| 1 4:2 | | | Յայս հայի եւս՝ ոչ ամենայն | մարդոյ | խօսից հաւատալ. եւ զոր լուաւ |
| 1 8:1 | | | Մի՛ ամենայն | մարդոյ | յայտներ զսիրտ քո, այլ ընդ |
| 1 12:1 | | | ընդդիմութիւնս. Քանզի բազում անգամ յիշեցուցանեն | մարդոյ | ճանաչել՝ թէ յաքսորս է, եւ |
| 1 12:2 | | | Վասն այսորիկ պարտ էր | մարդոյ | քաջայոյս լինել յԱստուած, մինչ ոչ |
| 1 13:1 | | | Ո՞չ ապաքէն փորձութիւն են վարք | մարդոյ ‘ | ի վերայ երկրի: Վասն այսորին |
| 1 13:2 | | | բազում անգամ օգուտ են յոյժ | մարդոյ, | թէպէտ եւ տաղտկալիք իցեն եւ |
| 1 13:8 | | | է ինչ մեծ ջերմ լինել | մարդոյ | եւ եռանդնոտ, յորժամ չզգայ |
| 1 21:1 | | | են, թէ զիա՞րդ հնար է | մարդոյ | խնդալից լինել յաստի կեանս, որ |
| 1 21:3 | | | է եւ ապահովագոյն՝ չունել | մարդոյ | մխիթարութիւնս բազումս յաստի կեանս, մանաւանդ |
| 1 22:2 | | | անհոգ եւ աներկիւղ: չէ | մարդոյ | երջանկութիւն՝ առօրէիցս յղփութիւն. այլ շատ |
| 1 23:2 | | | պատրաստի: Եթէ տեսեր երբէք զմեռանել | մարդոյ, | յիշեա զի եւ դու գնալ |
| 1 23:3 | | | յորում ոչ կարծեմք, գայ որդի | մարդոյ: | Ի գալ այնր յետին ժամու |
| 2 1:6 | | | նախատինս. զի սէրն Յիսուսի տայ | մարդոյ | արհամարհել զանձն: Սիրողն Յիսուսի եւ |
| 2 1:8 | | | այնպէս արատէ եւ թակարդէ զսիրտ | մարդոյ, | որպէս խառնակ սէր արարածոց: Թէ |
| 2 6:4 | | | ոչինչ ախորժակ գրաւիլ արտաքոյ, ներքին | մարդոյ | է |
| 2 7:2 | | | խոտ է, եւ ամենայն փառք | մարդոյ | իբրեւ զծաղիկ խոտոյ թօթափեսցի |
| 2 9:2 | | | ի սփոփանս, եւ դժուարին է | մարդոյ | մերկանալ յանձնէ: Յաղթեաց սուրբ վկայն |
| 2 9:3 | | | Պիտոյ է | մարդոյ | բազումս եւ ընդերկար պատերազմել յինքեան |
| 2 12:8 | | | Ոչ է այս կար զօրութեան | մարդոյ, | այլ շնորհ Քրիստոսի. որ այնչափ |
| 3 3:2 | | | Եւ ասացի. Երանի՜ | մարդոյ՝ | զոր խրատես դու տէր, եւ |
| 3 7:2 | | | ոչ միշտ ‘ի ձեռս է | մարդոյ | ճանապարհ նորա. այլ Աստուծոյ է |
| 3 9:2 | | | գրեսցես, եւ մի՛ յառաքինութեանց ինչ՝ | մարդոյ | ընծայեսցես. այլ զամենայն տուր Աստուծոյ |
| 3 10:3 | | | այլ եւ զհրեշտակս ‘ի սպասաւորութիւն | մարդոյ | կարգեցեր: Եւ որ վերագոյնն է |
| 3 25:3 | | | հաստատեալ է յառաջադիմութիւն եւ կատարելութիւն | մարդոյ | |
| 3 31:5 | | | բազումք լռեն: Բնութիւնն յարտաքինս հայի | մարդոյ, | այլ շնորհն ‘ի ներքինս ակնարկէ |
| 3 36:3 | | | Զի՞ է քեզ երկնչել ‘ի | մարդոյ | մահկանացուէ. այսօր է եւ վաղիւ |
| 3 39:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | տագնապել
յիրողութիւնս |
| 3 39:4 | | | Ճշմարիտ յառաջադիմութիւն | մարդոյ՝ | է ուրացութիւն անձին, եւ անձնուրացն |
| 3 40:1 | | | յիշես դու զնա. կամ որդի | մարդոյ, | թէ այց արասցես նմա. զի՞նչ |
| 3 40:4 | | | շնորհաց կողոպտէ: Զի ‘ի լինել | մարդոյ | հաճոյ յաչս անձին, անհաճոյ լինի |
| 3 43:2 | | | դարձուսջիր: Ես եմ որ ուսուցանեմ | մարդոյ | զգիտութիւն, եւ տամ տղայոց լուսաւոր |
| 3 43:2 | | | տղայոց լուսաւոր հանճար. զոր ‘ի | մարդոյ | ուսանել չէ հնար: Ընդ |
| 3 45:1 | | | նեղութեան. զի ընդունայն է փրկութիւն | մարդոյ: | Քանի՜ցս անգամ չգտի հաւատարմութիւն |
| 3 46:4 | | | յամենայն դատս, եւ ոչ ապաստանել | մարդոյ | յիւր կարծիս: Ոչ խռովի արդարն |
| 3 50:8 | | | միայն զերեւելիս: Զի՞նչ լաւութիւն իցէ | մարդոյ | յայնմանէ, զի մեծ համարի ‘ի |
| 3 52:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | համարել զանձն
արժանի մխիթարութեան,
այլ |
| 3 53:2 | | | եւ ոչ շնչաւոր մարդ զներքին | մարդոյ | զազատութիւն: Սակայն եթէ ճշմարտութեամբ հոգեւոր |
| 3 57:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | կարի իմն լքանել,
յորժամ դիպի |
| 4 3:3 | | | Զի դիւրամէտ է զգայութիւն | մարդոյ ‘ | ի չարն ‘ի մանկութենէ իւրմէ |
| 4 5:1 | | | ոչ մարդկային արժանաւորութեան է քահանայագործել | մարդոյ, | եւ մերձենալ ‘ի խորհուրդ Քրիստոսի |
| 4 18:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | լինել
ընդվայրաքնին խուզարկու խորհրդոյս,
այլ |
| 4 18:1 | | | հնար է Աստուծոյ գործել, քան | մարդոյ ‘ | ի միտ առնուլ: Տանելի է |