1 1:3 | | | Զի՛նչ օգուտ է | քեզ՝ | խորախորհուրդ վիճել զերրորդութենէ, եթէ չ |
1 1:5 | | | Յուշ լիցի | քեզ | ստէպ առակն, թէ ոչ յագեսցի |
1 2:3 | | | երկիր վասն քանքարոյն, որ տուաւ | քեզ: | Եթէ թուի քեզ բազում ինչ |
1 2:3 | | | որ տուաւ քեզ: Եթէ թուի | քեզ | բազում ինչ գիտել եւ քաջահմուտ |
1 2:4 | | | յանցուցեալ, սակայն չէ արժան | քեզ | լաւ քան զնա զանձն համարել |
1 3:2 | | | Աստուած ճշմարտութեան, յօդեա՛ զիս ընդ | քեզ | մշտնջենաւոր սիրով: Տաղտկալի է ինձ |
1 3:2 | | | բազումս ընթեռնուլ եւ լսել. ‘ի | քեզ | է ամենայն զոր խնդրեմ, եւ |
1 7:1 | | | Արա որ ինչ անկ է | քեզ. | եւ Աստուած յաջողեսցէ կամաց քոց |
1 7:2 | | | ինչ ձիրք բնութեան են ‘ի | քեզ | |
1 8:1 | | | է ‘ի շինութիւն: Մի՛ լիցի | քեզ | ընտանենալ ընդ կնոջ. այլ համօրէն |
1 8:1 | | | եւ հրեշտակաց նորա ընտանութիւն՝ լիցի | քեզ | անձկալի. այլ ‘ի մարդկան ծանօթութենէ |
1 13:4 | | | որպէս կամէիր թէ առնէին ընդ | քեզ | |
1 14:1 | | | Զաչսդ ‘ի | քեզ | դարձո. եւ զայլոց գործս զգոյշ |
1 16:1 | | | խոչս աղաչեա զԱստուած՝ օգնական լինել | քեզ, | առ ‘ի կարօղ լինելոյ տանել |
1 18:6 | | | թէ ոչ ննջէր երբէք ‘ի | քեզ | յառաջադիմութիւն առաքինութեանց, որ բազումս բազում |
1 19:5 | | | եւ որ ինչ անկ է | քեզ, | եթէ դեռ կայցէ ժամանակ պարապոյ |
1 20:1 | | | դնելոյ անձին. եւ զԱստուծոյ առ | քեզ | երախտիս ստէպ խոկա: Թող զընդվայրաքննինս |
1 20:1 | | | զայնպիսի գիրս, որ ապաշաւ ‘ի | քեզ | բերեն եւ ոչ զբօսանս: Թէ |
1 20:3 | | | պատրանս անձին: Մի՛ երբէք խոստանար | քեզ | աներկեւանութիւն յաստի կեանս, թէպէտ եւ |
1 20:7 | | | Զի՞ է | քեզ | տեսանել, զոր չէ արժան |
1 20:7 | | | այլ յանցանել ժամուն զի՞նչ մնայ | քեզ, | բայց ծանրութիւն խղճի եւ ցրումն |
1 20:8 | | | թերեւս յագենալ. այլ չիք | քեզ | այդմ ժամանել: Եթէ զամենայն զաստիս |
1 20:8 | | | միտ դիր ամենայնի, զոր հրամայէ | քեզ | Աստուած: Փակեա ‘ի վերայ քոյ |
1 20:8 | | | Ցորչափ ախորժես լսել նորալուրս, մնայ | քեզ | վասն այդր կրել մտաց ամբոխմունս |
1 21:2 | | | դու զմարդիկ, եւ նոքա թողացուսցեն | քեզ | անսալ գործոց քոց |
1 21:3 | | | Մի՛ առարկաներ ‘ի | քեզ | զայլոց իրողութիւնս, եւ մի՛ մղեր |
1 21:3 | | | վասն այդր. այլ այն եղիցի | քեզ | ծանր, եթէ չիցես բարեկիր |
1 21:6 | | | խնդրեա ‘ի տեառնէ, զի տացէ | քեզ | ոգի զղջութեան, եւ ասա ընդ |
1 22:1 | | | Զի՞ խռովիս, յորժամ ոչ յաջողէ | քեզ | որպէս կամիս եւ ցանկաս: Ո՞վ |
1 22:5 | | | է առաւելլոյ զարդիւնս: Պարտ է | քեզ | անցանել ընդ հուր եւ ընդ |
1 23:1 | | | Յոյժ վաղվաղակի հասանէ | քեզ | օր մահու. արդ տե՛ս թէ |
1 23:1 | | | ոչ հոգայ: Այնպէս պարտ էր | քեզ | լինել յամենայն գործս եւ ‘ի |
1 23:1 | | | էիր մեռանել: Եթէ կայր ‘ի | քեզ | բարիոք խիղճ մտաց, ոչ յոյժ |
1 23:1 | | | երկնչէիր ‘ի մահուանէ: Լաւ է | քեզ | խորշել ‘ի մեղաց, քան խուսափել |
1 23:3 | | | գալ երեկոյի՝ մի՛ իշխեր խոստանալ | քեզ | զժամ առաւօտու: Ապա պատրաստ լեր |
1 23:3 | | | յետին ժամու՝ յոյժ այլազգ թուեսցին | քեզ | ամենայն անցեալ կեանք քո. եւ |
1 23:5 | | | օր փրկութեան: Այլ վայ է | քեզ, | եթէ ոչ ծախես զայն յօգուտ |
1 23:8 | | | եւ ոչ գիտես զի՛նչ դիպեսցի | քեզ | յետ մահու: Մինչդեռ ժամանակս ‘ի |
1 23:8 | | | ժամանակս ‘ի ձեռս է, ժողովեա | քեզ | գանձ անմահութեան: Բաց ‘ի փրկութենէ |
1 23:8 | | | միայն զաստուծոյսն հոգա: Արա արդ | քեզ | բարեկամս, զսուրբս Աստուծոյ պատուեալ, եւ |
1 24:7 | | | ի փափկութիւնս, զի՞նչ օգուտ էր | քեզ | յայնմ ամենայնէ, եթէ արդ յանկարծ |
1 25:4 | | | յաղթել ջանա, զորս անհաճոյ է | քեզ | տեսանել յայլոց վերայ |
1 25:5 | | | հային, նոյնպէս աչք այլոց ‘ի | քեզ | են: Զիա՜րդ բերկրական է եւ |
1 25:6 | | | Յուշ լիցի | քեզ | առաջադիմութիւնդ՝ յոր ձեռնարկեր. եւ դիր |
1 25:8 | | | տեառն: Վասն այսորիկ ամօթ է | քեզ | առ այդպիսի սուրբ գործ հեղգանալ |
1 25:9 | | | թէ ոչ ինչ պէտք էին | քեզ | ուտելոյ, կամ ըմպելոյ, կամ ննջելոյ |
1 25:11 | | | Յուշ լիցի | քեզ | վախճանն, եւ թէ ժամանակն կորուսեալ |
1 25:11 | | | խաղաղութիւն մեծ. եւ դիւր լիցի | քեզ ‘ | ի վաստակս, վասն շնորհացն Աստուծոյ |
1 25:11 | | | վերայ քոյ, զարթո զքեզ, յիշեցո | քեզ. | եւ զիարդ եւ իցեն այլք |
2 1:1 | | | եւ տեսցես զարքայութիւնն Աստուծոյ առ | քեզ | եկեալ: Զի արքայութիւնն Աստուծոյ է |
2 1:1 | | | ոչ շնորհի ամպարշտաց: Եկեսցէ առ | քեզ | Քրիստոս, ցուցեալ քեզ զմխիթարութիւն իւր |
2 1:1 | | | Եկեսցէ առ քեզ Քրիստոս, ցուցեալ | քեզ | զմխիթարութիւն իւր, եթէ պատրաստեսցես նմա |
2 1:1 | | | պատրաստեսցես նմա ‘ի ներքս ‘ի | քեզ | արժանի օթեվան: Ամենայն փառք նորա |
2 1:2 | | | զսիրտ քո. զի հաճեսցի առ | քեզ | եկաւորել, եւ ‘ի քեզ բնակել |
2 1:2 | | | առ քեզ եկաւորել, եւ ‘ի | քեզ | բնակել: Զի այսպէս ասէ նա |
2 1:2 | | | տար մուտ: Թէ է ‘ի | քեզ | Քրիստոս, մեծատուն ես, եւ շատ |
2 1:2 | | | մեծատուն ես, եւ շատ է | քեզ: | Նա եղիցի քո հոգաբարձու, եւ |
2 1:6 | | | առեալ զճաշակ, այնուհետեւ չլինէր | քեզ | փոյթ զդիւրութենէ կամ զվշտաց անձին |
2 1:8 | | | էիր եւ բարեյարդար, ամենայն յաջողէր | քեզ ‘ | ի բարի եւ յօգուտ: Վասն |
2 1:8 | | | այնորիկ բազում ինչ անհաճոյ է | քեզ, | եւ ստէպ խռովէ. զի դեռ |
2 2:1 | | | քո փոյթ, զի Աստուած ընդ | քեզ | իցէ յամենայնի զոր առնես: Կալ |
2 2:1 | | | մտաց, եւ Աստուած խնամակալու լիցի | քեզ: | Զի որում օգնել կամի Աստուած |
2 3:2 | | | արդարացուցանէիր: Եթէ կամիս թէ այլք | քեզ | տարցին, տա՛ր եւ դու այլոց |
2 4:1 | | | քո սիրտ, ամենայն արարածք լինէին | քեզ | հայելի վարուց, եւ մատեան իմաստից |
2 5:2 | | | լռես զօտարոտուոց, եւ առաւելապէս ‘ի | քեզ | հայիս: Թէ Աստուծոյ եւ անձին |
2 5:2 | | | եւ զճշմարիտ միաբանութիւն, պարտ էր | քեզ՝ | զամենայն իսկ ‘ի վերջոյ դասել |
2 5:3 | | | գրես: Մի՛ ինչ մեծ թուեսցի | քեզ, | մի՛ ինչ բարձր, մի՛ ինչ |
2 5:3 | | | համարեսջիր, զի՛նչ եւ մխիթարութիւն դիպեսցի | քեզ | յարարածոց: Անձն որ սիրէ զԱստուած |
2 6:1 | | | խիղճ մտաց, եւ եղիցի ‘ի | քեզ | հանապազ ուրախութիւն: Բարւոք խիղճ մտաց |
2 6:3 | | | հայիս, զինչ ‘ի ներքս ‘ի | քեզ | ես, ոչ ինչ հոգասցիս թէ |
2 7:1 | | | յաւիտեան: Զայն սիրեա եւ կա՛լ | քեզ | բարեկամ, որ ‘ի թողուլ ամենեցուն |
2 7:1 | | | ի սպառ: Յամենայնէ պարտ է | քեզ | երբեմն որոշիլ, եթէ կամայ եւ |
2 7:2 | | | ամենեցուն՝ միայն կարող է օգնել | քեզ: | Սիրելւոյ քոյ այսպիսի է բնութիւն |
2 7:2 | | | մտադիւր արդեօք Քրիստոս բնակէր ընդ | քեզ: | Կորուսեալ գտցես զամենայն, զոր ինչ |
2 8:2 | | | Զի՞նչ ձեռնհաս է աշխարհ տալ | քեզ՝ | առանց Յիսուսի: Լինել առանց Յիսուսի |
2 8:2 | | | Յիսուսի՝ քաղցր արքայութիւն: Եթէ ընդ | քեզ | է Յիսուս, ոչինչ ձեռնհաս է |
2 8:3 | | | եւ խաղաղարար, եւ եղիցի ընդ | քեզ | Յիսուս: Լեր ջերմեռանդն եւ հանդարտ |
2 8:3 | | | եւ հանդարտ, եւ մնասցէ առ | քեզ | Յիսուս: Վաղվաղակի իսկ հնար է |
2 8:3 | | | Վաղվաղակի իսկ հնար է հալածել | քեզ | զՅիսուս, եւ զշնորհս նորա կորուսանել |
2 8:3 | | | լինիցիս: Առանց բարեկամի չէ | քեզ | հնար բարիոք կեալ. եւ թէ |
2 8:3 | | | կեալ. եւ թէ ոչ եղիցի | քեզ | Յիսուս առաւել քան զամենայն բարեկամ |
2 8:3 | | | Ընտրեա առաւել զաշխարհ ամենայն ունել | քեզ | ոսոխ, քան թէ զՅիսուս բարկացեալ |
2 8:4 | | | եւ ‘ի նմա սիրելի լիցին | քեզ | եթէ բարեկամք եւ եթէ թշնամիք |
2 8:4 | | | Մի՛ յօժարեսցիս, թէ ոք առ | քեզ ‘ | ի սրտի իւրում անձուկ ունիցի |
2 8:4 | | | կալցիս. այլ Յիսուս լիցի ‘ի | քեզ, | եւ յամենայն այր բարի |
2 8:5 | | | ընդ արարածս ոգեխառնութեան: Պարտ է | քեզ | մերկիկ լինել, եւ սիրտ մաքուր |
2 8:5 | | | տէր: Եւ արդարեւ ոչ լիցի | քեզ | այդմ ժամանել, թէ ոչ շնորհ |
2 9:4 | | | Ապա ‘ի տալ | քեզ | Աստուծոյ զհոգեւորական մխիթարութիւն, գոհութեամբ ընկալջիր |
2 9:4 | | | կարող է Աստուած միւսանգամ շնորհել | քեզ | առաւելագոյն եւս մխիթարութիւն: չէ |
2 9:5 | | | աղաչէ զտէր եւ ասէ. Առ | քեզ | տէր կարդացի, եւ առ Աստուած |
2 10:3 | | | Տուր Աստուծոյ զԱստուծոյն, եւ կալ | քեզ | զքոյն. այս է, մատո Աստուծոյ |
2 10:4 | | | Կալ | քեզ | միշտ զստորինն, եւ տացի քեզ |
2 10:4 | | | քեզ միշտ զստորինն, եւ տացի | քեզ | վերինն. զի առանց ստորնոյն ոչ |
2 10:5 | | | զմեծամեծս ընդունելոյ լիցիս արժանի: Եղիցի | քեզ | փոքրն որպէս մեծ, եւ դուզնաքեայն |
2 12:3 | | | քո, եւ որպէս զիարդ թուի | քեզ. | եւ միշտ գտցես ինչ, որում |
2 12:4 | | | վայր կամք են Աստուծոյ՝ մնայ | քեզ | համբերել: Զի Աստուծոյ կամք այն |
2 12:4 | | | Աստուծոյ կամք այն են, ուսանել | քեզ՝ | անմխիթար տանել նեղութեան, եւ ամենայնիւ |
2 12:4 | | | է խաչն, եւ ամենայն ուրեք | քեզ | սպասեալ մնայ: չիք քեզ |
2 12:4 | | | քեզ սպասեալ մնայ: չիք | քեզ | խուսել ‘ի նմանէ, յոր վայր |
2 12:4 | | | ուր եւ գնաս, զքեզ ընդ | քեզ | տանիս, եւ միշտ զքեզ գտանես |
2 12:4 | | | գտցես զխաչ. եւ հարկ է | քեզ | ամենայն ուրեք համբերութիւն ունել, եթէ |
2 12:5 | | | ծանրաբեռնես. սակայն եւ այնպէս մնայ | քեզ | համբերել: Եթէ մերժես զմի խաչ |
2 12:7 | | | եւ մարտիրոսութիւն, եւ դու խնդրե՞ս | քեզ | հանգիստ եւ խնդութիւն: Խաբիս, խաբիս |
2 12:9 | | | ի տէր յուսացեալ ես, տացի | քեզ | յերկնից զօրութիւն. եւ ընդ բռամբ |
2 12:10 | | | յաստի կեանս. զի այսպէս ընդ | քեզ | եղիցի, ուր եւ լինիցիս. եւ |
2 12:11 | | | ցայն վայր հասանիցես մինչեւ քաղցրանալ | քեզ | նեղութեան վասն Քրիստոսի, ծանիր թէ |
2 12:11 | | | Քրիստոսի, ծանիր թէ յաջողեալ է | քեզ. | զի գտեր զարքայութիւն յերկրի: Ցորչափ |
2 12:11 | | | զարքայութիւն յերկրի: Ցորչափ ծանր է | քեզ | չարչարիլ, եւ փախուստ խնդրես, չ |
2 12:11 | | | փախուստ խնդրես, չէ յաջողեալ | քեզ. | եւ զհետ եկեսցէ քոյ ամենայն |
2 12:12 | | | որպէս պարտն է, վաղ յաջողեսցէ | քեզ ‘ | ի բարի, եւ խաղաղութիւն գտցես |
2 12:12 | | | անուան իմոյ: Ապա կայ մնայ | քեզ | չարչարիլ, եթէ քաղցր է քեզ |
2 12:12 | | | քեզ չարչարիլ, եթէ քաղցր է | քեզ | սիրել զՅիսուս, եւ հանապազ նմա |
2 12:13 | | | անուանն Յիսուսի. քանի՜ փառք մնային | քեզ, | քանի՜ ցնծութիւն լինէր ամենայն սրբոց |
2 12:13 | | | սակաւք համբերել կամին: Յիրաւի էր | քեզ | մտադիւր կրել խուն ինչ վասն |
2 12:14 | | | Գիտելով գիտասջիր, թէ պարտ է | քեզ | կեանս վարել մահականս. եւ որչափ |
2 12:14 | | | առաւել աստուածահաճոյ, չիք ինչ | քեզ | առաւել փրկական յաշխարհի աստ, որպէս |
2 12:14 | | | քոյ ընտրել, յաւէտ պարտ էր | քեզ | փափաքել՝ վասն Քրիստոսի վշտաց համբերել |
3 1:1 | | | լիցիս լսել զինչ խօսի ‘ի | քեզ | տէր Աստուած քո |
3 1:2 | | | պատրողականք. եւ զի՞նչ օգուտ են | քեզ | ամենայն արարածք, եթէ լքեալ թողցիս |
3 2:3 | | | եւ վարուց իմոց յուղղութիւն, եւ | քեզ ‘ | ի փառս եւ ‘ի գովեստ |
3 3:5 | | | ի ժամանակի փորձութեան պիտոյ եղիցին | քեզ | յոյժ: Զոր յընթեռնուլդ չիմանաս |
3 3:6 | | | ես, զի իշխեցից խօսել ընդ | քեզ: | Ես աղքատին ծառայ քո եմ |
3 3:7 | | | զմխիթարութիւն քո. զի մի՛ լիցի | քեզ | անձն իմ որպէս երկիր անջրդի |
3 4:1 | | | լինիցիս. եւ ոչինչ փոյթ լիցի | քեզ | զսնոտի խօսից մարդկան |
3 4:2 | | | յանկարգ սիրոյ. եւ գնացից ընդ | քեզ | յանդորր ազատութեան սրտի |
3 4:3 | | | Ես ուսուցից | քեզ, | ասէ ճշմարտութիւնն, զուղիղն եւ զհաճոյն |
3 4:4 | | | Ապա մի՛ ինչ | քեզ | մեծ թուեսցի յամենայնէ զոր առնես |
3 4:4 | | | պատուական եւ սքանչելի եւ արժանայարգ | քեզ | երեւեսցի. մի՛ ինչ բարձր, մի՛ |
3 4:4 | | | բայց որ անանցն իցէ: Քաղցրասցի | քեզ | քան զամենայն՝ ճշմարտութիւնն յաւիտենական. դառնասցի |
3 4:4 | | | քան զամենայն՝ ճշմարտութիւնն յաւիտենական. դառնասցի | քեզ | հանապազ քո յետին անարգութիւն: Մի՛ |
3 4:4 | | | քո յետին անարգութիւն: Մի՛ լիցի | քեզ | ուստեք այնպէս երկնչել եւ խորշել |
3 4:4 | | | մեղաց. յորոց առաւել պարտ է | քեզ | զգուշանալ՝ քան յամենայն վնասուց: Են |
3 5:6 | | | վասն քոյ. եւ զամենեսին ‘ի | քեզ | զճշմարտապէս սիրողս քո, որպէս հրամայեն |
3 6:5 | | | որ յինչեւիցէ իրաց գան ‘ի | քեզ: | Հաստատուն կալ զառաջադրութիւն քո, որ |
3 6:5 | | | որ յինչեւիցէ իրաց գան ‘ի | քեզ: | Հաստատուն կալ զառաջադրութիւն քո, եւ |
3 6:5 | | | եւ դիմադարձիս, ‘ի շահ են | քեզ | եւ ոչ ‘ի կորուստ |
3 6:6 | | | եւ մի՛ ինչ փոյթ լիցի | քեզ | վասն նորա, թէպէտ եւ յոլովակի |
3 6:6 | | | թէպէտ եւ յոլովակի որոգայթս լարեսցէ | քեզ | խաբէութիւն:
Նմա գրեսջիր, յորժամ չարիս |
3 6:6 | | | գրեսջիր, յորժամ չարիս եւ պղծութիւնս | քեզ | յիշեցուցանէ: Ասասջիր. երթ յետս իմ |
3 6:6 | | | պատուհասի յանձն առնուլ, քան զիջանել | քեզ ‘ | ի հաւանութիւն: Լռեա եւ կարկեաց |
3 6:6 | | | եւ կարկեաց, ոչ եւս լսեմ | քեզ, | թէպէտ եւ բազում աշխատութիւնս ինձ |
3 6:7 | | | ի կուրութիւն իբր անբժշկական: Այլ | քեզ ‘ | ի զգաստութիւն լիցի եւ ‘ի |
3 7:1 | | | Որդեակ լաւ է | քեզ | եւ աներկեւան ծածկել զշնորհս եռանդան |
3 7:1 | | | նորա, մինչեւ յայնժամ չթուլանալ | քեզ ‘ | ի փութոյ աղօթից, եւ չ |
3 7:3 | | | քան բազում, ուստի մարթ է | քեզ | ձգիլ յամբարտաւանութիւն: Ոչ իմաստութեամբ գործէ |
3 7:4 | | | ի լինել եռանդան սրտի՝ խորհել | քեզ, | թէ զի՛նչ լինիցի ‘ի հեռանալ |
3 8:3 | | | քէն օտարացելոց: Դարձո զմեզ առ | քեզ, | զի լիցուք հաճոյք խոնարհք եւ |
3 9:1 | | | քո իղձ, որ յոլովակի ‘ի | քեզ | եւ յարարածս միտէ չարաչար: Զի |
3 9:1 | | | զանձն յիմիք խնդրես, անդէն ‘ի | քեզ | նուաղիս եւ ցամաքիս: Ապա զամենայն |
3 10:1 | | | եւ որոց յամենայն սրտէ ծառայեն | քեզ: | Ահա անճառելի է ճաշակ քաղցրութեան |
3 10:1 | | | ի քէն՝ դարձուցեր զիս ծառայել | քեզ, | եւ հրամայեցեր ինձ սիրել զքեզ |
3 10:2 | | | շնորհ եւ բարեկամութիւն: Զի՞նչ տաց | քեզ | տրիտուր փոխանակ շնորհիս: Զի ոչ |
3 10:2 | | | Մեծ ինչ իցէ՝ ծառայել ինձ | քեզ, | որում ամենայն արարածք պարտապան են |
3 10:2 | | | մեծ ինչ թուի ինձ՝ ծառայել | քեզ. | այլ այն թուի մեծ եւ |
3 10:3 | | | դու ինձ ծառայես, քան ես | քեզ: | ահա երկինք եւ երկիր, զորս |
3 10:4 | | | բարեաց: Ո՞ տայր ինձ ծառայել | քեզ | զամենայն աւուրս կենաց իմոց: Ո՞ |
3 10:4 | | | գէթ օր մի արժանի պաշտօն | քեզ | մատուցանել, որ արժանիդ ես ամենայն |
3 10:4 | | | որ յամենայն զօրութենէ պարտապան եմ | քեզ | ծառայել, եւ ոչ երբէք լռել |
3 10:5 | | | պատիւ եւ մեծ փառք են՝ | քեզ | ծառայել, եւ զամենայն վասն քոյ |
3 11:1 | | | Որդեակ, պարտ է | քեզ | դեռ ուսանել բազում ինչ, զոր |
3 11:4 | | | յարել յիղձս որ գան ‘ի | քեզ, | առանց ցիս հարցանելոյ. գուցէ յետոյ |
3 12:2 | | | Բայց կամիմ ոչ զայնպիսի խնդրել | քեզ | խաղաղութիւն, յոր ոչ կայցէ ինչ |
3 12:4 | | | ի տեառնէ, եւ նա տացէ | քեզ | զխնդրուածս սրտի քոյ |
3 12:5 | | | քո, եւ բազում մխիթարութիւն տացի | քեզ: | Եւ որչափ յամենայն արարածական սփոփանաց |
3 12:5 | | | տրտմութեան եւ վաստակոց ճգնաց լինի | քեզ | յայդ ժամանել: Ընդդէմ դարձցի անընտել |
3 13:1 | | | քում մեծաւորի, եթէ ցանկաս զմարմինդ | քեզ | հնազանդել: Զի դիւրաւ յաղթի արտաքին |
3 13:1 | | | համախոհ ընդ հոգւոյ: Պարտ է | քեզ | յամենայնի ստանալ զճշմարիտ արհամարհութիւն անձին |
3 13:3 | | | եւ մի՛ թողուր ամբարտաւանութեան տիրել | քեզ. | այլ այնպէս հնազանդ եւ կրտսեր |
3 13:3 | | | գռեհաց կոխել զքեզ: Զի՞ է | քեզ, | չնչինդ դու՝ գանգատել: Զիա՞րդ |
3 13:3 | | | եղեր արժանի: Այլ խնայեաց ‘ի | քեզ | ակն իմ, զի պատուական եղեւ |
3 15:1 | | | յամենայնի: Տէր եթէ հաճոյ է | քեզ, | այդ այդպէս եղիցի: Տէր, եթէ |
3 15:1 | | | եղիցի: Տէր, եթէ փառք են | քեզ, | եղիցի այդ յանուն քո: Տէր |
3 15:2 | | | գիտես, եւ որպէս հաճոյ է | քեզ, | եւ առաւելու պատիւ քո: Դի՛ր |
3 15:2 | | | յիս կենդանի լինել, այլ ‘ի | քեզ. | եւ երանի՜ թէ լիով եւ |
3 15:3 | | | փափաքել, որ առաւել հաճոյ է | քեզ | եւ ընդունելի: Քո կամք՝ իմ |
3 15:4 | | | վեր քան զամենայն ցանկալիս ‘ի | քեզ | հանգչել, եւ զսիրտ իմ ‘ի |
3 15:4 | | | հանգչել, եւ զսիրտ իմ ‘ի | քեզ | խաղաղել: Դու ճշմարիտ խաղաղութիւն սրտի |
3 15:4 | | | սոյն խաղաղութեան, այս է, ‘ի | քեզ | որ միայնդ ես գերակայ բարի |
3 16:1 | | | յերկար: Վասն այսորիկ անհնար է | քեզ, | անձն իմ, լիով մխիթարիլ եւ |
3 16:1 | | | եղիցի առ անանցս: Անհնար է | քեզ | անցաւոր ինչ բարեօք յագենալ. զի |
3 16:2 | | | բարիք քո էին, անհնար էր | քեզ | լինել երջանիկ եւ երանեալ. այլ |
3 17:1 | | | Որդեակ, թո՛ղ ինձ առնել ընդ | քեզ | որպէս եւ կամիմ. ես գիտեմ |
3 17:1 | | | ես գիտեմ, որ լաւ իցէ | քեզ: | Դու խորհիս որպէս մարդ, եւ |
3 17:2 | | | ընկենու զամենայն հոգս իւր ‘ի | քեզ: | Միայն թէ կամք իմ ուղիղ |
3 17:2 | | | իմ ուղիղ եւ հաստատուն առ | քեզ | կացցեն, արա ընդ իս որ |
3 17:2 | | | իս որ ինչ հաճոյ է | քեզ: | Զի անհնար է անբարի լինել |
3 17:3 | | | Որդեակ, այսպէս պարտ է | քեզ | կալ, եթէ կամիս հաճոյ լինել |
3 17:3 | | | ինձ: Այնպէս պատրաստական պարտ է | քեզ | լինել ‘ի նեղութիւն, որպէս ‘ի |
3 18:3 | | | եւ սուրբ համբերութեամբ մատչիմք առ | քեզ՝ | որ պսակդ ես մեր: Եթէ |
3 19:1 | | | ի փորձ: Ապա յուշ լիցին | քեզ | այլոց ծանր ծանր չարակրութիւնք, զի |
3 19:1 | | | փոքունց: Եւ թէ ոչ թուին | քեզ | փոքունք, զգոյշ լեր, գուցէ եւ |
3 20:1 | | | զինէն զանիրաւութիւն իմ. խոստովան եղէց | քեզ, | տէր, զտկարութիւն իմ: Բազում անգամ |
3 21:1 | | | եւ սիրելի փրկիչ իմ, ‘ի | քեզ | հանգչել քան յամենայն արարածս, քան |
3 21:2 | | | լինել, թէ ոչ հանգիցէ ‘ի | քեզ, | անցեալ զանցեալ զամենայն պարգեւօք եւ |
3 21:3 | | | ազատութեան, թռչել եւ հանգչել ‘ի | քեզ: | Ե՞րբ լիով տացի ինձ ճաշակել |
3 21:3 | | | իմ: Ե՞րբ լիով պատսպարեցայց ‘ի | քեզ, | մինչեւ վասն սիրոյ քոյ չ |
3 21:3 | | | մի՛ ազատ մուտ ունիցիմ առ | քեզ, | վայելել ‘ի քաղցր գրկախառնութիւնսն՝ յոր |
3 21:3 | | | երանելեացն դասք: Գութ արկցէ ‘ի | քեզ | հեծութիւն իմ, եւ բազմադէմ ամայութիւն |
3 21:4 | | | փառաց, սփոփութիւն պանդխտեալս հոգւոյ. առ | քեզ | է բերան իմ անբարբառ, եւ |
3 21:4 | | | եւ լռութիւն իմ խօսի ընդ | քեզ: | Մինչեւ ցե՞րբ յամէ տէր իմ |
3 21:6 | | | Ահաւասիկ մերձ եմ, աւասիկ առ | քեզ | եմ, զի կոչեցեր զիս: Արտասուք |
3 21:6 | | | խոնարհեցուցին զիս, եւ ածին առ | քեզ | |
3 21:7 | | | զքեզ, եւ անձկացայ վայելել ‘ի | քեզ. | պատրաստ եմ զամենայն արհամարհել վասն |
3 21:7 | | | յառաջ զարթուցեր զիս ‘ի խնդրել | քեզ: | Օրհնեալ ես տէր, որ արարեր |
3 21:7 | | | ունիցի ասել ծառայ քո առ | քեզ, | բայց խոնարհել յոյժ առաջի քոյ |
3 21:7 | | | Զի չիք ինչ նման | քեզ | յամենայն սքանչելիս երկնի եւ երկրի |
3 21:7 | | | եւ տեսչութիւն քո դարմանէ զամենայն: | Քեզ | գովութիւն եւ փառք, որ իմաստութիւնդ |
3 22:1 | | | կարող եղէց յայսմհետէ արժանաւոր գոհութիւն | քեզ | մատուցանել: Գիտեմ եւ խոստովան լինիմ |
3 22:3 | | | մի՛ բարգաւաճելոյն չարակնեսցէ. այլ ‘ի | քեզ | նայեսցի, եւ զքո բարութիւնդ մեծապէս |
3 22:4 | | | զխոնարհս եւ զարհամարհեալս յաշխարհէ՝ ընտրեցեր | քեզ | մտերիմս եւ ընտանիս: Վկայ են |
3 23:1 | | | Արդ ուսուցից | քեզ, | որդեակ, զճանապարհ խաղաղութեան եւ ճշմարիտ |
3 23:3 | | | զի կամք Աստուծոյ լիով ‘ի | քեզ | կատարեսցին: Այր այդպիսի մտանէ ‘ի |
3 23:6 | | | եւ զխորս գաղտնեաց յայտնի արարից | քեզ | |
3 23:7 | | | մխիթարութիւն իմ. յամենայն նեղութիւնս առ | քեզ | դիմել. ‘ի քեզ յուսալ, ‘ի |
3 23:7 | | | նեղութիւնս առ քեզ դիմել. ‘ի | քեզ | յուսալ, ‘ի սրտէ կարդալ, եւ |
3 23:10 | | | եւ մխիթարել: Միացո զիս ընդ | քեզ | անքակ կապանօք սիրոյ. զի դու |
3 24:1 | | | զկնի իմ: Զի՞ փոյթ է | քեզ | թէ այն ոք այսպիսի իցէ |
3 24:2 | | | Մի՛ փոյթ լիցի | քեզ | զմեծանունութեան շքոյ, մի՛ զբազմաց ընտանութենէ |
3 24:2 | | | սիրտ արկանեն: Մտադիւր խօսէի ընդ | քեզ | զիմ բանս, եւ յայտնէի զխորս |
3 25:3 | | | Եւ որ ինչ ոչ է | քեզ | յանձն, յայն մի՛ մխիր. զի |
3 25:3 | | | սակաւ, կամ դուն ուրեմն լիցի | քեզ | խռովիլ: Բայց ոչինչ խռովութիւն երբէք |
3 25:5 | | | յաւիտեան. մինչեւ միօրինակ կալ մնալ | քեզ ‘ | ի գոհութեան՝ եթէ ‘ի յաջողութիւնս |
3 25:5 | | | որպէս թէ չէր արժան | քեզ | զայդ ամենայն կրել, այլ զիս |
3 27:1 | | | Որդեակ, պարտ է | քեզ | տալ զամենայն փոխանակ ամենայնի, մինչեւ |
3 27:1 | | | զի սէր անձին առաւել վնասէ | քեզ | քան աշխարհի իրք: Ըստ սիրոյ |
3 27:1 | | | յաւէտ կամ նուազ յարին ‘ի | քեզ | իրք: Եթէ սէր քո մաքուր |
3 27:1 | | | զայն ինչ՝ որ խոչ է | քեզ, | եւ ‘ի ներքին ազատութենէ վրէպ |
3 27:2 | | | եւ ամենայն ուրեք լիցի ինչ | քեզ | դիմադարձ |
3 29:1 | | | այլ հարկ է ինձ առ | քեզ | ապաւինիլ, զի լիցիս իմ օգնական |
3 29:2 | | | Աստուած իմ: Ինձ դժուարին, այլ | քեզ | դիւրին է այս նորոգումն աջոյ |
3 30:1 | | | առ իս, յորժամ ոչ յաջողէ | քեզ: | Այս է, որ մեծապէս խափանէ |
3 30:1 | | | յարտաքինս: Վասն այսորիկ ոչինչ օգտէ | քեզ | այն ամենայն, մինչեւ ‘ի միտ |
3 30:2 | | | եւ այր զօրութեան. եկեսցէ հասցէ | քեզ | մխիթարութիւն յիւրում ժամանակի: Սպասեա եւ |
3 30:2 | | | որ զարհուրեցուցանէ զքեզ: Զի՞նչ օգտեն | քեզ | հոգք զապագայից՝ թէ գուցէ պատահեսցին |
3 30:4 | | | այս անտարակոյս առաւել օգուտ է | քեզ | եւ այլոց իմոց ծառայից, մարզել |
3 30:4 | | | օգուտ է վասն փրկութեանդ մնալ | քեզ | վայր մի առանց քաղցրութեան. մի՛ |
3 30:5 | | | զի զայդ այդպէս առնեմ ընդ | քեզ | |
3 30:6 | | | հայիս, ոչ երբէք պարտ է | քեզ | ընդ վիշտս սրտաթափ տխրիլ. այլ |
3 30:6 | | | զքեզ ցաւովք՝ ոչ խնայեմ ‘ի | քեզ: | Որպէս սիրեաց զիս Հայր, եւ |
3 30:6 | | | պտուղ յոյժ համբերութեամբ: Յուշ լիցին | քեզ, | որդեակ իմ, այս բանք |
3 31:1 | | | չիք ինձ համարձակ առ | քեզ | վերանալ: Անձկայր համարձակ ‘ի քեզ |
3 31:1 | | | քեզ վերանալ: Անձկայր համարձակ ‘ի | քեզ | սլանալ, որ ասացն. Ո՜ տայր |
3 32:3 | | | Որդեակ, ոչ է պարտ | քեզ ‘ | ի բաց դառնալ, եւ ոչ |
3 32:3 | | | վայր ժամանէիր, մինչեւ չլինել | քեզ | անձնասէր, այլ հրամանի իմում մնալ |
3 32:3 | | | ստասցիս զոր խնդրես: Խրատ տամ | քեզ | գնել յինէն ոսկի ընտիր, զի |
3 32:4 | | | Ասացի գնել | քեզ | զանարգս՝ փոխանակ պատուականացն եւ բարձրականաց |
3 33:1 | | | եւս եւ ակամայ. մինչեւ գտանիլ | քեզ | երբեմն ուրախ, եւ երբեմն տրտում |
3 34:3 | | | եւ զզօրութիւնս սորա, յարիլ ‘ի | քեզ | հրճուողական հիացմամբ: Ե՞րբ եկեսցէ այն |
3 35:1 | | | ես, հանապազ հոգեւորական զէնք պիտին | քեզ: | Ի մէջ թշնամեաց կաս, եւ |
3 35:1 | | | լիցիս ժամանող: Ապա պարտ է | քեզ | քաջութեամբ անցանել ընդ ամենայն, եւ |
3 35:3 | | | Կարծիցե՞ս յամենայն ժամ ունել | քեզ | ըստ կամս քո զմխիթարութիւնս հոգեւորս |
3 35:3 | | | Ես հատուցից լիուլի, ես ընդ | քեզ | եղէց յամենայն ‘ի վիշտս |
3 36:3 | | | Զի՞ է | քեզ | երկնչել ‘ի մարդոյ մահկանացուէ. այսօր |
3 36:3 | | | Զի՞նչ ձեռնհաս է ոք ‘ի | քեզ | բանիւք կամ թշնամանօք. անձին վնասէ |
3 36:3 | | | թշնամանօք. անձին վնասէ, եւ ոչ | քեզ. | եւ ոչ է կարող ‘ի |
3 37:1 | | | եւ շահեսցիս միշտ: Զի յաւելցին | քեզ | առաւել եւս շնորհք, վաղվաղակի իբրեւ |
3 37:2 | | | Տէր, ե՞րբ յանձն եղեց ‘ի | քեզ, | եւ յո՞րս թողից զիս |
3 37:3 | | | զատ. այլ յամենայնի կամիմ լինել | քեզ | մերկիկ: Ապա թէ ոչ՝ զիա՞րդ |
3 37:5 | | | Ասացի | քեզ | բազում անգամ եւ արդ դարձեալ |
3 37:5 | | | եւ այսմ ցանկա, ամենայնիւ մերկանալ | քեզ ‘ | ի քոյոցդ, եւ մերկոյն Յիսուսի |
3 39:2 | | | Տէր, մտադիւր | քեզ | յանձն առնեմ զամենայն. զի խորհուրդք |
3 40:2 | | | աստ անդ տատանիլ, այլ առ | քեզ | միայն դառնալ սրտի իմոյ եւ |
3 40:3 | | | ստանալոյ, եւ եթէ վասն հարկի | քեզ ‘ | ի խնդիր լինելոյ, առ ‘ի |
3 40:4 | | | հաճոյ յաչս անձին, անհաճոյ լինի | քեզ. | եւ յանձկալ մարդկային գովութեանց՝ զրկի |
3 40:5 | | | ցնծութիւն սուրբ է պարծել ‘ի | քեզ, | եւ ոչ յանձն. խնդալ յանուն |
3 40:5 | | | դու ցնծութիւն սրտի իմոյ. ‘ի | քեզ | պարծեցայց եւ ցնծացայց զօրհանապազ. այլ |
3 40:6 | | | իմ, Աստուած իմ, երրորդութիւն սուրբ, | քեզ | միայնոյ գովութիւն, պատիւ, զօրութիւն եւ |
3 41:2 | | | ունիմ իրաւունս բողոք ունելու առ | քեզ: | Եւ վասն զի բազում անգամ |
3 41:2 | | | մեծապէս մեղուցեալ է իմ առ | քեզ, | յիրաւի զինին ընդդէմ ինձ ամենայն |
3 41:2 | | | վայելեն ամօթ եւ արհամարհանք. իսկ | քեզ | գովութիւն պատիւ եւ փառք: Եւ |
3 41:2 | | | հոգեւորապէս լուսաւորիլ եւ լիով ընդ | քեզ | միանալ |
3 42:1 | | | եւ կենակից լինելոյ նորա ընդ | քեզ՝ | լիցիս ‘ի ծուփս եւ ‘ի |
3 42:1 | | | սիրելի, որ ոք բարւոք թուի | քեզ | եւ անձկալի յաստի կեանս: Առանց |
3 42:1 | | | մինչեւ ‘ի քոյ կողմանէ ըղձանալ | քեզ | լինելոյ առանց ինչ ընկերութեան մարդկան |
3 42:2 | | | ճոխագոյն եւ ես հեղուի ‘ի | քեզ | զշնորհս: Յակնարկել քո յարարածս, բառնի |
3 42:2 | | | քո յարարածս, բառնի արարչին ‘ի | քեզ | ակնարկութիւն: Ուսիր յաղթել քեզ յամենայնի |
3 42:2 | | | ի քեզ ակնարկութիւն: Ուսիր յաղթել | քեզ | յամենայնի վասն արարչին. եւ յայնժամ |
3 43:1 | | | զի այն առաւել օգուտ է | քեզ, | քան զծանօթութիւն բազում դժուարին խնդրոց |
3 44:1 | | | Որդեակ, պարտ է | քեզ ‘ | ի բազումս անգիտող լինել, եւ |
3 44:1 | | | դատաստան նորա հայիս, դիւրին լիցի | քեզ | պարտութիւն յանձն առնուլ |
3 45:2 | | | ի տարակոյս: Այլ որ ‘ի | քեզ | տէր յուսացեալ է, եւ միամիտ |
3 45:2 | | | ոչ անտես առնես զյուսացեալս ‘ի | քեզ | իսպառ: Ո՞ւր իցէ մտերիմ բարեկամ |
3 45:4 | | | ցիս, զգոյշ լեր. պահեա առ | քեզ, | զոր ասեմս: Եւ այն ինչ |
3 46:1 | | | այդմ համբերել: Փոքր ինչ է | քեզ՝ | լոկոյ բանի երբեմն համբերել, որ |
3 46:2 | | | Բայց լաւ եւս հայեաց ‘ի | քեզ, | եւ ծանիցես թէ դեռ կենդանի |
3 46:2 | | | թէ դեռ կենդանի է ‘ի | քեզ | աշխարհ, եւ սնոտի սէր հաճոյ |
3 46:2 | | | աշխարհի, եւ չէ աշխարհ | քեզ ‘ | ի խաչ ելեալ: Այլ դու |
3 46:2 | | | բանից, եւ ոչ փոյթ լիցի | քեզ | զբիւրուց բանից մարդկան: Եթէ ասէին |
3 46:2 | | | խորամանկեալ չարութեամբ, զի՞նչ վնաս էր | քեզ, | եթէ ստունկանէիր, եւ շիւղ համարէիր |
3 47:4 | | | Ո՜վ, եթէ այս ամենայն | քեզ | քաղցրանայր եւ ‘ի սիրտ քո |
3 48:3 | | | ե՞րբ լիով ուրախ եղէց ‘ի | քեզ: | Ե՞րբ եղէց անարգել ‘ի ճշմարիտ |
3 48:3 | | | ամենայն յամենայնի. ե՞րբ եղէց ընդ | քեզ | յարքայութեան քում, զոր պատրաստեցեր սիրելեաց |
3 48:4 | | | իմ, մեղմեա զցաւս իմ. զի | քեզ | անձկայ ամենայն ցանկութիւն իմ: Քանզի |
3 48:4 | | | ի սփոփանս: Ցանկամ վայելել ‘ի | քեզ, | այլ ոչ ժամանեմ: Ըղձանամ յարիլ |
3 48:5 | | | թշնամւոյն: Ամփոփեա զզգայութիւնս իմ ‘ի | քեզ. | տուր ինձ մոռանալ զամենայն զաշխարհայինս |
3 48:6 | | | ջինջ խղճիւ մտաց՝ մաքուր աղօթս | քեզ | մատուսցէ, եւ արժանի լիցի պարակցիլ |
3 49:1 | | | յաւիտենական երանութեան ‘ի վերուստ ‘ի | քեզ | հեղեալ , եւ ցանկաս ‘ի մարմնոյ |
3 49:1 | | | վերնում բարութեան, որ այսպէս առ | քեզ | գթասիրէ, գթութեամբ այց առնէ, բորբոքմամբ |
3 49:3 | | | Հայցեա, ոչ զայն որ | քեզ | է հեշտալի եւ դիւր, այլ |
3 49:3 | | | թէ ուղիղ դատիս, պարտ է | քեզ | զիմ կարգաւորութիւն քան զքոյդ ցանկութիւն |
3 49:3 | | | որդւոցն Աստուծոյ. այժմէն ցանկալի են | քեզ | յարկքն յաւիտենականք եւ գաւառն երկնային |
3 49:4 | | | Մնայ | քեզ | դեռ փորձիլ յերկրի, եւ մարզիլ |
3 49:4 | | | մարզիլ ‘ի մարզս բազումս: Տացի | քեզ | երբեմն մխիթարութիւն այլ ոչ կշտապինդ |
3 49:4 | | | կրել զհակառակս բնութեան: Պարտ է | քեզ | զգենուլ զնոր մարդն, եւ փոխիլ |
3 49:4 | | | փոխիլ յայր յայլ: Պարտ է | քեզ | յոլովակի առնել զոր ոչ կամիս |
3 49:5 | | | Ոչ յիմիք այնպէս պիտոյ է | քեզ | մահանալ, որպէս ‘ի տեսանել եւ |
3 49:5 | | | քոց. եւս առաւել յորժամ հրամայեալքն | քեզ | դժպատեհ եւ անպիտան թուիցին: Եւ |
3 49:5 | | | լեալ, վասն այսորիկ խիստ թուի | քեզ | ըստ հաճոյից այլոց գնալ, եւ |
3 49:6 | | | Այլ յուշ լիցի | քեզ, | որդեակ, վաստակոցդ այդոցիկ պտուղ, եւ |
3 49:6 | | | մեծ յոյժ. եւ ոչ լիցի | քեզ | խոժոռութիւն, այլ համբերութեան քո արիական |
3 49:6 | | | որում ցանկալ զօրես: Անդ եղիցի | քեզ | ստացութիւն ամենայն բարեաց, առանց ինչ |
3 49:6 | | | կամ առանձնաւորի: Անդ ոչ ոք | քեզ | ընդդէմ դարձցի, ոչ ոք զքէն |
3 49:7 | | | ամենեցուն ձեռամբ. եւ մի՛ լիցի | քեզ | փոյթ թէ ո՛ է որ |
3 49:7 | | | ի մահու միշտ փառաւորեսցի ‘ի | քեզ | Աստուած |
3 50:1 | | | բարի է: Ուրախ լիցի ‘ի | քեզ | ծառայ քո, ոչ յանձն իւր |
3 50:3 | | | բայց ներքոյ միշտ կեցցէ ‘ի | քեզ: | Փոքր մի անարգեսցի, խոնարհեսցի, եւ |
3 50:3 | | | ախտիւք խոշտանգեսցի, զի միւսանգամ ընդ | քեզ ‘ | ի ծագել նորանշոյլ լուսոյ յարիցէ |
3 50:6 | | | զի գնացից յամենայն հրամանս քո: | Քեզ | յանձն առնեմ զիս, եւ զամենայն |
3 50:6 | | | է պիտոյ, թէ ոք ուսուսցէ | քեզ | կամ յիշեցուսցէ որ ինչ լինի |
3 50:6 | | | ոչ ումեք բացերեւ է որպէս | քեզ | միայնոյ |
3 50:7 | | | զայն՝ որ մեծապէս հաճոյ է | քեզ, | յարգել զայն՝ որ պատուական թուի |
3 50:7 | | | յարգել զայն՝ որ պատուական թուի | քեզ, | եւ անարգել զայն՝ որ խոտան |
3 51:1 | | | զտեղի առնուլ: Այլ հարկ է | քեզ | երբեմն վասն սկզբնական ապականութեան՝ ‘ի |
3 51:2 | | | Յայնժամ լաւ է | քեզ ‘ | ի խոնարհ եւ յարտաքին գործս |
3 51:2 | | | մտաց համբերութեամբ տանել, մինչեւ միւսանգամ | քեզ | այց լիցի, եւ յամենայն ձանձրութենէ |
3 51:2 | | | ձանձրութենէ լիցիս զերծ: Զի տաց | քեզ | զվաստակսդ մոռանալ, եւ ‘ի ներքին |
3 52:4 | | | Խոնարհ զղջումն մեղաւորաց՝ պատարագ է | քեզ, | տէր, ընդունելի. անուշահոտ առաջի քո |
3 53:1 | | | ըղձանաս զհոսումն նորա ընդունիլ: Խնդրեա | քեզ | առանձնութիւն, սիրեա միայն բնակել ընդ |
3 53:1 | | | առանձնութիւն, սիրեա միայն բնակել ընդ | քեզ. | մի՛ ‘ի խնդիր լինիր զրուցաց |
3 53:1 | | | ամենայն վերադասեա: Զի անհնար է | քեզ՝ | յիս պատաղիլ, եւ միանգամայն անցաւորօքս |
3 53:3 | | | գագաթն վերանալ տենչաս, պարտ է | քեզ | քաջութեամբ ձեռն ‘ի գործ առնել |
3 55:4 | | | ոչ այլ առաքինութիւնք ընդունելի են | քեզ՝ | առանց սիրոյ եւ շնորհաց |
3 56:1 | | | ընդ Աստուծոյ միաւորէ: Կամիմ ուսանել | քեզ | զկատարեալ յանձնարարութիւն անձինդ ‘ի կամս |
3 56:1 | | | եմ ճանապարհ, որում պարտ է | քեզ | զհետ երթալ, ճշմարտութիւն որում պարտ |
3 56:1 | | | երթալ, ճշմարտութիւն որում պարտ է | քեզ | հաւատալ, եւ կեանք՝ յոր ունիս |
3 56:3 | | | տուր ինձ արհամարհութեամբ աշխարհի՝ լինել | քեզ | նմանող: Զի ոչ է ծառայ |
3 57:1 | | | եւս լինէր, չէր արժան | քեզ | խռովիլ: Բայց արդ թո՛ղ դու |
3 57:2 | | | ի լսել, եւ գայ ‘ի | քեզ | ցասումն, դու ժուժեա. եւ մի՛ |
3 57:2 | | | տէր, զի պատրաստ եմ օգնել | քեզ, | եւ առաւել քան զսովորականն մխիթարել |
3 57:3 | | | ոչ հրեշտակ: Զիա՞րդ հնար էր | քեզ | միշտ ‘ի նոյն սահման առաքինութեան |
3 58:1 | | | Ապա յորժամ այսպիսի ինչ թելադրէ | քեզ | թշնամին, կամ ընդվայրաքնինք ‘ի խոյզ |
3 59:1 | | | առանց քոյ: Ընտրեմ մանաւանդ ընդ | քեզ | յերկրի պանդխտանալ, քան առանց քո |
3 59:1 | | | կարիս ‘ի ժամու, բայց ‘ի | քեզ | միայն Աստուած իմ: Դու ես |
3 59:3 | | | Ապա ‘ի | քեզ | տէր դնեմ զամենայն զյոյս իմ |
3 59:3 | | | զյոյս իմ եւ զապաւինութիւն, ‘ի | քեզ | զամենայն նեղութիւն եւ զվիշտս իմ |
3 59:4 | | | ճարտարութեանց դու ես: Եւ ‘ի | քեզ | քան յամենայն ինչ յուսալ, արիական |
3 59:4 | | | սփոփումն է քոց ծառայից: Առ | քեզ | են աչք իմ, ‘ի քեզ |
3 59:4 | | | քեզ են աչք իմ, ‘ի | քեզ | յուսացեալ եմ, Աստուած իմ, հայր |
3 59:4 | | | իմ երկնաւոր օրհնութեամբ. զի եղիցի | քեզ | բնակարան սրբութեան, եւ աթոռ յաւիտենական |
4 1:2 | | | Հրամայես ինձ՝ անվեհեր մատչել առ | քեզ, | եթէ կամիմ ունել ընդ քեզ |
4 1:2 | | | քեզ, եթէ կամիմ ունել ընդ | քեզ | մասն, եւ զանմահականն ճաշակել կերակուր |
4 1:2 | | | տէր, զի վստահացայց մատչել առ | քեզ: | Ահա երկինք եւ երկիր չ |
4 1:2 | | | երկինք եւ երկիր չեն | քեզ | բաւական. եւ դու ասես, եկա՛յք |
4 1:5 | | | առնել ջանացան նոքա ‘ի հաճոյանալ | քեզ, | եւ ո՞րպէս խուն ինչ է |
4 2:1 | | | Արդ վասն զի հաճոյ է | քեզ | այդ, եւ այսմ այսպէս հրամայեցեր |
4 2:2 | | | պատիւ եւ գոհութիւն հանապազորդ օրհնութեամբ | քեզ | վայելէ վասն ընդունելութեան սուրբ մարմնոյ |
4 2:3 | | | արժանի համբառնալ զաչս իմ առ | քեզ: | Ահա գաս առ իս, եւ |
4 2:4 | | | զիջումն: Քանի՜ գոհութիւն եւ փառաբանութիւն | քեզ | վայելէ վասն ամենայնի այսորիկ: Քանի՜ |
4 2:6 | | | եւ մեծի սփոփանաց՝ որ թողաւ | քեզ | յայսմ արտասուաց վայրի: Զի քանիցս |
4 2:6 | | | մեծ եւ նոր եւ զուարճալի | քեզ | թուեսցի՝ ‘ի մատուցանել քո կամ |
4 3:1 | | | Ահա առ | քեզ | գամ, տէր, զի բարի լիցի |
4 3:1 | | | քով աղքատի, Աստուած: Ահա ‘ի | քեզ | է ամենայն, որում ըղձանալ մարթիմ |
4 3:1 | | | զանձն ծառայի քոյ. զի առ | քեզ, | տէր Յիսուս, համբարձի զանձն իմ |
4 3:1 | | | սիրտ իմ ցանկայ միանալ ընդ | քեզ | |
4 3:2 | | | պիտոյ է ինձ ստէպ առ | քեզ | մատչել, եւ ‘ի դեղ փրկութեան |
4 4:1 | | | մատչել: Զարթո զսիրտ իմ ‘ի | քեզ, | եւ ‘ի թանձր թմրութենէ սթափեա |
4 4:2 | | | հաւատով, եւ քով հրամանաւ առ | քեզ | մատչիմ, յուսով եւ պատկառանօք. եւ |
4 4:2 | | | ինձ զքեզ ընդունել, եւ ընդ | քեզ | սիրով յօդիլ: Վասն որոյ զքո |
4 4:2 | | | պարգեւել հայցեմ, զի գլխովին ‘ի | քեզ | հալեալ սիրով զեղուցում, եւ յօտար |
4 4:4 | | | եւ գթովք, որ զամենեսին առ | քեզ | հաճեցար կոչել ասելով. Եկա՛յք առ |
4 5:2 | | | Ապա առաւել հաւատալ պարտ է | քեզ՝ | Աստուծոյ ամենակալի յայսմ գերահրաշ խորհրդեան |
4 5:2 | | | այսորիկ ահիւ եւ պատկառանօք լիցի | քեզ | մատչիլ յայս գործ: Հայեաց յանձն |
4 5:2 | | | քո եւ տե՛ս, ո՞յր պաշտօն | քեզ | աւանդեցաւ ձեռնադրութեամբ եպիսկոպոսի: Ահա եղեր |
4 6:2 | | | յարգանօք պարտ իցէ ինձ պատրաստել | քեզ | զսիրտ իմ առ կենսաբեր ընդունելութիւն |
4 7:1 | | | ունել կամ չգտանել ‘ի | քեզ | ծանր ինչ, որ ստգտանիցէ զքեզ |
4 8:1 | | | պատարագ աստուածային հաշտութեան, նոյնպէս եւ | քեզ | պարտ է զանձն քո ինձ |
4 8:2 | | | Որպէս չէր | քեզ | բաւական ունել զամենայն բաց յինէն |
4 8:2 | | | դու իմ: Ապա եթէ ‘ի | քեզ | կացցես, եւ ոչ կամովին զքեզ |
4 9:1 | | | ինչ յերկրի: Ցանկամ զանձն իմ | քեզ | կամաւոր պատարագ մատուցանել, եւ քոյ |
4 9:1 | | | Տէր, սրբութեամբ սրտի մատուցանեմ զիս | քեզ | այսօր ‘ի մշտնջենաւոր ծառայ, ‘ի |
4 9:1 | | | նուիրանացս պատուական մարմնոյ քոյ, զոր | քեզ | այսօր առաջի հրեշտակաց յաներեւոյթս յանդիման |
4 9:2 | | | Տէր, առաջի առնեմ | քեզ | զամենայն մեղս եւ զյանցանս իմ |
4 9:3 | | | ներողութիւնդ անդադար աղաչել: Պաղատիմ առ | քեզ, | լուր ինձ գթութեամբ ‘ի կալ |
4 9:4 | | | Մատուցանեմ | քեզ | եւ զամենայն բարիս իմ, թէպէտ |
4 9:4 | | | եւ սրբեսցես, եւ ‘ի հաճոյս | քեզ | ընկալցիս, եւ միշտ ‘ի լաւ |
4 9:5 | | | Մատուցանեմ | քեզ | եւ զամենայն բարեպաշտ իղձս առաքինեաց |
4 9:5 | | | զի զերծեալք յամենայն չարեաց. շնորհս | քեզ | մատուսցեն խնդութեամբ |
4 9:6 | | | Մատուցանեմ | քեզ | եւ զաղաչանս եւ զհաշտութեան նուէրս |
4 10:1 | | | Պարտ է | քեզ | ստէպ դիմել յաղբիւր շնորհաց եւ |
4 10:3 | | | փութա խոստովանիլ, եւ ամենեցուն առ | քեզ | յանցուցելոց մտադիւր ներումն շնորհեա: Ապա |
4 10:3 | | | խնդրեա, եւ Աստուած մտադիւր ներեսցէ | քեզ | |
4 10:4 | | | դիպեսցին: Եւ այսպէս հնար է | քեզ | ընդերկար ‘ի հաղորդութենէ ‘ի բաց |
4 10:7 | | | պահեա զբարիոք սովորութիւն: Մի՛ լիցի | քեզ | բերել յայլս ձանձրութիւն եւ տաղտկութիւն |
4 11:1 | | | է քաղցրութիւն ջերմեռանդն ոգւոյ ընդ | քեզ | խրախացելոյ ‘ի քում խրախճանի. ուր |
4 11:3 | | | եւ զանձն իմ ամենայն ցանկութեամբ | քեզ | հնազանդել: Քանզի եւ սուրբք քո |
4 11:3 | | | քո տէր, որք արդ ընդ | քեզ | ցնծան յերկնից արքայութեան, մինչդեռ կենդանի |
4 11:8 | | | յանձն առաք, արժանապէս եւ եռանդեամբ | քեզ | ծառայեսցուք, ամենայն մաքրութեամբ եւ բարիոք |
4 11:8 | | | եւ բարեյօժար առաջադրութեամբ յայսմհետէ ջերմագոյնս | քեզ | ծառայեսցուք |
4 12:1 | | | վերնատուն մեծ զարդարեալ, եւ առ | քեզ | արարից զզատիկ աշակերտօքս հանդերձ: Եթէ |
4 12:1 | | | հանդերձ: Եթէ կամիս՝ զի առ | քեզ | եկից եւ օթեւանս առ քեզ |
4 12:1 | | | քեզ եկից եւ օթեւանս առ | քեզ | արարից, ‘ի բաց սրբեա զհին |
4 12:2 | | | զայն գիտասջիր, թէ անհնար է | քեզ | յանկ հանել զայս պատրաստութիւն զօրութեամբ |
4 12:2 | | | գթութենէ եւ ‘ի շնորհաց թողացուցանի | քեզ | մատչել յիմ սեղան. զորօրինակ եթէ |
4 12:2 | | | որ յանձն առնու գալ առ | քեզ: | Ես եմ որ կոչեցի եւ |
4 12:3 | | | էիր, այլ զի գթացայ ‘ի | քեզ: | Թէ չունիս եռանդն, այլ |
4 12:3 | | | կարօտ ես, եւ ոչ ես | քեզ. | ոչ դու գաս սրբել զիս |
4 12:3 | | | զսիրտ քո, եւ մոյծ առ | քեզ | զսիրելիդ քո |
4 12:4 | | | Բայց ոչ միայն պիտոյ է | քեզ | պատրաստել զանձն յեռանդն յառաջ քան |
4 12:4 | | | Ես եմ, որում պարտ է | քեզ | գլխովին անձնատուր լինիլ որպէս զի |
4 12:4 | | | որպէս զի ոչ եւս ‘ի | քեզ, | այլ յիս կենդանի լինել քեզ |
4 12:4 | | | քեզ, այլ յիս կենդանի լինել | քեզ՝ | առանց ինչ հոգոց |
4 13:1 | | | տէր, գտանել զքեզ միայն. բանալ | քեզ | բովանդակ զսիրտ իմ. եւ վայելել |
4 13:1 | | | զսիրտ իմ. եւ վայելել ‘ի | քեզ, | որպէս փափաքէ անձն իմ. մինչ |
4 13:1 | | | իս խօսեսցիս, եւ ես ընդ | քեզ. | զոր օրինակ խօսիցի սիրելին ընդ |
4 13:1 | | | եւ այսմ ըղձանամ, զի ընդ | քեզ | բոլորովին միացայց, եւ զսիրտ իմ |
4 13:1 | | | խոկմունս: Ե՞րբ, տէր, բոլորովին ընդ | քեզ | միացայց. եւ ‘ի քեզ ընկլայց |
4 13:1 | | | ընդ քեզ միացայց. եւ ‘ի | քեզ | ընկլայց, եւ բնաւին զիս մոռացայց |
4 13:1 | | | բնաւին զիս մոռացայց: Շնորհեա, տէր, | քեզ | յիս լինել եւ ինձ ‘ի |
4 13:1 | | | յիս լինել եւ ինձ ‘ի | քեզ, | եւ այնպէս մնալ մեզ ‘ի |
4 13:3 | | | եւ ես կամիմ լինել ընդ | քեզ: | Եւ ես տաց պատասխանի. Հաճեաց |
4 13:3 | | | եւ ես մտադիւր եղէց ընդ | քեզ. | այս է ամենայն ցանկութիւն իմ |
4 13:3 | | | իմ, յօդիլ սրտի իմոյ ‘ի | քեզ | |
4 14:1 | | | այլ սրտիւ եւ բերանով առ | քեզ | Աստուած, աղբիւրդ կենդանի, անձկանօք յոգւոց |
4 14:3 | | | եկեսցէ օրն՝ յորում հաճոյ լիցի | քեզ, | այց առնել եւ ինձ գթութեամբ |
4 15:1 | | | Պարտ է | քեզ | զշնորհ եռանդեան ստէպ խնդրել, փափաքմամբ |
4 15:1 | | | եկեսցէ: Խոնարհիլ առաւել պարտ է | քեզ, | յորժամ նուազ կամ ոչինչ եռանդն |
4 15:2 | | | սպասել շնորհի եռանդեան: Այլ դու՝ | քեզ | եւ մեղաց քոց լեր մեղադիր |
4 15:3 | | | զի ոչ ինչ այնուհետեւ քաղցրասցի | քեզ | եւ ոչ ինչ հաճոյեսցի՝ իբրեւ |
4 16:1 | | | աղտեղանամ: Ի հնարս բժշկութեան առ | քեզ | մատչիմ. վասն մխիթարութեան եւ օգնականութեան |
4 16:1 | | | վասն մխիթարութեան եւ օգնականութեան առ | քեզ | պաղատիմ: Առ ամենագէտդ բարբառիմ, որում |
4 16:2 | | | մոռացումն: Ուղղեա զսիրտ իմ առ | քեզ | յերկինս, եւ մի՛ թողուր ինձ |
4 16:3 | | | զիս վառէիր, կիզուիր, եւ ‘ի | քեզ | փոխարկէիր. զի մի լինէի ընդ |
4 16:3 | | | փոխարկէիր. զի մի լինէի ընդ | քեզ | հոգւով, շնորհօք սերտ միաւորութեան եւ |
4 17:1 | | | եւ առաքինիք ‘ի հաղորդել իւրեանց | քեզ | փափաքեցին, որք մեծապէս սրբութեամբ վարուց |
4 17:1 | | | փափաքեցին, որք մեծապէս սրբութեամբ վարուց | քեզ | հաճոյացան, եւ ‘ի ջերմ եռանդն |
4 17:2 | | | սակայն զամենայն զիմոյ սրտի ախորժակ | քեզ | մատուցանեմ, որպէս եթէ այն ամենայն |
4 17:2 | | | մեծաւ յարգանօք եւ ըղձմամբ սրտի | քեզ | ընծայեմ եւ մատուցանեմ: Ոչինչ կամիմ |
4 17:2 | | | զամենայն որ ինչ է իմ, | քեզ | կամակար եւ մտադիւր նուիրեմ: Աստուած |
4 17:3 | | | եւ յամենայն սրտէ առաջի առնել | քեզ | զանձն իմ: Վասն որոյ եւ |
4 17:3 | | | յամենայն արարածոց յերկինս եւ յերկրի | քեզ | ընծայեալ, մատուցանեմ քեզ եւ ընծայեմ |
4 17:3 | | | եւ յերկրի քեզ ընծայեալ, մատուցանեմ | քեզ | եւ ընծայեմ վասն իմ, եւ |
4 17:4 | | | անպատում մեծութեան քոյ: Զայս ամենայն | քեզ | փոխատրել ցանկամ յամենայն աւուրս եւ |
4 17:4 | | | զօրս, եւ զամենայն հաւատացեալս ‘ի | քեզ, | փոխատրել քեզ ընդ իս զշնորհս |
4 17:4 | | | զամենայն հաւատացեալս ‘ի քեզ, փոխատրել | քեզ | ընդ իս զշնորհս եւ զգովութիւն |
4 18:2 | | | զմիտս քո հաւատոյ. եւ տացի | քեզ | լոյս գիտութեան, որպէս զիարդ օգուտ |
4 18:2 | | | գիտութեան, որպէս զիարդ օգուտ իցէ | քեզ | եւ պիտոյ |