1 1:4 | | | ոչ հոգալ: Ունայնութիւն է սիրել | զայն՝ | որ վաղ անցանէ, եւ չ |
1 2:3 | | | գիտել եւ քաջահմուտ գոլ, եւ | զայն | գիտասջիր, թէ կայ բազում ինչ |
1 10:2 | | | որ ինչ ‘ի շինութիւն է՝ | զայն | խօսեաց: Ի չար սովորութենէ, եւ |
1 19:4 | | | զվարս քո, թէ զիա՞րդ անցուցեր | զայն | օր ‘ի բանս ‘ի գործս |
1 23:5 | | | է քեզ, եթէ ոչ ծախես | զայն | յօգուտ, արժանի լինել նովաւ յաւիտենիցն |
2 5:1 | | | լոյս է ‘ի մեզ. եւ | զայն | վաղվաղակի հեղգութեամբ կորուսանեմք: Յոլովակի չ |
2 7:1 | | | փարի զՅիսուսիւ, հաստատուն մնայ յաւիտեան: | Զայն | սիրեա եւ կա՛լ քեզ բարեկամ |
2 10:3 | | | ամենայն սիրելի՝ աստուածահաճոյ: Մտադիւր ընդունիմ | զայն | շնորհ՝ որով յամենայնի առաւել խոնարհ |
2 11:5 | | | փարթամագոյն, եւ ոչ զօրագոյն քան | զայն, | որ գիտէ զինքն եւ զամենայն |
2 12:1 | | | խստագոյն եւս եղիցի լսել զվերջին | զայն | բան. Երթայք յինէն անիծեալք ‘ի |
2 12:15 | | | զչարչարիլ, ցուցեալ էր արդեօք Քրիստոսի | զայն | բանիւ եւ օրինակաւ: Քանզի եւ |
3 6:5 | | | ի սովորական խակամտութիւն դառնաս. զի | զայն | ակամայ կրես՝ քան առնես: Եւ |
3 7:4 | | | հեռանալ լուսոյ: Որ թէ դիպեսցի, | զայն | խորհեաց թէ կայ հնար վերադարձի |
3 10:4 | | | եւ որ ինչ թերին է, | զայն | դու հաճեսցիս լնուլ |
3 12:4 | | | մի՛ առանց ամօթոյ եւ դառնութեան | զայն | վճարեսցեն: Ո՜վ, որպէս սուղ եւ |
3 19:3 | | | անգամ վիշտ ինչ նմա պատահէ, | զայն | ամենայն ‘ի ձեռանէ Աստուծոյ գոհութեամբ |
3 25:3 | | | քո ոսոխ. եւ մի՛ կատարելութիւն | զայն, | եթէ ամենայն ինչ լինիցի ըստ |
3 27:1 | | | արժան ստանալ. եւ մի՛ ստանար | զայն | ինչ՝ որ խոչ է քեզ |
3 27:2 | | | տուժեսցիս: Եթէ զայս ինչ կամ | զայն | ինչ խնդրես, եւ աստ կամ |
3 30:6 | | | առաւել խնդալ եւ գոհանալ. նա՝ | զայն | իսկ խնդութիւն համարել, զի ‘ի |
3 31:1 | | | առատ, եւ զի՞նչ համարձակագոյն քան | զայն՝ | որ ոչինչ իմիք ցանկայ յերկրի |
3 31:4 | | | անսուրբ է ամենայն ինչ մեր, | զայն | ոչ ողբամք: Զի ամենայն մարմին |
3 31:5 | | | մատենագիր, քաջ երգեցիկ, քաջ վաստակաւոր, | զայն | զննեն. թէ քանի՛ աղքատ է |
3 31:5 | | | հեզ, քանի՛ փոյթեռանդն եւ ներանձնաւոր, | զայն | բազումք լռեն: Բնութիւնն յարտաքինս հայի |
3 34:1 | | | սիրողին քաղցր է ստէպ կրկնել | զայն: | Ապաքէն ուր դու կաս, քաղցր |
3 49:3 | | | Հայցեա, ոչ | զայն | որ քեզ է հեշտալի եւ |
3 49:7 | | | զայս ինչ, եւ այլ ոք | զայն | ինչ. պարծեսցի սա յայս ինչ |
3 50:1 | | | զոր ‘ի քէն էառ, եւ | զայն | առանց ինչ իւրոյ արժանաւորութեան: Քո |
3 50:7 | | | զոր սիրել արժան է, գովել | զայն՝ | որ մեծապէս հաճոյ է քեզ |
3 50:7 | | | մեծապէս հաճոյ է քեզ, յարգել | զայն՝ | որ պատուական թուի քեզ, եւ |
3 50:7 | | | պատուական թուի քեզ, եւ անարգել | զայն՝ | որ խոտան է յաչս քո |
3 55:3 | | | զիարդ արժան իցէ ինձ գործել, | զայն | քաջ տեսանեմ. բայց ծանրութեամբ իմոյ |
3 56:5 | | | քոց զխաչ՝ բարձից եւ բարձից | զայն | մինչեւ ցմահ, որպէս եւ եդեր |
3 58:2 | | | ումեմն զայս սուրբ՝ եւ ումեմն | զայն | սուրբ հպարտութեամբ վերադասել: Ի գիտութիւն |
3 58:7 | | | է ‘ի կարելութենէ սրբոց, քան | զայն՝ | որ զերիցութենէ կամ զկրտսերութենէ նոցա |
4 12:2 | | | Բայց | զայն | գիտասջիր, թէ անհնար է քեզ |
4 12:4 | | | ուրախ լեր յԱստուած քո: Զի | զայն | ունիս՝ զոր աշխարհ ամենայն ‘ի |
4 15:2 | | | թէ արժան իցէ փոքր կոչել | զայն, | եւ ոչ մանաւանդ մեծ, որ |
4 17:2 | | | Եւ թէպէտ անարժան եմ | զայն | ամենայն եռանդն յանձին բերել. սակայն |
4 17:2 | | | բարեպաշտ մտաց խորհել եւ փափաքել, | զայն | ամենայն մեծաւ յարգանօք եւ ըղձմամբ |