1 2:0 | | | Յաղագս նուաստ՝ | համարելոյ | զանձն |
1 2:3 | | | քո խոստովան լեր: Զիա՞րդ լաւ | համարիս | զքեզ քան զայլս, ուր բազումք |
1 2:3 | | | անծանօթ լինել, եւ առ ոչինչ | համարել | |
1 2:4 | | | ճանաչումն եւ արհամարհութիւն: Զանձն չնչին | համարել, | եւ զայլս յամենայնի լաւ եւ |
1 2:4 | | | քեզ լաւ քան զնա զանձն | համարել. | զի ոչ գիտես ցոր վայր |
1 2:4 | | | մի՛ զոք քան զքեզ տկար | համարիր | |
1 3:5 | | | ինչ զնոցանէ: Ի կենդանութեան իւրեանց | համարէին | լինել ինչ. բայց արդ լռութիւն |
1 7:1 | | | մարդիկ կամ յարարածս: Մի՛ ամօթ | համարիր | այլում ծառայել ‘ի սէր Յիսուս |
1 7:1 | | | Քրիստոսի, եւ յաշխարհի աստ աղքատ | համարիլ: | Մի՛ ապաւինիր յանձն. այլ յԱստուած |
1 7:3 | | | Մի՛ | համարիր | զանձն լաւ քան զայլս. Գուցէ |
1 19:7 | | | Եւ թէ յապաղեսցէ, | համարեսցուք | զանձինս դեռ անպատրաստս եւ անարժանս |
1 21:4 | | | Մի՛ | համարիր | զանձն արժանաւոր աստուածային մխիթարութեան, այլ |
1 22:6 | | | եւ ոչ արգոյ ինչ զանձինս | համարել, | փոխանակ զի այսչափ տկար եմք |
2 2:1 | | | Մի՛ | համարիր | ինչ թէ ոք ‘ի քո |
2 2:2 | | | ոչ քան զամենեսին ստորին զանձն | համարեսցիս | |
2 5:3 | | | Աստուած եւ աստուծոյքն: Զամենայն սնոտի | համարեսջիր, | զի՛նչ եւ մխիթարութիւն դիպեսցի քեզ |
2 6:3 | | | բարիս գործել եւ զանձն չնչին | համարել, | ցոյց է խոնարհ հոգւոյ: չ |
2 11:4 | | | գիտէր թէ պարտ է առնել, | համարեսցի | թէ չէ ինչ իւր |
2 11:5 | | | գրեսցէ, զոր հնար էր մեծ | համարել, | այլ ճշմարտութեամբ ծառայ անպիտան զանձն |
2 12:10 | | | զքեզ ‘ի համբերութիւն վշտաց, եւ | համարեա | զնոսա մխիթարութիւն մեծ: Զի ոչ |
3 4:3 | | | եւ տրտմութեամբ. եւ մի՛ երբէք | համարեսցիս | զանձն լինել ինչ ‘ի սակս |
3 7:5 | | | յամենայնի խնդրեսցէ. եթէ զանձն ոչինչ | համարեսցի | եւ ճշմարտութեամբ արհամարհեսցէ, եւ յայլոց |
3 8:1 | | | մոխիր: Եթէ առաւել ինչ զանձն | համարեցայց, | ահա ընդդէմ դառնաս դու ինձ |
3 9:1 | | | եմ, որ ետու զամենայն: Այսպէս | համարեսջիր | զմի մի յայնց՝ որպէս գերակայ |
3 12:2 | | | ինչ հակառակութիւն. այլ եւ յայնժամ | համարեսջիր | զանձն վայելել ‘ի խաղաղութեան, յորժամ |
3 12:2 | | | վասն Աստուծոյ արիաբար տանել: Թէ | համարիցի՞ս, | թէ աշխարհիկք ոչինչ կամ սակաւ |
3 12:3 | | | երթան կամաց, վասն այնորիկ ոչ | համարին | ինչ զիւրեանց նեղութիւնս |
3 14:3 | | | արհամարհ լինել յաչս անձին, եւ | համարել | զանձն չնչին, եթէ երեւեսցի յիս |
3 15:1 | | | ի կատարածի խաբեցան, որք յառաջն | համարէին | զանձինս ‘ի հոգւոյ բարւոյ առաջնորդեալ |
3 22:4 | | | Վասն այսորիկ եւ մեծ երախտիս | համարիմ, | տէր, չունելն բազում. յորմէ |
3 28:1 | | | դժուարահաճ: Դու յոռեգոյն եւս զանձն | համարեա, | եւ մի՛ զոք կարծեր քան |
3 30:3 | | | ես մերձ կամ: Եւ յորժամ | համարիս | թէ զամենայն կորուսեալ է քո |
3 30:4 | | | Մի՛ | համարիր | զքեզ իսպառ թողեալ, թէպէտ եւ |
3 30:6 | | | գոհանալ. նա՝ զայն իսկ խնդութիւն | համարել, | զի ‘ի նեղել իմում զքեզ |
3 31:2 | | | Աստուած, ոչինչ է եւ յոչինչ | համարելի: | Բազում ինչ ընդ մէջ է |
3 36:1 | | | զդատիլն ‘ի մարդկանէ՝ ինչ ոչ | համարեցաւ | |
3 41:2 | | | վայր հարկանիլ, եւ ամենեւին յոչինչ | համարիլ, | չէ հնար ինձ ներքուստ |
3 44:1 | | | ի բազումս անգիտող լինել, եւ | համարել | զանձն որպէս մեռեալ ‘ի վերայ |
3 45:3 | | | թէպէտ եւ ‘ի բազմաց հրեշտակ | համարիմք | եւ անուանիմք: Ո՞ւմ հաւատացից, տէր |
3 46:2 | | | քեզ, եթէ ստունկանէիր, եւ շիւղ | համարէիր. | միթէ կարո՞ղ ինչ էին գէթ |
3 47:3 | | | ի փառս, որք յաշխարհի երբեմն | համարէին | խոտան եւ կենաց իսկ անարժան |
3 47:3 | | | յաչս մարդկան չնչին՝ մեծ շահ | համարէիր | |
3 49:4 | | | լիցին, եւ քո բանք յոչինչ | համարեսցին: | Խնդրեսցեն այլք եւ առնուցուն, դու |
3 49:5 | | | կամ այն ինչ, այլ դու | համարեսցիս | անպիտան առ ամենայն: Վասն այսորիկ |
3 52:0 | | | Թէ չէ պարտ մարդոյ | համարել | զանձն
արժանի մխիթարութեան,
այլ յաւէտ |
3 55:4 | | | եւ սէր. որով պերճացեալքն արժանի | համարին | կենացն յաւիտենից: Այնչափ գեր ‘ի |
3 55:4 | | | որոց եւ իցէ խորոց խորհրդածութիւն՝ | համարին | ինչ առանց սորա: Այլ եւ |
3 58:7 | | | զո՛ սրբագոյն իցէ կամ մեծագոյն | համարիցի | յարքայութեան երկնից, զի՞նչ օգուտ էր |
4 3:1 | | | օրհնիլ, եւ ընդ որդիս Աբրահամու | համարիլ: | Անձն իմ փափաքէ մարմնոյ քում |
4 11:3 | | | յիւր փառսն ոչ տեսանեմ, ոչինչ | համարիմ | զամենայն զոր յաշխարհի տեսանեմ եւ |