| 1 1:3 | | | իմաստասիրաց բանս, զինչ օգուտ էր | այն | ամենայն՝ առանց սիրոյն Աստուծոյ եւ |
| 1 1:4 | | | մեծութեան ‘ի խնդիր լինել, եւ | յայն | հաստատել զյոյս: Ունայնութիւն է եւ |
| 1 1:4 | | | ոչ հոգալ: Ունայնութիւն է սիրել | զայն՝ | որ վաղ անցանէ, եւ չ |
| 1 1:4 | | | վաղ անցանէ, եւ չփութալ | յայն՝ | ուր մշտնջենաւոր խնդութիւնն է |
| 1 2:3 | | | գիտել եւ քաջահմուտ գոլ, եւ | զայն | գիտասջիր, թէ կայ բազում ինչ |
| 1 3:1 | | | Կարծիք մեր եւ միտք բազում | այն | է զի խաբեր զմեզ, եւ |
| 1 3:2 | | | զնոյն պատմէ ամենայն ինչ. եւ | այն | է սկիզբն որ եւ խօսի |
| 1 3:3 | | | ի ներքոյ կարգադրէ: Եւ ոչ | այնք | ձգեն զնա ‘ի ցանկութիւն ախտաւոր |
| 1 3:3 | | | սաստիկ պատերազմ առաջի կայցէ, որպէս | այնմ՝ | որ ջանայ յաղթել անձին: Այսմ |
| 1 3:5 | | | Ասա՛ ինձ. ո՞ւր են արդ | այն | ամենայն տեարք եւ վարդապետք՝ զորս |
| 1 3:6 | | | մեծարգի լինել քան խոնարհ, վասն | այնորիկ | նանրանան ‘ի խորհուրդս իւրեանց: Նա |
| 1 5:1 | | | ոչ ճարտարախօսութիւն: Զամենայն սուրբ գիրս | այնու | հոգւով պարտ է ընթեռնուլ, որով |
| 1 6:2 | | | որ անձնատուր է յարտաքինս, այլ | յայն՝ | որ եռանդնոտ է եւ հոգեսէր |
| 1 10:1 | | | ուրեք անխիղճ դառնամք ‘ի լռութիւն: | Յայն | սակս յօժարամիտ բերիմք ‘ի զրոյցս |
| 1 10:1 | | | կամ զորս հակառակ մեզ կարծեմք, | զայնց | մտադիւրագոյն եւս կամ է մեզ |
| 1 10:2 | | | որ ինչ ‘ի շինութիւն է՝ | զայն | խօսեաց: Ի չար սովորութենէ, եւ |
| 1 11:1 | | | ընդ երկար ‘ի խաղաղութեան լինել | այնմ, | որ յօտարի հոգս խառնի, որ |
| 1 11:1 | | | է ինչ փոյթ ներանձնանալ: Երանի | այնոցիկ, | որք միամիտքն են. զի բազում |
| 1 11:3 | | | ինչ ճաշակ: Մեծ խոչ խափանարար | այն | է, զի չեմք ‘ի |
| 1 13:1 | | | փորձութիւնս. եւ բոլորովին զերծ լինել | յայնցանէ | անհնար է մեզ |
| 1 13:5 | | | սկզբան.
Զի պատրաստին դողք անագան,
| Այն | ինչ յերկար դանդաղութեամբ,
Ախտք ‘ի |
| 1 13:8 | | | թէ որչափ ինչ օգտեցաւ. եւ | յայնս | առաւելուն վաստակք, եւ լաւ եւս |
| 1 14:1 | | | իրք ‘ի սիրտ մեր, ըստ | այնմ | սովոր եմք դատել զնոցանէ. զի |
| 1 17:1 | | | ի մահ հաւատարիմ մնալ: Երանի՜ | այնմ՝ | որ անտանօր բարւոք քաղաքավարի, եւ |
| 1 17:2 | | | եւ ընդերկար կալ ‘ի խաղաղութեան | այնմ | որ ոչ ջանայ լինել կրտսեր |
| 1 19:1 | | | յեռանդն զմեզ զարթուցանել, որպէս թէ | այն | օր իցէ սկիզբն դարձի մերոյ |
| 1 19:2 | | | եւ բազում փութոյ պէտք են | այնմ, | որ քաջ զարգանալ կամիցի: Զի |
| 1 19:2 | | | առաջադրէ, բազում անգամ կասի, զի՞նչ | այնմ | լինիցի, որ հազիւ երբէք կամ |
| 1 19:3 | | | մեզ առաջադրել ինչ, մանաւանդ ընդդէմ | այնց՝ | որք առաւել խոչ են մեզ |
| 1 19:4 | | | զվարս քո, թէ զիա՞րդ անցուցեր | զայն | օր ‘ի բանս ‘ի գործս |
| 1 19:4 | | | խորհուրդս, գուցէ բազում անգամ յանցեար | յայնս | յԱստուած եւ յընկերդ: Պնդեա զմէջս |
| 1 19:4 | | | չէ արժան ամենեցուն միօրինակ | յայնս | ձեռնարկել |
| 1 19:5 | | | այլ ոմն այսմ եւ ոմն | այնմ | է առաւել ճահողական: Այլ եւ |
| 1 19:7 | | | զմեզ յելս: Երանի իցէ ծառայիցն | այնոցիկ, | ասէ տէր յաւետարանն Ղուկասու, զորս |
| 1 20:7 | | | ցրումն մտաց: Ուրախ ելք բազում | այն | է՝ զի տխուր դարձ գործեն |
| 1 21:3 | | | մի՛ տրտմիր վասն այդր. այլ | այն | եղիցի քեզ ծանր, եթէ չ |
| 1 21:5 | | | սոքա ‘ի սիրտ մեր, վասն | այնորիկ | կամք մնամք ցուրտք եւ հեղգացեալք |
| 1 21:6 | | | Բազում անգամ ‘ի կարճմտութենէ է | այն, | զի ընդ փոյթ տառապեալ մարմինն |
| 1 22:1 | | | Ո՞յր պայման լաւ իցէ, բայց | այնորիկ՝ | որ վասն Աստուծոյ կրէ ինչ |
| 1 23:2 | | | զամս հաշուեն զդարձի. այլ բազում | այն | է զի ուղղութեան ինչ պտուղ |
| 1 23:3 | | | գայ որդի մարդոյ: Ի գալ | այնր | յետին ժամու՝ յոյժ այլազգ թուեսցին |
| 1 23:5 | | | է քեզ, եթէ ոչ ծախես | զայն | յօգուտ, արժանի լինել նովաւ յաւիտենիցն |
| 1 23:7 | | | ասէին. այս ոք սրով անկաւ, | այն | ոք ծովակուր եղեւ, այս ոք |
| 1 23:7 | | | բարձուէ անկեալ՝ ողն նորա բեկաւ, | այն | ոք ‘ի խաղալ իւրում անշնչացաւ |
| 1 24:3 | | | Զի՞նչ կերիցէ հուրս | այն, | բայց զմեղս քո: Որչափ առաւել |
| 1 24:7 | | | փափկութիւնս, զի՞նչ օգուտ էր քեզ | յայնմ | ամենայնէ, եթէ արդ յանկարծ ‘ի |
| 1 25:2 | | | ի վարանս երկիւղի եւ յուսոյ՝ | այն | ինչ ոգւով թախծութեան յեկեղեցւոջ առաջի |
| 1 25:3 | | | դժուարութեան, կամ ճիգն պատերազմի: Բայց | այնք | առաւել քան զայլս յառաջադէմ են |
| 1 25:4 | | | զբարին, որում առաւել կարօտի ոք: | Յայնց | եւս անձնապահ լեր, եւ յաղթել |
| 1 25:5 | | | նպատակ իւրոյ կոչման, եւ յօժարամտել | յայն՝ | որ չէ նմա յանձն |
| 1 25:7 | | | ընդ այս ինչ կամ ընդ | այն | ոչ հաճեսցի անձն նորա |
| 1 25:10 | | | Յորժամ ոք | ցայն | վայր հասանէ, մինչեւ չխնդրել |
| 2 1:3 | | | քո տացէ պատասխանի, եւ յաջողեսցէ | յայն՝ | որ լաւ իցէ: Ոչ ունիս |
| 2 1:8 | | | ի բարի եւ յօգուտ: Վասն | այնորիկ | բազում ինչ անհաճոյ է քեզ |
| 2 2:1 | | | իցէ կամ հակառակ քո. այլ | այն | իցէ քո փոյթ, զի Աստուած |
| 2 5:1 | | | լոյս է ‘ի մեզ. եւ | զայն | վաղվաղակի հեղգութեամբ կորուսանեմք: Յոլովակի չ |
| 2 5:1 | | | ինչ այլք ‘ի մէնջ կրեն, | յայն | ինչ ոչ հայիմք: Թէ ոք |
| 2 6:3 | | | թէ արհամարհիս: Որ ինչ ես՝ | այն | ես. եւ ոչ մեծ կոչել |
| 2 7:1 | | | փարի զՅիսուսիւ, հաստատուն մնայ յաւիտեան: | Զայն | սիրեա եւ կա՛լ քեզ բարեկամ |
| 2 9:2 | | | զամենայն գրգանս աշխարհի արհամարհեաց. եւ | այնմ | եւս զի բարձաւ յիւրմէ մեծ |
| 2 9:4 | | | թէ ‘ի պարգեւաց Աստուծոյ է | այն, | եւ ոչ ‘ի քումմէ արժանաւորութենէ |
| 2 9:4 | | | գործս քո: Զի անցանէ ժամն | այն, | եւ զհետ գայ փորձութիւն: Ի |
| 2 10:3 | | | ամենայն սիրելի՝ աստուածահաճոյ: Մտադիւր ընդունիմ | զայն | շնորհ՝ որով յամենայնի առաւել խոնարհ |
| 2 11:4 | | | է նմա: Եւ ո՞չ իցէ | այն: | Զի ‘ի թողուլ զամենայն՝ թողցէ |
| 2 11:5 | | | փարթամագոյն, եւ ոչ զօրագոյն քան | զայն, | որ գիտէ զինքն եւ զամենայն |
| 2 12:1 | | | խստագոյն եւս եղիցի լսել զվերջին | զայն | բան. Երթայք յինէն անիծեալք ‘ի |
| 2 12:4 | | | քեզ համբերել: Զի Աստուծոյ կամք | այն | են, ուսանել քեզ՝ անմխիթար տանել |
| 2 12:4 | | | մորմոքի ‘ի չարչարանս Քրիստոսի, որպէս | այն՝ | որում հասանէ զնոյնս չարչարիլ: Ապա |
| 2 12:8 | | | բնապէս յաւէտ խորշի եւ խուսափէ՝ | յայն | տարփմամբ սրտի ձեռնարկել նմա, եւ |
| 2 12:11 | | | Իբրեւ | ցայն | վայր հասանիցես մինչեւ քաղցրանալ քեզ |
| 2 12:15 | | | զչարչարիլ, ցուցեալ էր արդեօք Քրիստոսի | զայն | բանիւ եւ օրինակաւ: Քանզի եւ |
| 3 3:4 | | | քան թէ դու ընդ ճշմարտութիւն: | Այն | զի նոքա ‘ի յուսոյ իւրեանց |
| 3 6:4 | | | կամ ‘ի սուրբս իմ: Ախորժակն | այն | բարի եւ քաղցր, զոր երբեմն |
| 3 6:5 | | | ի սովորական խակամտութիւն դառնաս. զի | զայն | ակամայ կրես՝ քան առնես: Եւ |
| 3 6:5 | | | առնես: Եւ ցորչափ անհաւան ես | այնմ | եւ դիմադարձիս, ‘ի շահ են |
| 3 7:1 | | | յաչս անձին, եւ որպէս անարժան | այնմ | պարգեւի՝ երկնչել: Մի՛ կարի ապաւինիր |
| 3 7:2 | | | Քանզի բազումք | այնք | են, որ յորժամ ոչ յաջողէ |
| 3 7:4 | | | հեռանալ լուսոյ: Որ թէ դիպեսցի, | զայն | խորհեաց թէ կայ հնար վերադարձի |
| 3 7:5 | | | Զի յարգ առաքինութեանց ոչ ըստ | այնմ | ինչ է, թէ ոք բազում |
| 3 8:1 | | | խնդութիւն զգենում: Եւ զարմանք մեծ | այն | են, զի այսպէս յանկարծ վերբերիմ |
| 3 9:1 | | | զամենայն: Այսպէս համարեսջիր զմի մի | յայնց՝ | որպէս գերակայ բարւոյն բղխմունս. վասն |
| 3 10:2 | | | թուի ինձ՝ ծառայել քեզ. այլ | այն | թուի մեծ եւ զարմանալի, զի |
| 3 10:4 | | | եւ որ ինչ թերին է, | զայն | դու հաճեսցիս լնուլ |
| 3 11:2 | | | Եւ ո՞ր իցեն | այնք, | տէր |
| 3 11:3 | | | տե՛ս եթէ վասն փառաց իմոց | յայն | բերիս, թէ սակս դիւրութեան քոյ |
| 3 11:3 | | | ըղձանաց ինչ ղօղեալ կայցէ, ահա | այն | իսկ է՝ որ խափանէ զքեզ |
| 3 11:5 | | | զգայական բաղձանաց, եւ չհայել | յայն՝ | թէ զինչ կամք են մարմնոյ |
| 3 12:3 | | | զիւրեանց զհետ երթան կամաց, վասն | այնորիկ | ոչ համարին ինչ զիւրեանց նեղութիւնս |
| 3 12:4 | | | մի՛ առանց ամօթոյ եւ դառնութեան | զայն | վճարեսցեն: Ո՜վ, որպէս սուղ եւ |
| 3 13:1 | | | բերիս ‘ի սէր քո, վասն | այնորիկ | լիով յանձն լինել ‘ի կամս |
| 3 14:2 | | | իք աներկեւան ողջախոհութիւն, թէ ոչ | այնմ | լինիս հովանի: Ոչինչ օգտէ անձին |
| 3 15:1 | | | է քո բերումն այսմ կամ | այնմ | ըղձանալոյ, թէ բնաւ իսկ ‘ի |
| 3 15:3 | | | կացցէ մնասցէ: Տո՛ւր ինձ հանապազ | այնմ | ցանկալ եւ փափաքել, որ առաւել |
| 3 15:3 | | | զհետ երթիցեն, եւ քաջ ընդ | այնմ | միաբանեսցին: Իմ կամել եւ չ |
| 3 16:2 | | | սփոփանք: Երանաւէտ եւ ճշմարիտ սփոփումն | այն | է, զոր ‘ի ներքս ‘ի |
| 3 18:2 | | | ի խնդիր լինելոյ արքայութեան երկնից: | Այն | զի եւ որք յայնժամ արդարքն |
| 3 19:1 | | | է զոր դուդ կրես, առ | այնոքիւք՝ | որք բազումս կրեցին, ուժգին փորձեցան |
| 3 19:3 | | | անգամ վիշտ ինչ նմա պատահէ, | զայն | ամենայն ‘ի ձեռանէ Աստուծոյ գոհութեամբ |
| 3 20:4 | | | թշուառութիւնք, որք իրաւամբք զհետ գան | այնց, | ատելութիւն բերեն աշխարհի եւ տաղտկութիւն |
| 3 20:5 | | | սուրբ խրատու յԱստուած կեալ կամին, | այնք | զԱստուծոյ քաղցրութիւնն զխոստացեալն ճշմարիտ հրաժարողաց |
| 3 24:1 | | | Զի՞ փոյթ է քեզ թէ | այն | ոք այսպիսի իցէ կամ այնպիսի |
| 3 25:3 | | | ասես. Եւ զամենայն դիտումն քո | յայն | ուղղեա, զի ինձ միայն հաճոյ |
| 3 25:3 | | | ինչ ոչ է քեզ յանձն, | յայն | մի՛ մխիր. զի այսպէս սակաւ |
| 3 25:3 | | | քո ոսոխ. եւ մի՛ կատարելութիւն | զայն, | եթէ ամենայն ինչ լինիցի ըստ |
| 3 25:5 | | | | Յայն՝ | զի մատուսցես զքեզ յամենայն սրտէ |
| 3 26:2 | | | մի՛ վաստակաբեկ լքայց: չասեմ | յայնց | իրաց, զորովք սրտի մտօք փարի |
| 3 26:2 | | | մտօք փարի աշխարհային ունայնութիւն. այլ | յայնց | թշուառութեանց, որք զոգի ծառայի քո |
| 3 26:4 | | | տածիլ, եւ մի՛ անչափ ըղձմամբ | յայնս | պատաղիլ: Զամենայն յանձնէ մերժել չ |
| 3 27:1 | | | գերութիւն գրաւիս նոցա: Մի՛ ցանկար | այնմ՝ | զոր չէ արժան ստանալ |
| 3 27:1 | | | արժան ստանալ. եւ մի՛ ստանար | զայն | ինչ՝ որ խոչ է քեզ |
| 3 27:2 | | | տուժեսցիս: Եթէ զայս ինչ կամ | զայն | ինչ խնդրես, եւ աստ կամ |
| 3 29:1 | | | ժամէ աստի յայսմանէ: Այլ վասն | այնորիկ | եկի ես ‘ի ժամս յայս |
| 3 30:1 | | | Վասն այսորիկ ոչինչ օգտէ քեզ | այն | ամենայն, մինչեւ ‘ի միտ առցես |
| 3 30:2 | | | ինչ ինձ դժուարին, կամ թէ | յա՞յնց | իցեմ, որ ասեն եւ ոչ |
| 3 30:4 | | | եւ յաչս անձին բարւոք թուիցիս | յայն | ինչ՝ որ ոչ ես: Զոր |
| 3 30:6 | | | առաւել խնդալ եւ գոհանալ. նա՝ | զայն | իսկ խնդութիւն համարել, զի ‘ի |
| 3 31:1 | | | շնորհի պէտք են ինձ, առ | ցայն | վայր հասանելոյ, որ ոչինչ յարարածոց |
| 3 31:1 | | | առատ, եւ զի՞նչ համարձակագոյն քան | զայն՝ | որ ոչինչ իմիք ցանկայ յերկրի |
| 3 31:3 | | | խոկման. բայց զորս պիտին առ | այն՝ | ոչ ջանան ‘ի գործ արկանել |
| 3 31:3 | | | ի գործ արկանել: Մեծ խոչ | այն | է, զի ‘ի նշանս եւ |
| 3 31:4 | | | անսուրբ է ամենայն ինչ մեր, | զայն | ոչ ողբամք: Զի ամենայն մարմին |
| 3 31:4 | | | ապականեալ էր՝ զճանապարհ իւր, վասն | այնորիկ | զհետ գայր ջրհեղեղն ահագին: Եւ |
| 3 31:5 | | | մատենագիր, քաջ երգեցիկ, քաջ վաստակաւոր, | զայն | զննեն. թէ քանի՛ աղքատ է |
| 3 31:5 | | | հեզ, քանի՛ փոյթեռանդն եւ ներանձնաւոր, | զայն | բազումք լռեն: Բնութիւնն յարտաքինս հայի |
| 3 32:3 | | | բարձրագոյնս բերիլ, եւ գէթ փափաքմամբ | այնց | անձկալ: Երանի՜ թէ այնպիսի լինէիր |
| 3 32:3 | | | Երանի՜ թէ այնպիսի լինէիր, եւ | ցայն | վայր ժամանէիր, մինչեւ չլինել |
| 3 33:1 | | | ուստի՛ շնչէ փոփոխականութեանն հողմ. այլ | յայն, | զի ամենայն դիտումն մտաց իւրոց |
| 3 34:1 | | | սիրողին քաղցր է ստէպ կրկնել | զայն: | Ապաքէն ուր դու կաս, քաղցր |
| 3 34:3 | | | քեզ հրճուողական հիացմամբ: Ե՞րբ եկեսցէ | այն | երանաւէտ ժամ ցանկալի, զի տեսլեամբ |
| 3 37:4 | | | ոչ լիով յԱստուած ապաւինին, վասն | այնորիկ | անձանց հոգատարութեան խնամ ունին: Եւ |
| 3 38:1 | | | Որդեակ, | յայն | հայեաց սրտի մտօք, զի ամենայն |
| 3 39:3 | | | ինչ՝ որում ցանկայ. այլ իբրեւ | յայն | հասանէ, սկիզբն առնէ այլազգ խորհել |
| 3 42:2 | | | եթէ անկարգ է քո առ | այն | սէր եւ աչարձակութիւն. խափանէ ‘ի |
| 3 43:1 | | | ներքս ածեն պէսպէս մխիթարութիւնս: Մի՛ | յայն | սակս երբէք ընթերցցիս զբանս, զի |
| 3 43:1 | | | Փոյթ կալ մեռուցման ախտից. զի | այն | առաւել օգուտ է քեզ, քան |
| 3 44:2 | | | սակաւ կամ ոչ ինչ օգտէ, | յայն | հայիմք. եւ զկարի իմն պիտանեօք |
| 3 45:3 | | | Ո՜վ ո՞րպէս քաջ իմաստասիրեաց երանելին | այն, | որ ասաց. միտք իմ ‘ի |
| 3 45:3 | | | ոչ խաբես, եւ ոչ խաբիս: | Այն | զի ամենայն մարդ սուտ է |
| 3 45:4 | | | առ քեզ, զոր ասեմս: Եւ | այն | ինչ ես լռէի, եւ ծածկեալ |
| 3 45:4 | | | ինչ կրել չառնում յանձն, | յայնմանէ | ամենայնիւ զգուշանալ պարտ է ինձ |
| 3 45:5 | | | զարմանագործութիւնք. այլ փութաջան զհետ վարիլ | այնց՝ | որք ուղղութիւն վարուց բերեն եւ |
| 3 48:1 | | | հակառակն: Ո՞ տայր թէ օրն | այն | ծագէր, եւ ժամանակեայքս ամենայն առնուին |
| 3 48:5 | | | իմ, ուր է զոր սիրեմն: | Այն | ինչ վաղագոյն լինի ինձ ընդառաջ |
| 3 48:6 | | | խորհել: Զի զոր ինչ սիրեմ, | զայնց | մտադիւր խօսիմ եւ լսեմ. եւ |
| 3 49:3 | | | Հայցեա, ոչ | զայն | որ քեզ է հեշտալի եւ |
| 3 49:3 | | | քան զամենայն ցանկալիս վերադասել, եւ | այնմ | զհետ երթալ: Գիտեմ զցանկութիւն քո |
| 3 49:3 | | | չեւ է հասեալ ժամն | այն, | այլ կայ դեռ ժամանակ. այս |
| 3 49:5 | | | յանձն եղիցի այս ինչ կամ | այն | ինչ, այլ դու համարեսցիս անպիտան |
| 3 49:7 | | | զայս ինչ, եւ այլ ոք | զայն | ինչ. պարծեսցի սա յայս ինչ |
| 3 49:7 | | | սա յայս ինչ, եւ նա | յայն | ինչ, եւ բիւրք յաճախեսցեն նմա |
| 3 49:7 | | | ոչ յայս ինչ եւ ոչ | յայն | ինչ, այլ յարհամարհանս քո խնդա |
| 3 50:1 | | | զոր ‘ի քէն էառ, եւ | զայն | առանց ինչ իւրոյ արժանաւորութեան: Քո |
| 3 50:7 | | | զոր սիրել արժան է, գովել | զայն՝ | որ մեծապէս հաճոյ է քեզ |
| 3 50:7 | | | մեծապէս հաճոյ է քեզ, յարգել | զայն՝ | որ պատուական թուի քեզ, եւ |
| 3 50:7 | | | պատուական թուի քեզ, եւ անարգել | զայն՝ | որ խոտան է յաչս քո |
| 3 50:8 | | | զերեւելիս: Զի՞նչ լաւութիւն իցէ մարդոյ | յայնմանէ, | զի մեծ համարի ‘ի մարդկանէ |
| 3 52:4 | | | կնդրկի: Այս է եւ իւղն | այն | ազնիւ, որով կամեցար թէ սուրբ |
| 3 53:0 | | | շնորհն Աստուծոյ ոչ խառնի ընդ
| այնս՝ | որոց քաղցր են երկրաւորք |
| 3 54:4 | | | եւ զի՛նչ շահ յայլմէ կորզիցէ՝ | յայն | հայի: Իսկ շնորհն՝ ոչ զանձին |
| 3 55:2 | | | քէն բարիոք եւ ուղիղ հաստեցաւ, | յայնմ | հետէ դնիլ փոխանակ ախտի եւ |
| 3 55:2 | | | եւ ի ստորինս: Քանզի սակաւ | այն | զօրութիւն՝ որ մնաց, է որպէս |
| 3 55:2 | | | կայծ իմն ղօղեալ ‘ի գազախի: | Այն | ինքն է բանն բնական՝ մածեալ |
| 3 55:3 | | | զիարդ արժան իցէ ինձ գործել, | զայն | քաջ տեսանեմ. բայց ծանրութեամբ իմոյ |
| 3 56:5 | | | քոց զխաչ՝ բարձից եւ բարձից | զայն | մինչեւ ցմահ, որպէս եւ եդեր |
| 3 58:1 | | | այդպէս բարձի թողի կայ, եւ | այն | ոք յայնչափ շնորհս ամբարձեալ է |
| 3 58:2 | | | ումեմն զայս սուրբ՝ եւ ումեմն | զայն | սուրբ հպարտութեամբ վերադասել: Ի գիտութիւն |
| 3 58:3 | | | նախանձու սիրոյ ձգին յայս կամ | յայն | սուրբ յորդագոյն ըղձմամբ. բայց մարդկային |
| 3 58:3 | | | ըղձմամբ. բայց մարդկային իմն է | այն, | քան աստուածային: Ես եմ ամենայն |
| 3 58:5 | | | | Այն | զի, որ բարձրագոյն եւսն է |
| 3 58:6 | | | ի սոցանէ է տգիտութիւն, մանաւանդ | յայնս՝ | որոց աղօտ է լոյս, եւ |
| 3 58:6 | | | իմն ձգին յայս ոք կամ | յայն | ոք. եւ որպէս բերին ‘ի |
| 3 58:7 | | | է ‘ի կարելութենէ սրբոց, քան | զայն՝ | որ զերիցութենէ կամ զկրտսերութենէ նոցա |
| 4 1:6 | | | | Այն | զի մեծ խտիր է ‘ի |
| 4 1:7 | | | առ ընդունելութիւն քոց սրբութեանց, ուր | այն | նախնի սուրբ նահապետք եւ մարգարէք |
| 4 1:13 | | | քահանայէ կատարէր յաշխարհի, քանի՜ փափաքմամբ | այնմ | տեղւոյ եւ յայնմ քահանայի Աստուծոյ |
| 4 1:13 | | | քանի՜ փափաքմամբ այնմ տեղւոյ եւ | յայնմ | քահանայի Աստուծոյ անձկային մարդիկ, զի |
| 4 2:6 | | | ի տեսանել զպատարագ, որպէս եթէ | յայնմ | աւուր Քրիստոս իջեալ յարգանդ կուսին |
| 4 4:0 | | | Յաղագս թէ բազում բարիք պարգեւին
| այնց, | որք եռանդեամբ հաղորդին.
Ձայն աշակերտի |
| 4 4:1 | | | խորհուրդ. եւ զօրացո զիս հաւատալ | յայն | աներկբայ հաւատով: Զի քո գործ |
| 4 4:3 | | | փոխարկեալ գտանեն զանձինս: Զոր վասն | այնորիկ | յընտրեալս քո տնօրինես, զի ստուգութեամբ |
| 4 4:5 | | | ոք որ օգնէ, եւ ոչ | այն՝ | որ ապրեցուցանէ եւ կեցուցանէ, բայց |
| 4 5:1 | | | զայս խորհուրդ ընդունել, եւ ոչ | յայն | մերձենալ: Զի ոչ մարդկային արժանաւորութեան |
| 4 8:2 | | | կամիս եւ զշնորհս: Քանզի վասն | այնորիկ | սակաւք լուսաւորին եւ ազատանան, զի |
| 4 9:5 | | | եւ ամենայն սիրելեաց իմոց. եւ | այնց՝ | որք վասն սիրոյ քոյ՝ ինձ |
| 4 9:6 | | | եւ զհաշտութեան նուէրս առանձինն վասն | այնոցիկ, | որք իւիք յանցեան յիս եւ |
| 4 10:2 | | | ի բաց կացցեն, կամ գաղջութեամբ | յայն | մատչիցին: Այլ ոչինչ է պիտոյ |
| 4 10:4 | | | զխոստովանութիւնն. եւ զհաղորդութիւնն սուրբ վասն | այնր | յամեցուցանել կամին, զի մի՛ հարկ |
| 4 10:7 | | | այնպիսին յոլովակի անպատրաստ գտանի: Երանի՜ | այնմ՝ | որ մատուցանէ տեառն զանձն յողջակէզ |
| 4 11:2 | | | շատանալ լուսով ճշմարիտ հաւատոյ, եւ | յայնմ | գնալ, մինչեւ ծագեսցի տիւն մշտնջենաւոր |
| 4 12:2 | | | Բայց | զայն | գիտասջիր, թէ անհնար է քեզ |
| 4 12:4 | | | զհաղորդութիւն, այլ խնամովք կալ մնալ | յայնմ | եւ յետ ընդունելութեան սուրբ խորհրդոյն |
| 4 12:4 | | | եւս շնորհաց հասանելոյ: Իբր զի | յայնմանէ | լինի ոք յոյժ անպատրաստ, յորժամ |
| 4 12:4 | | | ուրախ լեր յԱստուած քո: Զի | զայն | ունիս՝ զոր աշխարհ ամենայն ‘ի |
| 4 15:2 | | | թէ արժան իցէ փոքր կոչել | զայն, | եւ ոչ մանաւանդ մեծ, որ |
| 4 15:3 | | | աւանդեսցես, եւ ոչ այսմ կամ | այնմ | ըստ հաճոյից կամաց քոց ‘ի |
| 4 17:2 | | | Եւ թէպէտ անարժան եմ | զայն | ամենայն եռանդն յանձին բերել. սակայն |
| 4 17:2 | | | ախորժակ քեզ մատուցանեմ, որպէս եթէ | այն | ամենայն խանդաղակաթ ըղձից բորբոքք յիս |
| 4 17:2 | | | բարեպաշտ մտաց խորհել եւ փափաքել, | զայն | ամենայն մեծաւ յարգանօք եւ ըղձմամբ |
| 4 17:5 | | | խորհուրդ քո կատարեն, եւ լիահաւատ | յայն | մատչին, զշնորհս եւ զողորմութիւն առաջի |
| 4 17:5 | | | աղերս մատուսցեն: Եւ իբրեւ յանձկալի | յայն | եռանդն եւ ‘ի զմայլեցուցիչ միաւորութիւն |