| 1 3:6 | | | ուսումն եւ դպրութիւն: Քանի՜ք կորնչին | սնոտի | գիտութեամբ յաշխարհի, ոյք անփոյթ են |
| 1 7:0 | | | Յաղագս խորշելոյ ‘ի | սնոտի | յուսոյ,
եւ ‘ի մեծամտութենէ |
| 1 7:1 | | | | Սնոտի | է, որ դնէ զյոյս իւր |
| 1 20:4 | | | եւ հանգիստ ժառանգիցէ, որ զամենայն | սնոտի | հոգս ‘ի բաց հատանէ, եւ |
| 1 20:8 | | | զի՞նչ էր՝ թէ ոչ տեսնիլ | սնոտի: | Ամբարձ զաչս քո ‘ի բարձունս |
| 2 5:3 | | | միայն Աստուած եւ աստուծոյքն: Զամենայն | սնոտի | համարեսջիր, զի՛նչ եւ մխիթարութիւն դիպեսցի |
| 2 10:1 | | | աշխարհային փափկութիւնք եւ գրգանք՝ կամ | սնոտի | են, եւ կամ զազրոտի: Միայն |
| 3 3:1 | | | է մարթ ձգել զնոսա ‘ի | սնոտի | հաճոյս. այլ լռութեամբ լսել արժան |
| 3 3:3 | | | փողոյ երբեմն չարաչար կագեն. վասն | սնոտի | իրաց եւ դոյզն խոստման՝ զցայգ |
| 3 6:7 | | | եւ զգոյշ լեր յոյժ ի | սնոտի | հաճոյից, եւ յամբարտաւանութենէ: Վասն այսորիկ |
| 3 7:3 | | | քան մեծագանձ ունել գիտութիւն՝ հանդերձ | սնոտի | հաճութեամբ: Լաւ է թէ սակաւ |
| 3 12:4 | | | վճարեսցեն: Ո՜վ, որպէս սուղ եւ | սնոտի, | որպէս անկարգ եւ գարշելի է |
| 3 14:3 | | | ի կարծեցեալ առաքինութիւն: Ընկլան ամենայն | սնոտի | պարծանք ‘ի խորոց դատաստանաց քոց |
| 3 16:2 | | | սրտիւք, որոց առաքինութիւն յերկինս է: | Սնոտի | եւ սուղ են ամենայն մարդկային |
| 3 20:4 | | | աշխարհ, թէ խաբեբայ է եւ | սնոտի. | բայց ոչ դիւրաւ թողուն զնա |
| 3 23:10 | | | ես սիրողին, եւ առանց քո | սնոտի | է ամենայն |
| 3 26:3 | | | մի՛ խաբեսցէ զիս աշխարհ, եւ | սնոտի | փառք նորա. մի՛ պատրեսցէ զիս |
| 3 27:2 | | | Զիա՞րդ | սնոտի | տրտմութեամբ մաշիս, զի՞ աւելորդ հոգովք |
| 3 27:3 | | | այլ եւ զպատուասիրութենէ եւ զցանկութենէ | սնոտի | գովութեան, որք համօրէն անցանեն ընդ |
| 3 28:2 | | | խաղաղութեան: Յանկարգ սիրոյ եւ ‘ի | սնոտի | երկիւղէ յառաջ գայ ամենայն աղմուկ |
| 3 30:2 | | | որ չարչարէ զքեզ. եւ ահ | սնոտի, | որ զարհուրեցուցանէ զքեզ: Զի՞նչ օգտեն |
| 3 30:2 | | | Շատ է աւուրն չար իւր. | սնոտի | է եւ անօգուտ խռովել կամ |
| 3 37:5 | | | Յայնժամ ‘ի բաց փարատեսցին ամենայն | սնոտի | ցնորք, անօրէն յոյզք, եւ աւելորդ |
| 3 43:0 | | | Յաղագս | սնոտի | եւ աշխարհային
գիտութեան |
| 3 46:2 | | | է ‘ի քեզ աշխարհ, եւ | սնոտի | սէր հաճոյ լինելոյ մարդկան: Զի |
| 3 50:8 | | | համարի ‘ի մարդկանէ: Խաբեբայ զխաբեբայ, | սնոտի | զսնոտի, կոյր զկոյր, եւ տկար |
| 4 7:2 | | | անզգոյշ ‘ի զգայութիւնս արտաքինս. այդչափ | սնոտի | ցնորիւք ստէպ պաշարեալ. այդչափ յօժարամիտ |