1 21:2 | | | սուրբ զղջութեան: Երանի՜, որ հրաժարէ | յամենայնէ՝ | որ զխիղճ իւր արատէ կամ |
1 25:4 | | | վարուց. բուռն ‘ի բաց քեցիլ | յամենայնէ, | յոր ախտաբար միտէ բնութիւնն. եւ |
1 25:5 | | | տեսանել զխեղաբարոյս, որք անգործ են | յամենայնէ՝ | յոր կոչեցան: Զիա՜րդ վնասակար է |
2 7:1 | | | տայ թոյլ կորնչել ‘ի սպառ: | Յամենայնէ | պարտ է քեզ երբեմն որոշիլ |
2 8:5 | | | կանխեսցէ եւ ձգեսցէ զքեզ. զի | յամենայնէ | թափուր լեալ եւ զերծ, միայնդ |
2 11:4 | | | գտանի ոք այնպէս հոգեւոր, որ | յամենայնէ | իցէ մերկացեալ: Քանզի զճշմարիտ աղքատն |
3 1:2 | | | լքեալ թողցիս յարարչէդ: Ապա հրաժարեալ | յամենայնէ, | արարչի քում լեր հաճոյ եւ |
3 4:4 | | | մի՛ ինչ քեզ մեծ թուեսցի | յամենայնէ | զոր առնես: Մի՛ ինչ պատուական |
3 26:2 | | | մի՛ ‘ի հեշտութիւնս ըմբռնեցայց. եւ | յամենայնէ՝ | որ ոտնառու է հոգւոյ, զի |
3 40:1 | | | ոչինչ բարի յինէն ունիմ. այլ | յամենայնէ | յետնեալ եմ, եւ միշտ յոչինչ |
3 50:5 | | | արտաքոյ: չիք ինձ մխիթար | յամենայնէ | որ ‘ի ներքոյ երկնից՝ բաց |
3 53:2 | | | Բայց զայսպիսի զատուցեալ սիրտ ունել | յամենայնէ՝ | խօթամիտն դեռ ոչ իմանայ, եւ |
4 8:2 | | | վճիռ. Եթէ ոք ոչ հրաժարեսցէ | յամենայնէ, | ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել |