1 3:3 | | | զնոսա ըստ հաճոյից ուղիղ բանի: | Ո՞ւմ | այնպէս սաստիկ պատերազմ առաջի կայցէ |
1 3:6 | | | | Ո՜վ, | որպէս վաղվաղակի անցանեն փառք աշխարհի |
1 3:6 | | | Քանի՜ք կորնչին սնոտի գիտութեամբ յաշխարհի, | ոյք | անփոյթ են զԱստուծոյ ծառայութենէ: Եւ |
1 5:1 | | | զքեզ յընթերցումն: Մի՛ խնդրեր, թէ | ո՞յր | զայս ինչ իցէ ասացեալ, այլ |
1 9:2 | | | զմեր կարծիս՝ վասն օգտի խաղաղութեան: | Ո՞վ | այնպէս իմաստուն իցէ, որ զամենայն |
1 10:1 | | | շաղախիմք, եւ ‘ի գերութիւն մատնիմք: | Ո՞ | տայր, թէ յոլովակի լռէի, եւ |
1 13:1 | | | այլ շրջի եւ խնդրէ թէ | զո՛ | կլանիցէ: չիք ոք այնպէս |
1 18:2 | | | | Ո՜վ, | որպէս բազմաց եւ ծանունց նեղութեանց |
1 18:2 | | | ի յաւիտենական կեանս ժառանգեսցեն զնոսա: | Ո՜վ, | որպէս խիստ եւ հրաժարական կեանս |
1 18:5 | | | | Ո՜վ, | քանի՜ եռանդն էր ամենայն կրօնաւորաց |
1 18:6 | | | | Ո՜վ | գաղջութեան եւ հեղգութեան վիճակի մերոյ |
1 20:4 | | | կամ յարտաքին մխիթարութիւնս համարձակ խոտորեսցին: | Ո՜վ, | քանի՜ բարիոք խիղճ մտաց յանձին |
1 22:1 | | | քեզ որպէս կամիս եւ ցանկաս: | Ո՞վ | է, որ զամենայն ունիցի ըստ |
1 22:1 | | | թագաւոր իցէ թէպէտ եւ քահանայապետ: | Ո՞յր | պայման լաւ իցէ, բայց այնորիկ |
1 22:4 | | | | Ո՜վ | անմտութեան եւ անհաստատութեան սրտի նոցա |
1 22:6 | | | | Ո՜վ | մեծի տկարութեան մարդկան, որ միշտ |
1 23:1 | | | եւ յիշատակ նորա ‘ի մտաց: | Ո՜վ | թանձրամտութեան եւ խստասրտութեան մարդկան. որ |
1 23:2 | | | զվարս, այլ յոլովակի յաւելուն զյանցուածս: | Ո՞ | տայր, թէ օր մի բարւոք |
1 23:5 | | | ոչ այժմ հոգաս վասն անձին, | ո՞վ | հոգասցի վասն քոյ առյապայ: Այժմ |
1 23:8 | | | | Ո՞վ | յիշեսցէ զքեզ յետ մահու. եւ |
1 23:8 | | | յիշեսցէ զքեզ յետ մահու. եւ | ո՞վ | կացցէ յաղօթս վասն քո: Արի |
1 24:1 | | | պատճառանս ընդունի. այլ արդարութեամբ դատի: | Ո՛վ | թշուառական եւ անմիտ մեղաւոր զի՞նչ |
1 25:6 | | | Յիսուս եկաւորէր ‘ի սիրտ մեր, | ո՜վ | թէ զիա՛րդ վաղվաղակի եւ լիով |
2 6:1 | | | ի վերայ մեր չարիք, եւ | ո՞ | իշխեսցէ վնասել մեզ, մի՛ հաւատար |
2 10:1 | | | ի խաչակրութիւնս, եւ մի՛ յուրախութիւն: | Ո՞վ | ոք յաշխարհայնոց ոչ մտադիւր ընդունէր |
2 11:3 | | | | Ո՜վ, | որպէս հզօր է սէրն Յիսուսի |
2 11:4 | | | հոգւով եւ զմերկիկն յամենայն արարածոց | ո՞վ | գտանիցէ: Ի հեռաստանէ եւ ‘ի |
2 12:6 | | | ոք ‘ի մարդկանէ եղեւ զերծ: | Ո՞ | ոք ‘ի սրբոց եղեւ յաշխարհի |
3 1:1 | | | եւ առ ներքինս յառեալք: Երանի՜, | ոյք ‘ | ի ներքինս ընդմտանեն, եւ առ |
3 1:1 | | | կրթութեամբ ջանան պատրաստել զանձինս: Երանի՜, | ոյք | խնդամիտ պատաղին յԱստուած, եւ զամենայն |
3 3:3 | | | եւ թմրեալ են սիրտք մահկանացուաց: | Ո՞վ | այնպէս փութաջան ծառայէ եւ հնազանդի |
3 3:6 | | | ես ամենայն բարութիւն իմ: Եւ | ո՞ | եմ ես, զի իշխեցից խօսել |
3 6:6 | | | իմ եւ կեանք իմ, ես | յումմէ՞ | երկեայց: Թէ յարիցէ ‘ի վերայ |
3 7:2 | | | երբ կամի, որչափ կամի, եւ | ում | կամի, որպէս զիարդ հաճոյ է |
3 10:2 | | | | Ո՜վ | աղբիւր անսպառ սիրոյ, զի՞նչ ասացից |
3 10:4 | | | տաց տրիտուր ընդ բիւրուց բարեաց: | Ո՞ | տայր ինձ ծառայել քեզ զամենայն |
3 10:4 | | | քեզ զամենայն աւուրս կենաց իմոց: | Ո՞ | տայր ինձ գէթ օր մի |
3 10:6 | | | | Ո՜վ | հաճելի եւ քաղցր ծառայութեանն Աստուծոյ |
3 10:6 | | | մարդ ճշմարտապէս սուրբ եւ ազատ: | Ո՜վ | սրբանուէր պաշտաման կրօնաւորական կարգի, որ |
3 10:6 | | | ահաւոր, եւ ամենայն հաւատացելոց գովելի: | Ո՜վ | փարելի եւ յաւէտ ըղձալի ծառայութեանս |
3 12:4 | | | ամօթոյ եւ դառնութեան զայն վճարեսցեն: | Ո՜վ, | որպէս սուղ եւ սնոտի, որպէս |
3 14:3 | | | | Ո՜վ, | ո՛րպէս պարտ է ինձ խոնարհ |
3 14:3 | | | ինչ գտանեմ զիս, բայց ոչինչ: | Ո՜վ | անչափ ծանրութեանս, ո՜վ անսահման ծովուս |
3 14:3 | | | բայց ոչինչ: Ո՜վ անչափ ծանրութեանս, | ո՜վ | անսահման ծովուս, ուր ոչինչ գտանեմ |
3 18:3 | | | | Ո՜վ, | քանի՛ պարտապան եմ գոհանալոյ զքէն |
3 18:3 | | | քո յառաջեալ եւ ուսուցեալ մեզ, | ո՞ւմ | փոյթ էր զհետ գալ: Բա՜բէ |
3 19:2 | | | ոչ հայի, եւ ոչ թէ | յումմէ | պսակի. այլ զանձինս կշռէ, եւ |
3 19:3 | | | որչափ անձին բարւոք թուի, եւ | յումմէ | հաճոյ է նմա: Ճշմարիտ համբերողն |
3 19:3 | | | համբերողն ոչ հայի թէ վիշտն | յումմէ | գայ, արդեօք յիւրմէ առաջնորդէ՞, ‘ի |
3 20:5 | | | Այլ | ո՜վ | աղէտիցս, յաղթէ թիւր հեշտութիւն՝ աշխարհասէր |
3 21:3 | | | | Ո՛վ | սիրելի փեսայդ իմ Յիսուս Քրիստոս |
3 21:3 | | | որ տէրդ ես ամենայն արարածոց. | ո՞ | տայր ինձ թեւս ճշմարիտ ազատութեան |
3 27:4 | | | ունայնութիւն է եւ տառապանք հոգւոյ: | Ո՜վ | ո՛րպէս իմաստուն է, որ զայս |
3 31:1 | | | ի քեզ սլանալ, որ ասացն. | Ո՜ | տայր ինձ թեւս որպէս զաղաւնոյ |
3 34:1 | | | որո՞ւմ իմիք լաւագունի ըղձանալ մարթիմ: | Ո՜վ | անուշակ եւ քաղցր բան, բայց |
3 34:3 | | | | Ո՛վ | լոյս մշտնջենաւոր, որ ‘ի վերդ |
3 36:3 | | | կարող ‘ի դատաստանացն Աստուծոյ զերծանիլ, | ո՛ | ոք եւ իցէ նա: Կա՛լ |
3 39:2 | | | զի խորհուրդք իմ սակաւ օգտեն: | Ո՜ | տայր ինձ, չհայել յանցս |
3 40:1 | | | Տէր, | ո՞վ | է մարդ, զի յիշես դու |
3 40:6 | | | փառօք՝ ունայնութիւն է եւ անմտութիւն: | Ո՛ | ճշմարտութիւն եւ ողորմութիւն իմ, Աստուած |
3 45:2 | | | | Ո՞վ | է մարդ, որ այնպէս զգուշաւոր |
3 45:3 | | | | Ո՜վ | ո՞րպէս քաջ իմաստասիրեաց երանելին այն |
3 45:3 | | | ոչ սլաքք բանից զիս խռովէին: | Ո՞վ | բաւական իցէ յառաջատես լինել ամենայնի |
3 45:3 | | | բազմաց հրեշտակ համարիմք եւ անուանիմք: | Ո՞ւմ | հաւատացից, տէր, ո՞ւմ, բաց ‘ի |
3 45:3 | | | եւ անուանիմք: Ո՞ւմ հաւատացից, տէր, | ո՞ւմ, | բաց ‘ի քէն: Ճշմարտութիւն ես |
3 45:5 | | | | Ո՜վ | ո՞րպէս բարւոք է եւ խաղաղական |
3 47:2 | | | հանգիստ աներկեւան: չասասցես յայնժամ. | Ո՞վ | ապրեցուսցէ զիս ‘ի մարմնոյ աստի |
3 47:4 | | | | Ո՜վ, | եթէ այս ամենայն քեզ քաղցրանայր |
3 48:1 | | | | Ո՜վ | վերնոյ քաղաքի երանաւէտ օթեվանացն: Ո՜վ |
3 48:1 | | | Ո՜վ վերնոյ քաղաքի երանաւէտ օթեվանացն: | Ո՜վ | մեծապայծառ աւուրն յաւիտենից. զոր գիշեր |
3 48:1 | | | երբէք փոխի վիճակ ‘ի հակառակն: | Ո՞ | տայր թէ օրն այն ծագէր |
3 48:5 | | | | Ո՜վ | զիա՛րդ տառապի անձն իմ, յորժամ |
3 49:7 | | | մի՛ լիցի քեզ փոյթ թէ | ո՛ | է որ զայս ասէ կամ |
3 50:4 | | | սիրոյ քոյ, քանիցս անգամ եւ | յումմէ | եւ իցէ թողացուսցես այդմ լինել |
3 53:2 | | | | Ո՜վ | քանի՛ համարձակութիւն է մահկանացու, զոր |
3 55:4 | | | | Ո՜վ | որպէս պիտոյ է ինձ տէր |
3 55:4 | | | ի զօրացուցանել զիս շնորհաց քոց: | Ո՜վ | երկնային շնորհի, առանց որոյ ոչինչ |
3 55:5 | | | | Ո՛վ | երանաւէտ շնորհ, որ զաղքատն հոգւով |
3 58:2 | | | ի վերայ աստիճանի սրբոց, թէ | ո՛ | քան զո՛ սրբագոյն իցէ, կամ |
3 58:2 | | | աստիճանի սրբոց, թէ ո՛ քան | զո՛ | սրբագոյն իցէ, կամ ո՛վ մեծ |
3 58:2 | | | քան զո՛ սրբագոյն իցէ, կամ | ո՛վ | մեծ իցէ յարքայութեան երկնից: Խնդիրք |
3 58:5 | | | շնչաւոր մարդիկ՝ խօսել զգերակայութենէ սրբոց, | ոյք | ոչ գիտեն սիրել, բայց միայն |
3 58:7 | | | Թէպէտ եւ գիտէր ոք, թէ | ո՛ | քան զո՛ սրբագոյն իցէ կամ |
3 58:7 | | | գիտէր ոք, թէ ո՛ քան | զո՛ | սրբագոյն իցէ կամ մեծագոյն համարիցի |
3 58:9 | | | Բազումք խնդրեն՝ թէ | ո՞վ | մեծ իցէ յարքայութեանն Աստուծոյ, որք |
3 58:9 | | | Քանզի ‘ի խնդրել աշակերտաց, թէ | ո՛վ | մեծ իցէ յարքայութեան երկնից, այսպիսի |
3 59:1 | | | Տէր, | ո՞վ | է իմ ապաւինութիւն յաստի կեանս |
4 1:2 | | | բեռնաւորք, եւ ես հանգուցից զձեզ: | Ո՜վ | քաղցր եւ փարելի բարբառոյս յունկն |
4 1:2 | | | հաղորդութիւն ամենասուրբ մարմնոյ քոյ: Այլ | ո՞վ | եմ ես տէր, զի վստահացայց |
4 1:3 | | | Եթէ ոչ քո էր ասացեալ, | ո՞ | հաւատայր լինել ճշմարիտ. եւ եթէ |
4 1:3 | | | եթէ ոչ քոյ էր հրամայեալ, | ո՞ | ձեռնարկէր մատչել |
4 1:10 | | | | Ո՛վ | անտեսանելի արարիչդ աշխարհի Աստուած, զիա՜րդ |
4 1:11 | | | | Ո՜վ | սքանչելի եւ ծածկեալ շնորհի խորհրդոյս |
4 2:1 | | | այս, զի եկեսցես առ իս: | Ո՞վ | եմ ես, զի զանձն քո |
4 2:2 | | | | Ո՜վ | քաղցր եւ բարերար փրկիչ, քանի՜ |
4 3:4 | | | | Ո՜վ | սքանչելի գիջման գթութեան քո ‘ի |
4 3:4 | | | եւ մարդկութեամբ զհիւծութիւն նորա պարարես: | Ո՜վ | երջանիկ մտաց եւ երանելի ոգւոյ |
4 4:3 | | | եւ եռանդնոտ արժանաւորին լինել: Զի | ո՞վ | է, որ առ աղբիւր քաղցրութեան |
4 4:3 | | | մի քաղցրութիւն անտի առնուցու. կամ | ո՞վ | առ հրով մեծաւ կայցէ, եւ |
4 5:2 | | | Հայեաց յանձն քո եւ տե՛ս, | ո՞յր | պաշտօն քեզ աւանդեցաւ ձեռնադրութեամբ եպիսկոպոսի |
4 10:4 | | | թմրութիւն գիտէ ածել ‘ի վերայ: | Ո՜վ | աղէտիցս. զի են գաղջք եւ |
4 11:1 | | | | Ո՛վ | քաղցր տէր, ո՜րպէս զի մեծ |
4 11:6 | | | | Ո՜վ | ո՛րպէս մեծ եւ արգոյ է |
4 13:1 | | | | Ո՞ | տացէ ինձ տէր, գտանել զքեզ |
4 13:2 | | | ընդ պարզամիտս են խօսք քո: | Ո՜վ | ո՛րպէս քաղցր է հոգի քո |
4 13:3 | | | կերակրել զնա իւրով պատուական մարմնով: | Ո՜վ | անճառելի շնորհիս, ո՜վ սքանչելի զիջմանս |
4 13:3 | | | պատուական մարմնով: Ո՜վ անճառելի շնորհիս, | ո՜վ | սքանչելի զիջմանս, ո՜վ անչափ սիրոյս |
4 13:3 | | | անճառելի շնորհիս, ո՜վ սքանչելի զիջմանս, | ո՜վ | անչափ սիրոյս՝ որ ցուցաւ առ |
4 14:2 | | | | Ո՜վ | ճշմարիտ վառեալ հաւատոյ սոցա, որ |
4 16:1 | | | | Ո՜վ | քաղցր եւ մարդասէր տէր, զոր |