| 1 1:0 | | | Յաղագսնմանող | լինելոյ | Քրիստոսի,
եւ արհամարհել զամենայն
ունայնութիւնս |
| 1 1:1 | | | գնասցէ. ասէ տէր: Այս բանք | են | Քրիստոսի, որովք խրատիմք կենաց նորա |
| 1 1:1 | | | խրատիմք կենաց նորա եւ վարուց | լինել | նմանողք, եթէ կամիմք ճշմարտապէս լուսաւորել |
| 1 1:1 | | | լուսաւորել, եւ յամենայն կուրութենէ սրտի | լինել | զերծ: Ապա մեծ փոյթ մեր |
| 1 1:1 | | | զերծ: Ապա մեծ փոյթ մեր | լիցի՝ | խոկալ զվարս Յիսուսի Քրիստոսի |
| 1 1:3 | | | իք քո խոնարհութիւն, որով երրորդութեանն | լինիս | անհաճոյ: Խորին բանք ոչ առնեն |
| 1 1:3 | | | զամենայն իմաստասիրաց բանս, զինչ օգուտ | էր | այն ամենայն՝ առանց սիրոյն Աստուծոյ |
| 1 1:4 | | | է կորստական մեծութեան ‘ի խնդիր | լինել, | եւ յայն հաստատել զյոյս: Ունայնութիւն |
| 1 1:4 | | | խնդրել, եւ զբարի վարուց անփոյթ | լինել: | Ունայնութիւն է աստի կենաց միայն |
| 1 1:5 | | | Յուշ | լիցի | քեզ ստէպ առակն, թէ ոչ |
| 1 2:1 | | | առանց երկիւղին Աստուծոյ զի՛նչ օգուտ | իցէ: | Այո՝ լաւ է խոնարհ գեղջուկ |
| 1 2:1 | | | քան զհպարտ փիլիսոփայ՝ որ անփոյթ | լեալ | զանձնէ, զընթացս երկնից զննէ: Որ |
| 1 2:1 | | | կայի ‘ի սէր, զի՞նչ օգուտ | էր | ինձ առաջի Աստուծոյ, որ դատելոցն |
| 1 2:3 | | | հպարտանար. Այլ զտգիտութիւն քո խոստովան | լեր: | Զիա՞րդ լաւ համարիս զքեզ քան |
| 1 2:3 | | | կամ ուսանել յօգուտ, սիրեա անծանօթ | լինել, | եւ առ ոչինչ համարել |
| 1 2:4 | | | մնասցես ‘ի բարին: Ամենեքին տկար | եմք, | այլ դու մի՛ զոք քան |
| 1 3:2 | | | տեսանէ, մարթ է սրտի նորա | լինել | յանդորրու, եւ խաղաղական անձամբ կալ |
| 1 3:3 | | | ի խնդրելոյ զիւրն յամենայնի ջանայ | լինել | անձնապահ: Զի՞նչ է, որ խափանէ |
| 1 3:3 | | | ջանայ յաղթել անձին: Այսմ՝ պարտ | էր | փոյթ ունել մեզ. անձանց յաղթել |
| 1 3:3 | | | եւ ‘ի լաւ անդր յառաջադէմ | լինել | |
| 1 3:4 | | | ստգտանելի գիտութիւն, կամ զինչ եւ | իցէ | իրաց պարզ ծանօթութիւն, որ յիւրմէ |
| 1 3:5 | | | Ի գալ աւուրն դատաստանի ոչ | լինի | առ մեզ հարցփորձ, թէ զի՞նչ |
| 1 3:5 | | | կրօնասիրութեամբ քաղաքավարեցաք: Ասա՛ ինձ. ո՞ւր | են | արդ այն ամենայն տեարք եւ |
| 1 3:5 | | | քաջ ճանաչէիր, մինչ դեռ կենդանի | էին | եւ գիտութեամբք ծաղկէին: Այժմ ‘ի |
| 1 3:5 | | | զնոցանէ: Ի կենդանութեան իւրեանց համարէին | լինել | ինչ. բայց արդ լռութիւն է |
| 1 3:6 | | | իւրեանց միաբանէին: Յայնժամ քաջադէպ յաջողեալ | էր | նոցա ուսումն եւ դպրութիւն: Քանի՜ք |
| 1 3:6 | | | սնոտի գիտութեամբ յաշխարհի, ոյք անփոյթ | են | զԱստուծոյ ծառայութենէ: Եւ զի առաւել |
| 1 3:6 | | | Եւ զի առաւել ընտրեն մեծարգի | լինել | քան խոնարհ, վասն այնորիկ նանրանան |
| 1 4:1 | | | զչար քան զբարի. Այսպէս տկար | եմք: | Բայց արք կատարեալք ոչ դիւրաւ |
| 1 4:2 | | | Մեծ իմաստութիւն է չ | լինել | վաղվաղակ ‘ի գործս, եւ ո՛չ |
| 1 4:2 | | | Աստուծոյ հնազանդ, այնչափ յամենայնի իմաստնագոյն | լինի | եւ խաղաղագոյն |
| 1 5:1 | | | ի սուրբ գիրս՝ ‘ի խնդիր | լինել | օգտի, քան նրբութեան բանից: Այնպէս |
| 1 5:1 | | | անուն, թէ շատ կամ սակաւ | իցէ | նորա գրագիտութիւն. այլ սէր լոկոյ |
| 1 5:1 | | | խնդրեր, թէ ո՞յր զայս ինչ | իցէ | ասացեալ, այլ մի՛տ դիր, թէ |
| 1 5:2 | | | Աստուած: Ընդվայրաքննութիւն մեր յոլովակի խոչ | լինի | մեզ յընթերցմունս գրոց. զի կամիմք |
| 1 5:2 | | | յընթերցմունս գրոց. զի կամիմք խելամուտ | լինել, | եւ մանր կրկտել, ուր պարտ |
| 1 5:2 | | | եւ մանր կրկտել, ուր պարտ | էր | հարեւանցի անցանել: Եթէ կամիս օգտիլ |
| 1 6:2 | | | խաղաղութեանն՝ զոր խնդրէ: Ապա դիմամարտ | լինելով | կրից՝ գտանի ճշմարիտ խաղաղութիւն ‘ի |
| 1 7:2 | | | մի՛ ‘ի բարեկամս, թէ հզօր | են. | այլ յԱստուած, որ ամենայն ինչ |
| 1 7:2 | | | դոյզն հիւանդութեամբ ապականեալ տգեղանայ: Մի՛ | լինիր | անձնահաճ, վասն լինելոյ քոյ աջողաձեռն |
| 1 7:2 | | | տգեղանայ: Մի՛ լինիր անձնահաճ, վասն | լինելոյ | քոյ աջողաձեռն եւ զգօնամիտ. զի |
| 1 7:2 | | | եւ զգօնամիտ. զի մի՛ անհաճոյ | լիցիս | յաչս Աստուծոյ, որոյ է ամենայն |
| 1 7:2 | | | ամենայն՝ որ ինչ ձիրք բնութեան | են ‘ | ի քեզ |
| 1 7:3 | | | զայլս. Գուցէ յաչս Աստուծոյ յոռեգոյն | իցես, | որ գիտէ թէ զինչ կայ |
| 1 7:3 | | | ընդ գործս բարեաց, զի այլազգ | են | դատաստանք Աստուծոյ քան զմարդկան, որոյ |
| 1 7:3 | | | քան զմարդկան, որոյ առաջի անհաճոյ | են | յաճախ հաճոյք մարդկան: Թէ ունիս |
| 1 8:0 | | | Յաղագս զգոյշ | լինել ‘ | ի կարի իմն
ընտանութենէ |
| 1 8:1 | | | ընդ եռանդնոտս եւ ընդ բարեպաշտս | լեր | կենաց կցորդ, եւ խօսեաց ընդ |
| 1 8:1 | | | ինչ է ‘ի շինութիւն: Մի՛ | լիցի | քեզ ընտանենալ ընդ կնոջ. այլ |
| 1 8:1 | | | Աստուծոյ եւ հրեշտակաց նորա ընտանութիւն՝ | լիցի | քեզ անձկալի. այլ ‘ի մարդկան |
| 1 8:2 | | | Կարծեմք երբեմն մերովս ընտանութեամբ հաճոյ | լինել | առաջի այլոց. այլ առաւել յաչաց |
| 1 9:1 | | | ընդ ձեռամբ առաջնորդի, եւ չ | լինել | ինքնագլուխ: Ապահովագոյն է կալ ‘ի |
| 1 9:2 | | | օգտի խաղաղութեան: Ո՞վ այնպէս իմաստուն | իցէ, | որ զամենայն լիով գիտիցէ: Ապա |
| 1 9:2 | | | Ապա մի՛ կարի իմն ապաստան | լինիր ‘ | ի քո կարծիս, այլ մտադիւր |
| 1 9:2 | | | այլ մտադիւր եւ կարծեաց այլոց | լեր | ունկնդիր: Եթէ քաջ են քո |
| 1 9:2 | | | այլոց լեր ունկնդիր: Եթէ քաջ | են | քո կարծիք, եւ դու վասն |
| 1 9:3 | | | իսկ է, թէ իւրաքանչիւրոց կարծիք | իցեն | բարի. Այլ չանսալն այլոց |
| 1 10:1 | | | Զգոյշ | լեր | յամբոխէ մարդկան ըստ կարի. զի |
| 1 10:1 | | | թէ յոլովակի լռէի, եւ չ | լինէի ‘ | ի մէջ մարդկան: Այլ զի՞ |
| 1 10:2 | | | ժամանակն: Եթէ արժան եւ օգուտ | իցէ | խօսել, որ ինչ ‘ի շինութիւն |
| 1 10:2 | | | եւ համաշունչք յանուն տեառն միաբանեալ | իցեն | |
| 1 11:1 | | | ի գործս, եւ յորս ոչ | են | անկ հոգաբարձութեան մերոյ: Զիա՞րդ հնար |
| 1 11:1 | | | է ընդ երկար ‘ի խաղաղութեան | լինել | այնմ, որ յօտարի հոգս խառնի |
| 1 11:1 | | | ներանձնանալ: Երանի այնոցիկ, որք միամիտքն | են. | զի բազում՝ խաղաղութիւն գտցեն |
| 1 11:2 | | | Աստուծոյ միացան, եւ՝ անխափան կարօք | եղեն | զանձամբք պատաղիլ: Մեք կարի իմն |
| 1 11:2 | | | զանցաւորաց յոյժ խնամ ունիմք: Դժուարահաս | եմք | գէթ միում ‘ի մոլութեանց յաղթել |
| 1 11:3 | | | Եթէ | էաք | կատարելապէս մեռեալք յանձինս, եւ ներքոյ |
| 1 11:3 | | | ներքոյ ‘ի զբաղանաց զերծք, կարող | լինէաք | զաստուածայինս խորհիլ, եւ զերկնային խոկմանց |
| 1 11:3 | | | խափանարար այն է, զի չ | եմք ‘ | ի կրից եւ ‘ի ցանկութեանց |
| 1 11:3 | | | Եթէ դոյզն վիշտ ընդ առաջ | լինի, | անդէն վաղվաղակի լքանիմք, եւ ‘ի |
| 1 11:5 | | | զմի ‘ի մոլութեանց խլէաք, վաղվաղակի | լեալ | էաք արք կատարեալք: Բայց արդ |
| 1 11:5 | | | ի մոլութեանց խլէաք, վաղվաղակի լեալ | էաք | արք կատարեալք: Բայց արդ բազում |
| 1 11:5 | | | քան յետ բազմամեայ ուխտադրութեան: Պարտ | էր | եռանդանն եւ յառաջադիմութեան օր ըստ |
| 1 11:5 | | | ի սկզբան, ապա զամենայն կարող | էաք | առնել հեշտեաւ եւ խնդութեամբ |
| 1 11:6 | | | ի դժուարինս: Ի սկզբան անդ | լեր | դիմական քում յօժարութեան, եւ կասիր |
| 1 11:6 | | | խաղաղութիւն՝ անձինդ բարեկրութիւն, ժրագոյն արդեօք | լինէիր ‘ | ի փոյթ հոգեւոր յառաջադիմութեան |
| 1 12:1 | | | եւ անկատարութիւնս. Թէպէտ եւ բարի | իցեն | մեր գործք եւ խորհուրդք: Օգնեն |
| 1 12:1 | | | Զի յայնժամ լաւ եւս ապաստան | լինիմք ‘ | ի ներքին մեր վկայ յԱստուած |
| 1 12:1 | | | ի մարդկանէ անարգիմք, եւ չ | են | զմէնջ ‘ի բարի կարծիս |
| 1 12:2 | | | Վասն այսորիկ պարտ | էր | մարդոյ քաջայոյս լինել յԱստուած, մինչ |
| 1 12:2 | | | այսորիկ պարտ էր մարդոյ քաջայոյս | լինել | յԱստուած, մինչ ոչ կարօտել ‘ի |
| 1 12:2 | | | մինչ ոչ կարօտել ‘ի խնդիր | լինելոյ | մարդկային մխիթարութեանց: Այր բարեսէր յորժամ |
| 1 12:2 | | | թշուառութեանց՝ զորս կրէ: Յայնժամ տաղտկալի | լինին | նմա երկար կեանք, եւ անձկայ |
| 1 12:2 | | | լուծեալ ‘ի մարմնոյ՝ ընդ Քրիստոսի | լիցի: | Եւ յայնժամ խելամուտ լինի թէ |
| 1 12:2 | | | Քրիստոսի լիցի: Եւ յայնժամ խելամուտ | լինի | թէ կատարեալ ապահովութիւն եւ լիուլի |
| 1 13:1 | | | Ցորչափ յաշխարհի | եմք, | առանց նեղութեան եւ փորձութեան լինել |
| 1 13:1 | | | եմք, առանց նեղութեան եւ փորձութեան | լինել | ոչ կարեմք: Ուստի ասէ Յոբ |
| 1 13:1 | | | ասէ Յոբ. Ո՞չ ապաքէն փորձութիւն | են | վարք մարդոյ ‘ի վերայ երկրի |
| 1 13:1 | | | Վասն այսորին ամենայն ոք զգուշաւոր | լիցի ‘ | ի փորձութիւնս իւր, եւ տքնեսցի |
| 1 13:1 | | | երբեմն փորձութիւնս. եւ բոլորովին զերծ | լինել | յայնցանէ անհնար է մեզ |
| 1 13:2 | | | Բայց փորձութիւնք բազում անգամ օգուտ | են | յոյժ մարդոյ, թէպէտ եւ տաղտկալիք |
| 1 13:2 | | | յոյժ մարդոյ, թէպէտ եւ տաղտկալիք | իցեն | եւ ծանր. զի նոքօք խոնարհի |
| 1 13:2 | | | տեղի այնպէս անքոյթ, ուր ոչ | իցեն | փորձութիւնք կամ վիշտք |
| 1 13:4 | | | նա փորձութիւնք, եւ չար եւս | լինի: | Առ փոքր եւ երկայնամիտ համբերութեամբ |
| 1 13:5 | | | է յողդողդութիւն մտաց, եւ թերայոյս | լինել | յԱստուած: Զի որպէս նաւ անղեակ |
| 1 13:5 | | | այլ փորձութիւնն յայտնէ թէ զի՛նչ | եմք: | Սակայն արթուն կալ պարտ է |
| 1 13:5 | | | ապստամբ:
Քանզի զառաջինն ընդ առաջ | լինի | մտաց սոսկ մտածութիւն. ապա սաստիկ |
| 1 13:7 | | | աղաչել զԱստուած, զի օգնական մեզ | լիցի | յամենայն նեղութիւնս. որ ըստ ասելոյն |
| 1 13:8 | | | չէ ինչ մեծ ջերմ | լինել | մարդոյ եւ եռանդնոտ, յորժամ չ |
| 1 13:8 | | | մի՛ երբէք ‘ի մեծամեծս յանձնապաստան | լիցին, | որ ‘ի փոքունս տկարանան |
| 1 14:1 | | | դարձո. եւ զայլոց գործս զգոյշ | լեր | չդատել: Ի դատել զայլս |
| 1 14:1 | | | քննել զանձն՝ միշտ ջանք իւր | են | յօգուտ: Որպէս զիարդ են իրք |
| 1 14:1 | | | իւր են յօգուտ: Որպէս զիարդ | են | իրք ‘ի սիրտ մեր, ըստ |
| 1 14:1 | | | սիրտ մեր, ըստ այնմ սովոր | եմք | դատել զնոցանէ. զի զուղիղ դատաստան |
| 1 14:1 | | | դիւրաւ կորուսանեմք: Եթէ առ Աստուած | էր | յամենայնի բերումն ըղձից մերոց, ոչ |
| 1 14:3 | | | Քրիստոսի, հազիւ երբէք եւ անագան | լիցիս | այր լուսաւորեալ: Զի Աստուծոյ կամք |
| 1 14:3 | | | լուսաւորեալ: Զի Աստուծոյ կամք այս | են. | հնազանդ լինել մեզ նմա յամենայն |
| 1 14:3 | | | Աստուծոյ կամք այս են. հնազանդ | լինել | մեզ նմա յամենայն, եւ բորբոքեալ |
| 1 15:1 | | | փոխել՝ արժան է: Զի ‘ի | լինել | այսմ այսպէս, գործն բարի ոչ |
| 1 15:1 | | | սիրոյ արարեալ, որչափ եւ փոքր | իցէ, | եւ խոտան, գլխովին լինի շահեկան |
| 1 15:1 | | | փոքր իցէ, եւ խոտան, գլխովին | լինի | շահեկան: Զի առաւել հայի Աստուած |
| 1 15:2 | | | եւ ախորժակ անձնդիւրութեան՝ դուն ուրեք | լինին ‘ | ի բացէ |
| 1 15:3 | | | յանձն, այլ յԱստուած ըղձանայ երանելի | լինել | քան յամենայն բարութիւնս: Ոչ ումեք |
| 1 15:3 | | | արդեօք թէ երկրաւորքս, ամենայն լի | են | ունայնութեամբք |
| 1 16:1 | | | Խորհեաց, գուցէ այնպէս լաւ եւս | իցէ ‘ | ի հանդէս համբերութեան քոյ. առանց |
| 1 16:1 | | | համբերութեան քոյ. առանց որոյ չ | են | ինչ արգոյ արդիւնք մեր: Բայց |
| 1 16:1 | | | ոտնառու խոչս աղաչեա զԱստուած՝ օգնական | լինել | քեզ, առ ‘ի կարօղ լինելոյ |
| 1 16:1 | | | լինել քեզ, առ ‘ի կարօղ | լինելոյ | տանել քաղցրութեամբ |
| 1 16:2 | | | զամենայն Աստուծոյ յանձն արա. զի | եղիցին | կամք նորա եւ պատիւ յամենայն |
| 1 16:2 | | | յեղափոխել ‘ի բարին: Ջանա երկայնամիտ | լինել ‘ | ի տանել պակասութեանց այլոց եւ |
| 1 16:2 | | | պակասութեանց այլոց եւ որպիսի եւ | իցէ | տկարութեանց. զի եւ քոյ կայ |
| 1 16:2 | | | զքեզ որպէս կամիս, զիա՞րդ կարօղ | լիցիս | խոնարհել զայլս ‘ի հաճոյ քո |
| 1 16:2 | | | քո: Մտադիւր կամիմք, թէ այլք | իցեն | կատարեալք. բայց զմեր անկատարութիւնս ոչ |
| 1 16:3 | | | չառնումք յանձն՝ ընդ լծով | լինել | կանոնի: Ապա յայտ է թէ |
| 1 16:3 | | | զընկերէն՝ որպէս զանձանց: Եթէ ամենեքին | էին | կարեալք, զի՛նչ մնայր մեզ յայնժամ |
| 1 17:1 | | | վտարանդի պանդուխտ ‘ի վերայ երկրի: | Լեր | յիմար վասն Քրիստոսի, եթէ կամիս |
| 1 17:2 | | | խաղաղութեան այնմ որ ոչ ջանայ | լինել | կրտսեր եւ տրուպ քան զամենեսեան |
| 1 18:1 | | | զոր մեքն առնեմք: Բաբէ զի՞նչ | են | վարք մեր առ վարուք նոցա |
| 1 18:3 | | | ծառայել եւ ‘ի կարեւորս՝ ծանր | էր | նոցա: Ապա աղքատք էին յերկրաւոր |
| 1 18:3 | | | ծանր էր նոցա: Ապա աղքատք | էին | յերկրաւոր ինչս, այլ մեծատունք յոյժ |
| 1 18:3 | | | շնորհս եւ յառաքինութիւնս: Արտաքոյ չքաւորք | էին | այլ ներքոյ աստուածային շնորհօք եւ |
| 1 18:4 | | | Օտարք | էին | յաշխարհէ, այլ Աստուծոյ մօտաւոր եւ |
| 1 18:4 | | | աշխարհի արհամարհք. այլ յաչս Աստուծոյ | էին | պատուականք եւ սիրելիք: Ի ճշմարիտ |
| 1 18:5 | | | Ո՜վ, քանի՜ եռանդն | էր | ամենայն կրօնաւորաց ‘ի սկիզբն սուրբ |
| 1 18:5 | | | կանոնաւ վարժապետի ծաղկեաց յամենեսին: Վկայ | են | արդ եւս հետք շաւղաց նոցա |
| 1 18:5 | | | շաւղաց նոցա, թէ արդարեւ սուրբք | էին | եւ կատարեալք, որք այնպէս արիաբար |
| 1 18:5 | | | ոմն համարի, թէ ոք չ | եղեւ | օրինազանց, թէ ոք վշտաց եկելոց |
| 1 19:1 | | | վարուց բարւոյ կրօնաւորի ամենայն առաքինութեամբ | լինել | զարդարեալ. Մինչեւ այնպիսի գոլ ներքոյ |
| 1 19:1 | | | արտաքոյ: Նա՝ առաւել պարտ է | լինել | ներքոյ, քան զերեւեալն արտաքոյ. զի |
| 1 19:1 | | | մեծապէս պարտիմք պատկառել ո՛ւր եւ | իցեմք. | եւ որպէս զհրեշտակս առաջի նորա |
| 1 19:1 | | | զարթուցանել, որպէս թէ այն օր | իցէ | սկիզբն դարձի մերոյ, եւ ասել |
| 1 19:2 | | | Ըստ առաջադրութեան մերոյ | են | ընթացք յառաջադիմութեան մերոյ. եւ բազում |
| 1 19:2 | | | մերոյ. եւ բազում փութոյ պէտք | են | այնմ, որ քաջ զարգանալ կամիցի |
| 1 19:2 | | | բազում անգամ կասի, զի՞նչ այնմ | լինիցի, | որ հազիւ երբէք կամ հարեւանցի |
| 1 19:2 | | | է որ տնօրինէ. եւ չ | են | ըստ մարդկան ճանապարհք նորա |
| 1 19:3 | | | ընդդէմ այնց՝ որք առաւել խոչ | են | մեզ: Զարտաքինս մեր, միանգամայն եւ |
| 1 19:3 | | | եւ կարգեսցուք. զի երկաքանչիւրն օգուտ | են | առ յառաջադիմութիւն |
| 1 19:5 | | | առաւել աներկեւան գործին: Բայց զգոյշ | լեր | չլինել հեղգ առ հասարակացն |
| 1 19:5 | | | գործին: Բայց զգոյշ լեր չ | լինել | հեղգ առ հասարակացն եւ փոյթ |
| 1 19:5 | | | քան զկրթութիւն ընտրելագոյն թուի. զի | են՝ | որք ‘ի տօնս, եւ են |
| 1 19:5 | | | են՝ որք ‘ի տօնս, եւ | են՝ | որք յաւուրս արգոյ յաւէտ քաղցրանան |
| 1 19:5 | | | որք յաւուրս արգոյ յաւէտ քաղցրանան: | Են՝ | որք պիտին ‘ի ժամանակի փորձութեան |
| 1 19:5 | | | պիտին ‘ի ժամանակի փորձութեան, եւ | են՝ | որք ‘ի խաղաղութեան եւ ‘ի |
| 1 19:5 | | | ի խաղաղութեան եւ ‘ի հանգստեան: | Են՝ | զորս մտադիւր խորհիմք յորժամ եմք |
| 1 19:5 | | | Են՝ զորս մտադիւր խորհիմք յորժամ | եմք ‘ | ի տրտմութեան, եւ են՝ զորս |
| 1 19:5 | | | յորժամ եմք ‘ի տրտմութեան, եւ | են՝ | զորս յորժամ ուրախ եմք ‘ի |
| 1 19:5 | | | եւ են՝ զորս յորժամ ուրախ | եմք ‘ | ի տէր |
| 1 19:6 | | | ինչ, որպէս թէ յայնժամ հանդերձեալ | իցեմք | յաշխարհէ աստի փոխել, եւ յանանց |
| 1 19:7 | | | անարժանս մեծի փառացն, որք յայտնելոց | են ‘ | ի մեզ ‘ի դէպ ժամանակի |
| 1 19:7 | | | եւս պատրաստել զմեզ յելս: Երանի | իցէ | ծառայիցն այնոցիկ, ասէ տէր յաւետարանն |
| 1 20:1 | | | եւ ոչ զբօսանս: Թէ անձնապահ | լինիս | յաւելորդ զրուցաց եւ յունայն շրջագնացութենէ |
| 1 20:2 | | | Ասաց ոմն. քանիցս անգամ | եղէ ‘ | ի մէջ մարդկան, դարձայ անտի |
| 1 20:2 | | | քան արտաքոյ ըստ արժանեաց անձնապահ | լինել: | Ապա որ կամի ‘ի ներքինս |
| 1 20:3 | | | ունիցի: Բայց սրբոցն աներկեւանութիւն՝ լի | եղեւ | միշտ երկիւղիւ Աստուծոյ: Եւ ոչ |
| 1 20:4 | | | այսորիկ լաւ է բազմաց՝ չ | լինել | ամենեւին զերծ ‘ի փորձութեանց, այլ |
| 1 20:4 | | | ամենեւին զերծ ‘ի փորձութեանց, այլ | լինել ‘ | ի ստէպ ճգունս մարտի. գուցէ |
| 1 20:4 | | | որ ոչ երբէք անցաւոր ուրախութեան | լինի ‘ | ի խնդիր, եւ ոչ երբէք |
| 1 20:6 | | | անձին հոգալ, քան զանձնէ անփոյթ | լեալ, | նշանս գործել: Գովելի է կրօնաւորի |
| 1 20:7 | | | ամենայն տարերք. զի ‘ի սոցանէ | եղեւ | ամենայն |
| 1 20:8 | | | Եթէ զամենայն զաստիս տեսանէիր, զի՞նչ | էր՝ | թէ ոչ տեսնիլ սնոտի: Ամբարձ |
| 1 20:8 | | | եւ կարդա զսիրելիդ քո զՅիսուս: | Լեր | ընդ նմա ‘ի սենեկի. զի |
| 1 20:8 | | | այլուր խաղաղութիւն այդպիսի: Թէ չ | էիր | ելեալ արտաքս, եւ լուեալ շփոթս |
| 1 21:1 | | | զքեզ յերկիւղ տեառն: Եւ մի՛ | լինիր | կարի իմն համարձակ, այլ ըստ |
| 1 21:1 | | | զորս ցոփութիւն վաղ կորուսանէ: Զարմանք | են, | թէ զիա՞րդ հնար է մարդոյ |
| 1 21:1 | | | զիա՞րդ հնար է մարդոյ խնդալից | լինել | յաստի կեանս, որ զմտաւ ածէ |
| 1 21:2 | | | թեթեւութեան սրտի, եւ առ անփոյթ | լինելոյ | զպակասութեանց մերոց, չիմանամք զաղէտս |
| 1 21:2 | | | անգամ ծիծաղիմք վայրապար, ուր յիրաւի | էր | մեզ լալ: չիք ճշմարիտ |
| 1 21:3 | | | զաչս ‘ի վերայ քո, եւ | լեր | յաւէտ խրատտու անձին՝ քան սիրելեաց |
| 1 21:3 | | | տրտմիր վասն այդր. այլ այն | եղիցի | քեզ ծանր, եթէ չիցես |
| 1 21:3 | | | եղիցի քեզ ծանր, եթէ չ | իցես | բարեկիր եւ զգաստ ‘ի գնացս |
| 1 21:3 | | | մանաւանդ զմարմնականս: Բայց թէ վրէպ | եմք | յաստուածայնոցն, կամ գուն ուրեք առնումք |
| 1 21:3 | | | ուրեք առնումք զնոցին ճաշակ, մեր | են | յանցանք. փոխանակ զի զզիղջ սրտի |
| 1 21:4 | | | արդար ցաւոց եւ ներքին զղջութեան՝ | են | մեղք եւ յոռութիւնք մեր. յորա |
| 1 21:5 | | | պատժոց դժոխոց կամ քաւարանի մտախորհ | լինէիր, | մտադիւրագոյն արդեօք տանէիր վաստակոց եւ |
| 1 22:1 | | | Յոր վայր եւ | իցես, | յոր կողմն եւ դարձիս, թշուառական |
| 1 22:1 | | | կամ անձկութեան, թէպէտ եւ թագաւոր | իցէ | թէպէտ եւ քահանայապետ: Ո՞յր պայման |
| 1 22:1 | | | եւ քահանայապետ: Ո՞յր պայման լաւ | իցէ, | բայց այնորիկ՝ որ վասն Աստուծոյ |
| 1 22:2 | | | տեսցես՝ զի առօրեայքս ամենայն ոչինչ | են | եւ անստոյգք եւ նեղիչք յոյժ |
| 1 22:2 | | | ի վերայ երկրի: Որչափ առաւել | լինի | ոք հոգեսէր, այնչափ աստի կեանք |
| 1 22:2 | | | ոք հոգեսէր, այնչափ աստի կեանք | լինին | նմա դառնագոյն. զի լաւ եւս |
| 1 22:2 | | | ըմպել, տքնել եւ ‘ի քուն | լինել, | հանգչել եւ վաստակել, եւ այլոց |
| 1 22:2 | | | եւ այլոց կարեաց բնութեան ներքոյ | լինել, | մեծ տառապանք են եւ վիշտք |
| 1 22:2 | | | բնութեան ներքոյ լինել, մեծ տառապանք | են | եւ վիշտք առն հոգեսիրի՝ որում |
| 1 22:2 | | | հոգեսիրի՝ որում անձկալի է ազատ | լինել | եւ զերծ յամենայն մեղաց |
| 1 22:3 | | | այսորիկ մարգարէն եռանդեամբ մաղթէ, զերծ | լինել | յայսպիսեաց աստի, եւ ասէ. ի |
| 1 22:3 | | | բերեն, մինչ զի թէ հնար | էր | միշտ կեալ յաշխարհի, զարքայութենէ երկնից |
| 1 22:3 | | | կեալ յաշխարհի, զարքայութենէ երկնից չ | էր | ինչ նոցա փոյթ |
| 1 22:4 | | | կատարածի, քանի՛ խոտան եւ չնչին | էր՝ | զոր սիրեցին: Այլ սուրբք Աստուծոյ |
| 1 22:5 | | | Մի՛ վհատիր, եղբայր, ‘ի յառաջադէմն | լինելոյ ‘ | ի հոգեւորս. դեռ կայ քոյ |
| 1 22:5 | | | բարձեալ ունիմք, ոչ առանց մեղաց | լինել | հնար է մեզ, եւ ոչ |
| 1 22:5 | | | եւ անվիշտ կեանս վարել: Մարթ | էր | մեզ զերծ լինել յամենայն տառապանաց |
| 1 22:5 | | | վարել: Մարթ էր մեզ զերծ | լինել | յամենայն տառապանաց. բայց քանզի կորուսաք |
| 1 22:6 | | | ժամուն գործես, որպէս թէ չ | էիր | ինչ առաջադրեալ: Ապա յիրաւի է |
| 1 22:6 | | | համարել, փոխանակ զի այսչափ տկար | եմք | եւ դիւրակործան: Թող զի մարթիմք |
| 1 22:7 | | | Զի՞նչ | լինիցի | մեզ առյապայ, որ այսպէս յայգուէ |
| 1 22:7 | | | սրբութեան ‘ի գնացս մեր: Ո՞ւր | էր | թէ անդրէն յուսումն խոնարհէաք քաջ |
| 1 22:7 | | | վարուց՝ իբրեւ զնորընծայս. զի թերեւս | լինէր | մեզ յոյս ապագայ ուղղութեան, եւ |
| 1 23:1 | | | ինչ ոչ հոգայ: Այնպէս պարտ | էր | քեզ լինել յամենայն գործս եւ |
| 1 23:1 | | | հոգայ: Այնպէս պարտ էր քեզ | լինել | յամենայն գործս եւ ‘ի խորհուրդս |
| 1 23:1 | | | խորհուրդս, որպէս թէ այսօր հանդերձեալ | էիր | մեռանել: Եթէ կայր ‘ի քեզ |
| 1 23:1 | | | այսօր չես պատրաստ, ո՞րպէս | լինիցիս | առ վաղիւ: Վաղուի օր անստոյգ |
| 1 23:2 | | | մեզ կեալ ընդերկար, յորժամ չ | եմք | փոյթք ‘ի զգաստանալ: Երկար կեանք |
| 1 23:2 | | | թէ օր մի բարւոք քաղաքավարեալ | էաք | յաշխարհի: Բազումք զամս հաշուեն զդարձի |
| 1 23:2 | | | մահ է, թերեւս վտանգաւոր եւս | իցեն | ընդ երկար կեանք: Երանի՜, որ |
| 1 23:3 | | | Ի | լինել | առաւօտու դիր ‘ի մտի, թէ |
| 1 23:3 | | | քեզ զժամ առաւօտու: Ապա պատրաստ | լեր | միշտ. եւ այնպէս կեցջիր, որ |
| 1 23:4 | | | իմաստուն, որ այժմէս ջանայ այնպիսի | լինել ‘ | ի կեանս, որպիսի կամի թէ |
| 1 23:4 | | | չգիտեմ թէ կարող ի՞նչ | իցես: | Սակաւք ‘ի հիւանդութենէ յառաջադէմ լինին |
| 1 23:4 | | | իցես: Սակաւք ‘ի հիւանդութենէ յառաջադէմ | լինին ‘ | ի բարին. որպէս եւ որք |
| 1 23:5 | | | մարդիկ: Լաւ է այժմէն յառաջատես | լինել, | եւ կանխաւ պատրաստել ինչ բարի |
| 1 23:5 | | | ոչ ծախես զայն յօգուտ, արժանի | լինել | նովաւ յաւիտենիցն կենաց: Եկեսցէ ժամանակ |
| 1 23:6 | | | Ապա, սիրելի, ‘ի բազում վտանգէ | լիցիս | ազատ, եւ երկիւղէ մեծէ զերծ |
| 1 23:6 | | | զերծ, եթէ այժմէն յամենայնի երկիւղած | իցես, | եւ կասկած մահու իցէ զքեւ |
| 1 23:6 | | | երկիւղած իցես, եւ կասկած մահու | իցէ | զքեւ: Ջանա արդ այնպէս կեալ |
| 1 23:6 | | | որ ‘ի ժամ մահու կարող | լիցիս | առաւել խնդալ քան երկնչիլ: Ուսիր |
| 1 23:6 | | | զամենայն արհամարհել, զի յայնժամ կարող | լիցիս | համարձակութեամբ առ Քրիստոս դիմել: Ճնշեա |
| 1 23:7 | | | սրով անկաւ, այն ոք ծովակուր | եղեւ, | այս ոք ‘ի բարձուէ անկեալ |
| 1 24:1 | | | բեռն է անձին: Այժմ արդիւնաւոր | են | քո ճգունք, ընդունելի են լալիք |
| 1 24:1 | | | արդիւնաւոր են քո ճգունք, ընդունելի | են | լալիք, լսելի են հեծութիւնք, եւ |
| 1 24:1 | | | ճգունք, ընդունելի են լալիք, լսելի | են | հեծութիւնք, եւ քաւարար են վիշտք |
| 1 24:1 | | | լսելի են հեծութիւնք, եւ քաւարար | են | վիշտք |
| 1 24:4 | | | իք ինչ ախտ, որոյ ոչ | իցեն | իւր տանջանք: Անդ ամբարտաւանք ամօթալից |
| 1 24:4 | | | իւր տանջանք: Անդ ամբարտաւանք ամօթալից | լիցին, | եւ ագահք չարաչար չքաւորութեամբ տուայտեսցին |
| 1 24:4 | | | Անդ ժամ մի պատժոց ծանր | եղիցի, | քան զաստի հարիւրամեայ ծանր ապաշխարութիւնս |
| 1 24:4 | | | դատապարտելոց. այլ աստ երբեմն դուլ | լինի ‘ | ի վաստակոց, եւ սփոփութիւն ‘ի |
| 1 24:4 | | | վաստակոց, եւ սփոփութիւն ‘ի բարեկամաց: | Լեր | արդ ‘ի հոգս եւ ‘ի |
| 1 24:4 | | | քոց, զի յօր դատաստանին անհոգ | լիցիս | ընդ երանելոց: Զի յայնժամ կացցեն |
| 1 24:5 | | | Յայնժամ յայտնեսցի թէ իմաստուն | էր | յայսմ աշխարհի, որ վասն Քրիստոսի |
| 1 24:5 | | | որ վասն Քրիստոսի ուսաւ յիմար | լինել | եւ արհամարհ: Յայնժամ քաղցր եղիցի |
| 1 24:5 | | | լինել եւ արհամարհ: Յայնժամ քաղցր | եղիցի | ամենայն նեղութիւն համբերութեամբ յանձն առեալ |
| 1 24:5 | | | աշխարհի իշխանութիւն: Յայնժամ առաւել բարձր | եղիցի | միամիտ հնազանդութիւն, քան զամենայն աշխարհական |
| 1 24:6 | | | համեղահամ կերակրոց: Յայնժամ առաւել ուրախ | եղիցիս ‘ | ի վերայ լռակացութեան, քան ‘ի |
| 1 24:6 | | | գեղեցիկ բանս: Յայնժամ առաւել հաճոյ | լիցին | անձուկ կեանք եւ խստամբեր ճգանք |
| 1 24:7 | | | մինչեւ ցայսօր միշտ ‘ի պատուի | լեալ | էիր ‘ի փափկութիւնս, զի՞նչ օգուտ |
| 1 24:7 | | | ցայսօր միշտ ‘ի պատուի լեալ | էիր ‘ | ի փափկութիւնս, զի՞նչ օգուտ էր |
| 1 24:7 | | | էիր ‘ի փափկութիւնս, զի՞նչ օգուտ | էր | քեզ յայնմ ամենայնէ, եթէ արդ |
| 1 24:7 | | | դեռ քաղցր է մեղանչել, չ | են | ինչ զարմանք թէ երկնչի ‘ի |
| 1 25:1 | | | | Լե՛ր | արթուն եւ փոյթ ‘ի ծառայութեանն |
| 1 25:1 | | | ապաքէն, զի յԱստուած կեցցես, եւ | լիցիս | այր հոգեւոր: Ապա լեր փոյթեռանդն |
| 1 25:1 | | | եւ լիցիս այր հոգեւոր: Ապա | լեր | փոյթեռանդն ‘ի յառաջադիմութիւն, զի զվարձս |
| 1 25:1 | | | հուպ. եւ յայնժամ ոչ եւս | եղիցի | երկիւղ կամ ցաւ ‘ի սահմանս |
| 1 25:1 | | | փոյթեռանդն ‘ի գործ, եւ Աստուած | եղիցի | հաւատարիմ եւ առատ ‘ի հատուցումն |
| 1 25:1 | | | հաւատարիմ եւ առատ ‘ի հատուցումն: | Լեր | քաջայոյս, թէ հասցես յաղթանակի. այլ |
| 1 25:1 | | | յաղթանակի. այլ չէ պարտ | լինել | աներկեւան, գուցէ հեղգասցիս կամ փքասցիս |
| 1 25:2 | | | յաղօթս, եւ խորհէր ընդ միտս, | իցէ՞ | թէ ժուժկալիցեմ իսպառ, անդէն առ |
| 1 25:2 | | | առնէիր, զնոյն արդ արա, եւ | եղիցիս | քաջ յապահովի: Որոյ անդէն վաղվաղակի |
| 1 25:2 | | | եւ զօրացեալ՝ ‘ի կամս Աստուծոյ | եղեւ | յանձն, եւ դադարեցին ‘ի նմանէ |
| 1 25:2 | | | հետազօտեաց, իմանալ զինչ անցք անցանելոց | իցեն | ընդ նա առ յապայ. այլ |
| 1 25:2 | | | յաւէտ ջանացաւ խնդրել, թէ զինչ | են | կամք Աստուծոյ հաճոյն եւ կատարելոյ |
| 1 25:3 | | | այնք առաւել քան զայլս յառաջադէմ | են | յառաքինութիւնս, որք առաւել ծանունց եւ |
| 1 25:3 | | | զարգանայ ոք, եւ յոլովագունից արժանի | լինի | շնորհաց, ուր առաւել յաղթէ անձին |
| 1 25:4 | | | Ոչ ամենեցուն հաւասար | են | իրք յաղթութեան եւ մեռուցման: Բայց |
| 1 25:4 | | | ի յառաջադիմութիւն, թէպէտ եւ բազում | իցեն | նորա կիրք, քան զբարեկիր ոք |
| 1 25:4 | | | քան զբարեկիր ոք՝ որոյ նուազ | իցէ | եռանդն յառաքինութիւնս: Երկու ինչ առաւելապէս |
| 1 25:4 | | | կարօտի ոք: Յայնց եւս անձնապահ | լեր, | եւ յաղթել ջանա, զորս անհաճոյ |
| 1 25:5 | | | տեսանես կամ լսես, վառեսցիս բորբոքեսցիս | լինել | նմանող: Ապա թէ ըստգիւտ ինչ |
| 1 25:5 | | | ըստգիւտ ինչ յայլս տեսանես, զգոյշ | լեր | չառնել զնոյն. եւ թէ |
| 1 25:5 | | | նոյնպէս աչք այլոց ‘ի քեզ | են: | Զիա՜րդ բերկրական է եւ քաղցր |
| 1 25:5 | | | ծանր՝ տեսանել զխեղաբարոյս, որք անգործ | են | յամենայնէ՝ յոր կոչեցան: Զիա՜րդ վնասակար |
| 1 25:6 | | | Յուշ | լիցի | քեզ առաջադիմութիւնդ՝ յոր ձեռնարկեր. եւ |
| 1 25:6 | | | ի վարս Յիսուսի Քրիստոսի, յամօթ | լեր. | զի չեւ եւս կերպարանակից |
| 1 25:6 | | | զի չեւ եւս կերպարանակից | լինել | նմա ջանացար, թէպէտ եւ ընդ |
| 1 25:6 | | | ընդ երկար ‘ի ճանապարհի Աստուծոյ | եղեր: | Կրօնաւոր՝ որ սրտի մտօք եւ |
| 1 25:6 | | | անդ արտաքոյ Յիսուսի՝ լաւագունի իմիք | լինել ‘ | ի խնդիր: Եթէ խաչելեալն Յիսուս |
| 1 25:6 | | | թէ զիա՛րդ վաղվաղակի եւ լիով | լինէր | մեզ զգօնանալ |
| 1 25:7 | | | մխիթարութիւն, եւ արտաքնոյն ‘ի խնդիր | լինել՝ | չէ նմա հրաման: Կրօնաւորի |
| 1 25:7 | | | թուլութեան զհետ երթայ, միշտ յանձնկութիւնս | եղիցի. | զի ընդ այս ինչ կամ |
| 1 25:8 | | | բազմութիւնք կրօնաւորաց, որք ընդ լծով | են | վանական կարգաց: Հազիւ երբէք արտաքս |
| 1 25:8 | | | ընթեռնուն, եւ յամենայն պահպանութիւնս կանոնաց | են | զգուշաւորք: Հայեաց ‘ի կարթուսեանս, եւ |
| 1 25:9 | | | Երանի՜ թէ ոչ ինչ պէտք | էին | քեզ ուտելոյ, կամ ըմպելոյ, կամ |
| 1 25:9 | | | ըմպելոյ, կամ ննջելոյ. այլ կարող | լինէիր | միշտ զԱստուած օրհնել, եւ միայն |
| 1 25:9 | | | մարմնոյ ծառայես: Երանի՜ թէ չ | էին ‘ | ի միջի այս կարիք, այլ |
| 1 25:10 | | | մեռանի. այլ ամենեքին նմա կենդանիք | են, | եւ ակնարկման նորա անյապաղ ծառայեն |
| 1 25:11 | | | Յուշ | լիցի | քեզ վախճանն, եւ թէ ժամանակն |
| 1 25:11 | | | գտցես խաղաղութիւն մեծ. եւ դիւր | լիցի | քեզ ‘ի վաստակս, վասն շնորհացն |
| 1 25:11 | | | ախտից եւ կրից, քան զքրտնաջան | լինել ‘ | ի մարմնաւոր վաստակս: Որ ‘ի |
| 1 25:11 | | | փոքր ‘ի մեծամեծ սահի: Ուրախ | լիցիս | հանապազ ընդ երեկս. եթէ զօրն |
| 1 25:11 | | | յիշեցո քեզ. եւ զիարդ եւ | իցեն | այլք, դու զանձնէ մի՛ հեղգար |
| 2 1:1 | | | արհամարհել, եւ ‘ի ներքինս անձնատուր | լինել. | եւ տեսցես զարքայութիւնն Աստուծոյ առ |
| 2 1:1 | | | է ‘ի ներքոյ, եւ անդ | լինել | հաճոյ է նմա: Ընդ ներանձնացեալս |
| 2 1:2 | | | եւ շատ է քեզ: Նա | եղիցի | քո հոգաբարձու, եւ հաւատարիմ խնամակալու |
| 2 1:3 | | | մահկանացու, թէպէտ եւ պիտանի ոք | իցէ | եւ սիրելի. եւ մի՛ յոյժ |
| 2 1:3 | | | Որք այսօր ‘ի քո կողմն | են, | հնար է թէ վաղիւ դիմադարձ |
| 2 1:3 | | | զյոյս քո յԱստուած, եւ նա | եղիցի | քո երկիւղ եւ սէր: Նա |
| 2 1:3 | | | եւ յաջողեսցէ յայն՝ որ լաւ | իցէ: | Ոչ ունիս աստ քաղաք մնայուն |
| 2 1:3 | | | քաղաք մնայուն. եւ ուր եւ | իցես, | օտար ես եւ պանդուխտ. եւ |
| 2 1:4 | | | այս տեղի հանգստեան: Յերկնաւորս պարտի | լինել | քո բնակութիւն, եւ հարեւանցի հայել |
| 2 1:4 | | | դու ընդ նոսին միահաղոյն: Զգոյշ | լեր | չյարել ‘ի նոսա. գուցէ |
| 2 1:4 | | | ըմբռնեսցիս, եւ կորիցես: Առ բարձրելոյն | եղիցին | խորհուրդք քո, եւ աղաչանք քո |
| 2 1:4 | | | ի պատուական սպիս Յիսուսի սրտեռանդն | լինիս | ապաստան, բազում քաջալերութիւն զգեցցիս ‘ի |
| 2 1:5 | | | բարեկամաց թողաւ ‘ի նախատինս: Կամք | եղեն | Քրիստոսի չարչարիլ եւ անարգիլ. եւ |
| 2 1:5 | | | բնաւ տրտունջ ունել զումեքէ: Քրիստոսի | եղեն | հակառակորդք եւ չարախօսք. եւ դու |
| 2 1:5 | | | կամի՞ս թէ ամենեքին քո բարեկամք | իցեն | եւ բարերարք: Ի՞ւ պսակեսցի քո |
| 2 1:5 | | | թէ ոչինչ վիշտ ընդ առաջ | լինիցի: | Եթէ ոչ կամիս կրել ինչ |
| 2 1:5 | | | կամիս կրել ինչ հակառակութիւն, զիա՞րդ | լինիցիս | բարեկամ Քրիստոսի: Համբեր ընդ Քրիստոսի |
| 2 1:6 | | | Եթէ առ անգամ մի մտեալ | էր | քո ‘ի սիրտ Յիսուսի, եւ |
| 2 1:6 | | | նորա առեալ զճաշակ, այնուհետեւ չ | լինէր | քեզ փոյթ զդիւրութենէ կամ զվշտաց |
| 2 1:6 | | | կամ զվշտաց անձին. այլ ուրախ | լինէիր | ընդ ընկալեալ նախատինս. զի սէրն |
| 2 1:7 | | | ոչ երբէք բոլորովին առ արտաքինս | զեղանի: | չէ նմա խափան գործն |
| 2 1:8 | | | Եթէ ուղիղ | էիր | եւ բարեյարդար, ամենայն յաջողէր քեզ |
| 2 1:8 | | | Թէ հրաժարիս յարտաքին մխիթարութենէ, կարող | լիցիս | խոկալ զերկնայինս, եւ ստէպ վայելել |
| 2 2:1 | | | թէ ոք ‘ի քո կողմն | իցէ | կամ հակառակ քո. այլ այն |
| 2 2:1 | | | կամ հակառակ քո. այլ այն | իցէ | քո փոյթ, զի Աստուած ընդ |
| 2 2:1 | | | փոյթ, զի Աստուած ընդ քեզ | իցէ | յամենայնի զոր առնես: Կալ յանձին |
| 2 2:1 | | | խիղճ մտաց, եւ Աստուած խնամակալու | լիցի | քեզ: Զի որում օգնել կամի |
| 2 3:1 | | | ի խաղաղութեան , եւ ապա կարող | լիցիս | զայլս խաղաղել: Այր խաղաղարար առաւել |
| 2 3:1 | | | Ասէ բազում անգամ, զոր չ | էր | պարտ ասել. եւ չառնէ |
| 2 3:1 | | | եւ չառնէ, զոր օգուտ | էր | նմա առնել: Խորհի, թէ զի՛նչ |
| 2 3:1 | | | Խորհի, թէ զի՛նչ այլոց անկ | էր | առնել. եւ չխորհի, թէ |
| 2 3:1 | | | զինչ նմա է անկ: Ապա | լեր | նախանձաւոր նախ ‘ի վերայ անձին |
| 2 3:1 | | | անձին, եւ ապա իրաւամբք նախանձաւոր | լիցիս | եւ ընկերի քում |
| 2 3:2 | | | չառնուս յանձն: Իրաւացի եւս | լինէր, | թէ զքէն ամբաստան լինէիր, եւ |
| 2 3:2 | | | եւս լինէր, թէ զքէն ամբաստան | լինէիր, | եւ զեղբայր քո արդարացուցանէիր: Եթէ |
| 2 3:3 | | | | Են՝ | որք զանձինս ‘ի խաղաղութիւն հաստեն |
| 2 3:3 | | | այլս եւս զխաղաղութիւն ունին: Եւ | են՝ | որք ոչ զխաղաղութիւն ունին, եւ |
| 2 3:3 | | | կալ ‘ի խաղաղութեան. այլոց ծանր | են, | այլ անձանց յամենայնի ծանրագոյն եւս |
| 2 3:3 | | | անձանց յամենայնի ծանրագոյն եւս: Եւ | են՝ | որք զանձինս ‘ի խաղաղութեան պահեն |
| 2 4:1 | | | եւ մաքրութեամբ: Միամտութեանն պարտ է | լինել ‘ | ի դիտմունս, մաքրութեանն յախորժակս: Միամտութիւնն |
| 2 4:1 | | | խափանեսցէ զքեզ, եթէ ներքոյ ազատ | լինիցիս | յանկարգ ախորժակաց: Եթէ ոչ այլ |
| 2 4:1 | | | ի ներքին ազատութեան: Եթէ ուղիղ | էր | քո սիրտ, ամենայն արարածք լինէին |
| 2 4:1 | | | էր քո սիրտ, ամենայն արարածք | լինէին | քեզ հայելի վարուց, եւ մատեան |
| 2 4:2 | | | Եթէ ‘ի ներքոյ | լինէիր | բարի եւ մաքուր, զամենայն անխափան |
| 2 4:2 | | | ի հուր՝ կորուսանէ զժանգ եւ | լինի | հրավառ, նոյնպէս այր՝ որ յամենայն |
| 2 5:2 | | | նմա զայլոց լռել: Ոչ երբէք | լինիս | ներանձնացեալ եւ փոյթեռանդն, թէ ոչ |
| 2 5:2 | | | խնդրէիր եւ զճշմարիտ միաբանութիւն, պարտ | էր | քեզ՝ զամենայն իսկ ‘ի վերջոյ |
| 2 6:1 | | | յանձին զբարւոք խիղճ մտաց, եւ | եղիցի ‘ | ի քեզ հանապազ ուրախութիւն: Բարւոք |
| 2 6:1 | | | ոչ ստգտանէ զքեզ: Մի՛ ուրախ | լինիր, | բայց յորժամ բարիս գործիցես: Չարք |
| 2 6:1 | | | Եւ թէ ասիցեն. ‘ի խաղաղութեան | եմք, | ոչ եկեսցեն ‘ի վերայ մեր |
| 2 6:2 | | | ի խաչն տեառն: Սուղ ինչ | են | փառք, զոր մարդիկ տան եւ |
| 2 6:2 | | | փառք ‘ի խիղճ մտաց նոցա | են, | եւ ոչ ‘ի բերան մարդկան |
| 2 6:3 | | | Դիւրին է գոհ | լինել | եւ խաղաղական, որոյ խիղճ մտաց |
| 2 6:3 | | | խաղաղական, որոյ խիղճ մտաց սուրբ | իցէ: | չես ինչ սուրբ, եթէ |
| 2 6:4 | | | այլ զոր տէրն ընծայեցուցանէ: Հաճոյ | լինել | Աստուծոյ ներքոյ, եւ ընդ ոչինչ |
| 2 7:1 | | | որ ‘ի միտ առնու զի՛նչ | իցէ | սիրել զՅիսուս, եւ արհամարհել զանձն |
| 2 7:1 | | | սիրելւոյ. զի Յիսուսի կամք այս | են, | սիրելի լինել միայն ‘ի վեր |
| 2 7:1 | | | Յիսուսի կամք այս են, սիրելի | լինել | միայն ‘ի վեր քան զամենայն |
| 2 8:2 | | | աշխարհ տալ քեզ՝ առանց Յիսուսի: | Լինել | առանց Յիսուսի՝ ծանր դժոխք են |
| 2 8:2 | | | Լինել առանց Յիսուսի՝ ծանր դժոխք | են. | եւ լինել ընդ Յիսուսի՝ քաղցր |
| 2 8:2 | | | Յիսուսի՝ ծանր դժոխք են. եւ | լինել | ընդ Յիսուսի՝ քաղցր արքայութիւն: Եթէ |
| 2 8:3 | | | արուեստ է, գիտել կենաց կցորդ | լինել | Յիսուսի. եւ մեծ իմաստութիւն՝ գիտել |
| 2 8:3 | | | գիտել առ իւր ունել զՅիսուս: | Լեր | խոնարհ եւ խաղաղարար, եւ եղիցի |
| 2 8:3 | | | Լեր խոնարհ եւ խաղաղարար, եւ | եղիցի | ընդ քեզ Յիսուս: Լեր ջերմեռանդն |
| 2 8:3 | | | եւ եղիցի ընդ քեզ Յիսուս: | Լեր | ջերմեռանդն եւ հանդարտ, եւ մնասցէ |
| 2 8:3 | | | եւ որո՞յ բարեկամի ‘ի խնդիր | լինիցիս: | Առանց բարեկամի չէ քեզ |
| 2 8:3 | | | բարիոք կեալ. եւ թէ ոչ | եղիցի | քեզ Յիսուս առաւել քան զամենայն |
| 2 8:3 | | | Յիսուս առաւել քան զամենայն բարեկամ, | լիցիս | տրտում յոյժ եւ լքեալ: Ապա |
| 2 8:3 | | | յայլ ոք ապաւինիս կամ ուրախ | լինիս: | Ընտրեա առաւել զաշխարհ ամենայն ունել |
| 2 8:3 | | | Ապա յամենայն սիրելեաց միայն Յիսուս | լիցի | քո հարազատ սիրելի |
| 2 8:4 | | | նորա եւ ‘ի նմա սիրելի | լիցին | քեզ եթէ բարեկամք եւ եթէ |
| 2 8:4 | | | անձուկ սիրոյ կալցիս. այլ Յիսուս | լիցի ‘ | ի քեզ, եւ յամենայն այր |
| 2 8:5 | | | | Լեր | մաքուր եւ ազատ ‘ի ներքոյ |
| 2 8:5 | | | ոգեխառնութեան: Պարտ է քեզ մերկիկ | լինել, | եւ սիրտ մաքուր առ Աստուած |
| 2 8:5 | | | է տէր: Եւ արդարեւ ոչ | լիցի | քեզ այդմ ժամանել, թէ ոչ |
| 2 8:5 | | | ձգեսցէ զքեզ. զի յամենայնէ թափուր | լեալ | եւ զերծ, միայնդ ընդ միայնում |
| 2 8:5 | | | շնորհին Աստուծոյ առ մարդ, կարող | լինի | նա ամենայնի. եւ ‘ի հեռանալ |
| 2 9:1 | | | մարդկայնոց եւ եթէ յաստուածայնոց վրէպ | լինել | սփոփանաց, եւ ‘ի պատիւ Աստուծոյ |
| 2 9:1 | | | Զի՞նչ մեծ է, եթէ զուարթ | իցես | եւ փոյթեռանդն ‘ի գալ շնորհի |
| 2 9:1 | | | բարձեալ տանին: Եւ զի՞նչ զարմանք | են, | թէ չզգայ ինչ ծանրութիւն |
| 2 9:3 | | | ժրաջան հետամուտ առաքինութեանց, ոչ անձնատուր | լինի ‘ | ի մխիթարութիւնս, եւ ոչ խնդրէ |
| 2 9:4 | | | նոր եւ օտար, որոց փորձ | են | ճանապարհին Աստուծոյ. զի ‘ի մեծամեծ |
| 2 9:4 | | | եւ ‘ի նախնի մարգարէս իսկ | եղեւ | յաճախ այդպիսւոյ փոփոխութեան օրինակ |
| 2 9:5 | | | զերեսս քո յինէն, եւ ես | եղէ | խռովեալ: Սակայն եւ այնպէս յայսմ |
| 2 9:5 | | | աղօթից պտուղ ընկալեալ, վասն լսելի | լինելոյ | իւրոյ վկայէ ասելով. Լուաւ ինձ |
| 2 9:5 | | | տէր, եւ ողորմեցաւ, եւ տէր | եղեւ | իմ օգնական: Եւ ի՞ւ. Դարձոյց |
| 2 9:5 | | | եւ աղքատաց, եթէ երբեմն յեռանդեան | լինիմք, | եւ երբեմն ‘ի հովութեան: Զի |
| 2 9:6 | | | եւ արք բարիք առ ինեւ | իցեն, | թէպէտ եւ ջերմեռանդն եղբարք կամ |
| 2 9:7 | | | Զի չէ արժանի նկատող | լինել | խորոցն Աստուծոյ, որոյ չէ |
| 2 9:7 | | | զի հանդիսացելոցն ‘ի փորձութիւնս, խոստացեալ | լինի | մխիթարութիւնն երկնային: Որ յաղթէ, ասէ |
| 2 9:8 | | | Իսկ տուեալ | լինի | մխիթարութիւնն աստուածային, զի առաւել եւս |
| 2 10:1 | | | ձեռս բերել: Քանզի ‘ի վեր | են | հոգեւորական մխիթարութիւնք, քան զամենայն աշխարհական |
| 2 10:1 | | | փափկութիւնք եւ գրգանք՝ կամ սնոտի | են, | եւ կամ զազրոտի: Միայն հոգեւոր |
| 2 10:1 | | | կամ զազրոտի: Միայն հոգեւոր գրգանք | են | բերկրականք եւ վայելչականք, ծնունդք առաքինութեանց |
| 2 10:2 | | | մեզ բարութիւնք շնորհաց, զի ապերախտ | եմք | տուողին, եւ ոչ զամենայնն անդրէն |
| 2 10:3 | | | եւ ‘ի չապաւինել յիս | լինիմ | պատրաստագոյն: Ուսեալն ‘ի պարգեւէ շնորհաց |
| 2 10:4 | | | կայ վերին: Սուրբք որք մեծ | են | յաչս Աստուծոյ, փոքր են յաչս |
| 2 10:4 | | | մեծ են յաչս Աստուծոյ, փոքր | են | յաչս անձանց. եւ որչափ փառաւորագոյն |
| 2 10:4 | | | եւ որչափ փառաւորագոյն, այնչափ յինքեանս | են | խոնարհագոյն: Ճոխացեալքն ճշմարտութեամբ եւ երկնային |
| 2 10:4 | | | ճշմարտութեամբ եւ երկնային փառօք՝ չ | են | սնափառութեան սիրօղք: ՅԱստուած հիմնեալք եւ |
| 2 10:5 | | | Ապա | լեր | գոհացող ‘ի փոքունս, եւ զմեծամեծս |
| 2 10:5 | | | ի փոքունս, եւ զմեծամեծս ընդունելոյ | լիցիս | արժանի: Եղիցի քեզ փոքրն որպէս |
| 2 10:5 | | | եւ զմեծամեծս ընդունելոյ լիցիս արժանի: | Եղիցի | քեզ փոքրն որպէս մեծ, եւ |
| 2 10:5 | | | հայիս տուողին, ոչինչ տուրք փոքր | են | կամ խոտան. զի չեն |
| 2 10:5 | | | են կամ խոտան. զի չ | են | ինչ փոքր՝ պարգեւք մեծին Աստուծոյ |
| 2 10:5 | | | հարուածս ‘ի վերայ ածիցէ, գոհացող | լիջիր. | զի միշտ ‘ի փրկութիւն մեր |
| 2 10:5 | | | կալցի, եւ վասն բարձելոցն երկայնամիտ | լիցի: | Յաղօթս կացցէ, զի անդրէն տացի |
| 2 10:5 | | | անդրէն տացի. զգուշաւոր եւ խոնարհ | լիցի, | զի մի՛ կորուսցէ |
| 2 11:1 | | | պահոց պնդութեան: Ամենեքին ցանկան ուրախ | լինել | ընդ նմա, սակաւք կամին կրել |
| 2 11:3 | | | անխառն: Ո՞չ վարձկանս կոչել արժան | իցէ | զամենեսին, որք միշտ ‘ի խնդիր |
| 2 11:3 | | | զամենեսին, որք միշտ ‘ի խնդիր | են | մխիթարութեան: Ո՞չ անձնասէրք իցեն քան |
| 2 11:3 | | | խնդիր են մխիթարութեան: Ո՞չ անձնասէրք | իցեն | քան քրիստոսասէրք, որք զդիւրութիւն եւ |
| 2 11:4 | | | ոք այնպէս հոգեւոր, որ յամենայնէ | իցէ | մերկացեալ: Քանզի զճշմարիտ աղքատն հոգւով |
| 2 11:4 | | | ինչ է: Թէպէտ եւ խելամուտ | լիցի | ամենայն գիտութեանց, դեռ ‘ի բացէ |
| 2 11:4 | | | պիտոյ է նմա: Եւ ո՞չ | իցէ | այն: Զի ‘ի թողուլ զամենայն |
| 2 11:5 | | | մեծ ինչ գրեսցէ, զոր հնար | էր | մեծ համարել, այլ ճշմարտութեամբ ծառայ |
| 2 11:5 | | | ձեզ, ասասջիք եթէ ծառայք անպիտան | եմք: | Յայնժամ ստուգութեամբ աղքատ եւ մերկ |
| 2 11:5 | | | Յայնժամ ստուգութեամբ աղքատ եւ մերկ | լիցի | հոգւով, եւ կարող լիցի ընդ |
| 2 11:5 | | | մերկ լիցի հոգւով, եւ կարող | լիցի | ընդ մարգարէին ասել. Զի միամօր |
| 2 11:5 | | | ասել. Զի միամօր եւ աղքատ | եմ | ես: Սակայն չիք ոք |
| 2 12:1 | | | զկնի Յիսուսի: Բայց խստագոյն եւս | եղիցի | լսել զվերջին զայն բան. Երթայք |
| 2 12:2 | | | զի՞ երկնչիս բառնալ զխաչն, որով | լինի | մուտ յարքայութիւնն: Ի խաչի է |
| 2 12:2 | | | եւ կեցցես. եւ թէ կցորդ | լինիս | տանջանացն, կցորդ լիցիս եւ փառացն |
| 2 12:2 | | | թէ կցորդ լինիս տանջանացն, կցորդ | լիցիս | եւ փառացն |
| 2 12:4 | | | դիւրելոյ. այլ ցոր վայր կամք | են | Աստուծոյ՝ մնայ քեզ համբերել: Զի |
| 2 12:4 | | | համբերել: Զի Աստուծոյ կամք այն | են, | ուսանել քեզ՝ անմխիթար տանել նեղութեան |
| 2 12:4 | | | նեղութենէ անտի առաւել եւս խոնարհ | լինել: | Ոչ ոք այնպէս մորմոքի ‘ի |
| 2 12:4 | | | ստանալ զներքին խաղաղութիւն, եւ արժանի | լինել | անթառամ պսակին |
| 2 12:5 | | | ի վախճան ցանկալի, ուր վախճան | լիցի | չարակրութեանց. զոր ոչն է տեսանել |
| 2 12:6 | | | յորմէ ոչ ոք ‘ի մարդկանէ | եղեւ | զերծ: Ո՞ ոք ‘ի սրբոց |
| 2 12:6 | | | զերծ: Ո՞ ոք ‘ի սրբոց | եղեւ | յաշխարհի առանց խաչի եւ նեղութեան |
| 2 12:6 | | | ոչ տէր մեր Յիսուս Քրիստոս | եղեւ | ժամ մի առանց ցաւոց չարչարանաց |
| 2 12:6 | | | ցաւոց չարչարանաց, ցորչափ եկեաց: Պարտ | էր, | ասէ, Քրիստոսի չարչարիլ եւ յառնել |
| 2 12:7 | | | Ամենայն կեանք Քրիստոսի խաչ | էին | եւ մարտիրոսութիւն, եւ դու խնդրե՞ս |
| 2 12:7 | | | բովանդակ մահկանացու այս կեանք լի | են | թշուառութեամբք, եւ շուրջ կնքեալ խաչիւ |
| 2 12:8 | | | նմանակցութեան խաչին Քրիստոսի, մինչեւ ոչ | են | նմա կամք լինել անցաւ եւ |
| 2 12:8 | | | մինչեւ ոչ են նմա կամք | լինել | անցաւ եւ անվիշտ. զի այնչափ |
| 2 12:10 | | | խաչեցաւ՝ վասն սիրոյ քոյ: Պատրաստ | լեր | տանել բազում վշտաց եւ պէսպէս |
| 2 12:10 | | | կեանս. զի այսպէս ընդ քեզ | եղիցի, | ուր եւ լինիցիս. եւ ստուգութեամբ |
| 2 12:10 | | | ընդ քեզ եղիցի, ուր եւ | լինիցիս. | եւ ստուգութեամբ գտցես զնա, յոր |
| 2 12:10 | | | զնա, յոր վայր եւ թաքուցեալ | իցես: | Պարտ է այսմ այսպէս լինել |
| 2 12:10 | | | իցես: Պարտ է այսմ այսպէս | լինել. | եւ չիք հնար զերծ |
| 2 12:10 | | | եւ չիք հնար զերծ | լինել ‘ | ի չարակրութենէ եւ ‘ի ցաւոց |
| 2 12:10 | | | այսպիսիս, որպէս զիարդ առաւել հաճոյ | իցէ | նմա: Այլ դու հաստատեա զքեզ |
| 2 12:10 | | | զնոսա մխիթարութիւն մեծ: Զի ոչ | են | արժանի չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց |
| 2 12:12 | | | Յիսուս. Ես ցուցից որչափ պարտ | իցէ | նմա չարչարիլ վասն անուան իմոյ |
| 2 12:13 | | | Երանի՜ թէ արժանի | լինէիր | կրել ինչ վասն անուանն Յիսուսի |
| 2 12:13 | | | փառք մնային քեզ, քանի՜ ցնծութիւն | լինէր | ամենայն սրբոց, եւ քանի՜ շինութիւն |
| 2 12:13 | | | թէպէտեւ սակաւք համբերել կամին: Յիրաւի | էր | քեզ մտադիւր կրել խուն ինչ |
| 2 12:14 | | | մեռանի անձին, այնչափ առաւել կենդանի | լինի | յԱստուած: Ոչ ոք է արժանի |
| 2 12:14 | | | Քրիստոսի: Եւ թէ ‘ի ձեռս | էր | քոյ ընտրել, յաւէտ պարտ էր |
| 2 12:14 | | | էր քոյ ընտրել, յաւէտ պարտ | էր | քեզ փափաքել՝ վասն Քրիստոսի վշտաց |
| 2 12:14 | | | բազում մխիթարութիւնս վայելել: Զի Քրիստոսի | լինէիր | նմանագոյն, եւ ամենայն սրբոց կերպարանակից |
| 2 12:14 | | | ամենայն սրբոց կերպարանակից: Զի չ | են | հաստատեալ առաքինութիւնք մեր, եւ յառաջադիմութիւն |
| 2 12:15 | | | փրկութեան մարդկան քան զչարչարիլ, ցուցեալ | էր | արդեօք Քրիստոսի զայն բանիւ եւ |
| 3 1:1 | | | աչաց, որք առ արտաքինս փակեալք | են, | եւ առ ներքինս յառեալք: Երանի՜ |
| 3 1:1 | | | զզգայութեանց քոց դրունս, զի կարող | լիցիս | լսել զինչ խօսի ‘ի քեզ |
| 3 1:2 | | | սիրելին քո. Փրկութիւն քո ես | եմ, | խաղաղութիւն քո եւ կեանք քո |
| 3 1:2 | | | անցաւորս, եւ խնդրեա զանանցս: Զի՛նչ | են | ժամանակաւորքս, բայց եթէ պատրողականք. եւ |
| 3 1:2 | | | եթէ պատրողականք. եւ զի՞նչ օգուտ | են | քեզ ամենայն արարածք, եթէ լքեալ |
| 3 1:2 | | | Ապա հրաժարեալ յամենայնէ, արարչի քում | լեր | հաճոյ եւ հաւատարիմ, զի ճշմարիտ |
| 3 1:2 | | | եւ հաւատարիմ, զի ճշմարիտ երանութեան | լինիցիս | հասու |
| 3 2:1 | | | լուիցէ ծառայ քո: Ծառայ քո | եմ | ես, իմաստուն արա զիս, զի |
| 3 2:2 | | | Կարող | են | բարբառել, այլ ազդուութիւն ոչ բերեն |
| 3 2:3 | | | յաւիտենական. գուցէ մեռանիցիմ եւ անպտուղ | լինիցիմ, | եթէ արտաքոյ միայն խրատեալ, եւ |
| 3 2:3 | | | բորբոքիցիմ. զի մի՛ ‘ի դատապարտութիւն | լիցի | ինձ լսել զբանն եւ ոչ |
| 3 3:1 | | | քաղցր բանից, որ ‘ի վեր | են | քան զամենայն գիտութիւն փիլիսոփայից եւ |
| 3 3:1 | | | իմաստնոց աշխարհիս: Բանք իմ հոգի | են | եւ կեանք, եւ չեն |
| 3 3:1 | | | են եւ կեանք, եւ չ | են | մարդկային մտօք կշռելի: չէ |
| 3 3:3 | | | առ ամենեսին. բայց բազումք խուլ | են | առ ձայն իմ եւ խիստ |
| 3 3:3 | | | զմեծամեծս եւ զյաւիտենականս, եւ թմրեալ | են | սիրտք մահկանացուաց: Ո՞վ այնպէս փութաջան |
| 3 3:3 | | | աշխարհի եւ տեարց նորա: Յամօթ | լեր, | Սիդովն. ասէ ծով: Եւ թէ |
| 3 3:3 | | | ասէ ծով: Եւ թէ զվասն | էրն | հարցանես, լուր: Վասն դոյզն շահավաճառի |
| 3 3:4 | | | մի աշխատութիւն տաղտկան: Ապա յամօթ | լեր | ծառայ հեղգ եւ գանգատաւոր. զի |
| 3 3:4 | | | հաւատարիմ ‘ի սէր իմ: Պարգեւատու | եմ | ես ամենայն բարեաց, եւ քաջ |
| 3 3:5 | | | զի ‘ի ժամանակի փորձութեան պիտոյ | եղիցին | քեզ յոյժ: Զոր յընթեռնուլդ չ |
| 3 3:5 | | | ծանիցես յաւուր այցելութեան: Կրկնակի սովոր | եմ | այց առնել իմոց սիրելեաց. փորձութեամբ |
| 3 3:6 | | | ամենայն բարութիւն իմ: Եւ ո՞ | եմ | ես, զի իշխեցից խօսել ընդ |
| 3 3:6 | | | քեզ: Ես աղքատին ծառայ քո | եմ | եւ չնչին որդն, աղքատին եւ |
| 3 3:6 | | | դու տէր, յիշեա զի ոչինչ | եմ, | ոչինչ ունիմ, եւ ոչինչ իմիք |
| 3 3:6 | | | ունիմ, եւ ոչինչ իմիք ձեռնհաս | եմ: | Դու միայն ես բարի, արդար |
| 3 3:6 | | | զի ոչ կամիս գործոց քոց | լինել | թափուրս |
| 3 3:7 | | | Զիա՞րդ կարող | իցեմ | տանել ինձ յաստի կեանս, թէ |
| 3 3:7 | | | առներ զմխիթարութիւն քո. զի մի՛ | լիցի | քեզ անձն իմ որպէս երկիր |
| 3 3:7 | | | ճանաչես, եւ ծանեար յառաջ քան | զլինելն | աշխարհի, եւ մինչչեւ ծնեալ էր |
| 3 3:7 | | | զլինելն աշխարհի, եւ մինչչեւ ծնեալ | էր | իմ յաշխարհ |
| 3 4:1 | | | գնայ առաջի իմ ճշմարտութեամբ, անքոյթ | լիցի | յարշաւանաց չարաց. եւ ճշմարտութիւնն ազատեսցէ |
| 3 4:1 | | | ճշմարտութիւնն զքեզ ազատեսցէ, ճշմարիտ ազատ | լինիցիս. | եւ ոչինչ փոյթ լիցի քեզ |
| 3 4:1 | | | ազատ լինիցիս. եւ ոչինչ փոյթ | լիցի | քեզ զսնոտի խօսից մարդկան |
| 3 4:2 | | | աղաչեմ, զի որպէս ասեսդ, նոյնպէս | եղիցի | ընդ իս: Ճշմարտութիւն քո ուսուսցէ |
| 3 4:3 | | | եւ մի՛ երբէք համարեսցիս զանձն | լինել | ինչ ‘ի սակս գործոց բարեաց |
| 3 4:4 | | | եւ ցանկալի, բայց որ անանցն | իցէ: | Քաղցրասցի քեզ քան զամենայն՝ ճշմարտութիւնն |
| 3 4:4 | | | հանապազ քո յետին անարգութիւն: Մի՛ | լիցի | քեզ ուստեք այնպէս երկնչել եւ |
| 3 4:4 | | | քեզ զգուշանալ՝ քան յամենայն վնասուց: | Են | որք ոչ միամտութեամբ գնան առաջի |
| 3 4:5 | | | գործոց բարեաց հեղգացար: Ոմանք փոյթեռանդն | են | միայն ‘ի գիրս, ոմանք ‘ի |
| 3 4:5 | | | ի ձեւս: Ոմանց ‘ի շրթունս | եմ | միայն, այլ ոչ նոյնպէս ‘ի |
| 3 4:5 | | | այլ ոչ նոյնպէս ‘ի սրտի: | Են | եւ այլք, որք մտօք լուսաւորեալք |
| 3 4:5 | | | եւ զերկնայինս սիրել. զաշխարհէ անփոյթ | լինել, | եւ զցայգ եւ զցերեկ երկնից |
| 3 5:2 | | | Բայց քանզի դեռ տկար | եմ ‘ | ի սէր, եւ անկատար յառաքինութեան |
| 3 5:2 | | | ներքոյ առողջացեալ եւ քաջ մաքրեալ, | եղէց | դիպող ‘ի սիրել, արիացեալ ‘ի |
| 3 5:3 | | | ստորինս փակիլ: Սէրն կամի ազատ | լինել, | եւ յամենայն աշխարհային ախորժակաց օտար |
| 3 6:3 | | | Զի վասն դոյզն ընդդիմութեան ձեռնթափ | լինիս ‘ | ի սկսելոց, եւ կարի իմն |
| 3 6:5 | | | զուղիղ դիտաւորութիւն առ Աստուած: չ | են | պատրանք, եթէ երբեմն յանկարծ ‘ի |
| 3 6:5 | | | այնմ եւ դիմադարձիս, ‘ի շահ | են | քեզ եւ ոչ ‘ի կորուստ |
| 3 6:6 | | | եւ ‘ի հաստատուն առաջադրութենէ յառաջադէմ | լինելոյ | յառաքինութեան: Բազում խորհուրդս չարաչարս ‘ի |
| 3 6:6 | | | խոնարհ խոստովանութիւն. եւ թէ հնար | էր, ‘ | ի հաղորդութենէ իսկ հրաժարեցուցանէր: Մի՛ |
| 3 6:6 | | | նմա, եւ մի՛ ինչ փոյթ | լիցի | քեզ վասն նորա, թէպէտ եւ |
| 3 6:6 | | | յետս իմ այսդ պիղծ, յամօթ | լեր | թշուառական. գարշելի ես դու յոյժ |
| 3 6:6 | | | ընդ իս մասն, այլ Յիսուս | եղիցի | ընդ իս որպէս քաջ պատերազմող |
| 3 6:6 | | | որպէս քաջ պատերազմող. եւ դու | լիցիս | ամաչեցեալ: Առաւել ընտրեմ մեռանել, եւ |
| 3 6:7 | | | յառաւելութիւն շնորհաց իմոց. եւ զգոյշ | լեր | յոյժ ի սնոտի հաճոյից, եւ |
| 3 6:7 | | | անբժշկական: Այլ քեզ ‘ի զգաստութիւն | լիցի | եւ ‘ի հանապազորդ խոնարհութիւն՝ այս |
| 3 7:1 | | | եւ ոչ ստէպ մտաբերել. այլ | լինել | արհամարհ յաչս անձին, եւ որպէս |
| 3 7:1 | | | անդ, քանի՛ թշուառ եւ չքաւոր | լինէիր | առանց շնորհաց: չէ ‘ի |
| 3 7:2 | | | Քանզի բազումք այնք | են, | որ յորժամ ոչ յաջողէ նոցա |
| 3 7:2 | | | բանին դատաստանի: Եւ զի ձեռներէց | եղեն ‘ | ի մեծամեծս քան զոր հաճոյն |
| 3 7:2 | | | ի մեծամեծս քան զոր հաճոյն | էր | Աստուծոյ, վասն այսորիկ վաղ կորուսին |
| 3 7:2 | | | վասն այսորիկ վաղ կորուսին զշնորհս: | Եղեն | աղքատք եւ խոտանք եւ ընկեցիկք |
| 3 7:2 | | | խոտանք եւ ընկեցիկք՝ որոց եդեալ | էր | յերկինս զբոյն իւրեանց. զի խոնարհեալք |
| 3 7:3 | | | զհետ երթալ քան հմտացելոց հաւատալ, | եղիցին | ելք նոցա վտանգաւորք, եթէ չ |
| 3 7:3 | | | բաց հրաժարել: Որք յաչս անձանց | են | իմաստունք, դժուարաւ խոնարհին ընդ առաջնորդութեամբ |
| 3 7:3 | | | հաճութեամբ: Լաւ է թէ սակաւ | իցէ | քո քան բազում, ուստի մարթ |
| 3 7:4 | | | գիտէիր հանապազ խոնարհ եւ արհամարհ | լինել | յաչս անձին, եւ ոգւոյ քում |
| 3 7:4 | | | խիղճ: Քաջ խորհուրդ է ‘ի | լինել | եռանդան սրտի՝ խորհել քեզ, թէ |
| 3 7:4 | | | սրտի՝ խորհել քեզ, թէ զի՛նչ | լինիցի ‘ | ի հեռանալ լուսոյ: Որ թէ |
| 3 7:5 | | | այդպիսի, քան հանապազ ‘ի յաջողուածս | լինել | ըստ քոց կամաց: Զի յարգ |
| 3 7:5 | | | մխիթարութիւնս ունիցի, կամ քաջահմուտ գրոց | իցէ, | կամ ‘ի գերակայ աստիճան տեղի |
| 3 7:5 | | | այլ եթէ ‘ի խոնարհութեան հաստահիմն | իցէ, | եւ աստուածային սիրով լցեալ. եթէ |
| 3 8:1 | | | տեառն իմում, բայց ես հող | եմ | եւ մոխիր: Եթէ առաւել ինչ |
| 3 8:1 | | | պարծանաց անձին կարճեցայց, եւ որպէս | եմս | իսկ հողոյ հաւասարեցայց, խնայեսցեն յիս |
| 3 8:1 | | | Անդ ցուցանես զիս ինձ, զի՛նչ | եմ, | զի՛նչ էի, եւ ցոր վայր |
| 3 8:1 | | | զիս ինձ, զի՛նչ եմ, զի՛նչ | էի, | եւ ցոր վայր հասի: Քանզի |
| 3 8:1 | | | ցոր վայր հասի: Քանզի ոչինչ | եմ, | եւ ոչ գիտացի: Եթէ թողանամ |
| 3 8:1 | | | Եթէ թողանամ յիս, ահա ոչինչ | եմ | եւ գլխովին ապիկար. ապա թէ |
| 3 8:1 | | | զգենում: Եւ զարմանք մեծ այն | են, | զի այսպէս յանկարծ վերբերիմ, եւ |
| 3 8:3 | | | տէր. զի թէպէտ եւ անարժան | եմ | ես ամենայն բարեաց, բայց քո |
| 3 8:3 | | | Դարձո զմեզ առ քեզ, զի | լիցուք | հաճոյք խոնարհք եւ եռանդնոտք. վասն |
| 3 9:1 | | | վերջին վախճան, եթէ ճշմարտութեամբ ցանկաս | լինել | երանելի: Սովին դիտաւորութեամբ մաքրեսցի քո |
| 3 9:1 | | | առաջին ինձ ընծայեսջիր. զի ես | եմ, | որ ետու զամենայն: Այսպէս համարեսջիր |
| 3 9:2 | | | զամենայն, եւ բովանդակ զքեզ իմ | լինել | կամիմ, եւ բազում ճշդիւ շնորհակալութիւն |
| 3 9:3 | | | Այս է ճշմարտութիւն, յորմէ ինքնահալած | լինի | սնափառութիւն. եւ թէ ‘ի ներքս |
| 3 9:3 | | | եւ ճշմարիտ սէր, այնուհետեւ ոչ | եղիցի | ինչ նախանձ, եւ ոչ նեղսրտութիւն |
| 3 9:3 | | | ուղիղ խորհիս, յիս միայն ուրախ | եղիցիս, | եւ յիս միայն յուսասցիս. զի |
| 3 10:1 | | | սիրոյ քոյ, զի որ ոչն | էի՝ | արարեր զիս. եւ որ օտարացեալն |
| 3 10:1 | | | արարեր զիս. եւ որ օտարացեալն | էի ‘ | ի քէն՝ դարձուցեր զիս ծառայել |
| 3 10:2 | | | զիս՝ եւս եւ յորժամ հիւծեալն | էի | եւ ‘ի կորուստ մատնեալ: Ի |
| 3 10:2 | | | կեանս յանձն առնուլ: Մեծ ինչ | իցէ՝ | ծառայել ինձ քեզ, որում ամենայն |
| 3 10:2 | | | քեզ, որում ամենայն արարածք պարտապան | են | ծառայել: Ոչ մեծ ինչ թուի |
| 3 10:4 | | | ծառայ, որ յամենայն զօրութենէ պարտապան | եմ | քեզ ծառայել, եւ ոչ երբէք |
| 3 10:4 | | | քումմէ փառատրութենէ: Ընդ այս հաճեալ | եմ, | եւ այսմ ցանկամ. եւ որ |
| 3 10:5 | | | Մեծ պատիւ եւ մեծ փառք | են՝ | քեզ ծառայել, եւ զամենայն վասն |
| 3 10:6 | | | եւ քաղցր ծառայութեանն Աստուծոյ, որով | լինի | մարդ ճշմարտապէս սուրբ եւ ազատ |
| 3 10:6 | | | եւ յաւէտ ըղձալի ծառայութեանս, որով | լինի | արժանանալ գերակայ բարութեան, եւ ստանալ |
| 3 11:2 | | | Եւ ո՞ր | իցեն | այնք, տէր |
| 3 11:3 | | | ըստ հաճոյից իմոյ. եւ չ | լինել | անձնասէր, այլ կամաց իմոց խնամոտ |
| 3 11:3 | | | Եթէ ‘ի սակս իմ, գոհացող | լիջիր, | որպէս եւ կարգիցեմ. ապա եթէ |
| 3 11:4 | | | Ապա զգոյշ | լեր, | մի՛ կարի իմն յարել յիղձս |
| 3 11:4 | | | որում յառաջն հաճ եւ հաւան | էիր, | եւ որպէս լաւագունի իմն նախանձ |
| 3 11:5 | | | հայել յայն՝ թէ զինչ կամք | են | մարմնոյ եւ զինչ ոչ. այլ |
| 3 11:5 | | | ջանա, զի եւ յակամայսն հնազանդ | իցէ | հոգւոյ: Եւ այնչափ ընկճեա զնա |
| 3 11:5 | | | ի ծառայութիւն նուաճեցո, մինչեւ պատրաստ | լիցի | առ ամենայն, սակաւուք ուսցի շատանալ |
| 3 11:5 | | | ուսցի շատանալ, ընդ անպաճոյճս հաճ | լինել, | եւ ընդ անդէպս ինչ ոչ |
| 3 12:1 | | | խաղաղութիւն, անհնար է կենաց իմոց | լինել | անվիշտ եւ անպատերազմ |
| 3 12:2 | | | հակառակութիւնս փորձ: Եթէ ասես, չ | եմ | կարող բազմաց տանիլ վշտաց. իսկ |
| 3 12:4 | | | որ անկարգ հեշտութեանց ‘ի խնդիր | են | եւ զհետ երթան, մի՛ առանց |
| 3 12:5 | | | ի հրաժեշտ ամենայն ստորային բերկրութեանց | եղիցի | օրհնութիւն քո, եւ բազում մխիթարութիւն |
| 3 12:5 | | | ինչ տրտմութեան եւ վաստակոց ճգնաց | լինի | քեզ յայդ ժամանել: Ընդդէմ դարձցի |
| 3 12:5 | | | օձն հին, այլ աղօթիւք հալածական | լիցի, | այլ եւ վաստակօք պիտանեօք խցցի |
| 3 13:1 | | | քո, վասն այնորիկ լիով յանձն | լինել ‘ | ի կամս այլոց՝ զանգիտես |
| 3 13:2 | | | դու հողդ չնչին՝ վասն Աստուծոյ | լիցիս | մարդկան հպատակ. ուր ես բարձրեալս |
| 3 13:2 | | | արարի յոչնչէ, վասն քո խոնարհութեամբ | եղէ | մարդկան հնազանդ: Եղէ քան զամենեսին |
| 3 13:2 | | | քո խոնարհութեամբ եղէ մարդկան հնազանդ: | Եղէ | քան զամենեսին խոնարհ եւ ստորին |
| 3 13:2 | | | մոխիր, եւ ամենեցուն ընդ ոտիւք | լինել: | Ուսիր զքո կամս խորտակել եւ |
| 3 13:2 | | | խորտակել եւ առ ամենայն հնազանդութիւն | լինել | անձնատուր |
| 3 13:3 | | | բարկացուցեր, եւ դժոխոց բազում անգամ | եղեր | արժանի: Այլ խնայեաց ‘ի քեզ |
| 3 13:3 | | | քեզ ակն իմ, զի պատուական | եղեւ | անձն քո յաչս իմ. զի |
| 3 14:1 | | | ածեալ զմտաւ՝ զի երկինք ոչ | են | սուրբ առաջի քո: Եթէ ‘ի |
| 3 14:1 | | | ոչ խնայեցեր, ընդ իս զի՞նչ | լինիցի: | Անկան աստեղք յերկնից, եւ ես |
| 3 14:1 | | | եւ ես հողս յի՞նչ յուսացեալ | իցեմ: | Որոց գործք գովելի թուէին, անկան |
| 3 14:2 | | | աներկեւան ողջախոհութիւն, թէ ոչ այնմ | լինիս | հովանի: Ոչինչ օգտէ անձին պահպանութիւն |
| 3 14:2 | | | եւ կենդանանամք. Իբր զի յողդողդ | եմք, | այլ քեւ հաստատիմք. գաղջանամք, այլ |
| 3 14:3 | | | է ինձ խոնարհ եւ արհամարհ | լինել | յաչս անձին, եւ համարել զանձն |
| 3 14:3 | | | բայց զչքութիւն: Իսկ արդ ո՞ւր | իցեն | խորշք ծածկութեան փառաց, ո՞ւր վստահութիւն |
| 3 14:4 | | | զամենայն յոյս իւր յԱստուած հաստատեալ | իցէ: | Քանզի եւ որք խօսինն ինչ |
| 3 14:4 | | | որք խօսինն ինչ՝ ամենեւին ոչինչ | են, | զի ընդ բարբառոյ բանից պակասին |
| 3 15:1 | | | հաճոյ է քեզ, այդ այդպէս | եղիցի: | Տէր, եթէ փառք են քեզ |
| 3 15:1 | | | այդպէս եղիցի: Տէր, եթէ փառք | են | քեզ, եղիցի այդ յանուն քո |
| 3 15:1 | | | Տէր, եթէ փառք են քեզ, | եղիցի | այդ յանուն քո: Տէր եթէ |
| 3 15:2 | | | Տէր դու գիտես ո՛ր լաւ | իցէ. | եղիցի ամենայն, որպէս եւ կամիս |
| 3 15:2 | | | դու գիտես ո՛ր լաւ իցէ. | եղիցի | ամենայն, որպէս եւ կամիս: Տո՛ւր |
| 3 15:2 | | | իս յամենայնի. ‘ի ձեռս քո | եմ, | շրջեա եւ յածեցո զիս շուրջանակի |
| 3 15:2 | | | զիս շուրջանակի: Ահա ծառայ քո | եմ | ես, առ ամենայն պատրաստական. զի |
| 3 15:2 | | | զի ոչ ցանկամ յիս կենդանի | լինել, | այլ ‘ի քեզ. եւ երանի՜ |
| 3 15:3 | | | զշնորհս քոյ. զի ընդ իս | լիցի, | ընդ իս գործեսցէ, եւ ընդ |
| 3 15:3 | | | եւ ընդունելի: Քո կամք՝ իմ | լիցին, | եւ իմ կամք՝ քոց կամաց |
| 3 15:3 | | | եւ չկամել ընդ քոյդ | եղիցի | մի. եւ մի՛ իշխեցից այլ |
| 3 15:4 | | | քոյ սիրել զարհամարհանս եւ զանծանօթն | լինել | յաստի կեանս: Տուր ինձ ‘ի |
| 3 16:1 | | | յամենայն գրգանս վայելել ‘ի ձեռս | էր, | յայտ է թէ չտեւէին |
| 3 16:1 | | | կարի իմն անձկանօք ‘ի խնդիր | լինիս | առօրէիցս, կորուսանես զանանցսն եւ զերկնաւորս |
| 3 16:1 | | | առօրէիցս, կորուսանես զանանցսն եւ զերկնաւորս: | Եղիցին | ժամանակաւորքս ‘ի պէտս, այլ ըղձից |
| 3 16:1 | | | պէտս, այլ ըղձից քոց բերումն | եղիցի | առ անանցս: Անհնար է քեզ |
| 3 16:2 | | | եւ ամենայն ստեղծեալ բարիք քո | էին, | անհնար էր քեզ լինել երջանիկ |
| 3 16:2 | | | ստեղծեալ բարիք քո էին, անհնար | էր | քեզ լինել երջանիկ եւ երանեալ |
| 3 16:2 | | | քո էին, անհնար էր քեզ | լինել | երջանիկ եւ երանեալ. այլ յԱստուած |
| 3 16:2 | | | յերկինս է: Սնոտի եւ սուղ | են | ամենայն մարդկային սփոփանք: Երանաւէտ եւ |
| 3 16:2 | | | Յիսուս, առ որ ասէ. Մերձ | լեր | ինձ, տէր Յիսուս, յամենայն ժամանակի |
| 3 16:2 | | | տէր Յիսուս, յամենայն ժամանակի: Այս | եղիցի | իմ մխիթարութիւն, մտադիւր վրէպ լինել |
| 3 16:2 | | | եղիցի իմ մխիթարութիւն, մտադիւր վրէպ | լինել | յամենայն մարդկային սփոփանաց: Եւ եթէ |
| 3 16:2 | | | կամք քո եւ արդար փորձդ | եղիցին | ինձ սփոփումն մեծ: Զի ոչ |
| 3 17:1 | | | կամիմ. ես գիտեմ, որ լաւ | իցէ | քեզ: Դու խորհիս որպէս մարդ |
| 3 17:2 | | | քեզ: Զի անհնար է անբարի | լինել, | զինչ եւ արասցես ընդ իս |
| 3 17:2 | | | արասցես ընդ իս: Եթէ կամիս | լինել | ինձ ‘ի խաւարի, եղիցիս օրհնեալ |
| 3 17:2 | | | կամիս լինել ինձ ‘ի խաւարի, | եղիցիս | օրհնեալ. եւ եթէ կամիս լինել |
| 3 17:2 | | | եղիցիս օրհնեալ. եւ եթէ կամիս | լինել | ինձ ‘ի լոյս, եղիցիս օրհնեալ |
| 3 17:2 | | | կամիս լինել ինձ ‘ի լոյս, | եղիցիս | օրհնեալ: Եթէ հաճիս մխիթարել զիս |
| 3 17:2 | | | օրհնեալ: Եթէ հաճիս մխիթարել զիս, | եղիցիս | օրհնեալ. եւ եթէ կամիս լինել |
| 3 17:2 | | | եղիցիս օրհնեալ. եւ եթէ կամիս | լինել | ինձ ‘ի նեղութեան, նոյնպէս յամենայնի |
| 3 17:2 | | | ինձ ‘ի նեղութեան, նոյնպէս յամենայնի | եղիցիս | օրհնեալ |
| 3 17:3 | | | քեզ կալ, եթէ կամիս հաճոյ | լինել | ինձ: Այնպէս պատրաստական պարտ է |
| 3 17:3 | | | Այնպէս պատրաստական պարտ է քեզ | լինել ‘ | ի նեղութիւն, որպէս ‘ի խնդութիւն |
| 3 18:1 | | | ոչ պակասեցին ինձ չարակրութիւնք: Մեծ | եղեն | իմ կարօտութիւնք, տրտունջս բազումս բազում |
| 3 18:2 | | | Տէր, վասն զի դու համբերող | եղեր ‘ | ի կեանս քո, դովին առաւելապէս |
| 3 18:2 | | | աստի կեանք, բայց շնորհօք քո | եղեն | յոյժ շահեկանք. եւ քոյին օրինակաւ |
| 3 18:2 | | | եւ սրբոց քոց շաւղօք, տանելիք | եղեն | տկարաց եւ պանծալիք: Այլ եւ |
| 3 18:2 | | | ի հին օրէնս, յորժամ փակեալ | էր | դուռն երկնից, եւ մթին եւս |
| 3 18:2 | | | սակաւք փոյթ ունէին ‘ի խնդիր | լինելոյ | արքայութեան երկնից: Այն զի եւ |
| 3 18:2 | | | զի եւ որք յայնժամ արդարքն | էին | եւ փրկութեան պահեալք, յառաջ քան |
| 3 18:3 | | | Ո՜վ, քանի՛ պարտապան | եմ | գոհանալոյ զքէն. զի ճանապարհ ուղիղ |
| 3 18:3 | | | անվախճան: Քանզի վարք քո ճանապարհ | են | մեզ, եւ սուրբ համբերութեամբ մատչիմք |
| 3 18:3 | | | պսակդ ես մեր: Եթէ չ | էր | քո յառաջեալ եւ ուսուցեալ մեզ |
| 3 18:3 | | | եւ ուսուցեալ մեզ, ո՞ւմ փոյթ | էր | զհետ գալ: Բա՜բէ, քանի՜ք բացական |
| 3 18:3 | | | յայսպիսւոյ լուսոյ զհետ քո եկաւորութեան | լինէաք | վրէպ |
| 3 19:1 | | | հանդիսացան ‘ի փորձ: Ապա յուշ | լիցին | քեզ այլոց ծանր ծանր չարակրութիւնք |
| 3 19:1 | | | ոչ թուին քեզ փոքունք, զգոյշ | լեր, | գուցէ եւ այդ ‘ի քումմէ |
| 3 19:1 | | | եւ այդ ‘ի քումմէ կարճմտութենէ | իցէ: | Բայց թէ մեծ իցեն եւ |
| 3 19:1 | | | կարճմտութենէ իցէ: Բայց թէ մեծ | իցեն | եւ թէ փոքր, ջանա ամենայնի |
| 3 19:2 | | | իմաստութեամբ գործես, եւ առաւել վարձուց | լինիս | արժանի. եւ դիւրագոյն եւս տանիս |
| 3 19:2 | | | գործք ‘ի դոյն քաջութեամբ պատրաստեալ | իցեն: | Մի՛ ասեր թէ չեմ |
| 3 19:2 | | | իցեն: Մի՛ ասեր թէ չ | եմ | կարող զայդ ամենայն յառնէ այդպիսւոյ |
| 3 19:2 | | | կրել, եւ իրք այդպիսի չ | են | ինձ տանելի, զի վնաս մեծ |
| 3 19:3 | | | զի ոչինչ, թէպէտ եւ փոքր | իցէ՝ | բայց վասն Աստուծոյ յանձն առեալ |
| 3 19:4 | | | Ապա պատրաստ | լեր ‘ | ի պատերազմ, եթէ կամիս ունել |
| 3 19:4 | | | համբեր երկայնմտութեամբ: Առանց ճգնաց ոչ | լինի | դիմել ‘ի հանգիստ, եւ ոչ |
| 3 19:5 | | | Հնարաւոր | լիցի | ինձ տէր՝ շնորհօք, որ ինչ |
| 3 19:5 | | | բնութեամբ: Դու գիտես զի տկար | եմ ‘ | ի համբերել, եւ վաղ լքանիմ |
| 3 19:5 | | | լքանիմ ‘ի յառնել դոյզն վշտաց: | Եղիցի | ինձ ամենայն վշտակրութիւն վասն անուան |
| 3 19:5 | | | եւ չարչարիլ վասն քոյ՝ կենսաբեր | են | հոգւոյ իմոյ |
| 3 20:1 | | | Խոստովան | եղէց | զինէն զանիրաւութիւն իմ. խոստովան եղէց |
| 3 20:1 | | | եղէց զինէն զանիրաւութիւն իմ. խոստովան | եղէց | քեզ, տէր, զտկարութիւն իմ: Բազում |
| 3 20:1 | | | Բազում անգամ խուն ինչ իրք | են, | որ նկուն առնեն զիս եւ |
| 3 20:2 | | | քո յամօթ առնէ. զի դիւրասահ | եմ, | եւ տկար ‘ի կալ հակառակ |
| 3 20:2 | | | ծանր. եւ ձանձրանամ յոյժ՝ հանապազ | լինել | ընդ նոսա ‘ի կռուի: Եւ |
| 3 20:3 | | | իշխեսցէ տիրել. ընդ որում հարկ | լիցի | մաքառել, ցորչափ է յիս շունչ |
| 3 20:3 | | | թշուառ կենցաղումս: Բա՜բէ, որպիսի՛ ինչ | են | այս կեանք, ուր ոչ պակասեն |
| 3 20:4 | | | Եւ զիա՞րդ հնար | իցէ | սիրել զկեանս, որ այսպիսիս ունի |
| 3 20:4 | | | եւ այսչափ չարիք եւ թշուառութիւնք | են ‘ | ի նմա: Զիա՞րդ կոչիցի եւ |
| 3 20:4 | | | զնա, զի ցանկութիւնք մարմնոյ զօրացեալ | են | յոյժ: Է ինչ ‘ի նմա |
| 3 20:5 | | | թիւր հեշտութիւն՝ աշխարհասէր մտաց, եւ | զլինելն | ընդ փշովք՝ փափկութիւնս համարի. զի |
| 3 21:2 | | | միանգամայն լիով կան եւ միշտ | եղեն | եւ եղիցին: Վասն այսորիկ փոքր |
| 3 21:2 | | | կան եւ միշտ եղեն եւ | եղիցին: | Վասն այսորիկ փոքր է եւ |
| 3 21:2 | | | ճշմարտութեամբ հանգչել եւ գլխովին հաճ | լինել, | թէ ոչ հանգիցէ ‘ի քեզ |
| 3 21:4 | | | թափուր է սեղան իմ: Տառապեալ | եմ | ես, եւ որպէս թէ ‘ի |
| 3 21:5 | | | փոխանակ քոյ, որ զինչ հաճոյ | իցէ | նոցա: Ինձ ոչ է եւ |
| 3 21:5 | | | Ինձ ոչ է եւ ոչ | եղիցի | ինչ հաճոյ, բայց միայն դու |
| 3 21:6 | | | Ահաւասիկ մերձ | եմ, | աւասիկ առ քեզ եմ, զի |
| 3 21:6 | | | մերձ եմ, աւասիկ առ քեզ | եմ, | զի կոչեցեր զիս: Արտասուք քո |
| 3 21:7 | | | անձկացայ վայելել ‘ի քեզ. պատրաստ | եմ | զամենայն արհամարհել վասն քոյ: Զի |
| 3 21:7 | | | եւ երկրի. գործք քո բարի | են | յոյժ, եւ դատաստանք քո ճշմարիտք |
| 3 22:1 | | | զհանրականս եւ զառանձնականս. զի կարող | եղէց | յայսմհետէ արժանաւոր գոհութիւն քեզ մատուցանել |
| 3 22:1 | | | քեզ մատուցանել: Գիտեմ եւ խոստովան | լինիմ, | զի եւ ոչ մասամբ իմն |
| 3 22:1 | | | եւ ոչ մասամբ իմն բաւական | եմ | արժանաւոր փառատրութիւն փոխատրել: Փոքր եմ |
| 3 22:1 | | | եմ արժանաւոր փառատրութիւն փոխատրել: Փոքր | եմ | ես քան զամենայն բարութիւն ինձ |
| 3 22:2 | | | կամ գերբնապէս ստացեալ ունիմք, քո | են | երախտիք, եւ զքեզ քարոզեն բարերար |
| 3 22:3 | | | գիտես զի՛նչ իւրաքանչիւրում պարգեւել լաւ | իցէ, | եւ զիա՛րդ սա սակաւ եւ |
| 3 22:4 | | | քեզ մտերիմս եւ ընտանիս: Վկայ | են | քո իսկ առաքեալք, զորս իշխանս |
| 3 22:4 | | | անարատ քաղաքավարեցան յաշխարհի: Զի խոնարհք | եղեն | եւ պարզամիտք, առանց ինչ չարութեան |
| 3 22:5 | | | եւ հաւան պարտ է նմա | լինել, | եւ մխիթարեալ, մինչեւ մտադիւր ընտրել |
| 3 22:5 | | | մխիթարեալ, մինչեւ մտադիւր ընտրել նմա | լինել | փոքր, որպէս ըղձանայր ոք լինել |
| 3 22:5 | | | լինել փոքր, որպէս ըղձանայր ոք | լինել | մեծ. եւ այնպէս անխռով եւ |
| 3 22:5 | | | առաւել մխիթարել զնա եւ հաճոյ | լինել | նմա, քան զամենայն երախտիս՝ որք |
| 3 23:3 | | | միշտ զյետին տեղին, եւ ստոր | լինել | քան զամենեսին: Ցանկա հանապազ եւ |
| 3 23:4 | | | յաւել յիս զշնորհս. զի կարող | եղէց | զբան քո լնուլ, եւ զիմ |
| 3 23:5 | | | Տէր Աստուած իմ, մի՛ հեռի | լինիր | յինէն. Աստուած յօգնել ինձ նայեաց |
| 3 23:5 | | | Զիա՞րդ անցանիցեմ անվնաս, կամ զիա՞րդ | լիցի | ինձ ցրել զնոսա |
| 3 23:8 | | | գազանս, զցանկութեանն ասեմ հրապոյրս. զի | եղիցի | խաղաղութիւն ‘ի զօրութեան քում, եւ |
| 3 23:8 | | | հիւսիսոյ՝ թէ մի՛ շնչեր. եւ | եղիցի | խաղաղութիւն մեծ |
| 3 23:9 | | | քո եւ զճշմարտութիւն քո, լուսատու | լինել | յերկիր. զի երկիր եմ ունայն |
| 3 23:9 | | | լուսատու լինել յերկիր. զի երկիր | եմ | ունայն եւ թափուր, մինչեւ լուսաւոր |
| 3 24:1 | | | Որդեակ, մի՛ | լինիր | ընդվայրաքնին, եւ մի՛ պատաղիր ‘ի |
| 3 24:1 | | | քեզ թէ այն ոք այսպիսի | իցէ | կամ այնպիսի, կամ այս ոք |
| 3 24:1 | | | եւ որ ինչ ընդ արեգակամբ | լինի՝ | տեսանեմ. եւ գիտեմ զինչ անցք |
| 3 24:1 | | | տեսանեմ. եւ գիտեմ զինչ անցք | են | միոյ միոյ, զի՛նչ խորհի, զի՛նչ |
| 3 24:2 | | | Մի՛ փոյթ | լիցի | քեզ զմեծանունութեան շքոյ, մի՛ զբազմաց |
| 3 24:2 | | | եւ զդուռն սրտիդ ինձ բանայիր: | Լեր | յառաջատես, եւ կանխեա յաղօթս, եւ |
| 3 25:0 | | | Թէ յի՛նչ հաստատեալ | իցէ | անխռով
խաղաղութիւն սրտի, եւ ճշմարիտ |
| 3 25:1 | | | ընդ հեզս սրտիւ. քո խաղաղութիւն | եղիցի ‘ | ի բազում համբերութեան: Թէ ինձ |
| 3 25:3 | | | ուղղեա, զի ինձ միայն հաճոյ | լիցիս, | եւ արտաքոյ իմ ինչ ոչ |
| 3 25:3 | | | այսպէս սակաւ, կամ դուն ուրեմն | լիցի | քեզ խռովիլ: Բայց ոչինչ խռովութիւն |
| 3 25:3 | | | Ապա մի՛ կարծեր թէ գտեալ | իցէ | քո զճշմարիտ խաղաղութիւն, եթէ ոչինչ |
| 3 25:3 | | | ծանրութիւն. եւ մի՛, թէ ամենայնն | իցէ | բարի, յորժամ չկայ ինչ |
| 3 25:3 | | | կատարելութիւն զայն, եթէ ամենայն ինչ | լինիցի | ըստ ըղձից քոց: Եւ մի՛ |
| 3 25:5 | | | եթէ այնչափ արի եւ քաջայոյս | լինիցիս, | մինչ եւ բարձմամբ ներքին մխիթարութեան |
| 3 25:5 | | | զանձն արդարացուսցես՝ որպէս թէ չ | էր | արժան քեզ զայդ ամենայն կրել |
| 3 25:5 | | | ճանապարհ խաղաղութեան գնաս, եւ յոյս | եղիցի | քո աներկեւան՝ թէ անդրէն խնդութեամբ |
| 3 26:2 | | | ունել յազատութիւն հոգւոյ, որչափ կամք | իցեն | |
| 3 26:4 | | | այլոց կարեաց մարմնոյ պէտք՝ բեռն | են | ջերմեռանդն հոգւոյ: Շնորհեա այսպիսեօք չափով |
| 3 26:4 | | | աւելորդացն եւ հեշտալեացն ‘ի խնդիր | լինել՝ | արգելուն սուրբ օրէնք. զի մի՛ |
| 3 26:4 | | | եւ ուսուցանէ, զի մի՛ ինչ | լիցի | աւելազանցութիւն |
| 3 27:1 | | | ազատութենէ վրէպ զքեզ կացուցանէ: Զարմանք | են, | զի ոչ յամենայն սրտէ յիս |
| 3 27:1 | | | ոչ յամենայն սրտէ յիս յանձն | լինիս, | ամենայնիւ հանդերձ՝ որում ցանկալ կամ |
| 3 27:2 | | | խնդրես, եւ աստ կամ անդ | լինել | կամիս վասն անձին դիւրութեան եւ |
| 3 27:2 | | | վասն քոց հաճոյից, ոչ երբէք | եղիցիս ‘ | ի հանգստի, եւ ոչ զերծ |
| 3 27:2 | | | ինչ յոռութիւն, եւ ամենայն ուրեք | լիցի | ինչ քեզ դիմադարձ |
| 3 27:3 | | | զամենայն արտաքին՝ որ զինչ եւ | իցէ՝ | ստանալ կամ մթերել. այլ արհամարհել |
| 3 27:3 | | | է, եթէ ոչ յիս հաստատեալ | իցես: | Հնար է թէ փոխեսցիս, այլ |
| 3 27:4 | | | պէսպէս ցանկութիւնս ամենայնի՝ որ անարգ | իցէ | եւ որ պատուական. այլ յամենայն |
| 3 27:5 | | | իմաստութեան քո իմանալ որպէս եւ | ենն: | Տո՛ւր հանճարով խոտորել ‘ի մարդելուզաց |
| 3 28:2 | | | Մի՛ | լիցի | խաղաղութիւն քո ‘ի բերան մարդկան |
| 3 28:2 | | | ի չարն, ոչ վասն այդր | լինիս | այլ մարդ: Ո՞ւր իցէ ճշմարիտ |
| 3 28:2 | | | այդր լինիս այլ մարդ: Ո՞ւր | իցէ | ճշմարիտ խաղաղութիւն եւ ճշմարիտ պարծանք |
| 3 28:2 | | | Որ ոչ անձկայ մարդկան հաճոյ | լինել, | եւ ոչ երկնչի յաչաց ելանել |
| 3 29:1 | | | | Եղիցի | անուն քո տէր օրհնեալ յաւիտեան |
| 3 29:1 | | | գալ ‘ի վերայ իմ: չ | եմ | բաւական զերծանել ‘ի նմանէ, այլ |
| 3 29:1 | | | ինձ առ քեզ ապաւինիլ, զի | լիցիս | իմ օգնական, եւ շրջեսցես ինձ |
| 3 29:1 | | | ինձ յօգուտ: Ահա ‘ի վիշտս | եմ | տէր, եւ չիք դիւր |
| 3 29:1 | | | դիւր սրտի իմոյ. այլ նեղեալ | եմ | յոյժ ‘ի կրից աստի: Եւ |
| 3 29:1 | | | զի ես աղքատ յի՞նչ ձեռնհաս | եմ, | եւ յո՞վ երթայցեմ առանց քոյ |
| 3 29:2 | | | զի՞նչ ասացից յայսմ ամենայնի. Տէր, | եղիցին | կամք քո: Արժանի էի նեղութեան |
| 3 29:2 | | | Տէր, եղիցին կամք քո: Արժանի | էի | նեղութեան եւ չարակրութեան. այո՝ պարտ |
| 3 30:1 | | | Որդեակ, ես | եմ | տէր՝ որ զօրացուցանեմ յաւուր նեղութեան |
| 3 30:1 | | | ի միտ առցես՝ թէ ես | եմ, | որ փրկեմ զյուսացեալս յիս. եւ |
| 3 30:1 | | | լոյս գթութեանց իմոց. զի մերձ | եմ | ես, ասէ տէր, ‘ի նորոգել |
| 3 30:2 | | | ինձ դժուարին, կամ թէ յա՞յնց | իցեմ, | որ ասեն եւ ոչ առնեն |
| 3 30:2 | | | ասեն եւ ոչ առնեն: Ո՞ւր | են | հաւատք քո: Կա՛ց մնա դու |
| 3 30:2 | | | Կա՛ց մնա դու հաստատուն համբերութեամբ: | Լեր | երկայնամիտ եւ այր զօրութեան. եկեսցէ |
| 3 30:2 | | | ապագայից, որք գուցէ ոչ երբէք | լինիցին | |
| 3 30:5 | | | ոչ զքոյդ առնում: Զի իմ | են | ամենայն տուրք բարիք, եւ ամենայն |
| 3 30:5 | | | զքեւ արկանեմ, կամ զի՛նչ եւ | իցէ | ձախող պատահար, մի՛ խոժոռեսցիս եւ |
| 3 30:5 | | | փոխարկել: Սակայն եւ այնպէս արդար | եմ | եւ յոյժ գովելի, զի զայդ |
| 3 30:6 | | | բերել պտուղ յոյժ համբերութեամբ: Յուշ | լիցին | քեզ, որդեակ իմ, այս բանք |
| 3 31:1 | | | Տէր, առաւելագոյն շնորհի պէտք | են | ինձ, առ ցայն վայր հասանելոյ |
| 3 31:1 | | | վայր հասանելոյ, որ ոչինչ յարարածոց | լիցի | ինձ խափան: Զի ցորչափ յիրաց |
| 3 31:1 | | | լքեալ թողուլ, եւ ‘ի հիացման | լեալ՝ | տեսանել թէ արարչիդ ամենայնի ընդ |
| 3 31:3 | | | փոյթ: Ոչ գիտեմ զի՛նչ իրք | են, | յորմէ՛ հոգւոյ առաջնորդիմք, եւ յի՛նչ |
| 3 31:3 | | | ձկտիմք մեք՝ որք հոգեւոր անուանեալս | եմք. | զի այնչափ աշխատութիւն եւ առաւելագոյն |
| 3 31:4 | | | ողբամք: Զի ամենայն մարմին ապականեալ | էր՝ | զճանապարհ իւր, վասն այնորիկ զհետ |
| 3 31:5 | | | արար ոք, այդմ ‘ի խնդիր | լինին. | այլ թէ քանի՛ առաքինօրէն, ոչ |
| 3 32:1 | | | ոչ բոլորովին ուրանաս զանձն: Ոտնակապեալ | են | ամենայն իւրեանցասէրք եւ անձնասէրք, ցանկացողք |
| 3 32:1 | | | եւ գտցես զհանգիստ: Այսմ ստէպ | լեր | մտախորհ. եւ իբրեւ կատարեսցես, ‘ի |
| 3 32:3 | | | այնց անձկալ: Երանի՜ թէ այնպիսի | լինէիր, | եւ ցայն վայր ժամանէիր, մինչեւ |
| 3 32:3 | | | ցայն վայր ժամանէիր, մինչեւ չ | լինել | քեզ անձնասէր, այլ հրամանի իմում |
| 3 32:3 | | | առաջի արարի. յայնժամ ինձ հաճոյ | լինէիր | յոյժ, եւ զամենայն կեանս քո |
| 3 32:4 | | | քարոզեն բերանով, բայց վարուք օտար | են | յոյժ: Եւ սակայն պատուական մարգարիտ |
| 3 33:2 | | | Արդ որչափ յստակագոյն | են | դիտմանն աչք, այնչափ անդրդուելի լինին |
| 3 33:2 | | | են դիտմանն աչք, այնչափ անդրդուելի | լինին | գնացք ընդ պէսպէս ծփանս: Այլ |
| 3 33:2 | | | է զդիտմանն աչս, զի յստակատես | իցէ | եւ ուղիղ. այլ եւ առ |
| 3 34:1 | | | ոչ զաշխարհ, եւ զորս յաշխարհի | են: | Աստուած իմ, եւ ամենայն ինչ |
| 3 34:1 | | | ընդ երկար. այլ առ հաճոյ | լինել | եւ քաղցրանալ՝ պարտ է նմա |
| 3 34:2 | | | զի՞նչ քաղցրասցի նմա: Բայց վրէպ | են | յիմաստութենէ քումմէ իմաստունք աշխարհի, եւ |
| 3 34:3 | | | տեսլեամբ քո զիս յագեցուսցես եւ | լիցիս | ինձ ամենայն յամենայնի: Մինչչեւ է |
| 3 34:3 | | | Մինչչեւ է տուեալ այս, ոչ | լինի | լիուլի խնդութիւն: Բա՜բէ, դեռ կենդանի |
| 3 35:1 | | | տագնապի, եւ ոչ երանելեացն յաղթութեան | լիցիս | ժամանող: Ապա պարտ է քեզ |
| 3 35:1 | | | հարկանիլ ախոյանին: Զի յաղթողին տուեալ | լինի | մանանայ, իսկ թմրելոյն մնայ բազում |
| 3 35:3 | | | յանձինս. զի գիտէին թէ չ | են | արժանի չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց |
| 3 35:3 | | | հատուցից լիուլի, ես ընդ քեզ | եղէց | յամենայն ‘ի վիշտս |
| 3 36:1 | | | յԱստուած եւ ոչ յանձն յուսացեալ | իցէ: | Բազումք բազում ինչ խօսին, վասն |
| 3 36:1 | | | խօսին, վասն որոյ եւ չ | են | ինչ արժանահաւատ: Այլ եւ զամենեցուն |
| 3 36:1 | | | եւ ամենեցուն ջանացաւ Պօղոս հաճոյ | լինել ‘ | ի տէր, եւ ընդ ամենայնի |
| 3 36:1 | | | տէր, եւ ընդ ամենայնի ամենայն | եղեւ, | բայց եւ զդատիլն ‘ի մարդկանէ |
| 3 36:2 | | | յանձն արար Աստուծոյ, որ իրագէտն | էր | ամենայնի. եւ երկայնմտութեամբ եւ խոնարհութեամբ |
| 3 36:3 | | | Աստուծոյ զերծանիլ, ո՛ ոք եւ | իցէ | նա: Կա՛լ դու զԱստուած առաջի |
| 3 36:3 | | | եթէ առ ժամն երեւիս նկուն | լինել | եւ զամօթ կրել, որ չ |
| 3 36:3 | | | եւ զամօթ կրել, որ չ | էր | արժան, մի՛ վասն այդր խոժոռիր |
| 3 36:3 | | | յիս հայեաց յերկինս, որ կարող | եմ | զերծուցանել յամենայն ամօթոյ եւ ‘ի |
| 3 37:1 | | | շնորհք, վաղվաղակի իբրեւ յիս յանձն | լիցիս | եւ ոչ նահանջեսցիս |
| 3 37:2 | | | Տէր, ե՞րբ յանձն | եղեց ‘ | ի քեզ, եւ յո՞րս թողից |
| 3 37:3 | | | ի զատ. այլ յամենայնի կամիմ | լինել | քեզ մերկիկ: Ապա թէ ոչ |
| 3 37:3 | | | Ապա թէ ոչ՝ զիա՞րդ իմ | լինիցիս, | եւ ես քոյ, եթէ չ |
| 3 37:3 | | | եւ ես քոյ, եթէ չ | լինիս | յամենայն կամաց քոց ներքոյ եւ |
| 3 37:3 | | | վաղագոյն զայդ առնես, լաւ եւս | լիցիս. | եւ որչափ լիագոյն եւ անխառն |
| 3 37:4 | | | | Են՝ | որք յիս յանձն լինին, բայց |
| 3 37:4 | | | Են՝ որք յիս յանձն | լինին, | բայց եւ թողուն ինչ անձանց |
| 3 37:4 | | | անձանց հոգատարութեան խնամ ունին: Եւ | են | եւս՝ որք զառաջինն զամենայն մատուցանեն |
| 3 37:4 | | | առնեն. վասն այսորիկ ոչինչ յառաջադէմ | լինին | յառաքինութիւնս: Այսպիսիք ‘ի ճշմարիտ ազատութիւն |
| 3 37:4 | | | զօրհանապազ զենումն. առանց որոյ չ | լինի | խանդաղակաթ միաւորութիւն |
| 3 37:5 | | | Կաց յիս անդրդուելի, եւ ես | եղէց | քո. ազատ լիցիս ‘ի սրտի |
| 3 37:5 | | | եւ ես եղէց քո. ազատ | լիցիս ‘ | ի սրտի, եւ խաւար զքեզ |
| 3 37:5 | | | մեռանել, եւ յիս յաւիտեան կենդանի | լինել: | Յայնժամ ‘ի բաց փարատեսցին ամենայն |
| 3 37:5 | | | աւելորդ հոգք: Յայնժամ ‘ի բաց | լիցի | եւ տարապայման երկիւղ, եւ մեռցի |
| 3 38:1 | | | կան ‘ի զբաղմունս, ներքոյ ազատ | իցես | եւ ինքնիշխան, եւ զի ամենայնն |
| 3 38:1 | | | եւ զի ամենայնն ընդ քեւ | իցէ, | եւ մի՛ դու ընդ նոքօք |
| 3 38:1 | | | դու ընդ նոքօք: Որպէս զի | լիցիս | գործոց քոց տէր եւ առաջնորդ |
| 3 38:1 | | | որդւոցն Աստուծոյ: Որք ‘ի վեր | են | քան զառժամայքս, եւ դիտեն զյաւիտենականս |
| 3 38:2 | | | լուար, այլ անդէն յինչ եւ | իցէ | դատս ընդ Մովսեսի ‘ի խորանն |
| 3 38:2 | | | տարակուսանաց լուծումն, եւ յաղօթից օգնութիւն | էր | ապաստան, ‘ի բառնալ զվիշտ վտանգի |
| 3 39:2 | | | չհայել յանցս՝ որ հանդերձեալ | են | անցանել. այլ ‘ի հաճոյս քո |
| 3 39:3 | | | զի իղձք առ նոյն չ | են | մնայուն, այլ մղեն ‘ի միոջէ |
| 3 40:1 | | | մերժես զիս. կամ զի՞նչ իրաւունք | իցեն | իմ ժտելոյ, եթէ զոր հայցեմն |
| 3 40:1 | | | խորհել եւ ասել. Տէր , ոչինչ | եմ, | ոչինչ իմիք զօրեմ, ոչինչ բարի |
| 3 40:1 | | | յինէն ունիմ. այլ յամենայնէ յետնեալ | եմ, | եւ միշտ յոչինչ բերիմ: Եւ |
| 3 40:3 | | | վասն հարկի քեզ ‘ի խնդիր | լինելոյ, | առ ‘ի չգոյէ այլոյ |
| 3 40:3 | | | ընդ պարգեւ նորոյ մխիթարութեանն ուրախ | լինել | |
| 3 40:4 | | | ի բարի: Այլ ես ունայն | եմ | եւ չնչին առաջի քո, այր |
| 3 40:4 | | | պարծիցիմ, կամ զիա՞րդ ըղձանայցեմ մեծարգի | լինել: | Թերեւս ընդ չքութիւն իմ. եւ |
| 3 40:4 | | | յերկնային շնորհաց կողոպտէ: Զի ‘ի | լինել | մարդոյ հաճոյ յաչս անձին, անհաճոյ |
| 3 40:4 | | | մարդոյ հաճոյ յաչս անձին, անհաճոյ | լինի | քեզ. եւ յանձկալ մարդկային գովութեանց |
| 3 40:5 | | | յիւր զօրութիւն. եւ ոչ ուրախ | լինել | յարարած ինչ, բայց միայն վասն |
| 3 40:5 | | | քո, եւ ոչ իմ. մեծ | եղիցին | գործք քո, եւ ոչ իմ |
| 3 41:2 | | | Տէր, ‘ի կուրութեան | եմք, | եւ յունայնութենէ փութով պատրիմք, Եթէ |
| 3 41:2 | | | յիս հայիմ, չէ երբէք | լեալ | առ իս անիրաւութիւն յարարածոց. ուստի |
| 3 42:1 | | | մարդ, վասն համաբարոյ եւ կենակից | լինելոյ | նորա ընդ քեզ՝ լիցիս ‘ի |
| 3 42:1 | | | կենակից լինելոյ նորա ընդ քեզ՝ | լիցիս ‘ | ի ծուփս եւ ‘ի տոռունս |
| 3 42:1 | | | է ճշմարիտ եւ սուրբ: Այնպէս | լիջիր | մահացեալ յայսպիսի իղձս սիրելեաց, մինչեւ |
| 3 42:1 | | | ի քոյ կողմանէ ըղձանալ քեզ | լինելոյ | առանց ինչ ընկերութեան մարդկան: Այնչափ |
| 3 42:1 | | | յինքն իջանէ եւ յաչս անձին | լինի | խոտան |
| 3 42:2 | | | վասն արարչին. եւ յայնժամ կարող | լիցիս | ժամանել ‘ի ճանաչումն աստուածային: Որչափ |
| 3 42:2 | | | ճանաչումն աստուածային: Որչափ եւ փոքր | իցէ | ինչ, եթէ անկարգ է քո |
| 3 43:2 | | | ի մի սկիզբն դարձուսջիր: Ես | եմ | որ ուսուցանեմ մարդոյ զգիտութիւն, եւ |
| 3 43:2 | | | քննեսցի Երուսաղէմ ճրագաւ, եւ յայտնի | լիցին | գաղտնիք խաւարի, եւ լռեսցեն ճառատանք |
| 3 43:3 | | | Ես | եմ | որ զխոնարհ միտս առ քթթել |
| 3 43:3 | | | առ քթթել ական ամբառնամ, հասու | լինել | նմա բազմապատիկ իմաստից յաւիտենական ճշմարտութեան |
| 3 43:3 | | | ճշմարտութեան, զոր տասնամեայ ժամանակաւ չ | էր | հնար ուսանել ‘ի դպրոցս: Ես |
| 3 43:3 | | | հնար ուսանել ‘ի դպրոցս: Ես | եմ | որ ուսուցանեմ, ոչ աղաղակաւ բանից |
| 3 43:3 | | | եւ ոչ գժտութեամբ ձեռնարկութեանց: Ես | եմ | որ ուսուցանեմ զերկրաւորս արհամարհել, յաստեացս |
| 3 43:4 | | | միօրինակ հրահանգէ. զի ներքոյ՝ ես | եմ | ուսուցիչ ճշմարտութեան, քննող սրտից, գիտակ |
| 3 44:1 | | | է քեզ ‘ի բազումս անգիտող | լինել, | եւ համարել զանձն որպէս մեռեալ |
| 3 44:1 | | | աշխարհ ամենայն ‘ի խաչ ելեալ | իցէ: | Պարտ է եւ առ բազում |
| 3 44:1 | | | է եւ առ բազում ինչ | լինել | որպէս խուլ, եւ զքո խաղաղութենէդ |
| 3 44:1 | | | զիւր կարծիս թողուլ, քան բանակռիւ | լինել: | Եթէ բարւոք ես ընդ Աստուծոյ |
| 3 44:1 | | | ի դատաստան նորա հայիս, դիւրին | լիցի | քեզ պարտութիւն յանձն առնուլ |
| 3 45:1 | | | ինչ անցանէ ընդ մեզ: Տկար | եմք | եւ յողդողդ, վաղվաղակի խաբիմք եւ |
| 3 45:2 | | | զգուշաւոր եւ աչալուրջ յամենայնի անձնապահ | իցէ, | մինչ ոչ երբէք անկանել նմա |
| 3 45:2 | | | զյուսացեալս ‘ի քեզ իսպառ: Ո՞ւր | իցէ | մտերիմ բարեկամ, որ յամենայն ‘ի |
| 3 45:3 | | | միտք իմ ‘ի Քրիստոս հաստատեալ | են | եւ հիմնեալ: Եթէ եւ ինձ |
| 3 45:3 | | | եւ հիմնեալ: Եթէ եւ ինձ | լինէր | այդմ վիճակիլ, ոչ այդպէս վաղվաղակի |
| 3 45:3 | | | բանից զիս խռովէին: Ո՞վ բաւական | իցէ | յառաջատես լինել ամենայնի, եւ զգուշանալ |
| 3 45:3 | | | խռովէին: Ո՞վ բաւական իցէ յառաջատես | լինել | ամենայնի, եւ զգուշանալ ‘ի չարէ |
| 3 45:3 | | | այլոց դիւրաւ հաւատացի: Բայց մարդիկ | եմք | տկարք, թէպէտ եւ ‘ի բազմաց |
| 3 45:4 | | | իմաստութեամբ յառաջագոյն յիշեցուցեր մեզ՝ զգոյշ | լինել ‘ | ի մարդկանէ, եւ թէ թշնամիք |
| 3 45:4 | | | իմ եւ ոչ յանմտութիւն: Զգոյշ | լեր, | ասաց ոք ցիս, զգոյշ լեր |
| 3 45:4 | | | լեր, ասաց ոք ցիս, զգոյշ | լեր. | պահեա առ քեզ, զոր ասեմս |
| 3 45:5 | | | հաւատալ, ոչ բերանալոյծ ‘ի խօսս | լինել, | սակաւուց զսիրտ իւր յայտնել, զքեզ |
| 3 45:5 | | | փախչել ցուցակութեանց, եւ ոչ հետամուտ | լինել | իրաց՝ որք արտաքոյ երեւին զարմանագործութիւնք |
| 3 46:1 | | | եւ յուսա յիս: Զի զի՞նչ | են | բանք, բայց եթէ զրոյցք. ընդ |
| 3 46:1 | | | գանից չեւ եւս կարօղ | եղեր | տանել: Եւ զի՞ է, զի |
| 3 46:2 | | | աշխարհ, եւ սնոտի սէր հաճոյ | լինելոյ | մարդկան: Զի ‘ի խուսափելդ ‘ի |
| 3 46:2 | | | իմոց բանից, եւ ոչ փոյթ | լիցի | քեզ զբիւրուց բանից մարդկան: Եթէ |
| 3 46:2 | | | զամենայն՝ խորամանկեալ չարութեամբ, զի՞նչ վնաս | էր | քեզ, եթէ ստունկանէիր, եւ շիւղ |
| 3 46:2 | | | շիւղ համարէիր. միթէ կարո՞ղ ինչ | էին | գէթ մազ մի խլել ‘ի |
| 3 46:3 | | | է ‘ի մարդկանէ: Զի ես | եմ | դատաւոր ծածկագէտ ամենայնի, գիտեմ զիա՞րդ |
| 3 46:3 | | | գիտեմ զհարստահարողն եւ զհարստահարեալն: Յինէն | եղեւ | բանդ այդ, իմով թոյլտուութեամբ պատահեաց |
| 3 46:4 | | | զնա: Քանզի գիտէ, թէ ես | եմ | որ քննեմ զսիրտս եւ զերիկամունս |
| 3 46:5 | | | գիտես զմարդկան տկարութիւն եւ զթիւրութիւն. | լեր | իմ զօրութիւն եւ յոյս ապաւինի |
| 3 47:1 | | | զօրացուսցեն զքեզ եւ մխիթարեսցեն: Բաւական | եմ | ես ‘ի հատուցանել ‘ի վեր |
| 3 47:2 | | | աշխատեա հաւատարմութեամբ յայգւոջ իմում, ես | եղէց | վարձք քո: Գրեա, ընթերցիր, երգեա |
| 3 47:2 | | | արիաբար համբեր հակառակաց. զի արժանի | են | այսմ ամենայնի եւ մեծամեծ եւս |
| 3 47:2 | | | խաղաղութեան յայտնի տեառն, ոչ տիւ | իցէ | եւ ոչ գիշեր ժամանակեան. այլ |
| 3 47:2 | | | գոչեսցես. Վա՜յ ինձ, զի ընդերկար | եղեւ | պանդխտութիւն իմ: Զի ընկլցի մահ |
| 3 47:2 | | | իմ: Զի ընկլցի մահ, եւ | եղիցի | փրկութիւն աննիազ. անձկութիւն եւ ոչ |
| 3 47:3 | | | գետին, եւ ախորժէիր ընդ ոտիւք | լինել | ամենեցուն, քան իշխել միում ումեք |
| 3 47:3 | | | խնդամիտ նեղութիւն յանձն առնուիր. եւ | զլինելդ | յաչս մարդկան չնչին՝ մեծ շահ |
| 3 47:4 | | | յաւիտենիցն կենաց՝ ամենայն տարժանաւորք տանելիք | իցեն: | չէ փոքր ինչ կորուսանել |
| 3 47:4 | | | խնդան, արդ մխիթարին, արդ անհոգ | են, | արդ հանգչին, եւ անվախճան ընդ |
| 3 48:2 | | | է սա: Աւուրք ժամանակիս փոքր | են | եւ չար, լի ցաւօք եւ |
| 3 48:3 | | | Ե՞րբ | իցէ | վախճան չարեացս, ե՞րբ ազատեցայց ‘ի |
| 3 48:3 | | | զքեզ միայն, ե՞րբ լիով ուրախ | եղէց ‘ | ի քեզ: Ե՞րբ եղէց անարգել |
| 3 48:3 | | | ուրախ եղէց ‘ի քեզ: Ե՞րբ | եղէց | անարգել ‘ի ճշմարիտ ազատութեան, առանց |
| 3 48:3 | | | ծանրութեան մտաց եւ մարմնոյ: Ե՞րբ | եղիցի | խաղաղութիւն հաստատուն, խաղաղութիւն անխռով եւ |
| 3 48:3 | | | անդրդուելի: Բարերար փրկիչ, ե՞րբ յանդիման | եղէց | տեսանել զքեզ. ե՞րբ վայելեցից ‘ի |
| 3 48:3 | | | ի փառս արքայութեան քոյ, ե՞րբ | եղիցիս | ինձ ամենայն յամենայնի. ե՞րբ եղէց |
| 3 48:3 | | | եղիցիս ինձ ամենայն յամենայնի. ե՞րբ | եղէց | ընդ քեզ յարքայութեան քում, զոր |
| 3 48:4 | | | Մտօք քան զամենայն ‘ի վերոյ | լինել | կամիմ, այլ մարմնով ակամայ ներքոյ |
| 3 48:4 | | | կամիմ, այլ մարմնով ակամայ ներքոյ | լինել | բռնադատիմ: Այսպէս տառապեալս ընդ իս |
| 3 48:5 | | | յաղօթս՝ անդէն յոյզք մարմնական խորհրդոց | լինին | ընդ առաջ: Աստուած իմ, մի՛ |
| 3 48:5 | | | նմա. քանզի բազում անգամ չ | եմ | անդ, ուր մարմնով կամ, կամ |
| 3 48:5 | | | անդ, ուր խորհրդովք բերիմ: Անդ | եմ, | ուր է խորհուրդ իմ. եւ |
| 3 48:5 | | | զոր սիրեմն: Այն ինչ վաղագոյն | լինի | ինձ ընդառաջ որ ‘ի բնէ |
| 3 48:6 | | | աղօթս քեզ մատուսցէ, եւ արժանի | լիցի | պարակցիլ ընդ հրեշտակս, երկրաւորացս ամենայնի |
| 3 49:0 | | | եւ թէ քանի՛ բարիք
խոստացեալ | են | պատերազմողաց |
| 3 49:1 | | | եւ յառաւել եւս խոնարհութիւն յառաջադէմ | լիցիս, | եւ ‘ի մրցմունս որ առաջի |
| 3 49:2 | | | ի փորձութենէ մարմնական ախորժակաց չ | են | ինչ զերծ: Վասն այսորիկ եւ |
| 3 49:3 | | | զհեծութիւնս քո անդադարս. այժմէն կամէիր | լինել | յազատութեան փառաց որդւոցն Աստուծոյ. այժմէն |
| 3 49:3 | | | փառաց որդւոցն Աստուծոյ. այժմէն ցանկալի | են | քեզ յարկքն յաւիտենականք եւ գաւառն |
| 3 49:3 | | | հասանել առ այժմ: Ես ինքն | եմ. | կա՛ց մնա ինձ, ասէ տէր |
| 3 49:4 | | | յագուրդ: Ապա զօրացիր եւ քաջ | լեր ‘ | ի գործել եւ ‘ի կրել |
| 3 49:4 | | | ոչ յաջողեսցի: Այլոց բանք լսելի | լիցին, | եւ քո բանք յոչինչ համարեսցին |
| 3 49:5 | | | | Եղիցին | այլք մեծարոյ ‘ի բերան մարդկան |
| 3 49:5 | | | բերան մարդկան, այլ զքէն լռութիւն | լիցի: | Այլոց յանձն եղիցի այս ինչ |
| 3 49:5 | | | զքէն լռութիւն լիցի: Այլոց յանձն | եղիցի | այս ինչ կամ այն ինչ |
| 3 49:5 | | | ամենայնի եւ յորս սոցին նման | են՝ | փորձի հաւատարիմ ծառայ տեառն, եթէ |
| 3 49:5 | | | հաւատարիմ ծառայ տեառն, եթէ կարող | իցէ | ուրանալ եւ մեռուցանել զանձն յամենայնի |
| 3 49:5 | | | կալ բարձրագոյն իշխանութեան՝ ընդ տէրութեամբ | լեալ, | վասն այսորիկ խիստ թուի քեզ |
| 3 49:6 | | | Այլ յուշ | լիցի | քեզ, որդեակ, վաստակոցդ այդոցիկ պտուղ |
| 3 49:6 | | | հատուցումն մեծ յոյժ. եւ ոչ | լիցի | քեզ խոժոռութիւն, այլ համբերութեան քո |
| 3 49:6 | | | կամաց՝ յորմէ արդ կամակար հրաժարես, | եղիցին | միշտ կամք քո յերկինս: Վասն |
| 3 49:6 | | | զամենայն՝ որում ցանկալ զօրես: Անդ | եղիցի | քեզ ստացութիւն ամենայն բարեաց, առանց |
| 3 49:6 | | | ոչ ոք խափանեսցէ, ոչինչ խոչ | լիցի. | այլ ամենայն ցանկալիք միանգամայն լիցին |
| 3 49:6 | | | լիցի. այլ ամենայն ցանկալիք միանգամայն | լիցին | յանդիման, եւ զամենայն ախորժակս քո |
| 3 49:6 | | | Անդ երեւեսցի պտուղ հնազանդութեան, ուրախ | եղիցին | ճգունք ապաշխարութեան, եւ խոնարհ հպատակութիւն |
| 3 49:7 | | | ընդ ամենեցուն ձեռամբ. եւ մի՛ | լիցի | քեզ փոյթ թէ ո՛ է |
| 3 50:1 | | | զի որպէս կամիս, նոյնպէս եւ | եղեւ. | եւ զոր առնես՝ բարի է |
| 3 50:1 | | | զոր առնես՝ բարի է: Ուրախ | լիցի ‘ | ի քեզ ծառայ քո, ոչ |
| 3 50:1 | | | զոր արարէր: Տնանկ եւ վաստակաւոր | եմ | ես ‘ի մանկութենէ իմմէ, եւ |
| 3 50:2 | | | եթէ խնդութիւն սուրբ յիս հեղուս, | եղիցի | անձն ծառայի քո ցնծալից եւ |
| 3 50:2 | | | է քո, ոչ եւս կարող | լինի | ընթանալ ‘ի ճանապարհս պատուիրանաց քոց |
| 3 50:2 | | | յեռանդն, յորժամ ճրագ քո լուսատու | էր ‘ | ի վերայ գլխոյ նորա, եւ |
| 3 50:3 | | | զի առ վայր մի նկուն | եղիցի | արտաքոյ ծառայ քո, բայց ներքոյ |
| 3 50:3 | | | այսպէս տնօրինեցեր եւ կամեցար, եւ | եղեւ | որպէս եւ հրամայեցեր |
| 3 50:4 | | | քանիցս անգամ եւ յումմէ եւ | իցէ | թողացուսցես այդմ լինել: Առանց խորհրդոյ |
| 3 50:4 | | | յումմէ եւ իցէ թողացուսցես այդմ | լինել: | Առանց խորհրդոյ եւ տեսչութեան քո |
| 3 50:4 | | | տեսչութեան քո եւ վայրապար՝ ոչինչ | լինի | յերկրի: Բարի է ինձ տէր |
| 3 50:6 | | | հայր սիրելի, ‘ի ձեռս քո | եմ | ես, խոնարհեալ ընդ գաւազանաւ կշտամբութեան |
| 3 50:6 | | | ի խիղճ մտաց մարդկան: Մինչչեւ | են | լեալ՝ գիտես որ ինչ լինելոց |
| 3 50:6 | | | խիղճ մտաց մարդկան: Մինչչեւ են | լեալ՝ | գիտես որ ինչ լինելոց է |
| 3 50:6 | | | քեզ կամ յիշեցուսցէ որ ինչ | լինի | յերկրի: Դու գիտես որ լաւ |
| 3 50:6 | | | յերկրի: Դու գիտես որ լաւ | իցէ | առ յառաջադիմութիւն իմ, եւ քանի՛ |
| 3 50:6 | | | յառաջադիմութիւն իմ, եւ քանի՛ օգուտ | իցէ | նեղութիւն առ մաքրելոյ զժանգ ախտից |
| 3 50:8 | | | սիրել միայն զերեւելիս: Զի՞նչ լաւութիւն | իցէ | մարդոյ յայնմանէ, զի մեծ համարի |
| 3 51:0 | | | ի խոնարհ
գործս, յորժամ չ | եմք | ժամանող
բարձրագունից |
| 3 51:2 | | | տանել, մինչեւ միւսանգամ քեզ այց | լիցի, | եւ յամենայն ձանձրութենէ լիցիս զերծ |
| 3 51:2 | | | այց լիցի, եւ յամենայն ձանձրութենէ | լիցիս | զերծ: Զի տաց քեզ զվաստակսդ |
| 3 51:2 | | | պատուիրանաց իմոց, եւ ասասցես. չ | են | արժանի չարչարանք ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց |
| 3 51:2 | | | ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց, որք յայտնելոց | են ‘ | ի մեզ |
| 3 52:1 | | | Տէր, չ | եմ | արժանի քումդ մխիթարութեան, եւ ոչ |
| 3 52:1 | | | հեղուի, սակայն մխիթարութեան քում չ | էի | արժանի: Վասն այսորիկ ոչինչ իմիք |
| 3 52:1 | | | արժանի: Վասն այսորիկ ոչինչ իմիք | եմ | արժանի, բայց հարուածոց եւ պատժոց |
| 3 52:1 | | | խորհիմ, եւ ոչ դոյզն մխիթարութեան | եմ | արժանի: Այլ դու գթած եւ |
| 3 52:1 | | | եղանակ: Զի քո մխիթարութիւնք չ | են | իբրեւ զմարդկան զրոյցս |
| 3 52:2 | | | դիւրամէտ, եւ առ ուղղութիւն հեղգ | լեալ | է իմ: Ճշմարիտ է, եւ |
| 3 52:2 | | | այլազգ ինչ ասէի, դու ինքն | լինէիր | իմ ոսոխ, եւ չլինէր |
| 3 52:2 | | | լինէիր իմ ոսոխ, եւ չ | լինէր | ոք իմ ջատագով: Ի՞մ իմիք |
| 3 52:2 | | | յաւիտենից: Ճշմարտութեամբ խոստովանիմ, զի արժանի | եմ | ամենայն ծաղու եւ արհամարհութեան, եւ |
| 3 52:2 | | | ծաղու եւ արհամարհութեան, եւ չ | եմ | արժանի յիշատակիլ ‘ի մէջ ջերմեռանդն |
| 3 52:3 | | | կոծել զցաւս իմ, մինչչեւ երթեալ | իցեմ | յերկիր խաւարին, ուր է մահու |
| 3 52:3 | | | հանդերձեալ բարկութենէ. եւ ընդ առաջ | լինին | միմեանց ‘ի համբոյր սրբութեան՝ Աստուած |
| 3 53:0 | | | խառնի ընդ
այնս՝ որոց քաղցր | են | երկրաւորք |
| 3 53:1 | | | ընդ քեզ. մի՛ ‘ի խնդիր | լինիր | զրուցաց մարդկան, այլ ջերմեռանդն մատո |
| 3 53:1 | | | Ի ծանօթից եւ ‘ի սիրելեաց | լեր | հեռի, եւ յամենայն ժամանակաւոր սփոփանաց |
| 3 53:1 | | | Որպէս աղաչէ երանելի առաքեալն Պետրոս, | լինել | հաւատացելոց յաշխարհի աստ որպէս նժդեհս |
| 3 53:2 | | | զազատութիւն: Սակայն եթէ ճշմարտութեամբ հոգեւոր | լինել | կամի, հրաժարել պարտ է նմա |
| 3 53:2 | | | եւ ոչ յումեքէ այնպէս անձնապահ | լինել, | որպէս յիւրմէ: Եթէ անձին կատարելապէս |
| 3 53:3 | | | Ընդ յաղթիլ եւ ընդ նկուն | լինել | ախտիս՝ եղիցի նոյնհետայն մեծ խաղաղութիւն |
| 3 53:3 | | | եւ ընդ նկուն լինել ախտիս՝ | եղիցի | նոյնհետայն մեծ խաղաղութիւն եւ հանդարտութիւն |
| 3 54:3 | | | եւ ոչ կամովին ընդ լծով | լինել: | Այլ շնորհն փութայ ‘ի մեռուցումն |
| 3 54:3 | | | այլ յամենայնի ընդ ձեռամբ Աստուծոյ | լինել, | եւ վասն Աստուծոյ ամենայն մարդկեղէն |
| 3 54:13 | | | ունի. եւ կամի թէ մեծարգի | իցեն | իւր արարք եւ պարգեւք: Իսկ |
| 3 54:13 | | | պարգեւք: Իսկ շնորհն ոչինչ ժամանակաւորի | լինի ‘ | ի խնդիր. եւ ոչ այլ |
| 3 54:14 | | | զծագումն տոհմի, բայց ուր առաւելութիւն | իցէ | առաքինութեան. նպաստէ առաւել աղքատի քան |
| 3 54:14 | | | առաւել աղքատի քան մեծատան, վշտակից | լինի | անմեղի քան հզօրի, խնդակից լինի |
| 3 54:14 | | | լինի անմեղի քան հզօրի, խնդակից | լինի | ճշմարտախօսի քան ստասացի, յորդորէ միշտ |
| 3 54:14 | | | ստասացի, յորդորէ միշտ զբարիս՝ նախանձաւոր | լինել | շնորհաց որք լաւքն են, եւ |
| 3 54:14 | | | նախանձաւոր լինել շնորհաց որք լաւքն | են, | եւ առաքինութեամբք՝ որդոյն Աստուծոյ լինել |
| 3 54:14 | | | են, եւ առաքինութեամբք՝ որդոյն Աստուծոյ | լինել | նմանող |
| 3 54:17 | | | իրաց զգայութեամբ առնուլ զչափ. ցանկայ | լինել | ծանուցեալ, եւ ձեռնարկել ‘ի գործ |
| 3 55:2 | | | Կարօտ | եմ | շնորհի քոյ, եւ մեծի շնորհի |
| 3 55:3 | | | Վասն այսորիկ հաճեալ | եմ, | տէր, ընդ օրէնս քո ըստ |
| 3 55:3 | | | գիտելով՝ թէ պատուիրանք քո բարի | են | եւ արդար եւ սուրբ, եւ |
| 3 55:3 | | | եւ կասիմ: Վասն այսորիկ դէպ | լինի, | զի զճանապարհ կատարելութեան ճանաչեմ. եւ |
| 3 55:3 | | | ճանաչեմ. եւ թէ զիարդ արժան | իցէ | ինձ գործել, զայն քաջ տեսանեմ |
| 3 55:4 | | | առնել ինչ. այլ ամենայնի կարող | եմ | քեւ, ‘ի զօրացուցանել զիս շնորհաց |
| 3 55:4 | | | երկնային շնորհի, առանց որոյ ոչինչ | են | մեր վաստակք, եւ ոչ ինչ |
| 3 55:4 | | | եւ ոչ ինչ ձիրք բնութեան | են | արգոյք: Ոչինչ արուեստ, ոչինչ մեծութիւն |
| 3 55:4 | | | ձիրք բնութեան՝ բարեաց եւ չարեաց | են | հասարակք. այլ ընտրելոց սեպհական պարգեւ |
| 3 55:4 | | | նշանագործութիւն, եւ ոչ որոց եւ | իցէ | խորոց խորհրդածութիւն՝ համարին ինչ առանց |
| 3 55:4 | | | եւ ոչ այլ առաքինութիւնք ընդունելի | են | քեզ՝ առանց սիրոյ եւ շնորհաց |
| 3 55:5 | | | ոչ երկեայց ‘ի չարէ՝ ‘ի | լինել | շնորհի քո ընդ իս: Նա |
| 3 55:6 | | | սնուցիչ եռանդեան, ծնուցիչ արտասուաց: Զի՞նչ | եմ | ես առանց նորա, բայց եթէ |
| 3 55:6 | | | եւ տացէ ինձ հանապազ փոյթեռանդն | լինել ‘ | ի գործս բարութեան, Քրիստոսիւ Յիսուսիւ |
| 3 56:1 | | | տրտնջման: Ե՛կ զկնի իմ. ես | եմ | ճանապարհ, ճշմարտութիւն, եւ կեանք: Առանց |
| 3 56:1 | | | ինչ, եւ առանց կենաց ոչ | լինի | կեալ: Ես եմ ճանապարհ, որում |
| 3 56:1 | | | կենաց ոչ լինի կեալ: Ես | եմ | ճանապարհ, որում պարտ է քեզ |
| 3 56:1 | | | կեանք՝ յոր ունիս յուսալ: Ես | եմ | ճանապարհ անմոլար, ճշմարտութիւն անսուտ, եւ |
| 3 56:1 | | | անսուտ, եւ կեանք անվախճան: Ես | եմ | ճանապարհ ուղիղ, ճշմարտութիւն գերակայ, կեանք |
| 3 56:2 | | | հաւատա ինձ: Եթէ կամիս կատարեալ | լինել, | վաճառեա զամենայն: Եթէ կամիս լինել |
| 3 56:2 | | | լինել, վաճառեա զամենայն: Եթէ կամիս | լինել | իմ աշակերտ, ուրացիր զանձն: Եթէ |
| 3 56:2 | | | կեանս արհամարհեա: Եթէ կամիս վերադաս | լինել | յերկինս, խոնարհեցո զքեզ յաշխարհի: Եթէ |
| 3 56:3 | | | Տէր Յիսուս Քրիստոս, քանզի անձուկ | էին | կեանք քո եւ արհամարհ աշխարհի |
| 3 56:3 | | | աշխարհի, տուր ինձ արհամարհութեամբ աշխարհի՝ | լինել | քեզ նմանող: Զի ոչ է |
| 3 56:4 | | | ընթերցեալ է քո զամենայն, երանելի | լինիս՝ | եթէ առնիցես զնոսա: Որ ունի |
| 3 56:5 | | | ասացեր եւ խոստացար, նոյնպէս եւ | եղիցի. | եւ ինձ եւս վիճակեսցի այդմ |
| 3 56:5 | | | եւ ինձ եւս վիճակեսցի այդմ | լինել | արժանի: Ընկալայ ընկալայ ‘ի ձեռաց |
| 3 56:6 | | | եղբարք, դիմեսցուք միանգամայն, եւ Յիսուս | եղիցի | ընդ մեզ: Վասն Յիսուսի յանձն |
| 3 56:6 | | | կացցուք մնասցուք ‘ի խաչի. նա | եղիցի | մեր օգնական, որ առաջնորդ է |
| 3 56:6 | | | մի՛ ոք երկիցէ յահէ. պատրաստ | լիցուք | մեռանել քաջութեամբ ‘ի պատերազմի, եւ |
| 3 57:1 | | | Որդեակ, առաւել հաճոյ | են | ինձ համբերութիւն եւ խոնարհութիւն ‘ի |
| 3 57:1 | | | ասացեալ զքէն: Թէ աւելի եւս | լինէր, | չէր արժան քեզ խռովիլ |
| 3 57:1 | | | Թէ աւելի եւս լինէր, չ | էր | արժան քեզ խռովիլ: Բայց արդ |
| 3 57:2 | | | քաղցրասցի՝ ‘ի դառնալ շնորհի: Կենդանի | եմ | ես, ասէ տէր, զի պատրաստ |
| 3 57:2 | | | ես, ասէ տէր, զի պատրաստ | եմ | օգնել քեզ, եւ առաւել քան |
| 3 57:3 | | | եւ ոչ հրեշտակ: Զիա՞րդ հնար | էր | քեզ միշտ ‘ի նոյն սահման |
| 3 57:3 | | | ոչ նախամարդոյն ‘ի դրախտի: Ես | եմ՝ | որ զտրտմեալս քաջալերութեամբ կանգնեմ, եւ |
| 3 57:4 | | | զմեղր եւ զխորիսխ: Զի՞նչ առնել | էր | ինձ յայնչափ նեղութիւնս եւ ‘ի |
| 3 58:1 | | | Որդեակ, զգոյշ | լեր | չվիճել զխորին նիւթոց եւ |
| 3 58:1 | | | Արդար ես, տէր, եւ ուղիղ | են | դատաստանք քո: Եւ թէ՝ Դատաստանք |
| 3 58:1 | | | Եւ թէ՝ Դատաստանք տեառն ճշմարիտ | են, | եւ արդար են ‘ի նոյն |
| 3 58:1 | | | տեառն ճշմարիտ են, եւ արդար | են ‘ | ի նոյն: Դատաստանք իմ սարսափելի |
| 3 58:1 | | | ի նոյն: Դատաստանք իմ սարսափելի | են, | եւ ոչ քննելի. զի մտաց |
| 3 58:1 | | | ոչ քննելի. զի մտաց մարդկան | են | անհասանելի |
| 3 58:2 | | | թէ ո՛ քան զո՛ սրբագոյն | իցէ, | կամ ո՛վ մեծ իցէ յարքայութեան |
| 3 58:2 | | | սրբագոյն իցէ, կամ ո՛վ մեծ | իցէ | յարքայութեան երկնից: Խնդիրք այդպիսիք ծնանին |
| 3 58:2 | | | է սրբոց: Վասն զի չ | եմ | ես Աստուած խռովութեան, այլ խաղաղութեան |
| 3 58:3 | | | | Են | որք նախանձու սիրոյ ձգին յայս |
| 3 58:3 | | | է այն, քան աստուածային: Ես | եմ | ամենայն սրբոց հաստիչ, ես պարգեւեցի |
| 3 58:4 | | | Ես | եմ՝ | որ ճանաչեմ զառաջինն եւ զյետին |
| 3 58:4 | | | ամենեսին անչափ սիրով գրկախառնիմ: Ես | եմ | գովելի յամենայն սուրբս իմ. ինձ |
| 3 58:4 | | | սուրբս յարքայութեան երկնից: Ամենեքին մի | են | յօդիւ սիրոյ. զնոյն խորհին, զնոյն |
| 3 58:7 | | | Ապա զգոյշ | լեր, | որդեակ, չխօսել ընդ վայրաքննութեամբ |
| 3 58:7 | | | վայրաքննութեամբ զայնպիսեաց՝ որ ‘ի վեր | են | քան զքո գիտութիւն: Այլ այսմ |
| 3 58:7 | | | թէ ո՛ քան զո՛ սրբագոյն | իցէ | կամ մեծագոյն համարիցի յարքայութեան երկնից |
| 3 58:7 | | | համարիցի յարքայութեան երկնից, զի՞նչ օգուտ | էր | նմա գիտութիւնս, թէ ոչ ‘ի |
| 3 58:8 | | | Քաջ իսկ հաճեալ | են | նոքա, եթէ ուսցին մարդիկ զգոյշ |
| 3 58:8 | | | իմոյ նոցա շնորհեսցի: Այնչափ լի | են | սիրով աստուածութեան եւ բազմազեղ խնդութեամբ |
| 3 58:8 | | | յերանութենէ: Ամենայն սուրբք որչափ բարձր | են ‘ | ի փառս՝ այնչափ խոնարհ են |
| 3 58:8 | | | են ‘ի փառս՝ այնչափ խոնարհ | են | յինքեանս, եւ ինձ առաւել մերձաւոր |
| 3 58:9 | | | Բազումք խնդրեն՝ թէ ո՞վ մեծ | իցէ | յարքայութեանն Աստուծոյ, որք ոչ գիտեն |
| 3 58:9 | | | դասիլ: Մեծ է փոքր իսկ | լինել | յերկինս, ուր ամենեքին են մեծ |
| 3 58:9 | | | իսկ լինել յերկինս, ուր ամենեքին | են | մեծ. զի ամենեքին որդիք Աստուծոյ |
| 3 58:9 | | | ամենեքին որդիք Աստուծոյ կոչին եւ | են: | Կրտսերն եղիցի ‘ի հազարս, եւ |
| 3 58:9 | | | Աստուծոյ կոչին եւ են: Կրտսերն | եղիցի ‘ | ի հազարս, եւ մեղաւորն հարիւրամեայ |
| 3 58:9 | | | խնդրել աշակերտաց, թէ ո՛վ մեծ | իցէ | յարքայութեան երկնից, այսպիսի լուան պատասխանի |
| 3 58:9 | | | պատասխանի. Եթէ ոչ դարձջիք եւ | եղիջիք | իբրեւ զմանկտի, ոչ մտանիցէք յարքայութիւնն |
| 3 58:10 | | | արտաքոյ կացեալ կականաւ լացցեն: Ուրախ | լերուք | խոնարհք, եւ ցնծացէք աղքատք, զի |
| 3 59:1 | | | ապաւինութիւն յաստի կեանս, կամ ո՞ր | իցէ | սփոփութիւն իմ յամենայն երեւեալս ընդ |
| 3 59:1 | | | բաւ: Ո՞ւր ինձ բարի ինչ | եղեւ | առանց քոյ, կամ ե՞րբ չար |
| 3 59:1 | | | ե՞րբ չար ինչ պատահեաց՝ ‘ի | լինել | քո ընդ իս: Առաւել կամիմ |
| 3 59:1 | | | քո ընդ իս: Առաւել կամիմ | լինել | աղքատ վասն քոյ, քան մեծատուն |
| 3 59:1 | | | ժառանգել: Ուր դու ես, անդ | են | երկինք. եւ անդ մահ եւ |
| 3 59:1 | | | ինձ վստահանալ յոք, որ ձեռնտու | իցէ ‘ | ի կարիս ‘ի ժամու, բայց |
| 3 59:4 | | | է քոց ծառայից: Առ քեզ | են | աչք իմ, ‘ի քեզ յուսացեալ |
| 3 59:4 | | | աչք իմ, ‘ի քեզ յուսացեալ | եմ, | Աստուած իմ, հայր ողորմութեանց: Օրհնեա |
| 3 59:4 | | | զհոգի իմ երկնաւոր օրհնութեամբ. զի | եղիցի | քեզ բնակարան սրբութեան, եւ աթոռ |
| 4 1:0 | | | ես խօսեցայ ընդ ձեզ, հոգի | են | եւ կեանք:
Թէ քանի՛ յարգանօք |
| 4 1:1 | | | Այս բանք | են | քո, Քրիստոս ճշմարտութիւն յաւիտենական. թէպէտ |
| 4 1:1 | | | վայր գրեցան: Արդ քանզի քո | են | եւ ճշմարիտ, սրտի մտօք եւ |
| 4 1:1 | | | եւ հաւատովք ընդունիմ զամենայնն: Քո | են, | եւ դու բարբառեցար. եւ իմ |
| 4 1:1 | | | դու բարբառեցար. եւ իմ եւս | են, | զի առ փրկութիւն իմ ասացեր |
| 4 1:1 | | | գորովալիր այս բանք, որ լի | են | քաղցրութեամբ եւ սիրով. Բայց զարհուրեցուցանեն |
| 4 1:2 | | | ամենասուրբ մարմնոյ քոյ: Այլ ո՞վ | եմ | ես տէր, զի վստահացայց մատչել |
| 4 1:2 | | | Ահա երկինք եւ երկիր չ | են | քեզ բաւական. եւ դու ասես |
| 4 1:3 | | | Զի՞նչ | իցէ | գորովական այս զիջումն եւ գթալիր |
| 4 1:3 | | | անձին իմոյ առ ‘ի կարող | լինելոյ | վստահանալ: Զիա՞րդ մուծից զքեզ ‘ի |
| 4 1:3 | | | իս ամենեքեան: Եթէ ոչ քո | էր | ասացեալ, ո՞ հաւատայր լինել ճշմարիտ |
| 4 1:3 | | | քո էր ասացեալ, ո՞ հաւատայր | լինել | ճշմարիտ. եւ եթէ ոչ քոյ |
| 4 1:3 | | | ճշմարիտ. եւ եթէ ոչ քոյ | էր | հրամայեալ, ո՞ ձեռնարկէր մատչել |
| 4 1:4 | | | շինութիւն տապանին հարիւր ամ աշխատ | եղեւ, | զի ապրեսցի ընդ սակաւուց. եւ |
| 4 1:5 | | | ի կենարար եկաւորութեան աստուածութեանդ չ | էր | արժան անարժան ինչ խորհրդոյ յիս |
| 4 1:6 | | | մէջ օրինական զոհից՝ որ նախանկար | էին | հանդերձելոց, եւ ‘ի մէջ ճշմարիտ |
| 4 1:8 | | | եւ փառաւորել: Եթէ այսչափ եռանդն | էր | յայնժամ, եւ աստուածային օրհնութեան յիշատակ |
| 4 1:10 | | | արարիչդ աշխարհի Աստուած, զիա՜րդ սքանչելի | են | գործք քո առ մեզ. զիա՜րդ |
| 4 1:11 | | | առնուլ զչափ: Յայսմ խորհրդեան տուեալ | լինի | հոգեւորական շնորհ, վերստին նորոգի յոգի |
| 4 1:12 | | | յոյժ. զի բազումք այդչափ անփոյթ | են | զփրկական խորհրդոյս, որ զերկինս ուրախ |
| 4 1:13 | | | տեսցեն զկատարումն: Բայց արդ բազում | եղեն | քահանայք, եւ ‘ի բազում տեղիս |
| 4 2:1 | | | զի եկեսցես առ իս: Ո՞վ | եմ | ես, զի զանձն քո ինձ |
| 4 2:1 | | | այդ, եւ այսմ այսպէս հրամայեցեր | լինել, | հաճոյ է եւ ինձ քո |
| 4 2:2 | | | զոր ըստ արժանեաց պատուել չ | եմ | բաւական, բայց եռանդեամբ ընդունել ըղձանամ |
| 4 2:2 | | | խորհիցիմ որ լաւ եւ օգուտ | իցէ, | բայց զանձն իմ գլխովին խոնարհեցուցանել |
| 4 2:3 | | | խոնարհիս առ իս. որ չ | եմ | արժանի համբառնալ զաչս իմ առ |
| 4 2:3 | | | գաս առ իս, եւ կամիս | լինել | ընդ իս, եւ հրաւիրես ‘ի |
| 4 2:4 | | | այսորիկ: Քանի՜ փրկաւէտ եւ պիտանի | եղեւ | քո հանճար ‘ի սահմանել զսա |
| 4 2:4 | | | զսա. քանի՜ քաղցր եւ զուարթարար | են | կոչունքս ‘ի պարգեւել քո զքեզ |
| 4 2:4 | | | զքեզ ‘ի կերակուր: Ո՜րպէս սքանչելի | են | գործք քո տէր, որպէս հզօր |
| 4 2:4 | | | քո ճշմարտութիւն: Զի ասացեր, եւ | եղեւ | ամենայն. եւ այս եղեւ, զի |
| 4 2:4 | | | եւ եղեւ ամենայն. եւ այս | եղեւ, | զի դու հրամայեցեր |
| 4 2:6 | | | Ուրախ | լեր | անձն իմ, եւ գոհացիր զԱստուծոյ |
| 4 2:6 | | | գործես, եւ ամենայն արժանեաց Քրիստոսի | լինիս | բաժանորդ: Զի սէրն Քրիստոսի ոչ |
| 4 3:1 | | | քեզ գամ, տէր, զի բարի | լիցի | ինձ ‘ի պարգեւաց քոց, եւ |
| 4 3:1 | | | ի պարգեւաց քոց, եւ ուրախ | եղէց ‘ | ի սուրբ կոչունս քո. զոր |
| 4 3:2 | | | մխիթարութիւն արժէ ինչ: Առանց քո | լինել | ոչ կարեմ, եւ առանց այցելութեան |
| 4 3:2 | | | զքեզ ճաշակէ, բաժանորդ եւ ժառանգ | լինի | փառացն յաւիտենականաց: Ինձ, որ յոլովակի |
| 4 3:3 | | | կամ պատարագեմ՝ բազում անգամ հեղգ | եմ | եւ գաղջ, զի՞նչ լինէր՝ եթէ |
| 4 3:3 | | | հեղգ եմ եւ գաղջ, զի՞նչ | լինէր՝ | եթէ դեղ ոչ առնուի, եւ |
| 4 3:3 | | | առնուի, եւ օգնականութեանս մեծի ոչ | լինէի ‘ | ի խնդիր: Եւ թէպէտ օրըստօրէ |
| 4 3:3 | | | Եւ թէպէտ օրըստօրէ ընդունել չ | եմ | բաւական, եւ ոչ ‘ի պատարագել |
| 4 3:4 | | | քում ընդունելութեան հոգեւորական խնդութեամբ լի | լինել: | Որպիսի՜ մեծ տէր ընդունի, որպիսի՜ |
| 4 3:4 | | | վայելուչ, քո հաճութեան եւ առատաձեռնութեան | են | ձիրք, եւ ոչ ‘ի մեծ |
| 4 4:1 | | | իւրեւ բաւական այսմ ամենայնի հասու | լինելոյ | եւ իմանալոյ, որ անցանէ զանցանէ |
| 4 4:1 | | | մոխիր, այսպիսի անհաս խորհրդոյ կարող | իցեմ | խոյզ եւ խնդիր առնել, եւ |
| 4 4:1 | | | եւ խնդիր առնել, եւ խելամուտ | լինել | |
| 4 4:2 | | | եւ մարդկութեամբ: Արդ քո կամք | են, | ինձ զքեզ ընդունել, եւ ընդ |
| 4 4:3 | | | որք յառաջ քան զհաղորդութիւնն նեղեալ | էին | եւ անեռանդն, ապա ճաշակմամբ երկնային |
| 4 4:3 | | | առցեն, թէ քանի՛ տկարութեամբ զգածեալ | են, | եւ ո՛րչափ բարութիւն եւ շնորհ |
| 4 4:3 | | | յանձանց ցուրտ խիստ եւ անեռանդն | են, | այլ քեւ ջերմ զուարթ եւ |
| 4 4:3 | | | ջերմ զուարթ եւ եռանդնոտ արժանաւորին | լինել: | Զի ո՞վ է, որ առ |
| 4 4:4 | | | իսպառ պապակեցայց: Եւ թէ չ | եմ | ժամանող բոլորովին լինել երկնաւոր, եւ |
| 4 4:4 | | | թէ չեմ ժամանող բոլորովին | լինել | երկնաւոր, եւ իբրեւ զսերովբէսն եւ |
| 4 4:5 | | | ցաւովք սրտի տանջիմ. մեղօք ծանրաբեռնեալ | եմ, | փորձութեամբք վտանկիմ, եւ բազում չարաչար |
| 4 5:1 | | | զսրբոյն Յովհաննու մկրտչի սրբութիւն, չ | էիր | արժանի զայս խորհուրդ ընդունել, եւ |
| 4 5:2 | | | Վասն այսորիկ ահիւ եւ պատկառանօք | լիցի | քեզ մատչիլ յայս գործ: Հայեաց |
| 4 5:2 | | | քեզ աւանդեցաւ ձեռնադրութեամբ եպիսկոպոսի: Ահա | եղեր | քահանայ, եւ սրբեցար ‘ի քահանայագործել |
| 4 5:2 | | | եւ սրբեցար ‘ի քահանայագործել. զգոյշ | լեր | արդ, զի հաւատարմութեամբ եւ եռանդեամբ |
| 4 5:2 | | | Պարտ է քահանայի ամենայն առաքինութեամբք | լինել | զարդարեալ, եւ բարի վարուց օրինակ |
| 4 5:2 | | | օրինակ ընծայել այլոց: Գնացք նորա | լիցին | մի՛ ընդ ճանապարհս գռեհկաց եւ |
| 4 6:2 | | | ո՛րպէս եռանդեամբ եւ յարգանօք պարտ | իցէ | ինձ պատրաստել քեզ զսիրտ իմ |
| 4 7:1 | | | եւ վասն հանապազորդ յանցուածոց առաւել | լիցի | քո զիղջ եւ հեծութիւն: Եւ |
| 4 7:1 | | | Եւ եթէ ժամանակն ներէ, խոստովան | լեր | առաջի Աստուծոյ ‘ի շտեմարանս սրտի |
| 4 7:3 | | | եւ ‘ի լաւ անդր յառաջադէմ | լինել: | Ապա լիուլի նուիրմամբ եւ անթերի |
| 4 7:4 | | | շնորհաց առ իս մատչիցի, կենդանի | եմ | ես, ասէ տէր, որ ոչ |
| 4 8:2 | | | Որպէս չ | էր | քեզ բաւական ունել զամենայն բաց |
| 4 8:2 | | | զքեզ բովանդակ վասն Աստուծոյ, եւ | եղիցի | նուէրդ ընդունելի: Ահա ես բովանդակ |
| 4 8:2 | | | ի կերակուր. զի բովանդակ քո | եղէց, | եւ դու իմ: Ապա եթէ |
| 4 8:2 | | | է նուէրդ, եւ ոչ անթերի | լիցի ‘ | ի մերում միջի միաւորութիւն: Ապա |
| 4 8:2 | | | յամենայնէ, ոչ կարէ իմ աշակերտ | լինել: | Արդ եթէ ցանկաս դու իմ |
| 4 8:2 | | | եթէ ցանկաս դու իմ աշակերտ | լինել, | մատո զանձն քո ինձ հանդերձ |
| 4 9:1 | | | կամաւոր պատարագ մատուցանել, եւ քոյ | լինել | իսպառ: Տէր, սրբութեամբ սրտի մատուցանեմ |
| 4 9:1 | | | յաներեւոյթս յանդիման կացելոց մատուցանեմ. զի | լիցի | վասն իմ, եւ վասն ամենայն |
| 4 9:3 | | | Զի՞նչ կարող | իցեմ | առնել վասն մեղաց իմոց, բայց |
| 4 9:3 | | | երբէք կամիմ գործել. այլ զղջացեալ | եմ ‘ | ի նոցանէ, եւ զղջացայց ցորչափ |
| 4 9:3 | | | ի նոցանէ, եւ զղջացայց ցորչափ | իցեմ | կենդանի. պատրաստ եմ ապաշխարել, եւ |
| 4 9:3 | | | զղջացայց ցորչափ իցեմ կենդանի. պատրաստ | եմ | ապաշխարել, եւ ըստ կարի փոխարինել |
| 4 9:5 | | | եթէ դեռ ‘ի մարմնի կենդանի | իցեն, | եւ եթէ յաշխարհէ փոխեալ. զի |
| 4 10:2 | | | Քանզի | են | ոմանք, որք ‘ի պատրաստել զանձինս |
| 4 10:2 | | | եւ ցնորից, որչափ եւ զազրոտի | իցեն | եւ գարշելի: Այլ զամենայն ցնորս |
| 4 10:3 | | | եւ կարի իմն հոգ յորդեռանդն | լինելոյ, | եւ վարանք խոստովանելոյ: Այլ դու |
| 4 10:3 | | | շնորհեա: Ապա թէ քոյ յանցուցեալ | իցէ | առ ոք, խոնարհութեամբ թողութիւն խնդրեա |
| 4 10:4 | | | առնուլ դեղ բժշկութեան, եւ առողջագոյն | լիցիս՝ | քան եթէ յապաղէիր ընդերկար: Եթէ |
| 4 10:4 | | | օգուտ է ընդերկար ‘ի վարանս | լինել | եւ ‘ի ծուփս տատանիլ, եւ |
| 4 10:4 | | | ի վերայ: Ո՜վ աղէտիցս. զի | են | գաղջք եւ ցոփք, որք մտադիւր |
| 4 10:4 | | | յամեցուցանել կամին, զի մի՛ հարկ | լիցի | նոցա զգուշագոյն պահպանութեան անձանց միտ |
| 4 10:5 | | | մինչեւ յամենայն օր հաղորդելոյ պատրաստ | էր | եւ յօժարամիտ, եթէ օրէն էր |
| 4 10:5 | | | էր եւ յօժարամիտ, եթէ օրէն | էր | նմա, եւ եթէ անըստգիւտ հնար |
| 4 10:5 | | | նմա, եւ եթէ անըստգիւտ հնար | էր | առնել: Եթէ ոք երբեմն հրաժարէ |
| 4 10:5 | | | յիւրն կողմանէ. եւ տէր զօրավիգն | լիցի | ըղձման նորա վասն բարեյօժարութեանն, յոր |
| 4 10:6 | | | մարթ է ամենայնի, որ ջերմեռանդն | իցէ, | յամենայն օր եւ յամենայն ժամ |
| 4 10:7 | | | կամ հաղորդի: Ի պատարագելդ մի՛ | լիցիս | կարի երկար կամ արագ. այլ |
| 4 10:7 | | | գտանիս՝ պահեա զբարիոք սովորութիւն: Մի՛ | լիցի | քեզ բերել յայլս ձանձրութիւն եւ |
| 4 11:0 | | | Քրիստոսի եւ սուրբ գիրք
յոյժ | են | հարկաւոր անձին հաւատացելոյ.
Ձայն աշակերտի |
| 4 11:1 | | | ցանկութիւն սրտի նորա ցանկալի: Քաղցր | լինէր | եւ ինձ ‘ի սիրոյ սրտիս |
| 4 11:1 | | | զոտս արտասուօք ոռոգանել: Այլ ո՞ւր | իցէ | այս եռանդն, ո՞ւր սուրբ արտասուաց |
| 4 11:1 | | | եւ սրբոց քոց հրեշտակաց՝ արժան | էր | սրտի իմոյ գլխովին վառիլ, եւ |
| 4 11:2 | | | զճաշակ բանին Աստուծոյ մարմնացելոյ, որպէս | եղեւն ‘ | ի սկզբանէ եւ մնայ յաւիտեան |
| 4 11:3 | | | յոյժ եւս եւ որպիսի եւ | իցէ | հոգեւորական սփոփումն: Զի ցորչափ զտէր |
| 4 11:3 | | | չիք այսմ հնար ցորչափ | եմ ‘ | ի կենցաղումս. վասն այսորիկ պարտ |
| 4 11:3 | | | ցնծան յերկնից արքայութեան, մինչդեռ կենդանի | էին՝ | հաւատով եւ համբերութեամբ մեծաւ գալստեան |
| 4 11:4 | | | յաստի կեանս, առանց որոց անտանելի | լինէին | ինձ այս թշուառ կեանք: Ի |
| 4 11:4 | | | ի ներքին կողմն վարագուրին, ուր | են | սրբութիւնք սրբոց: Գոհանամ զքէն տէր |
| 4 11:5 | | | արբուցեալ նոցա բաժակ փրկութեան, յորում | են | ամենայն փափկութիւնք դրախտին, եւ ուր |
| 4 11:6 | | | զնոյն այլոց մատակարարել: Քանի՞ ջինջ | լինել | պարտին նոցա ձեռք, քանի՜ մաքուր |
| 4 11:6 | | | ինչ բան, բայց որ սուրբ | իցէ | եւ վայելչական եւ պիտանի. զի |
| 4 11:7 | | | Առ քահանայս առանձինն ասի յօրէնս. | Եղերուք | սուրբք, զի սուրբ եմ ես |
| 4 11:7 | | | յօրէնս. Եղերուք սուրբք, զի սուրբ | եմ | ես տէր Աստուած ձեր |
| 4 12:1 | | | Սիրող | եմ | ես մաքրութեան, եւ տուող ամենայն |
| 4 12:2 | | | առնու գալ առ քեզ: Ես | եմ | որ կոչեցի եւ հրամայեցի այսմ |
| 4 12:2 | | | կոչեցի եւ հրամայեցի այսմ այսպէս | լինել, | եւ ես լցուցից զքո թերին |
| 4 12:3 | | | զԱստուծոյ քումմէ. ոչ զի արժանի | էիր, | այլ զի գթացայ ‘ի քեզ |
| 4 12:4 | | | շնորհաց հասանելոյ: Իբր զի յայնմանէ | լինի | ոք յոյժ անպատրաստ, յորժամ անդէն |
| 4 12:4 | | | իմն զբաղի յարտաքին սփոփանս: Զգոյշ | լեր ‘ | ի շատխօսութենէ, կա՛ց առանձինն, եւ |
| 4 12:4 | | | շատխօսութենէ, կա՛ց առանձինն, եւ ուրախ | լեր | յԱստուած քո: Զի զայն ունիս |
| 4 12:4 | | | քէն բառնալ ոչ կարէ: Ես | եմ, | որում պարտ է քեզ գլխովին |
| 4 12:4 | | | պարտ է քեզ գլխովին անձնատուր | լինիլ | որպէս զի ոչ եւս ‘ի |
| 4 12:4 | | | ի քեզ, այլ յիս կենդանի | լինել | քեզ՝ առանց ինչ հոգոց |
| 4 13:1 | | | մինչ զի յայնմհետէ ոչ ոք | իցէ | որ զիս շարժեսցէ, կամ բնաւ |
| 4 13:1 | | | մոռացայց: Շնորհեա, տէր, քեզ յիս | լինել | եւ ինձ ‘ի քեզ, եւ |
| 4 13:2 | | | ընդ խոնարհս եւ ընդ պարզամիտս | են | խօսք քո: Ո՜վ ո՛րպէս քաղցր |
| 4 13:3 | | | ասասցէ ցիս. Եթէ կամիս դու | լինել | ընդ իս,եւ ես կամիմ |
| 4 13:3 | | | ընդ իս,եւ ես կամիմ | լինել | ընդ քեզ: Եւ ես տաց |
| 4 13:3 | | | ես տաց պատասխանի. Հաճեաց տէր, | լինել | ընդ իս, եւ ես մտադիւր |
| 4 13:3 | | | ընդ իս, եւ ես մտադիւր | եղէց | ընդ քեզ. այս է ամենայն |
| 4 14:1 | | | բազում անգամ ամաչեմ եւ յամօթ | լինիմ. | զի ‘ի մատուցարան քո եւ |
| 4 14:1 | | | իմոյ, եւ ոչ կաթոգնիմ. որպէս | էին | բազումք յեռանդնոտաց, որք կարի իմն |
| 4 14:2 | | | սոցա, որ ցոյց մեծ է | լինելոյ | քոյ ‘ի խորհրդեան անդ: Քանզի |
| 4 14:2 | | | սէր եւ բորբոքումն: Քաւիչ իմ | լեր, | բարերար Յիսուս, քաղցր եւ գթած |
| 4 14:3 | | | յորժամ եկեսցէ օրն՝ յորում հաճոյ | լիցի | քեզ, այց առնել եւ ինձ |
| 4 15:0 | | | եռանդեան՝ խոնարհութեամբ
եւ անձին ուրացութեամբ
| լինի | ստանալ.
Ձայն սիրեցելոյն |
| 4 15:2 | | | Եթէ հանապազ արագ տուեալ | լինէր | շնորհ, եւ զոյգ ընդ խնդրոյն |
| 4 15:2 | | | դու՝ քեզ եւ մեղաց քոց | լեր | մեղադիր, յորժամ ոչ տուեալ լինի |
| 4 15:2 | | | լեր մեղադիր, յորժամ ոչ տուեալ | լինի | կամ լռելեայն բնաւ իսկ բառնի |
| 4 15:2 | | | եւ ծածկէ. սակայն թէ արժան | իցէ | փոքր կոչել զայն, եւ ոչ |
| 4 15:2 | | | առնես, եւ ‘ի սպառ վանես, | լինելով | լիցի զոր ինչ խնդրեցեր |
| 4 15:2 | | | եւ ‘ի սպառ վանես, լինելով | լիցի | զոր ինչ խնդրեցեր |
| 4 15:3 | | | հաճոյից կամաց քոց ‘ի խնդիր | լիցիս, | այլ բովանդակ ‘ի նա յանձն |
| 4 15:3 | | | այլ բովանդակ ‘ի նա յանձն | եղիցիս, | անդէն ընդ նմա յօդեալ՝ հանդարտեալ |
| 4 15:3 | | | ի չկամութենէ արարածական իրաց դատարկէ, | եղիցի | դիպող ընդունելութեան շնորհի, եւ արժանի |
| 4 16:1 | | | Առ ամենագէտդ բարբառիմ, որում յայտնի | են | ամենայն ներքինք իմ, եւ որ |
| 4 16:1 | | | լիով զիս մխիթարել, եւ իմ | լինել | ձեռնկալու: Դու գիտես որո՛ց բարեաց |
| 4 16:1 | | | առաւելապէս կարօտիմ, եւ ո՛րպէս թափուր | եմ | յառաքինութեանց |
| 4 16:3 | | | ի քեզ փոխարկէիր. զի մի | լինէի | ընդ քեզ հոգւով, շնորհօք սերտ |
| 4 16:3 | | | սուրբս քո սքանչելապէս: Զի՞նչ զարմանք | են՝ | թէ բնաւին քեւ հրանամ եւ |
| 4 17:2 | | | Եւ թէպէտ անարժան | եմ | զայն ամենայն եռանդն յանձին բերել |
| 4 17:2 | | | խանդաղակաթ ըղձից բորբոքք յիս միայն | էին: | Այլ եւ զոր ինչ հնար |
| 4 17:2 | | | պատասխանի. Ահաւասիկ կամ աղախին տեառն, | եղիցի | ինձ ըստ բանի քում |
| 4 17:3 | | | խնդութեամբ հոգւոյն սրբոյ, մինչդեռ փակեալ | եր | յարգանդի մօրն. եւ յետ ժամանակաց |
| 4 17:3 | | | եւ լսէ նմա, ուրախութեամբ ուրախ | լինի | վասն ձայնի փեսային. նոյնպէս եւ |
| 4 17:3 | | | վասն ամենեցուն յաղօթս իմ յանձն | եղելոց. | զի յամենեցունց արժանապէս օրհնեսցիս եւ |
| 4 18:0 | | | Թէ չէ պարտ մարդոյ | լինել
| ընդվայրաքնին խուզարկու խորհրդոյս,
այլ խոնարհ |
| 4 18:1 | | | Զգոյշ | լեր | յընդվայրաքնին եւ յանպիտան հետազօտութենէ խորին |
| 4 18:2 | | | է քան զքեզ, զիա՞րդ հասու | լիցիս | որոց ‘ի վեր են քան |
| 4 18:2 | | | հասու լիցիս որոց ‘ի վեր | են | քան զքեզ: Հնազանդ լեր Աստուծոյ |
| 4 18:2 | | | վեր են քան զքեզ: Հնազանդ | լեր | Աստուծոյ, եւ խոնարհեցո զմիտս քո |
| 4 18:2 | | | լոյս գիտութեան, որպէս զիարդ օգուտ | իցէ | քեզ եւ պիտոյ |
| 4 18:3 | | | եւ մարգարէից. եւ թշնամին չար | լիցի ‘ | ի քէն հալածական: Բազում անգամ |
| 4 18:3 | | | յորս վստահ է թէ իւր | են. | այլ զջերմեռանդն հաւատացեալս բազմօրինակ փորձէ |
| 4 18:5 | | | ոչ յառաջել, եւ ոչ միջամուխ | լինել: | Զի հաւատք եւ սէր գեր |
| 4 18:5 | | | եւ սէր գեր ի վերոյ | են | յոյժ, եւ յայսմ ամենասուրբ գերահրաշ |
| 4 18:5 | | | զննութիւն սքանչելի գործոց նորա: Եթէ | էին | նորա գործք՝ մարդկային բանի դիւրահասք |
| 4 18:5 | | | բանի դիւրահասք, ոչ արդեօք սքանչելի | էին | եւ ոչ անպատում |