1 1:2 | | | բազումք ‘ի ստէպ լրոյ աւետարանին | չ | առնուն ինչ եռանդն. զի չ |
1 1:2 | | | չառնուն ինչ եռանդն. զի | չ | ունին զհոգին Քրիստոսի: Այլ որ |
1 1:3 | | | քեզ՝ խորախորհուրդ վիճել զերրորդութենէ, եթէ | չ | իք քո խոնարհութիւն, որով երրորդութեանն |
1 1:4 | | | զայն՝ որ վաղ անցանէ, եւ | չ | փութալ յայն՝ ուր մշտնջենաւոր խնդութիւնն |
1 2:2 | | | յոյժ անմիտ է, որ ‘ի | չ | պիտոյս փրկութեան իւրոյ պատաղի: Բանք |
1 2:4 | | | մեղուցեալ, կամ ծանունս յանցուցեալ, սակայն | չ | է արժան քեզ լաւ քան |
1 3:4 | | | որպէս եւ ամենայն տեսութիւն մեր | չ | է ամենեւին անմռայլ: Խոնարհ ճանաչումն |
1 3:4 | | | առ Աստուած, քան զխորազնին գիտութիւն: | չ | է ինչ ստգտանելի գիտութիւն, կամ |
1 3:5 | | | հասս նոցա այլք վայելեն, եւ | չ | գիտեմ թէ խորհից՞ին ինչ զնոցանէ |
1 4:2 | | | Մեծ իմաստութիւն է | չ | լինել վաղվաղակ ‘ի գործս, եւ |
1 5:2 | | | մի՛ արհամարհեր զառակս ծերոց, զի | չ | ասացին վայրապար |
1 8:2 | | | է առ ամենեսին. այլ ընտանութիւն | չ | է յօգուտ: Պատահէ երբեմն, զի |
1 9:1 | | | հնազանդութեան ընդ ձեռամբ առաջնորդի, եւ | չ | լինել ինքնագլուխ: Ապահովագոյն է կալ |
1 9:1 | | | ընդ դոյզն իրաց տրտնջեն: Եւ | չ | ստանան զազատութիւն մտաց, թէ ոչ |
1 9:3 | | | իւրաքանչիւրոց կարծիք իցեն բարի. Այլ | չ | անսալն այլոց ‘ի պահանջել բանին |
1 10:1 | | | տայր, թէ յոլովակի լռէի, եւ | չ | լինէի ‘ի մէջ մարդկան: Այլ |
1 11:1 | | | արտաքոյ զբաղանս խնդրէ, եւ որում | չ | է ինչ փոյթ ներանձնանալ: Երանի |
1 11:2 | | | յաղթել, եւ առ օրըստօրէ յառաջադիմութիւն | չ | ունիմք ինչ եռանդն. վասն այսորիկ |
1 11:3 | | | խոչ խափանարար այն է, զի | չ | եմք ‘ի կրից եւ ‘ի |
1 11:6 | | | կամաց անձին գնալ: Արդ թէ | չ | ես յաղթօղ ‘ի փոքունս եւ |
1 12:1 | | | ճանաչել՝ թէ յաքսորս է, եւ | չ | դնել զյոյս իւր յաշխարհայինս: Բարի |
1 12:1 | | | արտաքոյ ‘ի մարդկանէ անարգիմք, եւ | չ | են զմէնջ ‘ի բարի կարծիս |
1 12:2 | | | կատարեալ ապահովութիւն եւ լիուլի խաղաղութիւն | չ | իք ուրեք յաշխարհի |
1 13:1 | | | եւ խնդրէ թէ զո՛ կլանիցէ: | չ | իք ոք այնպէս կատարեալ եւ |
1 13:2 | | | կարացին, անարգեցան եւ յետնեալ գտան: | չ | իք կրօն այնպէս սուրբ, եւ |
1 13:3 | | | | չ | է մարդ բոլորովին աներկեւան ‘ի |
1 13:5 | | | մտանել անգամ ընդ դուռն մտաց | չ | ներեմք. Այլ անդէն առ սեամս |
1 13:8 | | | եւ լաւ եւս երեւին առաքինութիւնք: | չ | է ինչ մեծ ջերմ լինել |
1 13:8 | | | լինել մարդոյ եւ եռանդնոտ, յորժամ | չ | զգայ ինչ ծանրութիւն. Այլ եթէ |
1 14:1 | | | եւ զայլոց գործս զգոյշ լեր | չ | դատել: Ի դատել զայլս՝ մարդ |
1 15:1 | | | իրողութեանց եւ վասն սիրոյ մարդկան | չ | է արժան առնել ինչ չար |
1 16:1 | | | հանդէս համբերութեան քոյ. առանց որոյ | չ | են ինչ արգոյ արդիւնք մեր |
1 16:2 | | | որոց այլք համբերել ունին: Եթէ | չ | ես ձեռնհաս առնել զքեզ որպէս |
1 16:3 | | | պահեսցի խստութիւն կանոնի. եւ մեք | չ | առնումք յանձն՝ ընդ լծով լինել |
1 16:4 | | | զմիմեանց բեռն բառնալ. վասն զի | չ | իք ոք անբեռն, չիք |
1 16:4 | | | զի չիք ոք անբեռն, | չ | իք ոք ինքնաբաւ, չիք |
1 16:4 | | | անբեռն, չիք ոք ինքնաբաւ, | չ | իք ոք անձին լիով իմաստուն |
1 17:1 | | | եւ միաբանութիւն ընդ այլս ունել: | չ | է ինչ փոքր՝ ‘ի մենաստանս |
1 17:2 | | | գտանէ, բայց նեղութիւնս եւ վիշտս: | չ | է հնար եւ ընդերկար կալ |
1 18:5 | | | մեծ ոմն համարի, թէ ոք | չ | եղեւ օրինազանց, թէ ոք վշտաց |
1 19:1 | | | զի զոր մինչեւ ցարդ գործեցի, | չ | է ինչ |
1 19:2 | | | առաջադրութենէ. եւ դոյզն զանցառութիւն կրթութեանց | չ | անցանէ առանց ինչ վնասու: Արդարոց |
1 19:2 | | | Աստուած է որ տնօրինէ. եւ | չ | են ըստ մարդկան ճանապարհք նորա |
1 19:4 | | | Թէ | չ | ես ձեռնհաս անդադար զքեզ ժողովել |
1 19:4 | | | ընտրողութեամբ պարտ է առնել. եւ | չ | է արժան ամենեցուն միօրինակ յայնս |
1 19:5 | | | աներկեւան գործին: Բայց զգոյշ լեր | չ | լինել հեղգ առ հասարակացն եւ |
1 20:4 | | | Վասն այսորիկ լաւ է բազմաց՝ | չ | լինել ամենեւին զերծ ‘ի փորձութեանց |
1 20:6 | | | ելանել, խորշել յերեւելոյ մարդկան, եւ | չ | կամել իսկ տեսանել զմարդիկ |
1 20:7 | | | Զի՞ է քեզ տեսանել, զոր | չ | է արժան ստանալ: Անցանէ աշխարհ |
1 20:7 | | | այլուր կարօղ ես տեսանել, զոր | չ | տեսանես ‘ի սենեկի: Ահա երկինք |
1 20:8 | | | արեգակամբ: Կարծիցե՞ս թերեւս յագենալ. այլ | չ | իք քեզ այդմ ժամանել: Եթէ |
1 20:8 | | | ընդ նմա ‘ի սենեկի. զի | չ | իք գտանել այլուր խաղաղութիւն այդպիսի |
1 20:8 | | | գտանել այլուր խաղաղութիւն այդպիսի: Թէ | չ | էիր ելեալ արտաքս, եւ լուեալ |
1 21:2 | | | առ անփոյթ լինելոյ զպակասութեանց մերոց, | չ | իմանամք զաղէտս հոգւոյ մերոյ. այլ |
1 21:2 | | | ուր յիրաւի էր մեզ լալ: | չ | իք ճշմարիտ ազատութիւն, եւ ոչ |
1 21:3 | | | անձին՝ քան սիրելեաց քոց: Եթէ | չ | ես ‘ի շնորհս մարդկան, մի՛ |
1 21:3 | | | այն եղիցի քեզ ծանր, եթէ | չ | իցես բարեկիր եւ զգաստ ‘ի |
1 21:3 | | | կրօնաւորի: Լաւ է եւ ապահովագոյն՝ | չ | ունել մարդոյ մխիթարութիւնս բազումս յաստի |
1 21:4 | | | յընկերն, ‘ի միտ առնու թէ | չ | կայ ոք յաշխարհի աստ առանց |
1 22:2 | | | ժառանգել զնոսա անհոգ եւ աներկիւղ: | չ | է մարդոյ երջանկութիւն՝ առօրէիցս յղփութիւն |
1 22:3 | | | միշտ կեալ յաշխարհի, զարքայութենէ երկնից | չ | էր ինչ նոցա փոյթ |
1 22:6 | | | յետ ժամուն գործես, որպէս թէ | չ | էիր ինչ առաջադրեալ: Ապա յիրաւի |
1 23:1 | | | խուսափել ‘ի մահուանէ: Եթէ այսօր | չ | ես պատրաստ, ո՞րպէս լինիցիս առ |
1 23:2 | | | է մեզ կեալ ընդերկար, յորժամ | չ | եմք փոյթք ‘ի զգաստանալ: Երկար |
1 23:2 | | | է զի ուղղութեան ինչ պտուղ | չ | երեւի: Եթէ սարսափելի մահ է |
1 23:3 | | | առաւօտու դիր ‘ի մտի, թէ | չ | ես հասանելոց յերեկոյն: Եւ ‘ի |
1 23:4 | | | գործել յառողջութեան. այլ ‘ի հիւանդութեան | չ | գիտեմ թէ կարող ի՞նչ իցես |
1 23:5 | | | ժամ մի ուղղութեան խնդրեսցես, եւ | չ | գիտեմ թէ գտցես |
1 24:4 | | | | չ | իք ինչ ախտ, որոյ ոչ |
1 24:4 | | | զաստի հարիւրամեայ ծանր ապաշխարութիւնս: Անդ | չ | իք ինչ հանգիստ, չիք |
1 24:4 | | | Անդ չիք ինչ հանգիստ, | չ | իք ինչ մխիթարութիւն դատապարտելոց. այլ |
1 24:7 | | | որում դեռ քաղցր է մեղանչել, | չ | են ինչ զարմանք թէ երկնչի |
1 25:1 | | | քաջայոյս, թէ հասցես յաղթանակի. այլ | չ | է պարտ լինել աներկեւան, գուցէ |
1 25:5 | | | ինչ յայլս տեսանես, զգոյշ լեր | չ | առնել զնոյն. եւ թէ արարեր |
1 25:5 | | | կոչման, եւ յօժարամտել յայն՝ որ | չ | է նմա յանձն |
1 25:6 | | | Յիսուսի Քրիստոսի, յամօթ լեր. զի | չ | եւ եւս կերպարանակից լինել նմա |
1 25:7 | | | յամենայն կողմանէ անձկութիւն կրէ. զի | չ | ունի զներքին մխիթարութիւն, եւ արտաքնոյն |
1 25:7 | | | եւ արտաքնոյն ‘ի խնդիր լինել՝ | չ | է նմա հրաման: Կրօնաւորի որ |
1 25:9 | | | կարեաց մարմնոյ ծառայես: Երանի՜ թէ | չ | էին ‘ի միջի այս կարիք |
1 25:10 | | | ոք ցայն վայր հասանէ, մինչեւ | չ | խնդրել ինչ իւր մխիթարութիւն յարարածոց |
1 25:11 | | | վաստակս: Որ ‘ի դոյզն պակասութեանց | չ | խորշի, փոքր փոքր ‘ի մեծամեծ |
2 1:4 | | | Զի՞ շուրջ հայիս աստ. | չ | է քոյ այս տեղի հանգստեան |
2 1:4 | | | ընդ նոսին միահաղոյն: Զգոյշ լեր | չ | յարել ‘ի նոսա. գուցէ ըմբռնեսցիս |
2 1:6 | | | սիրոյ նորա առեալ զճաշակ, այնուհետեւ | չ | լինէր քեզ փոյթ զդիւրութենէ կամ |
2 1:7 | | | երբէք բոլորովին առ արտաքինս զեղանի: | չ | է նմա խափան գործն արտաքին |
2 1:8 | | | եւ ստէպ խռովէ. զի դեռ | չ | ես լիով մեռեալ անձին, եւ |
2 3:1 | | | հանգչել: Ասէ բազում անգամ, զոր | չ | էր պարտ ասել. եւ չ |
2 3:1 | | | չէր պարտ ասել. եւ | չ | առնէ, զոր օգուտ էր նմա |
2 3:1 | | | այլոց անկ էր առնել. եւ | չ | խորհի, թէ զինչ նմա է |
2 3:2 | | | արդարացուցանել. բայց զայլոց պատճառանս ընդունել | չ | առնուս յանձն: Իրաւացի եւս լինէր |
2 3:2 | | | կամ ցասնուլ, բայց միայն անձին: | չ | է ինչ մեծ ընդ բարեկիրս |
2 3:3 | | | ի խոնարհական համբերութիւն, քան ‘ի | չ | զգալ զհակառակս: Որ քաջ գիտէ |
2 4:1 | | | վարուց, եւ մատեան իմաստից սրբութեան: | չ | իք արարած այնպէս փոքր եւ |
2 5:1 | | | հաւատալ անձանց. զի բազում անգամ | չ | իք մեր շնորհ եւ իմաստութիւն |
2 5:1 | | | զայն վաղվաղակի հեղգութեամբ կորուսանեմք: Յոլովակի | չ | հայիմք եւ ‘ի ներքին մեր |
2 5:1 | | | բարիոք եւ ուղիղ զիւրսն կշռէր, | չ | գտանէր յայլս ծանր ինչ նիւթ |
2 6:2 | | | Պարծել ‘ի նեղութիւնս՝ | չ | է ինչ ծանր սիրողին. զի |
2 6:2 | | | յաւիտենական փառաց ցանկայ, զառժամայն փառաց | չ | է ինչ նմա փոյթ: Եւ |
2 6:3 | | | որոյ խիղճ մտաց սուրբ իցէ: | չ | ես ինչ սուրբ, եթէ գովիս |
2 6:3 | | | համարել, ցոյց է խոնարհ հոգւոյ: | չ | առնուլ մխիթարութիւն ‘ի ստեղծուածոց, մեծի |
2 8:1 | | | Յիսուս, բարւոք է ամենայն, եւ | չ | երեւի ինչ դժուարին. այլ ‘ի |
2 8:3 | | | ի խնդիր լինիցիս: Առանց բարեկամի | չ | է քեզ հնար բարիոք կեալ |
2 8:4 | | | այդ Աստուծոյ միայն է, որում | չ | իք ոք նմանող: Մի՛ յօժարեսցիս |
2 8:5 | | | ի տանջանս մատնի, Յայսմ ամենայնի | չ | է պարտ նմա լքանել եւ |
2 9:1 | | | | չ | է ինչ ծանր զմարդկային սփոփանս |
2 9:1 | | | Եւ զի՞նչ զարմանք են, թէ | չ | զգայ ինչ ծանրութիւն, որ բարձեալ |
2 9:4 | | | շնորհել քեզ առաւելագոյն եւս մխիթարութիւն: | չ | է ինչ այս նոր եւ |
2 9:6 | | | թողեալ յիմում աղքատութեան: Եւ յայնժամ | չ | իք լաւագոյն հնար քան զերկայնմտութիւն |
2 9:7 | | | այնպէս կրօնասէր եւ ջերմեռանդն, որ | չ | ունէր երբեմն ցամաքութիւն շնորհաց, կամ |
2 9:7 | | | ունէր երբեմն ցամաքութիւն շնորհաց, կամ | չ | զգայր նուազումն եռանդեան: Ոչ ոք |
2 9:7 | | | լուսաւորեցաւ, որ յառաջ կամ զկնի | չ | փորձեցաւ: Զի չէ արժանի |
2 9:7 | | | կամ զկնի չփորձեցաւ: Զի | չ | է արժանի նկատող լինել խորոցն |
2 9:7 | | | նկատող լինել խորոցն Աստուծոյ, որոյ | չ | է առեալ զճաշակ նեղութեան վասն |
2 9:8 | | | բարին: Ոչ ննջէ սատանայ, եւ | չ | է մեռեալ դեռ մարմինն. վասն |
2 10:3 | | | եւ երկիւղած գտանիմ, եւ ‘ի | չ | ապաւինել յիս լինիմ պատրաստագոյն: Ուսեալն |
2 10:4 | | | Ճոխացեալքն ճշմարտութեամբ եւ երկնային փառօք՝ | չ | են սնափառութեան սիրօղք: ՅԱստուած հիմնեալք |
2 10:5 | | | փոքր են կամ խոտան. զի | չ | են ինչ փոքր՝ պարգեւք մեծին |
2 11:2 | | | մխիթարութեան օրհնեն զնա: Թէպէտ եւ | չ | տայր ինչ երբէք նոցա մխիթարութիւն |
2 11:4 | | | մարդ զամենայն զիւր ինչս, ահա | չ | է ինչ: Թէպէտ եւ արասցէ |
2 11:4 | | | պարտ է առնել, համարեսցի թէ | չ | է ինչ իւր արարեալ |
2 11:5 | | | եւ աղքատ եմ ես: Սակայն | չ | իք ոք փարթամագոյն, եւ ոչ |
2 12:2 | | | առաքինութեան, ‘ի խաչի կատարելութիւն սրբութեան: | չ | իք փրկութիւն հոգւոյ, եւ ոչ |
2 12:3 | | | մեռելութեան եդեալ կայ ամենայն. եւ | չ | իք այլ ճանապարհ կենաց եւ |
2 12:4 | | | ամենայն ուրեք քեզ սպասեալ մնայ: | չ | իք քեզ խուսել ‘ի նմանէ |
2 12:8 | | | Բայց որ այսպէս բազմօրինակ տառապի, | չ | ի ինչ անմասն ‘ի մխիթարութենէ |
2 12:10 | | | է այսմ այսպէս լինել. եւ | չ | իք հնար զերծ լինել ‘ի |
2 12:11 | | | քեզ չարչարիլ, եւ փախուստ խնդրես, | չ | է յաջողեալ քեզ. եւ զհետ |
2 12:12 | | | ընդ Պօղոսի, սակայն եւ այնպէս | չ | ես անքոյթ ‘ի կրելոյ զհակառակութիւնս |
2 12:14 | | | առնու համբերել վասն Քրիստոսի վշտաց: | չ | իք ինչ առաւել աստուածահաճոյ, չ |
2 12:14 | | | չիք ինչ առաւել աստուածահաճոյ, | չ | իք ինչ քեզ առաւել փրկական |
2 12:14 | | | եւ ամենայն սրբոց կերպարանակից: Զի | չ | են հաստատեալ առաքինութիւնք մեր, եւ |
3 3:1 | | | հոգի են եւ կեանք, եւ | չ | են մարդկային մտօք կշռելի: չ |
3 3:1 | | | չեն մարդկային մտօք կշռելի: | չ | է մարթ ձգել զնոսա ‘ի |
3 3:5 | | | եղիցին քեզ յոյժ: Զոր յընթեռնուլդ | չ | իմանաս, ծանիցես յաւուր այցելութեան: Կրկնակի |
3 4:3 | | | եւ ‘ի նոյն լքեալ լուծանիս: | չ | կայ ինչ քո՝ պարծել նովաւ |
3 5:3 | | | կամի ‘ի վեր բերիլ, եւ | չ | առնու յանձն ‘ի ստորինս փակիլ |
3 5:3 | | | կամ վշտօք վտանկեսցի: Քան զսէր | չ | իք ինչ քաղցր, չիք |
3 5:3 | | | զսէր չիք ինչ քաղցր, | չ | իք ինչ զօրաւոր, չիք |
3 5:3 | | | քաղցր, չիք ինչ զօրաւոր, | չ | իք ինչ վսեմական, չիք |
3 5:3 | | | զօրաւոր, չիք ինչ վսեմական, | չ | իք ինչ անդորր, չիք |
3 5:3 | | | վսեմական, չիք ինչ անդորր, | չ | իք ինչ բերկրական, չիք |
3 5:3 | | | անդորր, չիք ինչ բերկրական, | չ | իք ինչ պատարուն, չիք |
3 5:3 | | | բերկրական, չիք ինչ պատարուն, | չ | իք ինչ լաւ քան զնա |
3 5:3 | | | սէր յԱստուծոյ ծնեալ է, եւ | չ | իք նմա հանգչել՝ բայց միայն |
3 5:7 | | | ոչ քաղցրասցի նմա Աստուած. զի | չ | է ինչ անցաւ, որ կեայ |
3 5:8 | | | եւ կալ ‘ի կամս սիրելւոյն, | չ | է արժանի կոչիլ սիրող: Պարտ |
3 6:1 | | | Որդեակ, | չ | ես դու դեռ քաջ եւ |
3 6:3 | | | ընդ իս ‘ի յաջողուածս, նոյնպէս | չ | խոժոռի ընդ իս ‘ի ձախորդութիւնս |
3 6:4 | | | քան զամենայն պարգեւ: Վասն այսորիկ | չ | է սպառսպուռ կորուստ, եթէ ուրեք |
3 6:4 | | | առհաւատչեայ իմն երկնային գաւառին. յոր | չ | է մարթ կարի իմն վստահիլ |
3 6:5 | | | եւ զուղիղ դիտաւորութիւն առ Աստուած: | չ | են պատրանք, եթէ երբեմն յանկարծ |
3 6:6 | | | վրիպեցուցանել, ‘ի սրբոցն պաշտամանէ, յիմոց | չ | արչարանացս յիշատակէ, ‘ի մեղաց յօգտակար |
3 6:6 | | | յաղօթից եւ ‘ի սուրբ ընթերցուածոց: | չ | է նմա հաճոյ խոնարհ խոստովանութիւն |
3 6:6 | | | բաց կաց յինէն, մոլորեցուցիչդ չար. | չ | իք քո ընդ իս մասն |
3 7:1 | | | աներկեւան ծածկել զշնորհս եռանդան, եւ | չ | հպարտանալ յանձն. չառնել զնմանէ |
3 7:1 | | | եռանդան, եւ չհպարտանալ յանձն. | չ | առնել զնմանէ զրոյց բազում, եւ |
3 7:1 | | | եւ չքաւոր լինէիր առանց շնորհաց: | չ | է ‘ի նմա այնչափ հոգեւոր |
3 7:1 | | | ի բառնալ նորա, մինչեւ յայնժամ | չ | թուլանալ քեզ ‘ի փութոյ աղօթից |
3 7:1 | | | քեզ ‘ի փութոյ աղօթից, եւ | չ | լքանել ամենեւին յայլ սովորական քոց |
3 7:3 | | | եղիցին ելք նոցա վտանգաւորք, եթէ | չ | առնուցուն յանձն յիւրեանց մտաց ‘ի |
3 7:3 | | | որ զառեալ շնորհն խիթայ կորուսանել: | չ | է եւ քաջախոհ, որ ‘ի |
3 8:1 | | | ճշմարտութեամբ վկայեն անօրէնութիւնք իմ, եւ | չ | ունիմ տալ պատասխանի: Ապա եթէ |
3 9:3 | | | եւ յիս միայն յուսասցիս. զի | չ | իք ոք բարի, բայց միայն |
3 11:1 | | | դեռ ուսանել բազում ինչ, զոր | չ | եւ է քոյ քաջ ուսեալ |
3 11:3 | | | կարգել ըստ հաճոյից իմոյ. եւ | չ | լինել անձնասէր, այլ կամաց իմոց |
3 11:5 | | | ընդդէմ դառնալ զգայական բաղձանաց, եւ | չ | հայել յայն՝ թէ զինչ կամք |
3 12:2 | | | բազմադէմ հակառակութիւնս փորձ: Եթէ ասես, | չ | եմ կարող բազմաց տանիլ վշտաց |
3 13:1 | | | նշան է՝ թէ մարմին նորա | չ | եւ է նմա լիով հնազանդեալ |
3 13:1 | | | արտաքին թշնամին, եթէ ներքին մարդն | չ | է աւար հարեալ: չիք |
3 13:1 | | | մարդն չէ աւար հարեալ: | չ | իք դժնդակագոյն եւ չար թշնամի |
3 13:1 | | | թշնամի անձինդ՝ իբրեւ զքեզ, յորժամ | չ | ես համախոհ ընդ հոգւոյ: Պարտ |
3 13:3 | | | կոխել զքեզ: Զի՞ է քեզ, | չ | նչինդ դու՝ գանգատել: Զիա՞րդ իշխեսցես |
3 14:2 | | | Ապա | չ | իք ինչ սրբութիւն, թէ զձեռն |
3 14:2 | | | արիութիւն, եթէ ‘ի պահպանութենէ լռես: | չ | իք աներկեւան ողջախոհութիւն, թէ ոչ |
3 14:4 | | | եւ մի՛ յամենայն գովչաց բերանոյ | չ | արժեսցի, որ զամենայն յոյս իւր |
3 15:3 | | | այնմ միաբանեսցին: Իմ կամել եւ | չ | կամել ընդ քոյդ եղիցի մի |
3 15:3 | | | իշխեցից այլ ինչ կամել կամ | չ | կամել, բայց զոր դու կամիս |
3 16:1 | | | ձեռս էր, յայտ է թէ | չ | տեւէին ինչ յերկար: Վասն այսորիկ |
3 18:3 | | | որ պսակդ ես մեր: Եթէ | չ | էր քո յառաջեալ եւ ուսուցեալ |
3 19:1 | | | եւ յայլոց սրբոց չարչարանս հայեցեալ: | չ | եւ եւս արեամբ չափ հակառակ |
3 19:2 | | | պատրաստեալ իցեն: Մի՛ ասեր թէ | չ | եմ կարող զայդ ամենայն յառնէ |
3 19:2 | | | այդպիսւոյ կրել, եւ իրք այդպիսի | չ | են ինձ տանելի, զի վնաս |
3 19:2 | | | ի վերայ իմ դնէ զոր | չ | իք իմ խորհեալ բնաւ. այլում |
3 19:3 | | | | չ | է ճշմարիտ համբերող, որ համբերել |
3 21:1 | | | աներեւոյթս, եւ քան յամենայն՝ որ | չ | ես դու Աստուած իմ |
3 21:2 | | | զքէն յայտնես կամ խոստանաս, ցորչափ | չ | է իմ զքեզ տեսեալ եւ |
3 21:3 | | | քեզ, մինչեւ վասն սիրոյ քոյ | չ | խորհել ինչ զիս, այլ զքեզ |
3 21:3 | | | քան զամենայն միտս, օրինակաւ՝ որ | չ | է ամենեցուն յայտնի: Առ այժմ |
3 21:4 | | | Ե՛կ ե՛կ, զի առանց քոյ | չ | իք ինչ օր կամ ժամ |
3 21:7 | | | զիւր անօրէնութիւն եւ զգծծութիւն: Զի | չ | իք ինչ նման քեզ յամենայն |
3 22:2 | | | քո է, եւ առանց քո | չ | իք ստանալ եւ ոչ խուն |
3 22:4 | | | եւ մեծ երախտիս համարիմ, տէր, | չ | ունելն բազում. յորմէ արտաքոյ եւ |
3 25:3 | | | թէ ամենայնն իցէ բարի, յորժամ | չ | կայ ինչ քո ոսոխ. եւ |
3 25:5 | | | ոչ զանձն արդարացուսցես՝ որպէս թէ | չ | էր արժան քեզ զայդ ամենայն |
3 26:2 | | | հոգւոյ, զի մի՛ վաստակաբեկ լքայց: | չ | ասեմ յայնց իրաց, զորովք սրտի |
3 26:2 | | | մեռելութեան անիծադրութեամբ դառն ծանրացուցանեն. եւ | չ | թողուն նմա մուտ ունել յազատութիւն |
3 26:4 | | | յայնս պատաղիլ: Զամենայն յանձնէ մերժել | չ | է արժան, զի պարտ է |
3 27:1 | | | տալ զամենայն փոխանակ ամենայնի, մինչեւ | չ | մնալոյ ինչ անձին: Գիտասջիր, զի |
3 27:1 | | | նոցա: Մի՛ ցանկար այնմ՝ զոր | չ | է արժան ստանալ. եւ մի՛ |
3 27:3 | | | աշխարհի: Ոչինչ օգնէ տեղին, եթէ | չ | կայ եռանդն հոգւոյ. եւ ոչինչ |
3 27:4 | | | իսկ ընդ նոսին անցաւորակից: Զի | չ | իք ինչ մշտամնայ ընդ արեգակամբ |
3 27:5 | | | հակառակորդաց. զի մեծ իմաստութիւն է՝ | չ | տատանել յամենայն հողմոյ բանից, եւ |
3 29:1 | | | նեղութեան գալ ‘ի վերայ իմ: | չ | եմ բաւական զերծանել ‘ի նմանէ |
3 29:1 | | | ի վիշտս եմ տէր, եւ | չ | իք դիւր սրտի իմոյ. այլ |
3 30:1 | | | զյուսացեալս յիս. եւ արտաքոյ իմ | չ | իք օգնութիւն զօրաւոր, եւ ոչ |
3 30:3 | | | համոզիլ ‘ի հրապոյրս թշնամւոյն: Քանզի | չ | է ինչ նմա փոյթ, թէ |
3 30:3 | | | հատուցման շահ ‘ի վերայ կայ: | չ | է կորուսեալ ամենայնն, յորժամ իրք |
3 31:1 | | | ցորչափ յիրաց ինչ արգելեալ կամ, | չ | իք ինձ համարձակ առ քեզ |
3 31:1 | | | թէ արարչիդ ամենայնի ընդ արարածս | չ | իք ինչ նմանութիւն: Եւ եթէ |
3 31:1 | | | իք ինչ նմանութիւն: Եւ եթէ | չ | է ոք զերծ յամենայն արարածոց |
3 31:2 | | | ի վեր յափշտակելոյ: Եւ թէ | չ | է ոք հոգւով վերառեալ, եւ |
3 31:2 | | | գիտէ, որ զինչ եւ ունի, | չ | է ինչ մեծարգի: Փոքր մնայ |
3 31:3 | | | զկայ առնումք, եւ զկատարեալ մեռելութենէ | չ | իք մեր փոյթ: Ոչ գիտեմ |
3 32:1 | | | յոլովակի կեղծեօք եւ պատճառանօք, որոց | չ | իք տեղի: Զի կորիցէ ամենայն |
3 32:3 | | | եւ ցայն վայր ժամանէիր, մինչեւ | չ | լինել քեզ անձնասէր, այլ հրամանի |
3 34:2 | | | ոչ քաղցրանայ նմա. եւ որում | չ | ես դու քաղցր, զի՞նչ քաղցրասցի |
3 34:3 | | | կենդանի է յիս հին մարդն. | չ | եւ է բոլորովին խաչելեալ, եւ |
3 34:3 | | | հոգւոյ, պատերազմունս յարուցանէ ներքինս, եւ | չ | թողու թագաւորութեան հոգւոյ կալ յանդորրու |
3 34:4 | | | եւ փառաւորեսցի աջ քո: Զի | չ | իք իմ այլ յոյս եւ |
3 35:0 | | | Թէ | չ | իք ապահովութիւն ‘ի փորձութենէ
յաստի |
3 35:1 | | | Որդեակ, | չ | ես երբէք ապահով յաստի կեանս |
3 35:3 | | | քան յանձինս. զի գիտէին թէ | չ | են արժանի չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն |
3 36:1 | | | երանելի՝ կրել ինչ այդպիսի. եւ | չ | է ինչ այդ ծանր՝ խոնարհ |
3 36:1 | | | ինչ խօսին, վասն որոյ եւ | չ | են ինչ արժանահաւատ: Այլ եւ |
3 36:1 | | | Այլ եւ զամենեցուն զմիտս հաճել՝ | չ | է ինչ հնարաւոր: Թէպէտ եւ |
3 36:2 | | | զդատիլ եւ զանգոսնիլ իւր յայլոց՝ | չ | կարաց իսպառ խափանել: Վասն որոյ |
3 36:3 | | | մահկանացուէ. այսօր է եւ վաղիւ | չ | երեւի: Յաստուծոյ երկիր, եւ յահէ |
3 36:3 | | | լինել եւ զամօթ կրել, որ | չ | էր արժան, մի՛ վասն այդր |
3 37:3 | | | փոքունս եւ եթէ ‘ի մեծամեծս: | չ | թողում ինչ ‘ի զատ. այլ |
3 37:3 | | | լինիցիս, եւ ես քոյ, եթէ | չ | լինիս յամենայն կամաց քոց ներքոյ |
3 37:4 | | | անձանց զօրհանապազ զենումն. առանց որոյ | չ | լինի խանդաղակաթ միաւորութիւն |
3 39:0 | | | Թէ | չ | է պարտ մարդոյ տագնապել
յիրողութիւնս |
3 39:2 | | | սակաւ օգտեն: Ո՜ տայր ինձ, | չ | հայել յանցս՝ որ հանդերձեալ են |
3 39:3 | | | խորհել. զի իղձք առ նոյն | չ | են մնայուն, այլ մղեն ‘ի |
3 39:3 | | | մղեն ‘ի միոջէ յայլ: Ապա | չ | է փոքր եւ ‘ի փոքունս |
3 40:0 | | | Թէ մարդ | չ | ունի ինչ բարի յիւրմէ,
եւ |
3 40:0 | | | ունի ինչ բարի յիւրմէ,
եւ | չ | է կարող պարծել յիրս ինչ |
3 40:1 | | | իմ ժտելոյ, եթէ զոր հայցեմն՝ | չ | շնորհես: Ճշմարտութեամբ զայս ‘ի դէպ |
3 40:3 | | | ի խնդիր լինելոյ, առ ‘ի | չ | գոյէ այլոյ՝ որ մխիթարիցէ զիս |
3 41:2 | | | պատրիմք, Եթէ ուղիղ յիս հայիմ, | չ | է երբէք լեալ առ իս |
3 41:2 | | | իս անիրաւութիւն յարարածոց. ուստի եւ | չ | ունիմ իրաւունս բողոք ունելու առ |
3 41:2 | | | հարկանիլ, եւ ամենեւին յոչինչ համարիլ, | չ | է հնար ինձ ներքուստ խաղաղանալ |
3 42:0 | | | Թէ | չ | է պարտ դնել զխաղաղութիւն
‘ի |
3 42:1 | | | բարեկամութիւն. եւ սէր, զոր իմ | չ | է յօդեալ, չէ ճշմարիտ |
3 42:1 | | | զոր իմ չէ յօդեալ, | չ | է ճշմարիտ եւ սուրբ: Այնպէս |
3 43:2 | | | հանճար. զոր ‘ի մարդոյ ուսանել | չ | է հնար: Ընդ որում եսն |
3 43:2 | | | եւ վասն ճանապարհի իմումս ծառայութեան | չ | է ինչ նոցա փոյթ: Եկեսցէ |
3 43:3 | | | յաւիտենական ճշմարտութեան, զոր տասնամեայ ժամանակաւ | չ | էր հնար ուսանել ‘ի դպրոցս |
3 44:0 | | | Յաղագս | չ | ձգելոյ յանձն զարտաքինս |
3 45:0 | | | Թէ | չ | է պարտ հաւատալ ամենեցուն, եւ |
3 45:1 | | | է փրկութիւն մարդոյ: Քանի՜ցս անգամ | չ | գտի հաւատարմութիւն անդ՝ ուր կարծէի |
3 45:2 | | | յամենայնի. եւ բաց ‘ի քէն | չ | իք ոք այլ |
3 45:4 | | | ոչ հանդուրժեաց լռել, զոր խնդրեացն | չ | ասել. այլ անդէն զիս եւ |
3 45:4 | | | արա յինէն: Զոր ինչ կրել | չ | առնում յանձն, յայնմանէ ամենայնիւ զգուշանալ |
3 46:1 | | | երբեմն համբերել, որ սաստիկ գանից | չ | եւ եւս կարօղ եղեր տանել |
3 46:2 | | | ոչ ճշմարտապէս մեռեալ աշխարհի, եւ | չ | է աշխարհ քեզ ‘ի խաչ |
3 46:5 | | | զօրութիւն եւ յոյս ապաւինի, զի | չ | է ինձ բաւական խիղճ մտաց |
3 46:5 | | | ինձ գթութեամբ, թէ ուրեք երբէք | չ | արարի այդպէս. եւ պարգեւեա միւսանգամ |
3 47:2 | | | խաղաղութիւն հաստատուն, եւ հանգիստ աներկեւան: | չ | ասասցես յայնժամ. Ո՞վ ապրեցուսցէ զիս |
3 47:4 | | | կենաց՝ ամենայն տարժանաւորք տանելիք իցեն: | չ | է փոքր ինչ կորուսանել կամ |
3 48:5 | | | ի նմա. քանզի բազում անգամ | չ | եմ անդ, ուր մարմնով կամ |
3 49:1 | | | վայելելոյ ‘ի փառս իմ, յորում | չ | իք շրջելոյ ստուեր, ընդարձակեա զսիրտ |
3 49:2 | | | սակայն ‘ի փորձութենէ մարմնական ախորժակաց | չ | են ինչ զերծ: Վասն այսորիկ |
3 49:2 | | | թէ յոյժ է թախանձական: Զի | չ | է ինչ յստակ եւ կատարեալ |
3 49:3 | | | գաւառն երկնային լի խնդութեամբ: Բայց | չ | եւ է հասեալ ժամն այն |
3 49:3 | | | վայելել ‘ի գերակայ բարին. այլ | չ | ես կարող այդմ հասանել առ |
3 49:5 | | | անպիտան թուիցին: Եւ վասն զի | չ | իշխես ընդդէմ կալ բարձրագոյն իշխանութեան |
3 50:5 | | | վարակեալ վշտօք ներքոյ եւ արտաքոյ: | չ | իք ինձ մխիթար յամենայնէ որ |
3 50:6 | | | զամենայն մի ըստ միոջէ, եւ | չ | իք ինչ ‘ի քէն ծածկեալ |
3 50:6 | | | ինչ լինելոց է առյապայ. եւ | չ | է պիտոյ, թէ ոք ուսուսցէ |
3 51:0 | | | պատաղել ‘ի խոնարհ
գործս, յորժամ | չ | եմք ժամանող
բարձրագունից |
3 51:1 | | | Որդեակ, | չ | ես կարող միշտ փոյթեռանդն ըղձմամբ |
3 51:2 | | | զճանապարհս պատուիրանաց իմոց, եւ ասասցես. | չ | են արժանի չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն |
3 52:0 | | | Թէ | չ | է պարտ մարդոյ համարել զանձն |
3 52:1 | | | Տէր, | չ | եմ արժանի քումդ մխիթարութեան, եւ |
3 52:1 | | | արտասուս հեղուի, սակայն մխիթարութեան քում | չ | էի արժանի: Վասն այսորիկ ոչինչ |
3 52:1 | | | զմարդկան եղանակ: Զի քո մխիթարութիւնք | չ | են իբրեւ զմարդկան զրոյցս |
3 52:2 | | | ինքն լինէիր իմ ոսոխ, եւ | չ | լինէր ոք իմ ջատագով: Ի՞մ |
3 52:2 | | | ամենայն ծաղու եւ արհամարհութեան, եւ | չ | եմ արժանի յիշատակիլ ‘ի մէջ |
3 52:3 | | | Զի՞նչ ասացից ամօթալից մեղապարտս. | չ | ունիմ բերան խօսելոյ, բայց զայս |
3 54:17 | | | եւ զարմանք քաղին: Այլ շնորհաց | չ | է ինչ փոյթ լսել զնորալուրս |
3 54:17 | | | հնութենէ ապականութեան է ծագեալ, որովհետեւ | չ | իք ինչ նոր եւ մշտամնայ |
3 55:2 | | | ճշմարտի ‘ի ստոյ. թէպէտ եւ | չ | է ձեռնհաս ‘ի գործ դնել |
3 55:3 | | | բարիս առաջադրեմ, բայց առ ‘ի | չ | գոյէ շնորհաց օգնել իմումս տկարութեան |
3 57:0 | | | Թէ | չ | է պարտ մարդոյ կարի իմն |
3 57:1 | | | զքէն: Թէ աւելի եւս լինէր, | չ | էր արժան քեզ խռովիլ: Բայց |
3 57:1 | | | թո՛ղ դու, եւ զանց արա. | չ | է առաջին, եւ ոչ նոր |
3 57:3 | | | Քաջալերեա՛ց, մենազինեալ ‘ի մեծագոյն համբերութիւն: | չ | ես գլխովին զրաջան, թէ ուրեք |
3 58:0 | | | Յաղագս | չ | քննելոյ զբարձրագոյն իրս,
եւ զԱստուծոյ |
3 58:1 | | | Որդեակ, զգոյշ լեր | չ | վիճել զխորին նիւթոց եւ զգաղտնի |
3 58:2 | | | իսկ է սրբոց: Վասն զի | չ | եմ ես Աստուած խռովութեան, այլ |
3 58:5 | | | դիմեն. յոր եւ զմայլմամբ հանգչին: | չ | իք ինչ որ ‘ի բաց |
3 58:7 | | | Ապա զգոյշ լեր, որդեակ, | չ | խօսել ընդ վայրաքննութեամբ զայնպիսեաց՝ որ |
3 58:8 | | | աստուածութեան եւ բազմազեղ խնդութեամբ, մինչեւ | չ | պակասել ինչ նոցա ‘ի փառաց |
3 58:10 | | | որք ընդ մանկունս կամաւ խոնարհիլ | չ | առնուն յանձն, զի խոնարհ դուռն |
3 59:1 | | | աղաղակել, եւ աղերս արկանել: Եւ | չ | իք ինձ վստահանալ յոք, որ |
4 1:2 | | | քեզ: Ահա երկինք եւ երկիր | չ | են քեզ բաւական. եւ դու |
4 1:5 | | | արդարեւ ‘ի կենարար եկաւորութեան աստուածութեանդ | չ | էր արժան անարժան ինչ խորհրդոյ |
4 2:1 | | | զծառայ քո, եւ գիտես զի | չ | ունի ինչ բարի, թէ արասցես |
4 2:2 | | | իմ, զոր ըստ արժանեաց պատուել | չ | եմ բաւական, բայց եռանդեամբ ընդունել |
4 2:3 | | | Ահա խոնարհիս առ իս. որ | չ | եմ արժանի համբառնալ զաչս իմ |
4 3:3 | | | խնդիր: Եւ թէպէտ օրըստօրէ ընդունել | չ | եմ բաւական, եւ ոչ ‘ի |
4 4:1 | | | եւ ոչ մարդկան գիւտ: Քանզի | չ | իք ոք իւրեւ բաւական այսմ |
4 4:4 | | | Վասն այսորիկ եթէ | չ | է ինձ արժան հանել ‘ի |
4 4:4 | | | մի՛ իսպառ պապակեցայց: Եւ թէ | չ | եմ ժամանող բոլորովին լինել երկնաւոր |
4 4:5 | | | չարաչար կրիւք պաշարեալ նեղիմ. եւ | չ | իք ոք որ օգնէ, եւ |
4 5:1 | | | եւ զսրբոյն Յովհաննու մկրտչի սրբութիւն, | չ | էիր արժանի զայս խորհուրդ ընդունել |
4 5:1 | | | որոց տուեալ է որ ինչ | չ | է տուեալ հրեշտակաց: Քանզի քահանայք |
4 5:3 | | | առ ‘ի յիշատակել հանապազ զՔրիստոսի | չ | արչարանսն: Կրէ զնշան խաչի յառաջոյ |
4 7:1 | | | խոնարհ խոստովանութեամբ մաքրեալ սրբեսջիր, մինչեւ | չ | ունել կամ չգտանել ‘ի |
4 7:1 | | | սրբեսջիր, մինչեւ չունել կամ | չ | գտանել ‘ի քեզ ծանր ինչ |
4 7:1 | | | ինչ, որ ստգտանիցէ զքեզ եւ | չ | համարձակեցուսցէ ‘ի մատչել: Ստրջասջիր յամենայն |
4 7:4 | | | Զի | չ | իք նուէր ընտրելագոյն, եւ մեծ |
4 8:1 | | | հօր Աստուծոյ կամաւ մատուցի, մինչեւ | չ | մնալոյ իմիք յիս՝ որ ոչ |
4 8:1 | | | տացես ինձ բաց ‘ի քէն, | չ | է ինչ յաչս իմ. զի |
4 8:2 | | | Որպէս | չ | էր քեզ բաւական ունել զամենայն |
4 10:0 | | | Յաղագս թէ ‘ի սուրբ հաղորդութենէ
| չ | է պարտ ‘ի բաց կալ |
4 11:3 | | | յորում ցանկամ վայելել յաւիտեան: Այլ | չ | իք այսմ հնար ցորչափ եմ |
4 12:3 | | | զի գթացայ ‘ի քեզ: Թէ | չ | ունիս եռանդն, այլ ցամաքեալ կաս |
4 13:2 | | | Աստուած ծածկեալ, եւ խորհուրդ քո | չ | է ընդ ամպարիշտս. այլ ընդ |
4 13:2 | | | յերկնից՝ յանձն առնուս զնոսա կերակրել: | չ | իք այլ ազգ այնպէս մեծ |
4 13:3 | | | շնորհի եւ ընդ սիրոյս մեծի: | չ | ունիմ ինչ ընծայել Աստուծոյ իմոյ |
4 15:1 | | | Աստուած ‘ի վայրկեան ժամանակի, զոր | չ | ետ ընդ ժամանակս բազումս: Տայ |
4 18:0 | | | Թէ | չ | է պարտ մարդոյ լինել
ընդվայրաքնին |
4 18:2 | | | ոչ խորք խորհրդոցն Աստուծոյ: Թէ | չ | իմանաս եւ չտանիս որ |
4 18:2 | | | Աստուծոյ: Թէ չիմանաս եւ | չ | տանիս որ ինչ ստոր է |
4 18:5 | | | անքնինս յերկինս եւ յերկրի. եւ | չ | իք զննութիւն սքանչելի գործոց նորա |