1 2:3 | | | անծանօթ լինել, եւ առ ոչինչ | համարել | | 1 2:4 | | | ճանաչումն եւ արհամարհութիւն: Զանձն չնչին | համարել, | եւ զայլս յամենայնի լաւ եւ | 1 2:4 | | | քեզ լաւ քան զնա զանձն | համարել. | զի ոչ գիտես ցոր վայր | 1 22:6 | | | եւ ոչ արգոյ ինչ զանձինս | համարել, | փոխանակ զի այսչափ տկար եմք | 2 6:3 | | | բարիս գործել եւ զանձն չնչին | համարել, | ցոյց է խոնարհ հոգւոյ: չ | 2 11:5 | | | գրեսցէ, զոր հնար էր մեծ | համարել, | այլ ճշմարտութեամբ ծառայ անպիտան զանձն | 3 14:3 | | | արհամարհ լինել յաչս անձին, եւ | համարել | զանձն չնչին, եթէ երեւեսցի յիս | 3 30:6 | | | գոհանալ. նա՝ զայն իսկ խնդութիւն | համարել, | զի ‘ի նեղել իմում զքեզ | 3 44:1 | | | ի բազումս անգիտող լինել, եւ | համարել | զանձն որպէս մեռեալ ‘ի վերայ | 3 52:0 | | | Թէ չէ պարտ մարդոյ | համարել | զանձն
արժանի մխիթարութեան,
այլ յաւէտ |
Copyright (C) 2008-2022 |