| 1 1:5 | | | Յուշ լիցի քեզ ստէպ առակն, | թէ | ոչ յագեսցի ակն տեսանելով, եւ |
| 1 2:3 | | | այնչափ ծանրագոյն համար ունիս տալ, | թէ | ոչ սրբագոյն կեանս վարես: Ապա |
| 1 2:3 | | | քաջահմուտ գոլ, եւ զայն գիտասջիր, | թէ | կայ բազում ինչ, զոր ոչ |
| 1 2:3 | | | քան զքեզ գիտունք եւ օրէնսգէտք: | Թէ | կամիս գիտել ինչ կամ ուսանել |
| 1 3:1 | | | որոց ոչ յանդիմանիցիմք ‘ի դատաստանի՝ | թէ | զմէ՛ ոչ գիտացաք: Մեծ անմտութիւն |
| 1 3:5 | | | ոչ լինի առ մեզ հարցփորձ, | թէ | զի՞նչ ընթերցաք, այլ թէ զի՞նչ |
| 1 3:5 | | | հարցփորձ, թէ զի՞նչ ընթերցաք, այլ | թէ | զի՞նչ գործեցաք. եւ ոչ, թէ |
| 1 3:5 | | | թէ զի՞նչ գործեցաք. եւ ոչ, | թէ | քանի՞ ճարտար խօսեցաք, այլ թէ |
| 1 3:5 | | | թէ քանի՞ ճարտար խօսեցաք, այլ | թէ | քանի՞ կրօնասիրութեամբ քաղաքավարեցաք: Ասա՛ ինձ |
| 1 3:5 | | | այլք վայելեն, եւ չգիտեմ | թէ | խորհից՞ին ինչ զնոցանէ: Ի կենդանութեան |
| 1 3:6 | | | վաղվաղակի անցանեն փառք աշխարհի: Երանի՜ | թէ | վարք նոցա ընդ գիտութիւն իւրեանց |
| 1 5:1 | | | Մի՛ գայթակղեցուսցէ զքեզ մատենագրին անուն, | թէ | շատ կամ սակաւ իցէ նորա |
| 1 5:1 | | | ձգեսցէ զքեզ յընթերցումն: Մի՛ խնդրեր, | թէ | ո՞յր զայս ինչ իցէ ասացեալ |
| 1 5:1 | | | իցէ ասացեալ, այլ մի՛տ դիր, | թէ | զի՛նչ ասէ |
| 1 6:1 | | | եւ դիւրաշարժ է ‘ի ցասումն, | թէ | ոք նմա ընդդէմ դառնայ |
| 1 7:2 | | | Մի՛ պարծիր յինչս, | թէ | ունիս. եւ մի՛ ‘ի բարեկամս |
| 1 7:2 | | | ունիս. եւ մի՛ ‘ի բարեկամս, | թէ | հզօր են. այլ յԱստուած, որ |
| 1 7:3 | | | Աստուծոյ յոռեգոյն իցես, որ գիտէ | թէ | զինչ կայ ‘ի մարդ: Մի՛ |
| 1 7:3 | | | անհաճոյ են յաճախ հաճոյք մարդկան: | Թէ | ունիս ինչ բարի, հաւատա թէ |
| 1 7:3 | | | Թէ ունիս ինչ բարի, հաւատա | թէ | այլք լաւ եւս, զի ‘ի |
| 1 9:1 | | | Եւ չստանան զազատութիւն մտաց, | թէ | ոչ ‘ի բոլոր սրտէ վասն |
| 1 9:2 | | | Ճշմարիտ է | թէ | ամենայն ոք մտադիւր գործէ ըստ |
| 1 9:3 | | | քան տալ: Մարթ իսկ է, | թէ | իւրաքանչիւրոց կարծիք իցեն բարի. Այլ |
| 1 10:1 | | | ի գերութիւն մատնիմք: Ո՞ տայր, | թէ | յոլովակի լռէի, եւ չլինէի |
| 1 11:6 | | | ընդդէմ կամաց անձին գնալ: Արդ | թէ | չես յաղթօղ ‘ի փոքունս |
| 1 11:6 | | | զքեզ յառաւել դժուարութիւն: Եթէ գիտէիր | թէ | քանի՛ խաղաղութիւն՝ անձինդ բարեկրութիւն, ժրագոյն |
| 1 12:1 | | | բազում անգամ յիշեցուցանեն մարդոյ ճանաչել՝ | թէ | յաքսորս է, եւ չդնել |
| 1 12:2 | | | խորհրդոց տառապի, յայնժամ առաւել իմանայ | թէ | պէտս ունի Աստուծոյ օգնականութեան. Առանց |
| 1 12:2 | | | լիցի: Եւ յայնժամ խելամուտ լինի | թէ | կատարեալ ապահովութիւն եւ լիուլի խաղաղութիւն |
| 1 13:1 | | | ննջէ, այլ շրջի եւ խնդրէ | թէ | զո՛ կլանիցէ: չիք ոք |
| 1 13:4 | | | այլ քաջալերեա զնա, որպէս կամէիր | թէ | առնէին ընդ քեզ |
| 1 13:5 | | | զկար մեր, այլ փորձութիւնն յայտնէ | թէ | զի՛նչ եմք: Սակայն արթուն կալ |
| 1 13:8 | | | եւ ‘ի վիշտս փորձի մարդ, | թէ | որչափ ինչ օգտեցաւ. եւ յայնս |
| 1 15:2 | | | կամաց ծառայէ: Բազում անգամ երեւի | թէ | սէր, եւ է առաւել մարմնասիրութիւն |
| 1 15:3 | | | որպէս ‘ի վախճան զմայլմամբ հանգչին: | Թէ | ոք կայծ մի ունէր զճշմարիտ |
| 1 15:3 | | | ունէր զճշմարիտ սիրոյ, իմանայր արդեօք | թէ | երկրաւորքս, ամենայն լի են ունայնութեամբք |
| 1 16:2 | | | ի հաճոյ քո: Մտադիւր կամիմք, | թէ | այլք իցեն կատարեալք. բայց զմեր |
| 1 16:3 | | | Կամիմք | թէ | այլք խստիւ յանդիմանեսցին. եւ մեք |
| 1 16:3 | | | այլոց համարձակութիւն. բայց ոչ կամիմք | թէ | զլասցին մեր խնդիրք: Կամիմք թէ |
| 1 16:3 | | | թէ զլասցին մեր խնդիրք: Կամիմք | թէ | յայլ պահեսցի խստութիւն կանոնի. եւ |
| 1 16:3 | | | լինել կանոնի: Ապա յայտ է | թէ | դուն ուրեմն խորհիմք զընկերէն՝ որպէս |
| 1 16:4 | | | զմիմեանս ուսուցանել եւ խրատել: Եւ | թէ | քանի յառաջադէմ է ոք յառաքինութեան |
| 1 16:4 | | | ոչ տկարացուցանեն, այլ յայտ առնեն | թէ | որպիսի ոք է |
| 1 18:3 | | | եւ յազգայնոց հրաժարեալ ունել. հազիւ | թէ | զպէտս կենաց առնուին. իսկ մարմնոյ |
| 1 18:5 | | | արդ եւս հետք շաւղաց նոցա, | թէ | արդարեւ սուրբք էին եւ կատարեալք |
| 1 18:5 | | | Եւ այժմ մեծ ոմն համարի, | թէ | ոք չեղեւ օրինազանց, թէ |
| 1 18:5 | | | թէ ոք չեղեւ օրինազանց, | թէ | ոք վշտաց եկելոց՝ համբերութեամբ ժուժել |
| 1 18:6 | | | առ մեղկութեան եւ գաղջութեան: Երանի՜ | թէ | ոչ ննջէր երբէք ‘ի քեզ |
| 1 19:1 | | | եւ յեռանդն զմեզ զարթուցանել, որպէս | թէ | այն օր իցէ սկիզբն դարձի |
| 1 19:2 | | | որ քաջ զարգանալ կամիցի: Զի | թէ | որ արիաբար առաջադրէ, բազում անգամ |
| 1 19:4 | | | | Թէ | չես ձեռնհաս անդադար զքեզ |
| 1 19:4 | | | ընդ երեկս քննեա զվարս քո, | թէ | զիա՞րդ անցուցեր զայն օր ‘ի |
| 1 19:6 | | | է մեզ առաջադրել ինչ, որպէս | թէ | յայնժամ հանդերձեալ իցեմք յաշխարհէ աստի |
| 1 19:6 | | | զամենայն պահպանութիւնս զգուշագոյն պահել. որպէս | թէ | ակն ունելով ընդ հուպ զվարձս |
| 1 19:7 | | | Եւ | թէ | յապաղեսցէ, համարեսցուք զանձինս դեռ անպատրաստս |
| 1 20:1 | | | քեզ բերեն եւ ոչ զբօսանս: | Թէ | անձնապահ լինիս յաւելորդ զրուցաց եւ |
| 1 20:8 | | | զամենայն զաստիս տեսանէիր, զի՞նչ էր՝ | թէ | ոչ տեսնիլ սնոտի: Ամբարձ զաչս |
| 1 20:8 | | | իք գտանել այլուր խաղաղութիւն այդպիսի: | Թէ | չէիր ելեալ արտաքս, եւ |
| 1 21:1 | | | ցոփութիւն վաղ կորուսանէ: Զարմանք են, | թէ | զիա՞րդ հնար է մարդոյ խնդալից |
| 1 21:3 | | | յաստի կեանս, մանաւանդ զմարմնականս: Բայց | թէ | վրէպ եմք յաստուածայնոցն, կամ գուն |
| 1 21:4 | | | եթէ յընկերն, ‘ի միտ առնու | թէ | չկայ ոք յաշխարհի աստ |
| 1 21:5 | | | | Թէ | ստէպ խորհէիր զմահուանէ քումմէ, քան |
| 1 21:5 | | | ժրագոյնս արդեօք ուղղէիր զքեզ: Եւ | թէ | զհանդերձեալ պատժոց դժոխոց կամ քաւարանի |
| 1 22:3 | | | ի ձեռն բերեն, մինչ զի | թէ | հնար էր միշտ կեալ յաշխարհի |
| 1 22:5 | | | ջուր, մինչեւ ժամանեսցես ‘ի հանգիստ: | Թէ | ոչ բուռն առնես անձին, ոչ |
| 1 22:6 | | | եւ յետ ժամուն գործես, որպէս | թէ | չէիր ինչ առաջադրեալ: Ապա |
| 1 22:7 | | | ի գնացս մեր: Ո՞ւր էր | թէ | անդրէն յուսումն խոնարհէաք քաջ վարուց |
| 1 23:1 | | | քեզ օր մահու. արդ տե՛ս | թէ | զիարդ կաս. այսօր է ոք |
| 1 23:1 | | | գործս եւ ‘ի խորհուրդս, որպէս | թէ | այսօր հանդերձեալ էիր մեռանել: Եթէ |
| 1 23:1 | | | անստոյգ է, եւ զի՞ գիտես | թէ | հասանիցես վաղուի |
| 1 23:2 | | | յոլովակի յաւելուն զյանցուածս: Ո՞ տայր, | թէ | օր մի բարւոք քաղաքավարեալ էաք |
| 1 23:3 | | | լինել առաւօտու դիր ‘ի մտի, | թէ | չես հասանելոց յերեկոյն: Եւ |
| 1 23:4 | | | լինել ‘ի կեանս, որպիսի կամի | թէ | գտցի ‘ի մահու: Քանզի մեծ |
| 1 23:4 | | | այլ ‘ի հիւանդութեան չգիտեմ | թէ | կարող ի՞նչ իցես: Սակաւք ‘ի |
| 1 23:5 | | | բարի, քան յուսալ յօգնութիւն այլոց: | Թէ | ոչ այժմ հոգաս վասն անձին |
| 1 23:5 | | | ուղղութեան խնդրեսցես, եւ չգիտեմ | թէ | գտցես |
| 1 24:1 | | | Յամենայնի հայեաց ‘ի կատարածն, եւ | թէ | ո՛րպէս կալոց ես առաջի անաչառ |
| 1 24:5 | | | Յայնժամ յայտնեսցի | թէ | իմաստուն էր յայսմ աշխարհի, որ |
| 1 24:6 | | | ծանունց ապրեսցիս: Աստ յառաջագոյն փորձեա, | թէ | որո՛յ իմիք ժուժալ բաւես առ |
| 1 24:7 | | | մեղանչել, չեն ինչ զարմանք | թէ | երկնչի ‘ի մահուանէ եւ ‘ի |
| 1 24:7 | | | դատաստանէ: Բայց բարւոք է, զի | թէ | ոչ սէրն խոտորեցուցանէ զքեզ ‘ի |
| 1 25:1 | | | ծառայութեանն Աստուծոյ. եւ խորհեաց ստէպ, | թէ | յի՞նչ կոչեցար եւ զիա՞րդ թողեր |
| 1 25:1 | | | առատ ‘ի հատուցումն: Լեր քաջայոյս, | թէ | հասցես յաղթանակի. այլ չէ |
| 1 25:2 | | | եւ խորհէր ընդ միտս, իցէ՞ | թէ | ժուժկալիցեմ իսպառ, անդէն առ յԱստուծոյ |
| 1 25:2 | | | յապայ. այլ յաւէտ ջանացաւ խնդրել, | թէ | զինչ են կամք Աստուծոյ հաճոյն |
| 1 25:5 | | | դիր քումդ յառաջադիմութեան, որպէս զի | թէ | բարի ինչ օրինակ տեսանես կամ |
| 1 25:5 | | | վառեսցիս բորբոքեսցիս լինել նմանող: Ապա | թէ | ըստգիւտ ինչ յայլս տեսանես, զգոյշ |
| 1 25:5 | | | լեր չառնել զնոյն. եւ | թէ | արարեր երբէք, փութա վաղագոյն ուղղեր |
| 1 25:6 | | | եկաւորէր ‘ի սիրտ մեր, ո՜վ | թէ | զիա՛րդ վաղվաղակի եւ լիով լինէր |
| 1 25:9 | | | Երանի՜ | թէ | ոչ այլ ինչ մնայր մեզ |
| 1 25:9 | | | եւ ‘ի բերանոյ օրհնել: Երանի՜ | թէ | ոչ ինչ պէտք էին քեզ |
| 1 25:9 | | | որ կարեաց մարմնոյ ծառայես: Երանի՜ | թէ | չէին ‘ի միջի այս |
| 1 25:11 | | | Յուշ լիցի քեզ վախճանն, եւ | թէ | ժամանակն կորուսեալ այլ ոչ դառնայ |
| 1 25:11 | | | ջանից ոչ երբէք ստասցիս զառաքինութիւնս: | Թէ | սկիզբն առնես գաղջանալոյ, սկիզբն առնես |
| 2 1:2 | | | այլում ամենայնի մի՛ տար մուտ: | Թէ | է ‘ի քեզ Քրիստոս, մեծատուն |
| 2 1:3 | | | սիրելի. եւ մի՛ յոյժ տրտմեսցիս, | թէ | ուրեք երբէք ընդդէմ դառնայ եւ |
| 2 1:3 | | | քո կողմն են, հնար է | թէ | վաղիւ դիմադարձ գտցին. եւ զսորին |
| 2 1:4 | | | քո առ Քրիստոս անդադար ուղղեսցին: | Թէ | ոչ գիտես խոկալ զբարձունս եւ |
| 2 1:4 | | | վէրս նորա մտադիւր բնակեաց: Զի | թէ ‘ | ի վէրս եւ ‘ի պատուական |
| 2 1:5 | | | եւ չարախօսք. եւ դու կամի՞ս | թէ | ամենեքին քո բարեկամք իցեն եւ |
| 2 1:5 | | | բարերարք: Ի՞ւ պսակեսցի քո համբերութիւն, | թէ | ոչինչ վիշտ ընդ առաջ լինիցի |
| 2 1:8 | | | մարդոյ, որպէս խառնակ սէր արարածոց: | Թէ | հրաժարիս յարտաքին մխիթարութենէ, կարող լիցիս |
| 2 2:1 | | | Մի՛ համարիր ինչ | թէ | ոք ‘ի քո կողմն իցէ |
| 2 2:1 | | | օգուտ է յոյժ բազում անգամ, | թէ | այլք զմեր պակասութիւնս ծանիցեն եւ |
| 2 3:1 | | | օգուտ էր նմա առնել: Խորհի, | թէ | զի՛նչ այլոց անկ էր առնել |
| 2 3:1 | | | էր առնել. եւ չխորհի, | թէ | զինչ նմա է անկ: Ապա |
| 2 3:2 | | | առնուս յանձն: Իրաւացի եւս լինէր, | թէ | զքէն ամբաստան լինէիր, եւ զեղբայր |
| 2 3:2 | | | զեղբայր քո արդարացուցանէիր: Եթէ կամիս | թէ | այլք քեզ տարցին, տա՛ր եւ |
| 2 4:2 | | | որոյ սուրբ է սիրտ: Եւ | թէ | է ուրեք նեղութիւն եւ վիշտ |
| 2 5:1 | | | Քաջ վաղվաղակի խորհիմք եւ կշռեմք, | թէ | զի՛նչ յայլոց կրեմք. բայց թէ |
| 2 5:1 | | | թէ զի՛նչ յայլոց կրեմք. բայց | թէ | որչափ ինչ այլք ‘ի մէնջ |
| 2 5:1 | | | կրեն, յայն ինչ ոչ հայիմք: | Թէ | ոք բարիոք եւ ուղիղ զիւրսն |
| 2 5:2 | | | երբէք լինիս ներանձնացեալ եւ փոյթեռանդն, | թէ | ոչ լռես զօտարոտուոց, եւ առաւելապէս |
| 2 5:2 | | | եւ առաւելապէս ‘ի քեզ հայիս: | Թէ | Աստուծոյ եւ անձին միտ դնես |
| 2 6:1 | | | յամենայնի եւ անհանգիստ: Քաղցրութեամբ հանգիցես, | թէ | սիրտ քո ոչ ստգտանէ զքեզ |
| 2 6:1 | | | խաղաղութիւն ամպարշտաց, ասէ տէր: Եւ | թէ | ասիցեն. ‘ի խաղաղութեան եմք, ոչ |
| 2 6:2 | | | սրտէ ոչ արհամարհէ, յայտ է | թէ | զերկնաւոր փառս ոչ սիրէ: Մեծ |
| 2 6:3 | | | եթէ գովիս. եւ ոչ անարգ, | թէ | արհամարհիս: Որ ինչ ես՝ այն |
| 2 6:3 | | | քան զոր Աստուած վկայէ զքէն: | Թէ | հայիս, զինչ ‘ի ներքս ‘ի |
| 2 6:3 | | | քեզ ես, ոչ ինչ հոգասցիս | թէ | զինչ խօսեցան զքէն մարդիկ: Մարդ |
| 2 6:4 | | | խնդրէ վասն իւր, յայտ է | թէ | բոլորովին վստահ է յԱստուած: Զի |
| 2 7:2 | | | որպէս թագաւոր յաթոռ իւր բազմել: | Թէ | գիտէիր քաջ դատարկել զքեզ յամենայն |
| 2 7:3 | | | երեւոյթ մարդկան միայն հայիս: Զի | թէ | յայլս խնդրես զքո սփոփանս եւ |
| 2 8:3 | | | եթէ յօժարեսցիս յարտաքինս խոտորել: Եւ | թէ | զնա հալածեցեր եւ կորուսեր, յո՞ |
| 2 8:3 | | | քեզ հնար բարիոք կեալ. եւ | թէ | ոչ եղիցի քեզ Յիսուս առաւել |
| 2 8:3 | | | ամենայն ունել քեզ ոսոխ, քան | թէ | զՅիսուս բարկացեալ: Ապա յամենայն սիրելեաց |
| 2 8:4 | | | իք ոք նմանող: Մի՛ յօժարեսցիս, | թէ | ոք առ քեզ ‘ի սրտի |
| 2 8:5 | | | ոչ լիցի քեզ այդմ ժամանել, | թէ | ոչ շնորհ նորա կանխեսցէ եւ |
| 2 8:5 | | | չքաւորի եւ տկարանայ, եւ որպէս | թէ ‘ | ի տանջանս մատնի, Յայսմ ամենայնի |
| 2 9:1 | | | տանին: Եւ զի՞նչ զարմանք են, | թէ | չզգայ ինչ ծանրութիւն, որ |
| 2 9:2 | | | լքեալ թողցիս ‘ի բարեկամէ, գիտելով | թէ | պարտ է ամենեցուն մեզ հուսկ |
| 2 9:4 | | | բայց եւ ‘ի միտ առջիր, | թէ ‘ | ի պարգեւաց Աստուծոյ է այն |
| 2 9:5 | | | Ես ասացի ‘ի բարեկենդանութեան իմում, | թէ | ոչ սասանեցայց յաւիտեան: Իսկ թէ |
| 2 9:5 | | | թէ ոչ սասանեցայց յաւիտեան: Իսկ | թէ | զի՛նչ ‘ի մեկնել շնորհաց զգայր |
| 2 11:1 | | | ինչ ‘ի նմանէ ընդունին: Բայց | թէ | թաքչի Յիսուս ‘ի նոցանէ եւ |
| 2 11:4 | | | պակաս է նմա. յայտ է | թէ | ինչ մի, որ մեծապէս պիտոյ |
| 2 11:4 | | | իբրեւ արասցէ զամենայն՝ զոր գիտէր | թէ | պարտ է առնել, համարեսցի թէ |
| 2 11:4 | | | թէ պարտ է առնել, համարեսցի | թէ | չէ ինչ իւր արարեալ |
| 2 12:2 | | | ընդ նմին եւ կեցցես. եւ | թէ | կցորդ լինիս տանջանացն, կցորդ լիցիս |
| 2 12:5 | | | | Թէ | մտադիւր զխաչն բառնաս, բարձցէ զքեզ |
| 2 12:7 | | | հանգիստ եւ խնդութիւն: Խաբիս, խաբիս, | թէ | այլ ինչ խնդրես, եւ ոչ |
| 2 12:8 | | | ինչ անմասն ‘ի մխիթարութենէ. գիտելով | թէ | մեծապէս առաւելու շահ անձին ‘ի |
| 2 12:9 | | | աստի քեզէն կարողանաս առնել: Բայց | թէ ‘ | ի տէր յուսացեալ ես, տացի |
| 2 12:11 | | | քեզ նեղութեան վասն Քրիստոսի, ծանիր | թէ | յաջողեալ է քեզ. զի գտեր |
| 2 12:13 | | | Երանի՜ | թէ | արժանի լինէիր կրել ինչ վասն |
| 2 12:14 | | | Գիտելով գիտասջիր, | թէ | պարտ է քեզ կեանս վարել |
| 2 12:14 | | | ոք է արժանի հասանել երկնաւորաց, | թէ | ոչ յանձն առնու համբերել վասն |
| 2 12:14 | | | մտադիւր չարչարիլ վասն Քրիստոսի: Եւ | թէ ‘ | ի ձեռս էր քոյ ընտրել |
| 2 12:15 | | | | Թէ | արդարեւ կայր ինչ լաւ եւ |
| 2 12:15 | | | եւ քննեալ, յայս կնքեսցուք զբանս. | թէ | բազում նեղութեամբ պարտ է մեզ |
| 3 2:0 | | | | Թէ | ճշմարտութիւնն ներքուստ խօսի
լռելեայն |
| 3 3:0 | | | | Թէ | զբանս Աստուծոյ խոնարհութեամբ
պարտ է |
| 3 3:0 | | | խոնարհութեամբ
պարտ է լսել. եւ | թէ | բազումք
ոչ քննեն զնոսա |
| 3 3:3 | | | լեր, Սիդովն. ասէ ծով: Եւ | թէ | զվասն էրն հարցանես, լուր: Վասն |
| 3 3:4 | | | պատրաստագոյն գտանին ‘ի կորուստ, քան | թէ | դու ‘ի կեանս: Առաւել խնդան |
| 3 3:4 | | | խնդան նոքա ընդ ունայնութիւն, քան | թէ | դու ընդ ճշմարտութիւն: Այն զի |
| 3 3:4 | | | տաց. զոր ասացի, լցուցից. միայն | թէ | իսպառ կացցէ մնասցէ ոք հաւատարիմ |
| 3 3:7 | | | իցեմ տանել ինձ յաստի կեանս, | թէ | ոչ զօրացուցէ զիս ողորմութեան քո |
| 3 4:0 | | | | Թէ | պարտ է ճշմարտութեամբ եւ
խոնարհութեամբ |
| 3 4:5 | | | բարձրելոյն. այլ քննեա զանօրէնութիւնս քո, | թէ | քանի քանի յանցեար եւ ‘ի |
| 3 5:4 | | | պատճառի ինչ անհնարութիւն. զի համարի | թէ | հնար եւ օրէն է նմա |
| 3 5:6 | | | զի ուսայց բերանով սրտի ճաշակել | թէ | որպէս քաղցր է սիրել, եւ |
| 3 6:6 | | | նմա հաճոյ խոնարհ խոստովանութիւն. եւ | թէ | հնար էր, ‘ի հաղորդութենէ իսկ |
| 3 6:6 | | | կեանք իմ, ես յումմէ՞ երկեայց: | Թէ | յարիցէ ‘ի վերայ իմ ճակատամարտ |
| 3 6:7 | | | Մարտիր որպէս քաջ զօրական. եւ | թէ | ուրեք երբէք ‘ի տկարութենէ անկանիս |
| 3 7:2 | | | Նորամուտքն եւ անհմուտք ճանապարհի տեառն | թէ | ոչ խորհրդով խոհականաց առաջնորդին, դիւրաւ |
| 3 7:3 | | | Ապա | թէ | կամիցին զիւրեանց կարծեաց զհետ երթալ |
| 3 7:3 | | | հանդերձ սնոտի հաճութեամբ: Լաւ է | թէ | սակաւ իցէ քո քան բազում |
| 3 7:4 | | | լինել եռանդան սրտի՝ խորհել քեզ, | թէ | զի՛նչ լինիցի ‘ի հեռանալ լուսոյ |
| 3 7:4 | | | լինիցի ‘ի հեռանալ լուսոյ: Որ | թէ | դիպեսցի, զայն խորհեաց թէ կայ |
| 3 7:4 | | | Որ թէ դիպեսցի, զայն խորհեաց | թէ | կայ հնար վերադարձի լուսոյ, զոր |
| 3 7:5 | | | ոչ ըստ այնմ ինչ է, | թէ | ոք բազում տեսիլս կամ մխիթարութիւնս |
| 3 8:1 | | | եմ եւ գլխովին ապիկար. ապա | թէ | յիս հայիս, անդէն զօրանամ եւ |
| 3 9:0 | | | | Թէ | զամենայն պարտ է վերաբերել
յԱստուած |
| 3 9:1 | | | եւ յարարածս միտէ չարաչար: Զի | թէ | զանձն յիմիք խնդրես, անդէն ‘ի |
| 3 9:3 | | | յորմէ ինքնահալած լինի սնափառութիւն. եւ | թէ ‘ | ի ներքս մտանէ շնորհն երկնային |
| 3 9:3 | | | եւ դիւրէ ամենայն զօրութեանց հոգւոյ: | Թէ | ուղիղ խորհիս, յիս միայն ուրախ |
| 3 10:0 | | | | Թէ | արհամարհողին զաշխարհ՝
քաղցր է ծառայել |
| 3 11:0 | | | | Թէ | զիղձս սրտի քննել պարտէ, եւ |
| 3 11:3 | | | վասն փառաց իմոց յայն բերիս, | թէ | սակս դիւրութեան քոյ: Եթէ ‘ի |
| 3 11:5 | | | բաղձանաց, եւ չհայել յայն՝ | թէ | զինչ կամք են մարմնոյ եւ |
| 3 12:2 | | | կալջիր վասն Աստուծոյ արիաբար տանել: | Թէ | համարիցի՞ս, թէ աշխարհիկք ոչինչ կամ |
| 3 12:2 | | | Աստուծոյ արիաբար տանել: Թէ համարիցի՞ս, | թէ | աշխարհիկք ոչինչ կամ սակաւ չարչարանս |
| 3 12:4 | | | Դիցուք | թէ | ունին, որ զինչ եւ կամին |
| 3 12:5 | | | Զի | թէ | ճշմարտութեամբ կամիս ‘ի բերկրանս վայելել |
| 3 13:1 | | | հնազանդի իւրում մեծաւորի, նշան է՝ | թէ | մարմին նորա չեւ է |
| 3 13:2 | | | Բայց զի՞նչ մեծ է, | թէ | դու հողդ չնչին՝ վասն Աստուծոյ |
| 3 14:2 | | | Ապա չիք ինչ սրբութիւն, | թէ | զձեռն քո տէր ամփոփես: Ոչինչ |
| 3 14:2 | | | լռես: չիք աներկեւան ողջախոհութիւն, | թէ | ոչ այնմ լինիս հովանի: Ոչինչ |
| 3 14:2 | | | հովանի: Ոչինչ օգտէ անձին պահպանութիւն, | թէ | ոչ մերձ կայ քո սուրբ |
| 3 14:2 | | | կայ քո սուրբ հսկողութիւն: Զի | թէ | թողուս, ընկղմիմք եւ կորնչիմք. եւ |
| 3 14:2 | | | թողուս, ընկղմիմք եւ կորնչիմք. եւ | թէ | այց առնես, կանգնիմք եւ կենդանանամք |
| 3 15:0 | | | | Թէ | զիա՞րդ պարտ է մեզ կալ |
| 3 15:1 | | | Տէր եթէ թուի յաչս քո՝ | թէ | օգուտ է ինձ եւ պիտանի |
| 3 15:1 | | | ստուգութեամբ ընտրել, արդեօք յոգւո՞յ բարւոյ | թէ | յօտարէ է քո բերումն այսմ |
| 3 15:1 | | | բերումն այսմ կամ այնմ ըղձանալոյ, | թէ | բնաւ իսկ ‘ի հոգւոյ քումմէ |
| 3 15:2 | | | այլ ‘ի քեզ. եւ երանի՜ | թէ | լիով եւ արժանապէս:
Աղօթք վասն |
| 3 16:0 | | | | Թէ | ճշմարիտ սփոփանս խնդրել
պարտ է |
| 3 16:1 | | | ի ձեռս էր, յայտ է | թէ | չտեւէին ինչ յերկար: Վասն |
| 3 17:0 | | | | Թէ | զամենայն հոգս ընկենուլ պարտ է |
| 3 17:2 | | | հոգս իւր ‘ի քեզ: Միայն | թէ | կամք իմ ուղիղ եւ հաստատուն |
| 3 17:4 | | | քոյ որ զինչ եւ կամիս | թէ | եկեսցէ ‘ի վերայ իմ: Անխտիր |
| 3 17:4 | | | ինձ ինչ ոչ վնասեսցէ. միայն | թէ | մի՛ իսպառ մերժեսցես զիս, եւ |
| 3 18:0 | | | | Թէ | ժամանակեան թշուառութեանց
ըստ օրինակին Քրիստոսի |
| 3 18:3 | | | քանի՜ք բացական եւ յետնեալ մնային, | թէ | ոչ ‘ի քո պանծալի օրինակս |
| 3 19:1 | | | թեթեւագոյն տարցիս քոց փոքունց: Եւ | թէ | ոչ թուին քեզ փոքունք, զգոյշ |
| 3 19:1 | | | ի քումմէ կարճմտութենէ իցէ: Բայց | թէ | մեծ իցեն եւ թէ փոքր |
| 3 19:1 | | | Բայց թէ մեծ իցեն եւ | թէ | փոքր, ջանա ամենայնի ժուժկալութեամբ համբերել |
| 3 19:2 | | | քաջութեամբ պատրաստեալ իցեն: Մի՛ ասեր | թէ | չեմ կարող զայդ ամենայն |
| 3 19:2 | | | առաքինութիւն ոչ հայի, եւ ոչ | թէ | յումմէ պսակի. այլ զանձինս կշռէ |
| 3 19:3 | | | նմա: Ճշմարիտ համբերողն ոչ հայի | թէ | վիշտն յումմէ գայ, արդեօք յիւրմէ |
| 3 19:3 | | | արդեօք յիւրմէ առաջնորդէ՞, ‘ի հաւասարակցէ՞, | թէ ‘ | ի ստորակայէ. արդեօք ‘ի բարի՞ |
| 3 19:3 | | | բարի՞ եւ ‘ի սուրբ առնէ, | թէ ‘ | ի խեղաբարոյէ եւ յանարժանէ: Այլ |
| 3 19:4 | | | կամիս, ‘ի պսակէ հրաժարես: Ապա | թէ | պսակիլ կամիս, մարտիր արիաբար, եւ |
| 3 20:1 | | | գտանիմ ‘ի դոյզն փչմանէ որպէս | թէ | յաղթեալ |
| 3 20:2 | | | յիս յարձակին գարշ ցնորք քան | թէ | մեկնին |
| 3 20:3 | | | Երանի՜ | թէ | Աստուածդ Իսրայէլի հզօր, որ նախանձաւորդ |
| 3 20:4 | | | նորա վայելել: Յանդիմանի յոլովակի աշխարհ, | թէ | խաբեբայ է եւ սնոտի. բայց |
| 3 20:5 | | | ճշմարիտ հրաժարողաց ոչ անգիտանան. եւ | թէ | քանի՛ սխալէ աշխարհ եւ խաբի |
| 3 21:0 | | | | Թէ | պարտ է հանգչել յԱստուած, քան |
| 3 21:2 | | | հանգչել եւ գլխովին հաճ լինել, | թէ | ոչ հանգիցէ ‘ի քեզ, անցեալ |
| 3 21:4 | | | Տառապեալ եմ ես, եւ որպէս | թէ ‘ | ի բանտ արկեալ եւ յոտնակապս |
| 3 23:4 | | | իմաստիւք եւ առատ պտղովք: Զոր | թէ | պահէի սրտի մտօք, ոչ վաղվաղակի |
| 3 23:8 | | | ասա ծովու՝ դադարեա՛ց, եւ հիւսիսոյ՝ | թէ | մի՛ շնչեր. եւ եղիցի խաղաղութիւն |
| 3 24:1 | | | իմ: Զի՞ փոյթ է քեզ | թէ | այն ոք այսպիսի իցէ կամ |
| 3 25:0 | | | | Թէ | յի՛նչ հաստատեալ իցէ անխռով
խաղաղութիւն |
| 3 25:1 | | | ձեզ: Ամենեքին ցանկան խաղաղութեան. բայց | թէ | զի՛նչ պիտի առ ճշմարիտ խաղաղութիւն |
| 3 25:1 | | | խաղաղութիւն եղիցի ‘ի բազում համբերութեան: | Թէ | ինձ լսես, եւ ձայնի իմում |
| 3 25:3 | | | Յամենայնի միտ դիր անձին, | թէ | զի՞նչ առնես, եւ զի՞նչ ասես |
| 3 25:3 | | | յաւիտենից հանգստեան: Ապա մի՛ կարծեր | թէ | գտեալ իցէ քո զճշմարիտ խաղաղութիւն |
| 3 25:3 | | | ոչինչ զգաս ծանրութիւն. եւ մի՛, | թէ | ամենայնն իցէ բարի, յորժամ չ |
| 3 25:5 | | | եւ ոչ զանձն արդարացուսցես՝ որպէս | թէ | չէր արժան քեզ զայդ |
| 3 25:5 | | | եւ յոյս եղիցի քո աներկեւան՝ | թէ | անդրէն խնդութեամբ զերեսս իմ տեսցես |
| 3 27:0 | | | | Թէ | առանձնական սէրն ‘ի գերագոյն
բարւոյ |
| 3 27:3 | | | յիս հաստատեալ իցես: Հնար է | թէ | փոխեսցիս, այլ ոչ ‘ի լաւ |
| 3 29:0 | | | | Թէ | ո՛րպէս ‘ի նեղութեան պարտ է |
| 3 29:2 | | | է ինձ ժուժկալել, եւ երանի՜ | թէ | համբերութեամբ, մինչեւ անցցէ մրրիկս եւ |
| 3 30:1 | | | ամենայն, մինչեւ ‘ի միտ առցես՝ | թէ | ես եմ, որ փրկեմ զյուսացեալս |
| 3 30:2 | | | կայցէ՞ ինչ ինձ դժուարին, կամ | թէ | յա՞յնց իցեմ, որ ասեն եւ |
| 3 30:2 | | | Զի՞նչ օգտեն քեզ հոգք զապագայից՝ | թէ | գուցէ պատահեսցին, բայց զի ունիցիս |
| 3 30:3 | | | չէ ինչ նմա փոյթ, | թէ | ստութեամբ կամ ճշմարտութեամբ զքեզ խաբեսցէ |
| 3 30:3 | | | ճշմարտութեամբ զքեզ խաբեսցէ. եւ ոչ, | թէ | արդեացս սիրով կամ ապագայից ահարկութեամբ |
| 3 30:3 | | | մերձ կամ: Եւ յորժամ համարիս | թէ | զամենայն կորուսեալ է քո, յայնժամ |
| 3 30:3 | | | ուստի եւ գայցէ՝ ստանձներ, որպէս | թէ | ոչինչ յոյս կայցէ թօթափելոյ |
| 3 30:4 | | | հաճոյս: Գիտեմ ես զգաղտնի խորհուրդս, | թէ | յոյժ օգուտ է վասն փրկութեանդ |
| 3 30:5 | | | բարիք, եւ ամենայն պարգեւք կատարեալք: | Թէ | ծանրութիւն զքեւ արկանեմ, կամ զի՛նչ |
| 3 30:6 | | | | Թէ | ուղիղ խորհիս եւ ‘ի ճշմարտութիւն |
| 3 31:1 | | | եւ ‘ի հիացման լեալ՝ տեսանել | թէ | արարչիդ ամենայնի ընդ արարածս չ |
| 3 31:2 | | | զինքն ‘ի վեր յափշտակելոյ: Եւ | թէ | չէ ոք հոգւով վերառեալ |
| 3 31:4 | | | մեր ոչ անաչառ քննութեամբ կշռեմք: | Թէ | յոր վայր ձգին մեր ախորժակք |
| 3 31:4 | | | ախորժակք, միտ ոչ դնեմք. եւ | թէ | ո՛րպէս անսուրբ է ամենայն ինչ |
| 3 31:5 | | | | Թէ | ո՛րչափ ինչ արար ոք, այդմ |
| 3 31:5 | | | այդմ ‘ի խնդիր լինին. այլ | թէ | քանի՛ առաքինօրէն, ոչ ժրաջան խորհին |
| 3 31:5 | | | քանի՛ առաքինօրէն, ոչ ժրաջան խորհին: | Թէ | է հզօր, մեծատուն, գեղեցիկ, աջողաձեռն |
| 3 31:5 | | | երգեցիկ, քաջ վաստակաւոր, զայն զննեն. | թէ | քանի՛ աղքատ է հոգւով, քանի՛ |
| 3 32:1 | | | ոչ կարես ստանալ զկատարեալ ազատութիւն, | թէ | ոչ բոլորովին ուրանաս զանձն: Ոտնակապեալ |
| 3 32:3 | | | գէթ փափաքմամբ այնց անձկալ: Երանի՜ | թէ | այնպիսի լինէիր, եւ ցայն վայր |
| 3 32:3 | | | ինչ իրաց ունիս հրաժարել, զորս | թէ | ոչ բոլորովին յիս յանձն առնես |
| 3 33:1 | | | իմաստունն եւ հոգեխրատն, ոչինչ հայեցեալ | թէ | զի՛նչ յանձին զգայ, կամ ուստի՛ |
| 3 33:2 | | | ընդ առաջ. որովհետեւ դժուարին է | թէ | գտցի ոք բոլորովին զերծ յարատոյ |
| 3 34:0 | | | Յաղագս | թէ | սիրողին քաղցր է Աստուած
‘ի |
| 3 34:1 | | | կաս, քաղցր է ամենայն, բայց | թէ ‘ | ի բացէ ես, դառն է |
| 3 35:0 | | | | Թէ | չիք ապահովութիւն ‘ի փորձութենէ |
| 3 35:1 | | | եւ յահեկէ պատերազմ մղի. արդ | թէ | ոչ պատսպարես զանձն վահանաւ համբերութեան |
| 3 35:1 | | | ոչ ընդերկար կացցես անխոց: Եւ | թէ | ոչ հաստատես զսիրտ քո յիս |
| 3 35:3 | | | յուսացան քան յանձինս. զի գիտէին | թէ | չեն արժանի չարչարանք ժամանակիս |
| 3 37:3 | | | կամիմ լինել քեզ մերկիկ: Ապա | թէ | ոչ՝ զիա՞րդ իմ լինիցիս, եւ |
| 3 37:4 | | | իմոյ բերկրական ընտանութեան ոչ ժամանեն, | թէ | ոչ նախ առնեն ողջիկ յանձնարարութիւն |
| 3 39:0 | | | | Թէ | չէ պարտ մարդոյ տագնապել |
| 3 40:0 | | | | Թէ | մարդ չունի ինչ բարի |
| 3 40:1 | | | դու զնա. կամ որդի մարդոյ, | թէ | այց արասցես նմա. զի՞նչ արժանի |
| 3 40:1 | | | նմա. զի՞նչ արժանի է մարդ, | թէ | զշնորհ քո տացես նմա: Զիա՞րդ |
| 3 40:1 | | | եւ միշտ յոչինչ բերիմ: Եւ | թէ | ոչ ‘ի քէն օգնիմ եւ |
| 3 41:1 | | | Որդեակ, մի՛ գժդմնեսցիս, տեսեալ | թէ | այլք պատուին եւ բարձրանան, եւ |
| 3 41:2 | | | գովութիւն պատիւ եւ փառք: Եւ | թէ | ոչ պատրաստեմ զանձն իմ, մտադիւր |
| 3 42:0 | | | | Թէ | չէ պարտ դնել զխաղաղութիւն |
| 3 42:1 | | | ծուփս եւ ‘ի տոռունս: Այլ | թէ | դիմես ‘ի մշտամնայ ճշմարտութիւնն, ոչ |
| 3 44:2 | | | բոլորովին մարդ յարտաքինս հոսի. եւ | թէ | ոչ վաղ զգաստանայ, մտադիւր յարտաքինս |
| 3 45:0 | | | | Թէ | չէ պարտ հաւատալ ամենեցուն |
| 3 45:2 | | | խնդրէ, ոչ դիւրաւ սահի: Եւ | թէ | անկանի ‘ի նեղութիւն ինչ, թէպէտ |
| 3 45:4 | | | զգոյշ լինել ‘ի մարդկանէ, եւ | թէ | թշնամիք առն ընտանիք իւր, եւ |
| 3 45:4 | | | թշնամիք առն ընտանիք իւր, եւ | թէ | մի հաւատայք՝ եթէ ոք ասիցէ |
| 3 45:4 | | | հաւատայք՝ եթէ ոք ասիցէ ձեզ | թէ | ահաւասիկ աստ է կամ անդ |
| 3 45:4 | | | Ուսայ իմովք վնասուք, եւ երանի | թէ | առ առաւել զգուշաւորութիւն իմ եւ |
| 3 46:1 | | | բայց քարի ինչ ոչ վնասեն: | Թէ | պարտաւոր ես, խորհեա սրտի մտօք |
| 3 46:1 | | | խորհեա սրտի մտօք ուղղել զքեզ. | թէ | ոչինչ գիտես անձին քոյ, խոկա |
| 3 46:2 | | | հայեաց ‘ի քեզ, եւ ծանիցես | թէ | դեռ կենդանի է ‘ի քեզ |
| 3 46:2 | | | որ վասն պակասութեանց՝ յայտ է | թէ | ոչ ճշմարիտ խոնարհ ես, եւ |
| 3 46:4 | | | իրաւացի արդարացուսցեն զնա: Քանզի գիտէ, | թէ | ես եմ որ քննեմ զսիրտս |
| 3 46:5 | | | հեզութեամբ համբերել: Թող ինձ գթութեամբ, | թէ | ուրեք երբէք չարարի այդպէս |
| 3 47:0 | | | | Թէ | պարտ է տանել ամենայն ծանունց |
| 3 47:3 | | | զսրբոց յերկինս զանթառամ պսակս, եւ | թէ | քանի՛ ցնծան արդ ‘ի փառս |
| 3 48:1 | | | վիճակ ‘ի հակառակն: Ո՞ տայր | թէ | օրն այն ծագէր, եւ ժամանակեայքս |
| 3 48:5 | | | Ներեա ինձ եւ թող գթութեամբ, | թէ | ուրեք երբէք խորհիմ ինչ յաղօթս |
| 3 49:0 | | | Յաղագս փափաքման յաւիտենական
կենաց, եւ | թէ | քանի՛ բարիք
խոստացեալ են պատերազմողաց |
| 3 49:2 | | | եւ քոյդ ցանկութիւն, զորմէ ասացեր | թէ | յոյժ է թախանձական: Զի չ |
| 3 49:3 | | | ընդունելի եւ ‘ի պարծանս: Զի | թէ | ուղիղ դատիս, պարտ է քեզ |
| 3 49:5 | | | տխրեսցի. եւ մեծ իմն է, | թէ | անմռունչ տարցիս: Յայսմ ամենայնի եւ |
| 3 49:7 | | | եւ մի՛ լիցի քեզ փոյթ | թէ | ո՛ է որ զայս ասէ |
| 3 50:0 | | | | Թէ | ո՛րպէս պարտ է լքելոյն աւանդել |
| 3 50:3 | | | է ժամ զոր յաւիտենից գիտէիր | թէ | գալոց է. զի առ վայր |
| 3 50:6 | | | առյապայ. եւ չէ պիտոյ, | թէ | ոք ուսուսցէ քեզ կամ յիշեցուսցէ |
| 3 51:0 | | | | Թէ | պարտ է պատաղել ‘ի խոնարհ |
| 3 52:0 | | | | Թէ | չէ պարտ մարդոյ համարել |
| 3 52:1 | | | իւիք մեծապէս յանցեայ: Վասն որոյ | թէ | արդար խորհիմ, եւ ոչ դոյզն |
| 3 52:2 | | | երկնային ինչ մխիթարութիւն: Ոչ յիշեմ | թէ | գործեալ է իմ բարի ինչ |
| 3 52:4 | | | իւղն այն ազնիւ, որով կամեցար | թէ | սուրբ ոտք քո օծցին. զի |
| 3 53:0 | | | | Թէ | շնորհն Աստուծոյ ոչ խառնի ընդ |
| 3 54:13 | | | ընդունել ակն ունի. եւ կամի | թէ | մեծարգի իցեն իւր արարք եւ |
| 3 54:17 | | | եւ զփառս Աստուծոյ: Ոչ կամի | թէ | ինքն եւ որ ինչ իւր |
| 3 55:1 | | | կարեմ ընդդէմ դառնալ կրից նորա, | թէ | ոչ օգնէ ինձ շնորհ քո |
| 3 55:3 | | | քո ըստ ներքին մարդոյն, գիտելով՝ | թէ | պատուիրանք քո բարի են եւ |
| 3 55:3 | | | եւ արդար եւ սուրբ, եւ | թէ | խորշել պարտ է յամենայն չարէ |
| 3 55:3 | | | զի զճանապարհ կատարելութեան ճանաչեմ. եւ | թէ | զիարդ արժան իցէ ինձ գործել |
| 3 56:0 | | | | Թէ | պարտ է մեզ ուրանալ զանձինս |
| 3 57:0 | | | | Թէ | չէ պարտ մարդոյ կարի |
| 3 57:1 | | | խուն ինչ զրոյց ասացեալ զքէն: | Թէ | աւելի եւս լինէր, չէր |
| 3 57:2 | | | ըստ կարի ‘ի սրտէ. եւ | թէ | երգիծոյց ինչ, մի՛ իսպառ լքուսցէ |
| 3 57:2 | | | երկար պաշարեսցէ: Գէթ համբեր երկայնմտութեամբ, | թէ | ոչ կարես խնդութեամբ: Թէպէտ եւ |
| 3 57:2 | | | դու ժուժեա. եւ մի՛ թողուր | թէ | անկարգ ինչ ելցէ ‘ի բերանոյ |
| 3 57:3 | | | համբերութիւն: չես գլխովին զրաջան, | թէ | ուրեք երբէք նեղեալ գտանիս կամ |
| 3 57:4 | | | նեղութիւնս եւ ‘ի վիշտս իմ, | թէ | ոչ զօրացուցանէին զիս բանք քո |
| 3 57:4 | | | սուրբ: Այսուհետեւ զի՛ փոյթ է, | թէ | զի՛նչ եւ ո՛րչափ ինչ կրիցեմ |
| 3 57:4 | | | եւ ո՛րչափ ինչ կրիցեմ. միայն | թէ ‘ | ի նաւահանգիստ փրկութեան հասանիցեմ: Տուր |
| 3 58:1 | | | նիւթոց եւ զգաղտնի դատաստանացն Աստուծոյ, | թէ | զիա՛րդ այս ոք այդպէս բարձի |
| 3 58:1 | | | ուղիղ են դատաստանք քո: Եւ | թէ՝ | Դատաստանք տեառն ճշմարիտ են, եւ |
| 3 58:2 | | | եւ ‘ի վերայ աստիճանի սրբոց, | թէ | ո՛ քան զո՛ սրբագոյն իցէ |
| 3 58:3 | | | ընտրեցի զնոսա յաշխարհէ, եւ ոչ | թէ | նոքա զիս նախ ընտրեցին: Ես |
| 3 58:7 | | | գտանել: Թէպէտ եւ գիտէր ոք, | թէ | ո՛ քան զո՛ սրբագոյն իցէ |
| 3 58:7 | | | զի՞նչ օգուտ էր նմա գիտութիւնս, | թէ | ոչ ‘ի գիտութենէ աստի առաջի |
| 3 58:7 | | | զառաքինութեանց իւրոց փանաքութիւն խորհի, եւ | թէ | քանի՛ հեռի է ‘ի կարելութենէ |
| 3 58:8 | | | սիրելի: Վասն այսորիկ գրեալ է, | թէ | արկանէին զպսակս իւրեանց առաջի Աստուծոյ |
| 3 58:9 | | | Բազումք խնդրեն՝ | թէ | ո՞վ մեծ իցէ յարքայութեանն Աստուծոյ |
| 3 58:9 | | | յարքայութեանն Աստուծոյ, որք ոչ գիտեն՝ | թէ | արժանասցի՞ն արդեօք ընդ փոքունս դասիլ |
| 3 58:9 | | | մեռցի: Քանզի ‘ի խնդրել աշակերտաց, | թէ | ո՛վ մեծ իցէ յարքայութեան երկնից |
| 3 59:0 | | | | Թէ | զամենայն յոյս մեր եւ ապաւինութիւն |
| 3 59:3 | | | տեղի անքոյթ եւ զուարթարար՝ պատսպարել. | Թէ | ոչ դու ինքն մօտ եկեսցես |
| 4 1:0 | | | ձեզ, հոգի են եւ կեանք:
| Թէ | քանի՛ յարգանօք պարտ է ընդունել |
| 4 1:4 | | | անցուցանել գիտեմ եռանդեամբ, եւ երանի | թէ | զկէս իսկ առ անգամ մի |
| 4 2:0 | | | | Թէ | մեծ բարութիւն եւ սէր Աստուծոյ |
| 4 2:1 | | | զի չունի ինչ բարի, | թէ | արասցես նմա զայդ շնորհ: Ապա |
| 4 2:1 | | | ինձ քո զիջումն: Եւ երանի՜ | թէ | անօրէնութիւն իմ ոչ զդէմ կալցի |
| 4 2:4 | | | Ահա, | թէ | ուստի՞ գայ սէրն, եւ որպիսի՛ |
| 4 3:0 | | | Յաղագս | թէ | օգտակար է ստէպ
հաղորդիլ.
Ձայն |
| 4 3:3 | | | չարն ‘ի մանկութենէ իւրմէ. եւ | թէ | ոչ օգնէ նմա դեղս աստուածային |
| 4 4:0 | | | Յաղագս | թէ | բազում բարիք պարգեւին
այնց, որք |
| 4 4:2 | | | եւ պատկառանօք. եւ ճշմարտապէս հաւատամ, | թէ | կաս աստ ‘ի խորհրդեանս աստուածութեամբ |
| 4 4:3 | | | ծանիցեն եւ յայտնի զչափ առցեն, | թէ | քանի՛ տկարութեամբ զգածեալ են, եւ |
| 4 4:4 | | | եւ մի՛ իսպառ պապակեցայց: Եւ | թէ | չեմ ժամանող բոլորովին լինել |
| 4 5:3 | | | ախտակցաբար ողբասցէ. ‘ի միտ առցէ՝ | թէ | միջնորդ է ‘ի մէջ Աստուծոյ |
| 4 6:1 | | | եւ խռովի անձն իմ: Զի | թէ | ոչ մատչիմ, ‘ի կենաց փախչիմ |
| 4 6:1 | | | մատչիմ, ‘ի կենաց փախչիմ. եւ | թէ | անարժան մատչիմ, զքեզ բարկացուցանեմ: Արդ |
| 4 9:0 | | | | Թէ | զմեզ, եւ զամենայն ինչ զմեր |
| 4 10:0 | | | Յաղագս | թէ ‘ | ի սուրբ հաղորդութենէ
չէ |
| 4 10:1 | | | եւ հսկողագոյն գտցիս: Գիտելով թշնամւոյն՝ | թէ | մեծ պտուղ եւ դեղ բժշկութեան |
| 4 10:3 | | | յանցուցելոց մտադիւր ներումն շնորհեա: Ապա | թէ | քոյ յանցուցեալ իցէ առ ոք |
| 4 10:6 | | | Իսկ | թէ | օրինօք խափանի, պինդ կալցի յամենայնի |
| 4 11:0 | | | | Թէ | մարմինն Քրիստոսի եւ սուրբ գիրք |
| 4 11:8 | | | մաքրութեամբ եւ բարիոք խղճիւ: Եւ | թէ | ոչ ժամանեմք գնալ ամբծութեամբ վարուց |
| 4 12:0 | | | | Թէ | որ հաղորդելոցն է, բազում
զգուշութեամբ |
| 4 12:2 | | | Բայց զայն գիտասջիր, | թէ | անհնար է քեզ յանկ հանել |
| 4 12:3 | | | այլ զի գթացայ ‘ի քեզ: | Թէ | չունիս եռանդն, այլ ցամաքեալ |
| 4 13:0 | | | | Թէ | պարտ է ջերմեռանդն ոգւոյ
յամենայն |
| 4 15:0 | | | | Թէ | զշնորհ եռանդեան՝ խոնարհութեամբ
եւ անձին |
| 4 15:2 | | | զշնորհն խափանէ եւ ծածկէ. սակայն | թէ | արժան իցէ փոքր կոչել զայն |
| 4 15:2 | | | մեծի բարւոյ է խափանարար: Եւ | թէ | զայս փոքր կամ զմեծ ‘ի |
| 4 16:0 | | | | Թէ | պարտ է մեզ՝ զկարիս մեր |
| 4 16:3 | | | Երանի՜ | թէ | յեկաւորութեան քում գլխովին զիս վառէիր |
| 4 16:3 | | | քո սքանչելապէս: Զի՞նչ զարմանք են՝ | թէ | բնաւին քեւ հրանամ եւ յիս |
| 4 18:0 | | | | Թէ | չէ պարտ մարդոյ լինել |
| 4 18:2 | | | եւ ոչ խորք խորհրդոցն Աստուծոյ: | Թէ | չիմանաս եւ չտանիս |
| 4 18:3 | | | եւ զմեղաւորս, յորս վստահ է | թէ | իւր են. այլ զջերմեռանդն հաւատացեալս |
| 4 18:4 | | | տկար է, եւ հնար է | թէ | խաբեսցի. այլ հաւատք ճշմարիտ՝ է |