| 1 1:3 | | | | Զի՛նչ | օգուտ է քեզ՝ խորախորհուրդ վիճել |
| 1 1:3 | | | բերան, եւ զամենայն իմաստասիրաց բանս, | զինչ | օգուտ էր այն ամենայն՝ առանց |
| 1 2:1 | | | այլ գիտութիւն առանց երկիւղին Աստուծոյ | զի՛նչ | օգուտ իցէ: Այո՝ լաւ է |
| 1 2:1 | | | եւ ոչ կայի ‘ի սէր, | զի՞նչ | օգուտ էր ինձ առաջի Աստուծոյ |
| 1 3:1 | | | զմեզ, եւ ընդ աղօտ տեսանեն: | Զի՛նչ | օգուտ է կարի իմն հետազօտութիւն |
| 1 3:2 | | | Եւ | զի՞նչ | փոյթ է մեզ զսեռից եւ |
| 1 3:3 | | | զիւրն յամենայնի ջանայ լինել անձնապահ: | Զի՞նչ | է, որ խափանէ զքեզ եւ |
| 1 3:4 | | | է ինչ ստգտանելի գիտութիւն, կամ | զինչ | եւ իցէ իրաց պարզ ծանօթութիւն |
| 1 3:5 | | | լինի առ մեզ հարցփորձ, թէ | զի՞նչ | ընթերցաք, այլ թէ զի՞նչ գործեցաք |
| 1 3:5 | | | թէ զի՞նչ ընթերցաք, այլ թէ | զի՞նչ | գործեցաք. եւ ոչ, թէ քանի՞ |
| 1 5:1 | | | ասացեալ, այլ մի՛տ դիր, թէ | զի՛նչ | ասէ |
| 1 7:3 | | | յոռեգոյն իցես, որ գիտէ թէ | զինչ | կայ ‘ի մարդ: Մի՛ հպարտանար |
| 1 13:5 | | | մեր, այլ փորձութիւնն յայտնէ թէ | զի՛նչ | եմք: Սակայն արթուն կալ պարտ |
| 1 16:3 | | | զանձանց: Եթէ ամենեքին էին կարեալք, | զի՛նչ | մնայր մեզ յայնժամ կրել յայլոց |
| 1 18:1 | | | չնչին, զոր մեքն առնեմք: Բաբէ | զի՞նչ | են վարք մեր առ վարուք |
| 1 19:2 | | | արիաբար առաջադրէ, բազում անգամ կասի, | զի՞նչ | այնմ լինիցի, որ հազիւ երբէք |
| 1 20:7 | | | ի զբօսանս. այլ յանցանել ժամուն | զի՞նչ | մնայ քեզ, բայց ծանրութիւն խղճի |
| 1 20:7 | | | ի վախճանի խայթէ եւ սպանանէ: | Զի՞նչ | այլուր կարօղ ես տեսանել, զոր |
| 1 20:8 | | | | Զի՞նչ | ուրեք տեսանիցես յերկարատեւ ընդ արեգակամբ |
| 1 20:8 | | | ժամանել: Եթէ զամենայն զաստիս տեսանէիր, | զի՞նչ | էր՝ թէ ոչ տեսնիլ սնոտի |
| 1 22:7 | | | | Զի՞նչ | լինիցի մեզ առյապայ, որ այսպէս |
| 1 23:2 | | | | Զի՞նչ | օգուտ է մեզ կեալ ընդերկար |
| 1 23:8 | | | մեռանելոց ես, եւ ոչ գիտես | զի՛նչ | դիպեսցի քեզ յետ մահու: Մինչդեռ |
| 1 24:1 | | | Ո՛վ թշուառական եւ անմիտ մեղաւոր | զի՞նչ | տացես պատասխանի Աստուծոյ, որ իրագէտն |
| 1 24:3 | | | | Զի՞նչ | կերիցէ հուրս այն, բայց զմեղս |
| 1 24:6 | | | այժմ դոյզն չարչարանք զքեզ նեղասրտեն, | զի՞նչ | արասցէ յայնժամ գեհեանն: Ահա անհնար |
| 1 24:7 | | | պատուի լեալ էիր ‘ի փափկութիւնս, | զի՞նչ | օգուտ էր քեզ յայնմ ամենայնէ |
| 1 25:2 | | | ի սրտի: Եթէ զայդ գիտէիր, | զի՞նչ | առնէիր, զնոյն արդ արա, եւ |
| 1 25:2 | | | այլ ոչ ընդվայրաքննին հետազօտեաց, իմանալ | զինչ | անցք անցանելոց իցեն ընդ նա |
| 1 25:2 | | | այլ յաւէտ ջանացաւ խնդրել, թէ | զինչ | են կամք Աստուծոյ հաճոյն եւ |
| 1 25:8 | | | | Զի՞նչ | գործեն այսչափ բազմութիւնք կրօնաւորաց, որք |
| 2 3:1 | | | էր նմա առնել: Խորհի, թէ | զի՛նչ | այլոց անկ էր առնել. եւ |
| 2 3:1 | | | առնել. եւ չխորհի, թէ | զինչ | նմա է անկ: Ապա լեր |
| 2 5:1 | | | վաղվաղակի խորհիմք եւ կշռեմք, թէ | զի՛նչ | յայլոց կրեմք. բայց թէ որչափ |
| 2 5:2 | | | յորժամ զանձնէ հեղգացեալ՝ զամենայն հետազօտես, | զի՞նչ | օգտիս: Եթէ զխաղաղութիւն խնդրէիր եւ |
| 2 5:3 | | | եւ աստուծոյքն: Զամենայն սնոտի համարեսջիր, | զի՛նչ | եւ մխիթարութիւն դիպեսցի քեզ յարարածոց |
| 2 6:3 | | | Աստուած վկայէ զքէն: Թէ հայիս, | զինչ ‘ | ի ներքս ‘ի քեզ ես |
| 2 6:3 | | | ես, ոչ ինչ հոգասցիս թէ | զինչ | խօսեցան զքէն մարդիկ: Մարդ հայի |
| 2 7:1 | | | Երանի՜, որ ‘ի միտ առնու | զի՛նչ | իցէ սիրել զՅիսուս, եւ արհամարհել |
| 2 8:2 | | | | Զի՞նչ | ձեռնհաս է աշխարհ տալ քեզ |
| 2 9:1 | | | եւ ոչ յիւրն հայել արժանաւորութիւն: | Զի՞նչ | մեծ է, եթէ զուարթ իցես |
| 2 9:1 | | | շնորհք Աստուծոյ բարձեալ տանին: Եւ | զի՞նչ | զարմանք են, թէ չզգայ |
| 2 9:5 | | | ոչ սասանեցայց յաւիտեան: Իսկ թէ | զի՛նչ ‘ | ի մեկնել շնորհաց զգայր յանձին |
| 3 1:1 | | | ԼՈՒԱՅՑ | զինչ | խօսի ընդ իս տէր Աստուած |
| 3 1:1 | | | դրունս, զի կարող լիցիս լսել | զինչ | խօսի ‘ի քեզ տէր Աստուած |
| 3 1:2 | | | զամենայն անցաւորս, եւ խնդրեա զանանցս: | Զի՛նչ | են ժամանակաւորքս, բայց եթէ պատրողականք |
| 3 1:2 | | | ժամանակաւորքս, բայց եթէ պատրողականք. եւ | զի՞նչ | օգուտ են քեզ ամենայն արարածք |
| 3 4:5 | | | կարեաց բնութեան ծառայել. սոքա իմանան | զի՛նչ | հոգին ճշմարտութեան խօսի ‘ի նոսա |
| 3 5:5 | | | անցանէ: Եթէ ոք սիրէ, իմանայ | զի՛նչ | այս ձայն հնչէ. մեծ բարբառ |
| 3 7:4 | | | եռանդան սրտի՝ խորհել քեզ, թէ | զի՛նչ | լինիցի ‘ի հեռանալ լուսոյ: Որ |
| 3 8:1 | | | իսպառ: Անդ ցուցանես զիս ինձ, | զի՛նչ | եմ, զի՛նչ էի, եւ ցոր |
| 3 8:1 | | | ցուցանես զիս ինձ, զի՛նչ եմ, | զի՛նչ | էի, եւ ցոր վայր հասի |
| 3 10:1 | | | տէր, զոր պահեցեր երկիւղածաց քոց: | Զինչ | ես սիրողաց քոց, եւ որոց |
| 3 10:2 | | | Ո՜վ աղբիւր անսպառ սիրոյ, | զի՞նչ | ասացից զքէն: Զիա՞րդ իշխեցից մոռանալ |
| 3 10:2 | | | առ իս շնորհ եւ բարեկամութիւն: | Զի՞նչ | տաց քեզ տրիտուր փոխանակ շնորհիս |
| 3 10:4 | | | | Զի՞նչ | տաց տրիտուր ընդ բիւրուց բարեաց |
| 3 11:5 | | | եւ չհայել յայն՝ թէ | զինչ | կամք են մարմնոյ եւ զինչ |
| 3 11:5 | | | զինչ կամք են մարմնոյ եւ | զինչ | ոչ. այլ այսմ ջանա, զի |
| 3 12:4 | | | Դիցուք թէ ունին, որ | զինչ | եւ կամին. իսկ ցո՞ր վայր |
| 3 13:2 | | | Բայց | զի՞նչ | մեծ է, թէ դու հողդ |
| 3 14:1 | | | եւ ոչ խնայեցեր, ընդ իս | զի՞նչ | լինիցի: Անկան աստեղք յերկնից, եւ |
| 3 14:4 | | | | Զի՞նչ | է ամենայն մարմին առաջի քո |
| 3 15:0 | | | պարտ է մեզ կալ
եւ | զի՞նչ | ասել յամենայն ցանկալիս |
| 3 17:2 | | | Զի անհնար է անբարի լինել, | զինչ | եւ արասցես ընդ իս: Եթէ |
| 3 17:4 | | | յանձն առնում վասն քոյ որ | զինչ | եւ կամիս թէ եկեսցէ ‘ի |
| 3 18:3 | | | նշանաց եւ վարդապետութեանց դեռ հեղգամք. | զի՞նչ | անցք ընդ մեզ անցանէին, եթէ |
| 3 19:1 | | | | Զի՞նչ | է զոր խօսիսդ, որդեակ. լռեա |
| 3 21:5 | | | Խնդրեսցեն այլք փոխանակ քոյ, որ | զինչ | հաճոյ իցէ նոցա: Ինձ ոչ |
| 3 21:7 | | | քում ըստ բազում ողորմութեան քում: | Զի՞նչ | այլ ունիցի ասել ծառայ քո |
| 3 22:3 | | | յամենայնի ես գովելի: Դու գիտես | զի՛նչ | իւրաքանչիւրում պարգեւել լաւ իցէ, եւ |
| 3 24:1 | | | արեգակամբ լինի՝ տեսանեմ. եւ գիտեմ | զինչ | անցք են միոյ միոյ, զի՛նչ |
| 3 24:1 | | | զինչ անցք են միոյ միոյ, | զի՛նչ | խորհի, զի՛նչ կամի, եւ յի՛նչ |
| 3 24:1 | | | են միոյ միոյ, զի՛նչ խորհի, | զի՛նչ | կամի, եւ յի՛նչ վախճան բերի |
| 3 24:1 | | | կամի: Եկեսցէ ‘ի գլուխ նորա, | զինչ | եւ արասցէ կամ ասասցէ. քանզի |
| 3 25:1 | | | Ամենեքին ցանկան խաղաղութեան. բայց թէ | զի՛նչ | պիտի առ ճշմարիտ խաղաղութիւն, ոչ |
| 3 25:2 | | | Եւ | զի՞նչ | գործեցից |
| 3 25:3 | | | Յամենայնի միտ դիր անձին, թէ | զի՞նչ | առնես, եւ զի՞նչ ասես. Եւ |
| 3 25:3 | | | անձին, թէ զի՞նչ առնես, եւ | զի՞նչ | ասես. Եւ զամենայն դիտումն քո |
| 3 27:3 | | | է՝ ոչ զամենայն արտաքին՝ որ | զինչ | եւ իցէ՝ ստանալ կամ մթերել |
| 3 29:1 | | | աստի: Եւ արդ, Հայր սիրելի, | զի՞նչ | ասացից. ըմբռնեցայ յանձկութիւնս, ապրեցո զիս |
| 3 29:2 | | | Եւ արդ | զի՞նչ | ասացից յայսմ ամենայնի. Տէր, եղիցին |
| 3 30:2 | | | ահ սնոտի, որ զարհուրեցուցանէ զքեզ: | Զի՞նչ | օգտեն քեզ հոգք զապագայից՝ թէ |
| 3 30:5 | | | Թէ ծանրութիւն զքեւ արկանեմ, կամ | զի՛նչ | եւ իցէ ձախող պատահար, մի՛ |
| 3 31:1 | | | թռչէի վերանայի եւ հեռացեալ դադարէի: | Զի՞նչ | համարձակահայեաց քան զակն առատ, եւ |
| 3 31:1 | | | համարձակահայեաց քան զակն առատ, եւ | զի՞նչ | համարձակագոյն քան զայն՝ որ ոչինչ |
| 3 31:2 | | | ընդ Աստուծոյ բոլորովին միաւորեալ, որ | զինչ | գիտէ, որ զինչ եւ ունի |
| 3 31:2 | | | միաւորեալ, որ զինչ գիտէ, որ | զինչ | եւ ունի, չէ ինչ |
| 3 31:3 | | | իք մեր փոյթ: Ոչ գիտեմ | զի՛նչ | իրք են, յորմէ՛ հոգւոյ առաջնորդիմք |
| 3 33:1 | | | եւ հոգեխրատն, ոչինչ հայեցեալ թէ | զի՛նչ | յանձին զգայ, կամ ուստի՛ շնչէ |
| 3 34:1 | | | Աստուած իմ, եւ ամենայն ինչ: | Զի՞նչ | այլ կամիմ, եւ որո՞ւմ իմիք |
| 3 34:2 | | | Որում քաղցր ես դու, | զի՞նչ | ոչ քաղցրանայ նմա. եւ որում |
| 3 34:2 | | | որում չես դու քաղցր, | զի՞նչ | քաղցրասցի նմա: Բայց վրէպ են |
| 3 36:3 | | | յահէ մարդկան մի՛ ինչ զարհուրիր: | Զի՞նչ | ձեռնհաս է ոք ‘ի քեզ |
| 3 40:1 | | | մարդոյ, թէ այց արասցես նմա. | զի՞նչ | արժանի է մարդ, թէ զշնորհ |
| 3 40:1 | | | գանգատել, եթէ մերժես զիս. կամ | զի՞նչ | իրաւունք իցեն իմ ժտելոյ, եթէ |
| 3 46:1 | | | զօրացիր եւ յուսա յիս: Զի | զի՞նչ | են բանք, բայց եթէ զրոյցք |
| 3 46:2 | | | ասէին զքէն զամենայն՝ խորամանկեալ չարութեամբ, | զի՞նչ | վնաս էր քեզ, եթէ ստունկանէիր |
| 3 50:1 | | | իմ եւ պատիւ իմ, տէր: | Զի՞նչ | ունի ծառայ քո, բայց զոր |
| 3 50:8 | | | աշխարհասէրք ‘ի սիրել միայն զերեւելիս: | Զի՞նչ | լաւութիւն իցէ մարդոյ յայնմանէ, զի |
| 3 52:2 | | | | Զինչ | գործեցի, տէր, զի շնորհեսցես ինձ |
| 3 52:3 | | | | Զի՞նչ | ասացից ամօթալից մեղապարտս. չունիմ |
| 3 52:3 | | | խաւարին, ուր է մահու մառախուղ: | Զի՞նչ | այնպէս խնդրես ‘ի թշուառական մեղապարտ |
| 3 54:4 | | | առ դիւրութիւն իւր աշխատի, եւ | զի՛նչ | շահ յայլմէ կորզիցէ՝ յայն հայի |
| 3 55:6 | | | երկիւղի, սնուցիչ եռանդեան, ծնուցիչ արտասուաց: | Զի՞նչ | եմ ես առանց նորա, բայց |
| 3 57:4 | | | իմ քան զմեղր եւ զխորիսխ: | Զի՞նչ | առնել էր ինձ յայնչափ նեղութիւնս |
| 3 57:4 | | | Այսուհետեւ զի՛ փոյթ է, թէ | զի՛նչ | եւ ո՛րչափ ինչ կրիցեմ. միայն |
| 3 58:7 | | | կամ մեծագոյն համարիցի յարքայութեան երկնից, | զի՞նչ | օգուտ էր նմա գիտութիւնս, թէ |
| 4 1:3 | | | | Զի՞նչ | իցէ գորովական այս զիջումն եւ |
| 4 2:2 | | | մարդկանէ կարող է պատմել: Այլ | զի՞նչ | խորհիցիմ յայսմ հաղորդութեան ‘ի մատչել |
| 4 2:2 | | | բաւական, բայց եռանդեամբ ընդունել ըղձանամ: | Զի՞նչ | խորհիցիմ որ լաւ եւ օգուտ |
| 4 3:3 | | | անգամ հեղգ եմ եւ գաղջ, | զի՞նչ | լինէր՝ եթէ դեղ ոչ առնուի |
| 4 6:1 | | | անարժան մատչիմ, զքեզ բարկացուցանեմ: Արդ | զի՞նչ | գործեցից, Աստուած իմ, օգնական իմ |
| 4 8:1 | | | եւ ախորժակօք քո ‘ի սրտէ: | Զի՞նչ | աւելի ‘ի քէն պահանջեմ, բայց |
| 4 8:1 | | | զքեզ ինձ բովանդակ յանձն առնել: | Զի՞նչ | եւ տացես ինձ բաց ‘ի |
| 4 8:2 | | | եւ ոչ ինձ հաճոյ է | զինչ | եւ տացես, եթէ ոչ զանձն |
| 4 9:3 | | | | Զի՞նչ | կարող իցեմ առնել վասն մեղաց |
| 4 10:4 | | | | Զի՞նչ | օգուտ է ընդերկար յամեցուցանել զխոստովանութիւն |
| 4 13:3 | | | որ ցուցաւ առ մարդիկ: Այլ | զի՞նչ | տաց տրիտուր տեառն ընդ այսր |
| 4 16:3 | | | արարեր ընդ սուրբս քո սքանչելապէս: | Զի՞նչ | զարմանք են՝ թէ բնաւին քեւ |