4 1:5 | | | արժան անարժան ինչ խորհրդոյ յիս | գալ, | եւ ոչ արարածոյ իմիք զիս |
| 4 2:1 | | | եւ դու զիա՞րդ յանձն առնուցուս | գալ | առ մեղաւորն: Դու ճանաչես զծառայ |
| 4 10:7 | | | Որ ոչն պատրաստի, բայց ‘ի | գալ | տօնի կամ ‘ի ստիպել սովորութեան |
| 4 12:2 | | | Աստուծոյ քոյ, որ յանձն առնու | գալ | առ քեզ: Ես եմ որ |