1 2:2 | | | նմայն զբաղումն եւ պատրանք: Գիտունք՝ | մտադիւր | կամին երեւել, եւ իմաստունք կոչիլ |
1 5:1 | | | օգտի, քան նրբութեան բանից: Այնպէս | մտադիւր | պարտ է մեզ ընթեռնուլ զջերմեռանդն |
1 5:2 | | | յօժարիր երբէք կոչիլ գիտնաւոր: Հա՛րց | մտադիւր, | եւ լուր լռիկ զբանս սրբոց |
1 9:2 | | | Ճշմարիտ է թէ ամենայն ոք | մտադիւր | գործէ ըստ միտս իւր, եւ |
1 9:2 | | | լինիր ‘ի քո կարծիս, այլ | մտադիւր | եւ կարծեաց այլոց լեր ունկնդիր |
1 14:3 | | | տեսութիւն եւ անդր՝ ոչ ոք | մտադիւր | բերի: Եթէ կարի իմն ապաստան |
1 16:2 | | | խոնարհել զայլս ‘ի հաճոյ քո: | Մտադիւր | կամիմք, թէ այլք իցեն կատարեալք |
1 19:5 | | | եւ ‘ի հանգստեան: Են՝ զորս | մտադիւր | խորհիմք յորժամ եմք ‘ի տրտմութեան |
1 20:2 | | | ոք անքոյթ խօսի, բայց որ | մտադիւր | լռէ: Ոչ ոք անքոյթ իշխէ |
1 20:2 | | | ոք անքոյթ իշխէ, բայց որ | մտադիւր | հպատակի: Ոչ ոք անքոյթ հրամայէ |
2 1:4 | | | եւ ‘ի սուրբ վէրս նորա | մտադիւր | բնակեաց: Զի թէ ‘ի վէրս |
2 3:2 | | | եւ ընդ այնպիսիս ամենայն ոք | մտադիւր | խաղաղութեամբ գնայ եւ զհամախոհս իւր |
2 4:3 | | | ի դոյզն վաստակոց երկնչի, եւ | մտադիւր | զարտաքին մխիթարութեամբք յածի: Այլ յորժամ |
2 7:2 | | | քաջ դատարկել զքեզ յամենայն արարածոց, | մտադիւր | արդեօք Քրիստոս բնակէր ընդ քեզ |
2 9:1 | | | սփոփանաց, եւ ‘ի պատիւ Աստուծոյ | մտադիւր | համբերել վտարանդութեան սրտի, եւ ոչ |
2 9:2 | | | | Մտադիւր | բերիմք ‘ի սփոփանս, եւ դժուարին |
2 10:1 | | | յուրախութիւն: Ո՞վ ոք յաշխարհայնոց ոչ | մտադիւր | ընդունէր զհոգեւորականն մխիթարութիւն եւ զուրախութիւն |
2 10:3 | | | եւ ոչ ամենայն սիրելի՝ աստուածահաճոյ: | Մտադիւր | ընդունիմ զայն շնորհ՝ որով յամենայնի |
2 12:1 | | | հուրն յաւիտենական: Զի որք արդ | մտադիւր | լսեն եւ զհետ երթան ձայնի |
2 12:5 | | | Թէ | մտադիւր | զխաչն բառնաս, բարձցէ զքեզ եւ |
2 12:9 | | | ծառայեցուցանել, փախչել ‘ի պատուոյ եւ | մտադիւր | համբերել նախատանաց, զանձն արհամարհել եւ |
2 12:13 | | | համբերել կամին: Յիրաւի էր քեզ | մտադիւր | կրել խուն ինչ վասն Քրիստոսի |
2 12:14 | | | առաւել փրկական յաշխարհի աստ, որպէս | մտադիւր | չարչարիլ վասն Քրիստոսի: Եւ թէ |
3 3:3 | | | ձայն իմ եւ խիստ: Բազումք | մտադիւր | լսեն աշխարհի՝ քան Աստուծոյ. դիւրագոյն |
3 5:8 | | | խստութիւն եւ դառնութիւն վասն սիրելւոյն | մտադիւր | յանձն առնուլ, եւ ոչ առ |
3 7:1 | | | յայլ սովորական քոց գործոց. այլ | մտադիւր ‘ | ի քո կողմանէ առնել՝ որչափ |
3 9:2 | | | եւ որք ինձ կամակար եւ | մտադիւր | ծառայեն, շնորհս փոխանակ շնորհաց ընկալցին |
3 13:1 | | | զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն: Որ ոչ | մտադիւր | եւ կամաւորութեամբ հնազանդի իւրում մեծաւորի |
3 16:2 | | | ժամանակի: Այս եղիցի իմ մխիթարութիւն, | մտադիւր | վրէպ լինել յամենայն մարդկային սփոփանաց |
3 17:4 | | | Տէր, | մտադիւր | յանձն առնում վասն քոյ որ |
3 19:2 | | | իք իմ խորհեալ բնաւ. այլում | մտադիւր | տարայց որպէս զիարդ տանելի թուիցի |
3 22:3 | | | որ այնպէս լիաբաշխ ձրի եւ | մտադիւր, | առանց ինչ աչառութեան զքո պարգեւսդ |
3 22:5 | | | նմա լինել, եւ մխիթարեալ, մինչեւ | մտադիւր | ընտրել նմա լինել փոքր, որպէս |
3 22:5 | | | որպէս յառաջին բարձին. եւ այնպէս | մտադիւր | արհամարհ ընկեցիկ եւ անուանարկ, որպէս |
3 24:2 | | | եւ մռայլ ‘ի սիրտ արկանեն: | Մտադիւր | խօսէի ընդ քեզ զիմ բանս |
3 35:2 | | | յԱստուած միայն: Վասն Աստուծոյ սիրոյն | մտադիւր | յանձն առ զամենայն, զաշխատութիւնս, զցաւս |
3 39:2 | | | Տէր, | մտադիւր | քեզ յանձն առնեմ զամենայն. զի |
3 41:2 | | | թէ ոչ պատրաստեմ զանձն իմ, | մտադիւր | յանձն առեալ յամենայն արարածոց անարգիլ |
3 44:2 | | | եւ թէ ոչ վաղ զգաստանայ, | մտադիւր | յարտաքինս անդ անկեալ մնայ |
3 46:1 | | | ոչինչ գիտես անձին քոյ, խոկա | մտադիւր | վասն Աստուծոյ այդմ համբերել: Փոքր |
3 48:6 | | | սիրտ քո: Եթէ զերկինս սիրեմ, | մտադիւր | զերկնայնոց խորհիմ. եթէ զաշխարհ սիրեմ |
3 48:6 | | | Զի զոր ինչ սիրեմ, զայնց | մտադիւր | խօսիմ եւ լսեմ. եւ զայնպիսեաց |
3 54:5 | | | Բնութիւնն | մտադիւր | պատիւ եւ յարգ ընդունի: Իսկ |
3 54:7 | | | անգործ կալ ոչ գիտէ, այլ | մտադիւր | գիրկս արկանէ զաշխատութեամբ |
3 54:12 | | | Բնութիւնն | մտադիւր | բերի յարտաքին սփոփանս, յորս բերկրի |
4 1:1 | | | զի առ փրկութիւն իմ ասացեր: | Մտադիւր | ընդունիմ զնոսա ‘ի բերանոյ քումմէ |
4 5:3 | | | ամենայն վշտաց՝ որ գան յայլոց՝ | մտադիւր | վասն Աստուծոյ համբերեսցէ: Առաջի իւր |
4 10:3 | | | եւ ամենեցուն առ քեզ յանցուցելոց | մտադիւր | ներումն շնորհեա: Ապա թէ քոյ |
4 10:3 | | | խոնարհութեամբ թողութիւն խնդրեա, եւ Աստուած | մտադիւր | ներեսցէ քեզ |
4 10:4 | | | են գաղջք եւ ցոփք, որք | մտադիւր | յապաղեն զխոստովանութիւնն. եւ զհաղորդութիւնն սուրբ |
4 13:3 | | | լինել ընդ իս, եւ ես | մտադիւր | եղէց ընդ քեզ. այս է |
4 17:2 | | | է իմ, քեզ կամակար եւ | մտադիւր | նուիրեմ: Աստուած իմ, արարիչ իմ |