| 1 1:3 | | | խորախորհուրդ վիճել զերրորդութենէ, եթէ չ | իք | քո խոնարհութիւն, որով երրորդութեանն լինիս |
| 1 2:2 | | | Կասի՛ր ‘ի կարի | իմն | ըղձանալոյ գիտութեան. զի մեծ է |
| 1 3:1 | | | տեսանեն: Զի՛նչ օգուտ է կարի | իմն | հետազօտութիւն գաղտնի եւ մթին իրաց |
| 1 6:1 | | | անկարգ ըղձիւ բերի ոք առ | իմն, | անդէն վաղվաղակի նեղի յանձն: Ամբարտաւանն |
| 1 8:0 | | | Յաղագս զգոյշ լինել ‘ի կարի | իմն
| ընտանութենէ |
| 1 9:2 | | | լիով գիտիցէ: Ապա մի՛ կարի | իմն | ապաստան լինիր ‘ի քո կարծիս |
| 1 10:1 | | | կամիմք: Եւ առ որս կարի | իմն | սէր եւ անձուկ ունիմք, կամ |
| 1 11:2 | | | եղեն զանձամբք պատաղիլ: Մեք կարի | իմն | զբաղիմք ‘ի մեր կիրս, եւ |
| 1 11:5 | | | օրէ առաւելուլ. Այլ այժմ մեծ | իմն | համարի, եթէ ոք զառաջնոյ եռանդան |
| 1 12:2 | | | ապահովութիւն եւ լիուլի խաղաղութիւն չ | իք | ուրեք յաշխարհի |
| 1 13:1 | | | խնդրէ թէ զո՛ կլանիցէ: չ | իք | ոք այնպէս կատարեալ եւ սուրբ |
| 1 13:2 | | | անարգեցան եւ յետնեալ գտան: չ | իք | կրօն այնպէս սուրբ, եւ ոչ |
| 1 14:3 | | | ոք մտադիւր բերի: Եթէ կարի | իմն | ապաստան ես ‘ի տրամաբանութիւն քո |
| 1 15:3 | | | զճշմարիտ եւ զկատարեալ սէր, ոչ | յիմիք | խնդրէ զանձն. այլ միայն փառացն |
| 1 16:4 | | | բեռն բառնալ. վասն զի չ | իք | ոք անբեռն, չիք ոք |
| 1 16:4 | | | չիք ոք անբեռն, չ | իք | ոք ինքնաբաւ, չիք ոք |
| 1 16:4 | | | չիք ոք ինքնաբաւ, չ | իք | ոք անձին լիով իմաստուն. այլ |
| 1 18:1 | | | կրօնաւորութիւն. եւ տեսցես որպէս դուզնաքեայ | իմն | է եւ չնչին, զոր մեքն |
| 1 20:4 | | | յաչս մարդկան ծանրագոյն վտանկեցան վասն | իմն | յանձնապաստանութեան: Վասն այսորիկ լաւ է |
| 1 20:8 | | | Կարծիցե՞ս թերեւս յագենալ. այլ չ | իք | քեզ այդմ ժամանել: Եթէ զամենայն |
| 1 20:8 | | | նմա ‘ի սենեկի. զի չ | իք | գտանել այլուր խաղաղութիւն այդպիսի: Թէ |
| 1 21:1 | | | տեառն: Եւ մի՛ լինիր կարի | իմն | համարձակ, այլ ըստ կանոնաց զուսպ |
| 1 21:2 | | | յիրաւի էր մեզ լալ: չ | իք | ճշմարիտ ազատութիւն, եւ ոչ գեղեցիկ |
| 1 24:4 | | | չ | իք | ինչ ախտ, որոյ ոչ իցեն |
| 1 24:4 | | | հարիւրամեայ ծանր ապաշխարութիւնս: Անդ չ | իք | ինչ հանգիստ, չիք ինչ |
| 1 24:4 | | | չիք ինչ հանգիստ, չ | իք | ինչ մխիթարութիւն դատապարտելոց. այլ աստ |
| 1 24:6 | | | Աստ յառաջագոյն փորձեա, թէ որո՛յ | իմիք | ժուժալ բաւես առ յապայ: Եթէ |
| 1 25:6 | | | գտանէ անդ արտաքոյ Յիսուսի՝ լաւագունի | իմիք | լինել ‘ի խնդիր: Եթէ խաչելեալն |
| 2 1:3 | | | Մի՛ կարի | իմն | ապաւինիր ‘ի մարդ տկար եւ |
| 2 4:1 | | | եւ մատեան իմաստից սրբութեան: չ | իք | արարած այնպէս փոքր եւ խոտան |
| 2 4:3 | | | գնալ զճանապարհ Աստուծոյ արիաբար, թեթեւ | իմն | թուի նմա, զոր յառաջն կարծէր |
| 2 5:1 | | | Անմարթ է մեզ կարի | իմն | հաւատալ անձանց. զի բազում անգամ |
| 2 5:1 | | | անձանց. զի բազում անգամ չ | իք | մեր շնորհ եւ իմաստութիւն: Խուն |
| 2 5:3 | | | յամենայն առօրեայ հոգոց: Եւ կարի | իմն | յետնեալ գտանիս, եթէ զառօրեայքս մեծ |
| 2 8:4 | | | եւ սիրեսցեն: Մի՛ ցանկար առանձինն | իմն | գովեստ կամ սէր ընդունել. զի |
| 2 8:4 | | | Աստուծոյ միայն է, որում չ | իք | ոք նմանող: Մի՛ յօժարեսցիս, թէ |
| 2 9:4 | | | արժանաւորութենէ: Մի՛ հպարտանար, մի՛ կարի | իմն | խնդար, եւ մի՛ վստահիր ‘ի |
| 2 9:6 | | | յիմում աղքատութեան: Եւ յայնժամ չ | իք | լաւագոյն հնար քան զերկայնմտութիւն, եւ |
| 2 10:2 | | | սուտ ազատութիւն մտաց, եւ կարի | իմն | վստահութիւն յանձն: Բարերար է Աստուած |
| 2 10:4 | | | ՅԱստուած հիմնեալք եւ հաստատեալք, ոչ | իւիք | գիտեն փքանալ: Եւ որք զամենայն |
| 2 10:5 | | | մեծ, եւ դուզնաքեայն որպէս առանձինն | իմն | պարգեւ: Եթէ ‘ի մեծութիւն հայիս |
| 2 11:1 | | | լուծանին եւ կամ ‘ի կարի | իմն | լքումն |
| 2 11:5 | | | աղքատ եմ ես: Սակայն չ | իք | ոք փարթամագոյն, եւ ոչ զօրագոյն |
| 2 12:2 | | | ի խաչի կատարելութիւն սրբութեան: չ | իք | փրկութիւն հոգւոյ, եւ ոչ յոյս |
| 2 12:3 | | | եդեալ կայ ամենայն. եւ չ | իք | այլ ճանապարհ կենաց եւ ճշմարիտ |
| 2 12:4 | | | ուրեք քեզ սպասեալ մնայ: չ | իք | քեզ խուսել ‘ի նմանէ, յոր |
| 2 12:10 | | | այսմ այսպէս լինել. եւ չ | իք | հնար զերծ լինել ‘ի չարակրութենէ |
| 2 12:14 | | | համբերել վասն Քրիստոսի վշտաց: չ | իք | ինչ առաւել աստուածահաճոյ, չիք |
| 2 12:14 | | | իք ինչ առաւել աստուածահաճոյ, չ | իք | ինչ քեզ առաւել փրկական յաշխարհի |
| 3 3:6 | | | եմ, ոչինչ ունիմ, եւ ոչինչ | իմիք | ձեռնհաս եմ: Դու միայն ես |
| 3 5:3 | | | վշտօք վտանկեսցի: Քան զսէր չ | իք | ինչ քաղցր, չիք ինչ |
| 3 5:3 | | | չիք ինչ քաղցր, չ | իք | ինչ զօրաւոր, չիք ինչ |
| 3 5:3 | | | չիք ինչ զօրաւոր, չ | իք | ինչ վսեմական, չիք ինչ |
| 3 5:3 | | | չիք ինչ վսեմական, չ | իք | ինչ անդորր, չիք ինչ |
| 3 5:3 | | | չիք ինչ անդորր, չ | իք | ինչ բերկրական, չիք ինչ |
| 3 5:3 | | | չիք ինչ բերկրական, չ | իք | ինչ պատարուն, չիք ինչ |
| 3 5:3 | | | չիք ինչ պատարուն, չ | իք | ինչ լաւ քան զնա յերկինս |
| 3 5:3 | | | յԱստուծոյ ծնեալ է, եւ չ | իք | նմա հանգչել՝ բայց միայն յԱստուած |
| 3 6:3 | | | լինիս ‘ի սկսելոց, եւ կարի | իմն | անձկանօք ‘ի խնդիր ես մխիթարութեան |
| 3 6:4 | | | է այժմու շնորհաց եւ առհաւատչեայ | իմն | երկնային գաւառին. յոր չէ |
| 3 6:4 | | | յոր չէ մարթ կարի | իմն | վստահիլ, զի գայ եւ գնայ |
| 3 6:6 | | | կաց յինէն, մոլորեցուցիչդ չար. չ | իք | քո ընդ իս մասն, այլ |
| 3 7:3 | | | նեղութեան եւ ամենայն ծանրութեան կարի | իմն | լքանի, եւ ոչ որպէս արժանն |
| 3 7:4 | | | յոլովակի ‘ի ժամ պատերազմի կարի | իմն | լքեալ եւ վատասիրտ գտանի: Եթէ |
| 3 8:3 | | | առնել եւ ապաշնորհաց, եւ կարի | իմն ‘ | ի քէն օտարացելոց: Դարձո զմեզ |
| 3 9:1 | | | միտէ չարաչար: Զի թէ զանձն | յիմիք | խնդրես, անդէն ‘ի քեզ նուաղիս |
| 3 9:3 | | | յիս միայն յուսասցիս. զի չ | իք | ոք բարի, բայց միայն Աստուած |
| 3 11:4 | | | Ապա զգոյշ լեր, մի՛ կարի | իմն | յարել յիղձս որ գան ‘ի |
| 3 11:4 | | | հաւան էիր, եւ որպէս լաւագունի | իմն | նախանձ կալար: Զի ոչ ամենայն |
| 3 13:1 | | | չէ աւար հարեալ: չ | իք | դժնդակագոյն եւ չար թշնամի անձինդ |
| 3 13:1 | | | արեան: Եւ զի դեռ կարի | իմն | անկարգ բերիս ‘ի սէր քո |
| 3 14:2 | | | Ապա չ | իք | ինչ սրբութիւն, թէ զձեռն քո |
| 3 14:2 | | | եթէ ‘ի պահպանութենէ լռես: չ | իք | աներկեւան ողջախոհութիւն, թէ ոչ այնմ |
| 3 16:1 | | | ամենայն բարեաց յերկինս: Եթէ կարի | իմն | անձկանօք ‘ի խնդիր լինիս առօրէիցս |
| 3 17:2 | | | հոգ եւ խնամ: Զի կարի | իմն | յորոգայթի կայ, որ ոչ ընկենու |
| 3 19:2 | | | վերայ իմ դնէ զոր չ | իք | իմ խորհեալ բնաւ. այլում մտադիւր |
| 3 20:1 | | | մեծ ունի զիս: Ի չնչին | իմն | իրաց երբեմն ծանր փորձութիւն գայ |
| 3 21:4 | | | ե՛կ, զի առանց քոյ չ | իք | ինչ օր կամ ժամ ուրախութեան |
| 3 21:7 | | | անօրէնութիւն եւ զգծծութիւն: Զի չ | իք | ինչ նման քեզ յամենայն սքանչելիս |
| 3 22:1 | | | լինիմ, զի եւ ոչ մասամբ | իմն | բաւական եմ արժանաւոր փառատրութիւն փոխատրել |
| 3 22:2 | | | է, եւ առանց քո չ | իք | ստանալ եւ ոչ խուն ինչ |
| 3 25:3 | | | ինչ գրեր զանձն, կամ առանձինն | իմն | սիրելի, եթէ առաւելուցու քո եռանդն |
| 3 26:1 | | | որպէս թմրեալ ոք, այլ վսեմութեամբ | իմն | ազատական մտաց, ոչ եւ ‘ի |
| 3 26:2 | | | հոգոց կենցաղոյս, զի մի՛ կարի | իմն | ընկլայց ‘ի նոսա. ‘ի բազմադէմ |
| 3 27:4 | | | ընդ նոսին անցաւորակից: Զի չ | իք | ինչ մշտամնայ ընդ արեգակամբ, ուր |
| 3 29:1 | | | վիշտս եմ տէր, եւ չ | իք | դիւր սրտի իմոյ. այլ նեղեալ |
| 3 30:1 | | | յիս. եւ արտաքոյ իմ չ | իք | օգնութիւն զօրաւոր, եւ ոչ խորհուրդ |
| 3 30:3 | | | Մարդկային | իմն | է՝ այսպիսի ցնորիւք խաբիլ, եւ |
| 3 31:1 | | | յիրաց ինչ արգելեալ կամ, չ | իք | ինձ համարձակ առ քեզ վերանալ |
| 3 31:1 | | | համարձակագոյն քան զայն՝ որ ոչինչ | իմիք | ցանկայ յերկրի: Ապա պարտ է |
| 3 31:1 | | | արարչիդ ամենայնի ընդ արարածս չ | իք | ինչ նմանութիւն: Եւ եթէ չ |
| 3 31:3 | | | առնումք, եւ զկատարեալ մեռելութենէ չ | իք | մեր փոյթ: Ոչ գիտեմ զի՛նչ |
| 3 32:1 | | | կեղծեօք եւ պատճառանօք, որոց չ | իք | տեղի: Զի կորիցէ ամենայն, որ |
| 3 32:4 | | | եւ դուզնաքեայ եւ գրեթէ մոռացեալ | իմն | երեւի ճշմարիտ իմաստութիւնն երկնային, որ |
| 3 34:1 | | | Զի՞նչ այլ կամիմ, եւ որո՞ւմ | իմիք | լաւագունի ըղձանալ մարթիմ: Ո՜վ անուշակ |
| 3 34:4 | | | փառաւորեսցի աջ քո: Զի չ | իք | իմ այլ յոյս եւ ապաւէն |
| 3 35:0 | | | Թէ չ | իք | ապահովութիւն ‘ի փորձութենէ
յաստի կեանս |
| 3 38:2 | | | նախ ոչ հարցին. այլ կարի | իմն | հաւատացեալ ողոք բանիցն՝ ‘ի սուտ |
| 3 39:3 | | | Որդեակ, սովոր է մարդ կարի | իմն | պնդել զհետ իրաց ինչ՝ որում |
| 3 40:1 | | | ասել. Տէր , ոչինչ եմ, ոչինչ | իմիք | զօրեմ, ոչինչ բարի յինէն ունիմ |
| 3 43:3 | | | յիս հաստատել, բաց յինէն ոչինչ | իմիք | ցանկալ, եւ քան զամենայն՝ զիս |
| 3 44:2 | | | օգտէ, յայն հայիմք. եւ զկարի | իմն | պիտանեօք հեղգութեամբ հարեւանցիկ առնեմք: Զի |
| 3 45:2 | | | եւ բաց ‘ի քէն չ | իք | ոք այլ |
| 3 49:1 | | | ի փառս իմ, յորում չ | իք | շրջելոյ ստուեր, ընդարձակեա զսիրտ քո |
| 3 49:5 | | | բնութիւնն երբեմն տխրեսցի. եւ մեծ | իմն | է, թէ անմռունչ տարցիս: Յայսմ |
| 3 49:5 | | | եւ մեռուցանել զանձն յամենայնի: Ոչ | յիմիք | այնպէս պիտոյ է քեզ մահանալ |
| 3 49:6 | | | միաբան միշտ ընդ իմումս, ոչինչ | իմիք | ըղձանայցէ օտարի կամ առանձնաւորի: Անդ |
| 3 50:5 | | | վշտօք ներքոյ եւ արտաքոյ: չ | իք | ինձ մխիթար յամենայնէ որ ‘ի |
| 3 50:6 | | | մի ըստ միոջէ, եւ չ | իք | ինչ ‘ի քէն ծածկեալ ‘ի |
| 3 52:1 | | | էի արժանի: Վասն այսորիկ ոչինչ | իմիք | եմ արժանի, բայց հարուածոց եւ |
| 3 52:1 | | | ստէպ զքեզ բարկացուցի, եւ բազում | իւիք | մեծապէս յանցեայ: Վասն որոյ թէ |
| 3 52:2 | | | լինէր ոք իմ ջատագով: Ի՞մ | իմիք | արժանացայ վասն իմոց մեղաց, բայց |
| 3 53:3 | | | նիւթական բարի: Զայսմ ախտէ կարի | իմն | անկարգ ինքնասիրութեան կախեալ կայ գլխովին |
| 3 54:17 | | | ապականութեան է ծագեալ, որովհետեւ չ | իք | ինչ նոր եւ մշտամնայ ‘ի |
| 3 54:18 | | | լոյս է գերբնական, եւ մասնաւոր | իմն | պարգեւ աստուածաձիր. սեպհական կնիք ընտրելոց |
| 3 55:2 | | | որ մնաց, է որպէս կայծ | իմն | ղօղեալ ‘ի գազախի: Այն ինքն |
| 3 56:1 | | | այնչափ յիս փոխաբերիս: Որպէս ոչինչ | իմիք | ցանկալն արտաքոյ՝ բերէ զներքին խաղաղութիւն |
| 3 57:0 | | | չէ պարտ մարդոյ կարի | իմն | լքանել,
յորժամ դիպի նմա ‘ի |
| 3 58:3 | | | սուրբ յորդագոյն ըղձմամբ. բայց մարդկային | իմն | է այն, քան աստուածային: Ես |
| 3 58:5 | | | յոր եւ զմայլմամբ հանգչին: չ | իք | ինչ որ ‘ի բաց դարձուցանէ |
| 3 58:6 | | | ախորժմամբ եւ մարդկային բարեկամութեամբ կարի | իմն | ձգին յայս ոք կամ յայն |
| 3 59:1 | | | եւ աղերս արկանել: Եւ չ | իք | ինձ վստահանալ յոք, որ ձեռնտու |
| 4 1:5 | | | յիս գալ, եւ ոչ արարածոյ | իմիք | զիս զբաղեալ. զի ոչ զհրեշտակ |
| 4 1:10 | | | քան զամենայն միտս, եւ առանձինն | իմն | զառաքինեաց զսիրտս ձգէ եւ զիղձս |
| 4 2:5 | | | Սքանչելի | իմն | է եւ արժանահաւատ, բայց մարդկայնոց |
| 4 2:5 | | | Դու տէր ամենայնի, որ ոչինչ | իմիք | կարօտիս, կամեցար ‘ի ձեռն սուրբ |
| 4 4:1 | | | ոչ մարդկան գիւտ: Քանզի չ | իք | ոք իւրեւ բաւական այսմ ամենայնի |
| 4 4:5 | | | կրիւք պաշարեալ նեղիմ. եւ չ | իք | ոք որ օգնէ, եւ ոչ |
| 4 7:4 | | | Զի չ | իք | նուէր ընտրելագոյն, եւ մեծ եւս |
| 4 8:1 | | | կամաւ մատուցի, մինչեւ չմնալոյ | իմիք | յիս՝ որ ոչ բովանդակ ընծայեցաւ |
| 4 9:6 | | | նուէրս առանձինն վասն այնոցիկ, որք | իւիք | յանցեան յիս եւ տրտմեցուցին կամ |
| 4 10:2 | | | նորա, խռովեցուսցէ զնոսա կամ կարի | իմն | երկեցուսցէ եւ ‘ի տարակոյս արկանիցէ |
| 4 10:3 | | | Խափանէ յոլովակի եւ կարի | իմն | հոգ յորդեռանդն լինելոյ, եւ վարանք |
| 4 11:3 | | | ցանկամ վայելել յաւիտեան: Այլ չ | իք | այսմ հնար ցորչափ եմ ‘ի |
| 4 12:4 | | | անպատրաստ, յորժամ անդէն վաղվաղակի կարի | իմն | զբաղի յարտաքին սփոփանս: Զգոյշ լեր |
| 4 13:2 | | | յանձն առնուս զնոսա կերակրել: չ | իք | այլ ազգ այնպէս մեծ, որ |
| 4 14:1 | | | էին բազումք յեռանդնոտաց, որք կարի | իմն | տարփմամբ հաղորդութեան՝ եւ զգալի իսկ |
| 4 15:1 | | | զգաս յանձին. այլ ոչ կարի | իմն | լքանիլ, եւ ոչ տարապայման տրտմել |
| 4 15:2 | | | լռելեայն բնաւ իսկ բառնի: Փոքր | իմն | է երբեմն, որ զշնորհն խափանէ |
| 4 18:4 | | | Աստուած. այլ խաբի՝ որ կարի | իմն | հաւատայ անձին: Գնայ Աստուած ընդ |
| 4 18:5 | | | յերկինս եւ յերկրի. եւ չ | իք | զննութիւն սքանչելի գործոց նորա: Եթէ |