| 1 2:2 | | | Գիտունք՝մտադիւր կամին երեւել, եւ | իմաստունք | կոչիլ: Բազում ինչ է, որոց |
| 1 4:2 | | | յայլոց ականջս հեղուլ: Ընդ առն | իմաստնոյ | եւ երկիւղածի մուտ ‘ի խորհուրդ |
| 1 4:2 | | | քոց: Վարք բարիք առնեն զմարդ | իմաստուն | ըստ Աստուծոյ, եւ փորձ ‘ի |
| 1 8:1 | | | յայտներ զսիրտ քո, այլ ընդ | իմաստունս | եւ ընդ երկիւղածս տես զգործ |
| 1 9:2 | | | վասն օգտի խաղաղութեան: Ո՞վ այնպէս | իմաստուն | իցէ, որ զամենայն լիով գիտիցէ |
| 1 16:4 | | | չիք ոք անձին լիով | իմաստուն. | այլ պարտ է մեզ տանել |
| 1 23:4 | | | Քանի՜ երջանիկ է եւ | իմաստուն, | որ այժմէս ջանայ այնպիսի լինել |
| 1 24:5 | | | Յայնժամ յայտնեսցի թէ | իմաստուն | էր յայսմ աշխարհի, որ վասն |
| 2 1:7 | | | կարծեաց մարդկան, նա է ճշմարտապէս | իմաստուն, | ուսեալ առ յԱստուծոյ քան ‘ի |
| 3 2:1 | | | քո: Ծառայ քո եմ ես, | իմաստուն | արա զիս, զի ծանեայց զվկայութիւնս |
| 3 2:2 | | | միայն գործեն, այլ դու զսիրտս | իմաստուն | առնես եւ լուսաւորես: Նոքա արտաքոյ |
| 3 3:1 | | | քան զամենայն գիտութիւն փիլիսոփայից եւ | իմաստնոց | աշխարհիս: Բանք իմ հոգի են |
| 3 5:7 | | | եւ զուարճալի. զօրաւոր, համբերող, հաւատարիմ, | իմաստուն. | երկայնամիտ, եւ արիական. որ ոչ |
| 3 7:3 | | | հրաժարել: Որք յաչս անձանց են | իմաստունք, | դժուարաւ խոնարհին ընդ առաջնորդութեամբ այլոց |
| 3 27:4 | | | եւ տառապանք հոգւոյ: Ո՜վ ո՛րպէս | իմաստուն | է, որ զայս խորհի |
| 3 33:1 | | | երբեմն թեթեւ: Այլ յաղթէ փոփոխականացս | իմաստունն | եւ հոգեխրատն, ոչինչ հայեցեալ թէ |
| 3 34:2 | | | Բայց վրէպ են յիմաստութենէ քումմէ | իմաստունք | աշխարհի, եւ որոց քաղցր է |
| 3 34:2 | | | մարմնոյ զհետ երթան քոյ, ճշմարտապէս | իմաստուն | ճանաչին. զի ‘ի նանրութենէ ‘ի |
| 3 43:1 | | | զբանս, զի երեւեսցիս գիտնաւոր կամ | իմաստուն: | Փոյթ կալ մեռուցման ախտից. զի |
| 3 55:5 | | | է զօրագոյն, եւ քան զամենայն | իմաստունս | իմաստնագոյն |
| 3 59:3 | | | խոհական խորհրդականք, եւ ոչ մխիթարեն | իմաստնոց | մատեանք. ոչ մխիթարեն իմաստնոց մատեանք |
| 3 59:3 | | | մխիթարեն իմաստնոց մատեանք. ոչ մխիթարեն | իմաստնոց | մատեանք. ոչ ընտիր ընտիրք ինչք |
| 4 10:3 | | | Այլ դու արա ըստ խրատու | իմաստնոց, | եւ ‘ի բաց թօթափեա զվարանս |