| 1 3:5 | | | վայելեն, եւ չգիտեմ թէ | խորհից՞ին | ինչ զնոցանէ: Ի կենդանութեան իւրեանց |
| 1 10:1 | | | կամ է մեզ խօսել եւ | խորհել | |
| 1 11:3 | | | զբաղանաց զերծք, կարող լինէաք զաստուածայինս | խորհիլ, | եւ զերկնային խոկմանց առնուլ ինչ |
| 1 12:1 | | | կրել երբեմն հակառակութիւնս, եւ զի | խորհիցին | զմէնջ չարիս եւ անկատարութիւնս. Թէպէտ |
| 1 16:1 | | | մինչեւ Աստուած այլազգ ինչ տնօրինեսցէ: | Խորհեաց, | գուցէ այնպէս լաւ եւս իցէ |
| 1 16:3 | | | յայտ է թէ դուն ուրեմն | խորհիմք | զընկերէն՝ որպէս զանձանց: Եթէ ամենեքին |
| 1 19:5 | | | ի հանգստեան: Են՝ զորս մտադիւր | խորհիմք | յորժամ եմք ‘ի տրտմութեան, եւ |
| 1 20:4 | | | եւ զփրկականս եւ զաստուածայինս միայն | խորհի, | եւ զամենայն յոյս իւր դնէ |
| 1 21:5 | | | Թէ ստէպ | խորհէիր | զմահուանէ քումմէ, քան զերկարութենէ կենաց |
| 1 22:4 | | | գետնաքարշ բերին զերկրաւորօքս, մինչեւ ոչինչ | խորհել | նոցա, բայց միայն զմարմնաւորս: Բայց |
| 1 23:1 | | | խստասրտութեան մարդկան. որ միայն զարդիս | խորհի | եւ հանդերձելոց ինչ ոչ հոգայ |
| 1 23:7 | | | Անմիտ, զի՞ | խորհիս | ապրել ընդերկար, որ եւ ոչ |
| 1 23:8 | | | ի փրկութենէ քումմէ մի՛ ինչ | խորհիր. | միայն զաստուծոյսն հոգա: Արա արդ |
| 1 25:1 | | | փոյթ ‘ի ծառայութեանն Աստուծոյ. եւ | խորհեաց | ստէպ, թէ յի՞նչ կոչեցար եւ |
| 1 25:2 | | | սեղանոյն անկեալ կայր յաղօթս, եւ | խորհէր | ընդ միտս, իցէ՞ թէ ժուժկալիցեմ |
| 2 3:1 | | | զոր օգուտ էր նմա առնել: | Խորհի, | թէ զի՛նչ այլոց անկ էր |
| 2 3:1 | | | անկ էր առնել. եւ չ | խորհի, | թէ զինչ նմա է անկ |
| 2 5:1 | | | մեծամեծօք հարեւանցիկ առնեմք: Քաջ վաղվաղակի | խորհիմք | եւ կշռեմք, թէ զի՛նչ յայլոց |
| 2 11:3 | | | զդիւրութիւն եւ զշահ անձանց միշտ | խորհին: | Ո՞ւր գտանիցի ոք, որ ձրի |
| 3 7:4 | | | է ‘ի լինել եռանդան սրտի՝ | խորհել | քեզ, թէ զի՛նչ լինիցի ‘ի |
| 3 7:4 | | | լուսոյ: Որ թէ դիպեսցի, զայն | խորհեաց | թէ կայ հնար վերադարձի լուսոյ |
| 3 9:3 | | | ամենայն զօրութեանց հոգւոյ: Թէ ուղիղ | խորհիս, | յիս միայն ուրախ եղիցիս, եւ |
| 3 16:1 | | | Ամենայնի, որում ցանկալ կամ զոր | խորհել | հնար է ինձ ‘ի սփոփանս |
| 3 17:1 | | | որ լաւ իցէ քեզ: Դու | խորհիս | որպէս մարդ, եւ խոկաս յոլովակի |
| 3 19:2 | | | դնէ զոր չիք իմ | խորհեալ | բնաւ. այլում մտադիւր տարայց որպէս |
| 3 21:3 | | | մինչեւ վասն սիրոյ քոյ չ | խորհել | ինչ զիս, այլ զքեզ միայն |
| 3 23:9 | | | ճաշակեալ զքաղցրութիւն վերնոյն երջանկութեան, տաղտկասցի | խորհել | զերկրաւորս |
| 3 24:1 | | | անցք են միոյ միոյ, զի՛նչ | խորհի, | զի՛նչ կամի, եւ յի՛նչ վախճան |
| 3 27:4 | | | ո՛րպէս իմաստուն է, որ զայս | խորհի | |
| 3 27:5 | | | եւ գտանել, քան զամենայն զքեզ | խորհել | եւ սիրել, եւ զայլն ամենայն |
| 3 30:6 | | | Թէ ուղիղ | խորհիս | եւ ‘ի ճշմարտութիւն հայիս, ոչ |
| 3 31:5 | | | թէ քանի՛ առաքինօրէն, ոչ ժրաջան | խորհին: | Թէ է հզօր, մեծատուն, գեղեցիկ |
| 3 32:4 | | | իմաստութիւնն երկնային, որ ոչ մեծամեծս | խորհի | զանձնէ, եւ ոչ մեծանալ խնդրէ |
| 3 34:1 | | | ցնծալից ուրախութիւն: Դու տաս ուղիղ | խորհել | զամենայն, եւ օրհնել զքեզ յամենայնի |
| 3 39:3 | | | յայն հասանէ, սկիզբն առնէ այլազգ | խորհել. | զի իղձք առ նոյն չ |
| 3 40:1 | | | զայս ‘ի դէպ է ինձ | խորհել | եւ ասել. Տէր , ոչինչ եմ |
| 3 44:1 | | | որպէս խուլ, եւ զքո խաղաղութենէդ | խորհիլ: | Լաւ է զաչս յոչ հաճոյից |
| 3 46:1 | | | ոչ վնասեն: Թէ պարտաւոր ես, | խորհեա | սրտի մտօք ուղղել զքեզ. թէ |
| 3 48:5 | | | անձն իմ, յորժամ մտօք զերկնայինս | խորհիմ. | եւ ‘ի կալ իմում յաղօթս |
| 3 48:5 | | | թող գթութեամբ, թէ ուրեք երբէք | խորհիմ | ինչ յաղօթս բաց ‘ի քէն |
| 3 48:6 | | | Եթէ զերկինս սիրեմ, մտադիւր զերկնայնոց | խորհիմ. | եթէ զաշխարհ սիրեմ, ընդ աշխարհի |
| 3 48:6 | | | զհոգի սիրեմ, քաղցրանայ ինձ զհոգեղինաց | խորհել: | Զի զոր ինչ սիրեմ, զայնց |
| 3 52:1 | | | յանցեայ: Վասն որոյ թէ արդար | խորհիմ, | եւ ոչ դոյզն մխիթարութեան եմ |
| 3 54:4 | | | եւ զդիւրութիւն, այլ բազմաց օգտակարն | խորհի | |
| 3 58:4 | | | մի են յօդիւ սիրոյ. զնոյն | խորհին, | զնոյն կամին, եւ ամենեքին միաբանութեամբ |
| 3 58:6 | | | միջոցաւ տարատրոհին, զոր ինչ անկատարք | խորհին, | եւ զոր ինչ հոգեկիրք վերին |
| 3 58:7 | | | մեծութիւն եւ զառաքինութեանց իւրոց փանաքութիւն | խորհի, | եւ թէ քանի՛ հեռի է |
| 4 2:2 | | | կարող է պատմել: Այլ զի՞նչ | խորհիցիմ | յայսմ հաղորդութեան ‘ի մատչել իմում |
| 4 2:2 | | | բայց եռանդեամբ ընդունել ըղձանամ: Զի՞նչ | խորհիցիմ | որ լաւ եւ օգուտ իցէ |
| 4 17:2 | | | ինչ հնար է բարեպաշտ մտաց | խորհել | եւ փափաքել, զայն ամենայն մեծաւ |