1 2:1 | | | Ամենայն | մարդ | բնաւորապէս գիտել ցանկայ, այլ գիտութիւն |
1 6:2 | | | առն մարմնասիրի, եւ ոչ ‘ի | մարդ՝ | որ անձնատուր է յարտաքինս, այլ |
1 7:3 | | | գիտէ թէ զինչ կայ ‘ի | մարդ: | Մի՛ հպարտանար ընդ գործս բարեաց |
1 13:2 | | | եւ ծանր. զի նոքօք խոնարհի | մարդ | եւ մաքրի եւ խրատի: Ամենայն |
1 13:3 | | | չէ | մարդ | բոլորովին աներկեւան ‘ի փորձութեանց՝ ցորչափ |
1 13:8 | | | փորձութիւնս եւ ‘ի վիշտս փորձի | մարդ, | թէ որչափ ինչ օգտեցաւ. եւ |
1 14:1 | | | չդատել: Ի դատել զայլս՝ | մարդ | զուր ջանայ, յոլովակի սխալէ, եւ |
1 19:2 | | | միշտ, յինչ եւ ձեռնարկեն: Քանզի | մարդ | առաջադրէ, այլ Աստուած է որ |
1 22:1 | | | ոչ դու, եւ ոչ ամենայն | մարդ | որ ‘ի վերայ երկրի: Ոչ |
2 1:3 | | | Մի՛ կարի իմն ապաւինիր ‘ի | մարդ | տկար եւ մահկանացու, թէպէտ եւ |
2 4:1 | | | Երկոքումբք թեւօք վերանայ | մարդ | յերկրաւորաց. միամտութեամբ, եւ մաքրութեամբ: Միամտութեանն |
2 4:2 | | | դնէ զթմրութիւն, եւ ‘ի նոր | մարդ | փոխանակի |
2 6:3 | | | թէ զինչ խօսեցան զքէն մարդիկ: | Մարդ | հայի յերեսս, այլ Աստուած հայի |
2 6:3 | | | այլ Աստուած հայի ‘ի սիրտ: | Մարդ | հայի ‘ի գործս, այլ Աստուած |
2 7:3 | | | քո: Զի առաւել վնասակար է | մարդ | անձին՝ եթէ ոչ խնդրէ զՅիսուս |
2 8:5 | | | ի գալ շնորհին Աստուծոյ առ | մարդ, | կարող լինի նա ամենայնի. եւ |
2 9:3 | | | ձգել յԱստուած: Յորժամ զանձինն հոգայ | մարդ, | դիւրաւ գթէ ‘ի մարդկային մխիթարութիւնս |
2 9:8 | | | աստուածային, զի առաւել եւս զօրասցի | մարդ ‘ | ի համբերել վշտաց: Զկնի գայ |
2 10:2 | | | տալ զշնորհս մխիթարութեան. բայց ապերախտի | մարդ, | եթէ ոչ զամենայն փոխատրէ Աստուծոյ |
2 11:4 | | | է յարգ նորա: Եթէ տացէ | մարդ | զամենայն զիւր ինչս, ահա չ |
3 9:2 | | | Աստուծոյ, առանց որոյ ոչինչ ունի | մարդ: | Ես ետու զամենայն, եւ բովանդակ |
3 10:6 | | | քաղցր ծառայութեանն Աստուծոյ, որով լինի | մարդ | ճշմարտապէս սուրբ եւ ազատ: Ո՜վ |
3 17:1 | | | իցէ քեզ: Դու խորհիս որպէս | մարդ, | եւ խոկաս յոլովակի ըստ հրապուրելոյ |
3 28:2 | | | ոչ վասն այդր լինիս այլ | մարդ: | Ո՞ւր իցէ ճշմարիտ խաղաղութիւն եւ |
3 39:3 | | | Որդեակ, սովոր է | մարդ | կարի իմն պնդել զհետ իրաց |
3 40:0 | | | Թէ | մարդ | չունի ինչ բարի յիւրմէ |
3 40:1 | | | Տէր, ո՞վ է | մարդ, | զի յիշես դու զնա. կամ |
3 40:1 | | | արասցես նմա. զի՞նչ արժանի է | մարդ, | թէ զշնորհ քո տացես նմա |
3 42:1 | | | եթէ դնես զխաղաղութիւն քո ‘ի | մարդ, | վասն համաբարոյ եւ կենակից լինելոյ |
3 42:1 | | | ընկերութեան մարդկան: Այնչափ առաւել մերձանայ | մարդ | առ Աստուած, որչափ յամենայն երկրաւոր |
3 44:2 | | | հեղգութեամբ հարեւանցիկ առնեմք: Զի բոլորովին | մարդ | յարտաքինս հոսի. եւ թէ ոչ |
3 45:2 | | | Ո՞վ է | մարդ, | որ այնպէս զգուշաւոր եւ աչալուրջ |
3 45:3 | | | ոչ խաբիս: Այն զի ամենայն | մարդ | սուտ է, տկար եւ յողդողդ |
3 48:2 | | | լի ցաւօք եւ անձկութեամբ. ուր | մարդ ‘ | ի բազում մեղս շաղախի, բազում |
3 52:3 | | | մտաց, նորոգին կորուսեալ շնորհք, պահի | մարդ ‘ | ի հանդերձեալ բարկութենէ. եւ ընդ |
3 53:2 | | | ոչ իմանայ, եւ ոչ շնչաւոր | մարդ | զներքին մարդոյ զազատութիւն: Սակայն եթէ |
3 57:3 | | | նեղեալ գտանիս կամ մեծապէս փորձեալ: | Մարդ | ես դու, եւ ոչ Աստուած |
4 1:9 | | | գլխովին ներկայ ես, Աստուած եւ | մարդ | Յիսուս Քրիստոս. ուր եւ առատ |
4 2:5 | | | տէր իմ, ճշմարիտ Աստուած եւ | մարդ, | ընդ դոյզն տեսակաւ հացի եւ |
4 7:4 | | | եւ ‘ի հաղորդութեան: Եթէ արասցէ | մարդ՝ | որ ինչ անկ է նմա |