| 1 1:2 | | | վարդապետութիւնս սրբոց. եւ որ զհոգին | ունի՝ | զծածկեալն ‘ի նմա գտանէ զմանանայ |
| 1 1:2 | | | առնուն ինչ եռանդն. զի չ | ունին | զհոգին Քրիստոսի: Այլ որ կամի |
| 1 1:2 | | | միտ, զամենայն զվարս իւր փոյթ | կալցի | առնել նմին նմանող |
| 1 2:3 | | | ի գիտութիւն, այնչափ ծանրագոյն համար | ունիս | տալ, թէ ոչ սրբագոյն կեանս |
| 1 3:1 | | | յընդվայրաքնինս եւ ‘ի վնասակարս: Աչս | ունիմք, | եւ ոչ տեսանեմք |
| 1 3:3 | | | զգործս իւր, զոր արտաքոյ առնել | ունի, | նախ ‘ի ներքոյ կարգադրէ: Եւ |
| 1 3:3 | | | անձին: Այսմ՝ պարտ էր փոյթ | ունել | մեզ. անձանց յաղթել, եւ օր |
| 1 3:4 | | | կատարելութիւն յաստի կեանս՝ թերութիւն ինչ | ունի | ընդ իւր լծորդ, որպէս եւ |
| 1 6:1 | | | Վասն այսորիկ բազում անգամ տրտմութիւն | ունի | զնա, յորժամ ‘ի բաց հրաժարէ |
| 1 7:2 | | | Մի՛ պարծիր յինչս, թէ | ունիս. | եւ մի՛ ‘ի բարեկամս, թէ |
| 1 7:3 | | | են յաճախ հաճոյք մարդկան: Թէ | ունիս | ինչ բարի, հաւատա թէ այլք |
| 1 8:2 | | | Սէր | ունել | պարտ է առ ամենեսին. այլ |
| 1 10:1 | | | կարի իմն սէր եւ անձուկ | ունիմք, | կամ զորս հակառակ մեզ կարծեմք |
| 1 11:2 | | | կիրս, եւ զանցաւորաց յոյժ խնամ | ունիմք: | Դժուարահաս եմք գէթ միում ‘ի |
| 1 11:2 | | | եւ առ օրըստօրէ յառաջադիմութիւն չ | ունիմք | ինչ եռանդն. վասն այսորիկ կամք |
| 1 11:5 | | | զառաջնոյ եռանդան զմասն ինչ յանձին | ունիցի: | Եթէ առ փոքր մի բռնադատէաք |
| 1 12:1 | | | Բարի է մեզ | ունել | երբեմն ծանրութիւնս ինչ եւ ընդդիմութիւնս |
| 1 12:2 | | | յայնժամ առաւել իմանայ թէ պէտս | ունի | Աստուծոյ օգնականութեան. Առանց որոյ տկարանայ |
| 1 13:3 | | | ի վերայ գայ. եւ միշտ | ունիմք | կրել ինչ, զի զբարին երջանկութեան |
| 1 13:5 | | | որչափ յերկրագոյն դանդաղի ոք զդէմ | ունել, | այնչափ օր ըստ օրէ յինքեան |
| 1 15:1 | | | բայց վասն օգտի՝ որոց պէտս | ունին, | երբեմն զբարի ինչ գործ կամաւ |
| 1 15:3 | | | Որ | ունի | զճշմարիտ եւ զկատարեալ սէր, ոչ |
| 1 15:3 | | | հանգչին: Թէ ոք կայծ մի | ունէր | զճշմարիտ սիրոյ, իմանայր արդեօք թէ |
| 1 16:2 | | | բազում ինչ, որոց այլք համբերել | ունին: | Եթէ չես ձեռնհաս առնել |
| 1 17:1 | | | խաղաղութիւն եւ միաբանութիւն ընդ այլս | ունել: | չէ ինչ փոքր՝ ‘ի |
| 1 18:2 | | | եւ ուղիղ դիտաւորութիւն առ Աստուած | կալան | յանձինս: Ի տուէ ‘ի ձեռագործս |
| 1 18:3 | | | ի բարեկամաց եւ յազգայնոց հրաժարեալ | ունել. | հազիւ թէ զպէտս կենաց առնուին |
| 1 19:6 | | | զգուշագոյն պահել. որպէս թէ ակն | ունելով | ընդ հուպ զվարձս վաստակոց մերոց |
| 1 20:3 | | | զբարւոք խղճի մտաց վկայութիւն յանձին | ունիցի: | Բայց սրբոցն աներկեւանութիւն՝ լի եղեւ |
| 1 21:3 | | | Լաւ է եւ ապահովագոյն՝ չ | ունել | մարդոյ մխիթարութիւնս բազումս յաստի կեանս |
| 1 22:1 | | | ցանկաս: Ո՞վ է, որ զամենայն | ունիցի | ըստ իւրոց կամաց: Ոչ ես |
| 1 22:5 | | | Ցորչափ զտկար զայս մարմին բարձեալ | ունիմք, | ոչ առանց մեղաց լինել հնար |
| 1 22:5 | | | որոյ պարտ է մեզ համբերութիւն | ունել, | եւ Աստուծոյ ողորմութեանն ակնկալել. մինչեւ |
| 1 23:2 | | | մահուն իւրոյ հանապազ առաջի աչաց | ունի, | եւ օրըստօրէ ‘ի մահ պատրաստի |
| 1 23:2 | | | յիշեա զի եւ դու գնալ | ունիս | ընդ նոյն ճանապարհ |
| 1 23:7 | | | որ եւ ոչ օր մի | ունիս | աներկեւան: Քանի՜ք խաբեցան, եւ յանկարծ |
| 1 23:9 | | | իրողութեանց: Պահեա զսիրտդ. զի ոչ | ունիս | աստ քաղաք մնայուն: Ի նա |
| 1 24:2 | | | անկարգ սիրով՝ զոր առ մարմին | ունիմք | |
| 1 24:6 | | | գեհեանն: Ահա անհնար է երկուս | ունել | խնդութիւնս. աստ յաշխարհի ‘ի գրգանս |
| 1 25:4 | | | բնութիւնն. եւ սրտի մտօք պինդ | ունել | զբարին, որում առաւել կարօտի ոք |
| 1 25:7 | | | հրամայի: Կրօնաւոր հեղգ եւ յոյլ՝ | ունի | նեղութիւն ‘ի նեղութեան վերայ, եւ |
| 1 25:7 | | | կողմանէ անձկութիւն կրէ. զի չ | ունի | զներքին մխիթարութիւն, եւ արտաքնոյն ‘ի |
| 2 1:3 | | | յայն՝ որ լաւ իցէ: Ոչ | ունիս | աստ քաղաք մնայուն. եւ ուր |
| 2 1:5 | | | եւ դու իշխե՞ս բնաւ տրտունջ | ունել | զումեքէ: Քրիստոսի եղեն հակառակորդք եւ |
| 2 1:6 | | | յանկարգ ախորժակաց, մարթի համարձակ մուտ | ունել | առ Աստուած, եւ հոգւով վերառեալ |
| 2 3:3 | | | եւ ընդ այլս եւս զխաղաղութիւն | ունին: | Եւ են՝ որք ոչ զխաղաղութիւն |
| 2 3:3 | | | Եւ են՝ որք ոչ զխաղաղութիւն | ունին, | եւ ոչ այլոց թողուն կալ |
| 2 3:3 | | | քաջ գիտէ համբերել, մեծ խաղաղութիւն | կալցի: | Այնպիսին յաղթող է անձին, եւ |
| 2 5:2 | | | եւ զքեզ միայն առաջի աչաց | ունել | |
| 2 6:1 | | | բարիս գործիցես: Չարք ոչ երբէք | ունին | զճշմարիտ ուրախութիւն, եւ ոչ զգան |
| 2 6:2 | | | ոչ սիրէ: Մեծ հանդարտութիւն սրտի | ունի, | որում ոչ զգովութենէ փոյթ ինչ |
| 2 8:3 | | | մեծ իմաստութիւն՝ գիտել առ իւր | ունել | զՅիսուս: Լեր խոնարհ եւ խաղաղարար |
| 2 8:3 | | | լինիս: Ընտրեա առաւել զաշխարհ ամենայն | ունել | քեզ ոսոխ, քան թէ զՅիսուս |
| 2 8:4 | | | քեզ ‘ի սրտի իւրում անձուկ | ունիցի, | եւ մի՛ դու ընդ ումեք |
| 2 8:4 | | | դու ընդ ումեք անձուկ սիրոյ | կալցիս. | այլ Յիսուս լիցի ‘ի քեզ |
| 2 8:5 | | | եւ սիրտ մաքուր առ Աստուած | ունել, | եթէ կամիս ժամ առնուլ եւ |
| 2 9:7 | | | կրօնասէր եւ ջերմեռանդն, որ չ | ունէր | երբեմն ցամաքութիւն շնորհաց, կամ չ |
| 2 10:5 | | | մեր: Որ զշնորհս Աստուծոյ պինդ | ունել | կամի, վասն տուեալ շնորհաց շնորհ |
| 2 10:5 | | | կամի, վասն տուեալ շնորհաց շնորհ | կալցի, | եւ վասն բարձելոցն երկայնամիտ լիցի |
| 2 11:1 | | | | Ունի | Յիսուս արդ բազում սիրողս արքայութեան |
| 2 11:1 | | | բարձողս խաչի իւրոյ սակաւս: Բազումս | ունի | փափաքողս մխիթարութեան, այլ նեղութեան՝ սակաւս |
| 2 11:4 | | | արտաքս, եւ ոչինչ յառանձնական սիրոյ | կալցի | առ իւր: Եւ իբրեւ արասցէ |
| 2 12:3 | | | Զի կամ ցաւս ‘ի մարմնի | ունիցիս, | եւ կամ վիշտս ‘ի հոգի |
| 2 12:4 | | | է քեզ ամենայն ուրեք համբերութիւն | ունել, | եթէ կամիս ստանալ զներքին խաղաղութիւն |
| 2 12:10 | | | նորա, եւ մասն ընդ նմա | ունել | ըղձանաս: Զմխիթարութիւնս յԱստուած յանձն արա |
| 3 2:3 | | | քո. քանզի բանս կենաց յաւիտենականաց | ունիս: | Խօսեաց ընդ իս՝ անձին իմոյ |
| 3 3:5 | | | յաճումն առաքինութեանց զնոսա խրախուսելով: Որ | ունի | զբանս իմ, եւ ոչ պահէ |
| 3 3:6 | | | յիշեա զի ոչինչ եմ, ոչինչ | ունիմ, | եւ ոչինչ իմիք ձեռնհաս եմ |
| 3 5:4 | | | Տայ զամենայն վասն ամենայնի, եւ | ունի | զամենայն յամենայնի. զի ‘ի մի |
| 3 7:1 | | | հոգեւոր կենաց օգուտ, յորժամ զմխիթարութեան | ունիցիս | շնորհս. այլ յորժամ խոնարհութեամբ եւ |
| 3 7:3 | | | եւ փոքրիմաց մտօք, քան մեծագանձ | ունել | գիտութիւն՝ հանդերձ սնոտի հաճութեամբ: Լաւ |
| 3 7:5 | | | ոք բազում տեսիլս կամ մխիթարութիւնս | ունիցի, | կամ քաջահմուտ գրոց իցէ, կամ |
| 3 7:5 | | | կամ ‘ի գերակայ աստիճան տեղի | ունիցի. | այլ եթէ ‘ի խոնարհութեան հաստահիմն |
| 3 8:1 | | | վկայեն անօրէնութիւնք իմ, եւ չ | ունիմ | տալ պատասխանի: Ապա եթէ անարգեցից |
| 3 8:2 | | | աւելի քան զոր իշխեմ ակն | ունել | կամ խնդրել ‘ի քէն |
| 3 9:2 | | | տուր Աստուծոյ, առանց որոյ ոչինչ | ունի | մարդ: Ես ետու զամենայն, եւ |
| 3 9:3 | | | եւ ոչ նեղսրտութիւն եւ անձնասիրութիւն | ունիցին | տեղի: Զի յաղթէ ամենայնի սոցա |
| 3 10:3 | | | Ահա քո է ամենայն, զոր | ունիմ, | եւ որով քեզն ծառայեմ: Բայց |
| 3 11:4 | | | եւ որպէս լաւագունի իմն նախանձ | կալար: | Զի ոչ ամենայն յօժարութեան, որ |
| 3 12:2 | | | տանջանացն յաւիտենից, աստի չարեաց փոյթ | կալջիր | վասն Աստուծոյ արիաբար տանել: Թէ |
| 3 12:4 | | | Դիցուք թէ | ունին, | որ զինչ եւ կամին. իսկ |
| 3 13:1 | | | ի շնորհաց. եւ որ խնդրէ | ունել | զառանձնականս, կորուսանէ զհասարակացն: Որ ոչ |
| 3 14:4 | | | ամենայն, զոր ճշմարտութիւնն ընդ բռամբ | ունի. | եւ մի՛ յամենայն գովչաց բերանոյ |
| 3 16:1 | | | Եթէ զամենայն սփոփանս աշխարհի միայն | ունէի, | եւ յամենայն գրգանս վայելել ‘ի |
| 3 16:2 | | | առաքինի ամենայն ուրեք ընդ իւր | ունի | զմխիթարիչ իւր Յիսուս, առ որ |
| 3 18:2 | | | ճանապարհ երկնից. յորժամ սակաւք փոյթ | ունէին ‘ | ի խնդիր լինելոյ արքայութեան երկնից |
| 3 18:2 | | | զչարչարանս քո եւ զմահ՝ ոչ | ունէին | մուտ յարքայութիւնն երկնից |
| 3 19:4 | | | լեր ‘ի պատերազմ, եթէ կամիս | ունել | զյաղթութիւն: Առանց մարտի ոչ կարես |
| 3 20:1 | | | գալ դոյզն փորձութեան՝ անձկութիւն մեծ | ունի | զիս: Ի չնչին իմն իրաց |
| 3 20:4 | | | իցէ սիրել զկեանս, որ այսպիսիս | ունի | դառնութիւնս, եւ այսչափ չարիք եւ |
| 3 21:3 | | | թակարդեն. զի մի՛ ազատ մուտ | ունիցիմ | առ քեզ, վայելել ‘ի քաղցր |
| 3 21:7 | | | բազում ողորմութեան քում: Զի՞նչ այլ | ունիցի | ասել ծառայ քո առ քեզ |
| 3 22:2 | | | Զամենայն զոր | ունիմք ‘ | ի հոգի եւ ‘ի մարմին |
| 3 22:2 | | | արտաքոյ բնաւորապէս կամ գերբնապէս ստացեալ | ունիմք, | քո են երախտիք, եւ զքեզ |
| 3 22:3 | | | սա սակաւ եւ նա աւելի | ունիցի: | Ոչ մեզ, այլ քո է |
| 3 22:4 | | | մեծ երախտիս համարիմ, տէր, չ | ունելն | բազում. յորմէ արտաքոյ եւ ըստ |
| 3 23:3 | | | քան զքոյդ: Ընտրեա յաւէտ սակաւս | ունել | քան բազումս: Խնդրեա միշտ զյետին |
| 3 24:2 | | | եթէ իմում եկաւորութեան դէտ ակն | կալեալ | սպասէիր, եւ զդուռն սրտիդ ինձ |
| 3 26:1 | | | մի ինչ յարարածոց անկարգ բերումն | ունելով | |
| 3 26:2 | | | եւ չթողուն նմա մուտ | ունել | յազատութիւն հոգւոյ, որչափ կամք իցեն |
| 3 27:1 | | | եւ ըստ ըղձման՝ զոր յանձին | ունիս, | յաւէտ կամ նուազ յարին ‘ի |
| 3 30:2 | | | թէ գուցէ պատահեսցին, բայց զի | ունիցիս | տրտմութիւն ‘ի տրտմութեան վերայ: Շատ |
| 3 30:4 | | | ձեզ ‘ի վիշտս քան զամենայն | ունել | ըստ հաճոյս: Գիտեմ ես զգաղտնի |
| 3 31:2 | | | զինչ գիտէ, որ զինչ եւ | ունի, | չէ ինչ մեծարգի: Փոքր |
| 3 31:3 | | | աշխատութիւն եւ առաւելագոյն փոյթ յանձին | ունիմք | վասն անցաւոր եւ չնչին իրաց |
| 3 32:3 | | | Դեռ ‘ի բազում ինչ իրաց | ունիս | հրաժարել, զորս թէ ոչ բոլորովին |
| 3 33:0 | | | վախճանական դիտման՝
զոր պարտ է | ունել | առ Աստուած |
| 3 34:1 | | | է նմա զշնորհ քո առընթեր | ունել, | եւ համեմիւք իմաստութեան քո համեմիլ |
| 3 35:3 | | | Կարծիցե՞ս յամենայն ժամ | ունել | քեզ ըստ կամս քո զմխիթարութիւնս |
| 3 35:3 | | | Սուրբք իմ ոչ յամենայն ժամ | ունէին | այդպիսիս. այլ բազում ծանրութիւնս, եւ |
| 3 35:3 | | | Եւ դու առ օրի՞ն կամիս | ունել, | զոր բազումք յետ բազում արտասուաց |
| 3 37:4 | | | վասն այնորիկ անձանց հոգատարութեան խնամ | ունին: | Եւ են եւս՝ որք զառաջինն |
| 3 40:0 | | | Թէ մարդ չ | ունի | ինչ բարի յիւրմէ,
եւ չ |
| 3 40:1 | | | իմիք զօրեմ, ոչինչ բարի յինէն | ունիմ. | այլ յամենայնէ յետնեալ եմ, եւ |
| 3 40:4 | | | Շնորհ | ունիմ | զքէն, յորմէ գայ ամենայն՝ որ |
| 3 41:2 | | | անիրաւութիւն յարարածոց. ուստի եւ չ | ունիմ | իրաւունս բողոք ունելու առ քեզ |
| 3 41:2 | | | եւ չունիմ իրաւունս բողոք | ունելու | առ քեզ: Եւ վասն զի |
| 3 46:3 | | | Այլ որ ոչ | ունի | սիրտ ամփոփ, եւ ոչ զԱստուած |
| 3 49:1 | | | փոյթեռանդն կամօք ծառայել՝ փոյթ յանձին | կալցիս | |
| 3 49:7 | | | հրամայէ: Այլ այսմ առաւելապէս փոյթ | կալջիր, | զի եթէ առաջնորդն եւ եթէ |
| 3 50:1 | | | եւ պատիւ իմ, տէր: Զի՞նչ | ունի | ծառայ քո, բայց զոր ‘ի |
| 3 52:3 | | | Զի՞նչ ասացից ամօթալից մեղապարտս. չ | ունիմ | բերան խօսելոյ, բայց զայս եւեթ |
| 3 53:1 | | | մատո աղօթս առ Աստուած, զի | ունիցիս | միտս զղջականս եւ խիղճ մտաց |
| 3 53:2 | | | զոր ոչինչ իրաց իղձ կապեալ | ունի | ընդ աշխարհի: Բայց զայսպիսի զատուցեալ |
| 3 53:2 | | | աշխարհի: Բայց զայսպիսի զատուցեալ սիրտ | ունել | յամենայնէ՝ խօթամիտն դեռ ոչ իմանայ |
| 3 53:2 | | | յաղթանակել: Զի որ զանձն հնազանդեալ | ունի, | մինչեւ զգայութեանն անսալ բանի, եւ |
| 3 54:2 | | | եւ պատրէ, եւ յամենայնի զինքն | ունի | վախճան: Այլ շնորհն պարզամտութեամբ գնայ |
| 3 54:8 | | | Բնութիւնն խնդրէ | ունել | զընդվայրաքնինս եւ զգեղեցիկս, ատեայ զանարգս |
| 3 54:13 | | | զնպաստաւորութիւն փոխարէն երախտեացն ընդունել ակն | ունի. | եւ կամի թէ մեծարգի իցեն |
| 3 54:17 | | | վերայ երկրի: Ապա ուսուցանէ զուսպ | ունել | զզգայութիւնս, խորշել յունայն հաճութենէ եւ |
| 3 55:2 | | | որում հաւանի, եւ ոչ լիապատար | ունի | զլոյս ճշմարտութեան, եւ ոչ քաջառողջ |
| 3 55:5 | | | շնորհ քո, թէպէտ եւ ոչինչ | ունիցիմ ‘ | ի ցանկալեաց բնութեան: Եթէ փորձեցայց |
| 3 56:1 | | | քեզ հաւատալ, եւ կեանք՝ յոր | ունիս | յուսալ: Ես եմ ճանապարհ անմոլար |
| 3 56:4 | | | լինիս՝ եթէ առնիցես զնոսա: Որ | ունի | զպատուիրանս իմ եւ պահէ զնոսա |
| 4 1:2 | | | մատչել առ քեզ, եթէ կամիմ | ունել | ընդ քեզ մասն, եւ զանմահականն |
| 4 1:8 | | | ինձ եւ ամենայն ժողովրդեան քրիստոնէից՝ | ունել | յարգ եւ եռանդն յառաջակայութեան սուրբ |
| 4 1:12 | | | հաստատի ամենայն յոյս՝ որոց ակն | ունին | փրկութեան, եւ արժանաւորութիւն նոցա: Զի |
| 4 2:1 | | | քո, եւ գիտես զի չ | ունի | ինչ բարի, թէ արասցես նմա |
| 4 2:1 | | | բարութիւնդ. օրհնեմ զգթութիւնդ, եւ շնորհ | ունիմ | զքէն վասն մեծի սիրոյդ: Զի |
| 4 2:1 | | | թէ անօրէնութիւն իմ ոչ զդէմ | կալցի | |
| 4 4:4 | | | զքերովբէսն հրեղէն, սակայն ջանացայց փոյթ | ունել | եռանդան, եւ զսիրտ իմ պատրաստել |
| 4 5:1 | | | Եթէ | ունէիր | զհրեշտակական մաքրութիւն եւ զսրբոյն Յովհաննու |
| 4 5:1 | | | միայն՝ օրինօք յեկեղեցւոջ ձեռնադրեալք՝ իշխանութիւն | ունին | պատարագելոյ, եւ զմարմին Քրիստոսի քահանայագործելոյ |
| 4 5:3 | | | ժողովրդեան խոնարհական հայցմամբ զԱստուած աղաչեսցէ: | Ունի | յառաջոյ եւ ‘ի թիկանց զտէրունական |
| 4 7:1 | | | խոստովանութեամբ մաքրեալ սրբեսջիր, մինչեւ չ | ունել | կամ չգտանել ‘ի քեզ |
| 4 8:1 | | | քէն պահանջեմ, բայց զի փոյթ | կալցիս | զքեզ ինձ բովանդակ յանձն առնել |
| 4 8:2 | | | Որպէս չէր քեզ բաւական | ունել | զամենայն բաց յինէն, նոյնպէս եւ |
| 4 10:6 | | | Իսկ թէ օրինօք խափանի, պինդ | կալցի | յամենայնի զբարեյօժարութիւնն եւ զբարեպաշտ կամս |
| 4 10:6 | | | գովութեան եւ փառացն Աստուծոյ փոյթ | ունել | քան զիւր մխիթարութիւն խնդրել: Քանզի |
| 4 10:7 | | | եւ առաւել այլոց օգտի խնամ | կալջիր, | քան քում եռանդն եւ ախորժակի |
| 4 11:1 | | | Զի ‘ի սուրբ խորհրդեանս ճշմարտապէս | ունիմ | զքեզ առաջի, թէպէտ եւ օտար |
| 4 11:2 | | | ընդ խորհրդեամբ ծածկեցեր: Ճշմարտապէս առաջի | ունիմ, | եւ երկիրպագանեմ, որում երկրպագեն հրեշտակք |
| 4 11:3 | | | գնացից հաւատովք, քաջալերեալ օրինակօք սրբոցն: | Կալայց | եւ զսուրբ գիրս ինձ ‘ի |
| 4 11:4 | | | բանտի մարմնոյս արգելական՝ երկուց խոստովանիմ | ունել | պիտոյս, կերակրոյ եւ լուսոյ: Արդ |
| 4 11:4 | | | է սեղան սուրբ բեմին, որ | ունի | զհացն սրբութեան, զմարմին Քրիստոսի պատուական |
| 4 12:2 | | | ճաշ մեծատան, եւ նա ոչինչ | ունէր ‘ | ի հատուցումն երախտեաց նորա, բայց |
| 4 12:3 | | | գթացայ ‘ի քեզ: Թէ չ | ունիս | եռանդն, այլ ցամաքեալ կաս, կանխեա |
| 4 12:4 | | | լեր յԱստուած քո: Զի զայն | ունիս՝ | զոր աշխարհ ամենայն ‘ի քէն |
| 4 13:2 | | | այլ ազգ այնպէս մեծ, որ | ունիցի | Աստուածս իւր հպաւորս, որպէս դու |
| 4 13:3 | | | եւ ընդ սիրոյս մեծի: չ | ունիմ | ինչ ընծայել Աստուծոյ իմոյ առաւել |
| 4 14:1 | | | իսկ սիրով սրտի ոչ ժոյժ | ունէին | արտասուաց. այլ սրտիւ եւ բերանով |
| 4 17:1 | | | յարգանօք, քան զոր սուրբք երբէք | կալան | յանձինս |