| 1 3:6 | | | | Ո՜վ, | որպէս վաղվաղակի անցանեն փառք աշխարհի |
| 1 9:2 | | | զմեր կարծիս՝ վասն օգտի խաղաղութեան: | Ո՞վ | այնպէս իմաստուն իցէ, որ զամենայն |
| 1 18:2 | | | | Ո՜վ, | որպէս բազմաց եւ ծանունց նեղութեանց |
| 1 18:2 | | | ի յաւիտենական կեանս ժառանգեսցեն զնոսա: | Ո՜վ, | որպէս խիստ եւ հրաժարական կեանս |
| 1 18:5 | | | | Ո՜վ, | քանի՜ եռանդն էր ամենայն կրօնաւորաց |
| 1 18:6 | | | | Ո՜վ | գաղջութեան եւ հեղգութեան վիճակի մերոյ |
| 1 20:4 | | | կամ յարտաքին մխիթարութիւնս համարձակ խոտորեսցին: | Ո՜վ, | քանի՜ բարիոք խիղճ մտաց յանձին |
| 1 22:1 | | | քեզ որպէս կամիս եւ ցանկաս: | Ո՞վ | է, որ զամենայն ունիցի ըստ |
| 1 22:4 | | | | Ո՜վ | անմտութեան եւ անհաստատութեան սրտի նոցա |
| 1 22:6 | | | | Ո՜վ | մեծի տկարութեան մարդկան, որ միշտ |
| 1 23:1 | | | եւ յիշատակ նորա ‘ի մտաց: | Ո՜վ | թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան մարդկան. որ |
| 1 23:5 | | | ոչ այժմ հոգաս վասն անձին, | ո՞վ | հոգասցի վասն քոյ առյապայ: Այժմ |
| 1 23:8 | | | | Ո՞վ | յիշեսցէ զքեզ յետ մահու. եւ |
| 1 23:8 | | | յիշեսցէ զքեզ յետ մահու. եւ | ո՞վ | կացցէ յաղօթս վասն քո: Արի |
| 1 24:1 | | | պատճառանս ընդունի. այլ արդարութեամբ դատի: | Ո՛վ | թշուառական եւ անմիտ մեղաւոր զի՞նչ |
| 1 25:6 | | | Յիսուս եկաւորէր ‘ի սիրտ մեր, | ո՜վ | թէ զիա՛րդ վաղվաղակի եւ լիով |
| 2 10:1 | | | ի խաչակրութիւնս, եւ մի՛ յուրախութիւն: | Ո՞վ | ոք յաշխարհայնոց ոչ մտադիւր ընդունէր |
| 2 11:3 | | | | Ո՜վ, | որպէս հզօր է սէրն Յիսուսի |
| 2 11:4 | | | հոգւով եւ զմերկիկն յամենայն արարածոց | ո՞վ | գտանիցէ: Ի հեռաստանէ եւ ‘ի |
| 3 3:3 | | | եւ թմրեալ են սիրտք մահկանացուաց: | Ո՞վ | այնպէս փութաջան ծառայէ եւ հնազանդի |
| 3 10:2 | | | | Ո՜վ | աղբիւր անսպառ սիրոյ, զի՞նչ ասացից |
| 3 10:6 | | | | Ո՜վ | հաճելի եւ քաղցր ծառայութեանն Աստուծոյ |
| 3 10:6 | | | մարդ ճշմարտապէս սուրբ եւ ազատ: | Ո՜վ | սրբանուէր պաշտաման կրօնաւորական կարգի, որ |
| 3 10:6 | | | ահաւոր, եւ ամենայն հաւատացելոց գովելի: | Ո՜վ | փարելի եւ յաւէտ ըղձալի ծառայութեանս |
| 3 12:4 | | | ամօթոյ եւ դառնութեան զայն վճարեսցեն: | Ո՜վ, | որպէս սուղ եւ սնոտի, որպէս |
| 3 14:3 | | | | Ո՜վ, | ո՛րպէս պարտ է ինձ խոնարհ |
| 3 14:3 | | | ինչ գտանեմ զիս, բայց ոչինչ: | Ո՜վ | անչափ ծանրութեանս, ո՜վ անսահման ծովուս |
| 3 14:3 | | | բայց ոչինչ: Ո՜վ անչափ ծանրութեանս, | ո՜վ | անսահման ծովուս, ուր ոչինչ գտանեմ |
| 3 18:3 | | | | Ո՜վ, | քանի՛ պարտապան եմ գոհանալոյ զքէն |
| 3 20:5 | | | Այլ | ո՜վ | աղէտիցս, յաղթէ թիւր հեշտութիւն՝ աշխարհասէր |
| 3 21:3 | | | | Ո՛վ | սիրելի փեսայդ իմ Յիսուս Քրիստոս |
| 3 27:4 | | | ունայնութիւն է եւ տառապանք հոգւոյ: | Ո՜վ | ո՛րպէս իմաստուն է, որ զայս |
| 3 34:1 | | | որո՞ւմ իմիք լաւագունի ըղձանալ մարթիմ: | Ո՜վ | անուշակ եւ քաղցր բան, բայց |
| 3 34:3 | | | | Ո՛վ | լոյս մշտնջենաւոր, որ ‘ի վերդ |
| 3 40:1 | | | Տէր, | ո՞վ | է մարդ, զի յիշես դու |
| 3 45:2 | | | | Ո՞վ | է մարդ, որ այնպէս զգուշաւոր |
| 3 45:3 | | | | Ո՜վ | ո՞րպէս քաջ իմաստասիրեաց երանելին այն |
| 3 45:3 | | | ոչ սլաքք բանից զիս խռովէին: | Ո՞վ | բաւական իցէ յառաջատես լինել ամենայնի |
| 3 45:5 | | | | Ո՜վ | ո՞րպէս բարւոք է եւ խաղաղական |
| 3 47:2 | | | հանգիստ աներկեւան: չասասցես յայնժամ. | Ո՞վ | ապրեցուսցէ զիս ‘ի մարմնոյ աստի |
| 3 47:4 | | | | Ո՜վ, | եթէ այս ամենայն քեզ քաղցրանայր |
| 3 48:1 | | | | Ո՜վ | վերնոյ քաղաքի երանաւէտ օթեվանացն: Ո՜վ |
| 3 48:1 | | | Ո՜վ վերնոյ քաղաքի երանաւէտ օթեվանացն: | Ո՜վ | մեծապայծառ աւուրն յաւիտենից. զոր գիշեր |
| 3 48:5 | | | | Ո՜վ | զիա՛րդ տառապի անձն իմ, յորժամ |
| 3 53:2 | | | | Ո՜վ | քանի՛ համարձակութիւն է մահկանացու, զոր |
| 3 55:4 | | | | Ո՜վ | որպէս պիտոյ է ինձ տէր |
| 3 55:4 | | | ի զօրացուցանել զիս շնորհաց քոց: | Ո՜վ | երկնային շնորհի, առանց որոյ ոչինչ |
| 3 55:5 | | | | Ո՛վ | երանաւէտ շնորհ, որ զաղքատն հոգւով |
| 3 58:2 | | | քան զո՛ սրբագոյն իցէ, կամ | ո՛վ | մեծ իցէ յարքայութեան երկնից: Խնդիրք |
| 3 58:9 | | | Բազումք խնդրեն՝ թէ | ո՞վ | մեծ իցէ յարքայութեանն Աստուծոյ, որք |
| 3 58:9 | | | Քանզի ‘ի խնդրել աշակերտաց, թէ | ո՛վ | մեծ իցէ յարքայութեան երկնից, այսպիսի |
| 3 59:1 | | | Տէր, | ո՞վ | է իմ ապաւինութիւն յաստի կեանս |
| 4 1:2 | | | բեռնաւորք, եւ ես հանգուցից զձեզ: | Ո՜վ | քաղցր եւ փարելի բարբառոյս յունկն |
| 4 1:2 | | | հաղորդութիւն ամենասուրբ մարմնոյ քոյ: Այլ | ո՞վ | եմ ես տէր, զի վստահացայց |
| 4 1:10 | | | | Ո՛վ | անտեսանելի արարիչդ աշխարհի Աստուած, զիա՜րդ |
| 4 1:11 | | | | Ո՜վ | սքանչելի եւ ծածկեալ շնորհի խորհրդոյս |
| 4 2:1 | | | այս, զի եկեսցես առ իս: | Ո՞վ | եմ ես, զի զանձն քո |
| 4 2:2 | | | | Ո՜վ | քաղցր եւ բարերար փրկիչ, քանի՜ |
| 4 3:4 | | | | Ո՜վ | սքանչելի գիջման գթութեան քո ‘ի |
| 4 3:4 | | | եւ մարդկութեամբ զհիւծութիւն նորա պարարես: | Ո՜վ | երջանիկ մտաց եւ երանելի ոգւոյ |
| 4 4:3 | | | եւ եռանդնոտ արժանաւորին լինել: Զի | ո՞վ | է, որ առ աղբիւր քաղցրութեան |
| 4 4:3 | | | մի քաղցրութիւն անտի առնուցու. կամ | ո՞վ | առ հրով մեծաւ կայցէ, եւ |
| 4 10:4 | | | թմրութիւն գիտէ ածել ‘ի վերայ: | Ո՜վ | աղէտիցս. զի են գաղջք եւ |
| 4 11:1 | | | | Ո՛վ | քաղցր տէր, ո՜րպէս զի մեծ |
| 4 11:6 | | | | Ո՜վ | ո՛րպէս մեծ եւ արգոյ է |
| 4 13:2 | | | ընդ պարզամիտս են խօսք քո: | Ո՜վ | ո՛րպէս քաղցր է հոգի քո |
| 4 13:3 | | | կերակրել զնա իւրով պատուական մարմնով: | Ո՜վ | անճառելի շնորհիս, ո՜վ սքանչելի զիջմանս |
| 4 13:3 | | | պատուական մարմնով: Ո՜վ անճառելի շնորհիս, | ո՜վ | սքանչելի զիջմանս, ո՜վ անչափ սիրոյս |
| 4 13:3 | | | անճառելի շնորհիս, ո՜վ սքանչելի զիջմանս, | ո՜վ | անչափ սիրոյս՝ որ ցուցաւ առ |
| 4 14:2 | | | | Ո՜վ | ճշմարիտ վառեալ հաւատոյ սոցա, որ |
| 4 16:1 | | | | Ո՜վ | քաղցր եւ մարդասէր տէր, զոր |