| 1 1:1 | | | | Որ | գայ զկնի իմ, ընդ խաւար |
| 1 1:2 | | | քան զամենայն վարդապետութիւնս սրբոց. եւ | որ | զհոգին ունի՝ զծածկեալն ‘ի նմա |
| 1 1:2 | | | չունին զհոգին Քրիստոսի: Այլ | որ | կամի լիով եւ քաղցրութեամբ զբանս |
| 1 1:4 | | | հոգալ: Ունայնութիւն է սիրել զայն՝ | որ | վաղ անցանէ, եւ չփութալ |
| 1 2:1 | | | Այո՝ լաւ է խոնարհ գեղջուկ՝ | որ | Աստուծոյ ծառայէ, քան զհպարտ փիլիսոփայ |
| 1 2:1 | | | Աստուծոյ ծառայէ, քան զհպարտ փիլիսոփայ՝ | որ | անփոյթ լեալ զանձնէ, զընթացս երկնից |
| 1 2:1 | | | լեալ զանձնէ, զընթացս երկնից զննէ: | Որ | քաջ զանձն ճանաչէ, անձին նանրանայ |
| 1 2:1 | | | ոչ խնդայ: Եթէ գիտէի զամենայն | որ | ինչ է յաշխարհի, եւ ոչ |
| 1 2:1 | | | օգուտ էր ինձ առաջի Աստուծոյ, | որ | դատելոցն է զիս ըստ գործոց |
| 1 2:2 | | | ըղձանալոյ գիտութեան. զի մեծ է | որ ‘ | ի նմայն զբաղումն եւ պատրանք |
| 1 2:2 | | | հոգւոյ: Եւ յոյժ անմիտ է, | որ ‘ | ի չպիտոյս փրկութեան իւրոյ |
| 1 2:3 | | | գիտութիւն. այլ երկիր վասն քանքարոյն, | որ | տուաւ քեզ: Եթէ թուի քեզ |
| 1 3:2 | | | ինչ. եւ այն է սկիզբն | որ | եւ խօսի ընդ մեզ: Առանց |
| 1 3:3 | | | ջանայ լինել անձնապահ: Զի՞նչ է, | որ | խափանէ զքեզ եւ նեղէ, բայց |
| 1 3:3 | | | պատերազմ առաջի կայցէ, որպէս այնմ՝ | որ | ջանայ յաղթել անձին: Այսմ՝ պարտ |
| 1 3:4 | | | եւ իցէ իրաց պարզ ծանօթութիւն, | որ | յիւրմէ բարի է, եւ առ |
| 1 3:5 | | | զառաքինութիւնս, որչափ ‘ի յուզել զխնդիրս, | որ | արդեօք ‘ի վեր երեւէին այսչափ |
| 1 3:6 | | | սէր: Նա է ճշմարտապէս մեծ, | որ | յաչս անձին փոքր է, եւ |
| 1 3:6 | | | ինչ: Նա է ճշմարտապէս խոհեմ, | որ | զերկրաւորս ամենայն համարի կղկղանս, զի |
| 1 3:6 | | | Եւ նա է քաջ ուսեալ, | որ | զկամս Աստուծոյ առնէ, յիւրոց կամաց |
| 1 6:1 | | | վայելեն ‘ի բազում խաղաղութեան: Այր՝ | որ | դեռ անմեռ է յինքեան, վաղվաղակի |
| 1 6:1 | | | ի չնչինս: Տկարն հոգւով, եւ | որ | դեռ ըստ իրաց ինչ մարմնաւոր |
| 1 6:2 | | | Զի զիւրոց կրից չոքաւ զհետ, | որ | ոչինչ օգտեն խաղաղութեանն՝ զոր խնդրէ |
| 1 6:2 | | | մարմնասիրի, եւ ոչ ‘ի մարդ՝ | որ | անձնատուր է յարտաքինս, այլ յայն |
| 1 6:2 | | | անձնատուր է յարտաքինս, այլ յայն՝ | որ | եռանդնոտ է եւ հոգեսէր |
| 1 7:1 | | | Սնոտի է, | որ | դնէ զյոյս իւր ‘ի մարդիկ |
| 1 7:1 | | | յԱստուած հաստատեա զյոյս քո: Արա | որ | ինչ անկ է քեզ. եւ |
| 1 7:1 | | | մսեղեաց, այլ ‘ի շնորհս Աստուծոյ, | որ | ձեռնտու է խոնարհաց, եւ խոնարհ |
| 1 7:2 | | | թէ հզօր են. այլ յԱստուած, | որ | ամենայն ինչ զանձն տալ կամի |
| 1 7:2 | | | մեծութիւն, կամ ընդ գեղ մարմնոյ՝ | որ | դոյզն հիւանդութեամբ ապականեալ տգեղանայ: Մի՛ |
| 1 7:2 | | | յաչս Աստուծոյ, որոյ է ամենայն՝ | որ | ինչ ձիրք բնութեան են ‘ի |
| 1 7:3 | | | Գուցէ յաչս Աստուծոյ յոռեգոյն իցես, | որ | գիտէ թէ զինչ կայ ‘ի |
| 1 8:1 | | | կցորդ, եւ խօսեաց ընդ նոսա՝ | որ | ինչ է ‘ի շինութիւն: Մի՛ |
| 1 9:2 | | | խաղաղութեան: Ո՞վ այնպէս իմաստուն իցէ, | որ | զամենայն լիով գիտիցէ: Ապա մի՛ |
| 1 10:1 | | | ի խօսս եւ ‘ի զրոյցս, | որ | դուն ուրեք անխիղճ դառնամք ‘ի |
| 1 10:2 | | | արժան եւ օգուտ իցէ խօսել, | որ | ինչ ‘ի շինութիւն է՝ զայն |
| 1 11:1 | | | երկար ‘ի խաղաղութեան լինել այնմ, | որ | յօտարի հոգս խառնի, որ արտաքոյ |
| 1 11:1 | | | այնմ, որ յօտարի հոգս խառնի, | որ | արտաքոյ զբաղանս խնդրէ, եւ որում |
| 1 11:4 | | | իւր յուսացելոց՝ պատրաստ է օգնել. | որ | առաջի առնէ մեզ ասպարէզ մարտի |
| 1 13:1 | | | մի՛ պատրողութեան տեղի գտցէ սատանայ. | որ | ոչ երբէք ննջէ, այլ շրջի |
| 1 13:1 | | | ոք այնպէս կատարեալ եւ սուրբ, | որ | ոչ կրիցէ երբեմն փորձութիւնս. եւ |
| 1 13:4 | | | | Որ | ոք միայն վերիվերոյ խորշի, եւ |
| 1 13:6 | | | եւ ըստ ուղղութեան աստուածային կարգաւորութեան, | որ | զպայման եւ զկար մարդկան կշռէ |
| 1 13:7 | | | օգնական մեզ լիցի յամենայն նեղութիւնս. | որ | ըստ ասելոյն Պօղոսի՝ արասցէ ընդ |
| 1 13:8 | | | երբէք ‘ի մեծամեծս յանձնապաստան լիցին, | որ ‘ | ի փոքունս տկարանան |
| 1 14:2 | | | կամ ընթացակցի ինչ եւ արտաքոյ, | որ | եւ զմեզ միահաղոյն ձգէ զկնի |
| 1 15:0 | | | Յաղագս | որ ‘ | ի սիրոյ արարեալ գործք |
| 1 15:1 | | | արտաքին գործք ոչինչ օգտեն. իսկ | որ | ինչ ‘ի սիրոյ արարեալ, որչափ |
| 1 15:2 | | | Բազում ինչ գործէ, | որ | շատ սիրէ: Բազում ինչ գործէ |
| 1 15:2 | | | շատ սիրէ: Բազում ինչ գործէ, | որ | զգործն բարւոք առնէ: Բարւոք գործէ |
| 1 15:2 | | | զգործն բարւոք առնէ: Բարւոք գործէ, | որ | առաւել հասարակաց քան իւրոց կամաց |
| 1 15:3 | | | | Որ | ունի զճշմարիտ եւ զկատարեալ սէր |
| 1 16:2 | | | եւ պատիւ յամենայն ծառայս իւր. | որ | քաջ գիտէ զչարիս յեղափոխել ‘ի |
| 1 17:1 | | | մահ հաւատարիմ մնալ: Երանի՜ այնմ՝ | որ | անտանօր բարւոք քաղաքավարի, եւ բարեաւ |
| 1 17:2 | | | մեռելութիւն ախտից առնեն ճշմարիտ կրօնաւոր: | Որ | այլ ինչ խնդրէ, եւ ոչ |
| 1 17:2 | | | ընդերկար կալ ‘ի խաղաղութեան այնմ | որ | ոչ ջանայ լինել կրտսեր եւ |
| 1 18:6 | | | գաղջութեան եւ հեղգութեան վիճակի մերոյ. | որ | այդպէս վաղվաղակի հովանամք ‘ի նախնի |
| 1 18:6 | | | երբէք ‘ի քեզ յառաջադիմութիւն առաքինութեանց, | որ | բազումս բազում անգամ տեսեր օրինակս |
| 1 19:2 | | | բազում փութոյ պէտք են այնմ, | որ | քաջ զարգանալ կամիցի: Զի թէ |
| 1 19:2 | | | քաջ զարգանալ կամիցի: Զի թէ | որ | արիաբար առաջադրէ, բազում անգամ կասի |
| 1 19:2 | | | անգամ կասի, զի՞նչ այնմ լինիցի, | որ | հազիւ երբէք կամ հարեւանցի առաջադրէ |
| 1 19:2 | | | մարդ առաջադրէ, այլ Աստուած է | որ | տնօրինէ. եւ չեն ըստ |
| 1 19:5 | | | | Որ | ինչ ոչ է հասարակաց, մի՛ |
| 1 19:5 | | | լիով եւ հաւատարմութեամբ զպարտս եւ | որ | ինչ անկ է քեզ, եթէ |
| 1 20:1 | | | զընդվայրաքննինս, եւ ընթերցիր զայնպիսի գիրս, | որ | ապաշաւ ‘ի քեզ բերեն եւ |
| 1 20:2 | | | ըստ արժանեաց անձնապահ լինել: Ապա | որ | կամի ‘ի ներքինս եւ ‘ի |
| 1 20:2 | | | Ոչ ոք անքոյթ խօսի, բայց | որ | մտադիւր լռէ: Ոչ ոք անքոյթ |
| 1 20:2 | | | Ոչ ոք անքոյթ իշխէ, բայց | որ | մտադիւր հպատակի: Ոչ ոք անքոյթ |
| 1 20:2 | | | Ոչ ոք անքոյթ հրամայէ, բայց | որ | գիտաց բարւոք հնազանդել |
| 1 20:3 | | | Ոչ ոք աներկեւան խնդայ, բայց | որ | զբարւոք խղճի մտաց վկայութիւն յանձին |
| 1 20:3 | | | վասն մեծամեծ առաքինութեանցն եւ շնորհաց | որ ‘ | ի նոսա: Իսկ թիւրելոց աներկեւանութենէ |
| 1 20:4 | | | բարիոք խիղճ մտաց յանձին հաստատիցէ, | որ | ոչ երբէք անցաւոր ուրախութեան լինի |
| 1 20:4 | | | Քանի՜ խաղաղութիւն եւ հանգիստ ժառանգիցէ, | որ | զամենայն սնոտի հոգս ‘ի բաց |
| 1 20:6 | | | յամենայն աշխարհական աղմկէ օտարանայ: Ապա | որ ‘ | ի բաց կայ ‘ի ծանօթից |
| 1 21:1 | | | եւ մի՛ տար զանձն յուրախութիւն՝ | որ | ոչ վայելէ: Տուր զքեզ ‘ի |
| 1 21:1 | | | մարդոյ խնդալից լինել յաստի կեանս, | որ | զմտաւ ածէ զիւր աքսորանս եւ |
| 1 21:2 | | | ի բարւոք խիղճ մտաց: Երանի՜, | որ | մերժէ յանձնէ զամենայն խոչ զբաղական |
| 1 21:2 | | | միտ դնէ սուրբ զղջութեան: Երանի՜, | որ | հրաժարէ յամենայնէ՝ որ զխիղճ իւր |
| 1 21:2 | | | զղջութեան: Երանի՜, որ հրաժարէ յամենայնէ՝ | որ | զխիղճ իւր արատէ կամ ծանրաբեռնէ |
| 1 22:1 | | | կամիս եւ ցանկաս: Ո՞վ է, | որ | զամենայն ունիցի ըստ իւրոց կամաց |
| 1 22:1 | | | դու, եւ ոչ ամենայն մարդ | որ ‘ | ի վերայ երկրի: Ոչ ոք |
| 1 22:1 | | | պայման լաւ իցէ, բայց այնորիկ՝ | որ | վասն Աստուծոյ կրէ ինչ |
| 1 22:6 | | | Ո՜վ մեծի տկարութեան մարդկան, | որ | միշտ դիւրամէտ է ‘ի յոռութիւնս |
| 1 22:7 | | | Զի՞նչ լինիցի մեզ առյապայ, | որ | այսպէս յայգուէ գաղջանամք: Վա՛յ է |
| 1 23:1 | | | Ո՜վ թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան մարդկան. | որ | միայն զարդիս խորհի եւ հանդերձելոց |
| 1 23:2 | | | իցեն ընդ երկար կեանք: Երանի՜, | որ | զժամ մահուն իւրոյ հանապազ առաջի |
| 1 23:3 | | | լեր միշտ. եւ այնպէս կեցջիր, | որ | ոչ երբէք անպատրաստ գտցէ զքեզ |
| 1 23:4 | | | Քանի՜ երջանիկ է եւ իմաստուն, | որ | այժմէս ջանայ այնպիսի լինել ‘ի |
| 1 23:6 | | | զքեւ: Ջանա արդ այնպէս կեալ, | որ ‘ | ի ժամ մահու կարող լիցիս |
| 1 23:7 | | | Անմիտ, զի՞ խորհիս ապրել ընդերկար, | որ | եւ ոչ օր մի ունիս |
| 1 24:1 | | | դատաւորին, յորմէ ոչ ծածկի ինչ. | որ | ոչ կաշառօք համոզի, եւ ոչ |
| 1 24:1 | | | մեղաւոր զի՞նչ տացես պատասխանի Աստուծոյ, | որ | իրագէտն է ամենայն չարեաց քոց |
| 1 24:1 | | | իրագէտն է ամենայն չարեաց քոց. | որ | բազում անգամ զարհուրեալ դողաս յերեսաց |
| 1 24:2 | | | եւ փրկական քաւարան է համբերողի, | որ | զրկեալ՝ առաւել ցաւ է նմա |
| 1 24:2 | | | ընկերին՝ քան վասն իւրոյ վնասու: | Որ | վասն հակառակորդաց իւրոց յօժարամիտ յաղօթս |
| 1 24:2 | | | սրտի մտօք յանցուածոց նոցա ներէ: | Որ | թողութիւն յայլոց խնդրել ոչ յապաղէ |
| 1 24:2 | | | թողութիւն յայլոց խնդրել ոչ յապաղէ: | Որ | երագ է յողորմիլ քան ‘ի |
| 1 24:2 | | | է յողորմիլ քան ‘ի բարկանալ: | Որ | ստէպ բուռն առնէ անձին, եւ |
| 1 24:4 | | | հարստահարողաց: Յայնժամ նստցի յաթոռ դատողական, | որ | արդ խոնարհութեամբ հնազանդի դատաստանաց մարդկան |
| 1 24:5 | | | թէ իմաստուն էր յայսմ աշխարհի, | որ | վասն Քրիստոսի ուսաւ յիմար լինել |
| 1 24:7 | | | եւ ‘ի ծառայութենէ նորա: Զի | որ | զԱստուած յամենայն սրտէ սիրէ, ոչ |
| 1 24:7 | | | գէթ երկիւղ գեհենին հրաժարեցուսցէ: Իսկ | որ | զերկիւղն Աստուծոյ մերժէ, ոչ է |
| 1 25:3 | | | մեծութեան նորա: Մի՛ ինչ է, | որ | զբազումս յետս ընկրկէ ‘ի յառաջադիմութենէ |
| 1 25:5 | | | իւրոյ կոչման, եւ յօժարամտել յայն՝ | որ | չէ նմա յանձն |
| 1 25:6 | | | ի ճանապարհի Աստուծոյ եղեր: Կրօնաւոր՝ | որ | սրտի մտօք եւ եռանդեամբ ‘ի |
| 1 25:7 | | | բարիոք համբերէ եւ տանի ամենայնի, | որ | նմա հրամայի: Կրօնաւոր հեղգ եւ |
| 1 25:7 | | | չէ նմա հրաման: Կրօնաւորի | որ | անկանոն կեանս վարէ, մեծ կործանումն |
| 1 25:7 | | | մեծ կործանումն ‘ի վերայ կայ: | Որ | ցոփութեան եւ թուլութեան զհետ երթայ |
| 1 25:9 | | | յայնժամ բարեբաստագոյն գտանէիր քան այժմ, | որ | կարեաց մարմնոյ ծառայես: Երանի՜ թէ |
| 1 25:10 | | | գլխովին յԱստուած հաստատէ զյոյս իւր, | որ | է նմա ամենայն յամենայնի: Որում |
| 1 25:11 | | | զքրտնաջան լինել ‘ի մարմնաւոր վաստակս: | Որ ‘ | ի դոյզն պակասութեանց չխորշի |
| 2 1:1 | | | եւ խնդութիւն ‘ի հոգի սուրբ, | որ | ոչ շնորհի ամպարշտաց: Եկեսցէ առ |
| 2 1:2 | | | հոգաբարձու, եւ հաւատարիմ խնամակալու յամենայնի, | որ | այլ ոչ պիտի յուսալ ‘ի |
| 2 1:3 | | | տացէ պատասխանի, եւ յաջողեսցէ յայն՝ | որ | լաւ իցէ: Ոչ ունիս աստ |
| 2 1:6 | | | Սիրողն Յիսուսի եւ ճշմարտութեան, եւ | որ | ներանձնացեալն է եւ զերծ յանկարգ |
| 2 1:7 | | | | Որ | իմանայ զամենայն որպէս եւ էն |
| 2 1:7 | | | առ յԱստուծոյ քան ‘ի մարդկանէ: | Որ | ըստ ներքնոյն գիտէ գնալ, եւ |
| 2 1:7 | | | ըստ բերման իրաց պատշաճէ զանձն: | Որ | կազմ է ‘ի ներքոյ եւ |
| 2 3:1 | | | խաղաղարար զամենայն փոխարկէ ‘ի բարի: | Որ | հաստեալն է ‘ի խաղաղութեան, ոչ |
| 2 3:2 | | | ճշմարիտ սիրոյ եւ ‘ի խոնարհութենէ, | որ | ոչ ումեք գիտէ բարկանալ կամ |
| 2 3:3 | | | քան ‘ի չզգալ զհակառակս: | Որ | քաջ գիտէ համբերել, մեծ խաղաղութիւն |
| 2 4:1 | | | արարած այնպէս փոքր եւ խոտան, | որ | ոչ յանդիման երեւեցուցանէ զԱստուծոյ բարութիւնն |
| 2 4:2 | | | եւ լինի հրավառ, նոյնպէս այր՝ | որ | յամենայն սրտէ դառնայ առ Աստուած |
| 2 5:2 | | | փոյթ քան զամենեցուն վերադասէ. եւ | որ | ժրաջան անձին միտ դնէ, դիւրին |
| 2 5:3 | | | մխիթարութիւն դիպեսցի քեզ յարարածոց: Անձն | որ | սիրէ զԱստուած, առ Աստուծով արհամարհ |
| 2 6:2 | | | եւ խնդութիւն նոցա յաղագս ճշմարտութեան: | Որ | ճշմարիտ եւ յաւիտենական փառաց ցանկայ |
| 2 6:2 | | | է ինչ նմա փոյթ: Եւ | որ | զառժամայն փառս խնդրէ, կամ ‘ի |
| 2 6:3 | | | եւ ոչ անարգ, թէ արհամարհիս: | Որ | ինչ ես՝ այն ես. եւ |
| 2 6:4 | | | | Որ | ոչինչ արտաքին վկայութիւն խնդրէ վասն |
| 2 6:4 | | | վստահ է յԱստուած: Զի ոչ | որ | զանձն ընծայեցուցանէ՝ նա է ընտրեալ |
| 2 7:1 | | | Երանի՜, | որ ‘ | ի միտ առնու զի՛նչ իցէ |
| 2 7:1 | | | Յիսուսի հաւատարիմ է եւ մնայուն: | Որ | յարի ‘ի ստեղծուածս, անցանէ ընդ |
| 2 7:1 | | | ի ստեղծուածս, անցանէ ընդ անցաւորս. | որ | փարի զՅիսուսիւ, հաստատուն մնայ յաւիտեան |
| 2 7:1 | | | սիրեա եւ կա՛լ քեզ բարեկամ, | որ ‘ | ի թողուլ ամենեցուն ոչ թողու |
| 2 7:2 | | | հաւատարմութեան նորա արա զքեզ յանձն, | որ ‘ | ի թողուլ ամենեցուն՝ միայն կարող |
| 2 7:2 | | | Սիրելւոյ քոյ այսպիսի է բնութիւն, | որ | օտարի ոչ տայ տեղի. այլ |
| 2 8:2 | | | ոչինչ ձեռնհաս է թշնամին վնասել: | Որ | գտանէ զՅիսուս, գտանէ զգանձ բարի |
| 2 8:2 | | | գեր քան զամենայն բարի: Եւ | որ | կորուսանէ զՅիսուս, կորուսանէ բազում յոյժ |
| 2 8:2 | | | զաշխարհ ամենայն: Աղքատ է յոյժ, | որ | կեայ առանց Յիսուսի. եւ մեծատուն |
| 2 8:2 | | | առանց Յիսուսի. եւ մեծատուն յոյժ, | որ | բարիոք է ընդ Յիսուսի |
| 2 8:5 | | | կամացն Աստուծոյ երկայնամտել. եւ ամենայնի, | որ ‘ | ի վերայ գայ, համբերել ‘ի |
| 2 9:1 | | | թէ չզգայ ինչ ծանրութիւն, | որ | բարձեալ բերի յամենակալէն, եւ որում |
| 2 9:3 | | | գթէ ‘ի մարդկային մխիթարութիւնս: Այլ | որ | ճշմարիտ սիրողն է Քրիստոսի, եւ |
| 2 9:7 | | | զոք այնպէս կրօնասէր եւ ջերմեռանդն, | որ | չունէր երբեմն ցամաքութիւն շնորհաց |
| 2 9:7 | | | ի բարձունս յափշտակեցաւ եւ լուսաւորեցաւ, | որ | յառաջ կամ զկնի չփորձեցաւ |
| 2 9:7 | | | փորձութիւնս, խոստացեալ լինի մխիթարութիւնն երկնային: | Որ | յաղթէ, ասէ, տաց նմա ուտել |
| 2 10:1 | | | Զի՞ խնդրես դու հանգիստ, | որ | ծնար յաշխատութիւն: Տուր զանձն ‘ի |
| 2 10:2 | | | Զի միշտ շնորհի է արժանի, | որ | զարժանին մատուցանէ շնորհակալութիւն. եւ բառնի |
| 2 10:2 | | | մատուցանէ շնորհակալութիւն. եւ բառնի յամբարտաւանէն, | որ | ինչ խոնարհի շնորհին |
| 2 10:3 | | | Ոչ կամիմ զմխիթարութիւն, | որ | բառնայ զիմ զղջութիւն. եւ ոչ |
| 2 10:3 | | | զղջութիւն. եւ ոչ զխորախորհուրդ միտս, | որ | ածէ ‘ի բարձրամտութիւն: Զի ոչ |
| 2 10:5 | | | թողացուցանէ գալ ‘ի վերայ մեր: | Որ | զշնորհս Աստուծոյ պինդ ունել կամի |
| 2 11:3 | | | միշտ խորհին: Ո՞ւր գտանիցի ոք, | որ | ձրի պաշտիցէ զԱստուած |
| 2 11:4 | | | ուրեք գտանի ոք այնպէս հոգեւոր, | որ | յամենայնէ իցէ մերկացեալ: Քանզի զճշմարիտ |
| 2 11:4 | | | յայտ է թէ ինչ մի, | որ | մեծապէս պիտոյ է նմա: Եւ |
| 2 11:5 | | | եւ ոչ զօրագոյն քան զայն, | որ | գիտէ զինքն եւ զամենայն թողուլ |
| 2 12:4 | | | թողցիս, երբեմն յընկերէն նեղեսցիս. եւ | որ | եւսն է, բազում անգամ անձամբ |
| 2 12:8 | | | Բայց | որ | այսպէս բազմօրինակ տառապի, չի |
| 2 12:8 | | | զօրութեան մարդոյ, այլ շնորհ Քրիստոսի. | որ | այնչափ ազդէ եւ ներգործէ ‘ի |
| 2 12:10 | | | բառնալ արիաբար զխաչ տեառն քոյ, | որ | խաչեցաւ՝ վասն սիրոյ քոյ: Պատրաստ |
| 3 1:1 | | | իս տէր Աստուած: Երանի՜ անձին՝ | որ | լսէ տեառն բարբառելոյ ‘ի նմա |
| 3 1:1 | | | հնչման ձայնի, այլ ներքին ճշմարտութեան | որ | ուսուցանէ: Երանի՜ աչաց, որք առ |
| 3 2:1 | | | այլ դու ինքնին խօսեաց տէր, | որ | ազդիչ եւ լուսաւորիչդ ես ամենայն |
| 3 3:1 | | | Լուր, որդեակ, իմոց քաղցր բանից, | որ ‘ | ի վեր են քան զամենայն |
| 3 3:5 | | | երկրորդ՝ յաճումն առաքինութեանց զնոսա խրախուսելով: | Որ | ունի զբանս իմ, եւ ոչ |
| 3 3:5 | | | եւ ոչ պահէ զնոսա, գոյ՝ | որ | դատի զնա յաւուրն յետնում:
Աղօթք |
| 3 3:7 | | | զի իմաստութիւն իմ դու ես, | որ | ճշմարտութեամբ զիս ճանաչես, եւ ծանեար |
| 3 4:1 | | | միամտութեամբ սրտի խնդրեա զիս հանապազ: | Որ | գնայ առաջի իմ ճշմարտութեամբ, անքոյթ |
| 3 4:4 | | | ինչ արժանագով եւ ցանկալի, բայց | որ | անանցն իցէ: Քաղցրասցի քեզ քան |
| 3 5:1 | | | հայր տեառն իմոյ Յիսուսի Քրիստոսի, | որ | հաճեցար յիշել զիս զտնանկս: Հայր |
| 3 5:3 | | | է սէր, եւ մեծ բարի, | որ | միայն թեթեւացուցանէ զամենայն ծանրաբեռն, եւ |
| 3 5:4 | | | | Որ | սիրէն, սլանայ ընթանայ եւ խայտայ |
| 3 5:4 | | | ձեռներէց է ‘ի կատարումն. ուր | որ | ոչն սիրէ, լքանի եւ անկեալ |
| 3 5:5 | | | նոյն ինքն վառեալ իղձ սրտի, | որ | ասէ. Աստուած իմ, սէր իմ |
| 3 5:7 | | | հաւատարիմ, իմաստուն. երկայնամիտ, եւ արիական. | որ | ոչ երբէք խնդրէ անձն: Զի |
| 3 5:7 | | | զի չէ ինչ անցաւ, | որ | կեայ ‘ի սէր |
| 3 5:8 | | | | Որ | ոչ է պատրաստ ‘ի կրել |
| 3 6:5 | | | մի՛ խռովեսցեն զքեզ օտարոտի ցնորք, | որ | յինչեւիցէ իրաց գան ‘ի քեզ |
| 3 6:5 | | | քեզ: Հաստատուն կալ զառաջադրութիւն քո, | որ | յինչեւիցէ իրաց գան ‘ի քեզ |
| 3 6:6 | | | թշուառական. գարշելի ես դու յոյժ, | որ | այդպիսի գարշանս յականջս իմ հեղուս |
| 3 7:1 | | | երկնչել: Մի՛ կարի ապաւինիր յախորժակ, | որ | վաղ փոխի ‘ի հակառակն: Զմտաւ |
| 3 7:2 | | | Քանզի բազումք այնք են, | որ | յորժամ ոչ յաջողէ նոցա, անդէն |
| 3 7:3 | | | ձգիլ յամբարտաւանութիւն: Ոչ իմաստութեամբ գործէ, | որ | գլխովին զանձն ուրախութեան տայ, մոռացեալ |
| 3 7:3 | | | չքաւորութիւն, եւ զսուրբ երկիւղ տեառն՝ | որ | զառեալ շնորհն խիթայ կորուսանել: չ |
| 3 7:3 | | | կորուսանել: չէ եւ քաջախոհ, | որ ‘ | ի ժամանակի նեղութեան եւ ամենայն |
| 3 7:4 | | | | Որ ‘ | ի ժամանակի խաղաղութեան անհոգանայ, յոլովակի |
| 3 7:4 | | | զի՛նչ լինիցի ‘ի հեռանալ լուսոյ: | Որ | թէ դիպեսցի, զայն խորհեաց թէ |
| 3 8:1 | | | եւ ‘ի մարդասիրէդ գրկալիր ողջունիմ, | որ | իմովս ծանրութեամբ միշտ ‘ի ստոր |
| 3 9:1 | | | Սովին դիտաւորութեամբ մաքրեսցի քո իղձ, | որ | յոլովակի ‘ի քեզ եւ յարարածս |
| 3 9:1 | | | ինձ ընծայեսջիր. զի ես եմ, | որ | ետու զամենայն: Այսպէս համարեսջիր զմի |
| 3 9:2 | | | շնորհս փոխանակ շնորհաց ընկալցին: Իսկ | որ | առանց իմ պարծել կամի, կամ |
| 3 9:3 | | | ոք բարի, բայց միայն Աստուած. | որ | քան զամենայն է գովելի, եւ |
| 3 10:1 | | | տեառն իմոյ, եւ թագաւորի իմոյ, | որ | էն ‘ի բարձունս: Որպէս զի |
| 3 10:1 | | | իս զքաղցրութիւն սիրոյ քոյ, զի | որ | ոչն էի՝ արարեր զիս. եւ |
| 3 10:1 | | | ոչն էի՝ արարեր զիս. եւ | որ | օտարացեալն էի ‘ի քէն՝ դարձուցեր |
| 3 10:2 | | | զքէն: Զիա՞րդ իշխեցից մոռանալ զքեզ, | որ | հաճեցար յիշել զիս՝ եւս եւ |
| 3 10:3 | | | ի սպասաւորութիւն մարդոյ կարգեցեր: Եւ | որ | վերագոյնն է քան զամենայն, դու |
| 3 10:4 | | | մի արժանի պաշտօն քեզ մատուցանել, | որ | արժանիդ ես ամենայն պաշտաման եւ |
| 3 10:4 | | | եւ ես քո չնչին ծառայ, | որ | յամենայն զօրութենէ պարտապան եմ քեզ |
| 3 10:4 | | | եմ, եւ այսմ ցանկամ. եւ | որ | ինչ թերին է, զայն դու |
| 3 10:6 | | | Ո՜վ սրբանուէր պաշտաման կրօնաւորական կարգի, | որ | առնէ զմարդ հրեշտակաց հաւասար, Աստուծոյ |
| 3 11:2 | | | Եւ | ո՞ր | իցեն այնք, տէր |
| 3 11:3 | | | կայցէ, ահա այն իսկ է՝ | որ | խափանէ զքեզ եւ ծանրուցանէ |
| 3 11:4 | | | մի՛ կարի իմն յարել յիղձս | որ | գան ‘ի քեզ, առանց ցիս |
| 3 11:4 | | | կալար: Զի ոչ ամենայն յօժարութեան, | որ | բարւոք թուիցի, իսկ եւ իսկ |
| 3 12:4 | | | Դիցուք թէ ունին, | որ | զինչ եւ կամին. իսկ ցո՞ր |
| 3 12:4 | | | յանձինս ընդունին: Կարի յիրաւունս, զի | որ | անկարգ հեշտութեանց ‘ի խնդիր են |
| 3 13:1 | | | Որդեակ, | որ | ջանայ ‘ի բաց կալ ‘ի |
| 3 13:1 | | | զանձն վրիպեցուցանէ ‘ի շնորհաց. եւ | որ | խնդրէ ունել զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն |
| 3 13:1 | | | խնդրէ ունել զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն: | Որ | ոչ մտադիւր եւ կամաւորութեամբ հնազանդի |
| 3 13:2 | | | հպատակ. ուր ես բարձրեալս ամենակալ, | որ | զամենայն արարի յոչնչէ, վասն քո |
| 3 13:3 | | | մեղաւորդ ընդդէմ դառնալ նախատչաց քոց, | որ | բիւրիցս զԱստուած բարկացուցեր, եւ դժոխոց |
| 3 14:4 | | | յամենայն գովչաց բերանոյ չարժեսցի, | որ | զամենայն յոյս իւր յԱստուած հաստատեալ |
| 3 15:2 | | | պարտ է ցանկալ եւ խնդրել, | որ | ինչ ցանկալի պատահէ մտաց. նա |
| 3 15:2 | | | զամենայն, ասելով. Տէր դու գիտես | ո՛ր | լաւ իցէ. եղիցի ամենայն, որպէս |
| 3 15:3 | | | հանապազ այնմ ցանկալ եւ փափաքել, | որ | առաւել հաճոյ է քեզ եւ |
| 3 15:4 | | | Տո՛ւր ինձ մեռանել ամենայնի՝ | որ | ինչ է յաշխարհի, եւ վասն |
| 3 15:4 | | | խաղաղութեան, այս է, ‘ի քեզ | որ | միայնդ ես գերակայ բարի անվախճան |
| 3 16:1 | | | ամենայնիւ հանգչել, բայց եթէ յԱստուած | որ | մխիթարիչն է աղքատաց եւ ընդունող |
| 3 16:2 | | | ունի զմխիթարիչ իւր Յիսուս, առ | որ | ասէ. Մերձ լեր ինձ, տէր |
| 3 17:1 | | | որպէս եւ կամիմ. ես գիտեմ, | որ | լաւ իցէ քեզ: Դու խորհիս |
| 3 17:2 | | | Զի կարի իմն յորոգայթի կայ, | որ | ոչ ընկենու զամենայն հոգս իւր |
| 3 17:2 | | | քեզ կացցեն, արա ընդ իս | որ | ինչ հաճոյ է քեզ: Զի |
| 3 17:4 | | | մտադիւր յանձն առնում վասն քոյ | որ | զինչ եւ կամիս թէ եկեսցէ |
| 3 17:4 | | | զտրտմալին, եւ գոհանալ վասն ամենայնի | որ | ինձ դիպեսցի: Պահեա զիս յամենայն |
| 3 17:4 | | | ի մահուանէ եւ ‘ի դժոխոց: | Որ | ինչ նեղութիւն գայցէ ‘ի վերայ |
| 3 18:3 | | | սուրբ համբերութեամբ մատչիմք առ քեզ՝ | որ | պսակդ ես մեր: Եթէ չ |
| 3 19:2 | | | թուիցի: Անմիտ է խորհուրդ այդպիսի, | որ ‘ | ի համբերութեանն առաքինութիւն ոչ հայի |
| 3 19:2 | | | այլ զանձինս կշռէ, եւ զնախատինսն՝ | որ ‘ | ի վերայ գան |
| 3 19:3 | | | չէ ճշմարիտ համբերող, | որ | համբերել ոչ կամի, բայց եթէ |
| 3 19:5 | | | Հնարաւոր լիցի ինձ տէր՝ շնորհօք, | որ | ինչ անհնար թուի բնութեամբ: Դու |
| 3 20:1 | | | անգամ խուն ինչ իրք են, | որ | նկուն առնեն զիս եւ տխրեցուցանեն |
| 3 20:2 | | | անկեալ կործանեալ իսպառ: Այս է | որ | յոլովակի գանէ զիս, եւ առաջի |
| 3 20:3 | | | Երանի՜ թէ Աստուածդ Իսրայէլի հզօր, | որ | նախանձաւորդ ես հոգւոց հաւատացելոց, հայէիր |
| 3 20:4 | | | զիա՞րդ հնար իցէ սիրել զկեանս, | որ | այսպիսիս ունի դառնութիւնս, եւ այսչափ |
| 3 20:4 | | | նմա: Զիա՞րդ կոչիցի եւ կեանք, | որ | այսպիսիս ծնանի մահունս եւ ժանտախտս |
| 3 20:4 | | | յոյժ: Է ինչ ‘ի նմա, | որ | ձգէ ‘ի սէր. եւ է |
| 3 20:4 | | | ի սէր. եւ է ինչ, | որ | յարհամարհութիւն: Ձգեն ‘ի սէր աշխարհի |
| 3 21:1 | | | եւ աներեւոյթս, եւ քան յամենայն՝ | որ | չես դու Աստուած իմ |
| 3 21:3 | | | իմ Յիսուս Քրիստոս, գերամաքուր սիրող, | որ | տէրդ ես ամենայն արարածոց. ո՞ |
| 3 21:3 | | | վեր քան զամենայն միտս, օրինակաւ՝ | որ | չէ ամենեցուն յայտնի: Առ |
| 3 21:3 | | | չարիք յայսմ հովտի տառապանաց պատահեն, | որ | զիս յոլովակի խռովեն, տրտմեցուցանեն, եւ |
| 3 21:5 | | | Խնդրեսցեն այլք փոխանակ քոյ, | որ | զինչ հաճոյ իցէ նոցա: Ինձ |
| 3 21:7 | | | խնդրել քեզ: Օրհնեալ ես տէր, | որ | արարեր այսպիսի բարութիւն ընդ ծառայի |
| 3 21:7 | | | զամենայն: Քեզ գովութիւն եւ փառք, | որ | իմաստութիւնդ ես հօր. զքեզ գովեսցէ |
| 3 22:2 | | | ստանալ եւ ոչ խուն ինչ: | Որ | շատ էառ, մի՛ պարծեսցի յարժանաւորութիւն |
| 3 22:2 | | | նա է երիցագոյն եւ լաւագոյն, | որ | անձին ինչ որ գրէ. եւ |
| 3 22:2 | | | եւ լաւագոյն, որ անձին ինչ | որ | գրէ. եւ ‘ի շնորհակալիս խոնարհագոյն |
| 3 22:2 | | | խոնարհագոյն է եւ ջերմագոյն: Եւ | որ | քան զամենեսին անարգ զանձն վարկանի |
| 3 22:3 | | | Իսկ | որ | սակաւ էառ, մի՛ ինչ տրտմեսցի |
| 3 22:3 | | | եւ զքո բարութիւնդ մեծապէս օրհնեսցէ, | որ | այնպէս լիաբաշխ ձրի եւ մտադիւր |
| 3 22:5 | | | հաճոյք կարգադրութեան քո յաւիտենից. ընդ | որ | այնպէս հաճ եւ հաւան պարտ |
| 3 23:4 | | | զիս հեռացեալ գտանեմ: Այլ դու | որ | ամենայնի ես կարող, յամենայնի զօգուտ |
| 3 24:1 | | | Ահա ես զամենայն ճանաչեմ, եւ | որ | ինչ ընդ արեգակամբ լինի՝ տեսանեմ |
| 3 25:3 | | | զգործս մի՛ յանդուգն դատեր. Եւ | որ | ինչ ոչ է քեզ յանձն |
| 3 26:2 | | | ի հեշտութիւնս ըմբռնեցայց. եւ յամենայնէ՝ | որ | ոտնառու է հոգւոյ, զի մի՛ |
| 3 26:3 | | | ի դառնութիւն զամենայն մարմնական մխիթարութիւն | որ ‘ | ի բաց դարձուցանէ զիս ‘ի |
| 3 27:1 | | | եւ մի՛ ստանար զայն ինչ՝ | որ | խոչ է քեզ, եւ ‘ի |
| 3 27:3 | | | լաւ է՝ ոչ զամենայն արտաքին՝ | որ | զինչ եւ իցէ՝ ստանալ կամ |
| 3 27:4 | | | ինձ ‘ի պէսպէս ցանկութիւնս ամենայնի՝ | որ | անարգ իցէ եւ որ պատուական |
| 3 27:4 | | | ամենայնի՝ որ անարգ իցէ եւ | որ | պատուական. այլ յամենայն հայել՝ որպէս |
| 3 27:4 | | | հոգւոյ: Ո՜վ ո՛րպէս իմաստուն է, | որ | զայս խորհի |
| 3 28:2 | | | ճշմարիտ պարծանք, ո՞չ ապաքէն յիս: | Որ | ոչ անձկայ մարդկան հաճոյ լինել |
| 3 30:1 | | | Որդեակ, ես եմ տէր՝ | որ | զօրացուցանեմ յաւուր նեղութեան: Ե՛կ առ |
| 3 30:1 | | | ոչ յաջողէ քեզ: Այս է, | որ | մեծապէս խափանէ զմխիթարութիւն զերկնային. զի |
| 3 30:1 | | | միտ առցես՝ թէ ես եմ, | որ | փրկեմ զյուսացեալս յիս. եւ արտաքոյ |
| 3 30:2 | | | դժուարին, կամ թէ յա՞յնց իցեմ, | որ | ասեն եւ ոչ առնեն: Ո՞ւր |
| 3 30:2 | | | եւ բժշկեցից զքեզ: Փորձութիւն է, | որ | չարչարէ զքեզ. եւ ահ սնոտի |
| 3 30:2 | | | չարչարէ զքեզ. եւ ահ սնոտի, | որ | զարհուրեցուցանէ զքեզ: Զի՞նչ օգտեն քեզ |
| 3 30:4 | | | անձին բարւոք թուիցիս յայն ինչ՝ | որ | ոչ ես: Զոր ետու՝ գիտեմ |
| 3 31:1 | | | ինձ, առ ցայն վայր հասանելոյ, | որ | ոչինչ յարարածոց լիցի ինձ խափան |
| 3 31:1 | | | Անձկայր համարձակ ‘ի քեզ սլանալ, | որ | ասացն. Ո՜ տայր ինձ թեւս |
| 3 31:1 | | | եւ զի՞նչ համարձակագոյն քան զայն՝ | որ | ոչինչ իմիք ցանկայ յերկրի: Ապա |
| 3 31:2 | | | եւ ընդ Աստուծոյ բոլորովին միաւորեալ, | որ | զինչ գիտէ, որ զինչ եւ |
| 3 31:2 | | | բոլորովին միաւորեալ, որ զինչ գիտէ, | որ | զինչ եւ ունի, չէ |
| 3 31:2 | | | մեծարգի: Փոքր մնայ եւ ստորաքարշ, | որ | բաց ‘ի միոյ միայնոյ անչափ |
| 3 31:2 | | | յաւիտենական բարւոյ՝ համարի ինչ մեծ: | Որ | ինչ ոչ է Աստուած, ոչինչ |
| 3 31:2 | | | գրոց աշակերտելոյ: Ընտրելագոյն է ուսումն | որ ‘ | ի վերուստ յաստուածային հոսմանէ գայ |
| 3 31:2 | | | վերուստ յաստուածային հոսմանէ գայ, քան | որ | մարդկային երկասիրութեամբ ստացանի |
| 3 31:4 | | | է եւ զհետ եկեալ գործոյն՝ | որ | գուշակն է ներքին լուծութեան՝ ապականիլ |
| 3 32:1 | | | իք տեղի: Զի կորիցէ ամենայն, | որ | ոչ գայ յԱստուծոյ: Կալ յանձին |
| 3 32:3 | | | զի ճոխասցիս. զիմաստութիւն ասեմ զերկնային, | որ | զստորայինս ամենայն առ ոտն հարկանէ |
| 3 32:4 | | | իմն երեւի ճշմարիտ իմաստութիւնն երկնային, | որ | ոչ մեծամեծս խորհի զանձնէ, եւ |
| 3 33:1 | | | Որդեակ, մի՛ հաւատար քում ախորժակի. | Որ | առ այժմ է, եւ վաղվաղակի |
| 3 33:2 | | | վաղվաղակի ուղղին ‘ի հեշտալի ինչ, | որ | ելանէ ընդ առաջ. որովհետեւ դժուարին |
| 3 34:2 | | | Այսպիսեաց քաղցր է Աստուած. եւ | որ | ինչ բարութիւն գտանի յարարածս, զամենայնն |
| 3 34:3 | | | Ո՛վ լոյս մշտնջենաւոր, | որ ‘ | ի վերդ ես քան զամենայն |
| 3 34:4 | | | Այլ դու | որ | տիրես զօրութեան ծովու, եւ զձայն |
| 3 36:1 | | | ինչ այդ ծանր՝ խոնարհ սրտի, | որ | յԱստուած եւ ոչ յանձն յուսացեալ |
| 3 36:2 | | | որոյ զամենայն յանձն արար Աստուծոյ, | որ | իրագէտն էր ամենայնի. եւ երկայնմտութեամբ |
| 3 36:3 | | | նկուն լինել եւ զամօթ կրել, | որ | չէր արժան, մի՛ վասն |
| 3 36:3 | | | պսակդ, այլ յիս հայեաց յերկինս, | որ | կարող եմ զերծուցանել յամենայն ամօթոյ |
| 3 38:1 | | | կարգեցան յԱստուծոյ եւ հաստատեցան յարարչապետէն, | որ | ոչինչ անկարգ թողացոյց յիւր արարածս |
| 3 38:2 | | | Եւ եթէ յամենայն անցս | որ | անցանեն՝ պինդ կաս, եւ ոչ |
| 3 39:2 | | | տայր ինձ, չհայել յանցս՝ | որ | հանդերձեալ են անցանել. այլ ‘ի |
| 3 40:2 | | | եւ իմաստութեամբ տնօրինես: Իսկ ես | որ ‘ | ի պակասութիւն յաւէտ միտեմ, քան |
| 3 40:3 | | | առ ‘ի չգոյէ այլոյ՝ | որ | մխիթարիցէ զիս, յայնժամ իշխէի իրաւամբք |
| 3 40:4 | | | ունիմ զքէն, յորմէ գայ ամենայն՝ | որ | ինչ յաջողէ ինձ ‘ի բարի |
| 3 42:1 | | | եւ վասն իմ է սիրելի, | որ | ոք բարւոք թուի քեզ եւ |
| 3 42:2 | | | Այլ | որ | բարի ինչ անձին ընծայէ, զշնորհացն |
| 3 43:2 | | | մի սկիզբն դարձուսջիր: Ես եմ | որ | ուսուցանեմ մարդոյ զգիտութիւն, եւ տամ |
| 3 43:3 | | | Ես եմ | որ | զխոնարհ միտս առ քթթել ական |
| 3 43:3 | | | ուսանել ‘ի դպրոցս: Ես եմ | որ | ուսուցանեմ, ոչ աղաղակաւ բանից, ոչ |
| 3 43:3 | | | ոչ գժտութեամբ ձեռնարկութեանց: Ես եմ | որ | ուսուցանեմ զերկրաւորս արհամարհել, յաստեացս տաղտկանալ |
| 3 44:2 | | | արկեալ՝ հազիւ անագան ուրեմն մտաբերեմք: | Որ | սակաւ կամ ոչ ինչ օգտէ |
| 3 45:1 | | | Օրհնեալ ես տէր Աստուած յամենայնի, | որ | ինչ անցանէ ընդ մեզ: Տկար |
| 3 45:2 | | | Ո՞վ է մարդ, | որ | այնպէս զգուշաւոր եւ աչալուրջ յամենայնի |
| 3 45:2 | | | ինչ կամ ‘ի տարակոյս: Այլ | որ ‘ | ի քեզ տէր յուսացեալ է |
| 3 45:2 | | | իսպառ: Ո՞ւր իցէ մտերիմ բարեկամ, | որ | յամենայն ‘ի վիշտս առ բարեկամի |
| 3 45:3 | | | ո՞րպէս քաջ իմաստասիրեաց երանելին այն, | որ | ասաց. միտք իմ ‘ի Քրիստոս |
| 3 45:3 | | | ամենայնի, եւ զգուշանալ ‘ի չարէ | որ | հանդերձեալն է գալ: Եթէ եւ |
| 3 45:3 | | | բաց ‘ի քէն: Ճշմարտութիւն ես, | որ | ոչ խաբես, եւ ոչ խաբիս |
| 3 45:5 | | | օգտեցին լռելայն շնորհք յաղցաւոր կենցաղումս, | որ | գլխովին փորձութիւն կոչի եւ պատերազմ |
| 3 46:1 | | | քեզ՝ լոկոյ բանի երբեմն համբերել, | որ | սաստիկ գանից չեւ եւս |
| 3 46:2 | | | խուսափելդ ‘ի կորանաց եւ յամօթոյ | որ | վասն պակասութեանց՝ յայտ է թէ |
| 3 46:3 | | | Այլ | որ | ոչ ունի սիրտ ամփոփ, եւ |
| 3 46:3 | | | խռովի ընդ բանս նախատանաց: Իսկ | որ | յիս յուսացեալ է, եւ ոչ |
| 3 46:4 | | | յիւր կարծիս: Ոչ խռովի արդարն, | որ | ինչ եւ եկեսցէ նմա առ |
| 3 46:4 | | | Քանզի գիտէ, թէ ես եմ | որ | քննեմ զսիրտս եւ զերիկամունս. եւ |
| 3 46:4 | | | յոլովակի յաչս իմ գտանի մեղադրելի, | որ | ըստ մարդկան կարծեաց համարի գովելի |
| 3 46:5 | | | դատաւոր արդար հզօր եւ երկայնամիտ, | որ | գիտես զմարդկան տկարութիւն եւ զթիւրութիւն |
| 3 47:1 | | | ինչ է եւ սուղ ամենայն, | որ | անցանէ ընդ ժամանակի |
| 3 48:5 | | | ինչ վաղագոյն լինի ինձ ընդառաջ | որ ‘ | ի բնէ ախորժ է, կամ |
| 3 48:6 | | | տուն տանիմ: Այլ երանի՜ առն՝ | որ | վասն քո, տէր, ամենայն արարածոց |
| 3 48:6 | | | տէր, ամենայն արարածոց հրաժեշտ տայ. | որ | բնութեան բուռն առնէ, եւ զցանկութիւնս |
| 3 49:1 | | | Մատո բազում շնորհակալութիւն վերնում բարութեան, | որ | այսպէս առ քեզ գթասիրէ, գթութեամբ |
| 3 49:1 | | | յառաջադէմ լիցիս, եւ ‘ի մրցմունս | որ | առաջի կան՝ զանձն պատրաստեսցես. եւ |
| 3 49:2 | | | է ինչ յստակ եւ կատարեալ, | որ | անձին դիւրութեամբ է շաղախեալ |
| 3 49:3 | | | Հայցեա, ոչ զայն | որ | քեզ է հեշտալի եւ դիւր |
| 3 49:3 | | | է հեշտալի եւ դիւր, այլ | որ | ինձ է ընդունելի եւ ‘ի |
| 3 49:7 | | | քեզ փոյթ թէ ո՛ է | որ | զայս ասէ կամ հրամայէ: Այլ |
| 3 50:4 | | | եւ յանքնին դատաստանաց քոց երկնչել. | որ | խոշտանգես զարդարն ընդ ամպարշտի, այլ |
| 3 50:5 | | | չիք ինձ մխիթար յամենայնէ | որ ‘ | ի ներքոյ երկնից՝ բաց ‘ի |
| 3 50:5 | | | Աստուած իմ, երկնաւոր բժիշկ հոգւոց, | որ | հարկանես եւ բժշկես, իջուցանես ‘ի |
| 3 50:6 | | | յանձն առնեմ զիս, եւ զամենայն | որ | ինչ է իմ՝ յուղղութիւն. զի |
| 3 50:6 | | | մարդկան: Մինչչեւ են լեալ՝ գիտես | որ | ինչ լինելոց է առյապայ. եւ |
| 3 50:6 | | | ոք ուսուսցէ քեզ կամ յիշեցուսցէ | որ | ինչ լինի յերկրի: Դու գիտես |
| 3 50:6 | | | ինչ լինի յերկրի: Դու գիտես | որ | լաւ իցէ առ յառաջադիմութիւն իմ |
| 3 50:6 | | | անտես առներ զմեղսասէր կեանս իմ, | որ | ոչ ումեք բացերեւ է որպէս |
| 3 50:7 | | | սիրել արժան է, գովել զայն՝ | որ | մեծապէս հաճոյ է քեզ, յարգել |
| 3 50:7 | | | հաճոյ է քեզ, յարգել զայն՝ | որ | պատուական թուի քեզ, եւ անարգել |
| 3 50:7 | | | թուի քեզ, եւ անարգել զայն՝ | որ | խոտան է յաչս քո: Մի՛ |
| 3 52:1 | | | դու գթած եւ մարդասէր տէր, | որ | ոչ կամիս զկորուստ գործոց քոց |
| 3 52:4 | | | բարկութեան թշնամւոյն. անդ լուացեալ սրբի, | որ | ինչ այլուստ աղտեղացաւ |
| 3 53:2 | | | ի վերայ անձին յաղթանակել: Զի | որ | զանձն հնազանդեալ ունի, մինչեւ զգայութեանն |
| 3 53:3 | | | զանձինս հոգւով վերանալ ժամանեն: Այլ | որ | ազատօրէն ըստ հաճոյս իմ գնալ |
| 3 54:17 | | | Ոչ կամի թէ ինքն եւ | որ | ինչ իւր է քարոզեսցի, այլ |
| 3 54:17 | | | Աստուած ‘ի պարգեւս իւր օրհնեսցի, | որ | զամենայն ‘ի լոկոյ սիրոյ ‘ի |
| 3 54:18 | | | ընտրելոց, եւ առհաւատչեայ փրկութեան յաւիտենից. | որ | ամբառնայ զմարդ ‘ի սիրոյ երկրաւորաց |
| 3 55:1 | | | Տէր Աստուած իմ, | որ | արարեր զիս ըստ պատկերի քում |
| 3 55:1 | | | զի յաղթեցից իմում ապականեալ բնութեանս՝ | որ | ձգէ ‘ի մեղս եւ ‘ի |
| 3 55:1 | | | ի մարմնի իմում զօրէնս մեղաց, | որ | հակառակ կայ օրինաց մտաց իմոց |
| 3 55:2 | | | մեծի շնորհի, առ յաղթելոյ բնութեան՝ | որ | հաստատեալն է միշտ ‘ի խնամս |
| 3 55:2 | | | այսր արատոյ. մինչեւ բուն բնութեանն, | որ ‘ | ի քէն բարիոք եւ ուղիղ |
| 3 55:2 | | | ստորինս: Քանզի սակաւ այն զօրութիւն՝ | որ | մնաց, է որպէս կայծ իմն |
| 3 55:5 | | | Ո՛վ երանաւէտ շնորհ, | որ | զաղքատն հոգւով ճոխացուցանէս առաքինութեամբք, եւ |
| 3 56:4 | | | երանելի լինիս՝ եթէ առնիցես զնոսա: | Որ | ունի զպատուիրանս իմ եւ պահէ |
| 3 56:4 | | | եւ պահէ զնոսա, նա է՝ | որ | սիրէ զիս. եւ ես սիրեցից |
| 3 56:5 | | | բարւոյ աբեղայի կեանք խաչ է, | որ | տանի յարքայութիւն: Սկիզբն արարաք. ոչ |
| 3 56:6 | | | խաչի. նա եղիցի մեր օգնական, | որ | առաջնորդ է մեր եւ կարապետ |
| 3 56:6 | | | թագաւոր մեր մտանէ առաջի մեր, | որ | պատերազմի փոխանակ մեր: Արիաբար զհետ |
| 3 57:1 | | | քո գործին այս ամենայն, եւ | որ | սոցին նման պատահարք |
| 3 57:3 | | | նոյն սահման առաքինութեան կալ մնալ. | որ | ոչ վիճակեցաւ այս՝ ոչ հրեշտակաց |
| 3 57:3 | | | նախամարդոյն ‘ի դրախտի: Ես եմ՝ | որ | զտրտմեալս քաջալերութեամբ կանգնեմ, եւ զորս |
| 3 58:2 | | | ես Աստուած խռովութեան, այլ խաղաղութեան. | որ | առաւել հաստատի ‘ի ճշմարիտ խոնարհութեան |
| 3 58:4 | | | Ես եմ՝ | որ | ճանաչեմ զառաջինն եւ զյետին, ես |
| 3 58:4 | | | ինչ արժանաւորութեան նոցա կանխելոյ: Ապա | որ | ոք զմի ‘ի փոքրկանց իմոց |
| 3 58:4 | | | եւ զմեծ ես արարի: Եւ | որ | ընդ վայր հարկանէ զմի ‘ի |
| 3 58:5 | | | Այն զի, | որ | բարձրագոյն եւսն է, առաւել սիրեն |
| 3 58:5 | | | զմայլմամբ հանգչին: չիք ինչ | որ ‘ | ի բաց դարձուցանէ զնոսա, կամ |
| 3 58:7 | | | չխօսել ընդ վայրաքննութեամբ զայնպիսեաց՝ | որ ‘ | ի վեր են քան զքո |
| 3 58:7 | | | խրախուսէր: Յոյժ աստուածահաճոյ ինչ գործէ, | որ | զմեղաց իւրոց մեծութիւն եւ զառաքինութեանց |
| 3 58:7 | | | ի կարելութենէ սրբոց, քան զայն՝ | որ | զերիցութենէ կամ զկրտսերութենէ նոցա վիճի |
| 3 58:9 | | | ոչ մտանիցէք յարքայութիւնն երկնից: Զի | որ | խոնարհեցուցանէ զանձն իբրեւ զմանուկս զայս |
| 3 59:1 | | | իմ ապաւինութիւն յաստի կեանս, կամ | ո՞ր | իցէ սփոփութիւն իմ յամենայն երեւեալս |
| 3 59:1 | | | չիք ինձ վստահանալ յոք, | որ | ձեռնտու իցէ ‘ի կարիս ‘ի |
| 3 59:2 | | | սակայն զամենայն յօգուտ իմ կարգես. | Որ | բիւրօրինակ գիտես փորձել զքո սիրելիս |
| 3 59:4 | | | Զի ամենայն | որ | ինչ խաղաղութեան թուի առիթ եւ |
| 4 1:0 | | | կերա՛յք, այս է մարմին իմ, | որ | վասն ձեր բաշխի. զայս արարէք |
| 4 1:0 | | | զայս արարէք առ իմոյ յիշատակի: | Որ | ուտէ զմարմին իմ, եւ ըմպէ |
| 4 1:1 | | | Զարթուցանեն զիս գորովալիր այս բանք, | որ | լի են քաղցրութեամբ եւ սիրով |
| 4 1:3 | | | գթալիր հրաւէր: Զիա՞րդ իշխիցեմ գալ, | որ | ոչինչ բարի գիտեմ անձին իմոյ |
| 4 1:3 | | | մուծից զքեզ ‘ի տուն իմ, | որ | բազում անգամ բարկացուցի զքաղցրիկ երեսս |
| 4 1:4 | | | մուծից զքեզ ‘ի տուն իմ, | որ | հազիւ զկէս ժամու անցուցանել գիտեմ |
| 4 1:6 | | | մէջ տապանակին ուխտի եւ աւանդիցն | որ ‘ | ի նմա, եւ ‘ի մէջ |
| 4 1:6 | | | նորա. ‘ի մէջ օրինական զոհից՝ | որ | նախանկար էին հանդերձելոց, եւ ‘ի |
| 4 1:6 | | | մէջ ճշմարիտ մարմնոյ քոյ պատարագի | որ | ամենայն նախնի զոհից է լրումն |
| 4 1:12 | | | այդչափ անփոյթ են զփրկական խորհրդոյս, | որ | զերկինս ուրախ առնէ, եւ զաշխարհ |
| 4 1:13 | | | զքէն բարերար փրկիչ, հովիւ յաւիտենական, | որ | զմեզ զաղքատքս եւ զաքսորեալքս հաճեցար |
| 4 2:2 | | | եռանդեամբ ընդունել ըղձանամ: Զի՞նչ խորհիցիմ | որ | լաւ եւ օգուտ իցէ, բայց |
| 4 2:3 | | | մեղաց: Ահա խոնարհիս առ իս. | որ | չեմ արժանի համբառնալ զաչս |
| 4 2:3 | | | բայց զքեզ ինքն զհացդ կենդանի. | որ | յերկնից իջեր եւ կեանս տաս |
| 4 2:5 | | | անծախապէս ճաշակիս: Դու տէր ամենայնի, | որ | ոչինչ իմիք կարօտիս, կամեցար ‘ի |
| 4 2:6 | | | ազնուական պարգեւի եւ մեծի սփոփանաց՝ | որ | թողաւ քեզ յայսմ արտասուաց վայրի |
| 4 3:2 | | | զայդ եւ արդ ընդ իս, | որ | վասն հաւատացելոց մխիթարութեան զքեզ ‘ի |
| 4 3:2 | | | ես քաղցր կերակուր հոգւոյ. եւ | որ | արժանապէս զքեզ ճաշակէ, բաժանորդ եւ |
| 4 3:2 | | | ժառանգ լինի փառացն յաւիտենականաց: Ինձ, | որ | յոլովակի գթեմս եւ մեղանչեմ եւ |
| 4 3:3 | | | զօրացուցանէ: Իսկ արդ եթէ այժմ | որ | հաղորդիմս կամ պատարագեմ՝ բազում անգամ |
| 4 3:4 | | | քո ‘ի մեզ տէր. զի | որ | արարիչդ ես եւ կենագործօղ ամենայն |
| 4 3:4 | | | երջանիկ մտաց եւ երանելի ոգւոյ, | որ | զքեզ զտէր Աստուած իւր արժանաւորի |
| 4 3:4 | | | եւ ազնուական փեսայի գիրկս արկանէ, | որ | սիրելին է քան զամենայն սիրելիս |
| 4 3:4 | | | եւ ամենայն զարդ նոցա. զի | որ | ինչ է ‘ի նոսա գովելի |
| 4 4:1 | | | քում, ճաշակել հոգւով զքաղցրութիւն քո, | որ | յայսմ խորհրդեան որպէս յաղբեր լիուլի |
| 4 4:1 | | | ամենայնի հասու լինելոյ եւ իմանալոյ, | որ | անցանէ զանցանէ եւ զհրեշտակական նրբութեամբ |
| 4 4:3 | | | արժանաւորին լինել: Զի ո՞վ է, | որ | առ աղբիւր քաղցրութեան խոնարհութեամբ մատուցեալ |
| 4 4:4 | | | իմ լցո քաղցրութեամբ եւ գթովք, | որ | զամենեսին առ քեզ հաճեցար կոչել |
| 4 4:5 | | | նեղիմ. եւ չիք ոք | որ | օգնէ, եւ ոչ այն՝ որ |
| 4 4:5 | | | որ օգնէ, եւ ոչ այն՝ | որ | ապրեցուցանէ եւ կեցուցանէ, բայց միայն |
| 4 4:5 | | | եւ ‘ի գովեստ անուան քո, | որ | զմարմին քո եւ զարիւն՝ կերակուր |
| 4 5:1 | | | յարգ քահանայից, որոց տուեալ է | որ | ինչ չէ տուեալ հրեշտակաց |
| 4 5:1 | | | Այո՝ Աստուծոյ պաշտօնեայ է քահանայ, | որ | զԱստուծոյ բանն ‘ի կիր արկանէ |
| 4 5:3 | | | ի թիկանց, զի ամենայն վշտաց՝ | որ | գան յայլոց՝ մտադիւր վասն Աստուծոյ |
| 4 7:1 | | | գտանել ‘ի քեզ ծանր ինչ, | որ | ստգտանիցէ զքեզ եւ չհամարձակեցուսցէ |
| 4 7:4 | | | ի հաղորդութեան: Եթէ արասցէ մարդ՝ | որ | ինչ անկ է նմա, եւ |
| 4 7:4 | | | կենդանի եմ ես, ասէ տէր, | որ | ոչ կամիմ զմահ մեղաւորին, այլ |
| 4 8:1 | | | մինչեւ չմնալոյ իմիք յիս՝ | որ | ոչ բովանդակ ընծայեցաւ ‘ի պատարագ |
| 4 9:1 | | | Տէր, ամենայն ինչ քոյ է, | որ | ինչ յերկինս եւ որ ինչ |
| 4 9:1 | | | է, որ ինչ յերկինս եւ | որ | ինչ յերկրի: Ցանկամ զանձն իմ |
| 4 9:6 | | | զբարկութիւն, եւ զհակառակութիւն. եւ զամենայն | որ | ինչ վնասակար է սիրոյ, եւ |
| 4 10:5 | | | երջանիկ է նա եւ աստուածահաճոյ, | որ | այնպէս կեայ եւ այնպէս մաքուր |
| 4 10:5 | | | սթափել պարտ է, եւ առնել | որ | ինչ հնար է յիւրն կողմանէ |
| 4 10:6 | | | խորհրդոյն: Զի մարթ է ամենայնի, | որ | ջերմեռանդն իցէ, յամենայն օր եւ |
| 4 10:7 | | | | Որ | ոչն պատրաստի, բայց ‘ի գալ |
| 4 10:7 | | | յոլովակի անպատրաստ գտանի: Երանի՜ այնմ՝ | որ | մատուցանէ տեառն զանձն յողջակէզ, քանիցս |
| 4 11:4 | | | Մին է սեղան սուրբ բեմին, | որ | ունի զհացն սրբութեան, զմարմին Քրիստոսի |
| 4 11:4 | | | վարդապետութիւն սուրբ՝ ուսուցիչ ուղիղ հաւատոյ, | որ | անստերիւր առաջնորդէ ‘ի ներքին կողմն |
| 4 11:5 | | | զքէն արարիչ եւ փրկիչ մարդկան, | որ ‘ | ի ցուցանել ամենայն աշխարհի զսէր |
| 4 11:6 | | | մի՛ լուիցի ինչ բան, բայց | որ | սուրբ իցէ եւ վայելչական եւ |
| 4 12:0 | | | Թէ | որ | հաղորդելոցն է, բազում
զգուշութեամբ պատրաստել |
| 4 12:1 | | | դառնութեան անձին քոյ: Քանզի ամենայն | որ | սիրէ, սիրողի իւրում սիրեցելում ազնիւ |
| 4 12:2 | | | զմարմին սիրեցելոյ տեառն Աստուծոյ քոյ, | որ | յանձն առնու գալ առ քեզ |
| 4 12:2 | | | գալ առ քեզ: Ես եմ | որ | կոչեցի եւ հրամայեցի այսմ այսպէս |
| 4 12:4 | | | պահանջի զկնի, քան զջերմեռանդն պատրաստութիւնն՝ | որ | յառաջն: Քանզի բարիոք պահպանութիւնն զհետ |
| 4 13:1 | | | զի յայնմհետէ ոչ ոք իցէ | որ | զիս շարժեսցէ, կամ բնաւ իսկ |
| 4 13:2 | | | քաղցր է հոգի քո, տէր, | որ ‘ | ի ցուցանել զքաղցրութիւն քո առ |
| 4 13:2 | | | քո առ որդիս, անուշակ հացիւ՝ | որ | իջեալ է յերկնից՝ յանձն առնուս |
| 4 13:2 | | | իք այլ ազգ այնպէս մեծ, | որ | ունիցի Աստուածս իւր հպաւորս, որպէս |
| 4 13:3 | | | Զի | ո՞ր | ազգ է այնպէս ազնուական, որպէս |
| 4 13:3 | | | ազնուական, որպէս ազգ քրիստոնէից. կամ | ո՞ր | ստեղծուած ‘ի ներքոյ երկնից այնպէս |
| 4 13:3 | | | սիրելի, որպէս եռանդնոտ ոգի. առ | որ | մտանէ Աստուած կերակրել զնա իւրով |
| 4 13:3 | | | սքանչելի զիջմանս, ո՜վ անչափ սիրոյս՝ | որ | ցուցաւ առ մարդիկ: Այլ զի՞նչ |
| 4 14:2 | | | Ո՜վ ճշմարիտ վառեալ հաւատոյ սոցա, | որ | ցոյց մեծ է լինելոյ քոյ |
| 4 15:2 | | | բառնի: Փոքր իմն է երբեմն, | որ | զշնորհն խափանէ եւ ծածկէ. սակայն |
| 4 15:2 | | | զայն, եւ ոչ մանաւանդ մեծ, | որ | մեծի բարւոյ է խափանարար: Եւ |
| 4 15:3 | | | իբրեւ զհաճոյս կամացն Աստուծոյ: Ապա | որ | ոք զիւր կամս միամիտ սրտիւ |
| 4 15:4 | | | յաւիտեան: Ահա այսպէս օրհնեսցի այր, | որ | խնդրէ զտէր յամենայն սրտէ իւրմէ |
| 4 15:4 | | | զտէր յամենայն սրտէ իւրմէ, եւ | որ | ոչ առնու զնանրութիւն յանձն իւր |
| 4 16:1 | | | են ամենայն ներքինք իմ, եւ | որ | միայն կարողդ ես լիով զիս |
| 4 17:2 | | | պահել. այլ զիս, եւ զամենայն | որ | ինչ է իմ, քեզ կամակար |
| 4 17:3 | | | ըղձիւ ասէր. Իսկ բարեկամ փեսային, | որ | կայ եւ լսէ նմա, ուրախութեամբ |
| 4 17:3 | | | հանդերձ ամենայն առաքինութեամբք եւ գովութեամբք՝ | որ | յամենայն արարածոց յերկինս եւ յերկրի |
| 4 17:4 | | | անչափ օրհնութեան եւ անբաւ փառատրութեան, | որ | քեզն վայելեն ըստ առաւելութեան անպատում |
| 4 18:1 | | | կամիս խարդաւանել ‘ի վիհ երկբայութեան: | Որ | քննիչ է մեծվայելչութեան, մղձկի ‘ի |
| 4 18:1 | | | բարեպաշտ եւ խոնարհ քննութիւն ճշմարտութեան, | որ | պատրաստ է միշտ ուսանել, եւ |
| 4 18:2 | | | Երանի՜ պարզմտութեան, | որ | զդժուարին խնդրոց ճանապարհ թողու, եւ |
| 4 18:2 | | | չիմանաս եւ չտանիս | որ | ինչ ստոր է քան զքեզ |
| 4 18:3 | | | խորհուրդս քո. եւ մի՛ երկբայութեանց, | որ ‘ | ի սադրելոյ սատանայի, տար պատասխանի |
| 4 18:4 | | | խաբէ զքեզ Աստուած. այլ խաբի՝ | որ | կարի իմն հաւատայ անձին: Գնայ |