| 1 23:6 | | | առ Քրիստոս դիմել: Ճնշեա արդ | զմարմին | քո ապաշխարութեամբ, զի յայնժամ քաջայոյս |
| 2 12:9 | | | ընդ բռամբ նուաճեսցես զաշխարհ եւ | զմարմին: | Այլ եւ ոչ ‘ի բանսարկու |
| 3 48:6 | | | ընդ ձախորդութիւնս նորա տրտմիմ: Եթէ | զմարմին | սիրեմ, զմարմնոյսն ստէպ խոկամ. եթէ |
| 4 1:0 | | | առ իմոյ յիշատակի: Որ ուտէ | զմարմին | իմ, եւ ըմպէ զարիւն իմ |
| 4 2:5 | | | Անարատ պահեա զսիրտ իմ եւ | զմարմին, | զի զուարթագին եւ մաքուր խղճիւ |
| 4 4:5 | | | ի գովեստ անուան քո, որ | զմարմին | քո եւ զարիւն՝ կերակուր եւ |
| 4 5:1 | | | ձեռնադրեալք՝ իշխանութիւն ունին պատարագելոյ, եւ | զմարմին | Քրիստոսի քահանայագործելոյ: Այո՝ Աստուծոյ պաշտօնեայ |
| 4 7:3 | | | սեղան սրտի քո հանապազորդ ողջակէզ, | զմարմին | քո եւ զհոգի ինձ յանձն |
| 4 8:2 | | | վասն քոյ. ետու եւ բովանդակ | զմարմին | իմ եւ զարիւն ‘ի կերակուր |
| 4 10:6 | | | ինչ եւ ‘ի սահմանաւոր ժամանակս | զմարմին | փրկչի իւրոյ ըղձակաթ յարգանօք ‘ի |
| 4 11:4 | | | բեմին, որ ունի զհացն սրբութեան, | զմարմին | Քրիստոսի պատուական: Երկրորդն է սեղան |
| 4 12:2 | | | եւ պատկառանօք եւ ըղձմամբ ընդունել | զմարմին | սիրեցելոյ տեառն Աստուծոյ քոյ, որ |
| 4 14:1 | | | այլազգ զիջուցանել եւ յագեցուցանել, բայց | զմարմին | քո ճաշակելով ամենայն խնդութեամբ եւ |