| 1 2:1 | | | Ամենայն | մարդ | բնաւորապէս գիտել ցանկայ, այլ գիտութիւն |
| 1 2:1 | | | անձին նանրանայ, եւ ընդ գովեստ | մարդկան | ոչ խնդայ: Եթէ գիտէի զամենայն |
| 1 4:1 | | | զոր բերէ զրոյց. Քանզի գիտեն | զմարդկան | տկարութիւն, զի դիւրամէտ է ‘ի |
| 1 4:2 | | | Յայս հայի եւս՝ ոչ ամենայն | մարդոյ | խօսից հաւատալ. եւ զոր լուաւ |
| 1 4:2 | | | խորհրդոց քոց: Վարք բարիք առնեն | զմարդ | իմաստուն ըստ Աստուծոյ, եւ փորձ |
| 1 5:2 | | | | Մարդիկ | անցանեն, այլ ճշմարտութիւն տեառն մնայ |
| 1 6:2 | | | առն մարմնասիրի, եւ ոչ ‘ի | մարդ՝ | որ անձնատուր է յարտաքինս, այլ |
| 1 7:1 | | | որ դնէ զյոյս իւր ‘ի | մարդիկ | կամ յարարածս: Մի՛ ամօթ համարիր |
| 1 7:3 | | | գիտէ թէ զինչ կայ ‘ի | մարդ: | Մի՛ հպարտանար ընդ գործս բարեաց |
| 1 7:3 | | | այլազգ են դատաստանք Աստուծոյ քան | զմարդկան, | որոյ առաջի անհաճոյ են յաճախ |
| 1 7:3 | | | առաջի անհաճոյ են յաճախ հաճոյք | մարդկան: | Թէ ունիս ինչ բարի, հաւատա |
| 1 8:1 | | | Մի՛ ամենայն | մարդոյ | յայտներ զսիրտ քո, այլ ընդ |
| 1 8:1 | | | լիցի քեզ անձկալի. այլ ‘ի | մարդկան | ծանօթութենէ խորշեաց |
| 1 10:1 | | | Զգոյշ լեր յամբոխէ | մարդկան | ըստ կարի. զի յոյժ խափանեն |
| 1 10:1 | | | եւ չլինէի ‘ի մէջ | մարդկան: | Այլ զի՞ է մեզ այդպէս |
| 1 12:1 | | | ընդդիմութիւնս. Քանզի բազում անգամ յիշեցուցանեն | մարդոյ | ճանաչել՝ թէ յաքսորս է, եւ |
| 1 12:1 | | | վկայ յԱստուած, յորժամ արտաքոյ ‘ի | մարդկանէ | անարգիմք, եւ չեն զմէնջ |
| 1 12:2 | | | Վասն այսորիկ պարտ էր | մարդոյ | քաջայոյս լինել յԱստուած, մինչ ոչ |
| 1 13:1 | | | Ո՞չ ապաքէն փորձութիւն են վարք | մարդոյ ‘ | ի վերայ երկրի: Վասն այսորին |
| 1 13:2 | | | բազում անգամ օգուտ են յոյժ | մարդոյ, | թէպէտ եւ տաղտկալիք իցեն եւ |
| 1 13:2 | | | եւ ծանր. զի նոքօք խոնարհի | մարդ | եւ մաքրի եւ խրատի: Ամենայն |
| 1 13:3 | | | չէ | մարդ | բոլորովին աներկեւան ‘ի փորձութեանց՝ ցորչափ |
| 1 13:6 | | | կարգաւորութեան, որ զպայման եւ զկար | մարդկան | կշռէ, եւ զամենայն ‘ի փրկութիւն |
| 1 13:8 | | | փորձութիւնս եւ ‘ի վիշտս փորձի | մարդ, | թէ որչափ ինչ օգտեցաւ. եւ |
| 1 13:8 | | | է ինչ մեծ ջերմ լինել | մարդոյ | եւ եռանդնոտ, յորժամ չզգայ |
| 1 14:1 | | | չդատել: Ի դատել զայլս՝ | մարդ | զուր ջանայ, յոլովակի սխալէ, եւ |
| 1 15:1 | | | աշխարհի իրողութեանց եւ վասն սիրոյ | մարդկան | չէ արժան առնել ինչ |
| 1 16:4 | | | ի դէպս վշտաց: Քանզի դէպս | զմարդ | ոչ տկարացուցանեն, այլ յայտ առնեն |
| 1 17:3 | | | ի շատխօսութիւն: Ապա աստ փորձին | մարդիկ, | որպէս ոսկի ‘ի բովս: Աստ |
| 1 19:1 | | | այնպիսի գոլ ներքոյ, որպիսի երեւի | մարդկան | արտաքոյ: Նա՝ առաւել պարտ է |
| 1 19:2 | | | միշտ, յինչ եւ ձեռնարկեն: Քանզի | մարդ | առաջադրէ, այլ Աստուած է որ |
| 1 19:2 | | | տնօրինէ. եւ չեն ըստ | մարդկան | ճանապարհք նորա |
| 1 20:1 | | | սրբոց խորշէին ըստ կարի ‘ի | մարդկան | կենցաղավարութենէ, եւ ընտրէին ծառայել Աստուծոյ |
| 1 20:2 | | | քանիցս անգամ եղէ ‘ի մէջ | մարդկան, | դարձայ անտի նուազեալ: Զսորա յոլովակի |
| 1 20:4 | | | Բազում անգամ ընտիրքն յաչս | մարդկան | ծանրագոյն վտանկեցան վասն իմն յանձնապաստանութեան |
| 1 20:6 | | | ուրեք արտաքս ելանել, խորշել յերեւելոյ | մարդկան, | եւ չկամել իսկ տեսանել |
| 1 20:6 | | | եւ չկամել իսկ տեսանել | զմարդիկ | |
| 1 21:1 | | | են, թէ զիա՞րդ հնար է | մարդոյ | խնդալից լինել յաստի կեանս, որ |
| 1 21:2 | | | սովորութեամբ յաղթի: Եթէ թողուս դու | զմարդիկ, | եւ նոքա թողացուսցեն քեզ անսալ |
| 1 21:3 | | | Եթէ չես ‘ի շնորհս | մարդկան, | մի՛ տրտմիր վասն այդր. այլ |
| 1 21:3 | | | է եւ ապահովագոյն՝ չունել | մարդոյ | մխիթարութիւնս բազումս յաստի կեանս, մանաւանդ |
| 1 22:1 | | | ոչ դու, եւ ոչ ամենայն | մարդ | որ ‘ի վերայ երկրի: Ոչ |
| 1 22:2 | | | անհոգ եւ աներկիւղ: չէ | մարդոյ | երջանկութիւն՝ առօրէիցս յղփութիւն. այլ շատ |
| 1 22:3 | | | Քանզի յոյժ ծանրաբեռնի ներքին | մարդն | կարեօք մարմնոյ յաշխարհի աստ: Վասն |
| 1 22:6 | | | Ո՜վ մեծի տկարութեան | մարդկան, | որ միշտ դիւրամէտ է ‘ի |
| 1 23:1 | | | մտաց: Ո՜վ թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան | մարդկան. | որ միայն զարդիս խորհի եւ |
| 1 23:2 | | | պատրաստի: Եթէ տեսեր երբէք զմեռանել | մարդոյ, | յիշեա զի եւ դու գնալ |
| 1 23:3 | | | յորում ոչ կարծեմք, գայ որդի | մարդոյ: | Ի գալ այնր յետին ժամու |
| 1 23:5 | | | քան զոր կարծես՝ մոռասցին զքեզ | մարդիկ: | Լաւ է այժմէն յառաջատես լինել |
| 1 23:7 | | | կատարած մահ է. եւ կեանք | մարդկան | որպէս ստուեր վաղ անցանեն |
| 1 24:4 | | | որ արդ խոնարհութեամբ հնազանդի դատաստանաց | մարդկան: | Յայնժամ մեծ քաջալերութիւն զգեցցի աղքատն |
| 2 1:2 | | | այլ ոչ պիտի յուսալ ‘ի | մարդիկ: | Զի մարդիկ վաղվաղակի փոխին, եւ |
| 2 1:2 | | | պիտի յուսալ ‘ի մարդիկ: Զի | մարդիկ | վաղվաղակի փոխին, եւ փութով պակասին |
| 2 1:3 | | | Մի՛ կարի իմն ապաւինիր ‘ի | մարդ | տկար եւ մահկանացու, թէպէտ եւ |
| 2 1:4 | | | նեղութեան, ոչ մեծ ինչ գրեսցես | զմարդկան | արհամարհանս, եւ թշնամանադիր բանից դիւրաւ |
| 2 1:5 | | | Քրիստոս իսկ յաշխարհի ‘ի | մարդկանէ | անգոսնեցաւ, եւ յանհնարին վիշտս ‘ի |
| 2 1:6 | | | նախատինս. զի սէրն Յիսուսի տայ | մարդոյ | արհամարհել զանձն: Սիրողն Յիսուսի եւ |
| 2 1:7 | | | ոչ ըստ ասից կամ կարծեաց | մարդկան, | նա է ճշմարտապէս իմաստուն, ուսեալ |
| 2 1:7 | | | ուսեալ առ յԱստուծոյ քան ‘ի | մարդկանէ: | Որ ըստ ներքնոյն գիտէ գնալ |
| 2 1:7 | | | ներքոյ եւ բարեկարգ, ոչինչ հոգայ | զմարդկան | զարմանաւոր եւ զթիւր գործոց: Որչափ |
| 2 1:8 | | | այնպէս արատէ եւ թակարդէ զսիրտ | մարդոյ, | որպէս խառնակ սէր արարածոց: Թէ |
| 2 4:1 | | | Երկոքումբք թեւօք վերանայ | մարդ | յերկրաւորաց. միամտութեամբ, եւ մաքրութեամբ: Միամտութեանն |
| 2 4:2 | | | դնէ զթմրութիւն, եւ ‘ի նոր | մարդ | փոխանակի |
| 2 6:2 | | | Սուղ ինչ են փառք, զոր | մարդիկ | տան եւ առնուն: Զփառաց աշխարհի |
| 2 6:2 | | | են, եւ ոչ ‘ի բերան | մարդկան: | Արդարոց ուրախութիւն յաղագս Աստուծոյ է |
| 2 6:3 | | | հոգասցիս թէ զինչ խօսեցան զքէն | մարդիկ: | Մարդ հայի յերեսս, այլ Աստուած |
| 2 6:3 | | | թէ զինչ խօսեցան զքէն մարդիկ: | Մարդ | հայի յերեսս, այլ Աստուած հայի |
| 2 6:3 | | | այլ Աստուած հայի ‘ի սիրտ: | Մարդ | հայի ‘ի գործս, այլ Աստուած |
| 2 6:4 | | | ոչինչ ախորժակ գրաւիլ արտաքոյ, ներքին | մարդոյ | է |
| 2 7:2 | | | ինչ արտաքոյ Յիսուսի եդեր ‘ի | մարդիկ: | Մի՛ ապաւինիր եւ մի՛ յենուր |
| 2 7:2 | | | խոտ է, եւ ամենայն փառք | մարդոյ | իբրեւ զծաղիկ խոտոյ թօթափեսցի |
| 2 7:3 | | | Դիւրաւ խաբիս, եթէ յարտաքին երեւոյթ | մարդկան | միայն հայիս: Զի թէ յայլս |
| 2 7:3 | | | քո: Զի առաւել վնասակար է | մարդ | անձին՝ եթէ ոչ խնդրէ զՅիսուս |
| 2 8:5 | | | ի գալ շնորհին Աստուծոյ առ | մարդ, | կարող լինի նա ամենայնի. եւ |
| 2 9:2 | | | ի սփոփանս, եւ դժուարին է | մարդոյ | մերկանալ յանձնէ: Յաղթեաց սուրբ վկայն |
| 2 9:3 | | | Պիտոյ է | մարդոյ | բազումս եւ ընդերկար պատերազմել յինքեան |
| 2 9:3 | | | ձգել յԱստուած: Յորժամ զանձինն հոգայ | մարդ, | դիւրաւ գթէ ‘ի մարդկային մխիթարութիւնս |
| 2 9:8 | | | աստուածային, զի առաւել եւս զօրասցի | մարդ ‘ | ի համբերել վշտաց: Զկնի գայ |
| 2 10:2 | | | տալ զշնորհս մխիթարութեան. բայց ապերախտի | մարդ, | եթէ ոչ զամենայն փոխատրէ Աստուծոյ |
| 2 11:4 | | | է յարգ նորա: Եթէ տացէ | մարդ | զամենայն զիւր ինչս, ահա չ |
| 2 12:6 | | | զերծանիլ, յորմէ ոչ ոք ‘ի | մարդկանէ | եղեւ զերծ: Ո՞ ոք ‘ի |
| 2 12:8 | | | Ոչ է այս կար զօրութեան | մարդոյ, | այլ շնորհ Քրիստոսի. որ այնչափ |
| 2 12:9 | | | Ոչ ըստ | մարդկան | է բառնալ զխաչ, եւ սիրել |
| 2 12:15 | | | ինչ լաւ եւ օգտակար փրկութեան | մարդկան | քան զչարչարիլ, ցուցեալ էր արդեօք |
| 3 3:2 | | | Եւ ասացի. Երանի՜ | մարդոյ՝ | զոր խրատես դու տէր, եւ |
| 3 4:1 | | | փոյթ լիցի քեզ զսնոտի խօսից | մարդկան | |
| 3 7:2 | | | ոչ միշտ ‘ի ձեռս է | մարդոյ | ճանապարհ նորա. այլ Աստուծոյ է |
| 3 9:2 | | | գրեսցես, եւ մի՛ յառաքինութեանց ինչ՝ | մարդոյ | ընծայեսցես. այլ զամենայն տուր Աստուծոյ |
| 3 9:2 | | | Աստուծոյ, առանց որոյ ոչինչ ունի | մարդ: | Ես ետու զամենայն, եւ բովանդակ |
| 3 10:3 | | | եւ երկիր, զորս ‘ի սպասաւորութիւն | մարդկան | արարեր, ‘ի պատրաստի կան. եւ |
| 3 10:3 | | | այլ եւ զհրեշտակս ‘ի սպասաւորութիւն | մարդոյ | կարգեցեր: Եւ որ վերագոյնն է |
| 3 10:3 | | | քան զամենայն, դու ինքն հաճեցար | մարդկան | ծառայել, եւ զանձն քո տալ |
| 3 10:6 | | | քաղցր ծառայութեանն Աստուծոյ, որով լինի | մարդ | ճշմարտապէս սուրբ եւ ազատ: Ո՜վ |
| 3 10:6 | | | պաշտաման կրօնաւորական կարգի, որ առնէ | զմարդ | հրեշտակաց հաւասար, Աստուծոյ հաճոյ, դիւաց |
| 3 13:1 | | | յաղթի արտաքին թշնամին, եթէ ներքին | մարդն | չէ աւար հարեալ: չ |
| 3 13:2 | | | հողդ չնչին՝ վասն Աստուծոյ լիցիս | մարդկան | հպատակ. ուր ես բարձրեալս ամենակալ |
| 3 13:2 | | | յոչնչէ, վասն քո խոնարհութեամբ եղէ | մարդկան | հնազանդ: Եղէ քան զամենեսին խոնարհ |
| 3 15:1 | | | հոգւոյն սրբոյ, թէպէտ եւ յաչս | մարդկան | ուղիղ թուիցի եւ բարի: Դժուարին |
| 3 17:1 | | | իցէ քեզ: Դու խորհիս որպէս | մարդ, | եւ խոկաս յոլովակի ըստ հրապուրելոյ |
| 3 20:3 | | | զիս երկնաւոր զօրութեամբ, զի մի՛ | մարդն | հին՝ տառապեալ մարմինն՝ ոչ լիով |
| 3 22:4 | | | բազում. յորմէ արտաքոյ եւ ըստ | մարդկան | գովութիւն եւ պարծանք ‘ի վեր |
| 3 24:2 | | | ընտանութենէ, եւ մի՛ զառանձնական սիրոյ | մարդկան: | Զի սոքա ցնդմունս բերեն, եւ |
| 3 25:3 | | | հաստատեալ է յառաջադիմութիւն եւ կատարելութիւն | մարդոյ | |
| 3 27:4 | | | զօրութիւն, զօրանալ ինձ ըստ ներքին | մարդոյն. | եւ զսիրտ իմ յամենայն անպիտան |
| 3 28:1 | | | իս դառնալ, եւ ոչ ընդ | մարդկան | դատաստան խռովիլ |
| 3 28:2 | | | լիցի խաղաղութիւն քո ‘ի բերան | մարդկան. | զի եթէ ‘ի բարին մեկնեն |
| 3 28:2 | | | ոչ վասն այդր լինիս այլ | մարդ: | Ո՞ւր իցէ ճշմարիտ խաղաղութիւն եւ |
| 3 28:2 | | | ապաքէն յիս: Որ ոչ անձկայ | մարդկան | հաճոյ լինել, եւ ոչ երկնչի |
| 3 31:5 | | | բազումք լռեն: Բնութիւնն յարտաքինս հայի | մարդոյ, | այլ շնորհն ‘ի ներքինս ակնարկէ |
| 3 34:3 | | | դեռ կենդանի է յիս հին | մարդն. | չեւ է բոլորովին խաչելեալ |
| 3 35:2 | | | յերկրի, այլ յերկինս. մի՛ ‘ի | մարդիկ | եւ մի՛ յայլ արարածս, այլ |
| 3 36:0 | | | Ի վերայ ունայն դատողութեան
| մարդկան | |
| 3 36:1 | | | եղեւ, բայց եւ զդատիլն ‘ի | մարդկանէ՝ | ինչ ոչ համարեցաւ |
| 3 36:3 | | | Զի՞ է քեզ երկնչել ‘ի | մարդոյ | մահկանացուէ. այսօր է եւ վաղիւ |
| 3 36:3 | | | երեւի: Յաստուծոյ երկիր, եւ յահէ | մարդկան | մի՛ ինչ զարհուրիր: Զի՞նչ ձեռնհաս |
| 3 38:2 | | | ի բառնալ զվիշտ վտանգի եւ | զմարդկան | խեռութիւնս: Նոյնպէս եւ դու խոյս |
| 3 39:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | տագնապել
յիրողութիւնս |
| 3 39:3 | | | Որդեակ, սովոր է | մարդ | կարի իմն պնդել զհետ իրաց |
| 3 39:4 | | | Ճշմարիտ յառաջադիմութիւն | մարդոյ՝ | է ուրացութիւն անձին, եւ անձնուրացն |
| 3 40:0 | | | Թէ | մարդ | չունի ինչ բարի յիւրմէ |
| 3 40:1 | | | Տէր, ո՞վ է | մարդ, | զի յիշես դու զնա. կամ |
| 3 40:1 | | | յիշես դու զնա. կամ որդի | մարդոյ, | թէ այց արասցես նմա. զի՞նչ |
| 3 40:1 | | | արասցես նմա. զի՞նչ արժանի է | մարդ, | թէ զշնորհ քո տացես նմա |
| 3 40:4 | | | շնորհաց կողոպտէ: Զի ‘ի լինել | մարդոյ | հաճոյ յաչս անձին, անհաճոյ լինի |
| 3 41:1 | | | եւ ոչ տխրեցուսցէ զքեզ արհամարհութիւն | մարդկան | յերկրի |
| 3 42:0 | | | է պարտ դնել զխաղաղութիւն
‘ի | մարդիկ | |
| 3 42:1 | | | եթէ դնես զխաղաղութիւն քո ‘ի | մարդ, | վասն համաբարոյ եւ կենակից լինելոյ |
| 3 42:1 | | | քեզ լինելոյ առանց ինչ ընկերութեան | մարդկան: | Այնչափ առաւել մերձանայ մարդ առ |
| 3 42:1 | | | ընկերութեան մարդկան: Այնչափ առաւել մերձանայ | մարդ | առ Աստուած, որչափ յամենայն երկրաւոր |
| 3 43:1 | | | զքեզ գեղեցիկ եւ նուրբ ասացուածք | մարդկան. | զի ոչ է արքայութիւնն Աստուծոյ |
| 3 43:2 | | | դարձուսջիր: Ես եմ որ ուսուցանեմ | մարդոյ | զգիտութիւն, եւ տամ տղայոց լուսաւոր |
| 3 43:2 | | | տղայոց լուսաւոր հանճար. զոր ‘ի | մարդոյ | ուսանել չէ հնար: Ընդ |
| 3 43:2 | | | է նոցա, որք ընդվայրաքնինս ‘ի | մարդկանէ | խնդրեն, եւ վասն ճանապարհի իմումս |
| 3 44:2 | | | հեղգութեամբ հարեւանցիկ առնեմք: Զի բոլորովին | մարդ | յարտաքինս հոսի. եւ թէ ոչ |
| 3 45:1 | | | նեղութեան. զի ընդունայն է փրկութիւն | մարդոյ: | Քանի՜ցս անգամ չգտի հաւատարմութիւն |
| 3 45:1 | | | Ապա ընդունայն է յուսալ ‘ի | մարդիկ, | եւ փրկութիւն արդարոց ‘ի քէն |
| 3 45:2 | | | Ո՞վ է | մարդ, | որ այնպէս զգուշաւոր եւ աչալուրջ |
| 3 45:3 | | | եւ այլոց դիւրաւ հաւատացի: Բայց | մարդիկ | եմք տկարք, թէպէտ եւ ‘ի |
| 3 45:3 | | | ոչ խաբիս: Այն զի ամենայն | մարդ | սուտ է, տկար եւ յողդողդ |
| 3 45:4 | | | յիշեցուցեր մեզ՝ զգոյշ լինել ‘ի | մարդկանէ, | եւ թէ թշնամիք առն ընտանիք |
| 3 45:4 | | | գնաց: Յայսպիսի զրուցաց եւ յանզգոյշ | մարդկանէ | ապրեցո զիս, տէր, զի մի՛ |
| 3 46:1 | | | դեռ մարմնաւոր ես, եւ ‘ի | մարդկանէ | առաւել քան զարժանն ակնածես: Քանզի |
| 3 46:2 | | | եւ սնոտի սէր հաճոյ լինելոյ | մարդկան: | Զի ‘ի խուսափելդ ‘ի կորանաց |
| 3 46:2 | | | փոյթ լիցի քեզ զբիւրուց բանից | մարդկան: | Եթէ ասէին զքէն զամենայն՝ խորամանկեալ |
| 3 46:3 | | | դատաստանի անսայ, աներկիւղ է ‘ի | մարդկանէ: | Զի ես եմ դատաւոր ծածկագէտ |
| 3 46:4 | | | Վկայութիւն | մարդկան | յոլովակի խաբէ. իմ դատաստան ճշմարիտ |
| 3 46:4 | | | յամենայն դատս, եւ ոչ ապաստանել | մարդոյ | յիւր կարծիս: Ոչ խռովի արդարն |
| 3 46:4 | | | աչս դատեմ, կամ ըստ կարծեաց | մարդկան: | Քանզի յոլովակի յաչս իմ գտանի |
| 3 46:4 | | | իմ գտանի մեղադրելի, որ ըստ | մարդկան | կարծեաց համարի գովելի |
| 3 46:5 | | | հզօր եւ երկայնամիտ, որ գիտես | զմարդկան | տկարութիւն եւ զթիւրութիւն. լեր իմ |
| 3 47:3 | | | յանձն առնուիր. եւ զլինելդ յաչս | մարդկան | չնչին՝ մեծ շահ համարէիր |
| 3 48:2 | | | լի ցաւօք եւ անձկութեամբ. ուր | մարդ ‘ | ի բազում մեղս շաղախի, բազում |
| 3 49:4 | | | Պարտ է քեզ զգենուլ զնոր | մարդն, | եւ փոխիլ յայր յայլ: Պարտ |
| 3 49:5 | | | Եղիցին այլք մեծարոյ ‘ի բերան | մարդկան, | այլ զքէն լռութիւն լիցի: Այլոց |
| 3 50:3 | | | անարգեսցի, խոնարհեսցի, եւ անգոսնեսցի առաջի | մարդկան. | կրիւք եւ ախտիւք խոշտանգեսցի, զի |
| 3 50:4 | | | իմ. զի զքոյդ եւ ոչ | զմարդկան | խնդրեցից զմխիթարութիւն: Դովին ուսայ եւ |
| 3 50:6 | | | քէն ծածկեալ ‘ի խիղճ մտաց | մարդկան: | Մինչչեւ են լեալ՝ գիտես որ |
| 3 50:8 | | | Խաբին յոլովակի խորհուրդք | մարդկան ‘ | ի դատել զդատաստան. խաբին եւ |
| 3 50:8 | | | միայն զերեւելիս: Զի՞նչ լաւութիւն իցէ | մարդոյ | յայնմանէ, զի մեծ համարի ‘ի |
| 3 50:8 | | | յայնմանէ, զի մեծ համարի ‘ի | մարդկանէ: | Խաբեբայ զխաբեբայ, սնոտի զսնոտի, կոյր |
| 3 52:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | համարել զանձն
արժանի մխիթարութեան,
այլ |
| 3 52:1 | | | մխիթարել զծառայ քո առաւել քան | զմարդկան | եղանակ: Զի քո մխիթարութիւնք չ |
| 3 52:1 | | | քո մխիթարութիւնք չեն իբրեւ | զմարդկան | զրոյցս |
| 3 52:3 | | | մտաց, նորոգին կորուսեալ շնորհք, պահի | մարդ ‘ | ի հանդերձեալ բարկութենէ. եւ ընդ |
| 3 53:1 | | | մի՛ ‘ի խնդիր լինիր զրուցաց | մարդկան, | այլ ջերմեռանդն մատո աղօթս առ |
| 3 53:2 | | | ոչ իմանայ, եւ ոչ շնչաւոր | մարդ | զներքին մարդոյ զազատութիւն: Սակայն եթէ |
| 3 53:2 | | | եւ ոչ շնչաւոր մարդ զներքին | մարդոյ | զազատութիւն: Սակայն եթէ ճշմարտութեամբ հոգեւոր |
| 3 54:18 | | | առհաւատչեայ փրկութեան յաւիտենից. որ ամբառնայ | զմարդ ‘ | ի սիրոյ երկրաւորաց ‘ի սիրելութիւն |
| 3 54:18 | | | եւ օրըստօրէ նորանոր այցելութեամբք ներքին | մարդն | ըստ պատկերի Աստուծոյ նորոգի |
| 3 55:2 | | | եւ յոռացեալ մեղօք, այնուհետեւ յամենայն | մարդիկ | էջ պատիժ այսր արատոյ. մինչեւ |
| 3 55:3 | | | ընդ օրէնս քո ըստ ներքին | մարդոյն, | գիտելով՝ թէ պատուիրանք քո բարի |
| 3 57:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | կարի իմն լքանել,
յորժամ դիպի |
| 3 57:3 | | | նեղեալ գտանիս կամ մեծապէս փորձեալ: | Մարդ | ես դու, եւ ոչ Աստուած |
| 3 58:1 | | | ի վեր է քան զհասողութիւն | մարդկան, | եւ աստուածային դատաստանաց քննութեան ոչինչ |
| 3 58:1 | | | եւ ոչ քննելի. զի մտաց | մարդկան | են անհասանելի |
| 3 58:5 | | | Ապա կարկեսցին մարմնաւոր եւ շնչաւոր | մարդիկ՝ | խօսել զգերակայութենէ սրբոց, ոյք ոչ |
| 3 58:8 | | | հաճեալ են նոքա, եթէ ուսցին | մարդիկ | զգոյշ կալ եւ զզրախօսութիւն իւրեանց |
| 4 1:4 | | | ես թշուառս եւ ապիկարս ‘ի | մարդկանէ | զիա՞րդ մուծից զքեզ ‘ի տուն |
| 4 1:9 | | | Աստուած իմ, սուրբդ սրբոց, արարիչ | մարդկան | եւ տէր հրեշտակաց: Յոլովակի յայսպիսի |
| 4 1:9 | | | Յոլովակի յայսպիսի այցելութիւնս է հետաքրքրութիւն | մարդկան, | եւ նորութիւն անտես իրաց, եւ |
| 4 1:9 | | | գլխովին ներկայ ես, Աստուած եւ | մարդ | Յիսուս Քրիստոս. ուր եւ առատ |
| 4 1:12 | | | պահէ: Աւա՜ղ կուրութեան եւ խստասրտութեան | մարդկան, | զի զայսպիսի անպատում պարգեւ ոչ |
| 4 1:13 | | | եւ յայնմ քահանայի Աստուծոյ անձկային | մարդիկ, | զի զաստուածային խորհրդոյն տեսցեն զկատարումն |
| 4 1:13 | | | շնորհ եւ սէր Աստուծոյ առ | մարդիկ: | Գոհանամ զքէն բարերար փրկիչ, հովիւ |
| 4 2:0 | | | Աստուծոյ
‘ի սուրբ խորհրդեան ցուցանի
| մարդկան.
| Ձայն աշակերտի |
| 4 2:2 | | | զորոյ զյարգ ոչ ոք ‘ի | մարդկանէ | կարող է պատմել: Այլ զի՞նչ |
| 4 2:5 | | | տէր իմ, ճշմարիտ Աստուած եւ | մարդ, | ընդ դոյզն տեսակաւ հացի եւ |
| 4 3:3 | | | Զի դիւրամէտ է զգայութիւն | մարդոյ ‘ | ի չարն ‘ի մանկութենէ իւրմէ |
| 4 4:1 | | | սուրբ սահմանադրութիւն է, եւ ոչ | մարդկան | գիւտ: Քանզի չիք ոք |
| 4 4:3 | | | իմ, ընդունող հոգւոյ իմոյ, բուժիչ | մարդկան | ախտից, եւ տուող ներքին մխիթարութեան |
| 4 5:1 | | | ոչ մարդկային արժանաւորութեան է քահանայագործել | մարդոյ, | եւ մերձենալ ‘ի խորհուրդ Քրիստոսի |
| 4 7:4 | | | եւ ‘ի հաղորդութեան: Եթէ արասցէ | մարդ՝ | որ ինչ անկ է նմա |
| 4 11:5 | | | Գոհանամ զքէն արարիչ եւ փրկիչ | մարդկան, | որ ‘ի ցուցանել ամենայն աշխարհի |
| 4 13:3 | | | անչափ սիրոյս՝ որ ցուցաւ առ | մարդիկ: | Այլ զի՞նչ տաց տրիտուր տեառն |
| 4 15:2 | | | խնդրոյն ‘ի վերայ հասանէր, տկարութիւն | մարդկան | ոչ ճանաչէր զյարգ նորա: Վասն |
| 4 17:3 | | | զքեզ զի գնայիր ‘ի մէջ | մարդկան, | առաւել եւս խոնարհեալ՝ յորդեռանդն ըղձիւ |
| 4 18:0 | | | Թէ չէ պարտ | մարդոյ | լինել
ընդվայրաքնին խուզարկու խորհրդոյս,
այլ |
| 4 18:1 | | | հնար է Աստուծոյ գործել, քան | մարդոյ ‘ | ի միտ առնուլ: Տանելի է |