| 1 4:2 | | | ո՛չ յամառ յիւր կարծիս: Յայս | հայի | եւս՝ ոչ ամենայն մարդոյ խօսից |
| 1 15:1 | | | գլխովին լինի շահեկան: Զի առաւել | հայի | Աստուած ‘ի սէրն՝ որով ոք |
| 1 18:1 | | | | Հայեաց ‘ | ի կենդանի օրինակս սրբոց հարց |
| 1 21:4 | | | եւ լալոյ: Զի եթէ յանձն | հայի, | եւ եթէ յընկերն, ‘ի միտ |
| 1 22:2 | | | հզօր եւ արգոյ: Այլ դու | հայեաց | յերկնային բարիս, եւ տեսցես՝ զի |
| 1 22:4 | | | եւ ջերմ բարեկամք Քրիստոսի ոչ | հայեցան ‘ | ի հաճոյս մարմնոյ, եւ ոչ |
| 1 24:1 | | | Յամենայնի | հայեաց ‘ | ի կատարածն, եւ թէ ո՛րպէս |
| 1 25:5 | | | զքեզ: Որպէս աչք քո յայլս | հային, | նոյնպէս աչք այլոց ‘ի քեզ |
| 1 25:6 | | | դիր առաջի աչաց զխաչեցելոյն պատկեր: | Հայեցեալ ‘ | ի վարս Յիսուսի Քրիստոսի, յամօթ |
| 1 25:8 | | | յամենայն պահպանութիւնս կանոնաց են զգուշաւորք: | Հայեաց ‘ | ի կարթուսեանս, եւ ‘ի կիստերսեանս |
| 2 1:4 | | | Զի՞ շուրջ | հայիս | աստ. չէ քոյ այս |
| 2 1:4 | | | լինել քո բնակութիւն, եւ հարեւանցի | հայել | պարտիս յամենայն երկրաւորս: Անցանէ ամենայն |
| 2 5:1 | | | վաղվաղակի հեղգութեամբ կորուսանեմք: Յոլովակի չ | հայիմք | եւ ‘ի ներքին մեր կուրութիւն |
| 2 5:1 | | | մէնջ կրեն, յայն ինչ ոչ | հայիմք: | Թէ ոք բարիոք եւ ուղիղ |
| 2 5:2 | | | զօտարոտուոց, եւ առաւելապէս ‘ի քեզ | հայիս: | Թէ Աստուծոյ եւ անձին միտ |
| 2 6:3 | | | զոր Աստուած վկայէ զքէն: Թէ | հայիս, | զինչ ‘ի ներքս ‘ի քեզ |
| 2 6:3 | | | զինչ խօսեցան զքէն մարդիկ: Մարդ | հայի | յերեսս, այլ Աստուած հայի ‘ի |
| 2 6:3 | | | Մարդ հայի յերեսս, այլ Աստուած | հայի ‘ | ի սիրտ: Մարդ հայի ‘ի |
| 2 6:3 | | | Աստուած հայի ‘ի սիրտ: Մարդ | հայի ‘ | ի գործս, այլ Աստուած կշռէ |
| 2 7:3 | | | եթէ յարտաքին երեւոյթ մարդկան միայն | հայիս: | Զի թէ յայլս խնդրես զքո |
| 2 9:1 | | | խնդրել զանձն, եւ ոչ յիւրն | հայել | արժանաւորութիւն: Զի՞նչ մեծ է, եթէ |
| 2 10:5 | | | իմն պարգեւ: Եթէ ‘ի մեծութիւն | հայիս | տուողին, ոչինչ տուրք փոքր են |
| 2 12:9 | | | յաշխարհի աստ խնդրել: Եթէ յանձն | հայիս, | եւ ոչ զմի յայսպիսեաց աստի |
| 3 5:4 | | | բարութիւն հոսէ եւ բղխէ: Ոչ | հայի ‘ | ի պարգեւս, այլ ‘ի պարգեւիչ |
| 3 6:4 | | | սիրող ոչ այնչափ ‘ի պարգեւն | հայի | սիրողին, որպէս ‘ի սէր տուողին |
| 3 6:4 | | | որպէս ‘ի սէր տուողին: Առաւել | հայի | յիղձս քան ‘ի տուրս. եւ |
| 3 7:2 | | | աւելի քան զկար իւրեանց. ոչինչ | հայեցեալ | յիւրեանց փանաքութեանն չափ. այլ զհետ |
| 3 8:1 | | | գլխովին ապիկար. ապա թէ յիս | հայիս, | անդէն զօրանամ եւ նոր խնդութիւն |
| 3 11:5 | | | դառնալ զգայական բաղձանաց, եւ չ | հայել | յայն՝ թէ զինչ կամք են |
| 3 18:3 | | | ոչ ‘ի քո պանծալի օրինակս | հայէին: | Ահա եւ ‘ի լուր քոց |
| 3 19:1 | | | յիմ եւ յայլոց սրբոց չարչարանս | հայեցեալ: | չեւ եւս արեամբ չափ |
| 3 19:2 | | | որ ‘ի համբերութեանն առաքինութիւն ոչ | հայի, | եւ ոչ թէ յումմէ պսակի |
| 3 19:3 | | | է նմա: Ճշմարիտ համբերողն ոչ | հայի | թէ վիշտն յումմէ գայ, արդեօք |
| 3 20:3 | | | որ նախանձաւորդ ես հոգւոց հաւատացելոց, | հայէիր ‘ | ի ծառայի քո յաշխատութիւնս եւ |
| 3 27:4 | | | եւ որ պատուական. այլ յամենայն | հայել՝ | որպէս յանցաւոր ինչ, եւ յիս |
| 3 30:6 | | | ուղիղ խորհիս եւ ‘ի ճշմարտութիւն | հայիս, | ոչ երբէք պարտ է քեզ |
| 3 31:5 | | | զայն բազումք լռեն: Բնութիւնն յարտաքինս | հայի | մարդոյ, այլ շնորհն ‘ի ներքինս |
| 3 33:1 | | | փոփոխականացս իմաստունն եւ հոգեխրատն, ոչինչ | հայեցեալ | թէ զի՛նչ յանձին զգայ, կամ |
| 3 36:3 | | | նուազեր զքո պսակդ, այլ յիս | հայեաց | յերկինս, որ կարող եմ զերծուցանել |
| 3 38:1 | | | Որդեակ, յայն | հայեաց | սրտի մտօք, զի ամենայն ուրեք |
| 3 38:1 | | | զյաւիտենականս. որք յանցաւորս ձախոյ ակամբ | հային, | եւ աջոյ ակամբ յերկնաւորս: Որք |
| 3 39:2 | | | օգտեն: Ո՜ տայր ինձ, չ | հայել | յանցս՝ որ հանդերձեալ են անցանել |
| 3 41:2 | | | փութով պատրիմք, Եթէ ուղիղ յիս | հայիմ, | չէ երբէք լեալ առ |
| 3 43:1 | | | Աստուծոյ ‘ի զրոյցս, այլ յառաքինութեան: | Հայեաց ‘ | ի բանս իմ, զի վառեն |
| 3 44:1 | | | Աստուծոյ, եւ ‘ի դատաստան նորա | հայիս, | դիւրին լիցի քեզ պարտութիւն յանձն |
| 3 44:2 | | | կամ ոչ ինչ օգտէ, յայն | հայիմք. | եւ զկարի իմն պիտանեօք հեղգութեամբ |
| 3 46:2 | | | Բայց լաւ եւս | հայեաց ‘ | ի քեզ, եւ ծանիցես թէ |
| 3 54:4 | | | զի՛նչ շահ յայլմէ կորզիցէ՝ յայն | հայի: | Իսկ շնորհն՝ ոչ զանձին օգուտ |
| 3 54:9 | | | Բնութիւնն | հայի ‘ | ի ժամանակաւորս, խնդայ ընդ շահս |
| 3 54:9 | | | ընդ դոյզն նախատինս: Այլ շնորհն | հայի ‘ | ի յաւիտենականս, ոչ յարի ‘ի |
| 3 57:1 | | | եւ ‘ի քաջալերութենէ վերջացեալ գտանիս: | Հայեաց ‘ | ի մեծ տկարութիւնդ, զորոյ ստէպ |
| 3 59:4 | | | եւ ըստ բազում գթութեանց քոց | հայեաց | յիս, եւ լո՛ւր աղօթից ծառայի |
| 4 4:1 | | | կայ: Լուսաւորեա եւ զաչս իմ, | հայել | յայսպիսի ահաւոր խորհուրդ. եւ զօրացո |
| 4 5:2 | | | լիցի քեզ մատչիլ յայս գործ: | Հայեաց | յանձն քո եւ տե՛ս, ո՞յր |
| 4 5:3 | | | զնշան խաչի յառաջոյ. զի զգուշութեամբ | հայեսցի ‘ | ի շաւիղս Քրիստոսի, եւ փութոյ |
| 4 10:5 | | | նորա վասն բարեյօժարութեանն, յոր առաւելապէս | հայի | |
| 4 11:7 | | | պարկեշտք, զի ‘ի մարմին Քրիստոսի | հային: | Ձեռք նորա մաքուրք ամբարձեալք յերկինս |
| 4 13:1 | | | շարժեսցէ, կամ բնաւ իսկ յիս | հայեսցի. | այլ դու միայն ընդ իս |
| 4 15:4 | | | աստուածային միաւորութեան շնորհի. զի ոչ | հայի | յիւր եռանդն եւ ‘ի մխիթարութիւն |