| 1 1:1 | | | | Որ | գայ զկնի իմ, ընդ խաւար |
| 1 1:1 | | | տէր: Այս բանք են Քրիստոսի, | որովք | խրատիմք կենաց նորա եւ վարուց |
| 1 1:2 | | | քան զամենայն վարդապետութիւնս սրբոց. եւ | որ | զհոգին ունի՝ զծածկեալն ‘ի նմա |
| 1 1:2 | | | չունին զհոգին Քրիստոսի: Այլ | որ | կամի լիով եւ քաղցրութեամբ զբանս |
| 1 1:3 | | | եթէ չիք քո խոնարհութիւն, | որով | երրորդութեանն լինիս անհաճոյ: Խորին բանք |
| 1 1:4 | | | հոգալ: Ունայնութիւն է սիրել զայն՝ | որ | վաղ անցանէ, եւ չփութալ |
| 1 1:5 | | | եւ յաներեւոյթս զքեզ փոխաբերել: Զի | որք | զզգայութեան իւրեանց զհետ երթան, զխիղճ |
| 1 2:1 | | | Այո՝ լաւ է խոնարհ գեղջուկ՝ | որ | Աստուծոյ ծառայէ, քան զհպարտ փիլիսոփայ |
| 1 2:1 | | | Աստուծոյ ծառայէ, քան զհպարտ փիլիսոփայ՝ | որ | անփոյթ լեալ զանձնէ, զընթացս երկնից |
| 1 2:1 | | | լեալ զանձնէ, զընթացս երկնից զննէ: | Որ | քաջ զանձն ճանաչէ, անձին նանրանայ |
| 1 2:1 | | | ոչ խնդայ: Եթէ գիտէի զամենայն | որ | ինչ է յաշխարհի, եւ ոչ |
| 1 2:1 | | | օգուտ էր ինձ առաջի Աստուծոյ, | որ | դատելոցն է զիս ըստ գործոց |
| 1 2:2 | | | ըղձանալոյ գիտութեան. զի մեծ է | որ ‘ | ի նմայն զբաղումն եւ պատրանք |
| 1 2:2 | | | իմաստունք կոչիլ: Բազում ինչ է, | որոց | գիտութիւն նուազ կամ ոչինչ օգտէ |
| 1 2:2 | | | հոգւոյ: Եւ յոյժ անմիտ է, | որ ‘ | ի չպիտոյս փրկութեան իւրոյ |
| 1 2:3 | | | գիտութիւն. այլ երկիր վասն քանքարոյն, | որ | տուաւ քեզ: Եթէ թուի քեզ |
| 1 2:3 | | | գիտասջիր, թէ կայ բազում ինչ, | զոր | ոչ գիտես: Մի՛ հպարտանար. Այլ |
| 1 2:4 | | | զանձն համարել. զի ոչ գիտես | ցոր | վայր կացցես մնասցես ‘ի բարին |
| 1 3:1 | | | Երանի՜, | որում | ճշմարտութիւնն ինքնին ուսուցանէ ոչ օրինակօք |
| 1 3:1 | | | գաղտնի եւ մթին իրաց, վասն | որոց | ոչ յանդիմանիցիմք ‘ի դատաստանի՝ թէ |
| 1 3:2 | | | մեզ զսեռից եւ զտեսակաց: Ընդ | որում | յաւիտենական Բանն խօսի, նա ‘ի |
| 1 3:2 | | | ինչ. եւ այն է սկիզբն | որ | եւ խօսի ընդ մեզ: Առանց |
| 1 3:2 | | | ոք իմանայ կամ դատի ուղիղ: | Որում | ամենայն ինչ ‘ի միումն է |
| 1 3:2 | | | լսել. ‘ի քեզ է ամենայն | զոր | խնդրեմ, եւ որում անձկամ: Լռեսցեն |
| 1 3:2 | | | է ամենայն զոր խնդրեմ, եւ | որում | անձկամ: Լռեսցեն ամենայն վարդապետք. կարկեսցին |
| 1 3:3 | | | ջանայ լինել անձնապահ: Զի՞նչ է, | որ | խափանէ զքեզ եւ նեղէ, բայց |
| 1 3:3 | | | բարի եւ փոյթեռանդն զգործս իւր, | զոր | արտաքոյ առնել ունի, նախ ‘ի |
| 1 3:3 | | | պատերազմ առաջի կայցէ, որպէս այնմ՝ | որ | ջանայ յաղթել անձին: Այսմ՝ պարտ |
| 1 3:4 | | | եւ իցէ իրաց պարզ ծանօթութիւն, | որ | յիւրմէ բարի է, եւ առ |
| 1 3:5 | | | զառաքինութիւնս, որչափ ‘ի յուզել զխնդիրս, | որ | արդեօք ‘ի վեր երեւէին այսչափ |
| 1 3:5 | | | այն ամենայն տեարք եւ վարդապետք՝ | զորս | քաջ ճանաչէիր, մինչ դեռ կենդանի |
| 1 3:6 | | | իւրեանց: Նա է ճշմարտապէս մեծ, | որոյ | մեծ է սէր: Նա է |
| 1 3:6 | | | սէր: Նա է ճշմարտապէս մեծ, | որ | յաչս անձին փոքր է, եւ |
| 1 3:6 | | | ինչ: Նա է ճշմարտապէս խոհեմ, | որ | զերկրաւորս ամենայն համարի կղկղանս, զի |
| 1 3:6 | | | Եւ նա է քաջ ուսեալ, | որ | զկամս Աստուծոյ առնէ, յիւրոց կամաց |
| 1 4:1 | | | կատարեալք ոչ դիւրաւ հաւատան ամենայնի՝ | զոր | բերէ զրոյց. Քանզի գիտեն զմարդկան |
| 1 4:2 | | | ամենայն մարդոյ խօսից հաւատալ. եւ | զոր | լուաւ ոք կամ հաւատաց՝ ոչ |
| 1 5:1 | | | այնու հոգւով պարտ է ընթեռնուլ, | որով | եւ գրեցան: Առաւել պարտ է |
| 1 6:1 | | | վայելեն ‘ի բազում խաղաղութեան: Այր՝ | որ | դեռ անմեռ է յինքեան, վաղվաղակի |
| 1 6:1 | | | ի չնչինս: Տկարն հոգւով, եւ | որ | դեռ ըստ իրաց ինչ մարմնաւոր |
| 1 6:2 | | | Ապա եթէ զհետ երթայ, | որում | ցանկայ, անդէն ‘ի խղճէ մտաց |
| 1 6:2 | | | Զի զիւրոց կրից չոքաւ զհետ, | որ | ոչինչ օգտեն խաղաղութեանն՝ զոր խնդրէ |
| 1 6:2 | | | զհետ, որ ոչինչ օգտեն խաղաղութեանն՝ | զոր | խնդրէ: Ապա դիմամարտ լինելով կրից |
| 1 6:2 | | | մարմնասիրի, եւ ոչ ‘ի մարդ՝ | որ | անձնատուր է յարտաքինս, այլ յայն |
| 1 6:2 | | | անձնատուր է յարտաքինս, այլ յայն՝ | որ | եռանդնոտ է եւ հոգեսէր |
| 1 7:1 | | | Սնոտի է, | որ | դնէ զյոյս իւր ‘ի մարդիկ |
| 1 7:1 | | | յԱստուած հաստատեա զյոյս քո: Արա | որ | ինչ անկ է քեզ. եւ |
| 1 7:1 | | | մսեղեաց, այլ ‘ի շնորհս Աստուծոյ, | որ | ձեռնտու է խոնարհաց, եւ խոնարհ |
| 1 7:2 | | | թէ հզօր են. այլ յԱստուած, | որ | ամենայն ինչ զանձն տալ կամի |
| 1 7:2 | | | մեծութիւն, կամ ընդ գեղ մարմնոյ՝ | որ | դոյզն հիւանդութեամբ ապականեալ տգեղանայ: Մի՛ |
| 1 7:2 | | | մի՛ անհաճոյ լիցիս յաչս Աստուծոյ, | որոյ | է ամենայն՝ որ ինչ ձիրք |
| 1 7:2 | | | յաչս Աստուծոյ, որոյ է ամենայն՝ | որ | ինչ ձիրք բնութեան են ‘ի |
| 1 7:3 | | | Գուցէ յաչս Աստուծոյ յոռեգոյն իցես, | որ | գիտէ թէ զինչ կայ ‘ի |
| 1 7:3 | | | են դատաստանք Աստուծոյ քան զմարդկան, | որոյ | առաջի անհաճոյ են յաճախ հաճոյք |
| 1 8:1 | | | կցորդ, եւ խօսեաց ընդ նոսա՝ | որ | ինչ է ‘ի շինութիւն: Մի՛ |
| 1 9:2 | | | խաղաղութեան: Ո՞վ այնպէս իմաստուն իցէ, | որ | զամենայն լիով գիտիցէ: Ապա մի՛ |
| 1 10:1 | | | ի խօսս եւ ‘ի զրոյցս, | որ | դուն ուրեք անխիղճ դառնամք ‘ի |
| 1 10:1 | | | սէր եւ անձուկ ունիմք, կամ | զորս | հակառակ մեզ կարծեմք, զայնց մտադիւրագոյն |
| 1 10:2 | | | արժան եւ օգուտ իցէ խօսել, | որ | ինչ ‘ի շինութիւն է՝ զայն |
| 1 11:1 | | | երկար ‘ի խաղաղութեան լինել այնմ, | որ | յօտարի հոգս խառնի, որ արտաքոյ |
| 1 11:1 | | | այնմ, որ յօտարի հոգս խառնի, | որ | արտաքոյ զբաղանս խնդրէ, եւ որում |
| 1 11:1 | | | որ արտաքոյ զբաղանս խնդրէ, եւ | որում | չէ ինչ փոյթ ներանձնանալ |
| 1 11:1 | | | ինչ փոյթ ներանձնանալ: Երանի այնոցիկ, | որք | միամիտքն են. զի բազում՝ խաղաղութիւն |
| 1 11:4 | | | իւր յուսացելոց՝ պատրաստ է օգնել. | որ | առաջի առնէ մեզ ասպարէզ մարտի |
| 1 12:2 | | | պէտս ունի Աստուծոյ օգնականութեան. Առանց | որոյ | տկարանայ առ ամենայն բարի: Յայնժամ |
| 1 12:2 | | | եւ յաղթօղս կանխէ վասն թշուառութեանց՝ | զորս | կրէ: Յայնժամ տաղտկալի լինին նմա |
| 1 13:1 | | | մի՛ պատրողութեան տեղի գտցէ սատանայ. | որ | ոչ երբէք ննջէ, այլ շրջի |
| 1 13:1 | | | ոք այնպէս կատարեալ եւ սուրբ, | որ | ոչ կրիցէ երբեմն փորձութիւնս. եւ |
| 1 13:2 | | | փորձութիւնս անցին, եւ օգտեցան: Եւ | որք | փորձութեանց համբերել ոչ կարացին, անարգեցան |
| 1 13:4 | | | | Որ | ոք միայն վերիվերոյ խորշի, եւ |
| 1 13:5 | | | բաղխել զդուրս, ընդդէմ ելանեմք: Վասն | որոյ | ասաց ոմն*:
Կաց հակառակ դու |
| 1 13:6 | | | եւ ըստ ուղղութեան աստուածային կարգաւորութեան, | որ | զպայման եւ զկար մարդկան կշռէ |
| 1 13:7 | | | օգնական մեզ լիցի յամենայն նեղութիւնս. | որ | ըստ ասելոյն Պօղոսի՝ արասցէ ընդ |
| 1 13:8 | | | երբէք ‘ի մեծամեծս յանձնապաստան լիցին, | որ ‘ | ի փոքունս տկարանան |
| 1 14:2 | | | կամ ընթացակցի ինչ եւ արտաքոյ, | որ | եւ զմեզ միահաղոյն ձգէ զկնի |
| 1 14:2 | | | ի ծածուկ զանձինս խնդրեն յամենայնի | զոր | առնեն, եւ ոչ իմանան: Թուին |
| 1 15:0 | | | Յաղագս | որ ‘ | ի սիրոյ արարեալ գործք |
| 1 15:1 | | | ինչ չար. բայց վասն օգտի՝ | որոց | պէտս ունին, երբեմն զբարի ինչ |
| 1 15:1 | | | արտաքին գործք ոչինչ օգտեն. իսկ | որ | ինչ ‘ի սիրոյ արարեալ, որչափ |
| 1 15:1 | | | առաւել հայի Աստուած ‘ի սէրն՝ | որով | ոք գործէ, քան ‘ի գործն |
| 1 15:1 | | | ոք գործէ, քան ‘ի գործն՝ | զոր | առնէ |
| 1 15:2 | | | Բազում ինչ գործէ, | որ | շատ սիրէ: Բազում ինչ գործէ |
| 1 15:2 | | | շատ սիրէ: Բազում ինչ գործէ, | որ | զգործն բարւոք առնէ: Բարւոք գործէ |
| 1 15:2 | | | զգործն բարւոք առնէ: Բարւոք գործէ, | որ | առաւել հասարակաց քան իւրոց կամաց |
| 1 15:3 | | | | Որ | ունի զճշմարիտ եւ զկատարեալ սէր |
| 1 15:3 | | | բարի, այլ զամենայն յԱստուած վերաբերէ, | յորմէ | որպէս յաղբերէ յառաջ գայ ամենայն |
| 1 15:3 | | | յաղբերէ յառաջ գայ ամենայն, եւ | յոր | ամենայն սուրբք որպէս ‘ի վախճան |
| 1 16:1 | | | | Զոր | ինչ ոք յինքն կամ յայլս |
| 1 16:1 | | | ի հանդէս համբերութեան քոյ. առանց | որոյ | չեն ինչ արգոյ արդիւնք |
| 1 16:2 | | | եւ պատիւ յամենայն ծառայս իւր. | որ | քաջ գիտէ զչարիս յեղափոխել ‘ի |
| 1 16:2 | | | եւ քոյ կայ բազում ինչ, | որոց | այլք համբերել ունին: Եթէ չ |
| 1 17:1 | | | մահ հաւատարիմ մնալ: Երանի՜ այնմ՝ | որ | անտանօր բարւոք քաղաքավարի, եւ բարեաւ |
| 1 17:2 | | | մեռելութիւն ախտից առնեն ճշմարիտ կրօնաւոր: | Որ | այլ ինչ խնդրէ, եւ ոչ |
| 1 17:2 | | | ընդերկար կալ ‘ի խաղաղութեան այնմ | որ | ոչ ջանայ լինել կրտսեր եւ |
| 1 18:1 | | | դուզնաքեայ իմն է եւ չնչին, | զոր | մեքն առնեմք: Բաբէ զի՞նչ են |
| 1 18:2 | | | խոստովանողք, կուսանք, եւ այլք ամենեքին՝ | որք | զՔրիստոսի շաւղաց յօժարեցին երթալ զհետ |
| 1 18:4 | | | ընդունէին: Տուան յօրինակ ամենայն կրօնաւորաց. | որք | առաւել պարտին յորդորել զմեզ առ |
| 1 18:5 | | | արդարեւ սուրբք էին եւ կատարեալք, | որք | այնպէս արիաբար պատերազմեալ՝ յաղթեցին աշխարհի |
| 1 18:6 | | | գաղջութեան եւ հեղգութեան վիճակի մերոյ. | որ | այդպէս վաղվաղակի հովանամք ‘ի նախնի |
| 1 18:6 | | | երբէք ‘ի քեզ յառաջադիմութիւն առաքինութեանց, | որ | բազումս բազում անգամ տեսեր օրինակս |
| 1 19:1 | | | զի սրտատես մեր Աստուած է, | յորմէ | մեծապէս պարտիմք պատկառել ո՛ւր եւ |
| 1 19:1 | | | օրէ կատարելապէս սկիզբն առնել. զի | զոր | մինչեւ ցարդ գործեցի, չէ |
| 1 19:2 | | | բազում փութոյ պէտք են այնմ, | որ | քաջ զարգանալ կամիցի: Զի թէ |
| 1 19:2 | | | քաջ զարգանալ կամիցի: Զի թէ | որ | արիաբար առաջադրէ, բազում անգամ կասի |
| 1 19:2 | | | անգամ կասի, զի՞նչ այնմ լինիցի, | որ | հազիւ երբէք կամ հարեւանցի առաջադրէ |
| 1 19:2 | | | շնորհս Աստուծոյ, քան յիւրեանց իմաստութիւն. | յոր | եւ ապաւինին միշտ, յինչ եւ |
| 1 19:2 | | | մարդ առաջադրէ, այլ Աստուած է | որ | տնօրինէ. եւ չեն ըստ |
| 1 19:3 | | | առաջադրել ինչ, մանաւանդ ընդդէմ այնց՝ | որք | առաւել խոչ են մեզ: Զարտաքինս |
| 1 19:5 | | | | Որ | ինչ ոչ է հասարակաց, մի՛ |
| 1 19:5 | | | լիով եւ հաւատարմութեամբ զպարտս եւ | որ | ինչ անկ է քեզ, եթէ |
| 1 19:5 | | | զկրթութիւն ընտրելագոյն թուի. զի են՝ | որք ‘ | ի տօնս, եւ են՝ որք |
| 1 19:5 | | | որք ‘ի տօնս, եւ են՝ | որք | յաւուրս արգոյ յաւէտ քաղցրանան: Են |
| 1 19:5 | | | յաւուրս արգոյ յաւէտ քաղցրանան: Են՝ | որք | պիտին ‘ի ժամանակի փորձութեան, եւ |
| 1 19:5 | | | ի ժամանակի փորձութեան, եւ են՝ | որք ‘ | ի խաղաղութեան եւ ‘ի հանգստեան |
| 1 19:5 | | | խաղաղութեան եւ ‘ի հանգստեան: Են՝ | զորս | մտադիւր խորհիմք յորժամ եմք ‘ի |
| 1 19:5 | | | եմք ‘ի տրտմութեան, եւ են՝ | զորս | յորժամ ուրախ եմք ‘ի տէր |
| 1 19:7 | | | անպատրաստս եւ անարժանս մեծի փառացն, | որք | յայտնելոց են ‘ի մեզ ‘ի |
| 1 19:7 | | | այնոցիկ, ասէ տէր յաւետարանն Ղուկասու, | զորս | երկեալ տէրն գտցէ արթունս. ամէն |
| 1 20:1 | | | զընդվայրաքննինս, եւ ընթերցիր զայնպիսի գիրս, | որ | ապաշաւ ‘ի քեզ բերեն եւ |
| 1 20:2 | | | ըստ արժանեաց անձնապահ լինել: Ապա | որ | կամի ‘ի ներքինս եւ ‘ի |
| 1 20:2 | | | Ոչ ոք անքոյթ խօսի, բայց | որ | մտադիւր լռէ: Ոչ ոք անքոյթ |
| 1 20:2 | | | Ոչ ոք անքոյթ իշխէ, բայց | որ | մտադիւր հպատակի: Ոչ ոք անքոյթ |
| 1 20:2 | | | Ոչ ոք անքոյթ հրամայէ, բայց | որ | գիտաց բարւոք հնազանդել |
| 1 20:3 | | | Ոչ ոք աներկեւան խնդայ, բայց | որ | զբարւոք խղճի մտաց վկայութիւն յանձին |
| 1 20:3 | | | վասն մեծամեծ առաքինութեանցն եւ շնորհաց | որ ‘ | ի նոսա: Իսկ թիւրելոց աներկեւանութենէ |
| 1 20:4 | | | բարիոք խիղճ մտաց յանձին հաստատիցէ, | որ | ոչ երբէք անցաւոր ուրախութեան լինի |
| 1 20:4 | | | Քանի՜ խաղաղութիւն եւ հանգիստ ժառանգիցէ, | որ | զամենայն սնոտի հոգս ‘ի բաց |
| 1 20:5 | | | ձեր զղջացարուք: Ի սենեկի գտցես, | զոր | ինչ արտաքոյ յոլովակի կորուսեր: Ի |
| 1 20:6 | | | գթոց: Անդ գտանէ աղբիւրս արտասուաց, | որովք | զամենայն գիշեր լուանայ զանձն եւ |
| 1 20:6 | | | յամենայն աշխարհական աղմկէ օտարանայ: Ապա | որ ‘ | ի բաց կայ ‘ի ծանօթից |
| 1 20:7 | | | Զի՞ է քեզ տեսանել, | զոր | չէ արժան ստանալ: Անցանէ |
| 1 20:7 | | | Զի՞նչ այլուր կարօղ ես տեսանել, | զոր | չտեսանես ‘ի սենեկի: Ահա |
| 1 20:8 | | | եւ դու միտ դիր ամենայնի, | զոր | հրամայէ քեզ Աստուած: Փակեա ‘ի |
| 1 21:1 | | | եւ մի՛ տար զանձն յուրախութիւն՝ | որ | ոչ վայելէ: Տուր զքեզ ‘ի |
| 1 21:1 | | | եռանդն: Զղջութիւն յայտնէ բարութիւն բազումս, | զորս | ցոփութիւն վաղ կորուսանէ: Զարմանք են |
| 1 21:1 | | | մարդոյ խնդալից լինել յաստի կեանս, | որ | զմտաւ ածէ զիւր աքսորանս եւ |
| 1 21:2 | | | ի բարւոք խիղճ մտաց: Երանի՜, | որ | մերժէ յանձնէ զամենայն խոչ զբաղական |
| 1 21:2 | | | միտ դնէ սուրբ զղջութեան: Երանի՜, | որ | հրաժարէ յամենայնէ՝ որ զխիղճ իւր |
| 1 21:2 | | | զղջութեան: Երանի՜, որ հրաժարէ յամենայնէ՝ | որ | զխիղճ իւր արատէ կամ ծանրաբեռնէ |
| 1 22:1 | | | | Յոր | վայր եւ իցես, յոր կողմն |
| 1 22:1 | | | Յոր վայր եւ իցես, | յոր | կողմն եւ դարձիս, թշուառական ես |
| 1 22:1 | | | կամիս եւ ցանկաս: Ո՞վ է, | որ | զամենայն ունիցի ըստ իւրոց կամաց |
| 1 22:1 | | | դու, եւ ոչ ամենայն մարդ | որ ‘ | ի վերայ երկրի: Ոչ ոք |
| 1 22:1 | | | պայման լաւ իցէ, բայց այնորիկ՝ | որ | վասն Աստուծոյ կրէ ինչ |
| 1 22:2 | | | են եւ վիշտք առն հոգեսիրի՝ | որում | անձկալի է ազատ լինել եւ |
| 1 22:3 | | | իմոց հան զիս: Բայց վա՜յ, | որոց | ոչ ճանաչեն զիւրեանց թշուառութիւն. եւ |
| 1 22:3 | | | զիւրեանց թշուառութիւն. եւ եւս վա՜յ, | որոց | սիրեն զթշուառ եւ զապականացու զայս |
| 1 22:4 | | | անմտութեան եւ անհաստատութեան սրտի նոցա. | որք | այնպէս գետնաքարշ բերին զերկրաւորօքս, մինչեւ |
| 1 22:4 | | | քանի՛ խոտան եւ չնչին էր՝ | զոր | սիրեցին: Այլ սուրբք Աստուծոյ եւ |
| 1 22:5 | | | քանզի կորուսաք մեղօք զանմեղութիւն: Վասն | որոյ | պարտ է մեզ համբերութիւն ունել |
| 1 22:6 | | | Ո՜վ մեծի տկարութեան մարդկան, | որ | միշտ դիւրամէտ է ‘ի յոռութիւնս |
| 1 22:6 | | | զի մարթիմք վաղ կորուսանել հեղգութեամբ, | զոր | բազում վաստակօք հազիւ ստացաք շնորհօք |
| 1 22:7 | | | Զի՞նչ լինիցի մեզ առյապայ, | որ | այսպէս յայգուէ գաղջանամք: Վա՛յ է |
| 1 23:1 | | | Ո՜վ թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան մարդկան. | որ | միայն զարդիս խորհի եւ հանդերձելոց |
| 1 23:2 | | | իցեն ընդ երկար կեանք: Երանի՜, | որ | զժամ մահուն իւրոյ հանապազ առաջի |
| 1 23:3 | | | լեր միշտ. եւ այնպէս կեցջիր, | որ | ոչ երբէք անպատրաստ գտցէ զքեզ |
| 1 23:3 | | | յանկարծ մեռանին. զի ‘ի ժամու, | յորում | ոչ կարծեմք, գայ որդի մարդոյ |
| 1 23:4 | | | Քանի՜ երջանիկ է եւ իմաստուն, | որ | այժմէս ջանայ այնպիսի լինել ‘ի |
| 1 23:4 | | | լինին ‘ի բարին. որպէս եւ | որք | յուխտի տեղիս յածեալ շրջին՝ դուն |
| 1 23:5 | | | վախճան աւուրց. զի վաղ քան | զոր | կարծես՝ մոռասցին զքեզ մարդիկ: Լաւ |
| 1 23:6 | | | զքեւ: Ջանա արդ այնպէս կեալ, | որ ‘ | ի ժամ մահու կարող լիցիս |
| 1 23:7 | | | Անմիտ, զի՞ խորհիս ապրել ընդերկար, | որ | եւ ոչ օր մի ունիս |
| 1 23:8 | | | Արի, սիրելի, եւ այժմէն արա | զոր | ինչ կարող ես առնել. զի |
| 1 23:9 | | | եւ իջաւոր ‘ի վերայ երկրի | որում | ոչինչ փոյթ է զաշխարհի իրողութեանց |
| 1 24:1 | | | կալոց ես առաջի անաչառ դատաւորին, | յորմէ | ոչ ծածկի ինչ. որ ոչ |
| 1 24:1 | | | դատաւորին, յորմէ ոչ ծածկի ինչ. | որ | ոչ կաշառօք համոզի, եւ ոչ |
| 1 24:1 | | | մեղաւոր զի՞նչ տացես պատասխանի Աստուծոյ, | որ | իրագէտն է ամենայն չարեաց քոց |
| 1 24:1 | | | իրագէտն է ամենայն չարեաց քոց. | որ | բազում անգամ զարհուրեալ դողաս յերեսաց |
| 1 24:1 | | | ոչ պատրաստես զքեզ աւուրն դատաստանի, | յորում | ոչ կարէ ոք ‘ի ձեռն |
| 1 24:2 | | | եւ փրկական քաւարան է համբերողի, | որ | զրկեալ՝ առաւել ցաւ է նմա |
| 1 24:2 | | | ընկերին՝ քան վասն իւրոյ վնասու: | Որ | վասն հակառակորդաց իւրոց յօժարամիտ յաղօթս |
| 1 24:2 | | | սրտի մտօք յանցուածոց նոցա ներէ: | Որ | թողութիւն յայլոց խնդրել ոչ յապաղէ |
| 1 24:2 | | | թողութիւն յայլոց խնդրել ոչ յապաղէ: | Որ | երագ է յողորմիլ քան ‘ի |
| 1 24:2 | | | է յողորմիլ քան ‘ի բարկանալ: | Որ | ստէպ բուռն առնէ անձին, եւ |
| 1 24:2 | | | Զանձինս ուրեմն խաբեմք անկարգ սիրով՝ | զոր | առ մարմին ունիմք |
| 1 24:3 | | | եւ առաւելագոյն նիւթ կիզման ամբարես: | Որովք | մեղանչէ ոք, նոքիմբք ծանրագոյնս տանջի |
| 1 24:4 | | | չիք ինչ ախտ, | որոյ | ոչ իցեն իւր տանջանք: Անդ |
| 1 24:4 | | | հարստահարողաց: Յայնժամ նստցի յաթոռ դատողական, | որ | արդ խոնարհութեամբ հնազանդի դատաստանաց մարդկան |
| 1 24:5 | | | թէ իմաստուն էր յայսմ աշխարհի, | որ | վասն Քրիստոսի ուսաւ յիմար լինել |
| 1 24:6 | | | ապրեսցիս: Աստ յառաջագոյն փորձեա, թէ | որո՛յ | իմիք ժուժալ բաւես առ յապայ |
| 1 24:7 | | | եւ ‘ի ծառայութենէ նորա: Զի | որ | զԱստուած յամենայն սրտէ սիրէ, ոչ |
| 1 24:7 | | | անհոգ մատչի առ Աստուած: Իսկ | որում | դեռ քաղցր է մեղանչել, չ |
| 1 24:7 | | | գէթ երկիւղ գեհենին հրաժարեցուսցէ: Իսկ | որ | զերկիւղն Աստուծոյ մերժէ, ոչ է |
| 1 25:2 | | | արա, եւ եղիցիս քաջ յապահովի: | Որոյ | անդէն վաղվաղակի քաջալերեալ եւ զօրացեալ |
| 1 25:3 | | | մեծութեան նորա: Մի՛ ինչ է, | որ | զբազումս յետս ընկրկէ ‘ի յառաջադիմութենէ |
| 1 25:3 | | | քան զայլս յառաջադէմ են յառաքինութիւնս, | որք | առաւել ծանունց եւ հակառակաց արիագոյն |
| 1 25:4 | | | նորա կիրք, քան զբարեկիր ոք՝ | որոյ | նուազ իցէ եռանդն յառաքինութիւնս: Երկու |
| 1 25:4 | | | բուռն ‘ի բաց քեցիլ յամենայնէ, | յոր | ախտաբար միտէ բնութիւնն. եւ սրտի |
| 1 25:4 | | | սրտի մտօք պինդ ունել զբարին, | որում | առաւել կարօտի ոք: Յայնց եւս |
| 1 25:4 | | | անձնապահ լեր, եւ յաղթել ջանա, | զորս | անհաճոյ է քեզ տեսանել յայլոց |
| 1 25:5 | | | է եւ ծանր՝ տեսանել զխեղաբարոյս, | որք | անգործ են յամենայնէ՝ յոր կոչեցան |
| 1 25:5 | | | զխեղաբարոյս, որք անգործ են յամենայնէ՝ | յոր | կոչեցան: Զիա՜րդ վնասակար է հեղգալ |
| 1 25:5 | | | իւրոյ կոչման, եւ յօժարամտել յայն՝ | որ | չէ նմա յանձն |
| 1 25:6 | | | Յուշ լիցի քեզ առաջադիմութիւնդ՝ | յոր | ձեռնարկեր. եւ դիր առաջի աչաց |
| 1 25:6 | | | ի ճանապարհի Աստուծոյ եղեր: Կրօնաւոր՝ | որ | սրտի մտօք եւ եռանդեամբ ‘ի |
| 1 25:7 | | | բարիոք համբերէ եւ տանի ամենայնի, | որ | նմա հրամայի: Կրօնաւոր հեղգ եւ |
| 1 25:7 | | | չէ նմա հրաման: Կրօնաւորի | որ | անկանոն կեանս վարէ, մեծ կործանումն |
| 1 25:7 | | | մեծ կործանումն ‘ի վերայ կայ: | Որ | ցոփութեան եւ թուլութեան զհետ երթայ |
| 1 25:8 | | | Զի՞նչ գործեն այսչափ բազմութիւնք կրօնաւորաց, | որք | ընդ լծով են վանական կարգաց |
| 1 25:9 | | | յայնժամ բարեբաստագոյն գտանէիր քան այժմ, | որ | կարեաց մարմնոյ ծառայես: Երանի՜ թէ |
| 1 25:9 | | | կարիք, այլ միայն իմանալի կերակուր. | զորոյ, | բա՜բէ, զիա՛րդ սակաւ առնումք զճաշակ |
| 1 25:10 | | | գոհ գտանի եւ յամենայն անցս՝ | որք | անցանեն ընդ նա: Յայնժամ ոչ |
| 1 25:10 | | | գլխովին յԱստուած հաստատէ զյոյս իւր, | որ | է նմա ամենայն յամենայնի: Որում |
| 1 25:10 | | | որ է նմա ամենայն յամենայնի: | Որում | ոչ կորնչի ինչ, եւ ոչ |
| 1 25:11 | | | զքրտնաջան լինել ‘ի մարմնաւոր վաստակս: | Որ ‘ | ի դոյզն պակասութեանց չխորշի |
| 2 1:1 | | | եւ խնդութիւն ‘ի հոգի սուրբ, | որ | ոչ շնորհի ամպարշտաց: Եկեսցէ առ |
| 2 1:2 | | | հոգաբարձու, եւ հաւատարիմ խնամակալու յամենայնի, | որ | այլ ոչ պիտի յուսալ ‘ի |
| 2 1:3 | | | երբէք ընդդէմ դառնայ եւ հակառակի: | Որք | այսօր ‘ի քո կողմն են |
| 2 1:3 | | | տացէ պատասխանի, եւ յաջողեսցէ յայն՝ | որ | լաւ իցէ: Ոչ ունիս աստ |
| 2 1:6 | | | Սիրողն Յիսուսի եւ ճշմարտութեան, եւ | որ | ներանձնացեալն է եւ զերծ յանկարգ |
| 2 1:7 | | | | Որ | իմանայ զամենայն որպէս եւ էն |
| 2 1:7 | | | առ յԱստուծոյ քան ‘ի մարդկանէ: | Որ | ըստ ներքնոյն գիտէ գնալ, եւ |
| 2 1:7 | | | ըստ բերման իրաց պատշաճէ զանձն: | Որ | կազմ է ‘ի ներքոյ եւ |
| 2 2:1 | | | Աստուած ընդ քեզ իցէ յամենայնի | զոր | առնես: Կալ յանձին զբարիոք խիղճ |
| 2 2:1 | | | Աստուած խնամակալու լիցի քեզ: Զի | որում | օգնել կամի Աստուած, ոչ ուրեք |
| 2 3:1 | | | խաղաղարար զամենայն փոխարկէ ‘ի բարի: | Որ | հաստեալն է ‘ի խաղաղութեան, ոչ |
| 2 3:1 | | | տայ հանգչել: Ասէ բազում անգամ, | զոր | չէր պարտ ասել. եւ |
| 2 3:1 | | | պարտ ասել. եւ չառնէ, | զոր | օգուտ էր նմա առնել: Խորհի |
| 2 3:2 | | | ճշմարիտ սիրոյ եւ ‘ի խոնարհութենէ, | որ | ոչ ումեք գիտէ բարկանալ կամ |
| 2 3:3 | | | Են՝ | որք | զանձինս ‘ի խաղաղութիւն հաստեն, եւ |
| 2 3:3 | | | եւս զխաղաղութիւն ունին: Եւ են՝ | որք | ոչ զխաղաղութիւն ունին, եւ ոչ |
| 2 3:3 | | | յամենայնի ծանրագոյն եւս: Եւ են՝ | որք | զանձինս ‘ի խաղաղութեան պահեն, եւ |
| 2 3:3 | | | քան ‘ի չզգալ զհակառակս: | Որ | քաջ գիտէ համբերել, մեծ խաղաղութիւն |
| 2 4:1 | | | արարած այնպէս փոքր եւ խոտան, | որ | ոչ յանդիման երեւեցուցանէ զԱստուծոյ բարութիւնն |
| 2 4:2 | | | խնդութիւն յաշխարհի, ժառանգէ զնա այր՝ | որոյ | սուրբ է սիրտ: Եւ թէ |
| 2 4:2 | | | վիշտ, քաջ զնորա զչափ առնու, | որոյ | չար է խիղճ մտաց: Որպէս |
| 2 4:2 | | | եւ լինի հրավառ, նոյնպէս այր՝ | որ | յամենայն սրտէ դառնայ առ Աստուած |
| 2 4:3 | | | արիաբար, թեթեւ իմն թուի նմա, | զոր | յառաջն կարծէր ծանր |
| 2 5:2 | | | փոյթ քան զամենեցուն վերադասէ. եւ | որ | ժրաջան անձին միտ դնէ, դիւրին |
| 2 5:2 | | | դնես բոլորովին, սակաւ շարժեն զքեզ, | զոր | ինչ արտաքոյ տեսանես: Ո՞ւր ես |
| 2 5:3 | | | մխիթարութիւն դիպեսցի քեզ յարարածոց: Անձն | որ | սիրէ զԱստուած, առ Աստուծով արհամարհ |
| 2 6:2 | | | տեառն: Սուղ ինչ են փառք, | զոր | մարդիկ տան եւ առնուն: Զփառաց |
| 2 6:2 | | | եւ խնդութիւն նոցա յաղագս ճշմարտութեան: | Որ | ճշմարիտ եւ յաւիտենական փառաց ցանկայ |
| 2 6:2 | | | է ինչ նմա փոյթ: Եւ | որ | զառժամայն փառս խնդրէ, կամ ‘ի |
| 2 6:2 | | | սիրէ: Մեծ հանդարտութիւն սրտի ունի, | որում | ոչ զգովութենէ փոյթ ինչ է |
| 2 6:3 | | | է գոհ լինել եւ խաղաղական, | որոյ | խիղճ մտաց սուրբ իցէ: չ |
| 2 6:3 | | | եւ ոչ անարգ, թէ արհամարհիս: | Որ | ինչ ես՝ այն ես. եւ |
| 2 6:3 | | | ոչ մեծ կոչել մարթիս, քան | զոր | Աստուած վկայէ զքէն: Թէ հայիս |
| 2 6:4 | | | | Որ | ոչինչ արտաքին վկայութիւն խնդրէ վասն |
| 2 6:4 | | | վստահ է յԱստուած: Զի ոչ | որ | զանձն ընծայեցուցանէ՝ նա է ընտրեալ |
| 2 6:4 | | | ընտրեալ, ասէ երանելին Պօղոս, այլ | զոր | տէրն ընծայեցուցանէ: Հաճոյ լինել Աստուծոյ |
| 2 7:1 | | | Երանի՜, | որ ‘ | ի միտ առնու զի՛նչ իցէ |
| 2 7:1 | | | Յիսուսի հաւատարիմ է եւ մնայուն: | Որ | յարի ‘ի ստեղծուածս, անցանէ ընդ |
| 2 7:1 | | | ի ստեղծուածս, անցանէ ընդ անցաւորս. | որ | փարի զՅիսուսիւ, հաստատուն մնայ յաւիտեան |
| 2 7:1 | | | սիրեա եւ կա՛լ քեզ բարեկամ, | որ ‘ | ի թողուլ ամենեցուն ոչ թողու |
| 2 7:2 | | | հաւատարմութեան նորա արա զքեզ յանձն, | որ ‘ | ի թողուլ ամենեցուն՝ միայն կարող |
| 2 7:2 | | | Սիրելւոյ քոյ այսպիսի է բնութիւն, | որ | օտարի ոչ տայ տեղի. այլ |
| 2 7:2 | | | ընդ քեզ: Կորուսեալ գտցես զամենայն, | զոր | ինչ արտաքոյ Յիսուսի եդեր ‘ի |
| 2 8:1 | | | եւ կոչէ զքեզ: Երանի՜ ժամուն, | յորում | կոչէ Յիսուս յարտասուաց ‘ի խնդութիւն |
| 2 8:2 | | | ոչինչ ձեռնհաս է թշնամին վնասել: | Որ | գտանէ զՅիսուս, գտանէ զգանձ բարի |
| 2 8:2 | | | գեր քան զամենայն բարի: Եւ | որ | կորուսանէ զՅիսուս, կորուսանէ բազում յոյժ |
| 2 8:2 | | | զաշխարհ ամենայն: Աղքատ է յոյժ, | որ | կեայ առանց Յիսուսի. եւ մեծատուն |
| 2 8:2 | | | առանց Յիսուսի. եւ մեծատուն յոյժ, | որ | բարիոք է ընդ Յիսուսի |
| 2 8:3 | | | եւ կորուսեր, յո՞ դիմեսցես, եւ | որո՞յ | բարեկամի ‘ի խնդիր լինիցիս: Առանց |
| 2 8:4 | | | զի այդ Աստուծոյ միայն է, | որում | չիք ոք նմանող: Մի՛ |
| 2 8:5 | | | կամացն Աստուծոյ երկայնամտել. եւ ամենայնի, | որ ‘ | ի վերայ գայ, համբերել ‘ի |
| 2 9:1 | | | ամենեցուն է ըղձալի: Խնդամիտ ձիավարէ, | զոր | շնորհք Աստուծոյ բարձեալ տանին: Եւ |
| 2 9:1 | | | թէ չզգայ ինչ ծանրութիւն, | որ | բարձեալ բերի յամենակալէն, եւ որում |
| 2 9:1 | | | որ բարձեալ բերի յամենակալէն, եւ | որում | առաջնորդէ առաջնորդացն առաջնորդ |
| 2 9:2 | | | յիւրմէ մեծ քահանայապետն Աստուծոյ Քսեստոս՝ | զոր | յոյժ սիրէր, վասն սիրոյն Քրիստոսի |
| 2 9:3 | | | գթէ ‘ի մարդկային մխիթարութիւնս: Այլ | որ | ճշմարիտ սիրողն է Քրիստոսի, եւ |
| 2 9:4 | | | ինչ այս նոր եւ օտար, | որոց | փորձ են ճանապարհին Աստուծոյ. զի |
| 2 9:5 | | | Վասն | որոյ | ոմն ‘ի գալ շնորհաց՝ ասէր |
| 2 9:5 | | | ըստ հաճոյից կամաց իւրոց: Վասն | որոյ | ասէ երանելին Յոբ. Այց առնես |
| 2 9:7 | | | զոք այնպէս կրօնասէր եւ ջերմեռանդն, | որ | չունէր երբեմն ցամաքութիւն շնորհաց |
| 2 9:7 | | | ի բարձունս յափշտակեցաւ եւ լուսաւորեցաւ, | որ | յառաջ կամ զկնի չփորձեցաւ |
| 2 9:7 | | | արժանի նկատող լինել խորոցն Աստուծոյ, | որոյ | չէ առեալ զճաշակ նեղութեան |
| 2 9:7 | | | փորձութիւնս, խոստացեալ լինի մխիթարութիւնն երկնային: | Որ | յաղթէ, ասէ, տաց նմա ուտել |
| 2 9:8 | | | յաջմէ եւ յահեկէ թշնամիք կան, | որք | ոչ երբէք հանգչին |
| 2 10:1 | | | Զի՞ խնդրես դու հանգիստ, | որ | ծնար յաշխատութիւն: Տուր զանձն ‘ի |
| 2 10:2 | | | Զի միշտ շնորհի է արժանի, | որ | զարժանին մատուցանէ շնորհակալութիւն. եւ բառնի |
| 2 10:2 | | | մատուցանէ շնորհակալութիւն. եւ բառնի յամբարտաւանէն, | որ | ինչ խոնարհի շնորհին |
| 2 10:3 | | | Ոչ կամիմ զմխիթարութիւն, | որ | բառնայ զիմ զղջութիւն. եւ ոչ |
| 2 10:3 | | | զղջութիւն. եւ ոչ զխորախորհուրդ միտս, | որ | ածէ ‘ի բարձրամտութիւն: Զի ոչ |
| 2 10:3 | | | աստուածահաճոյ: Մտադիւր ընդունիմ զայն շնորհ՝ | որով | յամենայնի առաւել խոնարհ եւ երկիւղած |
| 2 10:4 | | | ստորնոյն ոչ կայ վերին: Սուրբք | որք | մեծ են յաչս Աստուծոյ, փոքր |
| 2 10:4 | | | ոչ իւիք գիտեն փքանալ: Եւ | որք | զամենայն զաստուածաձիր բարիս Աստուծոյ տան |
| 2 10:5 | | | միշտ ‘ի փրկութիւն մեր գործէ, | զոր | ինչ թողացուցանէ գալ ‘ի վերայ |
| 2 10:5 | | | թողացուցանէ գալ ‘ի վերայ մեր: | Որ | զշնորհս Աստուծոյ պինդ ունել կամի |
| 2 11:2 | | | Բայց | որք | զՅիսուս վասն Յիսուսի, եւ ոչ |
| 2 11:3 | | | վարձկանս կոչել արժան իցէ զամենեսին, | որք | միշտ ‘ի խնդիր են մխիթարութեան |
| 2 11:3 | | | Ո՞չ անձնասէրք իցեն քան քրիստոսասէրք, | որք | զդիւրութիւն եւ զշահ անձանց միշտ |
| 2 11:3 | | | միշտ խորհին: Ո՞ւր գտանիցի ոք, | որ | ձրի պաշտիցէ զԱստուած |
| 2 11:4 | | | ուրեք գտանի ոք այնպէս հոգեւոր, | որ | յամենայնէ իցէ մերկացեալ: Քանզի զճշմարիտ |
| 2 11:4 | | | յայտ է թէ ինչ մի, | որ | մեծապէս պիտոյ է նմա: Եւ |
| 2 11:4 | | | իւր: Եւ իբրեւ արասցէ զամենայն՝ | զոր | գիտէր թէ պարտ է առնել |
| 2 11:5 | | | Մի՛ մեծ ինչ գրեսցէ, | զոր | հնար էր մեծ համարել, այլ |
| 2 11:5 | | | եւ ոչ զօրագոյն քան զայն, | որ | գիտէ զինքն եւ զամենայն թողուլ |
| 2 12:1 | | | անիծեալք ‘ի հուրն յաւիտենական: Զի | որք | արդ մտադիւր լսեն եւ զհետ |
| 2 12:1 | | | դատել: Յայնժամ ամենայն ծառայք խաչին, | որք | խաչելոյն խաչակցեցան յաստի կեանս, մատիցեն |
| 2 12:2 | | | Արդ զի՞ երկնչիս բառնալ զխաչն, | որով | լինի մուտ յարքայութիւնն: Ի խաչի |
| 2 12:3 | | | քեզ. եւ միշտ գտցես ինչ, | որում | պարտ է համբերել կամայ կամ |
| 2 12:4 | | | թողցիս, երբեմն յընկերէն նեղեսցիս. եւ | որ | եւսն է, բազում անգամ անձամբ |
| 2 12:4 | | | կամ սփոփանս՝ անձին դիւրելոյ. այլ | ցոր | վայր կամք են Աստուծոյ՝ մնայ |
| 2 12:4 | | | ի չարչարանս Քրիստոսի, որպէս այն՝ | որում | հասանէ զնոյնս չարչարիլ: Ապա յամենայն |
| 2 12:4 | | | իք քեզ խուսել ‘ի նմանէ, | յոր | վայր եւ ընթասցիս. զի ուր |
| 2 12:5 | | | ցանկալի, ուր վախճան լիցի չարակրութեանց. | զոր | ոչն է տեսանել յաստիս: Եթէ |
| 2 12:6 | | | Կարծիցե՞ս զերծանիլ, | յորմէ | ոչ ոք ‘ի մարդկանէ եղեւ |
| 2 12:8 | | | Բայց | որ | այսպէս բազմօրինակ տառապի, չի |
| 2 12:8 | | | զօրութեան մարդոյ, այլ շնորհ Քրիստոսի. | որ | այնչափ ազդէ եւ ներգործէ ‘ի |
| 2 12:8 | | | ներգործէ ‘ի տկար մարմին, մինչեւ | յորմէ | բնապէս յաւէտ խորշի եւ խուսափէ |
| 2 12:10 | | | բառնալ արիաբար զխաչ տեառն քոյ, | որ | խաչեցաւ՝ վասն սիրոյ քոյ: Պատրաստ |
| 2 12:10 | | | լինիցիս. եւ ստուգութեամբ գտցես զնա, | յոր | վայր եւ թաքուցեալ իցես: Պարտ |
| 2 12:11 | | | եկեսցէ քոյ ամենայն ուրեք նեղութիւն, | յորմէ | փախչիս |
| 2 12:15 | | | եւ օրինակաւ: Քանզի եւ զաշակերտս | որք | զհետ չոքան նորա, եւ զամենեսին |
| 2 12:15 | | | չոքան նորա, եւ զամենեսին իսկ՝ | որք | ցանկացան հետեւել հետոց նորա, յայտնի |
| 2 12:15 | | | մտանել յարքայութիւնն Աստուծոյ:
Կատարեցան խրատք | որք | ձգեն զմեզ
‘ի ներքինս |
| 3 1:1 | | | իս տէր Աստուած: Երանի՜ անձին՝ | որ | լսէ տեառն բարբառելոյ ‘ի նմա |
| 3 1:1 | | | ընդունի զբան մխիթարութեան: Երանի՜ ականջաց, | որք | զուղխս աստուածային ազդեցութեան ընդունին, եւ |
| 3 1:1 | | | ոչինչ միտ դնեն: Երանի՜ ականջաց, | որք | ոչ ունկն դնեն արտաքին հնչման |
| 3 1:1 | | | հնչման ձայնի, այլ ներքին ճշմարտութեան | որ | ուսուցանէ: Երանի՜ աչաց, որք առ |
| 3 1:1 | | | ճշմարտութեան որ ուսուցանէ: Երանի՜ աչաց, | որք | առ արտաքինս փակեալք են, եւ |
| 3 2:1 | | | այլ դու ինքնին խօսեաց տէր, | որ | ազդիչ եւ լուսաւորիչդ ես ամենայն |
| 3 3:1 | | | Լուր, որդեակ, իմոց քաղցր բանից, | որ ‘ | ի վեր են քան զամենայն |
| 3 3:2 | | | Եւ ասացի. Երանի՜ մարդոյ՝ | զոր | խրատես դու տէր, եւ յօրինաց |
| 3 3:4 | | | ոչ զյուսացեալս յիս արձակէ ունայն: | Զոր | խոստացայն, տաց. զոր ասացի, լցուցից |
| 3 3:4 | | | արձակէ ունայն: Զոր խոստացայն, տաց. | զոր | ասացի, լցուցից. միայն թէ իսպառ |
| 3 3:5 | | | փորձութեան պիտոյ եղիցին քեզ յոյժ: | Զոր | յընթեռնուլդ չիմանաս, ծանիցես յաւուր |
| 3 3:5 | | | երկրորդ՝ յաճումն առաքինութեանց զնոսա խրախուսելով: | Որ | ունի զբանս իմ, եւ ոչ |
| 3 3:5 | | | եւ ոչ պահէ զնոսա, գոյ՝ | որ | դատի զնա յաւուրն յետնում:
Աղօթք |
| 3 3:6 | | | աղքատին եւ արհամարհ առաւել քան | զոր | գիտեմս եւ համարձակիմս ասել: Այլ |
| 3 3:7 | | | զի իմաստութիւն իմ դու ես, | որ | ճշմարտութեամբ զիս ճանաչես, եւ ծանեար |
| 3 4:1 | | | միամտութեամբ սրտի խնդրեա զիս հանապազ: | Որ | գնայ առաջի իմ ճշմարտութեամբ, անքոյթ |
| 3 4:3 | | | պարծել նովաւ. այլ բազում ինչ՝ | յորմէ | պարտիս խոնարհել. վասն զի տկար |
| 3 4:4 | | | ինչ քեզ մեծ թուեսցի յամենայնէ | զոր | առնես: Մի՛ ինչ պատուական եւ |
| 3 4:4 | | | ինչ արժանագով եւ ցանկալի, բայց | որ | անանցն իցէ: Քաղցրասցի քեզ քան |
| 3 4:4 | | | յախտից քոց եւ ‘ի մեղաց. | յորոց | առաւել պարտ է քեզ զգուշանալ |
| 3 4:4 | | | զգուշանալ՝ քան յամենայն վնասուց: Են | որք | ոչ միամտութեամբ գնան առաջի իմ |
| 3 4:5 | | | ի սրտի: Են եւ այլք, | որք | մտօք լուսաւորեալք եւ սրտիւ մաքրեալք |
| 3 5:1 | | | հայր տեառն իմոյ Յիսուսի Քրիստոսի, | որ | հաճեցար յիշել զիս զտնանկս: Հայր |
| 3 5:3 | | | է սէր, եւ մեծ բարի, | որ | միայն թեթեւացուցանէ զամենայն ծանրաբեռն, եւ |
| 3 5:4 | | | | Որ | սիրէն, սլանայ ընթանայ եւ խայտայ |
| 3 5:4 | | | ի վեր քան զամենայն հանգչի, | յորմէ | ամենայն բարութիւն հոսէ եւ բղխէ |
| 3 5:4 | | | ձեռներէց է ‘ի կատարումն. ուր | որ | ոչն սիրէ, լքանի եւ անկեալ |
| 3 5:5 | | | նոյն ինքն վառեալ իղձ սրտի, | որ | ասէ. Աստուած իմ, սէր իմ |
| 3 5:7 | | | հաւատարիմ, իմաստուն. երկայնամիտ, եւ արիական. | որ | ոչ երբէք խնդրէ անձն: Զի |
| 3 5:7 | | | զի չէ ինչ անցաւ, | որ | կեայ ‘ի սէր |
| 3 5:8 | | | | Որ | ոչ է պատրաստ ‘ի կրել |
| 3 6:4 | | | Ախորժակն այն բարի եւ քաղցր, | զոր | երբեմն յանձին զգաս, գործ է |
| 3 6:4 | | | եւ առհաւատչեայ իմն երկնային գաւառին. | յոր | չէ մարթ կարի իմն |
| 3 6:4 | | | Պատերազմել ընդ չարաչար ամբոխմունս սրտի՝ | որք | դիպին, եւ զթելադրութիւնս արհամարհել զբանսարկուին |
| 3 6:5 | | | մի՛ խռովեսցեն զքեզ օտարոտի ցնորք, | որ | յինչեւիցէ իրաց գան ‘ի քեզ |
| 3 6:5 | | | քեզ: Հաստատուն կալ զառաջադրութիւն քո, | որ | յինչեւիցէ իրաց գան ‘ի քեզ |
| 3 6:6 | | | թշուառական. գարշելի ես դու յոյժ, | որ | այդպիսի գարշանս յականջս իմ հեղուս |
| 3 6:7 | | | հանապազորդ խոնարհութիւն՝ այս կործանումն ամբարտաւանից, | որք | անմտութեամբ վստահանան յանձնիս |
| 3 7:1 | | | երկնչել: Մի՛ կարի ապաւինիր յախորժակ, | որ | վաղ փոխի ‘ի հակառակն: Զմտաւ |
| 3 7:1 | | | առ ցամաքութեան եւ նեղսրտութեան քո | զոր | զգաս՝ ամենեւին հեղգալ |
| 3 7:2 | | | Քանզի բազումք այնք են, | որ | յորժամ ոչ յաջողէ նոցա, անդէն |
| 3 7:2 | | | ձեռներէց եղեն ‘ի մեծամեծս քան | զոր | հաճոյն էր Աստուծոյ, վասն այսորիկ |
| 3 7:2 | | | աղքատք եւ խոտանք եւ ընկեցիկք՝ | որոց | եդեալ էր յերկինս զբոյն իւրեանց |
| 3 7:3 | | | յիւրեանց մտաց ‘ի բաց հրաժարել: | Որք | յաչս անձանց են իմաստունք, դժուարաւ |
| 3 7:3 | | | ձգիլ յամբարտաւանութիւն: Ոչ իմաստութեամբ գործէ, | որ | գլխովին զանձն ուրախութեան տայ, մոռացեալ |
| 3 7:3 | | | չքաւորութիւն, եւ զսուրբ երկիւղ տեառն՝ | որ | զառեալ շնորհն խիթայ կորուսանել: չ |
| 3 7:3 | | | կորուսանել: չէ եւ քաջախոհ, | որ ‘ | ի ժամանակի նեղութեան եւ ամենայն |
| 3 7:4 | | | | Որ ‘ | ի ժամանակի խաղաղութեան անհոգանայ, յոլովակի |
| 3 7:4 | | | զի՛նչ լինիցի ‘ի հեռանալ լուսոյ: | Որ | թէ դիպեսցի, զայն խորհեաց թէ |
| 3 7:4 | | | թէ կայ հնար վերադարձի լուսոյ, | զոր ‘ | ի զգուշաւորութիւն քո եւ ‘ի |
| 3 8:1 | | | զի՛նչ եմ, զի՛նչ էի, եւ | ցոր | վայր հասի: Քանզի ոչինչ եմ |
| 3 8:1 | | | եւ ‘ի մարդասիրէդ գրկալիր ողջունիմ, | որ | իմովս ծանրութեամբ միշտ ‘ի ստոր |
| 3 8:2 | | | զիմ արժանաւորութիւն, եւ աւելի քան | զոր | իշխեմ ակն ունել կամ խնդրել |
| 3 9:1 | | | Սովին դիտաւորութեամբ մաքրեսցի քո իղձ, | որ | յոլովակի ‘ի քեզ եւ յարարածս |
| 3 9:1 | | | ինձ ընծայեսջիր. զի ես եմ, | որ | ետու զամենայն: Այսպէս համարեսջիր զմի |
| 3 9:2 | | | աղբերէ առնուն ջուր կենդանի. եւ | որք | ինձ կամակար եւ մտադիւր ծառայեն |
| 3 9:2 | | | շնորհս փոխանակ շնորհաց ընկալցին: Իսկ | որ | առանց իմ պարծել կամի, կամ |
| 3 9:2 | | | այլ զամենայն տուր Աստուծոյ, առանց | որոյ | ոչինչ ունի մարդ: Ես ետու |
| 3 9:3 | | | Այս է ճշմարտութիւն, | յորմէ | ինքնահալած լինի սնափառութիւն. եւ թէ |
| 3 9:3 | | | ոք բարի, բայց միայն Աստուած. | որ | քան զամենայն է գովելի, եւ |
| 3 10:1 | | | տեառն իմոյ, եւ թագաւորի իմոյ, | որ | էն ‘ի բարձունս: Որպէս զի |
| 3 10:1 | | | է օրհնութիւն քաղցրութեան քո տէր, | զոր | պահեցեր երկիւղածաց քոց: Զինչ ես |
| 3 10:1 | | | Զինչ ես սիրողաց քոց, եւ | որոց | յամենայն սրտէ ծառայեն քեզ: Ահա |
| 3 10:1 | | | անճառելի է ճաշակ քաղցրութեան քո, | զոր | առատաձեռնես ‘ի սիրելիս քո: Յայսմ |
| 3 10:1 | | | իս զքաղցրութիւն սիրոյ քոյ, զի | որ | ոչն էի՝ արարեր զիս. եւ |
| 3 10:1 | | | ոչն էի՝ արարեր զիս. եւ | որ | օտարացեալն էի ‘ի քէն՝ դարձուցեր |
| 3 10:2 | | | զքէն: Զիա՞րդ իշխեցից մոռանալ զքեզ, | որ | հաճեցար յիշել զիս՝ եւս եւ |
| 3 10:2 | | | ինչ իցէ՝ ծառայել ինձ քեզ, | որում | ամենայն արարածք պարտապան են ծառայել |
| 3 10:3 | | | Ահա քո է ամենայն, | զոր | ունիմ, եւ որով քեզն ծառայեմ |
| 3 10:3 | | | է ամենայն, զոր ունիմ, եւ | որով | քեզն ծառայեմ: Բայց սակայն դու |
| 3 10:3 | | | քեզ: ահա երկինք եւ երկիր, | զորս ‘ | ի սպասաւորութիւն մարդկան արարեր, ‘ի |
| 3 10:3 | | | ի սպասաւորութիւն մարդոյ կարգեցեր: Եւ | որ | վերագոյնն է քան զամենայն, դու |
| 3 10:4 | | | մի արժանի պաշտօն քեզ մատուցանել, | որ | արժանիդ ես ամենայն պաշտաման եւ |
| 3 10:4 | | | եւ ես քո չնչին ծառայ, | որ | յամենայն զօրութենէ պարտապան եմ քեզ |
| 3 10:4 | | | եմ, եւ այսմ ցանկամ. եւ | որ | ինչ թերին է, զայն դու |
| 3 10:5 | | | արհամարհել: Զի մեծ շնորհս ստասցին, | որք | կամակար մտօք՝ քոյ սուրբ ծառայութեանդ |
| 3 10:5 | | | Զքաղցր մխիթարութիւն սուրբ հոգւոյն գտցեն, | որք | վասն սիրոյ քո յամենայն մարմնական |
| 3 10:5 | | | ի մեծի ազատութեան մտաց վայելեսցեն, | որք | վասն անուան քո յանձուկ ճանապարհ |
| 3 10:6 | | | հաճելի եւ քաղցր ծառայութեանն Աստուծոյ, | որով | լինի մարդ ճշմարտապէս սուրբ եւ |
| 3 10:6 | | | Ո՜վ սրբանուէր պաշտաման կրօնաւորական կարգի, | որ | առնէ զմարդ հրեշտակաց հաւասար, Աստուծոյ |
| 3 10:6 | | | փարելի եւ յաւէտ ըղձալի ծառայութեանս, | որով | լինի արժանանալ գերակայ բարութեան, եւ |
| 3 11:1 | | | քեզ դեռ ուսանել բազում ինչ, | զոր | չեւ է քոյ քաջ |
| 3 11:2 | | | Եւ | ո՞ր | իցեն այնք, տէր |
| 3 11:3 | | | կայցէ, ահա այն իսկ է՝ | որ | խափանէ զքեզ եւ ծանրուցանէ |
| 3 11:4 | | | մի՛ կարի իմն յարել յիղձս | որ | գան ‘ի քեզ, առանց ցիս |
| 3 11:4 | | | յետոյ զղջասցիս, կամ ոչ հաճեսցիս, | որում | յառաջն հաճ եւ հաւան էիր |
| 3 11:4 | | | կալար: Զի ոչ ամենայն յօժարութեան, | որ | բարւոք թուիցի, իսկ եւ իսկ |
| 3 12:2 | | | ոչ զայնպիսի խնդրել քեզ խաղաղութիւն, | յոր | ոչ կայցէ ինչ փորձութիւն, կամ |
| 3 12:4 | | | Դիցուք թէ ունին, | որ | զինչ եւ կամին. իսկ ցո՞ր |
| 3 12:4 | | | որ զինչ եւ կամին. իսկ | ցո՞ր | վայր տեւեսցէ: Ահա որպէս ծուխ |
| 3 12:4 | | | յանձինս ընդունին: Կարի յիրաւունս, զի | որ | անկարգ հեշտութեանց ‘ի խնդիր են |
| 3 13:1 | | | Որդեակ, | որ | ջանայ ‘ի բաց կալ ‘ի |
| 3 13:1 | | | զանձն վրիպեցուցանէ ‘ի շնորհաց. եւ | որ | խնդրէ ունել զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն |
| 3 13:1 | | | խնդրէ ունել զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն: | Որ | ոչ մտադիւր եւ կամաւորութեամբ հնազանդի |
| 3 13:2 | | | հպատակ. ուր ես բարձրեալս ամենակալ, | որ | զամենայն արարի յոչնչէ, վասն քո |
| 3 13:3 | | | մեղաւորդ ընդդէմ դառնալ նախատչաց քոց, | որ | բիւրիցս զԱստուած բարկացուցեր, եւ դժոխոց |
| 3 14:1 | | | ես հողս յի՞նչ յուսացեալ իցեմ: | Որոց | գործք գովելի թուէին, անկան ‘ի |
| 3 14:1 | | | թուէին, անկան ‘ի ստորինս. եւ | որք | ուտէին զհաց հրեշտակաց, տեսի՝ զի |
| 3 14:4 | | | Զիա՞րդ իշխեսցի յողն կալ մեծաբանութեամբ, | որոյ | սիրտ ընդ ձեռամբ է Աստուծոյ |
| 3 14:4 | | | Մի՛ հպարտացուսցէ զնա աշխարհ ամենայն, | զոր | ճշմարտութիւնն ընդ բռամբ ունի. եւ |
| 3 14:4 | | | յամենայն գովչաց բերանոյ չարժեսցի, | որ | զամենայն յոյս իւր յԱստուած հաստատեալ |
| 3 14:4 | | | յԱստուած հաստատեալ իցէ: Քանզի եւ | որք | խօսինն ինչ՝ ամենեւին ոչինչ են |
| 3 15:1 | | | քումմէ: Բազումք ‘ի կատարածի խաբեցան, | որք | յառաջն համարէին զանձինս ‘ի հոգւոյ |
| 3 15:2 | | | պարտ է ցանկալ եւ խնդրել, | որ | ինչ ցանկալի պատահէ մտաց. նա |
| 3 15:2 | | | զամենայն, ասելով. Տէր դու գիտես | ո՛ր | լաւ իցէ. եղիցի ամենայն, որպէս |
| 3 15:2 | | | ամենայն, որպէս եւ կամիս: Տո՛ւր | զոր | կամիս, եւ որչափ կամիս, եւ |
| 3 15:3 | | | հանապազ այնմ ցանկալ եւ փափաքել, | որ | առաւել հաճոյ է քեզ եւ |
| 3 15:3 | | | կամել կամ չկամել, բայց | զոր | դու կամիս կամ ոչ կամիս |
| 3 15:4 | | | Տո՛ւր ինձ մեռանել ամենայնի՝ | որ | ինչ է յաշխարհի, եւ վասն |
| 3 15:4 | | | խաղաղութեան, այս է, ‘ի քեզ | որ | միայնդ ես գերակայ բարի անվախճան |
| 3 16:1 | | | Ամենայնի, | որում | ցանկալ կամ զոր խորհել հնար |
| 3 16:1 | | | Ամենայնի, որում ցանկալ կամ | զոր | խորհել հնար է ինձ ‘ի |
| 3 16:1 | | | ամենայնիւ հանգչել, բայց եթէ յԱստուած | որ | մխիթարիչն է աղքատաց եւ ընդունող |
| 3 16:2 | | | ակնունին բարեպաշտ Քրիստոսի հաւատացեալք, եւ | զորոյ | առնուն երբեմն զճաշակ հոգեսէրքն եւ |
| 3 16:2 | | | զճաշակ հոգեսէրքն եւ սուրբքն սրտիւք, | որոց | առաքինութիւն յերկինս է: Սնոտի եւ |
| 3 16:2 | | | եւ ճշմարիտ սփոփումն այն է, | զոր ‘ | ի ներքս ‘ի մեզ ‘ի |
| 3 16:2 | | | ունի զմխիթարիչ իւր Յիսուս, առ | որ | ասէ. Մերձ լեր ինձ, տէր |
| 3 17:1 | | | որպէս եւ կամիմ. ես գիտեմ, | որ | լաւ իցէ քեզ: Դու խորհիս |
| 3 17:2 | | | Տէր, ճշմարիտ է | զոր | ասեսդ. մեծ է հոգ քո |
| 3 17:2 | | | Զի կարի իմն յորոգայթի կայ, | որ | ոչ ընկենու զամենայն հոգս իւր |
| 3 17:2 | | | քեզ կացցեն, արա ընդ իս | որ | ինչ հաճոյ է քեզ: Զի |
| 3 17:4 | | | մտադիւր յանձն առնում վասն քոյ | որ | զինչ եւ կամիս թէ եկեսցէ |
| 3 17:4 | | | զտրտմալին, եւ գոհանալ վասն ամենայնի | որ | ինձ դիպեսցի: Պահեա զիս յամենայն |
| 3 17:4 | | | ի մահուանէ եւ ‘ի դժոխոց: | Որ | ինչ նեղութիւն գայցէ ‘ի վերայ |
| 3 18:2 | | | արքայութեան երկնից: Այն զի եւ | որք | յայնժամ արդարքն էին եւ փրկութեան |
| 3 18:3 | | | սուրբ համբերութեամբ մատչիմք առ քեզ՝ | որ | պսակդ ես մեր: Եթէ չ |
| 3 19:1 | | | Զի՞նչ է | զոր | խօսիսդ, որդեակ. լռեա ‘ի քրթմնջելոյ |
| 3 19:1 | | | հակառակ կացեր. թեթեւ ինչ է | զոր | դուդ կրես, առ այնոքիւք՝ որք |
| 3 19:1 | | | զոր դուդ կրես, առ այնոքիւք՝ | որք | բազումս կրեցին, ուժգին փորձեցան, ծանունս |
| 3 19:2 | | | մեղ ‘ի վերայ իմ դնէ | զոր | չիք իմ խորհեալ բնաւ |
| 3 19:2 | | | թուիցի: Անմիտ է խորհուրդ այդպիսի, | որ ‘ | ի համբերութեանն առաքինութիւն ոչ հայի |
| 3 19:2 | | | այլ զանձինս կշռէ, եւ զնախատինսն՝ | որ ‘ | ի վերայ գան |
| 3 19:3 | | | չէ ճշմարիտ համբերող, | որ | համբերել ոչ կամի, բայց եթէ |
| 3 19:5 | | | Հնարաւոր լիցի ինձ տէր՝ շնորհօք, | որ | ինչ անհնար թուի բնութեամբ: Դու |
| 3 20:1 | | | անգամ խուն ինչ իրք են, | որ | նկուն առնեն զիս եւ տխրեցուցանեն |
| 3 20:2 | | | տէր, զխոնարհութիւն իմ եւ զտկարութիւն՝ | որում | ամենայնիւ իրագէտդ ես: Ողորմեա, եւ |
| 3 20:2 | | | անկեալ կործանեալ իսպառ: Այս է | որ | յոլովակի գանէ զիս, եւ առաջի |
| 3 20:3 | | | Երանի՜ թէ Աստուածդ Իսրայէլի հզօր, | որ | նախանձաւորդ ես հոգւոց հաւատացելոց, հայէիր |
| 3 20:3 | | | ցաւս, եւ օգնէիր սմա յամենայնի՝ | յոր | վայր եւ երթայր: Զօրացո զիս |
| 3 20:3 | | | հնազանդեալ հոգւոյ, իշխեսցէ տիրել. ընդ | որում | հարկ լիցի մաքառել, ցորչափ է |
| 3 20:4 | | | զիա՞րդ հնար իցէ սիրել զկեանս, | որ | այսպիսիս ունի դառնութիւնս, եւ այսչափ |
| 3 20:4 | | | նմա: Զիա՞րդ կոչիցի եւ կեանք, | որ | այսպիսիս ծնանի մահունս եւ ժանտախտս |
| 3 20:4 | | | յոյժ: Է ինչ ‘ի նմա, | որ | ձգէ ‘ի սէր. եւ է |
| 3 20:4 | | | ի սէր. եւ է ինչ, | որ | յարհամարհութիւն: Ձգեն ‘ի սէր աշխարհի |
| 3 20:4 | | | կենաց: Բայց պատիժք եւ թշուառութիւնք, | որք | իրաւամբք զհետ գան այնց, ատելութիւն |
| 3 20:5 | | | ետես եւ ոչ ճաշակեաց: Բայց | որք | զաշխարհ կատարելապէս արհամարհեն, եւ ըստ |
| 3 21:1 | | | քան յամենայն պարգեւս եւ տուրս՝ | զոր | կարող ես տալ եւ հեղուլ |
| 3 21:1 | | | եւ աներեւոյթս, եւ քան յամենայն՝ | որ | չես դու Աստուած իմ |
| 3 21:2 | | | ազնուական եւ փառաւորեալ քան զամենայն, | յոր | ամենայն բարութիւնք միանգամայն լիով կան |
| 3 21:2 | | | այսորիկ փոքր է եւ անբաւական, | զոր | ինչ բաց ‘ի քէն ինձ |
| 3 21:3 | | | իմ Յիսուս Քրիստոս, գերամաքուր սիրող, | որ | տէրդ ես ամենայն արարածոց. ո՞ |
| 3 21:3 | | | վեր քան զամենայն միտս, օրինակաւ՝ | որ | չէ ամենեցուն յայտնի: Առ |
| 3 21:3 | | | չարիք յայսմ հովտի տառապանաց պատահեն, | որ | զիս յոլովակի խռովեն, տրտմեցուցանեն, եւ |
| 3 21:3 | | | քեզ, վայելել ‘ի քաղցր գրկախառնութիւնսն՝ | յոր | վայելեն միշտ երանելեացն դասք: Գութ |
| 3 21:5 | | | Խնդրեսցեն այլք փոխանակ քոյ, | որ | զինչ հաճոյ իցէ նոցա: Ինձ |
| 3 21:7 | | | խնդրել քեզ: Օրհնեալ ես տէր, | որ | արարեր այսպիսի բարութիւն ընդ ծառայի |
| 3 21:7 | | | զամենայն: Քեզ գովութիւն եւ փառք, | որ | իմաստութիւնդ ես հօր. զքեզ գովեսցէ |
| 3 22:2 | | | Զամենայն | զոր | ունիմք ‘ի հոգի եւ ‘ի |
| 3 22:2 | | | հոգի եւ ‘ի մարմին, եւ | զոր | ինչ ներքոյ կամ արտաքոյ բնաւորապէս |
| 3 22:2 | | | քարոզեն բարերար գթաց եւ բարի, | յորմէ | ընկալաք զամենայն բարութիւն: Թէպէտեւ ոմն |
| 3 22:2 | | | ստանալ եւ ոչ խուն ինչ: | Որ | շատ էառ, մի՛ պարծեսցի յարժանաւորութիւն |
| 3 22:2 | | | նա է երիցագոյն եւ լաւագոյն, | որ | անձին ինչ որ գրէ. եւ |
| 3 22:2 | | | եւ լաւագոյն, որ անձին ինչ | որ | գրէ. եւ ‘ի շնորհակալիս խոնարհագոյն |
| 3 22:2 | | | խոնարհագոյն է եւ ջերմագոյն: Եւ | որ | քան զամենեսին անարգ զանձն վարկանի |
| 3 22:3 | | | Իսկ | որ | սակաւ էառ, մի՛ ինչ տրտմեսցի |
| 3 22:3 | | | եւ զքո բարութիւնդ մեծապէս օրհնեսցէ, | որ | այնպէս լիաբաշխ ձրի եւ մտադիւր |
| 3 22:3 | | | քո է զայս ընտրել, առ | որում | սահմանեալ է իւրաքանչիւրոց արժանաւորութիւն |
| 3 22:4 | | | համարիմ, տէր, չունելն բազում. | յորմէ | արտաքոյ եւ ըստ մարդկան գովութիւն |
| 3 22:4 | | | Վկայ են քո իսկ առաքեալք, | զորս | իշխանս կացուցեր ‘ի վերայ ամենայն |
| 3 22:4 | | | խնդային վասն անուան քո, եւ | յորոց | խորշի աշխարհ, նոքա տարփմամբ փարէին |
| 3 22:5 | | | հաճոյք կարգադրութեան քո յաւիտենից. ընդ | որ | այնպէս հաճ եւ հաւան պարտ |
| 3 22:5 | | | լինել նմա, քան զամենայն երախտիս՝ | որք | տուան կամ տացին նմա |
| 3 23:0 | | | Յաղագս չորից, | որք ‘ | ի ներքս ածեն
խաղաղութիւն մեծ |
| 3 23:2 | | | Արա | զոր | ասեսդ, տէր. զի քաղցր է |
| 3 23:4 | | | է իմաստիւք եւ առատ պտղովք: | Զոր | թէ պահէի սրտի մտօք, ոչ |
| 3 23:4 | | | զիս հեռացեալ գտանեմ: Այլ դու | որ | ամենայնի ես կարող, յամենայնի զօգուտ |
| 3 23:5 | | | պէսպէս խորհուրդք եւ մեծամեծ արհաւիրք, | որք | նեղեն զանձն իմ: Զիա՞րդ անցանիցեմ |
| 3 24:1 | | | Ահա ես զամենայն ճանաչեմ, եւ | որ | ինչ ընդ արեգակամբ լինի՝ տեսանեմ |
| 3 25:3 | | | զգործս մի՛ յանդուգն դատեր. Եւ | որ | ինչ ոչ է քեզ յանձն |
| 3 26:0 | | | Յաղագս վսեմութեան ազատական մտաց,
| որում | արժանանամք առաւել
խոնարհական աղօթիւք՝ քան |
| 3 26:2 | | | ի հեշտութիւնս ըմբռնեցայց. եւ յամենայնէ՝ | որ | ոտնառու է հոգւոյ, զի մի՛ |
| 3 26:2 | | | լքայց: չասեմ յայնց իրաց, | զորովք | սրտի մտօք փարի աշխարհային ունայնութիւն |
| 3 26:2 | | | աշխարհային ունայնութիւն. այլ յայնց թշուառութեանց, | որք | զոգի ծառայի քո հասարակաց մեռելութեան |
| 3 26:3 | | | ի դառնութիւն զամենայն մարմնական մխիթարութիւն | որ ‘ | ի բաց դարձուցանէ զիս ‘ի |
| 3 27:1 | | | Ըստ սիրոյ եւ ըստ ըղձման՝ | զոր | յանձին ունիս, յաւէտ կամ նուազ |
| 3 27:1 | | | գրաւիս նոցա: Մի՛ ցանկար այնմ՝ | զոր | չէ արժան ստանալ. եւ |
| 3 27:1 | | | եւ մի՛ ստանար զայն ինչ՝ | որ | խոչ է քեզ, եւ ‘ի |
| 3 27:1 | | | յիս յանձն լինիս, ամենայնիւ հանդերձ՝ | որում | ցանկալ կամ զոր ստանալ մարթիս |
| 3 27:1 | | | ամենայնիւ հանդերձ՝ որում ցանկալ կամ | զոր | ստանալ մարթիս |
| 3 27:3 | | | լաւ է՝ ոչ զամենայն արտաքին՝ | որ | զինչ եւ իցէ՝ ստանալ կամ |
| 3 27:3 | | | եւ խլել ‘ի սրտէ արմատաքի: | Զոր | մի՛ իմանար միայն զգանձուց եւ |
| 3 27:3 | | | զպատուասիրութենէ եւ զցանկութենէ սնոտի գովութեան, | որք | համօրէն անցանեն ընդ աշխարհի: Ոչինչ |
| 3 27:3 | | | Զի ‘ի դիպել վտանգի, գտցես՝ | յորմէ | խորշեցար, եւ աւելի եւս:
Աղօթք |
| 3 27:4 | | | ինձ ‘ի պէսպէս ցանկութիւնս ամենայնի՝ | որ | անարգ իցէ եւ որ պատուական |
| 3 27:4 | | | ամենայնի՝ որ անարգ իցէ եւ | որ | պատուական. այլ յամենայն հայել՝ որպէս |
| 3 27:4 | | | հոգւոյ: Ո՜վ ո՛րպէս իմաստուն է, | որ | զայս խորհի |
| 3 27:5 | | | մատուցանել հրապուրանաց յուշկապարկի: Ընդ ճանապարհ, | զոր | այսպէս սկսանիմք, աներկեւան գնամք |
| 3 28:1 | | | ոչ մեծ ինչ գրես զբանս՝ | որք | ցնդին ընդ օդս: Ոչ փոքր |
| 3 28:2 | | | ճշմարիտ պարծանք, ո՞չ ապաքէն յիս: | Որ | ոչ անձկայ մարդկան հաճոյ լինել |
| 3 30:1 | | | Որդեակ, ես եմ տէր՝ | որ | զօրացուցանեմ յաւուր նեղութեան: Ե՛կ առ |
| 3 30:1 | | | ոչ յաջողէ քեզ: Այս է, | որ | մեծապէս խափանէ զմխիթարութիւն զերկնային. զի |
| 3 30:1 | | | միտ առցես՝ թէ ես եմ, | որ | փրկեմ զյուսացեալս յիս. եւ արտաքոյ |
| 3 30:2 | | | դժուարին, կամ թէ յա՞յնց իցեմ, | որ | ասեն եւ ոչ առնեն: Ո՞ւր |
| 3 30:2 | | | եւ բժշկեցից զքեզ: Փորձութիւն է, | որ | չարչարէ զքեզ. եւ ահ սնոտի |
| 3 30:2 | | | չարչարէ զքեզ. եւ ահ սնոտի, | որ | զարհուրեցուցանէ զքեզ: Զի՞նչ օգտեն քեզ |
| 3 30:2 | | | կամ խնդալ ‘ի վերայ ապագայից, | որք | գուցէ ոչ երբէք լինիցին |
| 3 30:4 | | | անձին բարւոք թուիցիս յայն ինչ՝ | որ | ոչ ես: Զոր ետու՝ գիտեմ |
| 3 30:4 | | | յայն ինչ՝ որ ոչ ես: | Զոր | ետու՝ գիտեմ բառնալ, եւ անդրէն |
| 3 30:6 | | | զձեզ, ասացի սիրելեաց իմոց աշակերտաց. | զորս | ոչ առաքեցի յանցաւոր խնդութիւնս, այլ |
| 3 31:1 | | | ինձ, առ ցայն վայր հասանելոյ, | որ | ոչինչ յարարածոց լիցի ինձ խափան |
| 3 31:1 | | | Անձկայր համարձակ ‘ի քեզ սլանալ, | որ | ասացն. Ո՜ տայր ինձ թեւս |
| 3 31:1 | | | եւ զի՞նչ համարձակագոյն քան զայն՝ | որ | ոչինչ իմիք ցանկայ յերկրի: Ապա |
| 3 31:2 | | | եւ ընդ Աստուծոյ բոլորովին միաւորեալ, | որ | զինչ գիտէ, որ զինչ եւ |
| 3 31:2 | | | բոլորովին միաւորեալ, որ զինչ գիտէ, | որ | զինչ եւ ունի, չէ |
| 3 31:2 | | | մեծարգի: Փոքր մնայ եւ ստորաքարշ, | որ | բաց ‘ի միոյ միայնոյ անչափ |
| 3 31:2 | | | յաւիտենական բարւոյ՝ համարի ինչ մեծ: | Որ | ինչ ոչ է Աստուած, ոչինչ |
| 3 31:2 | | | գրոց աշակերտելոյ: Ընտրելագոյն է ուսումն | որ ‘ | ի վերուստ յաստուածային հոսմանէ գայ |
| 3 31:2 | | | վերուստ յաստուածային հոսմանէ գայ, քան | որ | մարդկային երկասիրութեամբ ստացանի |
| 3 31:3 | | | գտանին փափաքողք վերնական խոկման. բայց | զորս | պիտին առ այն՝ ոչ ջանան |
| 3 31:3 | | | Ոչ գիտեմ զի՛նչ իրք են, | յորմէ՛ | հոգւոյ առաջնորդիմք, եւ յի՛նչ ձկտիմք |
| 3 31:3 | | | առաջնորդիմք, եւ յի՛նչ ձկտիմք մեք՝ | որք | հոգեւոր անուանեալս եմք. զի այնչափ |
| 3 31:4 | | | ոչ անաչառ քննութեամբ կշռեմք: Թէ | յոր | վայր ձգին մեր ախորժակք, միտ |
| 3 31:4 | | | է եւ զհետ եկեալ գործոյն՝ | որ | գուշակն է ներքին լուծութեան՝ ապականիլ |
| 3 32:1 | | | անձնասէրք, ցանկացողք, ընդվայրաքննինքն եւ դատարկաշրջիկք. | որք | խնդրեն յամենայնի զհեշտալիս, եւ ոչ |
| 3 32:1 | | | առնեն յոլովակի կեղծեօք եւ պատճառանօք, | որոց | չիք տեղի: Զի կորիցէ |
| 3 32:1 | | | իք տեղի: Զի կորիցէ ամենայն, | որ | ոչ գայ յԱստուծոյ: Կալ յանձին |
| 3 32:3 | | | մնալ եւ հրամանի հօր իմոյ, | զոր | քեզն առաջի արարի. յայնժամ ինձ |
| 3 32:3 | | | բազում ինչ իրաց ունիս հրաժարել, | զորս | թէ ոչ բոլորովին յիս յանձն |
| 3 32:3 | | | յիս յանձն առնես, ոչ ստասցիս | զոր | խնդրես: Խրատ տամ քեզ գնել |
| 3 32:3 | | | զի ճոխասցիս. զիմաստութիւն ասեմ զերկնային, | որ | զստորայինս ամենայն առ ոտն հարկանէ |
| 3 32:4 | | | իմն երեւի ճշմարիտ իմաստութիւնն երկնային, | որ | ոչ մեծամեծս խորհի զանձնէ, եւ |
| 3 32:4 | | | եւ ոչ մեծանալ խնդրէ յերկրի. | զոր | բազումք քարոզել քարոզեն բերանով, բայց |
| 3 33:0 | | | սրտի,
եւ յաղագս վախճանական դիտման՝
| զոր | պարտ է ունել առ Աստուած |
| 3 33:1 | | | Որդեակ, մի՛ հաւատար քում ախորժակի. | Որ | առ այժմ է, եւ վաղվաղակի |
| 3 33:1 | | | իւրոց բերիցի ‘ի պատշաճաւոր նպատակն՝ | որում | անձկայ: Զի այսպէս հնար է |
| 3 33:2 | | | վաղվաղակի ուղղին ‘ի հեշտալի ինչ, | որ | ելանէ ընդ առաջ. որովհետեւ դժուարին |
| 3 34:1 | | | ինչ: Զի՞նչ այլ կամիմ, եւ | որո՞ւմ | իմիք լաւագունի ըղձանալ մարթիմ: Ո՜վ |
| 3 34:1 | | | զբանն՝ եւ ոչ զաշխարհ, եւ | զորս | յաշխարհի են: Աստուած իմ, եւ |
| 3 34:2 | | | | Որում | քաղցր ես դու, զի՞նչ ոչ |
| 3 34:2 | | | զի՞նչ ոչ քաղցրանայ նմա. եւ | որում | չես դու քաղցր, զի՞նչ |
| 3 34:2 | | | յիմաստութենէ քումմէ իմաստունք աշխարհի, եւ | որոց | քաղցր է մարմին: Զի անդ |
| 3 34:2 | | | ունայնութիւն, եւ աստ մահ: Բայց | որք | արհամարհութեամբ աշխարհայնոց եւ մեռելութեամբ մարմնոյ |
| 3 34:2 | | | Այսպիսեաց քաղցր է Աստուած. եւ | որ | ինչ բարութիւն գտանի յարարածս, զամենայնն |
| 3 34:3 | | | Ո՛վ լոյս մշտնջենաւոր, | որ ‘ | ի վերդ ես քան զամենայն |
| 3 34:4 | | | Այլ դու | որ | տիրես զօրութեան ծովու, եւ զձայն |
| 3 34:4 | | | արի՛, օգնեա՛ ինձ: Ցրուեա զհեթանոսս, | որք | կամին ընդ պատերազմ. խորտակեա զնոսա |
| 3 35:3 | | | դու առ օրի՞ն կամիս ունել, | զոր | բազումք յետ բազում արտասուաց եւ |
| 3 36:1 | | | ինչ այդ ծանր՝ խոնարհ սրտի, | որ | յԱստուած եւ ոչ յանձն յուսացեալ |
| 3 36:1 | | | Բազումք բազում ինչ խօսին, վասն | որոյ | եւ չեն ինչ արժանահաւատ |
| 3 36:2 | | | չկարաց իսպառ խափանել: Վասն | որոյ | զամենայն յանձն արար Աստուծոյ, որ |
| 3 36:2 | | | որոյ զամենայն յանձն արար Աստուծոյ, | որ | իրագէտն էր ամենայնի. եւ երկայնմտութեամբ |
| 3 36:3 | | | նկուն լինել եւ զամօթ կրել, | որ | չէր արժան, մի՛ վասն |
| 3 36:3 | | | պսակդ, այլ յիս հայեաց յերկինս, | որ | կարող եմ զերծուցանել յամենայն ամօթոյ |
| 3 37:4 | | | Են՝ | որք | յիս յանձն լինին, բայց եւ |
| 3 37:4 | | | խնամ ունին: Եւ են եւս՝ | որք | զառաջինն զամենայն մատուցանեն, բայց ‘ի |
| 3 37:4 | | | եւ անձանց զօրհանապազ զենումն. առանց | որոյ | չլինի խանդաղակաթ միաւորութիւն |
| 3 38:1 | | | վիճակի եւ ազատութեան որդւոցն Աստուծոյ: | Որք ‘ | ի վեր են քան զառժամայքս |
| 3 38:1 | | | քան զառժամայքս, եւ դիտեն զյաւիտենականս. | որք | յանցաւորս ձախոյ ակամբ հային, եւ |
| 3 38:1 | | | հային, եւ աջոյ ակամբ յերկնաւորս: | Որք | ոչ ձգին զհետ երթալ ժամանակաւորաց |
| 3 38:1 | | | կարգեցան յԱստուծոյ եւ հաստատեցան յարարչապետէն, | որ | ոչինչ անկարգ թողացոյց յիւր արարածս |
| 3 38:2 | | | Եւ եթէ յամենայն անցս | որ | անցանեն՝ պինդ կաս, եւ ոչ |
| 3 38:2 | | | երեւութին կամ մարմնոյ աչօք զննես | զոր | ինչ տեսերն կամ լուար, այլ |
| 3 39:2 | | | տայր ինձ, չհայել յանցս՝ | որ | հանդերձեալ են անցանել. այլ ‘ի |
| 3 39:3 | | | իմն պնդել զհետ իրաց ինչ՝ | որում | ցանկայ. այլ իբրեւ յայն հասանէ |
| 3 40:1 | | | իրաւունք իցեն իմ ժտելոյ, եթէ | զոր | հայցեմն՝ չշնորհես: Ճշմարտութեամբ զայս |
| 3 40:2 | | | եւ իմաստութեամբ տնօրինես: Իսկ ես | որ ‘ | ի պակասութիւն յաւէտ միտեմ, քան |
| 3 40:3 | | | առ ‘ի չգոյէ այլոյ՝ | որ | մխիթարիցէ զիս, յայնժամ իշխէի իրաւամբք |
| 3 40:4 | | | Շնորհ ունիմ զքէն, | յորմէ | գայ ամենայն՝ որ ինչ յաջողէ |
| 3 40:4 | | | ունիմ զքէն, յորմէ գայ ամենայն՝ | որ | ինչ յաջողէ ինձ ‘ի բարի |
| 3 42:1 | | | եւ վասն իմ է սիրելի, | որ | ոք բարւոք թուի քեզ եւ |
| 3 42:1 | | | ոչ տեւէ բարեկամութիւն. եւ սէր, | զոր | իմ չէ յօդեալ, չ |
| 3 42:2 | | | Այլ | որ | բարի ինչ անձին ընծայէ, զշնորհացն |
| 3 43:2 | | | մի սկիզբն դարձուսջիր: Ես եմ | որ | ուսուցանեմ մարդոյ զգիտութիւն, եւ տամ |
| 3 43:2 | | | եւ տամ տղայոց լուսաւոր հանճար. | զոր ‘ | ի մարդոյ ուսանել չէ |
| 3 43:2 | | | ուսանել չէ հնար: Ընդ | որում | եսն խօսիմ, անդէն իմաստնանայ, եւ |
| 3 43:2 | | | օգտի յոյժ: Վայ է նոցա, | որք | ընդվայրաքնինս ‘ի մարդկանէ խնդրեն, եւ |
| 3 43:2 | | | ինչ նոցա փոյթ: Եկեսցէ ժամանակ, | յորում | յանդիման երեւեսցի վարդապետն վարդապետաց Քրիստոս |
| 3 43:3 | | | Ես եմ | որ | զխոնարհ միտս առ քթթել ական |
| 3 43:3 | | | նմա բազմապատիկ իմաստից յաւիտենական ճշմարտութեան, | զոր | տասնամեայ ժամանակաւ չէր հնար |
| 3 43:3 | | | ուսանել ‘ի դպրոցս: Ես եմ | որ | ուսուցանեմ, ոչ աղաղակաւ բանից, ոչ |
| 3 43:3 | | | ոչ գժտութեամբ ձեռնարկութեանց: Ես եմ | որ | ուսուցանեմ զերկրաւորս արհամարհել, յաստեացս տաղտկանալ |
| 3 44:1 | | | մեռեալ ‘ի վերայ երկրի, եւ | որում | աշխարհ ամենայն ‘ի խաչ ելեալ |
| 3 44:2 | | | Տէր, | ցո՞ր | վայր հասեալ է մեր: Ահա |
| 3 44:2 | | | արկեալ՝ հազիւ անագան ուրեմն մտաբերեմք: | Որ | սակաւ կամ ոչ ինչ օգտէ |
| 3 45:1 | | | Օրհնեալ ես տէր Աստուած յամենայնի, | որ | ինչ անցանէ ընդ մեզ: Տկար |
| 3 45:2 | | | Ո՞վ է մարդ, | որ | այնպէս զգուշաւոր եւ աչալուրջ յամենայնի |
| 3 45:2 | | | ինչ կամ ‘ի տարակոյս: Այլ | որ ‘ | ի քեզ տէր յուսացեալ է |
| 3 45:2 | | | իսպառ: Ո՞ւր իցէ մտերիմ բարեկամ, | որ | յամենայն ‘ի վիշտս առ բարեկամի |
| 3 45:3 | | | ո՞րպէս քաջ իմաստասիրեաց երանելին այն, | որ | ասաց. միտք իմ ‘ի Քրիստոս |
| 3 45:3 | | | ամենայնի, եւ զգուշանալ ‘ի չարէ | որ | հանդերձեալն է գալ: Եթէ եւ |
| 3 45:3 | | | բաց ‘ի քէն: Ճշմարտութիւն ես, | որ | ոչ խաբես, եւ ոչ խաբիս |
| 3 45:4 | | | զգոյշ լեր. պահեա առ քեզ, | զոր | ասեմս: Եւ այն ինչ ես |
| 3 45:4 | | | նա ինքն ոչ հանդուրժեաց լռել, | զոր | խնդրեացն չասել. այլ անդէն |
| 3 45:4 | | | նենգաւոր ‘ի բաց արա յինէն: | Զոր | ինչ կրել չառնում յանձն |
| 3 45:5 | | | եւ ոչ հետամուտ լինել իրաց՝ | որք | արտաքոյ երեւին զարմանագործութիւնք. այլ փութաջան |
| 3 45:5 | | | այլ փութաջան զհետ վարիլ այնց՝ | որք | ուղղութիւն վարուց բերեն եւ եռանդն |
| 3 45:5 | | | օգտեցին լռելայն շնորհք յաղցաւոր կենցաղումս, | որ | գլխովին փորձութիւն կոչի եւ պատերազմ |
| 3 46:1 | | | քեզ՝ լոկոյ բանի երբեմն համբերել, | որ | սաստիկ գանից չեւ եւս |
| 3 46:2 | | | խուսափելդ ‘ի կորանաց եւ յամօթոյ | որ | վասն պակասութեանց՝ յայտ է թէ |
| 3 46:3 | | | Այլ | որ | ոչ ունի սիրտ ամփոփ, եւ |
| 3 46:3 | | | խռովի ընդ բանս նախատանաց: Իսկ | որ | յիս յուսացեալ է, եւ ոչ |
| 3 46:4 | | | յիւր կարծիս: Ոչ խռովի արդարն, | որ | ինչ եւ եկեսցէ նմա առ |
| 3 46:4 | | | Քանզի գիտէ, թէ ես եմ | որ | քննեմ զսիրտս եւ զերիկամունս. եւ |
| 3 46:4 | | | յոլովակի յաչս իմ գտանի մեղադրելի, | որ | ըստ մարդկան կարծեաց համարի գովելի |
| 3 46:5 | | | դատաւոր արդար հզօր եւ երկայնամիտ, | որ | գիտես զմարդկան տկարութիւն եւ զթիւրութիւն |
| 3 46:5 | | | խիղճ մտաց իմոց: Դու գիտես | զոր | ոչն գիտեմ ես. վասն այսորիկ |
| 3 47:1 | | | Որդեակ, մի՛ վհատեցուսցեն զքեզ վաստակք, | զորս | յանձն առեր վասն իմ. եւ |
| 3 47:1 | | | զերագահաս վախճան չարեաց: Եկեսցէ ժամ, | յորում | լռեսցեն ամենայն վաստակք եւ խռովութիւնք |
| 3 47:1 | | | ինչ է եւ սուղ ամենայն, | որ | անցանէ ընդ ժամանակի |
| 3 47:2 | | | Արա | զոր | առնես, աշխատեա հաւատարմութեամբ յայգւոջ իմում |
| 3 47:3 | | | քանի՛ ցնծան արդ ‘ի փառս, | որք | յաշխարհի երբեմն համարէին խոտան եւ |
| 3 47:4 | | | ամենայն սուրբք իմ ընդ իս, | որք | յաշխարհի աստ մեծամեծ ճգնաց տարան |
| 3 48:1 | | | օթեվանացն: Ո՜վ մեծապայծառ աւուրն յաւիտենից. | զոր | գիշեր ոչ նսեմացուցանէ, այլ գերակայ |
| 3 48:1 | | | ճառագայթէ. օր մշտազուարճ, միշտ աներկեւան, | որոյ | ոչ երբէք փոխի վիճակ ‘ի |
| 3 48:3 | | | եղէց ընդ քեզ յարքայութեան քում, | զոր | պատրաստեցեր սիրելեաց քոց յաւիտենից: Թողեալ |
| 3 48:4 | | | Քանզի բեռն է ինձ ամենայն, | զոր | ինչ աշխարհս մատուցանէ ‘ի սփոփանս |
| 3 48:5 | | | յոլովակի խորհուրդ իմ, ուր է | զոր | սիրեմն: Այն ինչ վաղագոյն լինի |
| 3 48:5 | | | ինչ վաղագոյն լինի ինձ ընդառաջ | որ ‘ | ի բնէ ախորժ է, կամ |
| 3 48:6 | | | Վասն | որոյ | դու ճշմարտութիւն յայտնի ասացեր. Ուր |
| 3 48:6 | | | քաղցրանայ ինձ զհոգեղինաց խորհել: Զի | զոր | ինչ սիրեմ, զայնց մտադիւր խօսիմ |
| 3 48:6 | | | տուն տանիմ: Այլ երանի՜ առն՝ | որ | վասն քո, տէր, ամենայն արարածոց |
| 3 48:6 | | | տէր, ամենայն արարածոց հրաժեշտ տայ. | որ | բնութեան բուռն առնէ, եւ զցանկութիւնս |
| 3 49:1 | | | առ վայելելոյ ‘ի փառս իմ, | յորում | չիք շրջելոյ ստուեր, ընդարձակեա |
| 3 49:1 | | | Մատո բազում շնորհակալութիւն վերնում բարութեան, | որ | այսպէս առ քեզ գթասիրէ, գթութեամբ |
| 3 49:1 | | | յառաջադէմ լիցիս, եւ ‘ի մրցմունս | որ | առաջի կան՝ զանձն պատրաստեսցես. եւ |
| 3 49:2 | | | է յոլովակի եւ քոյդ ցանկութիւն, | զորմէ | ասացեր թէ յոյժ է թախանձական |
| 3 49:2 | | | է ինչ յստակ եւ կատարեալ, | որ | անձին դիւրութեամբ է շաղախեալ |
| 3 49:3 | | | Հայցեա, ոչ զայն | որ | քեզ է հեշտալի եւ դիւր |
| 3 49:3 | | | է հեշտալի եւ դիւր, այլ | որ | ինձ է ընդունելի եւ ‘ի |
| 3 49:4 | | | Պարտ է քեզ յոլովակի առնել | զոր | ոչ կամիս, եւ թողուլ զոր |
| 3 49:4 | | | զոր ոչ կամիս, եւ թողուլ | զոր | կամիս: Այլոց հաճոյք յառաջ երթիցեն |
| 3 49:6 | | | եւ փոխանակ դոյզն այս կամաց՝ | յորմէ | արդ կամակար հրաժարես, եղիցին միշտ |
| 3 49:6 | | | Վասն զի անդ գտցես զամենայն՝ | զոր | կամիս, զամենայն՝ որում ցանկալ զօրես |
| 3 49:6 | | | գտցես զամենայն՝ զոր կամիս, զամենայն՝ | որում | ցանկալ զօրես: Անդ եղիցի քեզ |
| 3 49:7 | | | քեզ փոյթ թէ ո՛ է | որ | զայս ասէ կամ հրամայէ: Այլ |
| 3 50:1 | | | կամիս, նոյնպէս եւ եղեւ. եւ | զոր | առնես՝ բարի է: Ուրախ լիցի |
| 3 50:1 | | | Զի՞նչ ունի ծառայ քո, բայց | զոր ‘ | ի քէն էառ, եւ զայն |
| 3 50:1 | | | իւրոյ արժանաւորութեան: Քո է ամենայն, | զոր | ետուր եւ զոր արարէր: Տնանկ |
| 3 50:1 | | | է ամենայն, զոր ետուր եւ | զոր | արարէր: Տնանկ եւ վաստակաւոր եմ |
| 3 50:2 | | | խնդութեան. զխաղաղութիւն որդւոց քոց ժտիմ, | որք | լուսով մխիթարութեան ‘ի քէն հովուին |
| 3 50:3 | | | Հայր մշտապատիւ, հասեալ է ժամ | զոր | յաւիտենից գիտէիր թէ գալոց է |
| 3 50:4 | | | եւ յանքնին դատաստանաց քոց երկնչել. | որ | խոշտանգես զարդարն ընդ ամպարշտի, այլ |
| 3 50:5 | | | չիք ինձ մխիթար յամենայնէ | որ ‘ | ի ներքոյ երկնից՝ բաց ‘ի |
| 3 50:5 | | | Աստուած իմ, երկնաւոր բժիշկ հոգւոց, | որ | հարկանես եւ բժշկես, իջուցանես ‘ի |
| 3 50:6 | | | յանձն առնեմ զիս, եւ զամենայն | որ | ինչ է իմ՝ յուղղութիւն. զի |
| 3 50:6 | | | մարդկան: Մինչչեւ են լեալ՝ գիտես | որ | ինչ լինելոց է առյապայ. եւ |
| 3 50:6 | | | ոք ուսուսցէ քեզ կամ յիշեցուսցէ | որ | ինչ լինի յերկրի: Դու գիտես |
| 3 50:6 | | | ինչ լինի յերկրի: Դու գիտես | որ | լաւ իցէ առ յառաջադիմութիւն իմ |
| 3 50:6 | | | անտես առներ զմեղսասէր կեանս իմ, | որ | ոչ ումեք բացերեւ է որպէս |
| 3 50:7 | | | Տուր ինձ, տէր, գիտել | զոր | գիտել պարտ է, սիրել զոր |
| 3 50:7 | | | զոր գիտել պարտ է, սիրել | զոր | սիրել արժան է, գովել զայն |
| 3 50:7 | | | սիրել արժան է, գովել զայն՝ | որ | մեծապէս հաճոյ է քեզ, յարգել |
| 3 50:7 | | | հաճոյ է քեզ, յարգել զայն՝ | որ | պատուական թուի քեզ, եւ անարգել |
| 3 50:7 | | | թուի քեզ, եւ անարգել զայն՝ | որ | խոտան է յաչս քո: Մի՛ |
| 3 51:2 | | | արժանի չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց, | որք | յայտնելոց են ‘ի մեզ |
| 3 52:1 | | | բազում իւիք մեծապէս յանցեայ: Վասն | որոյ | թէ արդար խորհիմ, եւ ոչ |
| 3 52:1 | | | դու գթած եւ մարդասէր տէր, | որ | ոչ կամիս զկորուստ գործոց քոց |
| 3 52:4 | | | է եւ իւղն այն ազնիւ, | որով | կամեցար թէ սուրբ ոտք քո |
| 3 52:4 | | | բարկութեան թշնամւոյն. անդ լուացեալ սրբի, | որ | ինչ այլուստ աղտեղացաւ |
| 3 53:0 | | | Աստուծոյ ոչ խառնի ընդ
այնս՝ | որոց | քաղցր են երկրաւորք |
| 3 53:2 | | | Ո՜վ քանի՛ համարձակութիւն է մահկանացու, | զոր | ոչինչ իրաց իղձ կապեալ ունի |
| 3 53:2 | | | ի վերայ անձին յաղթանակել: Զի | որ | զանձն հնազանդեալ ունի, մինչեւ զգայութեանն |
| 3 53:3 | | | զանձինս հոգւով վերանալ ժամանեն: Այլ | որ | ազատօրէն ըստ հաճոյս իմ գնալ |
| 3 54:1 | | | է սոցա ընդ հակառակս շարժումն, | զոր | հազիւ այր հոգեկիր եւ լուսաւորեալ |
| 3 54:2 | | | զամենայն առնէ վասն Աստուծոյ միայն, | յորում | եւ իսպառ հանգչի |
| 3 54:14 | | | միշտ զբարիս՝ նախանձաւոր լինել շնորհաց | որք | լաւքն են, եւ առաքինութեամբք՝ որդոյն |
| 3 54:16 | | | Իսկ շնորհն զամենայն յԱստուած դարձուցանէ, | յորմէ | որպէս յաղբերէ բղխէ ամենայն. ոչինչ |
| 3 54:17 | | | Ոչ կամի թէ ինքն եւ | որ | ինչ իւր է քարոզեսցի, այլ |
| 3 54:17 | | | Աստուած ‘ի պարգեւս իւր օրհնեսցի, | որ | զամենայն ‘ի լոկոյ սիրոյ ‘ի |
| 3 54:18 | | | ընտրելոց, եւ առհաւատչեայ փրկութեան յաւիտենից. | որ | ամբառնայ զմարդ ‘ի սիրոյ երկրաւորաց |
| 3 55:1 | | | Տէր Աստուած իմ, | որ | արարեր զիս ըստ պատկերի քում |
| 3 55:1 | | | նմանութեան, շնորհեա ինձ զշնորհդ զայդ՝ | զոր | ցուցեր այդչափ մեծ եւ հարկաւոր |
| 3 55:1 | | | զի յաղթեցից իմում ապականեալ բնութեանս՝ | որ | ձգէ ‘ի մեղս եւ ‘ի |
| 3 55:1 | | | ի մարմնի իմում զօրէնս մեղաց, | որ | հակառակ կայ օրինաց մտաց իմոց |
| 3 55:2 | | | մեծի շնորհի, առ յաղթելոյ բնութեան՝ | որ | հաստատեալն է միշտ ‘ի խնամս |
| 3 55:2 | | | այսր արատոյ. մինչեւ բուն բնութեանն, | որ ‘ | ի քէն բարիոք եւ ուղիղ |
| 3 55:2 | | | ստորինս: Քանզի սակաւ այն զօրութիւն՝ | որ | մնաց, է որպէս կայծ իմն |
| 3 55:2 | | | բանն բնական՝ մածեալ մթին մառախլով. | յորոյ | դեռ ‘ի ձեռս է ընտրութիւն |
| 3 55:2 | | | ձեռնհաս ‘ի գործ դնել զամենայն՝ | որում | հաւանի, եւ ոչ լիապատար ունի |
| 3 55:4 | | | քոց: Ո՜վ երկնային շնորհի, առանց | որոյ | ոչինչ են մեր վաստակք, եւ |
| 3 55:4 | | | պարգեւ է շնորհն եւ սէր. | որով | պերճացեալքն արժանի համարին կենացն յաւիտենից |
| 3 55:4 | | | մարգարէութեան, ոչ նշանագործութիւն, եւ ոչ | որոց | եւ իցէ խորոց խորհրդածութիւն՝ համարին |
| 3 55:5 | | | Ո՛վ երանաւէտ շնորհ, | որ | զաղքատն հոգւով ճոխացուցանէս առաքինութեամբք, եւ |
| 3 56:1 | | | լինի կեալ: Ես եմ ճանապարհ, | որում | պարտ է քեզ զհետ երթալ |
| 3 56:1 | | | է քեզ զհետ երթալ, ճշմարտութիւն | որում | պարտ է քեզ հաւատալ, եւ |
| 3 56:1 | | | է քեզ հաւատալ, եւ կեանք՝ | յոր | ունիս յուսալ: Ես եմ ճանապարհ |
| 3 56:3 | | | իմ փրկութիւն եւ ճշմարիտ սրբութիւն: | Զոր | ինչ արտաքոյ նորա կարդամ կամ |
| 3 56:4 | | | երանելի լինիս՝ եթէ առնիցես զնոսա: | Որ | ունի զպատուիրանս իմ եւ պահէ |
| 3 56:4 | | | եւ պահէ զնոսա, նա է՝ | որ | սիրէ զիս. եւ ես սիրեցից |
| 3 56:5 | | | բարւոյ աբեղայի կեանք խաչ է, | որ | տանի յարքայութիւն: Սկիզբն արարաք. ոչ |
| 3 56:6 | | | խաչի. նա եղիցի մեր օգնական, | որ | առաջնորդ է մեր եւ կարապետ |
| 3 56:6 | | | թագաւոր մեր մտանէ առաջի մեր, | որ | պատերազմի փոխանակ մեր: Արիաբար զհետ |
| 3 57:1 | | | գտանիս: Հայեաց ‘ի մեծ տկարութիւնդ, | զորոյ | ստէպ առնուս զչափ ‘ի դոյզն |
| 3 57:1 | | | քո գործին այս ամենայն, եւ | որ | սոցին նման պատահարք |
| 3 57:2 | | | ինչ ելցէ ‘ի բերանոյ քումմէ, | յորմէ | գայթակղեսցին փոքունք: Վաղվաղակի զիջցի զայրոյթն |
| 3 57:3 | | | նոյն սահման առաքինութեան կալ մնալ. | որ | ոչ վիճակեցաւ այս՝ ոչ հրեշտակաց |
| 3 57:3 | | | նախամարդոյն ‘ի դրախտի: Ես եմ՝ | որ | զտրտմեալս քաջալերութեամբ կանգնեմ, եւ զորս |
| 3 57:3 | | | որ զտրտմեալս քաջալերութեամբ կանգնեմ, եւ | զորս | ճանաչեն զտկարութիւն իւրեանց՝ յաստուածութիւն իմ |
| 3 58:2 | | | եւ տածեն զհպարտութիւն եւ զսնափառութիւն. | յորմէ ‘ | ի վեր երեւին մախանք եւ |
| 3 58:2 | | | ես Աստուած խռովութեան, այլ խաղաղութեան. | որ | առաւել հաստատի ‘ի ճշմարիտ խոնարհութեան |
| 3 58:3 | | | Են | որք | նախանձու սիրոյ ձգին յայս կամ |
| 3 58:4 | | | Ես եմ՝ | որ | ճանաչեմ զառաջինն եւ զյետին, ես |
| 3 58:4 | | | վասն միոյ միոյ ‘ի նոցանէ, | զորս | այնպէս փառօք մեծացուցի, եւ յառաջագոյն |
| 3 58:4 | | | ինչ արժանաւորութեան նոցա կանխելոյ: Ապա | որ | ոք զմի ‘ի փոքրկանց իմոց |
| 3 58:4 | | | եւ զմեծ ես արարի: Եւ | որ | ընդ վայր հարկանէ զմի ‘ի |
| 3 58:5 | | | Այն զի, | որ | բարձրագոյն եւսն է, առաւել սիրեն |
| 3 58:5 | | | գլխովին ‘ի սէր իմ դիմեն. | յոր | եւ զմայլմամբ հանգչին: չիք |
| 3 58:5 | | | զմայլմամբ հանգչին: չիք ինչ | որ ‘ | ի բաց դարձուցանէ զնոսա, կամ |
| 3 58:6 | | | սոցանէ է տգիտութիւն, մանաւանդ յայնս՝ | որոց | աղօտ է լոյս, եւ դուն |
| 3 58:6 | | | զերկնաւորս: Բայց անհամեմատ միջոցաւ տարատրոհին, | զոր | ինչ անկատարք խորհին, եւ զոր |
| 3 58:6 | | | զոր ինչ անկատարք խորհին, եւ | զոր | ինչ հոգեկիրք վերին յայտնութեամբ խորհրդածեն |
| 3 58:7 | | | չխօսել ընդ վայրաքննութեամբ զայնպիսեաց՝ | որ ‘ | ի վեր են քան զքո |
| 3 58:7 | | | խրախուսէր: Յոյժ աստուածահաճոյ ինչ գործէ, | որ | զմեղաց իւրոց մեծութիւն եւ զառաքինութեանց |
| 3 58:7 | | | ի կարելութենէ սրբոց, քան զայն՝ | որ | զերիցութենէ կամ զկրտսերութենէ նոցա վիճի |
| 3 58:9 | | | ո՞վ մեծ իցէ յարքայութեանն Աստուծոյ, | որք | ոչ գիտեն՝ թէ արժանասցի՞ն արդեօք |
| 3 58:9 | | | ոչ մտանիցէք յարքայութիւնն երկնից: Զի | որ | խոնարհեցուցանէ զանձն իբրեւ զմանուկս զայս |
| 3 58:10 | | | Վա՜յ է նոցա, | որք | ընդ մանկունս կամաւ խոնարհիլ չ |
| 3 58:10 | | | նոցա մուտ: Վա՜յ եւ մեծատանց, | որք | ընկալան աստէն զմխիթարութիւնս իւրեանց. զի |
| 3 59:1 | | | իմ ապաւինութիւն յաստի կեանս, կամ | ո՞ր | իցէ սփոփութիւն իմ յամենայն երեւեալս |
| 3 59:1 | | | Ո՞չ ապաքէն դու Աստուած իմ, | որոյ | ողորմութեանդ ոչ գոյ բաւ: Ո՞ւր |
| 3 59:1 | | | չիք ինձ վստահանալ յոք, | որ | ձեռնտու իցէ ‘ի կարիս ‘ի |
| 3 59:2 | | | սակայն զամենայն յօգուտ իմ կարգես. | Որ | բիւրօրինակ գիտես փորձել զքո սիրելիս |
| 3 59:2 | | | բիւրօրինակ գիտես փորձել զքո սիրելիս: | Յոր | հանդէս ոչինչ նուազ արժան է |
| 3 59:3 | | | եւ զվիշտս իմ հաստատեմ. զի | զոր | ինչ արտաքոյ քո տեսանեմ, զամենայն |
| 3 59:4 | | | Զի ամենայն | որ | ինչ խաղաղութեան թուի առիթ եւ |
| 4 1:0 | | | հանգուցից զձեզ, ասէ տէր: Հացն, | զոր | ես տաց, մարմին իմ է |
| 4 1:0 | | | ես տաց, մարմին իմ է. | զոր | ես տաց վասն կենաց աշխարհի |
| 4 1:0 | | | կերա՛յք, այս է մարմին իմ, | որ | վասն ձեր բաշխի. զայս արարէք |
| 4 1:0 | | | զայս արարէք առ իմոյ յիշատակի: | Որ | ուտէ զմարմին իմ, եւ ըմպէ |
| 4 1:0 | | | եւ ես ‘ի նմա: Զբանս, | զոր | ես խօսեցայ ընդ ձեզ, հոգի |
| 4 1:1 | | | Զարթուցանեն զիս գորովալիր այս բանք, | որ | լի են քաղցրութեամբ եւ սիրով |
| 4 1:2 | | | եւ փարելի բարբառոյս յունկն մեղաւորի. | որով | դու, տէր, զաղքատն եւ զտնանկն |
| 4 1:3 | | | գթալիր հրաւէր: Զիա՞րդ իշխիցեմ գալ, | որ | ոչինչ բարի գիտեմ անձին իմոյ |
| 4 1:3 | | | մուծից զքեզ ‘ի տուն իմ, | որ | բազում անգամ բարկացուցի զքաղցրիկ երեսս |
| 4 1:4 | | | մտերիմ, արար տապանակ յանփուտ փայտից. | զոր | եւ պատեաց ոսկւով սրբով, դնել |
| 4 1:4 | | | մուծից զքեզ ‘ի տուն իմ, | որ | հազիւ զկէս ժամու անցուցանել գիտեմ |
| 4 1:5 | | | եւ ո՞րպէս խուն ինչ է՝ | զոր | եսն առնեմ. ո՛րպէս ‘ի համառօտն |
| 4 1:6 | | | մէջ տապանակին ուխտի եւ աւանդիցն | որ ‘ | ի նմա, եւ ‘ի մէջ |
| 4 1:6 | | | նորա. ‘ի մէջ օրինական զոհից՝ | որ | նախանկար էին հանդերձելոց, եւ ‘ի |
| 4 1:6 | | | մէջ ճշմարիտ մարմնոյ քոյ պատարագի | որ | ամենայն նախնի զոհից է լրումն |
| 4 1:8 | | | Աստուծոյ ամենայն զօրութեամբ, յիշելով զերախտիսն՝ | զոր | արար Աստուած երբեմն առ հարս |
| 4 1:10 | | | մարդասիրապէս առ ընտրեալս քո գթասիրես, | որոց | զանձն քո ‘ի սուրբ խորհրդեանս |
| 4 1:10 | | | վառէ: Զի քո ճշմարիտ հաւատացեալք, | որք | զամենայն կեանս իւրեանց յուղղութիւն կարգեն |
| 4 1:11 | | | սքանչելի եւ ծածկեալ շնորհի խորհրդոյս, | զոր | գիտեն միայն Քրիստոսի հաւատացեալք. իսկ |
| 4 1:12 | | | մեծափափաք տենչմամբ բերիմք յընդունիլ զՔրիստոս, | յոր | հաստատի ամենայն յոյս՝ որոց ակն |
| 4 1:12 | | | զՔրիստոս, յոր հաստատի ամենայն յոյս՝ | որոց | ակն ունին փրկութեան, եւ արժանաւորութիւն |
| 4 1:12 | | | այդչափ անփոյթ են զփրկական խորհրդոյս, | որ | զերկինս ուրախ առնէ, եւ զաշխարհ |
| 4 1:13 | | | զքէն բարերար փրկիչ, հովիւ յաւիտենական, | որ | զմեզ զաղքատքս եւ զաքսորեալքս հաճեցար |
| 4 2:2 | | | վասն ընդունելութեան սուրբ մարմնոյ քոյ, | զորոյ | զյարգ ոչ ոք ‘ի մարդկանէ |
| 4 2:2 | | | մատչել իմում առ տէրդ իմ, | զոր | ըստ արժանեաց պատուել չեմ |
| 4 2:2 | | | եռանդեամբ ընդունել ըղձանամ: Զի՞նչ խորհիցիմ | որ | լաւ եւ օգուտ իցէ, բայց |
| 4 2:3 | | | մեղաց: Ահա խոնարհիս առ իս. | որ | չեմ արժանի համբառնալ զաչս |
| 4 2:3 | | | բայց զքեզ ինքն զհացդ կենդանի. | որ | յերկնից իջեր եւ կեանս տաս |
| 4 2:5 | | | անծախապէս ճաշակիս: Դու տէր ամենայնի, | որ | ոչինչ իմիք կարօտիս, կամեցար ‘ի |
| 4 2:5 | | | ընդունել առ իմ մշտնջենաւոր փրկութիւն. | զոր ‘ | ի պատիւ եւ յանմոռաց յիշատակ |
| 4 2:6 | | | ազնուական պարգեւի եւ մեծի սփոփանաց՝ | որ | թողաւ քեզ յայսմ արտասուաց վայրի |
| 4 3:1 | | | եղէց ‘ի սուրբ կոչունս քո. | զոր | պատրաստեցեր քաղցրութեամբ քով աղքատի, Աստուած |
| 4 3:1 | | | Ահա ‘ի քեզ է ամենայն, | որում | ըղձանալ մարթիմ: Դու կեանք իմ |
| 4 3:2 | | | զայդ եւ արդ ընդ իս, | որ | վասն հաւատացելոց մխիթարութեան զքեզ ‘ի |
| 4 3:2 | | | ես քաղցր կերակուր հոգւոյ. եւ | որ | արժանապէս զքեզ ճաշակէ, բաժանորդ եւ |
| 4 3:2 | | | ժառանգ լինի փառացն յաւիտենականաց: Ինձ, | որ | յոլովակի գթեմս եւ մեղանչեմ եւ |
| 4 3:3 | | | զօրացուցանէ: Իսկ արդ եթէ այժմ | որ | հաղորդիմս կամ պատարագեմ՝ բազում անգամ |
| 4 3:4 | | | քո ‘ի մեզ տէր. զի | որ | արարիչդ ես եւ կենագործօղ ամենայն |
| 4 3:4 | | | երջանիկ մտաց եւ երանելի ոգւոյ, | որ | զքեզ զտէր Աստուած իւր արժանաւորի |
| 4 3:4 | | | եւ ազնուական փեսայի գիրկս արկանէ, | որ | սիրելին է քան զամենայն սիրելիս |
| 4 3:4 | | | եւ ամենայն զարդ նոցա. զի | որ | ինչ է ‘ի նոսա գովելի |
| 4 3:4 | | | մեծ վայելչութիւն անուան քո ժամանեն, | որոյ | իմաստութեանդ ոչ գոյ բաւ |
| 4 4:0 | | | թէ բազում բարիք պարգեւին
այնց, | որք | եռանդեամբ հաղորդին.
Ձայն աշակերտի |
| 4 4:1 | | | քում, ճաշակել հոգւով զքաղցրութիւն քո, | որ | յայսմ խորհրդեան որպէս յաղբեր լիուլի |
| 4 4:1 | | | ամենայնի հասու լինելոյ եւ իմանալոյ, | որ | անցանէ զանցանէ եւ զհրեշտակական նրբութեամբ |
| 4 4:2 | | | ընդ քեզ սիրով յօդիլ: Վասն | որոյ | զքո գթութիւնդ աղաչեմ, եւ զայս |
| 4 4:2 | | | մարմնոյ, դեղ ամենայն հոգեւորական ախտից. | որով | մոլութիւնք իմ բուժին, կիրք սանձահարին |
| 4 4:3 | | | զօրացուցանես եւ լուսաւորես. մինչ զի | որք | յառաջ քան զհաղորդութիւնն նեղեալ էին |
| 4 4:3 | | | լաւ անդր փոխարկեալ գտանեն զանձինս: | Զոր | վասն այնորիկ յընտրեալս քո տնօրինես |
| 4 4:3 | | | արժանաւորին լինել: Զի ո՞վ է, | որ | առ աղբիւր քաղցրութեան խոնարհութեամբ մատուցեալ |
| 4 4:4 | | | իմ լցո քաղցրութեամբ եւ գթովք, | որ | զամենեսին առ քեզ հաճեցար կոչել |
| 4 4:5 | | | նեղիմ. եւ չիք ոք | որ | օգնէ, եւ ոչ այն՝ որ |
| 4 4:5 | | | որ օգնէ, եւ ոչ այն՝ | որ | ապրեցուցանէ եւ կեցուցանէ, բայց միայն |
| 4 4:5 | | | դու, տէր Աստուած փրկիչ իմ. | որում | յանձն առնեմ զիս եւ զամենայն |
| 4 4:5 | | | եւ ‘ի գովեստ անուան քո, | որ | զմարմին քո եւ զարիւն՝ կերակուր |
| 4 5:1 | | | եւ մեծ է յարգ քահանայից, | որոց | տուեալ է որ ինչ չ |
| 4 5:1 | | | յարգ քահանայից, որոց տուեալ է | որ | ինչ չէ տուեալ հրեշտակաց |
| 4 5:1 | | | Այո՝ Աստուծոյ պաշտօնեայ է քահանայ, | որ | զԱստուծոյ բանն ‘ի կիր արկանէ |
| 4 5:1 | | | արարող, եւ աներեւոյթ ներգործիչ. ընդ | որոյ | ձեռամբ է ամենայն՝ զոր կամի |
| 4 5:1 | | | ընդ որոյ ձեռամբ է ամենայն՝ | զոր | կամի, եւ որում հնազանդի ամենայն |
| 4 5:1 | | | է ամենայն՝ զոր կամի, եւ | որում | հնազանդի ամենայն՝ զոր հրամայէ |
| 4 5:1 | | | կամի, եւ որում հնազանդի ամենայն՝ | զոր | հրամայէ |
| 4 5:3 | | | ի թիկանց, զի ամենայն վշտաց՝ | որ | գան յայլոց՝ մտադիւր վասն Աստուծոյ |
| 4 7:1 | | | գտանել ‘ի քեզ ծանր ինչ, | որ | ստգտանիցէ զքեզ եւ չհամարձակեցուսցէ |
| 4 7:4 | | | ի հաղորդութեան: Եթէ արասցէ մարդ՝ | որ | ինչ անկ է նմա, եւ |
| 4 7:4 | | | կենդանի եմ ես, ասէ տէր, | որ | ոչ կամիմ զմահ մեղաւորին, այլ |
| 4 8:1 | | | մինչեւ չմնալոյ իմիք յիս՝ | որ | ոչ բովանդակ ընծայեցաւ ‘ի պատարագ |
| 4 9:1 | | | Տէր, ամենայն ինչ քոյ է, | որ | ինչ յերկինս եւ որ ինչ |
| 4 9:1 | | | է, որ ինչ յերկինս եւ | որ | ինչ յերկրի: Ցանկամ զանձն իմ |
| 4 9:1 | | | սուրբ նուիրանացս պատուական մարմնոյ քոյ, | զոր | քեզ այսօր առաջի հրեշտակաց յաներեւոյթս |
| 4 9:2 | | | զամենայն մեղս եւ զյանցանս իմ, | զոր | գործեցի առաջի քոյ, եւ սրբոց |
| 4 9:2 | | | եւ սրբոց հրեշտակաց քոց, յօրէ | յորմէ | սկիզբն արարի մեղանչել մինչեւ ցայսօր |
| 4 9:2 | | | եւ դարձուսցես յիս զշնորհ քո, | զոր | մեղօք կորուսի, ‘ի ներել ինձ |
| 4 9:3 | | | քում սրբոյ կեցո զհոգի իմ, | զոր | պատուական արեամբ քո գնեցեր: Ահա |
| 4 9:5 | | | ամենայն սիրելեաց իմոց. եւ այնց՝ | որք | վասն սիրոյ քոյ՝ ինձ եւ |
| 4 9:5 | | | եւ այլոց բարի արարին. եւ | որք | աղօթս եւ պատարագս վասն իւրեանց |
| 4 9:6 | | | զհաշտութեան նուէրս առանձինն վասն այնոցիկ, | որք | իւիք յանցեան յիս եւ տրտմեցուցին |
| 4 9:6 | | | հասուցին. այլ եւ վասն ամենեցուն, | զորս | ես ինքն երբեմն տրտմեցուցի, խռովեցուցի |
| 4 9:6 | | | զբարկութիւն, եւ զհակառակութիւն. եւ զամենայն | որ | ինչ վնասակար է սիրոյ, եւ |
| 4 10:2 | | | Քանզի են ոմանք, | որք ‘ | ի պատրաստել զանձինս առ սուրբ |
| 4 10:4 | | | զի են գաղջք եւ ցոփք, | որք | մտադիւր յապաղեն զխոստովանութիւնն. եւ զհաղորդութիւնն |
| 4 10:5 | | | սէր, եւ ո՛րպէս տկար եռանդն, | որք | զսուրբ հաղորդութեամբ այդպէս հարեւանցիկ առնեն |
| 4 10:5 | | | երջանիկ է նա եւ աստուածահաճոյ, | որ | այնպէս կեայ եւ այնպէս մաքուր |
| 4 10:5 | | | սթափել պարտ է, եւ առնել | որ | ինչ հնար է յիւրն կողմանէ |
| 4 10:5 | | | լիցի ըղձման նորա վասն բարեյօժարութեանն, | յոր | առաւելապէս հայի |
| 4 10:6 | | | խորհրդոյն: Զի մարթ է ամենայնի, | որ | ջերմեռանդն իցէ, յամենայն օր եւ |
| 4 10:7 | | | | Որ | ոչն պատրաստի, բայց ‘ի գալ |
| 4 10:7 | | | յոլովակի անպատրաստ գտանի: Երանի՜ այնմ՝ | որ | մատուցանէ տեառն զանձն յողջակէզ, քանիցս |
| 4 11:2 | | | Ճշմարտապէս առաջի ունիմ, եւ երկիրպագանեմ, | որում | երկրպագեն հրեշտակք ‘ի յերկինս: Այլ |
| 4 11:3 | | | ոչ տեսանեմ, ոչինչ համարիմ զամենայն | զոր | յաշխարհի տեսանեմ եւ լսեմ: Վկայ |
| 4 11:3 | | | հանգուցանել բաց ‘ի քէն տէր, | յորում | ցանկամ վայելել յաւիտեան: Այլ չ |
| 4 11:3 | | | Քանզի եւ սուրբք քո տէր, | որք | արդ ընդ քեզ ցնծան յերկնից |
| 4 11:3 | | | մեծաւ գալստեան փառաց քոց սպասէին: | Զոր | ինչ նոքա հաւատացին, հաւատամ եւ |
| 4 11:3 | | | նոքա հաւատացին, հաւատամ եւ ես. | յոր | ինչ նոքա յուսացան, յուսամ եւ |
| 4 11:3 | | | նոքա յուսացան, յուսամ եւ ես. | յոր | նոքա հասին, շնորհօք քո ակնունիմ |
| 4 11:4 | | | կարեւոր տեսանեմ յաստի կեանս, առանց | որոց | անտանելի լինէին ինձ այս թշուառ |
| 4 11:4 | | | Մին է սեղան սուրբ բեմին, | որ | ունի զհացն սրբութեան, զմարմին Քրիստոսի |
| 4 11:4 | | | Երկրորդն է սեղան աստուածային օրինաց, | յորում | է վարդապետութիւն սուրբ՝ ուսուցիչ ուղիղ |
| 4 11:4 | | | վարդապետութիւն սուրբ՝ ուսուցիչ ուղիղ հաւատոյ, | որ | անստերիւր առաջնորդէ ‘ի ներքին կողմն |
| 4 11:4 | | | լուսոյ, վասն սրբոյ սեղանոյ վարդապետութեան՝ | զոր ‘ | ի ձեռն ծառայից քոց մարգարէից |
| 4 11:5 | | | զքէն արարիչ եւ փրկիչ մարդկան, | որ ‘ | ի ցուցանել ամենայն աշխարհի զսէր |
| 4 11:5 | | | զսէր քո՝ ընթրիս մեծ պատրաստեցեր. | յորում | ոչ զգառն օրինակին, այլ զամենասուրբ |
| 4 11:5 | | | եւ արբուցեալ նոցա բաժակ փրկութեան, | յորում | են ամենայն փափկութիւնք դրախտին, եւ |
| 4 11:6 | | | եւ արգոյ է պաշտօն քահանայից. | որոց | շնորհեցաւ զտէրն փառաց բանիւք սրբութեան |
| 4 11:6 | | | սուրբ մարմինն, քանի՜ անարատ սիրտն, | յոր | ստէպ մտանէ մաքրութեանն արարիչ: Ի |
| 4 11:6 | | | մի՛ լուիցի ինչ բան, բայց | որ | սուրբ իցէ եւ վայելչական եւ |
| 4 11:8 | | | շնորհօք քո, ամենակալ տէր. զի | որք | զպաշտօն քահանայական յանձն առաք, արժանապէս |
| 4 11:8 | | | շնորհեա մեզ արժանապէս ողբալ զչարիսն՝ | զոր | գործեցաք: Զի հոգւով խոնարհութեան եւ |
| 4 12:0 | | | Թէ | որ | հաղորդելոցն է, բազում
զգուշութեամբ պատրաստել |
| 4 12:1 | | | դառնութեան անձին քոյ: Քանզի ամենայն | որ | սիրէ, սիրողի իւրում սիրեցելում ազնիւ |
| 4 12:2 | | | զմարմին սիրեցելոյ տեառն Աստուծոյ քոյ, | որ | յանձն առնու գալ առ քեզ |
| 4 12:2 | | | գալ առ քեզ: Ես եմ | որ | կոչեցի եւ հրամայեցի այսմ այսպէս |
| 4 12:4 | | | պահանջի զկնի, քան զջերմեռանդն պատրաստութիւնն՝ | որ | յառաջն: Քանզի բարիոք պահպանութիւնն զհետ |
| 4 12:4 | | | յԱստուած քո: Զի զայն ունիս՝ | զոր | աշխարհ ամենայն ‘ի քէն բառնալ |
| 4 12:4 | | | բառնալ ոչ կարէ: Ես եմ, | որում | պարտ է քեզ գլխովին անձնատուր |
| 4 13:1 | | | զի յայնմհետէ ոչ ոք իցէ | որ | զիս շարժեսցէ, կամ բնաւ իսկ |
| 4 13:1 | | | խօսեսցիս, եւ ես ընդ քեզ. | զոր | օրինակ խօսիցի սիրելին ընդ սիրելւոյ |
| 4 13:2 | | | սիրելի իմ, ընտրեալ ‘ի բիւրուց, | յոր | հաճեցաւ անձն իմ բնակել զամենայն |
| 4 13:2 | | | իմոց: Դու ես իմ խաղաղարար, | յորում | է ամենակատար խաղաղութիւն եւ հանգիստ |
| 4 13:2 | | | քաղցր է հոգի քո, տէր, | որ ‘ | ի ցուցանել զքաղցրութիւն քո առ |
| 4 13:2 | | | քո առ որդիս, անուշակ հացիւ՝ | որ | իջեալ է յերկնից՝ յանձն առնուս |
| 4 13:2 | | | իք այլ ազգ այնպէս մեծ, | որ | ունիցի Աստուածս իւր հպաւորս, որպէս |
| 4 13:2 | | | մերձ ես ամենայն հաւատացելոց քոց. | որոց ‘ | ի հանապազորդ սփոփանս, եւ առ |
| 4 13:3 | | | Զի | ո՞ր | ազգ է այնպէս ազնուական, որպէս |
| 4 13:3 | | | ազնուական, որպէս ազգ քրիստոնէից. կամ | ո՞ր | ստեղծուած ‘ի ներքոյ երկնից այնպէս |
| 4 13:3 | | | սիրելի, որպէս եռանդնոտ ոգի. առ | որ | մտանէ Աստուած կերակրել զնա իւրով |
| 4 13:3 | | | սքանչելի զիջմանս, ո՜վ անչափ սիրոյս՝ | որ | ցուցաւ առ մարդիկ: Այլ զի՞նչ |
| 4 14:1 | | | է օրհնութիւն քաղցրութեան քոյ տէր, | զոր | պահեցեր երկիւղածաց քոց: Ի յիշել |
| 4 14:1 | | | կաթոգնիմ. որպէս էին բազումք յեռանդնոտաց, | որք | կարի իմն տարփմամբ հաղորդութեան՝ եւ |
| 4 14:2 | | | Ո՜վ ճշմարիտ վառեալ հաւատոյ սոցա, | որ | ցոյց մեծ է լինելոյ քոյ |
| 4 14:2 | | | զտէր իւրեանց ‘ի բեկանել հացին, | որոց | սիրտ այնպէս ուժգին ճմլի ‘ի |
| 4 14:3 | | | հոգւով բորբոքման, յորժամ եկեսցէ օրն՝ | յորում | հաճոյ լիցի քեզ, այց առնել |
| 4 15:1 | | | յոլովակի Աստուած ‘ի վայրկեան ժամանակի, | զոր | չետ ընդ ժամանակս բազումս |
| 4 15:1 | | | բազումս: Տայ երբեմն ‘ի վախճանի, | զոր ‘ | ի սկզբան աղօթից յապաղեաց տալ |
| 4 15:2 | | | բառնի: Փոքր իմն է երբեմն, | որ | զշնորհն խափանէ եւ ծածկէ. սակայն |
| 4 15:2 | | | զայն, եւ ոչ մանաւանդ մեծ, | որ | մեծի բարւոյ է խափանարար: Եւ |
| 4 15:2 | | | ի սպառ վանես, լինելով լիցի | զոր | ինչ խնդրեցեր |
| 4 15:3 | | | իբրեւ զհաճոյս կամացն Աստուծոյ: Ապա | որ | ոք զիւր կամս միամիտ սրտիւ |
| 4 15:4 | | | յաւիտեան: Ահա այսպէս օրհնեսցի այր, | որ | խնդրէ զտէր յամենայն սրտէ իւրմէ |
| 4 15:4 | | | զտէր յամենայն սրտէ իւրմէ, եւ | որ | ոչ առնու զնանրութիւն յանձն իւր |
| 4 16:1 | | | Ո՜վ քաղցր եւ մարդասէր տէր, | զոր | արդ եռանդեամբ ընդունել ցանկամ, դու |
| 4 16:1 | | | գիտես զտկարութիւն իմ եւ զվիշտս | զոր | կրեմ. յո՛րչափ չարիս եւ ‘ի |
| 4 16:1 | | | քեզ պաղատիմ: Առ ամենագէտդ բարբառիմ, | որում | յայտնի են ամենայն ներքինք իմ |
| 4 16:1 | | | են ամենայն ներքինք իմ, եւ | որ | միայն կարողդ ես լիով զիս |
| 4 16:1 | | | իմ լինել ձեռնկալու: Դու գիտես | որո՛ց | բարեաց առաւելապէս կարօտիմ, եւ ո՛րպէս |
| 4 17:1 | | | ի հաղորդել իւրեանց քեզ փափաքեցին, | որք | մեծապէս սրբութեամբ վարուց քեզ հաճոյացան |
| 4 17:1 | | | տարփմամբ եւ արժանաւոր յարգանօք, քան | զոր | սուրբք երբէք կալան յանձինս |
| 4 17:2 | | | յիս միայն էին: Այլ եւ | զոր | ինչ հնար է բարեպաշտ մտաց |
| 4 17:2 | | | պահել. այլ զիս, եւ զամենայն | որ | ինչ է իմ, քեզ կամակար |
| 4 17:2 | | | մաքրութեամբ անձկամ ընդունել զքեզ այսօր, | զոր | օրինակ փափաքմամբ ընկալաւ զքեզ ամենասուրբ |
| 4 17:3 | | | ըղձիւ ասէր. Իսկ բարեկամ փեսային, | որ | կայ եւ լսէ նմա, ուրախութեամբ |
| 4 17:3 | | | առնել քեզ զանձն իմ: Վասն | որոյ | եւ զամենայն եռանդնոտաց հրճուանս, զբորբոքեալ |
| 4 17:3 | | | հանդերձ ամենայն առաքինութեամբք եւ գովութեամբք՝ | որ | յամենայն արարածոց յերկինս եւ յերկրի |
| 4 17:4 | | | անչափ օրհնութեան եւ անբաւ փառատրութեան, | որ | քեզն վայելեն ըստ առաւելութեան անպատում |
| 4 17:5 | | | եւ վառեալ եռանդեամբ մեծացուսցեն: Եւ | որք | յարգանօք եռանդագին զայս գերահրաշ խորհուրդ |
| 4 18:1 | | | կամիս խարդաւանել ‘ի վիհ երկբայութեան: | Որ | քննիչ է մեծվայելչութեան, մղձկի ‘ի |
| 4 18:1 | | | բարեպաշտ եւ խոնարհ քննութիւն ճշմարտութեան, | որ | պատրաստ է միշտ ուսանել, եւ |
| 4 18:2 | | | Երանի՜ պարզմտութեան, | որ | զդժուարին խնդրոց ճանապարհ թողու, եւ |
| 4 18:2 | | | չիմանաս եւ չտանիս | որ | ինչ ստոր է քան զքեզ |
| 4 18:2 | | | քան զքեզ, զիա՞րդ հասու լիցիս | որոց ‘ | ի վեր են քան զքեզ |
| 4 18:3 | | | խորհուրդս քո. եւ մի՛ երկբայութեանց, | որ ‘ | ի սադրելոյ սատանայի, տար պատասխանի |
| 4 18:4 | | | մատիր ‘ի սուրբ խորհուրդ. եւ | զոր | ոչ բաւես իմանալ, Աստուծոյ ամենակալի |
| 4 18:4 | | | խաբէ զքեզ Աստուած. այլ խաբի՝ | որ | կարի իմն հաւատայ անձին: Գնայ |