| 1 2:4 | | | ծանունս յանցուցեալ, սակայն չէ | արժան | քեզ լաւ քան զնա զանձն |
| 1 10:2 | | | մի՛ դատարկ անցցէ ժամանակն: Եթէ | արժան | եւ օգուտ իցէ խօսել, որ |
| 1 15:1 | | | վասն սիրոյ մարդկան չէ | արժան | առնել ինչ չար. բայց վասն |
| 1 15:1 | | | կամ ‘ի լաւ եւս փոխել՝ | արժան | է: Զի ‘ի լինել այսմ |
| 1 19:4 | | | է առնել. եւ չէ | արժան | ամենեցուն միօրինակ յայնս ձեռնարկել |
| 1 20:7 | | | քեզ տեսանել, զոր չէ | արժան | ստանալ: Անցանէ աշխարհ, եւ ցանկութիւն |
| 2 11:3 | | | անձին անխառն: Ո՞չ վարձկանս կոչել | արժան | իցէ զամենեսին, որք միշտ ‘ի |
| 3 3:1 | | | սնոտի հաճոյս. այլ լռութեամբ լսել | արժան | է, եւ ամենայն խոնարհութեամբ եւ |
| 3 11:4 | | | բարւոք թուիցի, իսկ եւ իսկ | արժան | է երթալ զհետ. եւ ոչ |
| 3 14:3 | | | երեւեսցի յիս ինչ բարի: Քանի՜ | արժան | է ինձ ‘ի խոր խոնարհել |
| 3 18:2 | | | առաւելապէս կատարելով զպատուիրան հօր քոյ, | արժան | է ինձ թշուառացեալ մեղաւորիս ըստ |
| 3 25:5 | | | արդարացուսցես՝ որպէս թէ չէր | արժան | քեզ զայդ ամենայն կրել, այլ |
| 3 26:4 | | | Զամենայն յանձնէ մերժել չէ | արժան, | զի պարտ է զբնութեան պէտս |
| 3 27:1 | | | ցանկար այնմ՝ զոր չէ | արժան | ստանալ. եւ մի՛ ստանար զայն |
| 3 36:3 | | | զամօթ կրել, որ չէր | արժան, | մի՛ վասն այդր խոժոռիր, եւ |
| 3 43:4 | | | բաշխող իւրաքանչիւր ումեք՝ որպէս եւ | արժան | թուիցի ինձ |
| 3 45:3 | | | բանս, մինչեւ ոչ վաղվաղակի հաւատալ | արժան | է, թէպէտ եւ ‘ի սկզբան |
| 3 46:4 | | | ուղիղ թուիցի: Ապա յիս դիմել | արժան | է յամենայն դատս, եւ ոչ |
| 3 50:3 | | | փորձելոյ ծառայի քո: Հայր սիրելի, | արժան | է՝ զի ‘ի ժամուս յայսմիկ |
| 3 50:7 | | | պարտ է, սիրել զոր սիրել | արժան | է, գովել զայն՝ որ մեծապէս |
| 3 55:3 | | | կատարելութեան ճանաչեմ. եւ թէ զիարդ | արժան | իցէ ինձ գործել, զայն քաջ |
| 3 56:5 | | | Սկիզբն արարաք. ոչ յետս ընկրկիլ | արժան | է, եւ ոչ թողուլ ‘ի |
| 3 57:1 | | | աւելի եւս լինէր, չէր | արժան | քեզ խռովիլ: Բայց արդ թո՛ղ |
| 3 59:2 | | | սիրելիս: Յոր հանդէս ոչինչ նուազ | արժան | է ինձ սիրել զքեզ եւ |
| 4 1:5 | | | կենարար եկաւորութեան աստուածութեանդ չէր | արժան | անարժան ինչ խորհրդոյ յիս գալ |
| 4 1:12 | | | զայսպիսի անպատում պարգեւ ոչ որպէս | արժան | է՝ մտաբերէ, եւ ‘ի հանապազորդ |
| 4 4:4 | | | այսորիկ եթէ չէ ինձ | արժան | հանել ‘ի լրութենէ անտի աղբերն |
| 4 11:1 | | | քոյ եւ սրբոց քոց հրեշտակաց՝ | արժան | էր սրտի իմոյ գլխովին վառիլ |
| 4 15:2 | | | խափանէ եւ ծածկէ. սակայն թէ | արժան | իցէ փոքր կոչել զայն, եւ |