| 1 1:3 | | | սիրելի առնեն Աստուծոյ: Առաւել ըղձանամ | յանձին | զգալ զղջութիւն, քան դիտել զնորին |
| 1 2:0 | | | Յաղագս նուաստ՝ համարելոյ | զանձն | |
| 1 2:1 | | | զհպարտ փիլիսոփայ՝ որ անփոյթ լեալ | զանձնէ, | զընթացս երկնից զննէ: Որ քաջ |
| 1 2:1 | | | զընթացս երկնից զննէ: Որ քաջ | զանձն | ճանաչէ, անձին նանրանայ, եւ ընդ |
| 1 2:1 | | | զննէ: Որ քաջ զանձն ճանաչէ, | անձին | նանրանայ, եւ ընդ գովեստ մարդկան |
| 1 2:4 | | | է բարձրակատար եւ օգտակարագոյն ուսումն. | անձին | ճշմարիտ ճանաչումն եւ արհամարհութիւն: Զանձն |
| 1 2:4 | | | անձին ճշմարիտ ճանաչումն եւ արհամարհութիւն: | Զանձն | չնչին համարել, եւ զայլս յամենայնի |
| 1 2:4 | | | արժան քեզ լաւ քան զնա | զանձն | համարել. զի ոչ գիտես ցոր |
| 1 3:2 | | | նորա լինել յանդորրու, եւ խաղաղական | անձամբ | կալ մնալ յԱստուած: Աստուած ճշմարտութեան |
| 1 3:3 | | | որպէս այնմ՝ որ ջանայ յաղթել | անձին: | Այսմ՝ պարտ էր փոյթ ունել |
| 1 3:3 | | | պարտ էր փոյթ ունել մեզ. | անձանց | յաղթել, եւ օր ըստ օրէ |
| 1 3:4 | | | է ամենեւին անմռայլ: Խոնարհ ճանաչումն | անձին՝ | ստուգագոյն ճանապարհ է առ Աստուած |
| 1 3:6 | | | է ճշմարտապէս մեծ, որ յաչս | անձին | փոքր է, եւ զամենայն բարձրութիւն |
| 1 4:2 | | | առաւել ոք խոնարհ է յաչս | անձին, | եւ՛ Աստուծոյ հնազանդ, այնչափ յամենայնի |
| 1 6:1 | | | առ իմն, անդէն վաղվաղակի նեղի | յանձն: | Ամբարտաւանն եւ արծաթասէր ոչ երբէք |
| 1 7:1 | | | աստ աղքատ համարիլ: Մի՛ ապաւինիր | յանձն. | այլ յԱստուած հաստատեա զյոյս քո |
| 1 7:2 | | | այլ յԱստուած, որ ամենայն ինչ | զանձն | տալ կամի: Մի՛ հպարտանար ընդ |
| 1 7:3 | | | Մի՛ համարիր | զանձն | լաւ քան զայլս. Գուցէ յաչս |
| 1 8:1 | | | այլ համօրէն զամենայն բարեպաշտ կանայս | յանձն | արա Աստուծոյ: Միայն Աստուծոյ եւ |
| 1 9:1 | | | բոլոր սրտէ վասն Աստուծոյ հնազանդեն | զանձինս: | Ընթա՛ յայսկոյս յայնկոյս, եւ ոչ |
| 1 11:2 | | | վերնական խոկմունս: Վասն զի գլխովին | զանձինս | մեռուցանել ջանացան յամենայն երկրաւոր ցանկութեանց |
| 1 11:2 | | | միացան, եւ՝ անխափան կարօք եղեն | զանձամբք | պատաղիլ: Մեք կարի իմն զբաղիմք |
| 1 11:3 | | | Եթէ էաք կատարելապէս մեռեալք | յանձինս, | եւ ներքոյ ‘ի զբաղանաց զերծք |
| 1 11:5 | | | ոք զառաջնոյ եռանդան զմասն ինչ | յանձին | ունիցի: Եթէ առ փոքր մի |
| 1 11:5 | | | Եթէ առ փոքր մի բռնադատէաք | զանձինս ‘ | ի սկզբան, ապա զամենայն կարող |
| 1 11:6 | | | Այլ ծանրագոյն եւս՝ ընդդէմ կամաց | անձին | գնալ: Արդ թէ չես |
| 1 11:6 | | | Եթէ գիտէիր թէ քանի՛ խաղաղութիւն՝ | անձինդ | բարեկրութիւն, ժրագոյն արդեօք լինէիր ‘ի |
| 1 13:7 | | | զի համբերել կարասուք: Ապա խոնարհեսցուսցուք | զանձինս | մեր ընդ ձեռամբ Աստուծոյ յամենայն |
| 1 14:1 | | | ի դատել եւ ‘ի քննել | զանձն՝ | միշտ ջանք իւր են յօգուտ |
| 1 14:2 | | | ձգէ զկնի: Բազումք ‘ի ծածուկ | զանձինս | խնդրեն յամենայնի զոր առնեն, եւ |
| 1 15:3 | | | զկատարեալ սէր, ոչ յիմիք խնդրէ | զանձն. | այլ միայն փառացն Աստուծոյ յամենայնի |
| 1 15:3 | | | խնդութիւն սիրէ. եւ ոչ խնդայ | յանձն, | այլ յԱստուած ըղձանայ երանելի լինել |
| 1 16:2 | | | ընդ նմա. այլ զամենայն Աստուծոյ | յանձն | արա. զի եղիցին կամք նորա |
| 1 16:3 | | | կանոնի. եւ մեք չառնումք | յանձն՝ | ընդ լծով լինել կանոնի: Ապա |
| 1 16:3 | | | դուն ուրեմն խորհիմք զընկերէն՝ որպէս | զանձանց: | Եթէ ամենեքին էին կարեալք, զի՛նչ |
| 1 16:4 | | | ոք ինքնաբաւ, չիք ոք | անձին | լիով իմաստուն. այլ պարտ է |
| 1 17:3 | | | ոչ յամենայն սրտէ յօժարեսցի խոնարհել | զանձն | վասն Աստուծոյ |
| 1 18:2 | | | շաւղաց յօժարեցին երթալ զհետ: Քանզի | զանձինս | իւրեանց յաշխարհի աստ ատեցին, զի |
| 1 18:2 | | | ուղիղ դիտաւորութիւն առ Աստուած կալան | յանձինս: | Ի տուէ ‘ի ձեռագործս վաստակէին |
| 1 18:4 | | | մօտաւոր եւ մտերիմ բարեկամք: Յաչս | անձանց | թուէին ոչինչ, եւ յաչս աշխարհի |
| 1 19:6 | | | այսորիկ փութոյ պնդութեամբ պատրաստել պարտիմք | զանձինս ‘ | ի հանդիսի աւուրս, եւ առաքինագոյն |
| 1 19:6 | | | հանդիսի աւուրս, եւ առաքինագոյն վարս | յանձին | բերել, եւ զամենայն պահպանութիւնս զգուշագոյն |
| 1 19:7 | | | Եւ թէ յապաղեսցէ, համարեսցուք | զանձինս | դեռ անպատրաստս եւ անարժանս մեծի |
| 1 20:1 | | | Խնդրեա դէպ ժամանակ միտ դնելոյ | անձին. | եւ զԱստուծոյ առ քեզ երախտիս |
| 1 20:3 | | | որ զբարւոք խղճի մտաց վկայութիւն | յանձին | ունիցի: Բայց սրբոցն աներկեւանութիւն՝ լի |
| 1 20:3 | | | յառաջ, եւ յանգի ‘ի պատրանս | անձին: | Մի՛ երբէք խոստանար քեզ աներկեւանութիւն |
| 1 20:3 | | | կեանս, թէպէտ եւ թուիցիս յաչս | անձին | բարեկիր վանական, կամ փոյթեռանդն անապատաւոր |
| 1 20:4 | | | Ո՜վ, քանի՜ բարիոք խիղճ մտաց | յանձին | հաստատիցէ, որ ոչ երբէք անցաւոր |
| 1 20:5 | | | ոչ ‘ի սուրբ զղջութիւն տացէ | զանձն, | մո՛ւտ ‘ի սենեակ քո, եւ |
| 1 20:6 | | | արտասուաց, որովք զամենայն գիշեր լուանայ | զանձն | եւ մաքրէ. եւ արարչի իւրում |
| 1 20:6 | | | Լաւ է մենանալ, եւ վասն | անձին | հոգալ, քան զանձնէ անփոյթ լեալ |
| 1 20:6 | | | եւ վասն անձին հոգալ, քան | զանձնէ | անփոյթ լեալ, նշանս գործել: Գովելի |
| 1 21:1 | | | զքո զգայարանս. եւ մի՛ տար | զանձն | յուրախութիւն՝ որ ոչ վայելէ: Տուր |
| 1 21:2 | | | խիղճ մտաց: Երանի՜, որ մերժէ | յանձնէ | զամենայն խոչ զբաղական, եւ միտ |
| 1 21:3 | | | զայլոց իրողութիւնս, եւ մի՛ մղեր | զանձն ‘ | ի դատս մեծամեծաց: Կալ յամենայնի |
| 1 21:3 | | | քո, եւ լեր յաւէտ խրատտու | անձին՝ | քան սիրելեաց քոց: Եթէ չ |
| 1 21:4 | | | Մի՛ համարիր | զանձն | արժանաւոր աստուածային մխիթարութեան, այլ յաւէտ |
| 1 21:4 | | | ցաւոց եւ լալոյ: Զի եթէ | յանձն | հայի, եւ եթէ յընկերն, ‘ի |
| 1 21:4 | | | նեղութեան. եւ ըստ զգուշագոյն քննութեան | անձին, | առաւելուն ‘ի նա ցաւք: Նիւթ |
| 1 22:5 | | | հանգիստ: Թէ ոչ բուռն առնես | անձին, | ոչ յաղթեսցես ախտից: Ցորչափ զտկար |
| 1 22:6 | | | խոնարհել, եւ ոչ արգոյ ինչ | զանձինս | համարել, փոխանակ զի այսչափ տկար |
| 1 23:4 | | | սէր խրատու, ճիգն ապաշխարութեան, ուրացութիւն | անձին, | եւ համբերութիւն վշտաց վասն սիրոյն |
| 1 23:5 | | | Թէ ոչ այժմ հոգաս վասն | անձին, | ո՞վ հոգասցի վասն քոյ առյապայ |
| 1 24:1 | | | իւրաքանչիւր ոք բաւական բեռն է | անձին: | Այժմ արդիւնաւոր են քո ճգունք |
| 1 24:2 | | | բարկանալ: Որ ստէպ բուռն առնէ | անձին, | եւ զմարմինն ամենայնիւ ջանայ հնազանդել |
| 1 24:2 | | | հատանել, քան հանդերձեալ քաւութեան պահել: | Զանձինս | ուրեմն խաբեմք անկարգ սիրով՝ զոր |
| 1 24:3 | | | զմեղս քո: Որչափ առաւել արդ | անձին | խնայես, եւ մարմնոյ անսաս, այնչափ |
| 1 24:5 | | | քաղցր եղիցի ամենայն նեղութիւն համբերութեամբ | յանձն | առեալ. եւ ամենայն անօրէնութիւն խցցէ |
| 1 24:6 | | | յարգեսցի արհամարհութիւն ընչից, քան զամենայն | զանձս | երկրածնաց: Յայնժամ առաւել մխիթարեսցիս ‘ի |
| 1 25:2 | | | զօրացեալ՝ ‘ի կամս Աստուծոյ եղեւ | յանձն, | եւ դադարեցին ‘ի նմանէ յոյզք |
| 1 25:3 | | | լինի շնորհաց, ուր առաւել յաղթէ | անձին, | եւ հոգեւորապէս զնա մեռուցանէ |
| 1 25:5 | | | յայն՝ որ չէ նմա | յանձն | |
| 1 25:6 | | | եւ ‘ի չարչարանս Քրիստոսի կրթէ | զանձն, | զամենայն պիտանիս եւ զկարեւորս անձին |
| 1 25:6 | | | զանձն, զամենայն պիտանիս եւ զկարեւորս | անձին | գտանէ անդ արտաքոյ Յիսուսի՝ լաւագունի |
| 1 25:7 | | | կամ ընդ այն ոչ հաճեսցի | անձն | նորա |
| 1 25:11 | | | չարաչար վարուց: Ապա եթէ տացես | զանձն | քո յեռանդն, գտցես խաղաղութիւն մեծ |
| 1 25:11 | | | զիարդ եւ իցեն այլք, դու | զանձնէ | մի՛ հեղգար: Այնչափ զարգասցիս, որչափ |
| 1 25:11 | | | մի՛ հեղգար: Այնչափ զարգասցիս, որչափ | անձին | քում բուռն արասցես: Ամէն:
Կատարեցան |
| 2 1:1 | | | զթշուառ զայս աշխարհ. եւ գտցէ | անձն | քո հանգիստ: Ուսիր զարտաքինս արհամարհել |
| 2 1:6 | | | քեզ փոյթ զդիւրութենէ կամ զվշտաց | անձին. | այլ ուրախ լինէիր ընդ ընկալեալ |
| 2 1:6 | | | սէրն Յիսուսի տայ մարդոյ արհամարհել | զանձն: | Սիրողն Յիսուսի եւ ճշմարտութեան, եւ |
| 2 1:7 | | | այլ ըստ բերման իրաց պատշաճէ | զանձն: | Որ կազմ է ‘ի ներքոյ |
| 2 1:8 | | | դեռ չես լիով մեռեալ | անձին, | եւ ոչ զատեալ որոշեալ յամենայն |
| 2 2:1 | | | իցէ յամենայնի զոր առնես: Կալ | յանձին | զբարիոք խիղճ մտաց, եւ Աստուած |
| 2 2:1 | | | վասն այսորիկ ‘ի նա զքեզ | յանձն | արա: Աստուծոյ է օգնել, եւ |
| 2 2:2 | | | եթէ ոչ քան զամենեսին ստորին | զանձն | համարեսցիս |
| 2 3:1 | | | լեր նախանձաւոր նախ ‘ի վերայ | անձին, | եւ ապա իրաւամբք նախանձաւոր լիցիս |
| 2 3:2 | | | զայլոց պատճառանս ընդունել չառնուս | յանձն: | Իրաւացի եւս լինէր, թէ զքէն |
| 2 3:2 | | | բարկանալ կամ ցասնուլ, բայց միայն | անձին: | չէ ինչ մեծ ընդ |
| 2 3:3 | | | Են՝ որք | զանձինս ‘ | ի խաղաղութիւն հաստեն, եւ ընդ |
| 2 3:3 | | | խաղաղութեան. այլոց ծանր են, այլ | անձանց | յամենայնի ծանրագոյն եւս: Եւ են |
| 2 3:3 | | | ծանրագոյն եւս: Եւ են՝ որք | զանձինս ‘ | ի խաղաղութեան պահեն, եւ զայլս |
| 2 3:3 | | | խաղաղութիւն կալցի: Այնպիսին յաղթող է | անձին, | եւ տէր աշխարհի. բարեկամ Քրիստոսի |
| 2 4:3 | | | յորժամ սկիզբն առնէ կատարելապէս յաղթել | անձին, | եւ գնալ զճանապարհ Աստուծոյ արիաբար |
| 2 5:0 | | | Յաղագս ճանաչելոյ զչափ | անձին | |
| 2 5:1 | | | է մեզ կարի իմն հաւատալ | անձանց. | զի բազում անգամ չիք |
| 2 5:2 | | | Այր ներանձնաւոր | զանձին | փոյթ քան զամենեցուն վերադասէ. եւ |
| 2 5:2 | | | զամենեցուն վերադասէ. եւ որ ժրաջան | անձին | միտ դնէ, դիւրին է նմա |
| 2 5:2 | | | քեզ հայիս: Թէ Աստուծոյ եւ | անձին | միտ դնես բոլորովին, սակաւ շարժեն |
| 2 5:2 | | | տեսանես: Ո՞ւր ես, յորժամ ոչ | անձին | միտ դնես: Եւ յորժամ զանձնէ |
| 2 5:2 | | | անձին միտ դնես: Եւ յորժամ | զանձնէ | հեղգացեալ՝ զամենայն հետազօտես, զի՞նչ օգտիս |
| 2 5:3 | | | բազումս օգտիս, եթէ պարապորդ պահես | զանձն | յամենայն առօրեայ հոգոց: Եւ կարի |
| 2 5:3 | | | եւ մխիթարութիւն դիպեսցի քեզ յարարածոց: | Անձն | որ սիրէ զԱստուած, առ Աստուծով |
| 2 5:3 | | | անչափ՝ լցուցիչ է ամենայնի, սփոփութիւն | անձին, | եւ ճշմարիտ ուրախութիւն սրտի |
| 2 6:1 | | | վկայութիւն բարիոք խղճի մտաց: Կա՛լ | յանձին | զբարւոք խիղճ մտաց, եւ եղիցի |
| 2 6:1 | | | զճշմարիտ ուրախութիւն, եւ ոչ զգան | յանձինս | զներքին խաղաղութիւն: Զի ոչ գոյ |
| 2 6:3 | | | զխորհուրդս: Միշտ բարիս գործել եւ | զանձն | չնչին համարել, ցոյց է խոնարհ |
| 2 6:4 | | | է յԱստուած: Զի ոչ որ | զանձն | ընծայեցուցանէ՝ նա է ընտրեալ, ասէ |
| 2 7:1 | | | իցէ սիրել զՅիսուս, եւ արհամարհել | զանձն | վասն Յիսուսի: Պարտ է թողուլ |
| 2 7:2 | | | եւ հաւատարմութեան նորա արա զքեզ | յանձն, | որ ‘ի թողուլ ամենեցուն՝ միայն |
| 2 7:3 | | | գտցես զՅիսուս: Ապա եթէ խնդրես | զանձն, | գտցես եւ զանձն, բայց ‘ի |
| 2 7:3 | | | եթէ խնդրես զանձն, գտցես եւ | զանձն, | բայց ‘ի կորուստ քո: Զի |
| 2 7:3 | | | Զի առաւել վնասակար է մարդ | անձին՝ | եթէ ոչ խնդրէ զՅիսուս, քան |
| 2 9:1 | | | եւ ոչ յիրս ինչ խնդրել | զանձն, | եւ ոչ յիւրն հայել արժանաւորութիւն |
| 2 9:2 | | | եւ դժուարին է մարդոյ մերկանալ | յանձնէ: | Յաղթեաց սուրբ վկայն Լաւրենտիոս աշխարհի |
| 2 9:3 | | | յինքեան, մինչեւ ուսցի լիով յաղթել | անձին, | եւ զամենայն զիւր ախորժակս ձգել |
| 2 9:3 | | | զիւր ախորժակս ձգել յԱստուած: Յորժամ | զանձինն | հոգայ մարդ, դիւրաւ գթէ ‘ի |
| 2 9:5 | | | զի՛նչ ‘ի մեկնել շնորհաց զգայր | յանձին, ‘ | ի վերայ բերէ ասելով. Դարձուցեր |
| 2 9:6 | | | հնար քան զերկայնմտութիւն, եւ քան | զանձին ‘ | ի կամս Աստուծոյ յանձնարարութիւն |
| 2 10:1 | | | հանգիստ, որ ծնար յաշխատութիւն: Տուր | զանձն ‘ | ի համբերութիւն, եւ մի՛ ‘ի |
| 2 10:2 | | | մտաց, եւ կարի իմն վստահութիւն | յանձն: | Բարերար է Աստուած ‘ի տալ |
| 2 10:3 | | | երեսդարձութեան, ոչ իշխէ բարի ինչ | անձին | ընծայել. այլ աղքատ եւ մերկ |
| 2 10:3 | | | Աստուծոյ շնորհս ընդ շնորհաց. այլ | անձին | զյանցուածսդ միայն, եւ զարժանի պատիժ |
| 2 10:4 | | | յաչս Աստուծոյ, փոքր են յաչս | անձանց. | եւ որչափ փառաւորագոյն, այնչափ յինքեանս |
| 2 10:4 | | | միոյն Աստուծոյ կամին, եւ զԱստուած | յանձինս | եւ յամենայն սուրբս ‘ի վեր |
| 2 11:3 | | | յամենայն դիւրութենէ եւ ‘ի սիրոյ | անձին | անխառն: Ո՞չ վարձկանս կոչել արժան |
| 2 11:3 | | | քրիստոսասէրք, որք զդիւրութիւն եւ զշահ | անձանց | միշտ խորհին: Ո՞ւր գտանիցի ոք |
| 2 11:4 | | | ի թողուլ զամենայն՝ թողցէ եւ | զանձն, | եւ յիւրմէ գլխովին ելցէ արտաքս |
| 2 11:5 | | | համարել, այլ ճշմարտութեամբ ծառայ անպիտան | զանձն | խոստովանեսցի, որպէս եւ ճշմարտութիւնն ասէ |
| 2 11:5 | | | թողուլ, եւ ‘ի յետին նուաստութիւն | զանձն | իջուցանել |
| 2 12:1 | | | Խիստ թուի բազմաց բանս. Ուրացիր | զանձն, | առ զխաչ քո, եւ եկ |
| 2 12:4 | | | որ եւսն է, բազում անգամ | անձամբ | անձին իսկ ծանրասցիս: Եւ ոչ |
| 2 12:4 | | | եւսն է, բազում անգամ անձամբ | անձին | իսկ ծանրասցիս: Եւ ոչ ժամանեսցես |
| 2 12:4 | | | ինչ հնար զերծանելոյ, կամ սփոփանս՝ | անձին | դիւրելոյ. այլ ցոր վայր կամք |
| 2 12:5 | | | Եթէ ակամայ բառնաս, բեռն առնես | անձին, | եւ զքեզ առաւել եւս ծանրաբեռնես |
| 2 12:8 | | | գիտելով թէ մեծապէս առաւելու շահ | անձին ‘ | ի համբերութենէ անտի խաչին: Զի |
| 2 12:8 | | | անվիշտ. զի այնչափ առաւել աստուածահաճոյ | զանձն | վարկանի, որչափ բազումս եւ դժուարակիրս |
| 2 12:8 | | | եւ դժուարակիրս վասն նորա կրել | յանձն | առնու: Ոչ է այս կար |
| 2 12:9 | | | պատուոյ եւ մտադիւր համբերել նախատանաց, | զանձն | արհամարհել եւ զարհամարհանս ախորժել, զամենայն |
| 2 12:9 | | | զարհամարհանս ախորժել, զամենայն վիշտս վնասուք | յանձն | առնուլ, եւ ոչինչ յաջողուած յաշխարհի |
| 2 12:9 | | | յաջողուած յաշխարհի աստ խնդրել: Եթէ | յանձն | հայիս, եւ ոչ զմի յայսպիսեաց |
| 2 12:10 | | | նմա ունել ըղձանաս: Զմխիթարութիւնս յԱստուած | յանձն | արա. եւ արասցէ նա ընդ |
| 2 12:10 | | | ժամանակիս հանդերձելոցն փառաց, թէպէտ եւ | անձամբ | լոկով ամենայնի համբերէիր |
| 2 12:14 | | | եւ որչափ առաւել ոք մեռանի | անձին, | այնչափ առաւել կենդանի լինի յԱստուած |
| 2 12:14 | | | արժանի հասանել երկնաւորաց, թէ ոչ | յանձն | առնու համբերել վասն Քրիստոսի վշտաց |
| 2 12:15 | | | կամի զկնի իմ գալ, ուրասցի | զանձն | եւ առցէ զխաչ իւր, եւ |
| 3 1:1 | | | ընդ իս տէր Աստուած: Երանի՜ | անձին՝ | որ լսէ տեառն բարբառելոյ ‘ի |
| 3 1:1 | | | զեւս հանապազորդ կրթութեամբ ջանան պատրաստել | զանձինս: | Երանի՜, ոյք խնդամիտ պատաղին յԱստուած |
| 3 1:1 | | | յԱստուած, եւ զամենայն խոչ աշխարհային | յանձանց ‘ | ի բաց թօթափեն: Ի միտ |
| 3 1:1 | | | թօթափեն: Ի միտ առ զայս | անձն | իմ՝ եւ փակեա զզգայութեանց քոց |
| 3 2:3 | | | յաւիտենականաց ունիս: Խօսեաց ընդ իս՝ | անձին | իմոյ ‘ի մխիթարութիւն, եւ վարուց |
| 3 3:3 | | | խոստման՝ զցայգ եւ զցերեկ տաժանիլ | յանձն | առնուն |
| 3 3:7 | | | քո. զի մի՛ լիցի քեզ | անձն | իմ որպէս երկիր անջրդի: Տէր |
| 3 4:3 | | | տրտմութեամբ. եւ մի՛ երբէք համարեսցիս | զանձն | լինել ինչ ‘ի սակս գործոց |
| 3 4:4 | | | եւ զխորս Աստուծոյ իմանալ, թողեալ | զանձանց | եւ զփրկութեան իւրեանց զփոյթ: Այսպիսիք |
| 3 5:3 | | | վեր բերիլ, եւ չառնու | յանձն ‘ | ի ստորինս փակիլ: Սէրն կամի |
| 3 5:6 | | | Կալանաւորեցայց սիրով, ելեալ ըստ սահման | անձին | առ կարի եռանդեան եւ հիացման |
| 3 5:6 | | | ի բարձունս, նուաղեսցի յօրհնութիւնս քո | անձն | իմ խանդաղակաթ սիրով: Սիրեցից զքեզ |
| 3 5:7 | | | արիական. որ ոչ երբէք խնդրէ | անձն: | Զի ուր խնդրէ ոք զանձն |
| 3 5:7 | | | անձն: Զի ուր խնդրէ ոք | զանձն, | անդէն անկանի ‘ի սիրոյ: Շրջահայեաց |
| 3 5:7 | | | եւ հնազանդ է առաջնորդաց. յաչս | անձին | խոտան եւ արհամարհ, յաչս Աստուծոյ |
| 3 5:8 | | | եւ դառնութիւն վասն սիրելւոյն մտադիւր | յանձն | առնուլ, եւ ոչ առ ձախող |
| 3 6:4 | | | բարի եւ քաղցր, զոր երբեմն | յանձին | զգաս, գործ է այժմու շնորհաց |
| 3 6:6 | | | մեռանել, եւ զամենայն պատիժ պատուհասի | յանձն | առնուլ, քան զիջանել քեզ ‘ի |
| 3 7:1 | | | զշնորհս եռանդան, եւ չհպարտանալ | յանձն. | չառնել զնմանէ զրոյց բազում |
| 3 7:1 | | | մտաբերել. այլ լինել արհամարհ յաչս | անձին, | եւ որպէս անարժան այնմ պարգեւի |
| 3 7:1 | | | շնորհս. այլ յորժամ խոնարհութեամբ եւ | անձին | ուրացութեամբ եւ համբերութեամբ ժուժկալեսցես ‘ի |
| 3 7:2 | | | ի սակս շնորհի եռանդան՝ կործանեցին | զանձինս. | զի գործել կամեցան աւելի քան |
| 3 7:3 | | | նոցա վտանգաւորք, եթէ չառնուցուն | յանձն | յիւրեանց մտաց ‘ի բաց հրաժարել |
| 3 7:3 | | | ի բաց հրաժարել: Որք յաչս | անձանց | են իմաստունք, դժուարաւ խոնարհին ընդ |
| 3 7:3 | | | Ոչ իմաստութեամբ գործէ, որ գլխովին | զանձն | ուրախութեան տայ, մոռացեալ զառաջին զիւր |
| 3 7:4 | | | խոնարհ եւ արհամարհ լինել յաչս | անձին, | եւ ոգւոյ քում հանդարտութեամբ առաջնորդել |
| 3 7:5 | | | Աստուծոյ միայն յամենայնի խնդրեսցէ. եթէ | զանձն | ոչինչ համարեսցի եւ ճշմարտութեամբ արհամարհեսցէ |
| 3 8:0 | | | Յաղագս նուաստ համարման | անձին
| առաջի Աստուծոյ |
| 3 8:1 | | | եւ մոխիր: Եթէ առաւել ինչ | զանձն | համարեցայց, ահա ընդդէմ դառնաս դու |
| 3 8:1 | | | եւ արհամարհեցից, եւ յամենայն պարծանաց | անձին | կարճեցայց, եւ որպէս եմս իսկ |
| 3 8:1 | | | լոյս քո. եւ ամենայն յարգ | անձին, | թէպէտ եւ չնչին, ‘ի ձոր |
| 3 8:2 | | | զի ‘ի սիրել զիս չարաչար՝ | զանձն | իմ կորուսի. այլ իբրեւ զքեզ |
| 3 9:1 | | | յարարածս միտէ չարաչար: Զի թէ | զանձն | յիմիք խնդրես, անդէն ‘ի քեզ |
| 3 9:2 | | | Ապա մի՛ ինչ ‘ի բարեաց՝ | անձին | գրեսցես, եւ մի՛ յառաքինութեանց ինչ |
| 3 10:2 | | | յաշխարհէ հրաժարել, եւ միանձնական կեանս | յանձն | առնուլ: Մեծ ինչ իցէ՝ ծառայել |
| 3 10:3 | | | ինքն հաճեցար մարդկան ծառայել, եւ | զանձն | քո տալ նոցա խոստացար |
| 3 12:2 | | | հակառակութիւն. այլ եւ յայնժամ համարեսջիր | զանձն | վայելել ‘ի խաղաղութեան, յորժամ ‘ի |
| 3 12:4 | | | հեշտանան, անտի պատուհաս ցաւոց յոլովակի | յանձինս | ընդունին: Կարի յիրաւունս, զի որ |
| 3 13:1 | | | ի բաց կալ ‘ի հնազանդութենէ, | անձամբ | զանձն վրիպեցուցանէ ‘ի շնորհաց. եւ |
| 3 13:1 | | | բաց կալ ‘ի հնազանդութենէ, անձամբ | զանձն | վրիպեցուցանէ ‘ի շնորհաց. եւ որ |
| 3 13:1 | | | իք դժնդակագոյն եւ չար թշնամի | անձինդ՝ | իբրեւ զքեզ, յորժամ չես |
| 3 13:1 | | | քեզ յամենայնի ստանալ զճշմարիտ արհամարհութիւն | անձին. | եթէ կամիս յաղթել մարմնոյ եւ |
| 3 13:1 | | | սէր քո, վասն այնորիկ լիով | յանձն | լինել ‘ի կամս այլոց՝ զանգիտես |
| 3 13:3 | | | այլ այնպէս հնազանդ եւ կրտսեր | զանձն | ընծայեցո, մինչեւ ամենեցուն գնալ ‘ի |
| 3 13:3 | | | ակն իմ, զի պատուական եղեւ | անձն | քո յաչս իմ. զի ծանիցես |
| 3 13:3 | | | հնազանդութեան եւ խոնարհութեան յամենայնի տացես | զանձն, | եւ համբերութեամբ տարցիս արհամարհանաց քոց |
| 3 14:1 | | | ոսկերս իմ. եւ զարհուրեալ է | անձն | իմ յոյժ: Յապուշ հարեալ կամ |
| 3 14:2 | | | այնմ լինիս հովանի: Ոչինչ օգտէ | անձին | պահպանութիւն, թէ ոչ մերձ կայ |
| 3 14:3 | | | խոնարհ եւ արհամարհ լինել յաչս | անձին, | եւ համարել զանձն չնչին, եթէ |
| 3 14:3 | | | լինել յաչս անձին, եւ համարել | զանձն | չնչին, եթէ երեւեսցի յիս ինչ |
| 3 15:1 | | | կատարածի խաբեցան, որք յառաջն համարէին | զանձինս ‘ | ի հոգւոյ բարւոյ առաջնորդեալ |
| 3 16:1 | | | Վասն այսորիկ անհնար է քեզ, | անձն | իմ, լիով մխիթարիլ եւ ամենայնիւ |
| 3 17:4 | | | Տէր, մտադիւր | յանձն | առնում վասն քոյ որ զինչ |
| 3 18:1 | | | ես յերկնից վասն փրկութեան քոյ. | յանձն | առի զքո թշուառութիւն, ոչ առ |
| 3 19:2 | | | ոչ թէ յումմէ պսակի. այլ | զանձինս | կշռէ, եւ զնախատինսն՝ որ ‘ի |
| 3 19:3 | | | ոչ կամի, բայց եթէ որչափ | անձին | բարւոք թուի, եւ յումմէ հաճոյ |
| 3 19:3 | | | փոքր իցէ՝ բայց վասն Աստուծոյ | յանձն | առեալ, մնայ առաջի Աստուծոյ անվարձ |
| 3 20:0 | | | Յաղագս Խոստովանութեան | անձին
| տկարութեան. եւ կենցաղոյս
թշուառութեանց |
| 3 21:1 | | | քան զամենայն եւ յամենայնի հանգիր | անձն | իմ ‘ի տէր հանապազ, զի |
| 3 21:6 | | | զիս: Արտասուք քո եւ ցանկութիւն | անձին | քոյ, խոնարհութիւն քո եւ զղջումն |
| 3 21:7 | | | գովեսցէ եւ օրհնեսցէ բերան իմ, | անձն | իմ, եւ ամենայն արարածք միանգամայն |
| 3 22:2 | | | է երիցագոյն եւ լաւագոյն, որ | անձին | ինչ որ գրէ. եւ ‘ի |
| 3 22:2 | | | Եւ որ քան զամենեսին անարգ | զանձն | վարկանի եւ անարժան համարի, նմա |
| 3 22:4 | | | երեւին. մինչեւ յածել ուրուք զմտաւ | զանձին | իւրոյ աղքատութիւն եւ անարգութիւն, պարտ |
| 3 22:4 | | | ծանրութեան եւ տրտմութեան եւ վհատութեան՝ | յանձին | զգալ մխիթարութիւն եւ զուարթութիւն յոյժ |
| 3 23:4 | | | Զի քանիցս անգամ ամբոխեալ տեսանեմ | զանձն | եւ ծանրացեալ, յիմաստից աստի զիս |
| 3 23:5 | | | եւ մեծամեծ արհաւիրք, որք նեղեն | զանձն | իմ: Զիա՞րդ անցանիցեմ անվնաս, կամ |
| 3 24:1 | | | պատասխանի վասն այլոց, այլ վասն | անձին | տալոց ես համարս. ապա զիա՞րդ |
| 3 24:1 | | | բերի նորա դիտումն: Ապա յիս | յանձն | արա զամենայն, եւ դու պահեա |
| 3 25:3 | | | Յամենայնի միտ դիր | անձին, | թէ զի՞նչ առնես, եւ զի՞նչ |
| 3 25:3 | | | որ ինչ ոչ է քեզ | յանձն, | յայն մի՛ մխիր. զի այսպէս |
| 3 25:3 | | | Եւ մի՛ մեծ ինչ գրեր | զանձն, | կամ առանձինն իմն սիրելի, եթէ |
| 3 25:5 | | | զսիրտ քո պատրաստեսցես. եւ ոչ | զանձն | արդարացուսցես՝ որպէս թէ չէր |
| 3 25:5 | | | Ապա եթէ ‘ի կատարեալ արհամարհութիւն | անձին | ժամանեսցես, գիտասջիր զի յայնժամ ‘ի |
| 3 26:4 | | | անչափ ըղձմամբ յայնս պատաղիլ: Զամենայն | յանձնէ | մերժել չէ արժան, զի |
| 3 27:1 | | | ամենայնի, մինչեւ չմնալոյ ինչ | անձին: | Գիտասջիր, զի սէր անձին առաւել |
| 3 27:1 | | | ինչ անձին: Գիտասջիր, զի սէր | անձին | առաւել վնասէ քեզ քան աշխարհի |
| 3 27:1 | | | սիրոյ եւ ըստ ըղձման՝ զոր | յանձին | ունիս, յաւէտ կամ նուազ յարին |
| 3 27:1 | | | զի ոչ յամենայն սրտէ յիս | յանձն | լինիս, ամենայնիւ հանդերձ՝ որում ցանկալ |
| 3 27:2 | | | կամ անդ լինել կամիս վասն | անձին | դիւրութեան եւ վասն քոց հաճոյից |
| 3 28:1 | | | ինչ դժուարահաճ: Դու յոռեգոյն եւս | զանձն | համարեա, եւ մի՛ զոք կարծեր |
| 3 30:4 | | | ընդ քաջադէպ ելս, եւ յաչս | անձին | բարւոք թուիցիս յայն ինչ՝ որ |
| 3 31:1 | | | անցանել զանցանել զամենայն արարածովք, եւ | զանձն | իսկ գլխովին լքեալ թողուլ, եւ |
| 3 31:1 | | | ի կորստականաց եւ յեղականաց լիով | զանձինս | ճողոպրել |
| 3 31:3 | | | այնչափ աշխատութիւն եւ առաւելագոյն փոյթ | յանձին | ունիմք վասն անցաւոր եւ չնչին |
| 3 32:0 | | | Յաղագս ուրանալոյ | զանձն, | եւ
հրաժարելոյ յամենայն ցանկութենէ |
| 3 32:1 | | | ազատութիւն, թէ ոչ բոլորովին ուրանաս | զանձն: | Ոտնակապեալ են ամենայն իւրեանցասէրք եւ |
| 3 32:1 | | | որ ոչ գայ յԱստուծոյ: Կալ | յանձին | զբանն համառօտ եւ հակիրճ. Թո՛ղ |
| 3 32:3 | | | զորս թէ ոչ բոլորովին յիս | յանձն | առնես, ոչ ստասցիս զոր խնդրես |
| 3 32:4 | | | երկնային, որ ոչ մեծամեծս խորհի | զանձնէ, | եւ ոչ մեծանալ խնդրէ յերկրի |
| 3 33:1 | | | հոգեխրատն, ոչինչ հայեցեալ թէ զի՛նչ | յանձին | զգայ, կամ ուստի՛ շնչէ փոփոխականութեանն |
| 3 35:1 | | | մղի. արդ թէ ոչ պատսպարես | զանձն | վահանաւ համբերութեան, ոչ ընդերկար կացցես |
| 3 35:1 | | | ոչ հաստատես զսիրտ քո յիս, | յանձն | առեալ համբերել ամենայնի վասն իմ |
| 3 35:2 | | | ի յաւիտենականն ժամանեսցես: Մի՛ պատրաստեր | զանձն | բազում հանգստեան, այլ մեծի համբերութեան |
| 3 35:2 | | | միայն: Վասն Աստուծոյ սիրոյն մտադիւր | յանձն | առ զամենայն, զաշխատութիւնս, զցաւս, զփորձութիւնս |
| 3 35:3 | | | եւ առաւել յիս յուսացան քան | յանձինս. | զի գիտէին թէ չեն |
| 3 36:1 | | | սրտի, որ յԱստուած եւ ոչ | յանձն | յուսացեալ իցէ: Բազումք բազում ինչ |
| 3 36:2 | | | իսպառ խափանել: Վասն որոյ զամենայն | յանձն | արար Աստուծոյ, որ իրագէտն էր |
| 3 36:2 | | | ըստ հաճոյս իւրեանց պարծելոց՝ կորզեաց | զանձն: | Սակայն ձեռն էարկ երբեմն եւ |
| 3 36:3 | | | ի քեզ բանիւք կամ թշնամանօք. | անձին | վնասէ, եւ ոչ քեզ. եւ |
| 3 37:0 | | | Յաղագս անխառն եւ ողջիկ
յանձնարարութեան | անձին,
| առ ստանալոյ զազատութիւն սրտի |
| 3 37:1 | | | եւս շնորհք, վաղվաղակի իբրեւ յիս | յանձն | լիցիս եւ ոչ նահանջեսցիս |
| 3 37:2 | | | Տէր, ե՞րբ | յանձն | եղեց ‘ի քեզ, եւ յո՞րս |
| 3 37:4 | | | Են՝ որք յիս | յանձն | լինին, բայց եւ թողուն ինչ |
| 3 37:4 | | | լինին, բայց եւ թողուն ինչ | անձանց | պահեստ. զի ոչ լիով յԱստուած |
| 3 37:4 | | | լիով յԱստուած ապաւինին, վասն այնորիկ | անձանց | հոգատարութեան խնամ ունին: Եւ են |
| 3 37:4 | | | նախ առնեն ողջիկ յանձնարարութիւն եւ | անձանց | զօրհանապազ զենումն. առանց որոյ չ |
| 3 37:5 | | | արդ դարձեալ ասեմ. թող զքեզ, | յանձն | արա զքեզ, եւ վայելեսցես ‘ի |
| 3 37:5 | | | մերկոյն Յիսուսի մերկ զհետ երթալ. | անձին | մեռանել, եւ յիս յաւիտեան կենդանի |
| 3 39:1 | | | Որդեակ, յիս | յանձն | արա զամենայն ինչ զքո. ես |
| 3 39:2 | | | Տէր, մտադիւր քեզ | յանձն | առնեմ զամենայն. զի խորհուրդք իմ |
| 3 39:3 | | | փոքր եւ ‘ի փոքունս թողուլ | զանձն | |
| 3 39:4 | | | Ճշմարիտ յառաջադիմութիւն մարդոյ՝ է ուրացութիւն | անձին, | եւ անձնուրացն ազատ է յոյժ |
| 3 40:3 | | | գիտէի զամենայն մարդկային մխիթարութիւն մերժել | յանձնէ, | եթէ վասն եռանդն ստանալոյ, եւ |
| 3 40:4 | | | ի լինել մարդոյ հաճոյ յաչս | անձին, | անհաճոյ լինի քեզ. եւ յանձկալ |
| 3 40:5 | | | պարծել ‘ի քեզ, եւ ոչ | յանձն. | խնդալ յանուն քո, եւ ոչ |
| 3 40:5 | | | եւ ցնծացայց զօրհանապազ. այլ վասն | անձին | ինձ ոչ պարծեցայց, բայց եթէ |
| 3 41:2 | | | փառք: Եւ թէ ոչ պատրաստեմ | զանձն | իմ, մտադիւր յանձն առեալ յամենայն |
| 3 41:2 | | | ոչ պատրաստեմ զանձն իմ, մտադիւր | յանձն | առեալ յամենայն արարածոց անարգիլ, ընդ |
| 3 42:1 | | | խորագոյն յինքն իջանէ եւ յաչս | անձին | լինի խոտան |
| 3 42:2 | | | Այլ որ բարի ինչ | անձին | ընծայէ, զշնորհացն Աստուծոյ յինքն եկաւորութիւն |
| 3 42:2 | | | զխոնարհ սիրտ խնդրէ: Եթէ գիտէիր | զանձն | լիով նանրացուցանել, եւ յամենայն եղականացս |
| 3 44:0 | | | Յաղագս չձգելոյ | յանձն | զարտաքինս |
| 3 44:1 | | | բազումս անգիտող լինել, եւ համարել | զանձն | որպէս մեռեալ ‘ի վերայ երկրի |
| 3 44:1 | | | հայիս, դիւրին լիցի քեզ պարտութիւն | յանձն | առնուլ |
| 3 45:4 | | | Զոր ինչ կրել չառնում | յանձն, | յայնմանէ ամենայնիւ զգուշանալ պարտ է |
| 3 46:1 | | | ուղղել զքեզ. թէ ոչինչ գիտես | անձին | քոյ, խոկա մտադիւր վասն Աստուծոյ |
| 3 46:5 | | | խղճի: Թէպէտ եւ ոչինչ գիտեմ | անձին | իմոյ, բայց ոչ եթէ այսու |
| 3 47:1 | | | մի՛ վհատեցուսցեն զքեզ վաստակք, զորս | յանձն | առեր վասն իմ. եւ մի՛ |
| 3 47:3 | | | այլ վասն Աստուծոյ խնդամիտ նեղութիւն | յանձն | առնուիր. եւ զլինելդ յաչս մարդկան |
| 3 48:4 | | | տառապեալս ընդ իս մաքառիմ. եւ | անձամբ | անձին ծանրանամ, ‘ի խնդրել հոգւոյ |
| 3 48:4 | | | ընդ իս մաքառիմ. եւ անձամբ | անձին | ծանրանամ, ‘ի խնդրել հոգւոյ իմոյ |
| 3 48:5 | | | Ո՜վ զիա՛րդ տառապի | անձն | իմ, յորժամ մտօք զերկնայինս խորհիմ |
| 3 49:1 | | | Որդեակ, իբրեւ | յանձին | զգաս փափաք յաւիտենական երանութեան ‘ի |
| 3 49:1 | | | ի մրցմունս որ առաջի կան՝ | զանձն | պատրաստեսցես. եւ զի սրտի մտօք |
| 3 49:1 | | | եւ փոյթեռանդն կամօք ծառայել՝ փոյթ | յանձին | կալցիս |
| 3 49:2 | | | ինչ յստակ եւ կատարեալ, որ | անձին | դիւրութեամբ է շաղախեալ |
| 3 49:5 | | | այլ զքէն լռութիւն լիցի: Այլոց | յանձն | եղիցի այս ինչ կամ այն |
| 3 49:5 | | | կարող իցէ ուրանալ եւ մեռուցանել | զանձն | յամենայնի: Ոչ յիմիք այնպէս պիտոյ |
| 3 50:0 | | | ո՛րպէս պարտ է լքելոյն աւանդել
| զանձն ‘ | ի ձեռս Աստուծոյ |
| 3 50:1 | | | ի քեզ ծառայ քո, ոչ | յանձն | իւր եւ ոչ յայլ ինչ |
| 3 50:1 | | | ի մանկութենէ իմմէ, եւ տրտմի | անձն | իմ ստէպ մինչեւ ցարտասուս. եւ |
| 3 50:2 | | | խնդութիւն սուրբ յիս հեղուս, եղիցի | անձն | ծառայի քո ցնծալից եւ ջերմեռանդն |
| 3 50:4 | | | քո, եւ ‘ի բաց արարից | յանձնէ | զամենայն մեծամտութիւն եւ յանձնապաստանութիւն: Լաւ |
| 3 50:6 | | | գնացից յամենայն հրամանս քո: Քեզ | յանձն | առնեմ զիս, եւ զամենայն որ |
| 3 52:0 | | | չէ պարտ մարդոյ համարել | զանձն
| արժանի մխիթարութեան,
այլ յաւէտ պարտաւոր |
| 3 52:1 | | | եւ առանց իսկ իմոյ արժանաւորութեան | յանձն | առնուս մխիթարել զծառայ քո առաւել |
| 3 52:3 | | | այնպէս խնդրես ‘ի թշուառական մեղապարտ | անձնէ, | բայց զի զղջասցի եւ խոնարհեսցի |
| 3 53:2 | | | անձնապահ լինել, որպէս յիւրմէ: Եթէ | անձին | կատարելապէս յաղթես, զայլն ամենայն դիւրաւ |
| 3 53:2 | | | Կատարեալ յաղթութիւն է ‘ի վերայ | անձին | յաղթանակել: Զի որ զանձն հնազանդեալ |
| 3 53:2 | | | վերայ անձին յաղթանակել: Զի որ | զանձն | հնազանդեալ ունի, մինչեւ զգայութեանն անսալ |
| 3 53:2 | | | յամենայնի, նա է ճշմարիտ յաղթող | անձին | եւ տէր աշխարհի |
| 3 53:3 | | | յատակել զգաղտնի զանկարգ միտումն առ | անձն | քո եւ առ ամենայն առանձնաւոր |
| 3 53:3 | | | քանզի սակաւք ճգնին կատարելապէս մահանալ | յանձինս, | եւ ոչ լիով արտաքոյ անձանց |
| 3 53:3 | | | յանձինս, եւ ոչ լիով արտաքոյ | անձանց | բերին, վասն այսորիկ յանձինս պաշարեալ |
| 3 53:3 | | | արտաքոյ անձանց բերին, վասն այսորիկ | յանձինս | պաշարեալ մնան, եւ ոչ ‘ի |
| 3 53:3 | | | եւ ոչ ‘ի վերոյ քան | զանձինս | հոգւով վերանալ ժամանեն: Այլ որ |
| 3 54:3 | | | Այլ շնորհն փութայ ‘ի մեռուցումն | անձին, | հակառակ կայ զգայութեան, խնդրէ հպատակ |
| 3 54:4 | | | յայն հայի: Իսկ շնորհն՝ ոչ | զանձին | օգուտ եւ զդիւրութիւն, այլ բազմաց |
| 3 54:13 | | | ի շահ եւ ‘ի դիւրութիւն | անձին. | ոչինչ առնէ ձրի, այլ կամ |
| 3 54:16 | | | յաղբերէ բղխէ ամենայն. ոչինչ բարի | անձին | գրէ, եւ ոչ յանդուգն վստահի |
| 3 54:16 | | | գրէ, եւ ոչ յանդուգն վստահի | յանձն. | ոչ վիճէ, եւ ոչ զիւր |
| 3 54:16 | | | եւ աստուածային քննութեան ներքոյ արկանէ | զանձն | |
| 3 55:5 | | | վհատութենէ եւ ‘ի ցամաքութենէ մտաց | անձն | իմ: Տո՛ւր, տէր, գտանել ինձ |
| 3 56:0 | | | Թէ պարտ է մեզ ուրանալ | զանձինս,
| եւ զհետ երթալ Քրիստոսի
‘ի |
| 3 56:1 | | | զներքին խաղաղութիւն, նոյնպէս ներքուստ հրաժարելն | յանձնէ՝ | ընդ Աստուծոյ միաւորէ: Կամիմ ուսանել |
| 3 56:1 | | | Կամիմ ուսանել քեզ զկատարեալ յանձնարարութիւն | անձինդ ‘ | ի կամս իմ, առանց ինչ |
| 3 56:2 | | | կամիս լինել իմ աշակերտ, ուրացիր | զանձն: | Եթէ կամիս զերանական կեանս ժառանգել |
| 3 56:6 | | | եղիցի ընդ մեզ: Վասն Յիսուսի | յանձն | առաք զխաչս, վասն Յիսուսի կացցուք |
| 3 58:5 | | | Քանզի յափշտակեալք ‘ի վերոյ քան | զանձինս, | եւ ձգեալք արտաքոյ քան զիւրեանց |
| 3 58:8 | | | իբր զի ոչինչ բարի ընծայեն | անձանց, | այլ զամենայն ինձ. զի զամենայն |
| 3 58:9 | | | յարքայութիւնն երկնից: Զի որ խոնարհեցուցանէ | զանձն | իբրեւ զմանուկս զայս, նա է |
| 3 58:10 | | | մանկունս կամաւ խոնարհիլ չառնուն | յանձն, | զի խոնարհ դուռն արքայութեան երկնից |
| 3 59:4 | | | յերկիր ստուերաց մահու: Պարսպեալ պահեա | զանձն | ծառայի քոյ ‘ի բազմապատիկ վիշտս |
| 4 1:3 | | | գալ, որ ոչինչ բարի գիտեմ | անձին | իմոյ առ ‘ի կարող լինելոյ |
| 4 1:4 | | | կարիցեմ ‘ի մի ժամ պատրաստել | զանձն՝ | առ ընդունելոյ յարգանօք զաշխարհի արարչագործդ |
| 4 1:10 | | | առ ընտրեալս քո գթասիրես, որոց | զանձն | քո ‘ի սուրբ խորհրդեանս առաջի |
| 4 1:10 | | | եռանդեան եւ սէր առաքինութեան ստէպ | յանձինս | ընդունին |
| 4 2:1 | | | իս: Ո՞վ եմ ես, զի | զանձն | քո ինձ ընծայեսցես: Զիա՞րդ իշխեսցէ |
| 4 2:1 | | | առաջի քո. եւ դու զիա՞րդ | յանձն | առնուցուս գալ առ մեղաւորն: Դու |
| 4 2:2 | | | լաւ եւ օգուտ իցէ, բայց | զանձն | իմ գլխովին խոնարհեցուցանել առաջի քոյ |
| 4 2:2 | | | եւ բարձր առնեմ յաւիտեան: Արհամարհեմ | զանձն | իմ, եւ ներքոյ արկանեմ քոյ |
| 4 2:6 | | | Ուրախ լեր | անձն | իմ, եւ գոհացիր զԱստուծոյ վասն |
| 4 2:6 | | | միշտ նորոգութեամբ մտաց յայս պատրաստեսջիր | զանձն, | եւ զմեծ զայս խորհուրդ փրկութեան |
| 4 3:1 | | | եւ փառք: Ուրախ արա այսօր | զանձն | ծառայի քոյ. զի առ քեզ |
| 4 3:1 | | | առ քեզ, տէր Յիսուս, համբարձի | զանձն | իմ: Փափաքեմ արդ եռանդեամբ եւ |
| 4 3:1 | | | եւ ընդ որդիս Աբրահամու համարիլ: | Անձն | իմ փափաքէ մարմնոյ քում, եւ |
| 4 3:3 | | | խորհուրդ, եւ մեծի շնորհիս բաժանորդ | զանձն | ընծայել: Քանզի մեծ մխիթարութիւն է |
| 4 3:4 | | | ամենայն հոգւոց՝ յաղքատին ոգի եկաւորել | յանձն | առնուս, եւ բովանդակ աստուածութեամբ քո |
| 4 4:3 | | | ի լաւ անդր փոխարկեալ գտանեն | զանձինս: | Զոր վասն այնորիկ յընտրեալս քո |
| 4 4:3 | | | ի քէն ընդունին: Իբր զի | յանձանց | ցուրտ խիստ եւ անեռանդն են |
| 4 4:4 | | | հրակիզմանէ՝ խոնարհական ճաշակմամբ կենարար խորհրդոյս | յանձն | ընկալայց: Իսկ զթերին, բարերար փրկիչ |
| 4 4:5 | | | տէր Աստուած փրկիչ իմ. որում | յանձն | առնեմ զիս եւ զամենայն ինչ |
| 4 5:2 | | | քեզ մատչիլ յայս գործ: Հայեաց | յանձն | քո եւ տե՛ս, ո՞յր պաշտօն |
| 4 5:2 | | | ժամանակի մատուսցես Աստուծոյ զպատարագ, եւ | զանձն | քո անարատ ընծայեցուսցես: Ոչ թեթեւացուցեր |
| 4 5:2 | | | մեծ եւս կատարելութեան սրբութեան պարտ | յանձն | առեր: Պարտ է քահանայի ամենայն |
| 4 5:3 | | | օգնէ, ննջեցելոց հանգիստ շնորհէ, եւ | զանձն | իւր ամենայն բարեաց առնէ բաժանորդ |
| 4 6:1 | | | անարգութիւն, զարհուրիմ յոյժ եւ խռովի | անձն | իմ: Զի թէ ոչ մատչիմ |
| 4 7:3 | | | նուիրմամբ եւ անթերի կամօք մատո | զանձն | քո ‘ի պատիւ անուան իմոյ |
| 4 7:3 | | | զմարմին քո եւ զհոգի ինձ | յանձն | արարեալ հաւատարմութեամբ. որպէս զի ըստ |
| 4 7:4 | | | ի քաւել զմեղս, քան զնուիրել | զանձն | Աստուծոյ մաքրութեամբ եւ ամբողջութեամբ ընդ |
| 4 8:0 | | | ի խաչին, եւ յաղագս յանձնարարութեան
| անձին.
| Ձայն սիրեցելոյն |
| 4 8:1 | | | Որպէս ես | զանձն | իմ բազկատարած ‘ի խաչին եւ |
| 4 8:1 | | | նոյնպէս եւ քեզ պարտ է | զանձն | քո ինձ մատուցանել կամաւ ‘ի |
| 4 8:1 | | | փոյթ կալցիս զքեզ ինձ բովանդակ | յանձն | առնել: Զի՞նչ եւ տացես ինձ |
| 4 8:2 | | | զինչ եւ տացես, եթէ ոչ | զանձն | ընծայեսցես: Մատո զքեզ ինձ, եւ |
| 4 8:2 | | | գործս քո յառաջեսցէ կամաւորական նուիրումն | անձին ‘ | ի ձեռս Աստուծոյ, եթէ զազատութիւն |
| 4 8:2 | | | սակաւք լուսաւորին եւ ազատանան, զի | զանձինս | բոլորովին ուրանալ ոչ գիտեն: Հաստատուն |
| 4 8:2 | | | դու իմ աշակերտ լինել, մատո | զանձն | քո ինձ հանդերձ ամենայն ախորժակօք |
| 4 9:1 | | | եւ որ ինչ յերկրի: Ցանկամ | զանձն | իմ քեզ կամաւոր պատարագ մատուցանել |
| 4 9:3 | | | պատուական արեամբ քո գնեցեր: Ահա | յանձն | առնեմ զիս ողորմութեան քում, եւ |
| 4 10:2 | | | են ոմանք, որք ‘ի պատրաստել | զանձինս | առ սուրբ հաղորդութիւն, չար եւս |
| 4 10:2 | | | սուրբ հաղորդութիւն, չար եւս զգան | յանձինս | զսատանայի ներգործութիւնս: Ինքնին այսն չար |
| 4 10:4 | | | հարկ լիցի նոցա զգուշագոյն պահպանութեան | անձանց | միտ դնել |
| 4 10:7 | | | Երանի՜ այնմ՝ որ մատուցանէ տեառն | զանձն | յողջակէզ, քանիցս անգամ պատարագէ կամ |
| 4 11:0 | | | սուրբ գիրք
յոյժ են հարկաւոր | անձին | հաւատացելոյ.
Ձայն աշակերտի |
| 4 11:3 | | | ձեռնարկել ‘ի մեծ համբերութիւն, եւ | զանձն | իմ ամենայն ցանկութեամբ քեզ հնազանդել |
| 4 11:8 | | | տէր. զի որք զպաշտօն քահանայական | յանձն | առաք, արժանապէս եւ եռանդեամբ քեզ |
| 4 12:0 | | | է, բազում
զգուշութեամբ պատրաստել պարտի
| զանձն | առ ընդունելութիւն Քրիստոսի.
Ձայն սիրեցելոյն |
| 4 12:1 | | | խոկա զյանցուածս քո ‘ի դառնութեան | անձին | քոյ: Քանզի ամենայն որ սիրէ |
| 4 12:2 | | | թէպէտ եւ ամ մի ողջոյն | զանձն | պատրաստեսցես, եւ յայլ ինչ ոչ |
| 4 12:2 | | | սիրեցելոյ տեառն Աստուծոյ քոյ, որ | յանձն | առնու գալ առ քեզ: Ես |
| 4 12:4 | | | միայն պիտոյ է քեզ պատրաստել | զանձն | յեռանդն յառաջ քան զհաղորդութիւն, այլ |
| 4 13:1 | | | վայելել ‘ի քեզ, որպէս փափաքէ | անձն | իմ. մինչ զի յայնմհետէ ոչ |
| 4 13:2 | | | ընտրեալ ‘ի բիւրուց, յոր հաճեցաւ | անձն | իմ բնակել զամենայն աւուրս կենաց |
| 4 13:2 | | | հացիւ՝ որ իջեալ է յերկնից՝ | յանձն | առնուս զնոսա կերակրել: չիք |
| 4 13:3 | | | յորժամ կատարելապէս ընդ Աստուծոյ միաւորեսցի | անձն | իմ: Յայնժամ ասասցէ ցիս. Եթէ |
| 4 15:0 | | | Թէ զշնորհ եռանդեան՝ խոնարհութեամբ
եւ | անձին | ուրացութեամբ
լինի ստանալ.
Ձայն սիրեցելոյն |
| 4 15:1 | | | եւ զպայման վերնական այցելութեան յԱստուած | յանձն | առնել, մինչեւ եկեսցէ: Խոնարհիլ առաւել |
| 4 15:1 | | | նուազ կամ ոչինչ եռանդն զգաս | յանձին. | այլ ոչ կարի իմն լքանիլ |
| 4 15:3 | | | լիցիս, այլ բովանդակ ‘ի նա | յանձն | եղիցիս, անդէն ընդ նմա յօդեալ |
| 4 15:3 | | | ստորայնոց ոք հրաժարէ, եւ արհամարհութեամբ | անձին | մեռելութիւն զգենու, այնչափ շնորհն վաղագոյն |
| 4 15:4 | | | նմա, եւ ինքն գլխովին եդ | զանձն ‘ | ի ձեռին նորա մինչեւ յաւիտեան |
| 4 15:4 | | | եւ որ ոչ առնու զնանրութիւն | յանձն | իւր: Սա յընդունելութեան սուրբ հաղորդութեան |
| 4 17:1 | | | քան զոր սուրբք երբէք կալան | յանձինս | |
| 4 17:2 | | | անարժան եմ զայն ամենայն եռանդն | յանձին | բերել. սակայն զամենայն զիմոյ սրտի |
| 4 17:2 | | | ընծայեմ եւ մատուցանեմ: Ոչինչ կամիմ | անձին | պահել. այլ զիս, եւ զամենայն |
| 4 17:3 | | | յամենայն սրտէ առաջի առնել քեզ | զանձն | իմ: Վասն որոյ եւ զամենայն |
| 4 17:3 | | | եւ վասն ամենեցուն յաղօթս իմ | յանձն | եղելոց. զի յամենեցունց արժանապէս օրհնեսցիս |
| 4 18:4 | | | իմանալ, Աստուծոյ ամենակալի աներկեւան արա | յանձն: | Ոչ խաբէ զքեզ Աստուած. այլ |
| 4 18:4 | | | խաբի՝ որ կարի իմն հաւատայ | անձին: | Գնայ Աստուած ընդ պարզամիտս, յայտնէ |
| 4 18:4 | | | Գնայ Աստուած ընդ պարզամիտս, յայտնէ | զանձն | խոնարհաց, տայ իմաստութիւն տղայոց, բանայ |