1 2:1 | | | ի սէր, զի՞նչ օգուտ էր | ինձ | առաջի Աստուծոյ, որ դատելոցն է |
1 3:2 | | | քեզ մշտնջենաւոր սիրով: Տաղտկալի է | ինձ | յաճախ բազումս ընթեռնուլ եւ լսել |
1 3:5 | | | թէ քանի՞ կրօնասիրութեամբ քաղաքավարեցաք: Ասա՛ | ինձ. | ո՞ւր են արդ այն ամենայն |
1 19:1 | | | դարձի մերոյ, եւ ասել: Օգնեա՛ | ինձ | տէր ‘ի բարւոք առաջադրութեանս եւ |
1 19:1 | | | սուրբ ծառայութեան քում, եւ տո՛ւր | ինձ | յայսմ օրէ կատարելապէս սկիզբն առնել |
1 21:6 | | | եւ ասա ընդ մարգարէին. Ջամբեա | ինձ | տէր հաց արտասուաց, եւ արբո |
1 21:6 | | | տէր հաց արտասուաց, եւ արբո | ինձ | արտասուս չափով |
2 9:5 | | | լինելոյ իւրոյ վկայէ ասելով. Լուաւ | ինձ | տէր, եւ ողորմեցաւ, եւ տէր |
2 9:5 | | | յուրախութիւն, եզերծ յինէն զքուրձ, եւ | ինձ | զգեցոյց զուրախութիւն: Արդ եթէ այս |
2 9:6 | | | օրհնութիւնք, այդ ամենայն սակաւ օգտէ | ինձ | եւ սակաւ քաղցրանայ, ցորչափ լքեալ |
3 2:3 | | | զի մի՛ ‘ի դատապարտութիւն լիցի | ինձ | լսել զբանն եւ ոչ առնել |
3 3:3 | | | այնպէս փութաջան ծառայէ եւ հնազանդի | ինձ | յամենայնի, որպէս ծառայեն աշխարհի եւ |
3 3:7 | | | Զիա՞րդ կարող իցեմ տանել | ինձ | յաստի կեանս, թէ ոչ զօրացուցէ |
3 3:7 | | | որպէս երկիր անջրդի: Տէր ուսո | ինձ | առնել զկամս քո. ուսո ինձ |
3 3:7 | | | ինձ առնել զկամս քո. ուսո | ինձ | առաջի քո արժանապէս եւ խոնարհութեամբ |
3 4:4 | | | իւրեանց եւ ընդվայրաքննութեան, ‘ի դարձուցանել | ինձ | զերեսս իմ ‘ի նոցանէ |
3 5:2 | | | եւ անկատար յառաքինութեան, հարկ է | ինձ ‘ | ի քէն քաջալերիլ եւ մխիթարիլ |
3 5:2 | | | մխիթարիլ. վասն այսորիկ այց արա | ինձ | ստէպ, եւ ուսո ինձ իմաստս |
3 5:2 | | | արա ինձ ստէպ, եւ ուսո | ինձ | իմաստս սուրբս: Ապրեսցո զիս յախտից |
3 5:6 | | | Անդորր արա | ինձ ‘ | ի սէր. զի ուսայց բերանով |
3 6:6 | | | քեզ, թէպէտ եւ բազում աշխատութիւնս | ինձ | հնարեսցիս: Տէր լոյս իմ եւ |
3 8:1 | | | համարեցայց, ահա ընդդէմ դառնաս դու | ինձ. | եւ ճշմարտութեամբ վկայեն անօրէնութիւնք իմ |
3 8:1 | | | կորիցէ իսպառ: Անդ ցուցանես զիս | ինձ, | զի՛նչ եմ, զի՛նչ էի, եւ |
3 8:2 | | | կանխեալ, եւ ‘ի բազմադէմ կարիս | ինձ ‘ | ի թիկունս հասեալ, ‘ի ծանունց |
3 9:1 | | | ցամաքիս: Ապա զամենայն նախ առաջին | ինձ | ընծայեսջիր. զի ես եմ, որ |
3 9:2 | | | առնուն ջուր կենդանի. եւ որք | ինձ | կամակար եւ մտադիւր ծառայեն, շնորհս |
3 10:1 | | | զիս ծառայել քեզ, եւ հրամայեցեր | ինձ | սիրել զքեզ |
3 10:2 | | | առնուլ: Մեծ ինչ իցէ՝ ծառայել | ինձ | քեզ, որում ամենայն արարածք պարտապան |
3 10:2 | | | ծառայել: Ոչ մեծ ինչ թուի | ինձ՝ | ծառայել քեզ. այլ այն թուի |
3 10:3 | | | քեզն ծառայեմ: Բայց սակայն դու | ինձ | ծառայես, քան ես քեզ: ահա |
3 10:4 | | | ընդ բիւրուց բարեաց: Ո՞ տայր | ինձ | ծառայել քեզ զամենայն աւուրս կենաց |
3 10:4 | | | աւուրս կենաց իմոց: Ո՞ տայր | ինձ | գէթ օր մի արժանի պաշտօն |
3 12:1 | | | Տէր տէր, պիտոյ է | ինձ | յոյժ համբերութիւն. զի շատք յաստի |
3 14:3 | | | Ո՜վ, ո՛րպէս պարտ է | ինձ | խոնարհ եւ արհամարհ լինել յաչս |
3 14:3 | | | ինչ բարի: Քանի՜ արժան է | ինձ ‘ | ի խոր խոնարհել ընդ անքննին |
3 15:1 | | | յաչս քո՝ թէ օգուտ է | ինձ | եւ պիտանի, տուր ինձ յայդմ |
3 15:1 | | | է ինձ եւ պիտանի, տուր | ինձ | յայդմ վայելել ‘ի պատիւ քո |
3 15:1 | | | պատիւ քո: Ապա եթէ վնասակար | ինձ | ճանաչես, եւ փրկութեան հոգւոյ իմոյ |
3 15:3 | | | Շնորհեա | ինձ | քաղցրագութ փրկիչ, զշնորհս քոյ. զի |
3 15:3 | | | մինչ իսպառ կացցէ մնասցէ: Տո՛ւր | ինձ | հանապազ այնմ ցանկալ եւ փափաքել |
3 15:4 | | | Տո՛ւր | ինձ | մեռանել ամենայնի՝ որ ինչ է |
3 15:4 | | | զանծանօթն լինել յաստի կեանս: Տուր | ինձ ‘ | ի վեր քան զամենայն ցանկալիս |
3 16:1 | | | կամ զոր խորհել հնար է | ինձ ‘ | ի սփոփանս իմ, ոչ այժմ |
3 16:2 | | | առ որ ասէ. Մերձ լեր | ինձ, | տէր Յիսուս, յամենայն ժամանակի: Այս |
3 16:2 | | | քո եւ արդար փորձդ եղիցին | ինձ | սփոփումն մեծ: Զի ոչ իսպառ |
3 17:1 | | | Որդեակ, թո՛ղ | ինձ | առնել ընդ քեզ որպէս եւ |
3 17:2 | | | ընդ իս: Եթէ կամիս լինել | ինձ ‘ | ի խաւարի, եղիցիս օրհնեալ. եւ |
3 17:2 | | | օրհնեալ. եւ եթէ կամիս լինել | ինձ ‘ | ի լոյս, եղիցիս օրհնեալ: Եթէ |
3 17:2 | | | օրհնեալ. եւ եթէ կամիս լինել | ինձ ‘ | ի նեղութեան, նոյնպէս յամենայնի եղիցիս |
3 17:3 | | | կալ, եթէ կամիս հաճոյ լինել | ինձ: | Այնպէս պատրաստական պարտ է քեզ |
3 17:4 | | | եւ գոհանալ վասն ամենայնի որ | ինձ | դիպեսցի: Պահեա զիս յամենայն մեղաց |
3 17:4 | | | նեղութիւն գայցէ ‘ի վերայ իմ, | ինձ | ինչ ոչ վնասեսցէ. միայն թէ |
3 18:1 | | | ի խաչ ելանել՝ ոչ պակասեցին | ինձ | չարակրութիւնք: Մեծ եղեն իմ կարօտութիւնք |
3 18:2 | | | զպատուիրան հօր քոյ, արժան է | ինձ | թշուառացեալ մեղաւորիս ըստ կամաց քոց |
3 18:3 | | | զի ճանապարհ ուղիղ եւ բարի | ինձ | եւ ամենայն հաւատացելոց ցուցեր՝ յարքայութիւն |
3 19:2 | | | եւ իրք այդպիսի չեն | ինձ | տանելի, զի վնաս մեծ հասոյց |
3 19:2 | | | տանելի, զի վնաս մեծ հասոյց | ինձ, | եւ մեղ ‘ի վերայ իմ |
3 19:5 | | | Հնարաւոր լիցի | ինձ | տէր՝ շնորհօք, որ ինչ անհնար |
3 19:5 | | | ի յառնել դոյզն վշտաց: Եղիցի | ինձ | ամենայն վշտակրութիւն վասն անուան քո |
3 20:2 | | | եւ վանել զնոսա տաղտկալի է | ինձ | եւ ծանր. եւ ձանձրանամ յոյժ |
3 21:1 | | | է անվախճան հանգիստ սրբոց: Տո՛ւր | ինձ, | քաղցր եւ սիրելի փրկիչ իմ |
3 21:2 | | | զոր ինչ բաց ‘ի քէն | ինձ | պարգեւես կամ զքէն յայտնես կամ |
3 21:3 | | | ես ամենայն արարածոց. ո՞ տայր | ինձ | թեւս ճշմարիտ ազատութեան, թռչել եւ |
3 21:3 | | | ի քեզ: Ե՞րբ լիով տացի | ինձ | ճաշակել եւ տեսանել, զի քաղցր |
3 21:5 | | | որ զինչ հաճոյ իցէ նոցա: | Ինձ | ոչ է եւ ոչ եղիցի |
3 22:1 | | | իմ յօրէնս քո, եւ ուսո | ինձ | գնալ ‘ի պատուիրանս քո: Տո՛ւր |
3 22:1 | | | գնալ ‘ի պատուիրանս քո: Տո՛ւր | ինձ | իմանալ զկամս քո, եւ բազում |
3 22:1 | | | եմ ես քան զամենայն բարութիւն | ինձ | պարգեւեալ. եւ ‘ի քո ազնուութիւնդ |
3 23:2 | | | ասեսդ, տէր. զի քաղցր է | ինձ | լսել զայդ |
3 23:5 | | | հեռի լինիր յինէն. Աստուած յօգնել | ինձ | նայեաց. զի յարեան ‘ի վերայ |
3 23:5 | | | անցանիցեմ անվնաս, կամ զիա՞րդ լիցի | ինձ | ցրել զնոսա |
3 24:2 | | | կալեալ սպասէիր, եւ զդուռն սրտիդ | ինձ | բանայիր: Լեր յառաջատես, եւ կանխեա |
3 25:1 | | | եղիցի ‘ի բազում համբերութեան: Թէ | ինձ | լսես, եւ ձայնի իմում զհետ |
3 25:3 | | | դիտումն քո յայն ուղղեա, զի | ինձ | միայն հաճոյ լիցիս, եւ արտաքոյ |
3 26:3 | | | Աստուած իմ, անճառ քաղցրութիւն, դարձո | ինձ ‘ | ի դառնութիւն զամենայն մարմնական մխիթարութիւն |
3 26:3 | | | հրապուրանօք կենցաղական հեշտութեանց: Մի՛ յաղթեսցէ | ինձ | տէր, մարմին եւ արիւն. մի՛ |
3 26:3 | | | սատանայ, եւ խորամանկութիւն նորա: Տուր | ինձ | զօրութիւն ընդդէմ կալոյ, համբերութիւն տանելոյ |
3 26:4 | | | լրբեսցի: Յայսմ ամենայնի ձեռն քո | ինձ | առաջնորդեսցէ եւ ուսուցանէ, զի մի՛ |
3 27:4 | | | սուրբ հոգւոյդ: Տո՛ւր զօրութիւն, զօրանալ | ինձ | ըստ ներքին մարդոյն. եւ զսիրտ |
3 27:4 | | | հոգոց եւ անձկութեանց դատարկեա, չձգիլ | ինձ ‘ | ի պէսպէս ցանկութիւնս ամենայնի՝ որ |
3 27:5 | | | Տո՛ւր | ինձ, | տէր, զիմաստութիւն երկնային, զի ուսայց |
3 29:1 | | | ի նմանէ, այլ հարկ է | ինձ | առ քեզ ապաւինիլ, զի լիցիս |
3 29:1 | | | լիցիս իմ օգնական, եւ շրջեսցես | ինձ | յօգուտ: Ահա ‘ի վիշտս եմ |
3 29:1 | | | համբերութիւն եւ յայսմ նուագի. օգնեա | ինձ | Աստուած իմ, եւ ես ոչ |
3 29:2 | | | եւ չարակրութեան. այո՝ պարտ է | ինձ | ժուժկալել, եւ երանի՜ թէ համբերութեամբ |
3 29:2 | | | ընդ իս ողորմութիւն, Աստուած իմ: | Ինձ | դժուարին, այլ քեզ դիւրին է |
3 30:2 | | | Եթէ կայցէ՞ ինչ | ինձ | դժուարին, կամ թէ յա՞յնց իցեմ |
3 30:4 | | | անդրէն շնորհել՝ յորժամ հաճոյ թուիցի | ինձ | |
3 31:1 | | | Տէր, առաւելագոյն շնորհի պէտք են | ինձ, | առ ցայն վայր հասանելոյ, որ |
3 31:1 | | | հասանելոյ, որ ոչինչ յարարածոց լիցի | ինձ | խափան: Զի ցորչափ յիրաց ինչ |
3 31:1 | | | ինչ արգելեալ կամ, չիք | ինձ | համարձակ առ քեզ վերանալ: Անձկայր |
3 31:1 | | | սլանալ, որ ասացն. Ո՜ տայր | ինձ | թեւս որպէս զաղաւնոյ, զի թռչէի |
3 32:3 | | | զոր քեզն առաջի արարի. յայնժամ | ինձ | հաճոյ լինէիր յոյժ, եւ զամենայն |
3 34:3 | | | քո զիս յագեցուսցես եւ լիցիս | ինձ | ամենայն յամենայնի: Մինչչեւ է տուեալ |
3 34:4 | | | ալեաց նորա ցածուցանես, արի՛, օգնեա՛ | ինձ: | Ցրուեա զհեթանոսս, որք կամին ընդ |
3 37:3 | | | լիագոյն եւ անխառն, այնչափ առաւել | ինձ | հաճոյասցիս, եւ առաւել եւս օգտեսցիս |
3 39:2 | | | իմ սակաւ օգտեն: Ո՜ տայր | ինձ, | չհայել յանցս՝ որ հանդերձեալ |
3 40:1 | | | Ճշմարտութեամբ զայս ‘ի դէպ է | ինձ | խորհել եւ ասել. Տէր , ոչինչ |
3 40:2 | | | Սակայն եւ այնպէս վաղ յաջողէ | ինձ ‘ | ի բարի, յորժամ հաճեսցիս եւ |
3 40:4 | | | գայ ամենայն՝ որ ինչ յաջողէ | ինձ ‘ | ի բարի: Այլ ես ունայն |
3 40:5 | | | օրհնեսցի անուն սուրբ քո, եւ | ինձ | մի՛ ինչ ընծայեսցի ‘ի մարդկային |
3 40:5 | | | ցնծացայց զօրհանապազ. այլ վասն անձին | ինձ | ոչ պարծեցայց, բայց եթէ ‘ի |
3 41:2 | | | առ քեզ, յիրաւի զինին ընդդէմ | ինձ | ամենայն արարածք: Ապա ինձ յիրաւի |
3 41:2 | | | ընդդէմ ինձ ամենայն արարածք: Ապա | ինձ | յիրաւի վայելեն ամօթ եւ արհամարհանք |
3 41:2 | | | յոչինչ համարիլ, չէ հնար | ինձ | ներքուստ խաղաղանալ եւ հաստատուն կալ |
3 43:4 | | | ումեք՝ որպէս եւ արժան թուիցի | ինձ | |
3 45:1 | | | Տուր | ինձ, | տէր, օգնութիւն ‘ի նեղութեան. զի |
3 45:3 | | | են եւ հիմնեալ: Եթէ եւ | ինձ | լինէր այդմ վիճակիլ, ոչ այդպէս |
3 45:4 | | | յայնմանէ ամենայնիւ զգուշանալ պարտ է | ինձ | |
3 46:3 | | | յայտնեսցին ‘ի բազմաց սրտից խորհուրդք: | Ինձ | հասնէ դատել զպարտաւորն եւ զանպարտն |
3 46:5 | | | յոյս ապաւինի, զի չէ | ինձ | բաւական խիղճ մտաց իմոց: Դու |
3 46:5 | | | վասն այսորիկ յամենայն յանդիմանութիւնս մնայ | ինձ | խոնարհել եւ հեզութեամբ համբերել: Թող |
3 46:5 | | | խոնարհել եւ հեզութեամբ համբերել: Թող | ինձ | գթութեամբ, թէ ուրեք երբէք չ |
3 46:5 | | | առաւելագոյն համբերութեան: Քանզի լաւ է | ինձ | քո առատ ողորմութիւնդ՝ առ հասանելոյ |
3 47:2 | | | մահու: Եւ ոչ գոչեսցես. Վա՜յ | ինձ, | զի ընդերկար եղեւ պանդխտութիւն իմ |
3 48:3 | | | փառս արքայութեան քոյ, ե՞րբ եղիցիս | ինձ | ամենայն յամենայնի. ե՞րբ եղէց ընդ |
3 48:4 | | | ցանկութիւն իմ: Քանզի բեռն է | ինձ | ամենայն, զոր ինչ աշխարհս մատուցանէ |
3 48:5 | | | զզգայութիւնս իմ ‘ի քեզ. տուր | ինձ | մոռանալ զամենայն զաշխարհայինս, վաղվաղակի ‘ի |
3 48:5 | | | եւ մերժել զախտից ցնորս: Հաս | ինձ ‘ | ի թիկունս, ճշմարտութիւնդ յաւիտենական. զի |
3 48:5 | | | յերեսաց քոց ամենայն անմաքրութիւն: Ներեա | ինձ | եւ թող գթութեամբ, թէ ուրեք |
3 48:5 | | | սիրեմն: Այն ինչ վաղագոյն լինի | ինձ | ընդառաջ որ ‘ի բնէ ախորժ |
3 48:6 | | | խոկամ. եթէ զհոգի սիրեմ, քաղցրանայ | ինձ | զհոգեղինաց խորհել: Զի զոր ինչ |
3 49:3 | | | հեշտալի եւ դիւր, այլ որ | ինձ | է ընդունելի եւ ‘ի պարծանս |
3 49:3 | | | Ես ինքն եմ. կա՛ց մնա | ինձ, | ասէ տէր, մինչեւ եկեսցէ արքայութիւնն |
3 50:4 | | | ոչինչ լինի յերկրի: Բարի է | ինձ | տէր, զի խոնարհ արարէր զիս |
3 50:4 | | | մեծամտութիւն եւ յանձնապաստանութիւն: Լաւ է | ինձ, | զի ամօթ ծածկեաց զերեսս իմ |
3 50:5 | | | ներքոյ եւ արտաքոյ: չիք | ինձ | մխիթար յամենայնէ որ ‘ի ներքոյ |
3 50:7 | | | Տուր | ինձ, | տէր, գիտել զոր գիտել պարտ |
3 50:7 | | | է յաչս քո: Մի՛ թողուր | ինձ | ըստ տեսութեան աչաց դատել, եւ |
3 52:2 | | | Զինչ գործեցի, տէր, զի շնորհեսցես | ինձ | երկնային ինչ մխիթարութիւն: Ոչ յիշեմ |
3 52:2 | | | ջերմեռանդն քոց ծառայից: Դառն է | ինձ | զայս լսել, սակայն վասն ճշմարտութեան |
3 52:3 | | | եւեթ. մեղայ, տէր, մեղայ. ողորմեա | ինձ | եւ քաւեա զիս: Թոյլ արա |
3 52:3 | | | եւ քաւեա զիս: Թոյլ արա | ինձ | սակաւ մի կոծել զցաւս իմ |
3 53:2 | | | անսալ բանի, եւ բանին լսել | ինձ | յամենայնի, նա է ճշմարիտ յաղթող |
3 55:1 | | | քում եւ ըստ նմանութեան, շնորհեա | ինձ | զշնորհդ զայդ՝ զոր ցուցեր այդչափ |
3 55:1 | | | կրից նորա, թէ ոչ օգնէ | ինձ | շնորհ քո սուրբ հրածորան հեղեալ |
3 55:3 | | | Վասն այսորիկ կամք առաջի կան | ինձ, | եւ առնել զբարին ոչ: Բազում |
3 55:3 | | | եւ թէ զիարդ արժան իցէ | ինձ | գործել, զայն քաջ տեսանեմ. բայց |
3 55:4 | | | Ո՜վ որպէս պիտոյ է | ինձ | տէր շնորհ քո ‘ի սկսանել |
3 55:5 | | | անձն իմ: Տո՛ւր, տէր, գտանել | ինձ | շնորհս առաջի քոյ. զի շատ |
3 55:5 | | | առաջի քոյ. զի շատ է | ինձ | շնորհ քո, թէպէտ եւ ոչինչ |
3 55:5 | | | է իմ զօրութիւն, նա տայ | ինձ | խորհուրդ եւ օգնութիւն. քան զամենայն |
3 55:6 | | | եւ զհետ եկեսցէ. եւ տացէ | ինձ | հանապազ փոյթեռանդն լինել ‘ի գործս |
3 56:2 | | | Եթէ կամիս ճանաչել զճշմարտութիւն, հաւատա | ինձ: | Եթէ կամիս կատարեալ լինել, վաճառեա |
3 56:3 | | | քո եւ արհամարհ աշխարհի, տուր | ինձ | արհամարհութեամբ աշխարհի՝ լինել քեզ նմանող |
3 56:5 | | | խոստացար, նոյնպէս եւ եղիցի. եւ | ինձ | եւս վիճակեսցի այդմ լինել արժանի |
3 57:1 | | | Որդեակ, առաւել հաճոյ են | ինձ | համբերութիւն եւ խոնարհութիւն ‘ի վիշտս |
3 57:4 | | | եւ զխորիսխ: Զի՞նչ առնել էր | ինձ | յայնչափ նեղութիւնս եւ ‘ի վիշտս |
3 57:4 | | | զիս Աստուած իմ, եւ առաջնորդեա | ինձ | ընդ ճանապարհ ուղիղ յարքայութիւն քո |
3 58:4 | | | եմ գովելի յամենայն սուրբս իմ. | ինձ ‘ | ի վեր քան զամենայն վայելէ |
3 58:8 | | | բարի ընծայեն անձանց, այլ զամենայն | ինձ. | զի զամենայն յանբաւ սիրոյ իմոյ |
3 58:8 | | | այնչափ խոնարհ են յինքեանս, եւ | ինձ | առաւել մերձաւոր եւ սիրելի: Վասն |
3 59:1 | | | ողորմութեանդ ոչ գոյ բաւ: Ո՞ւր | ինձ | բարի ինչ եղեւ առանց քոյ |
3 59:1 | | | ցանկալի. վասն այսորիկ հարկ է | ինձ | զհետ քո յոգւոց հանել, աղաղակել |
3 59:1 | | | աղերս արկանել: Եւ չիք | ինձ | վստահանալ յոք, որ ձեռնտու իցէ |
3 59:2 | | | իմ միայն կամիս, եւ զամենայն | ինձ ‘ | ի բարի փոխարկես: Թէպէտ եւ |
3 59:2 | | | հանդէս ոչինչ նուազ արժան է | ինձ | սիրել զքեզ եւ օրհնել, քան |
3 59:3 | | | յողդողդ գտանեմ: Զի ոչինչ օգտեն | ինձ | բազում բարեկամք, եւ ոչ օգնել |
3 59:4 | | | եւ ուղեկցելով շնորհի քոյ առաջնորդեա | ինձ ‘ | ի ճանապարհս խաղաղութեան. Ամէն |
4 1:2 | | | Հրամայես | ինձ՝ | անվեհեր մատչել առ քեզ, եթէ |
4 1:8 | | | ո՞րչափ եւս արդ պարտ է | ինձ | եւ ամենայն ժողովրդեան քրիստոնէից՝ ունել |
4 2:1 | | | իմ գթած: Այլ ուստի է | ինձ | այս, զի եկեսցես առ իս |
4 2:1 | | | եմ ես, զի զանձն քո | ինձ | ընծայեսցես: Զիա՞րդ իշխեսցէ մեղաւորն երեւել |
4 2:1 | | | արժանաւորութեան. որպէս զի բարութիւն քո | ինձ | առաւել եւս յայտնեսցի, սէր քո |
4 2:1 | | | հրամայեցեր լինել, հաճոյ է եւ | ինձ | քո զիջումն: Եւ երանի՜ թէ |
4 2:3 | | | հրաւիրես ‘ի կոչունս քո: Տաս | ինձ | երկնաւոր կերակուր եւ հաց հրեշտակաց |
4 3:1 | | | գամ, տէր, զի բարի լիցի | ինձ ‘ | ի պարգեւաց քոց, եւ ուրախ |
4 3:2 | | | Տուր զքեզ | ինձ, | եւ շատ է. զի բաց |
4 3:2 | | | զօրեմ: Վասն այսորիկ պիտոյ է | ինձ | ստէպ առ քեզ մատչել, եւ |
4 3:2 | | | եւ ժառանգ լինի փառացն յաւիտենականաց: | Ինձ, | որ յոլովակի գթեմս եւ մեղանչեմ |
4 4:1 | | | թմրութենէ սթափեա զիս: Այց արա | ինձ ‘ | ի փրկութեան քում, ճաշակել հոգւով |
4 4:2 | | | մարդկութեամբ: Արդ քո կամք են, | ինձ | զքեզ ընդունել, եւ ընդ քեզ |
4 4:2 | | | աղաչեմ, եւ զայս առանձինն շնորհ | ինձ | պարգեւել հայցեմ, զի գլխովին ‘ի |
4 4:4 | | | Վասն այսորիկ եթէ չէ | ինձ | արժան հանել ‘ի լրութենէ անտի |
4 4:5 | | | եւ զարիւն՝ կերակուր եւ ըմպելի | ինձ | պատրաստեցեր: Տուր տէր Աստուած փրկիչ |
4 6:2 | | | Դու ուսո | ինձ | ճանապարհ ուղիղ, արա առաջի կրթութիւն |
4 6:2 | | | եռանդեամբ եւ յարգանօք պարտ իցէ | ինձ | պատրաստել քեզ զսիրտ իմ առ |
4 7:3 | | | ողջակէզ, զմարմին քո եւ զհոգի | ինձ | յանձն արարեալ հաւատարմութեամբ. որպէս զի |
4 8:1 | | | քեզ պարտ է զանձն քո | ինձ | մատուցանել կամաւ ‘ի նուէր սուրբ |
4 8:1 | | | բայց զի փոյթ կալցիս զքեզ | ինձ | բովանդակ յանձն առնել: Զի՞նչ եւ |
4 8:1 | | | յանձն առնել: Զի՞նչ եւ տացես | ինձ | բաց ‘ի քէն, չէ |
4 8:2 | | | բաց յինէն, նոյնպէս եւ ոչ | ինձ | հաճոյ է զինչ եւ տացես |
4 8:2 | | | ոչ զանձն ընծայեսցես: Մատո զքեզ | ինձ, | եւ տո՛ւր զքեզ բովանդակ վասն |
4 8:2 | | | աշակերտ լինել, մատո զանձն քո | ինձ | հանդերձ ամենայն ախորժակօք քո |
4 9:2 | | | զոր մեղօք կորուսի, ‘ի ներել | ինձ | լիով զամենայն եւ յընդունել զիս |
4 9:3 | | | աղաչել: Պաղատիմ առ քեզ, լուր | ինձ | գթութեամբ ‘ի կալ իմում առաջի |
4 9:3 | | | Ամենայն մեղք իմ չար թուին | ինձ | յոյժ, եւ այլ ոչ երբէք |
4 9:3 | | | եւ ըստ կարի փոխարինել: Թո՛ղ | ինձ, | տէր, թո՛ղ ինձ զմեղս իմ |
4 9:3 | | | փոխարինել: Թո՛ղ ինձ, տէր, թո՛ղ | ինձ | զմեղս իմ. վասն անուանդ քում |
4 9:5 | | | այնց՝ որք վասն սիրոյ քոյ՝ | ինձ | եւ այլոց բարի արարին. եւ |
4 9:6 | | | կամ վնաս ինչ եւ նեղութիւն | ինձ | հասուցին. այլ եւ վասն ամենեցուն |
4 11:1 | | | նորա ցանկալի: Քաղցր լինէր եւ | ինձ ‘ | ի սիրոյ սրտիս հեղուլ առաջի |
4 11:2 | | | յանդիման եւ անպատրուակ: Պարտ է | ինձ | շատանալ լուսով ճշմարիտ հաւատոյ, եւ |
4 11:3 | | | յիշատակել իմում զսքանչելիքս, տաղտկութիւն է | ինձ | յոյժ եւս եւ որպիսի եւ |
4 11:3 | | | տեսանեմ եւ լսեմ: Վկայ ես | ինձ | դու ինքն տէր, զի ոչինչ |
4 11:3 | | | կենցաղումս. վասն այսորիկ պարտ է | ինձ | ձեռնարկել ‘ի մեծ համբերութիւն, եւ |
4 11:3 | | | սրբոցն: Կալայց եւ զսուրբ գիրս | ինձ ‘ | ի սփոփանս եւ ‘ի հայելի |
4 11:4 | | | Զի երկու ինչ | ինձ | յոյժ կարեւոր տեսանեմ յաստի կեանս |
4 11:4 | | | կեանս, առանց որոց անտանելի լինէին | ինձ | այս թշուառ կեանք: Ի բանտի |
4 11:4 | | | կերակրոյ եւ լուսոյ: Արդ ետուր | ինձ | տկարիս զսուրբ մարմին քո ‘ի |
4 11:4 | | | Առանց երկոցուն սոցա անհնար է | ինձ | բարւոք կեալ. զի բանն Աստուծոյ |
4 12:1 | | | է իմ տեղի հանգստեան: Պատրաստեա | ինձ | վերնատուն մեծ զարդարեալ, եւ առ |
4 12:3 | | | մի կենարար շնորհաց ընդունել: Դու | ինձ | կարօտ ես, եւ ոչ ես |
4 13:1 | | | Ո՞ տացէ | ինձ | տէր, գտանել զքեզ միայն. բանալ |
4 13:1 | | | տէր, քեզ յիս լինել եւ | ինձ ‘ | ի քեզ, եւ այնպէս մնալ |
4 14:2 | | | քաղցր եւ գթած. եւ շնորհեա | ինձ | աղքատ մուրողի քում՝ գէթ խուն |
4 14:3 | | | զայս ցանկալի շնորհ պարգեւել եւ | ինձ. | եւ հոգւով բորբոքման, յորժամ եկեսցէ |
4 14:3 | | | լիցի քեզ, այց առնել եւ | ինձ | գթութեամբ: Զի թէպէտ եւ ոչ |
4 16:2 | | | եկաւորութեան քոյ: Դարձո զամենայն երկրաւորս | ինձ ‘ | ի դառնութիւն, զամենայն ծանունս եւ |
4 16:2 | | | քեզ յերկինս, եւ մի՛ թողուր | ինձ | տատանել ‘ի վերայ երկրի: Դու |
4 16:2 | | | վերայ երկրի: Դու միայն քաղցրասցիս | ինձ | յայսմ հետէ մինչեւ յաւիտեան. զի |
4 16:3 | | | հալմամբ բորբոքեալ սիրոյ: Մի՛ թողուր | ինձ | նօթի եւ պասքեալ ‘ի քէն |
4 17:2 | | | Ահաւասիկ կամ աղախին տեառն, եղիցի | ինձ | ըստ բանի քում |