| 1 1:2 | | | որ զհոգին ունի՝ զծածկեալն ‘ի | նմա | գտանէ զմանանայ: Բայց բազումք ‘ի |
| 1 6:1 | | | յօժարամիտ ‘ի զգալիս, դժուարին է | նմա | յերկրաւոր ցանկութեանց ‘ի բաց կալ |
| 1 6:1 | | | է ‘ի ցասումն, թէ ոք | նմա | ընդդէմ դառնայ |
| 1 12:2 | | | զորս կրէ: Յայնժամ տաղտկալի լինին | նմա | երկար կեանք, եւ անձկայ մահու |
| 1 13:5 | | | յորժամ ոչ ‘ի դիմի հարկանիմք | նմա ‘ | ի սկզբան: Եւ որչափ յերկրագոյն |
| 1 14:3 | | | այս են. հնազանդ լինել մեզ | նմա | յամենայն, եւ բորբոքեալ սիրով զանցանել |
| 1 16:2 | | | ոչ անսայ, մի՛ կագեր ընդ | նմա. | այլ զամենայն Աստուծոյ յանձն արա |
| 1 20:2 | | | ի հոգեւորականս ժամանել, պարտ է | նմա | ընդ Յիսուսի խոյս տալ յամբոխէ |
| 1 20:8 | | | զսիրելիդ քո զՅիսուս: Լեր ընդ | նմա ‘ | ի սենեկի. զի չիք |
| 1 22:2 | | | առօրէիցս յղփութիւն. այլ շատ է | նմա | միջասահման կենցաղ: Ապաքէն թշուառութիւն է |
| 1 22:2 | | | հոգեսէր, այնչափ աստի կեանք լինին | նմա | դառնագոյն. զի լաւ եւս զգայ |
| 1 24:2 | | | որ զրկեալ՝ առաւել ցաւ է | նմա | վասն չարութեան ընկերին՝ քան վասն |
| 1 25:5 | | | յօժարամտել յայն՝ որ չէ | նմա | յանձն |
| 1 25:6 | | | չեւ եւս կերպարանակից լինել | նմա | ջանացար, թէպէտ եւ ընդ երկար |
| 1 25:7 | | | համբերէ եւ տանի ամենայնի, որ | նմա | հրամայի: Կրօնաւոր հեղգ եւ յոյլ |
| 1 25:7 | | | ի խնդիր լինել՝ չէ | նմա | հրաման: Կրօնաւորի որ անկանոն կեանս |
| 1 25:10 | | | հաստատէ զյոյս իւր, որ է | նմա | ամենայն յամենայնի: Որում ոչ կորնչի |
| 1 25:10 | | | եւ ոչ մեռանի. այլ ամենեքին | նմա | կենդանիք են, եւ ակնարկման նորա |
| 2 1:1 | | | քեզ զմխիթարութիւն իւր, եթէ պատրաստեսցես | նմա ‘ | ի ներքս ‘ի քեզ արժանի |
| 2 1:1 | | | եւ անդ լինել հաճոյ է | նմա: | Ընդ ներանձնացեալս է նորա ստէպ |
| 2 1:2 | | | զբանն իմ պահեսցէ. եւ առ | նմա | արասցուք: Ապա պատրաստեա Քրիստոսի տեղի |
| 2 1:7 | | | առ արտաքինս զեղանի: չէ | նմա | խափան գործն արտաքին, կամ զբաղումն |
| 2 2:1 | | | ոչ ուրեք ապիրատութիւն կարողանայ հասուցանել | նմա | վնաս: Եթէ գիտիցես լռել եւ |
| 2 3:1 | | | չառնէ, զոր օգուտ էր | նմա | առնել: Խորհի, թէ զի՛նչ այլոց |
| 2 3:1 | | | եւ չխորհի, թէ զինչ | նմա | է անկ: Ապա լեր նախանձաւոր |
| 2 4:3 | | | Աստուծոյ արիաբար, թեթեւ իմն թուի | նմա, | զոր յառաջն կարծէր ծանր |
| 2 5:2 | | | անձին միտ դնէ, դիւրին է | նմա | զայլոց լռել: Ոչ երբէք լինիս |
| 2 6:2 | | | զառժամայն փառաց չէ ինչ | նմա | փոյթ: Եւ որ զառժամայն փառս |
| 2 8:4 | | | բարեկամս: Վասն նորա եւ ‘ի | նմա | սիրելի լիցին քեզ եթէ բարեկամք |
| 2 8:5 | | | Յայսմ ամենայնի չէ պարտ | նմա | լքանել եւ յուսահատել. այլ կամացն |
| 2 9:5 | | | ասէ երանելին Յոբ. Այց առնես | նմա | առաւօտու, եւ անդէն փորձես զնա |
| 2 9:7 | | | երկնային: Որ յաղթէ, ասէ, տաց | նմա | ուտել ‘ի փայտէ կենաց |
| 2 11:1 | | | Ամենեքին ցանկան ուրախ լինել ընդ | նմա, | սակաւք կամին կրել ինչ վասն |
| 2 11:4 | | | դեռ բազում ինչ պակաս է | նմա. | յայտ է թէ ինչ մի |
| 2 11:4 | | | մի, որ մեծապէս պիտոյ է | նմա: | Եւ ո՞չ իցէ այն: Զի |
| 2 12:2 | | | ի խաչի: Զի եթէ ընդ | նմա | մեռանիս, ընդ նմին եւ կեցցես |
| 2 12:4 | | | տանել նեղութեան, եւ ամենայնիւ զքեզ | նմա | հնազանդել, եւ ‘ի նեղութենէ անտի |
| 2 12:8 | | | խաչին Քրիստոսի, մինչեւ ոչ են | նմա | կամք լինել անցաւ եւ անվիշտ |
| 2 12:8 | | | խուսափէ՝ յայն տարփմամբ սրտի ձեռնարկել | նմա, | եւ սիրել զնա |
| 2 12:10 | | | ես նորա, եւ մասն ընդ | նմա | ունել ըղձանաս: Զմխիթարութիւնս յԱստուած յանձն |
| 2 12:10 | | | որպէս զիարդ առաւել հաճոյ իցէ | նմա: | Այլ դու հաստատեա զքեզ ‘ի |
| 2 12:12 | | | Ես ցուցից որչափ պարտ իցէ | նմա | չարչարիլ վասն անուան իմոյ: Ապա |
| 2 12:12 | | | քեզ սիրել զՅիսուս, եւ հանապազ | նմա | ծառայել |
| 3 1:1 | | | որ լսէ տեառն բարբառելոյ ‘ի | նմա, | եւ ‘ի բերանոյ նորա ընդունի |
| 3 3:2 | | | եւ յօրինաց քոց ուսուցանես դու | նմա. | զի ցածուսցես դու նմա զաւուրս |
| 3 3:2 | | | դու նմա. զի ցածուսցես դու | նմա | զաւուրս չարութեան, եւ մի՛ ապականեսցի |
| 3 3:3 | | | զժամանակաւորս եւ զչնչինս, եւ ծառայեն | նմա | տարփմամբ սրտի. խոստանամ ես զմեծամեծս |
| 3 5:3 | | | ծնեալ է, եւ չիք | նմա | հանգչել՝ բայց միայն յԱստուած ‘ի |
| 3 5:4 | | | թէ հնար եւ օրէն է | նմա | ամենայն: Ապա բաւական է առ |
| 3 5:7 | | | նա, թէպէտ եւ ոչ քաղցրասցի | նմա | Աստուած. զի չէ ինչ |
| 3 6:6 | | | ի սուրբ ընթերցուածոց: չէ | նմա | հաճոյ խոնարհ խոստովանութիւն. եւ թէ |
| 3 6:6 | | | հաղորդութենէ իսկ հրաժարեցուցանէր: Մի՛ հաւատար | նմա, | եւ մի՛ ինչ փոյթ լիցի |
| 3 6:6 | | | յոլովակի որոգայթս լարեսցէ քեզ խաբէութիւն:
| Նմա | գրեսջիր, յորժամ չարիս եւ պղծութիւնս |
| 3 7:1 | | | առանց շնորհաց: չէ ‘ի | նմա | այնչափ հոգեւոր կենաց օգուտ, յորժամ |
| 3 7:2 | | | կամի, որպէս զիարդ հաճոյ է | նմա, | եւ ոչ աւելի: Անզգոյշք ոմանք |
| 3 13:1 | | | մարմին նորա չեւ է | նմա | լիով հնազանդեալ, այլ բազում անգամ |
| 3 19:3 | | | թուի, եւ յումմէ հաճոյ է | նմա: | Ճշմարիտ համբերողն ոչ հայի թէ |
| 3 19:3 | | | եւ քանիցս անգամ վիշտ ինչ | նմա | պատահէ, զայն ամենայն ‘ի ձեռանէ |
| 3 20:4 | | | չարիք եւ թշուառութիւնք են ‘ի | նմա: | Զիա՞րդ կոչիցի եւ կեանք, որ |
| 3 20:4 | | | են յոյժ: Է ինչ ‘ի | նմա, | որ ձգէ ‘ի սէր. եւ |
| 3 22:2 | | | զանձն վարկանի եւ անարժան համարի, | նմա | է յաջողեալ զմեծամեծս ընդունել |
| 3 22:4 | | | աղքատութիւն եւ անարգութիւն, պարտ է | նմա | փոխանակ ծանրութեան եւ տրտմութեան եւ |
| 3 22:5 | | | զերախտագէտ, որպէս կամք քո ‘ի | նմա, | եւ հաճոյք կարգադրութեան քո յաւիտենից |
| 3 22:5 | | | հաճ եւ հաւան պարտ է | նմա | լինել, եւ մխիթարեալ, մինչեւ մտադիւր |
| 3 22:5 | | | եւ մխիթարեալ, մինչեւ մտադիւր ընտրել | նմա | լինել փոքր, որպէս ըղձանայր ոք |
| 3 22:5 | | | մխիթարել զնա եւ հաճոյ լինել | նմա, | քան զամենայն երախտիս՝ որք տուան |
| 3 22:5 | | | երախտիս՝ որք տուան կամ տացին | նմա | |
| 3 26:2 | | | դառն ծանրացուցանեն. եւ չթողուն | նմա | մուտ ունել յազատութիւն հոգւոյ, որչափ |
| 3 30:3 | | | թշնամւոյն: Քանզի չէ ինչ | նմա | փոյթ, թէ ստութեամբ կամ ճշմարտութեամբ |
| 3 33:1 | | | անձկայ: Զի այսպէս հնար է | նմա | կալ մնալ անսասան, յստակահայեաց դիտմանն |
| 3 34:1 | | | լինել եւ քաղցրանալ՝ պարտ է | նմա | զշնորհ քո առընթեր ունել, եւ |
| 3 34:2 | | | ես դու, զի՞նչ ոչ քաղցրանայ | նմա. | եւ որում չես դու |
| 3 34:2 | | | ես դու քաղցր, զի՞նչ քաղցրասցի | նմա: | Բայց վրէպ են յիմաստութենէ քումմէ |
| 3 40:1 | | | որդի մարդոյ, թէ այց արասցես | նմա. | զի՞նչ արժանի է մարդ, թէ |
| 3 40:1 | | | մարդ, թէ զշնորհ քո տացես | նմա: | Զիա՞րդ իշխիցեմ գանգատել, եթէ մերժես |
| 3 43:3 | | | քթթել ական ամբառնամ, հասու լինել | նմա | բազմապատիկ իմաստից յաւիտենական ճշմարտութեան, զոր |
| 3 45:2 | | | իցէ, մինչ ոչ երբէք անկանել | նմա ‘ | ի պատրանս ինչ կամ ‘ի |
| 3 46:4 | | | արդարն, որ ինչ եւ եկեսցէ | նմա | առ յԱստուծոյ: Թէպէտ եւ անիրաւութեամբ |
| 3 48:1 | | | նսեմացուցանէ, այլ գերակայ ճշմարտութիւնն ‘ի | նմա | միշտ ճառագայթէ. օր մշտազուարճ, միշտ |
| 3 48:5 | | | զի յոյժ ցնդեալ գտանիմ ‘ի | նմա. | քանզի բազում անգամ չեմ |
| 3 49:7 | | | յայն ինչ, եւ բիւրք յաճախեսցեն | նմա | գովութիւնս: Բայց դու ոչ յայս |
| 3 50:2 | | | նորա կթոտին. զի ոչ է | նմա | որպէս յերէկն եւ յեռանդն, յորժամ |
| 3 53:2 | | | լինել կամի, հրաժարել պարտ է | նմա՝ | եթէ ‘ի հեռաւորաց եւ եթէ |
| 3 53:3 | | | իմ գնալ կամի, հարկ է | նմա | զամենայն զթիւր եւ զանկարգ ախորժակս |
| 3 54:13 | | | ոչ ցանկայ, բայց որչափ պիտին | նմա | առ ստանալոյ զյաւիտենականսն |
| 3 56:4 | | | ես սիրեցից զնա, եւ երեւեցուցից | նմա | զիս. եւ նստուցից զնա ընդ |
| 3 57:0 | | | կարի իմն լքանել,
յորժամ դիպի | նմա ‘ | ի պակասութիւնս
ինչ սահել |
| 3 58:7 | | | յարքայութեան երկնից, զի՞նչ օգուտ էր | նմա | գիտութիւնս, թէ ոչ ‘ի գիտութենէ |
| 4 1:0 | | | յիս բնակեսցէ, եւ ես ‘ի | նմա: | Զբանս, զոր ես խօսեցայ ընդ |
| 4 1:4 | | | պատեաց ոսկւով սրբով, դնել ‘ի | նմա | զտախտակս օրինաց. եւ ես փուտ |
| 4 1:6 | | | ուխտի եւ աւանդիցն որ ‘ի | նմա, | եւ ‘ի մէջ ամենասուրբ մարմնոյ |
| 4 2:1 | | | ունի ինչ բարի, թէ արասցես | նմա | զայդ շնորհ: Ապա խոստովանիմ զիմ |
| 4 3:3 | | | իւրմէ. եւ թէ ոչ օգնէ | նմա | դեղս աստուածային, արագ գթէ յեւս |
| 4 7:4 | | | մարդ՝ որ ինչ անկ է | նմա, | եւ ստուգութեամբ ապաշաւեսցէ, քանիցս անգամ |
| 4 7:4 | | | եւս յիշեցից, այլ ամենայն թողցի | նմա | |
| 4 10:5 | | | եւ յօժարամիտ, եթէ օրէն էր | նմա, | եւ եթէ անըստգիւտ հնար էր |
| 4 10:6 | | | յօգուտ: Բայց եւ պարտ է | նմա | յաւուրս ինչ եւ ‘ի սահմանաւոր |
| 4 15:3 | | | նա յանձն եղիցիս, անդէն ընդ | նմա | յօդեալ՝ հանդարտեալ գտցիս. վասն զի |
| 4 15:4 | | | եւ ընդարձակեսցի սիրտ նորա ‘ի | նմա. | զի ձեռն տեառն է ընդ |
| 4 15:4 | | | զի ձեռն տեառն է ընդ | նմա, | եւ ինքն գլխովին եդ զանձն |
| 4 17:2 | | | փառաւորեալ կոյսն Մարիամ, յորժամ յաւետել | նմա | հրեշտակին զմարդեղութեանն խորհուրդ՝ խոնարհութեամբ եւ |
| 4 17:3 | | | փեսային, որ կայ եւ լսէ | նմա, | ուրախութեամբ ուրախ լինի վասն ձայնի |