| 1 1:1 | | | ընդ խաւար մի՛ գնասցէ. ասէ | տէր: | Այս բանք են Քրիստոսի, որովք |
| 1 3:5 | | | ո՞ւր են արդ այն ամենայն | տեարք | եւ վարդապետք՝ զորս քաջ ճանաչէիր |
| 1 5:2 | | | Մարդիկ անցանեն, այլ ճշմարտութիւն | տեառն | մնայ յաւիտեան: Առանց ակնառութեան բազմօրինակ |
| 1 10:2 | | | ուր համամիտք եւ համաշունչք յանուն | տեառն | միաբանեալ իցեն |
| 1 11:4 | | | կալ ‘ի մարտի, տեսանէաք արդեօք | զտեառն | օգնութիւն յերկնից ‘ի մեզ հասեալ |
| 1 13:4 | | | փոքր եւ երկայնամիտ համբերութեամբ, յաջողելով | տեառն | լաւագոյն յաղթես, քան քոյին խստութեամբ |
| 1 18:1 | | | Սուրբք եւ սիրելիք Քրիստոսի ծառայեցին | տեառն ‘ | ի քաղց եւ ‘ի ծարաւ |
| 1 19:1 | | | մերոյ, եւ ասել: Օգնեա՛ ինձ | տէր ‘ | ի բարւոք առաջադրութեանս եւ ‘ի |
| 1 19:5 | | | զորս յորժամ ուրախ եմք ‘ի | տէր | |
| 1 19:7 | | | Երանի իցէ ծառայիցն այնոցիկ, ասէ | տէր | յաւետարանն Ղուկասու, զորս երկեալ տէրն |
| 1 19:7 | | | տէր յաւետարանն Ղուկասու, զորս երկեալ | տէրն | գտցէ արթունս. ամէն ասեմ ձեզ |
| 1 21:1 | | | օգտել ինչ, կալ զքեզ յերկիւղ | տեառն: | Եւ մի՛ լինիր կարի իմն |
| 1 21:2 | | | ոչ գեղեցիկ ուրախութիւն, բայց յերկիւղի | տեառն | եւ ‘ի բարւոք խիղճ մտաց |
| 1 21:6 | | | Այլ դու խոնարհութեամբ խնդրեա ‘ի | տեառնէ, | զի տացէ քեզ ոգի զղջութեան |
| 1 21:6 | | | ասա ընդ մարգարէին. Ջամբեա ինձ | տէր | հաց արտասուաց, եւ արբո ինձ |
| 1 23:9 | | | հետ մահու՝ բարեաւ փոխիլ առ | տէր. | Ամէն |
| 1 25:3 | | | Յուսա ‘ի | տէր, | եւ արա զբարի, ասէ մարգարէն |
| 1 25:8 | | | յամենայն գիշերի յառնեն սաղմոս ասել | տեառն: | Վասն այսորիկ ամօթ է քեզ |
| 1 25:9 | | | ինչ մնայր մեզ առնել, բայց | զտէր | Աստուած մեր յամենայն սրտէ եւ |
| 2 1:1 | | | ներքս ‘ի ձեզ է, ասէ | տէր: | Դարձիր յամենայն սրտէ առ տէր |
| 2 1:1 | | | տէր: Դարձիր յամենայն սրտէ առ | տէր, | եւ թո՛ղ զթշուառ զայս աշխարհ |
| 2 2:1 | | | լռել եւ համբերել, տեսցես անտարակոյս | զտեառն | օգնականութիւն: Նա գիտէ զժամանակ եւ |
| 2 3:3 | | | Այնպիսին յաղթող է անձին, եւ | տէր | աշխարհի. բարեկամ Քրիստոսի, եւ ժառանգորդ |
| 2 6:1 | | | ոչ գոյ խաղաղութիւն ամպարշտաց, ասէ | տէր: | Եւ թէ ասիցեն. ‘ի խաղաղութեան |
| 2 6:2 | | | պարծել՝ է պարծել ‘ի խաչն | տեառն: | Սուղ ինչ են փառք, զոր |
| 2 6:4 | | | ասէ երանելին Պօղոս, այլ զոր | տէրն | ընծայեցուցանէ: Հաճոյ լինել Աստուծոյ ներքոյ |
| 2 8:5 | | | եւ տեսանել զի քաղցր է | տէր: | Եւ արդարեւ ոչ լիցի քեզ |
| 2 9:5 | | | ոչ լքանի, այլ ստէպ աղաչէ | զտէր | եւ ասէ. Առ քեզ տէր |
| 2 9:5 | | | զտէր եւ ասէ. Առ քեզ | տէր | կարդացի, եւ առ Աստուած իմ |
| 2 9:5 | | | իւրոյ վկայէ ասելով. Լուաւ ինձ | տէր, | եւ ողորմեցաւ, եւ տէր եղեւ |
| 2 9:5 | | | ինձ տէր, եւ ողորմեցաւ, եւ | տէր | եղեւ իմ օգնական: Եւ ի՞ւ |
| 2 12:1 | | | խաչի երեւեսցի յերկինս, յորժամ եկեսցէ | տէր ‘ | ի դատել: Յայնժամ ամենայն ծառայք |
| 2 12:6 | | | եւ նեղութեան: Զի եւ ոչ | տէր | մեր Յիսուս Քրիստոս եղեւ ժամ |
| 2 12:9 | | | կարողանաս առնել: Բայց թէ ‘ի | տէր | յուսացեալ ես, տացի քեզ յերկնից |
| 2 12:10 | | | Քրիստոսի ‘ի բառնալ արիաբար զխաչ | տեառն | քոյ, որ խաչեցաւ՝ վասն սիրոյ |
| 2 12:10 | | | ցաւոց, բայց եթէ համբերելով: Զբաժակ | տեառն | ախորժելով արբջիր, եթէ բարեկամ ես |
| 3 1:1 | | | ԼՈՒԱՅՑ զինչ խօսի ընդ իս | տէր | Աստուած: Երանի՜ անձին՝ որ լսէ |
| 3 1:1 | | | Աստուած: Երանի՜ անձին՝ որ լսէ | տեառն | բարբառելոյ ‘ի նմա, եւ ‘ի |
| 3 1:1 | | | լսել զինչ խօսի ‘ի քեզ | տէր | Աստուած քո |
| 3 2:1 | | | Խօսեաց | տէր, | զի լուիցէ ծառայ քո: Ծառայ |
| 3 2:1 | | | լուիցուք. մի՛ խօսեսցի ընդ մեզ | տէր, | գուցէ մեռանիցիմք: Ոչ այսպէս, տէր |
| 3 2:1 | | | տէր, գուցէ մեռանիցիմք: Ոչ այսպէս, | տէր, | ոչ այսպէս կամ ես յաղօթս |
| 3 2:1 | | | խոնարհութեամբ եւ անձկանօք հայցեմ. Խօսեաց | տէր, | զի լուիցէ ծառայ քո: Մի՛ |
| 3 2:1 | | | ոք. այլ դու ինքնին խօսեաց | տէր, | որ ազդիչ եւ լուսաւորիչդ ես |
| 3 2:3 | | | ընդ իս Մովսէս. այլ դու | տէր | Աստուած իմ, ճշմարտութիւն յաւիտենական. գուցէ |
| 3 2:3 | | | եւ ոչ պահել: Ապա խօսեա՛ց | տէր, | զի լուիցէ ծառայ քո. քանզի |
| 3 3:2 | | | Երանի՜ մարդոյ՝ զոր խրատես դու | տէր, | եւ յօրինաց քոց ուսուցանես դու |
| 3 3:3 | | | Ես, ասէ | տէր, | ուսուցի մարգարէից ‘ի սկզբանէ, եւ |
| 3 3:3 | | | յամենայնի, որպէս ծառայեն աշխարհի եւ | տեարց | նորա: Յամօթ լեր, Սիդովն. ասէ |
| 3 3:6 | | | | Տէր | Աստուած իմ, դու ես ամենայն |
| 3 3:6 | | | եւ համարձակիմս ասել: Այլ դու | տէր, | յիշեա զի ոչինչ եմ, ոչինչ |
| 3 3:7 | | | անձն իմ որպէս երկիր անջրդի: | Տէր | ուսո ինձ առնել զկամս քո |
| 3 4:2 | | | Ճշմարտիւ այդ այդպէս է | տէր. | եւ աղաչեմ, զի որպէս ասեսդ |
| 3 5:1 | | | Օրհնեմ զքեզ հայր երկնաւոր, հայր | տեառն | իմոյ Յիսուսի Քրիստոսի, որ հաճեցար |
| 3 5:1 | | | մխիթարչի յաւիտեանս յաւիտենից: Եւ արդ | տէր | Աստուած մարդասէր, յեկաւորել քո ‘ի |
| 3 6:2 | | | Եւ զիա՞րդ | տէր | |
| 3 6:6 | | | եւ բազում աշխատութիւնս ինձ հնարեսցիս: | Տէր | լոյս իմ եւ կեանք իմ |
| 3 6:6 | | | ճակատամարտ, ոչ երկիցէ սիրտ իմ: | Տէր | օգնական իմ եւ փրկիչ իմ |
| 3 7:2 | | | յուսալ: Նորամուտքն եւ անհմուտք ճանապարհի | տեառն | թէ ոչ խորհրդով խոհականաց առաջնորդին |
| 3 7:3 | | | զիւր չքաւորութիւն, եւ զսուրբ երկիւղ | տեառն՝ | որ զառեալ շնորհն խիթայ կորուսանել |
| 3 8:1 | | | Խօսեցայց ընդ | տեառն | իմում, բայց ես հող եմ |
| 3 8:2 | | | յիմ չքութիւն խոնարհեցայ: Զի դու | տէր | քաղցր՝ առնես ընդ իս ‘ի |
| 3 8:3 | | | Օրհնեալ ես | տէր. | զի թէպէտ եւ անարժան եմ |
| 3 10:1 | | | Արդ միւսանգամ խօսեցայց | տէր, | եւ ոչ լռեցից. բարբառեցայց յականջս |
| 3 10:1 | | | լռեցից. բարբառեցայց յականջս Աստուծոյ իմոյ, | տեառն | իմոյ, եւ թագաւորի իմոյ, որ |
| 3 10:1 | | | մեծ է օրհնութիւն քաղցրութեան քո | տէր, | զոր պահեցեր երկիւղածաց քոց: Զինչ |
| 3 10:4 | | | պատուոյ եւ անվախճան փառատրութեան: Ճշմարտապէս | տէր | իմ ես դու, եւ ես |
| 3 11:2 | | | Եւ ո՞ր իցեն այնք, | տէր | |
| 3 12:1 | | | | Տէր | տէր, պիտոյ է ինձ յոյժ |
| 3 12:1 | | | Տէր | տէր, | պիտոյ է ինձ յոյժ համբերութիւն |
| 3 12:4 | | | կամաց քոց հրաժարեաց: Ժտեա՛ ‘ի | տեառնէ, | եւ նա տացէ քեզ զխնդրուածս |
| 3 14:1 | | | Որոտաս յիս զդատաստանս քո, | տէր. | եւ ահիւ եւ դողութեամբ սասանեցուցանես |
| 3 14:2 | | | ինչ սրբութիւն, թէ զձեռն քո | տէր | ամփոփես: Ոչինչ օգուտ է իմաստութիւն |
| 3 14:3 | | | խոնարհել ընդ անքննին դատաստանօք քո, | տէր. | ուր ոչ այլ ինչ գտանեմ |
| 3 14:4 | | | բարբառոյ բանից պակասին: Այլ ճշմարտութիւն | տեառն | մնայ յաւիտեան |
| 3 15:1 | | | Որդեակ, այսպէս ասասջիր յամենայնի: | Տէր | եթէ հաճոյ է քեզ, այդ |
| 3 15:1 | | | է քեզ, այդ այդպէս եղիցի: | Տէր, | եթէ փառք են քեզ, եղիցի |
| 3 15:1 | | | քեզ, եղիցի այդ յանուն քո: | Տէր | եթէ թուի յաչս քո՝ թէ |
| 3 15:2 | | | յանձնել պարտ է զամենայն, ասելով. | Տէր | դու գիտես ո՛ր լաւ իցէ |
| 3 16:2 | | | որ ասէ. Մերձ լեր ինձ, | տէր | Յիսուս, յամենայն ժամանակի: Այս եղիցի |
| 3 16:2 | | | Զի ոչ իսպառ բարկանաս դու | տէր, | եւ ոչ յաւիտեան պահես ոխս |
| 3 17:2 | | | | Տէր, | ճշմարիտ է զոր ասեսդ. մեծ |
| 3 17:4 | | | | Տէր, | մտադիւր յանձն առնում վասն քոյ |
| 3 18:2 | | | | Տէր, | վասն զի դու համբերող եղեր |
| 3 19:5 | | | Հնարաւոր լիցի ինձ | տէր՝ | շնորհօք, որ ինչ անհնար թուի |
| 3 20:1 | | | զանիրաւութիւն իմ. խոստովան եղէց քեզ, | տէր, | զտկարութիւն իմ: Բազում անգամ խուն |
| 3 20:2 | | | Եւ արդ տե՛ս, | տէր, | զխոնարհութիւն իմ եւ զտկարութիւն՝ որում |
| 3 21:1 | | | յամենայնի հանգիր անձն իմ ‘ի | տէր | հանապազ, զի նա է անվախճան |
| 3 21:2 | | | Զի դու, | տէր | Աստուած իմ, բարի ես քան |
| 3 21:3 | | | Յիսուս Քրիստոս, գերամաքուր սիրող, որ | տէրդ | ես ամենայն արարածոց. ո՞ տայր |
| 3 21:3 | | | եւ տեսանել, զի քաղցր ես | տէր | Աստուած իմ: Ե՞րբ լիով պատսպարեցայց |
| 3 21:4 | | | ընդ քեզ: Մինչեւ ցե՞րբ յամէ | տէր | իմ ‘ի գալ: Եկեսցէ առ |
| 3 21:7 | | | Եւ ասացի. | Տէր | կոչեցի զքեզ, եւ անձկացայ վայելել |
| 3 21:7 | | | ի խնդրել քեզ: Օրհնեալ ես | տէր, | որ արարեր այսպիսի բարութիւն ընդ |
| 3 22:1 | | | Բա՛ց | տէր | զսիրտ իմ յօրէնս քո, եւ |
| 3 22:4 | | | այսորիկ եւ մեծ երախտիս համարիմ, | տէր, | չունելն բազում. յորմէ արտաքոյ |
| 3 22:4 | | | եւ զուարթութիւն յոյժ. զի դու | տէր | զաղքատս եւ զխոնարհս եւ զարհամարհեալս |
| 3 23:2 | | | Արա զոր ասեսդ, | տէր. | զի քաղցր է ինձ լսել |
| 3 23:4 | | | | Տէր, | այս բան քո համառօտ ‘ի |
| 3 23:5 | | | | Տէր | Աստուած իմ, մի՛ հեռի լինիր |
| 3 23:7 | | | Արա, | տէր, | որպէս եւ խօսեցար. եւ հալածեսցին |
| 3 25:4 | | | Իսկ յի՞նչ | տէր | |
| 3 26:1 | | | | Տէր, | այս գործ է առն կատարելոյ |
| 3 26:2 | | | Աղաչեմ զքեզ, մարդասէր | տէր, | պահեա զիս ‘ի հոգոց կենցաղոյս |
| 3 26:3 | | | կենցաղական հեշտութեանց: Մի՛ յաղթեսցէ ինձ | տէր, | մարմին եւ արիւն. մի՛ խաբեսցէ |
| 3 27:4 | | | Հաստատեա զիս, | տէր, | շնորհօք սուրբ հոգւոյդ: Տո՛ւր զօրութիւն |
| 3 27:5 | | | Տո՛ւր ինձ, | տէր, | զիմաստութիւն երկնային, զի ուսայց քան |
| 3 29:1 | | | Եղիցի անուն քո | տէր | օրհնեալ յաւիտեան, զի թողացուցեր այսմ |
| 3 29:1 | | | յօգուտ: Ահա ‘ի վիշտս եմ | տէր, | եւ չիք դիւր սրտի |
| 3 29:1 | | | յելանել իմում քեւ յազատութիւն: Կամեաց | տէր | փրկել զիս, զի ես աղքատ |
| 3 29:1 | | | յո՞վ երթայցեմ առանց քոյ: Տուր, | տէր, | համբերութիւն եւ յայսմ նուագի. օգնեա |
| 3 29:2 | | | արդ զի՞նչ ասացից յայսմ ամենայնի. | Տէր, | եղիցին կամք քո: Արժանի էի |
| 3 30:1 | | | Որդեակ, ես եմ | տէր՝ | որ զօրացուցանեմ յաւուր նեղութեան: Ե՛կ |
| 3 30:1 | | | զի մերձ եմ ես, ասէ | տէր, ‘ | ի նորոգել զամենայն, ոչ անթերի |
| 3 31:1 | | | | Տէր, | առաւելագոյն շնորհի պէտք են ինձ |
| 3 32:2 | | | | Տէր, | ոչ է գործս միոյ աւուր |
| 3 34:4 | | | եւ ապաւէն, բաց ‘ի քէն | տէր | Աստուած իմ |
| 3 35:3 | | | մեծամեծ ճգնաց հազիւ ստացան: Համբեր | տեառն, | քաջալերեաց եւ զօրացիր. մի՛ վհատիր |
| 3 36:1 | | | Որդեակ, հաստատեա զսիրտ քո ‘ի | տէր, | եւ ‘ի մարդկային դատողութենէ մի՛ |
| 3 36:1 | | | ջանացաւ Պօղոս հաճոյ լինել ‘ի | տէր, | եւ ընդ ամենայնի ամենայն եղեւ |
| 3 37:2 | | | | Տէր, | ե՞րբ յանձն եղեց ‘ի քեզ |
| 3 38:1 | | | Որպէս զի լիցիս գործոց քոց | տէր | եւ առաջնորդ, եւ մի՛ ծառայ |
| 3 38:2 | | | ի խորանն մտանես հարցանել ‘ի | տեառնէ, | լուիցես երբեմն յաստուածակոյս կողմանէ պատասխանի |
| 3 38:2 | | | գաբաւոնացւոց անտի, վասն զի զբերան | տեառն | նախ ոչ հարցին. այլ կարի |
| 3 39:2 | | | | Տէր, | մտադիւր քեզ յանձն առնեմ զամենայն |
| 3 39:4 | | | կացէք եւ աղօթս արարէք, ասէ | տէր. | զի մի՛ մտանիցէք ‘ի փորձութիւն |
| 3 40:1 | | | | Տէր, | ո՞վ է մարդ, զի յիշես |
| 3 40:1 | | | է ինձ խորհել եւ ասել. | Տէր , | ոչինչ եմ, ոչինչ իմիք զօրեմ |
| 3 40:2 | | | Այլ դու, | տէր, | միշտ նոյն ինքն ես, եւ |
| 3 41:2 | | | | Տէր, ‘ | ի կուրութեան եմք, եւ յունայնութենէ |
| 3 43:2 | | | վարդապետն վարդապետաց Քրիստոս եւ հրեշտակացն | տէր, | զամենեցուն լսել զդատ. այս է |
| 3 44:2 | | | | Տէր, | ցո՞ր վայր հասեալ է մեր |
| 3 45:1 | | | Տուր ինձ, | տէր, | օգնութիւն ‘ի նեղութեան. զի ընդունայն |
| 3 45:1 | | | փրկութիւն արդարոց ‘ի քէն է | տէր: | Օրհնեալ ես տէր Աստուած յամենայնի |
| 3 45:1 | | | քէն է տէր: Օրհնեալ ես | տէր | Աստուած յամենայնի, որ ինչ անցանէ |
| 3 45:2 | | | տարակոյս: Այլ որ ‘ի քեզ | տէր | յուսացեալ է, եւ միամիտ սրտիւ |
| 3 45:2 | | | բարեկամի իւրում կացցէ մնասցէ: Դու | տէր, | դու միայն ես մտերիմ յամենայնի |
| 3 45:3 | | | համարիմք եւ անուանիմք: Ո՞ւմ հաւատացից, | տէր, | ո՞ւմ, բաց ‘ի քէն: Ճշմարտութիւն |
| 3 45:4 | | | եւ յանզգոյշ մարդկանէ ապրեցո զիս, | տէր, | զի մի՛ ‘ի ձեռս անկայց |
| 3 46:5 | | | | Տէր | Աստուած դատաւոր արդար հզօր եւ |
| 3 47:2 | | | Եկեսցէ օր մի խաղաղութեան յայտնի | տեառն, | ոչ տիւ իցէ եւ ոչ |
| 3 48:3 | | | թշուառ ծառայութենէ ախտից, ե՞րբ յիշեցից | տէր | զքեզ միայն, ե՞րբ լիով ուրախ |
| 3 48:6 | | | երանի՜ առն՝ որ վասն քո, | տէր, | ամենայն արարածոց հրաժեշտ տայ. որ |
| 3 49:3 | | | եմ. կա՛ց մնա ինձ, ասէ | տէր, | մինչեւ եկեսցէ արքայութիւնն Աստուծոյ |
| 3 49:5 | | | նման են՝ փորձի հաւատարիմ ծառայ | տեառն, | եթէ կարող իցէ ուրանալ եւ |
| 3 50:1 | | | | Տէր | Աստուած հայր սուրբ, օրհնեալ ես |
| 3 50:1 | | | խնդութիւն իմ եւ պատիւ իմ, | տէր: | Զի՞նչ ունի ծառայ քո, բայց |
| 3 50:4 | | | լինի յերկրի: Բարի է ինձ | տէր, | զի խոնարհ արարէր զիս, զի |
| 3 50:5 | | | ներքոյ երկնից՝ բաց ‘ի քէն, | տէր | Աստուած իմ, երկնաւոր բժիշկ հոգւոց |
| 3 50:7 | | | Տուր ինձ, | տէր, | գիտել զոր գիտել պարտ է |
| 3 52:1 | | | | Տէր, | չեմ արժանի քումդ մխիթարութեան |
| 3 52:1 | | | Այլ դու գթած եւ մարդասէր | տէր, | որ ոչ կամիս զկորուստ գործոց |
| 3 52:2 | | | Զինչ գործեցի, | տէր, | զի շնորհեսցես ինձ երկնային ինչ |
| 3 52:3 | | | խօսելոյ, բայց զայս եւեթ. մեղայ, | տէր, | մեղայ. ողորմեա ինձ եւ քաւեա |
| 3 52:4 | | | զղջումն մեղաւորաց՝ պատարագ է քեզ, | տէր, | ընդունելի. անուշահոտ առաջի քո քան |
| 3 53:2 | | | է ճշմարիտ յաղթող անձին եւ | տէր | աշխարհի |
| 3 55:1 | | | | Տէր | Աստուած իմ, որ արարեր զիս |
| 3 55:3 | | | Վասն այսորիկ հաճեալ եմ, | տէր, | ընդ օրէնս քո ըստ ներքին |
| 3 55:4 | | | Ո՜վ որպէս պիտոյ է ինձ | տէր | շնորհ քո ‘ի սկսանել զբարին |
| 3 55:4 | | | ճոռոմութիւն արժեն ինչ առաջի քո, | տէր, | առանց շնորհաց: Քանզի ձիրք բնութեան |
| 3 55:5 | | | ցամաքութենէ մտաց անձն իմ: Տո՛ւր, | տէր, | գտանել ինձ շնորհս առաջի քոյ |
| 3 55:6 | | | բաց ընկեցիկ: Ապա շնորհ քո, | տէր, | յամենայնի իմ առաջի երթիցէ, եւ |
| 3 56:3 | | | | Տէր | Յիսուս Քրիստոս, քանզի անձուկ էին |
| 3 56:3 | | | ոչ է ծառայ մեծ քան | զտէր | իւր, եւ ոչ աշակերտ քան |
| 3 56:5 | | | | Տէր | Յիսուս Քրիստոս, որպէս ասացեր եւ |
| 3 57:2 | | | շնորհի: Կենդանի եմ ես, ասէ | տէր, | զի պատրաստ եմ օգնել քեզ |
| 3 57:4 | | | | Տէր, | օրհնեալ է բան քո, քաղցր |
| 3 58:1 | | | դու զմարգարէինն ասա. Արդար ես, | տէր, | եւ ուղիղ են դատաստանք քո |
| 3 58:1 | | | դատաստանք քո: Եւ թէ՝ Դատաստանք | տեառն | ճշմարիտ են, եւ արդար են |
| 3 59:1 | | | | Տէր, | ո՞վ է իմ ապաւինութիւն յաստի |
| 3 59:3 | | | Ապա ‘ի քեզ | տէր | դնեմ զամենայն զյոյս իմ եւ |
| 4 1:0 | | | եւ ես հանգուցից զձեզ, ասէ | տէր: | Հացն, զոր ես տաց, մարմին |
| 4 1:2 | | | բարբառոյս յունկն մեղաւորի. որով դու, | տէր, | զաղքատն եւ զտնանկն հրաւիրես ‘ի |
| 4 1:2 | | | քոյ: Այլ ո՞վ եմ ես | տէր, | զի վստահացայց մատչել առ քեզ |
| 4 1:5 | | | զի ոչ զհրեշտակ, այլ զհրեշտակացն | տէր | հանդերձիմ հիւրընկալել |
| 4 1:9 | | | սուրբդ սրբոց, արարիչ մարդկան եւ | տէր | հրեշտակաց: Յոլովակի յայսպիսի այցելութիւնս է |
| 4 2:1 | | | Ի բարութիւն քո, | տէր, | եւ ‘ի մեծ ողորմութիւնդ ապաւինեալ |
| 4 2:1 | | | առ թագաւորդ երկնից, ծառայս առ | տէրդ, | արարածս առ արարիչդ, եւ լքեալս |
| 4 2:2 | | | հաղորդութեան ‘ի մատչել իմում առ | տէրդ | իմ, զոր ըստ արժանեաց պատուել |
| 4 2:4 | | | Ո՜րպէս սքանչելի են գործք քո | տէր, | որպէս հզօր քո զօրութիւն, եւ |
| 4 2:5 | | | մարդկայնոց յաղթէ մտաց. զի դու | տէր | իմ, ճշմարիտ Աստուած եւ մարդ |
| 4 2:5 | | | կաս, եւ անծախապէս ճաշակիս: Դու | տէր | ամենայնի, որ ոչինչ իմիք կարօտիս |
| 4 3:1 | | | Ահա առ քեզ գամ, | տէր, | զի բարի լիցի ինձ ‘ի |
| 4 3:1 | | | ծառայի քոյ. զի առ քեզ, | տէր | Յիսուս, համբարձի զանձն իմ: Փափաքեմ |
| 4 3:4 | | | գիջման գթութեան քո ‘ի մեզ | տէր. | զի որ արարիչդ ես եւ |
| 4 3:4 | | | եւ երանելի ոգւոյ, որ զքեզ | զտէր | Աստուած իւր արժանաւորի եռանդեամբ ընդունել |
| 4 3:4 | | | խնդութեամբ լի լինել: Որպիսի՜ մեծ | տէր | ընդունի, որպիսի՜ սիրելի հիւրընկալէ, որպիսի՜ |
| 4 4:1 | | | | Տէր | Աստուած իմ, կանխեա առ ծառայ |
| 4 4:2 | | | | Տէր, | միամիտ սրտիւ, հաստատուն հաւատով, եւ |
| 4 4:5 | | | եւ կեցուցանէ, բայց միայն դու, | տէր | Աստուած փրկիչ իմ. որում յանձն |
| 4 4:5 | | | եւ ըմպելի ինձ պատրաստեցեր: Տուր | տէր | Աստուած փրկիչ իմ, զի յաճախութեամբ |
| 4 6:1 | | | Ի յիշել իմում | տէր | զքո բարձրութիւն եւ զիմ անարգութիւն |
| 4 7:4 | | | մատչիցի, կենդանի եմ ես, ասէ | տէր, | որ ոչ կամիմ զմահ մեղաւորին |
| 4 9:1 | | | | Տէր, | ամենայն ինչ քոյ է, որ |
| 4 9:1 | | | մատուցանել, եւ քոյ լինել իսպառ: | Տէր, | սրբութեամբ սրտի մատուցանեմ զիս քեզ |
| 4 9:2 | | | | Տէր, | առաջի առնեմ քեզ զամենայն մեղս |
| 4 9:3 | | | ըստ կարի փոխարինել: Թո՛ղ ինձ, | տէր, | թո՛ղ ինձ զմեղս իմ. վասն |
| 4 9:6 | | | եւ զառ միմեանս գայթակղութիւն: Բա՛րձ | տէր ‘ | ի սրտից մերոց զամենայն կասկած |
| 4 9:6 | | | սիրոյ, եւ նուազէ զեղբայրսիրութիւն: Ողորմեա, | տէր, | ողորմեա խնդրողացս զքո ողորմութիւն. տո՛ւր |
| 4 10:5 | | | հնար է յիւրն կողմանէ. եւ | տէր | զօրավիգն լիցի ըղձման նորա վասն |
| 4 10:7 | | | գտանի: Երանի՜ այնմ՝ որ մատուցանէ | տեառն | զանձն յողջակէզ, քանիցս անգամ պատարագէ |
| 4 11:1 | | | Ո՛վ քաղցր | տէր, | ո՜րպէս զի մեծ է քաղցրութիւն |
| 4 11:3 | | | իցէ հոգեւորական սփոփումն: Զի ցորչափ | զտէր | իմ յայտնապէս յիւր փառսն ոչ |
| 4 11:3 | | | Վկայ ես ինձ դու ինքն | տէր, | զի ոչինչ կարող է զիս |
| 4 11:3 | | | ինչ հանգուցանել բաց ‘ի քէն | տէր, | յորում ցանկամ վայելել յաւիտեան: Այլ |
| 4 11:3 | | | հնազանդել: Քանզի եւ սուրբք քո | տէր, | որք արդ ընդ քեզ ցնծան |
| 4 11:4 | | | են սրբութիւնք սրբոց: Գոհանամ զքէն | տէր | Յիսուս, լոյս անվախճան լուսոյ, վասն |
| 4 11:6 | | | է պաշտօն քահանայից. որոց շնորհեցաւ | զտէրն | փառաց բանիւք սրբութեան քահանայագործել, շրթամբք |
| 4 11:7 | | | սուրբք, զի սուրբ եմ ես | տէր | Աստուած ձեր |
| 4 11:8 | | | Օգնեա մեզ շնորհօք քո, ամենակալ | տէր. | զի որք զպաշտօն քահանայական յանձն |
| 4 12:2 | | | եւ ըղձմամբ ընդունել զմարմին սիրեցելոյ | տեառն | Աստուծոյ քոյ, որ յանձն առնու |
| 4 13:1 | | | Ո՞ տացէ ինձ | տէր, | գտանել զքեզ միայն. բանալ քեզ |
| 4 13:1 | | | զեւս քաղցրանալ յերկնային խոկմունս: Ե՞րբ, | տէր, | բոլորովին ընդ քեզ միացայց. եւ |
| 4 13:1 | | | եւ բնաւին զիս մոռացայց: Շնորհեա, | տէր, | քեզ յիս լինել եւ ինձ |
| 4 13:2 | | | ո՛րպէս քաղցր է հոգի քո, | տէր, | որ ‘ի ցուցանել զքաղցրութիւն քո |
| 4 13:3 | | | մարդիկ: Այլ զի՞նչ տաց տրիտուր | տեառն | ընդ այսր շնորհի եւ ընդ |
| 4 13:3 | | | Եւ ես տաց պատասխանի. Հաճեաց | տէր, | լինել ընդ իս, եւ ես |
| 4 14:1 | | | մեծ է օրհնութիւն քաղցրութեան քոյ | տէր, | զոր պահեցեր երկիւղածաց քոց: Ի |
| 4 14:1 | | | երկիւղածաց քոց: Ի յիշել իմում, | տէր, | զմատչել եռանդնոտաց ‘ի սուրբ քո |
| 4 14:2 | | | անդ: Քանզի սոքա ճշմարտապէս ճանաչեն | զտէր | իւրեանց ‘ի բեկանել հացին, որոց |
| 4 15:3 | | | պարգեւի եռանդեան: Քանզի անդ տայ | տէր | զիւր օրհնութիւն, ուր անօթս գտանէ |
| 4 15:4 | | | նորա ‘ի նմա. զի ձեռն | տեառն | է ընդ նմա, եւ ինքն |
| 4 15:4 | | | այսպէս օրհնեսցի այր, որ խնդրէ | զտէր | յամենայն սրտէ իւրմէ, եւ որ |
| 4 16:1 | | | Ո՜վ քաղցր եւ մարդասէր | տէր, | զոր արդ եռանդեամբ ընդունել ցանկամ |
| 4 17:1 | | | տարփմամբ սրտի փափաքիմ ընդունել զքեզ, | տէր. | զորօրինակ բազում սուրբք եւ առաքինիք |
| 4 17:2 | | | ետ պատասխանի. Ահաւասիկ կամ աղախին | տեառն, | եղիցի ինձ ըստ բանի քում |
| 4 17:4 | | | Ընկալ զուխտս իմ, | տէր | Աստուած իմ, եւ զիղձս անչափ |