| 1 1:2 | | | քաղցրութեամբ զբանս Քրիստոսի առնուլ ‘ի | միտ, | զամենայն զվարս իւր փոյթ կալցի |
| 1 1:4 | | | Ունայնութիւն է աստի կենաց միայն | միտ | դնել, եւ զհանդերձելոց ինչ ոչ |
| 1 1:5 | | | զզգայութեան իւրեանց զհետ երթան, զխիղճ | մտաց | արատեն, եւ զԱստուծոյ շնորհս կորուսանեն |
| 1 2:2 | | | զհոգի. այլ վարք բարիք հանգուցանեն | զմիտս, | եւ մաքուր խիղճ մտաց մեծապէս |
| 1 2:2 | | | հանգուցանեն զմիտս, եւ մաքուր խիղճ | մտաց | մեծապէս վստահացուցանէ յԱստուած |
| 1 3:1 | | | եւ էն: Կարծիք մեր եւ | միտք | բազում այն է զի խաբեր |
| 1 3:3 | | | եւ վսեմականս անաշխատ առնու ‘ի | միտ. | զի ‘ի վերուստ անտի ընդունի |
| 1 3:4 | | | պարտ է յամենայնի զբարիոք խիղճ | մտաց | եւ զառաքինի վարս: Եւ քանզի |
| 1 5:1 | | | զայս ինչ իցէ ասացեալ, այլ | մի՛տ | դիր, թէ զի՛նչ ասէ |
| 1 6:2 | | | որում ցանկայ, անդէն ‘ի խղճէ | մտաց | ծանրանայ. Զի զիւրոց կրից չոքաւ |
| 1 9:1 | | | տրտնջեն: Եւ չստանան զազատութիւն | մտաց, | թէ ոչ ‘ի բոլոր սրտէ |
| 1 9:2 | | | ամենայն ոք մտադիւր գործէ ըստ | միտս | իւր, եւ առաւել միտէ ‘ի |
| 1 11:2 | | | երկրաւոր ցանկութեանց: Վասն այսորիկ սրտի | մտօք | ընդ Աստուծոյ միացան, եւ՝ անխափան |
| 1 11:4 | | | զի մաքրեալք ‘ի կրից՝ խաղաղական | միտս | ստասցուք |
| 1 13:5 | | | ամենայն փորձութեանց չարաց՝ է յողդողդութիւն | մտաց, | եւ թերայոյս լինել յԱստուած: Զի |
| 1 13:5 | | | յորժամ մտանել անգամ ընդ դուռն | մտաց | չներեմք. Այլ անդէն առ |
| 1 13:5 | | | Քանզի զառաջինն ընդ առաջ լինի | մտաց | սոսկ մտածութիւն. ապա սաստիկ երեւակայութիւն |
| 1 20:1 | | | Խնդրեա դէպ ժամանակ | միտ | դնելոյ անձին. եւ զԱստուծոյ առ |
| 1 20:3 | | | խնդայ, բայց որ զբարւոք խղճի | մտաց | վկայութիւն յանձին ունիցի: Բայց սրբոցն |
| 1 20:4 | | | խոտորեսցին: Ո՜վ, քանի՜ բարիոք խիղճ | մտաց | յանձին հաստատիցէ, որ ոչ երբէք |
| 1 20:7 | | | բայց ծանրութիւն խղճի եւ ցրումն | մտաց: | Ուրախ ելք բազում այն է |
| 1 20:8 | | | Թո՛ղ զսնոտիս սնոտուոց. եւ դու | միտ | դիր ամենայնի, զոր հրամայէ քեզ |
| 1 20:8 | | | մնայ քեզ վասն այդր կրել | մտաց | ամբոխմունս |
| 1 21:1 | | | խնդալից լինել յաստի կեանս, որ | զմտաւ | ածէ զիւր աքսորանս եւ զհոգւոյ |
| 1 21:2 | | | տեառն եւ ‘ի բարւոք խիղճ | մտաց: | Երանի՜, որ մերժէ յանձնէ զամենայն |
| 1 21:2 | | | յանձնէ զամենայն խոչ զբաղական, եւ | միտ | դնէ սուրբ զղջութեան: Երանի՜, որ |
| 1 21:4 | | | հայի, եւ եթէ յընկերն, ‘ի | միտ | առնու թէ չկայ ոք |
| 1 22:4 | | | զմարմնաւորս: Բայց ծանրագոյն եւս ‘ի | միտ | առցեն տառապեալքն ‘ի կատարածի, քանի՛ |
| 1 23:1 | | | վաղվաղակի եւ յիշատակ նորա ‘ի | մտաց: | Ո՜վ թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան մարդկան |
| 1 23:1 | | | կայր ‘ի քեզ բարիոք խիղճ | մտաց, | ոչ յոյժ երկնչէիր ‘ի մահուանէ |
| 1 24:2 | | | յօժարամիտ յաղօթս կայ, եւ սրտի | մտօք | յանցուածոց նոցա ներէ: Որ թողութիւն |
| 1 24:6 | | | արասցէ սուրբ եւ բարի խիղճ | մտաց, | քան զներհուն իմաստասիրութիւն: Յայնժամ առաւել |
| 1 25:2 | | | կայր յաղօթս, եւ խորհէր ընդ | միտս, | իցէ՞ թէ ժուժկալիցեմ իսպառ, անդէն |
| 1 25:4 | | | ախտաբար միտէ բնութիւնն. եւ սրտի | մտօք | պինդ ունել զբարին, որում առաւել |
| 1 25:5 | | | Յամենայնի | միտ | դիր քումդ յառաջադիմութեան, որպէս զի |
| 1 25:6 | | | Աստուծոյ եղեր: Կրօնաւոր՝ որ սրտի | մտօք | եւ եռանդեամբ ‘ի սուրբ վարս |
| 2 2:1 | | | առնես: Կալ յանձին զբարիոք խիղճ | մտաց, | եւ Աստուած խնամակալու լիցի քեզ |
| 2 4:0 | | | Յաղագս մաքուր | մտաց, | եւ միամիտ
դիտաւորութեան |
| 2 4:2 | | | տեսանէիր եւ քաջ առնուիր ‘ի | միտ: | Սիրտ մաքուր ընդմտանէ յերկինս եւ |
| 2 4:2 | | | առնու, որոյ չար է խիղճ | մտաց: | Որպէս երկաթ արկեալ ‘ի հուր |
| 2 5:2 | | | վերադասէ. եւ որ ժրաջան անձին | միտ | դնէ, դիւրին է նմա զայլոց |
| 2 5:2 | | | հայիս: Թէ Աստուծոյ եւ անձին | միտ | դնես բոլորովին, սակաւ շարժեն զքեզ |
| 2 5:2 | | | Ո՞ւր ես, յորժամ ոչ անձին | միտ | դնես: Եւ յորժամ զանձնէ հեղգացեալ |
| 2 6:0 | | | Յաղագս ուրախութեան բարւոք խղճի | մտաց | |
| 2 6:1 | | | առն բարւոյ՝ վկայութիւն բարիոք խղճի | մտաց: | Կա՛լ յանձին զբարւոք խիղճ մտաց |
| 2 6:1 | | | մտաց: Կա՛լ յանձին զբարւոք խիղճ | մտաց, | եւ եղիցի ‘ի քեզ հանապազ |
| 2 6:1 | | | քեզ հանապազ ուրախութիւն: Բարւոք խիղճ | մտաց՝ | բազում ինչ բերէ, եւ յոյժ |
| 2 6:1 | | | է ‘ի վիշտս: Չար խիղճ | մտաց | երկչոտ է յամենայնի եւ անհանգիստ |
| 2 6:2 | | | տրտմութիւն: Բարեաց փառք ‘ի խիղճ | մտաց | նոցա են, եւ ոչ ‘ի |
| 2 6:3 | | | լինել եւ խաղաղական, որոյ խիղճ | մտաց | սուրբ իցէ: չես ինչ |
| 2 7:1 | | | Երանի՜, որ ‘ի | միտ | առնու զի՛նչ իցէ սիրել զՅիսուս |
| 2 9:4 | | | գոհութեամբ ընկալջիր. բայց եւ ‘ի | միտ | առջիր, թէ ‘ի պարգեւաց Աստուծոյ |
| 2 10:1 | | | առաքինութեանց, եւ աստուածապարգեւ ձիրք մաքուր | մտաց: | Բայց յայսոսիկ աստուածաձիր մխիթարութիւնս՝ ոչ |
| 2 10:2 | | | այցելութեանս յոյժ դիմադարձի սուտ ազատութիւն | մտաց, | եւ կարի իմն վստահութիւն յանձն |
| 2 10:3 | | | զիմ զղջութիւն. եւ ոչ զխորախորհուրդ | միտս, | որ ածէ ‘ի բարձրամտութիւն: Զի |
| 2 12:2 | | | վերնական քաղցրութեան, ‘ի խաչի զօրութիւն | մտաց, ‘ | ի խաչի խնդութիւն հոգւոյ, ‘ի |
| 3 1:1 | | | ընդունին, եւ աշխարհի քրթմնջանաց ոչինչ | միտ | դնեն: Երանի՜ ականջաց, որք ոչ |
| 3 1:1 | | | յանձանց ‘ի բաց թօթափեն: Ի | միտ | առ զայս անձն իմ՝ եւ |
| 3 2:2 | | | Գիրս աւանդեն, այլ դու բանաս | զմիտս: | Խորհուրդս քարոզեն, այլ դու յայտնես |
| 3 3:1 | | | կեանք, եւ չեն մարդկային | մտօք | կշռելի: չէ մարթ ձգել |
| 3 4:3 | | | զուղիղն եւ զհաճոյն առաջի իմ: | Զմտաւ | ած զմեղս քո բազում թախծութեամբ |
| 3 4:5 | | | սրտի: Են եւ այլք, որք | մտօք | լուսաւորեալք եւ սրտիւ մաքրեալք՝ հանապազ |
| 3 7:1 | | | որ վաղ փոխի ‘ի հակառակն: | Զմտաւ | ած ‘ի շնորհի անդ, քանի՛ |
| 3 7:3 | | | եթէ չառնուցուն յանձն յիւրեանց | մտաց ‘ | ի բաց հրաժարել: Որք յաչս |
| 3 7:3 | | | ինչ գիտել խոնարհութեամբ եւ փոքրիմաց | մտօք, | քան մեծագանձ ունել գիտութիւն՝ հանդերձ |
| 3 10:5 | | | մեծ շնորհս ստասցին, որք կամակար | մտօք՝ | քոյ սուրբ ծառայութեանդ ընդ լծով |
| 3 10:5 | | | կացցեն: Եւ ‘ի մեծի ազատութեան | մտաց | վայելեսցեն, որք վասն անուան քո |
| 3 11:4 | | | ի թախանձանս նոցա զբաղեսցին քո | միտք, | եւ ‘ի շփոթելոյ քոյ՝ գայթակղութիւն |
| 3 14:1 | | | յոյժ: Յապուշ հարեալ կամ, ածեալ | զմտաւ՝ | զի երկինք ոչ են սուրբ |
| 3 15:2 | | | խնդրել, որ ինչ ցանկալի պատահէ | մտաց. | նա՝ ‘ի սեպհական կամաց հրաժարմամբ |
| 3 20:5 | | | աղէտիցս, յաղթէ թիւր հեշտութիւն՝ աշխարհասէր | մտաց, | եւ զլինելն ընդ փշովք՝ փափկութիւնս |
| 3 21:1 | | | քան յամենայն խնդութիւն եւ հրճուանս՝ | մտաց | ըմբռնելի եւ իմանալի, քան ‘ի |
| 3 21:3 | | | միայն ‘ի վեր քան զամենայն | միտս, | օրինակաւ՝ որ չէ ամենեցուն |
| 3 22:4 | | | վեր երեւին. մինչեւ յածել ուրուք | զմտաւ | զանձին իւրոյ աղքատութիւն եւ անարգութիւն |
| 3 23:4 | | | պտղովք: Զոր թէ պահէի սրտի | մտօք, | ոչ վաղվաղակի ‘ի վեր երեւէին |
| 3 23:7 | | | քում մնալ:
Աղօթք վասն լուսաւորութեան | մտաց | |
| 3 23:8 | | | գաւիթս սրբութեան ‘ի մաքուր խիղճ | մտաց: | Սաստեա հողմոց եւ մրրկաց. ասա |
| 3 23:9 | | | պտղաբերել զբարին եւ զլաւն: Ամբա՛րձ | զմիտս | իմ ճմլեալ ծանրութեամբ մեղաց, եւ |
| 3 25:3 | | | Յամենայնի | միտ | դիր անձին, թէ զի՞նչ առնես |
| 3 26:0 | | | Յաղագս վսեմութեան ազատական | մտաց,
| որում արժանանամք առաւել
խոնարհական աղօթիւք |
| 3 26:1 | | | ոք, այլ վսեմութեամբ իմն ազատական | մտաց, | ոչ եւ ‘ի մի ինչ |
| 3 26:2 | | | ասեմ յայնց իրաց, զորովք սրտի | մտօք | փարի աշխարհային ունայնութիւն. այլ յայնց |
| 3 28:2 | | | ամենայն աղմուկ սրտի եւ ցնդումն | մտաց | |
| 3 30:1 | | | քեզ այն ամենայն, մինչեւ ‘ի | միտ | առցես՝ թէ ես եմ, որ |
| 3 31:3 | | | զներքինս մեր՝ սակաւ երբէք լիով | զմիտս | ամփոփեմք |
| 3 31:4 | | | Բա՜բէ, յետ սակաւ մի | զմիտս | ամփոփելոյ՝ անդէն վաղվաղակի ‘ի դուրս |
| 3 31:4 | | | յոր վայր ձգին մեր ախորժակք, | միտ | ոչ դնեմք. եւ թէ ո՛րպէս |
| 3 32:1 | | | մտախորհ. եւ իբրեւ կատարեսցես, ‘ի | միտ | առցես զամենայն |
| 3 33:1 | | | այլ յայն, զի ամենայն դիտումն | մտաց | իւրոց բերիցի ‘ի պատշաճաւոր նպատակն |
| 3 34:1 | | | իմ, եւ ամենայն ինչ: Ի | միտ | առողին շատ է ասացեալս, եւ |
| 3 36:1 | | | ուր անըստգիւտ է քո խիղճ | մտաց: | Բարւոք է եւ երանելի՝ կրել |
| 3 36:1 | | | ինչ արժանահաւատ: Այլ եւ զամենեցուն | զմիտս | հաճել՝չէ ինչ հնարաւոր |
| 3 38:1 | | | Որդեակ, յայն հայեաց սրտի | մտօք, | զի ամենայն ուրեք եւ յամենայն |
| 3 38:2 | | | ի խորան սրտի քոյ, սրտի | մտօք | կարդալով զաստուածային օգնութիւն: Զի յայս |
| 3 43:1 | | | զի վառեն զսիրտս, եւ լուսաւորեն | զմիտս. | բերեն զղջումն, եւ ‘ի ներքս |
| 3 43:2 | | | բազում ինչ եւ յառնուլ ‘ի | միտ, | զամենայն ‘ի մի սկիզբն դարձուսջիր |
| 3 43:2 | | | այս է, զմիոյ միոյ քննել | զմտացն | խիղճ: Եւ յայնժամ քննեսցի Երուսաղէմ |
| 3 43:3 | | | Ես եմ որ զխոնարհ | միտս | առ քթթել ական ամբառնամ, հասու |
| 3 43:4 | | | ոմն ‘ի սիրել զիս սրտի | մտօք, | ուսաւ զաստուածայինս, եւ խօսէր զսքանչելիս |
| 3 45:3 | | | իմաստասիրեաց երանելին այն, որ ասաց. | միտք | իմ ‘ի Քրիստոս հաստատեալ են |
| 3 46:1 | | | Թէ պարտաւոր ես, խորհեա սրտի | մտօք | ուղղել զքեզ. թէ ոչինչ գիտես |
| 3 46:5 | | | չէ ինձ բաւական խիղճ | մտաց | իմոց: Դու գիտես զոր ոչն |
| 3 48:3 | | | ճշմարիտ ազատութեան, առանց ինչ ծանրութեան | մտաց | եւ մարմնոյ: Ե՞րբ եղիցի խաղաղութիւն |
| 3 48:4 | | | անցաւոր իրք եւ անմեռ կիրք: | Մտօք | քան զամենայն ‘ի վերոյ լինել |
| 3 48:5 | | | զիա՛րդ տառապի անձն իմ, յորժամ | մտօք | զերկնայինս խորհիմ. եւ ‘ի կալ |
| 3 48:6 | | | խաչ հանէ. զի ջինջ խղճիւ | մտաց՝ | մաքուր աղօթս քեզ մատուսցէ, եւ |
| 3 49:1 | | | զանձն պատրաստեսցես. եւ զի սրտի | մտօք | յիս յարիլ, եւ փոյթեռանդն կամօք |
| 3 50:6 | | | ի քէն ծածկեալ ‘ի խիղճ | մտաց | մարդկան: Մինչչեւ են լեալ՝ գիտես |
| 3 51:2 | | | սպասել, աքսորանաց քոց եւ ցամաքութեան | մտաց | համբերութեամբ տանել, մինչեւ միւսանգամ քեզ |
| 3 52:3 | | | յոյս թողութեան, հաշտի ամբոխեալ խիղճ | մտաց, | նորոգին կորուսեալ շնորհք, պահի մարդ |
| 3 53:1 | | | աղօթս առ Աստուած, զի ունիցիս | միտս | զղջականս եւ խիղճ մտաց մաքուր |
| 3 53:1 | | | ունիցիս միտս զղջականս եւ խիղճ | մտաց | մաքուր: Զաշխարհ ամենայն արհամարհեա. զպարապիլն |
| 3 53:1 | | | յամենայն ժամանակաւոր սփոփանաց ամփոփ կալ | զմիտսդ: | Որպէս աղաչէ երանելի առաքեալն Պետրոս |
| 3 55:1 | | | մեղաց, որ հակառակ կայ օրինաց | մտաց | իմոց, եւ գերէ զիս ‘ի |
| 3 55:5 | | | ի վհատութենէ եւ ‘ի ցամաքութենէ | մտաց | անձն իմ: Տո՛ւր, տէր, գտանել |
| 3 58:1 | | | են, եւ ոչ քննելի. զի | մտաց | մարդկան են անհասանելի |
| 3 58:7 | | | այսմ առաւել փո՛յթ կալ, եւ | մի՛տ | դիր, զի գէթ փոքրիկ յարքայութեանն |
| 4 1:1 | | | քո են եւ ճշմարիտ, սրտի | մտօք | եւ հաւատովք ընդունիմ զամենայնն: Քո |
| 4 1:1 | | | յետս ընկրկէ զիս անմաքուր խիղճ | մտաց: | Յորդորէ զիս քաղցրութիւն բանից քոց |
| 4 1:5 | | | յորժամ ‘ի հաղորդութիւն պատրաստիմ. հազիւ | զմիտս | ամփոփեալ, հազիւ հազ յամենայն ցնդմանէ |
| 4 1:10 | | | վեր է այս քան զամենայն | միտս, | եւ առանձինն իմն զառաքինեաց զսիրտս |
| 4 1:11 | | | մինչեւ ‘ի յորդութենէ եռանդեան ոչ | միտք | միայն՝ այլ եւ տկար մարմինն |
| 4 2:5 | | | եւ արժանահաւատ, բայց մարդկայնոց յաղթէ | մտաց. | զի դու տէր իմ, ճշմարիտ |
| 4 2:5 | | | զի զուարթագին եւ մաքուր խղճիւ | մտաց | կարողացայց ստէպ կատարել զքո խորհուրդսդ |
| 4 2:6 | | | երբէք: Վասն այսորիկ միշտ նորոգութեամբ | մտաց | յայս պատրաստեսջիր զանձն, եւ զմեծ |
| 4 3:4 | | | զհիւծութիւն նորա պարարես: Ո՜վ երջանիկ | մտաց | եւ երանելի ոգւոյ, որ զքեզ |
| 4 5:3 | | | զայլոց մեղս ախտակցաբար ողբասցէ. ‘ի | միտ | առցէ՝ թէ միջնորդ է ‘ի |
| 4 7:0 | | | Յաղագս քննութեան խղճի | մտաց,
| եւ ուղղութեան առաջադրութեան.
Ձայն սիրեցելոյն |
| 4 7:1 | | | փառացն Աստուծոյ: Զգուշութեամբ քննեսջիր զխիղճ | մտաց | քոց, եւ ըստ կարի ճշմարիտ |
| 4 7:2 | | | հաղորդի այդչափ շոյտ ‘ի ցնդել | զմիտս. | այդչափ դանդաղ ‘ի հաւաքել. այդչափ |
| 4 9:2 | | | բիծս մեղաց իմոց. եւ զխիղճ | մտաց | իմոց յամենայն յանցուածոց մաքրեսցես. եւ |
| 4 10:3 | | | շնորհին Աստուծոյ, եւ եղծիչ եռանդեան | մտաց: | Վասն դոյզն ամբոխման կամ ծանրութեան |
| 4 10:4 | | | լիցի նոցա զգուշագոյն պահպանութեան անձանց | միտ | դնել |
| 4 10:5 | | | այնպէս մաքուր պահէ զիւր խիղճ | մտաց, | մինչեւ յամենայն օր հաղորդելոյ պատրաստ |
| 4 10:6 | | | զխորհուրդ եւ զչարչարանս նորա սրտի | մտօք | յիշատակէ, եւ ‘ի սէր նորա |
| 4 11:4 | | | զսուրբ մարմին քո ‘ի կազդուրումն | մտաց | եւ մարմնոյ. եւ եդեր ճրագ |
| 4 16:3 | | | սէր սրբարար սրտի եւ լուսաւորիչ | մտաց | |
| 4 17:2 | | | զոր ինչ հնար է բարեպաշտ | մտաց | խորհել եւ փափաքել, զայն ամենայն |
| 4 18:0 | | | խոնարհ հետեւող Քրիստոսի,
հնազանդեալ զիւր | միտս
| սրբոյ հաւատոյ.
Ձայն սիրեցելոյն |
| 4 18:1 | | | Աստուծոյ գործել, քան մարդոյ ‘ի | միտ | առնուլ: Տանելի է բարեպաշտ եւ |
| 4 18:2 | | | եւ վարք ամբիծք. ոչ վսեմութիւն | մտաց, | եւ ոչ խորք խորհրդոցն Աստուծոյ |
| 4 18:2 | | | Հնազանդ լեր Աստուծոյ, եւ խոնարհեցո | զմիտս | քո հաւատոյ. եւ տացի քեզ |
| 4 18:4 | | | խոնարհաց, տայ իմաստութիւն տղայոց, բանայ | զմիտս | մաքրամտաց, եւ ծածկէ զշնորհս ‘ի |