| 1 4:2 | | | ո՛չ յամառ յիւր կարծիս: Յայս | հայի | եւս՝ ոչ ամենայն մարդոյ խօսից |
| 1 15:1 | | | գլխովին լինի շահեկան: Զի առաւել | հայի | Աստուած ‘ի սէրն՝ որով ոք |
| 1 21:4 | | | եւ լալոյ: Զի եթէ յանձն | հայի, | եւ եթէ յընկերն, ‘ի միտ |
| 2 6:3 | | | զինչ խօսեցան զքէն մարդիկ: Մարդ | հայի | յերեսս, այլ Աստուած հայի ‘ի |
| 2 6:3 | | | Մարդ հայի յերեսս, այլ Աստուած | հայի ‘ | ի սիրտ: Մարդ հայի ‘ի |
| 2 6:3 | | | Աստուած հայի ‘ի սիրտ: Մարդ | հայի ‘ | ի գործս, այլ Աստուած կշռէ |
| 3 5:4 | | | բարութիւն հոսէ եւ բղխէ: Ոչ | հայի ‘ | ի պարգեւս, այլ ‘ի պարգեւիչ |
| 3 6:4 | | | սիրող ոչ այնչափ ‘ի պարգեւն | հայի | սիրողին, որպէս ‘ի սէր տուողին |
| 3 6:4 | | | որպէս ‘ի սէր տուողին: Առաւել | հայի | յիղձս քան ‘ի տուրս. եւ |
| 3 19:2 | | | որ ‘ի համբերութեանն առաքինութիւն ոչ | հայի, | եւ ոչ թէ յումմէ պսակի |
| 3 19:3 | | | է նմա: Ճշմարիտ համբերողն ոչ | հայի | թէ վիշտն յումմէ գայ, արդեօք |
| 3 31:5 | | | զայն բազումք լռեն: Բնութիւնն յարտաքինս | հայի | մարդոյ, այլ շնորհն ‘ի ներքինս |
| 3 54:4 | | | զի՛նչ շահ յայլմէ կորզիցէ՝ յայն | հայի: | Իսկ շնորհն՝ ոչ զանձին օգուտ |
| 3 54:9 | | | Բնութիւնն | հայի ‘ | ի ժամանակաւորս, խնդայ ընդ շահս |
| 3 54:9 | | | ընդ դոյզն նախատինս: Այլ շնորհն | հայի ‘ | ի յաւիտենականս, ոչ յարի ‘ի |
| 4 10:5 | | | նորա վասն բարեյօժարութեանն, յոր առաւելապէս | հայի | |
| 4 15:4 | | | աստուածային միաւորութեան շնորհի. զի ոչ | հայի | յիւր եռանդն եւ ‘ի մխիթարութիւն |