1 1:3 | | | իմաստութեան. արհամարհութեամբ աշխարհի՝ դիմել յարքայութիւնն | երկնից | |
1 2:1 | | | որ անփոյթ լեալ զանձնէ, զընթացս | երկնից | զննէ: Որ քաջ զանձն ճանաչէ |
1 11:4 | | | մարտի, տեսանէաք արդեօք զտեառն օգնութիւն | յերկնից ‘ | ի մեզ հասեալ: Զի նա |
1 20:7 | | | չտեսանես ‘ի սենեկի: Ահա | երկինք | եւ երկիր, եւ ամենայն տարերք |
1 22:3 | | | էր միշտ կեալ յաշխարհի, զարքայութենէ | երկնից | չէր ինչ նոցա փոյթ |
2 3:3 | | | աշխարհի. բարեկամ Քրիստոսի, եւ ժառանգորդ | երկնից | |
2 4:2 | | | ի միտ: Սիրտ մաքուր ընդմտանէ | յերկինս | եւ ‘ի դժոխս: Որպիսի է |
2 12:1 | | | դատապարտութեան: Այս նշան խաչի երեւեսցի | յերկինս, | յորժամ եկեսցէ տէր ‘ի դատել |
2 12:9 | | | տէր յուսացեալ ես, տացի քեզ | յերկնից | զօրութիւն. եւ ընդ բռամբ նուաճեսցես |
2 12:12 | | | խաղաղութիւն գտցես: Թէպէտ եւ յերրորդ | երկինս | յափշտակեսցիս ընդ Պօղոսի, սակայն եւ |
3 4:5 | | | լինել, եւ զցայգ եւ զցերեկ | երկնից | արքայութեանն փափաքել |
3 5:3 | | | իք ինչ լաւ քան զնա | յերկինս | եւ յերկրի: Զի սէր յԱստուծոյ |
3 7:2 | | | եւ ընկեցիկք՝ որոց եդեալ էր | յերկինս | զբոյն իւրեանց. զի խոնարհեալք եւ |
3 10:3 | | | ծառայես, քան ես քեզ: ահա | երկինք | եւ երկիր, զորս ‘ի սպասաւորութիւն |
3 14:1 | | | հարեալ կամ, ածեալ զմտաւ՝ զի | երկինք | ոչ են սուրբ առաջի քո |
3 14:1 | | | իս զի՞նչ լինիցի: Անկան աստեղք | յերկնից, | եւ ես հողս յի՞նչ յուսացեալ |
3 16:1 | | | եւ գտցես զլիութիւն ամենայն բարեաց | յերկինս: | Եթէ կարի իմն անձկանօք ‘ի |
3 16:2 | | | եւ սուրբքն սրտիւք, որոց առաքինութիւն | յերկինս | է: Սնոտի եւ սուղ են |
3 18:1 | | | Որդեակ, իջի ես | յերկնից | վասն փրկութեան քոյ. յանձն առի |
3 18:2 | | | օրէնս, յորժամ փակեալ էր դուռն | երկնից, | եւ մթին եւս թուէր ճանապարհ |
3 18:2 | | | եւ մթին եւս թուէր ճանապարհ | երկնից. | յորժամ սակաւք փոյթ ունէին ‘ի |
3 18:2 | | | ունէին ‘ի խնդիր լինելոյ արքայութեան | երկնից: | Այն զի եւ որք յայնժամ |
3 18:2 | | | զմահ՝ ոչ ունէին մուտ յարքայութիւնն | երկնից | |
3 21:7 | | | ինչ նման քեզ յամենայն սքանչելիս | երկնի | եւ երկրի. գործք քո բարի |
3 30:4 | | | ընդ այս է մուտ յարքայութիւնն | երկնից: | Եւ այս անտարակոյս առաւել օգուտ |
3 35:2 | | | զճշմարիտ խաղաղութիւն, մի՛ յերկրի, այլ | յերկինս. | մի՛ ‘ի մարդիկ եւ մի՛ |
3 36:3 | | | զքո պսակդ, այլ յիս հայեաց | յերկինս, | որ կարող եմ զերծուցանել յամենայն |
3 41:1 | | | Ամբարձ զսիրտ քո առ իս | յերկինս, | եւ ոչ տխրեցուսցէ զքեզ արհամարհութիւն |
3 47:3 | | | Բա՜բէ, եթէ տեսանէիր զսրբոց | յերկինս | զանթառամ պսակս, եւ թէ քանի՛ |
3 47:4 | | | Աստուծոյ: Ապա ամբարձ զաչս քո | յերկինս: | Ահա ես, եւ ամենայն սուրբք |
3 48:6 | | | է եւ սիրտ քո: Եթէ | զերկինս | սիրեմ, մտադիւր զերկնայնոց խորհիմ. եթէ |
3 49:6 | | | հրաժարես, եղիցին միշտ կամք քո | յերկինս: | Վասն զի անդ գտցես զամենայն |
3 50:5 | | | մխիթար յամենայնէ որ ‘ի ներքոյ | երկնից՝ | բաց ‘ի քէն, տէր Աստուած |
3 54:9 | | | զգանձ իւր եւ զխնդութիւն եդ | յերկինս, | ուր ոչ կորնչի ինչ |
3 56:2 | | | արհամարհեա: Եթէ կամիս վերադաս լինել | յերկինս, | խոնարհեցո զքեզ յաշխարհի: Եթէ կամիս |
3 57:3 | | | ոչ վիճակեցաւ այս՝ ոչ հրեշտակաց | յերկինս, | եւ ոչ նախամարդոյն ‘ի դրախտի |
3 58:2 | | | կամ ո՛վ մեծ իցէ յարքայութեան | երկնից: | Խնդիրք այդպիսիք ծնանին յաճախ վէճս |
3 58:4 | | | զիս եւ զամենայն սուրբս յարքայութեան | երկնից: | Ամենեքին մի են յօդիւ սիրոյ |
3 58:7 | | | իցէ կամ մեծագոյն համարիցի յարքայութեան | երկնից, | զի՞նչ օգուտ էր նմա գիտութիւնս |
3 58:9 | | | Մեծ է փոքր իսկ լինել | յերկինս, | ուր ամենեքին են մեծ. զի |
3 58:9 | | | թէ ո՛վ մեծ իցէ յարքայութեան | երկնից, | այսպիսի լուան պատասխանի. Եթէ ոչ |
3 58:9 | | | իբրեւ զմանկտի, ոչ մտանիցէք յարքայութիւնն | երկնից: | Զի որ խոնարհեցուցանէ զանձն իբրեւ |
3 58:9 | | | զայս, նա է մեծ յարքայութեանն | երկնից | |
3 58:10 | | | յանձն, զի խոնարհ դուռն արքայութեան | երկնից | ոչ տացէ նոցա մուտ: Վա՜յ |
3 59:1 | | | յերկրի պանդխտանալ, քան առանց քո | զերկինս | ժառանգել: Ուր դու ես, անդ |
3 59:1 | | | Ուր դու ես, անդ են | երկինք. | եւ անդ մահ եւ դժոխք |
4 1:2 | | | վստահացայց մատչել առ քեզ: Ահա | երկինք | եւ երկիր չեն քեզ |
4 1:12 | | | անփոյթ են զփրկական խորհրդոյս, որ | զերկինս | ուրախ առնէ, եւ զաշխարհ ամենայն |
4 2:1 | | | աղբիւրդ կենաց, կարօտեալս առ թագաւորդ | երկնից, | ծառայս առ տէրդ, արարածս առ |
4 2:3 | | | զքեզ ինքն զհացդ կենդանի. որ | յերկնից | իջեր եւ կեանս տաս աշխարհի |
4 3:4 | | | Լռեսցեն յերեսաց քաղցր սիրելւոյդ իմոյ | երկինք | եւ երկիր, եւ ամենայն զարդ |
4 5:2 | | | եւ սոսկականաց, այլ ընդ հրեշտակաց | յերկինս, | եւ ընդ արանց կատարելոց յերկրի |
4 9:1 | | | ինչ քոյ է, որ ինչ | յերկինս | եւ որ ինչ յերկրի: Ցանկամ |
4 11:2 | | | երկիրպագանեմ, որում երկրպագեն հրեշտակք ‘ի | յերկինս: | Այլ ես դեռ հաւատովք, եւ |
4 11:3 | | | որք արդ ընդ քեզ ցնծան | յերկնից | արքայութեան, մինչդեռ կենդանի էին՝ հաւատով |
4 11:7 | | | հային: Ձեռք նորա մաքուրք ամբարձեալք | յերկինս, | զի զարարիչն երկնի եւ երկրի |
4 11:7 | | | մաքուրք ամբարձեալք յերկինս, զի զարարիչն | երկնի | եւ երկրի շօշափեն: Առ քահանայս |
4 13:2 | | | անուշակ հացիւ՝ որ իջեալ է | յերկնից՝ | յանձն առնուս զնոսա կերակրել: չ |
4 13:2 | | | եւ առ ուղղելոյ զսիրտ նոցա | յերկինս, | զքեզ ջամբես ‘ի կերակուր եւ |
4 13:3 | | | կամ ո՞ր ստեղծուած ‘ի ներքոյ | երկնից | այնպէս սիրելի, որպէս եռանդնոտ ոգի |
4 16:2 | | | Ուղղեա զսիրտ իմ առ քեզ | յերկինս, | եւ մի՛ թողուր ինձ տատանել |
4 17:3 | | | զգերբնական լուսաւորութիւնս եւ զառ ‘ի | յերկնից | յայտնութիւնս, հանդերձ ամենայն առաքինութեամբք եւ |
4 17:3 | | | եւ գովութեամբք՝ որ յամենայն արարածոց | յերկինս | եւ յերկրի քեզ ընծայեալ, մատուցանեմ |
4 18:5 | | | անբաւազօր առնէ մեծամեծս եւ անքնինս | յերկինս | եւ յերկրի. եւ չիք |