| 1 1:5 | | | տեսանելով, եւ ոչ լցցի ունկն | լսելով: | Ապա փութա ‘ի սիրոյ երեւելեաց |
| 1 3:2 | | | ինձ յաճախ բազումս ընթեռնուլ եւ | լսել. ‘ | ի քեզ է ամենայն զոր |
| 1 4:2 | | | մարդոյ խօսից հաւատալ. եւ զոր | լուաւ | ոք կամ հաւատաց՝ ոչ իսկ |
| 1 9:3 | | | Բազում անգամ | լուեալ | է իմ. Ապահովագոյն է լսել |
| 1 9:3 | | | լուեալ է իմ. Ապահովագոյն է | լսել | եւ առնում խորհուրդ՝ քան տալ |
| 1 20:8 | | | չէիր ելեալ արտաքս, եւ | լուեալ | շփոթս, լաւ եւս վայելէիր ‘ի |
| 1 20:8 | | | վայելէիր ‘ի խաղաղութեան: Ցորչափ ախորժես | լսել | նորալուրս, մնայ քեզ վասն այդր |
| 1 23:7 | | | ի մարմնոյ յափշտակեցան: Քանի՜ցս անգամ | լուար՝ | զի ասէին. այս ոք սրով |
| 1 24:1 | | | քո ճգունք, ընդունելի են լալիք, | լսելի | են հեծութիւնք, եւ քաւարար են |
| 1 25:2 | | | իսպառ, անդէն առ յԱստուծոյ այսպիսի | լուաւ | պատասխանի ‘ի սրտի: Եթէ զայդ |
| 1 25:5 | | | բարի ինչ օրինակ տեսանես կամ | լսես, | վառեսցիս բորբոքեսցիս լինել նմանող: Ապա |
| 2 9:5 | | | զիւրոց աղօթից պտուղ ընկալեալ, վասն | լսելի | լինելոյ իւրոյ վկայէ ասելով. Լուաւ |
| 2 9:5 | | | լսելի լինելոյ իւրոյ վկայէ ասելով. | Լուաւ | ինձ տէր, եւ ողորմեցաւ, եւ |
| 2 12:1 | | | Յիսուսի: Բայց խստագոյն եւս եղիցի | լսել | զվերջին զայն բան. Երթայք յինէն |
| 2 12:1 | | | յաւիտենական: Զի որք արդ մտադիւր | լսեն | եւ զհետ երթան ձայնի խաչին |
| 3 1:1 | | | | ԼՈՒԱՅՑ | զինչ խօսի ընդ իս տէր |
| 3 1:1 | | | տէր Աստուած: Երանի՜ անձին՝ որ | լսէ | տեառն բարբառելոյ ‘ի նմա, եւ |
| 3 1:1 | | | քոց դրունս, զի կարող լիցիս | լսել | զինչ խօսի ‘ի քեզ տէր |
| 3 2:1 | | | Խօսեաց տէր, զի | լուիցէ | ծառայ քո: Ծառայ քո եմ |
| 3 2:1 | | | Խօսեաց դու ընդ մեզ, եւ | լուիցուք. | մի՛ խօսեսցի ընդ մեզ տէր |
| 3 2:1 | | | անձկանօք հայցեմ. Խօսեաց տէր, զի | լուիցէ | ծառայ քո: Մի՛ խօսեսցի ընդ |
| 3 2:2 | | | ոռոգանեն, այլ դու արգասաւորութիւն շնորհես | լսելեաց | |
| 3 2:3 | | | մի՛ ‘ի դատապարտութիւն լիցի ինձ | լսել | զբանն եւ ոչ առնել, ճանաչել |
| 3 2:3 | | | պահել: Ապա խօսեա՛ց տէր, զի | լուիցէ | ծառայ քո. քանզի բանս կենաց |
| 3 3:0 | | | զբանս Աստուծոյ խոնարհութեամբ
պարտ է | լսել. | եւ թէ բազումք
ոչ քննեն |
| 3 3:1 | | | ի սնոտի հաճոյս. այլ լռութեամբ | լսել | արժան է, եւ ամենայն խոնարհութեամբ |
| 3 3:3 | | | իմ եւ խիստ: Բազումք մտադիւր | լսեն | աշխարհի՝ քան Աստուծոյ. դիւրագոյն զհետ |
| 3 4:5 | | | յաւիտենականացն փափաքեն: Ծանր է նոցա | լսել | զերկրաւորաց, եւ դառն է նոցա |
| 3 6:6 | | | Լռեա եւ կարկեաց, ոչ եւս | լսեմ | քեզ, թէպէտ եւ բազում աշխատութիւնս |
| 3 18:1 | | | տրտունջս բազումս բազում անգամ զինէն | լուայ, | ամօթոյ եւ նախատանաց քաղցրութեամբ տարայ |
| 3 23:2 | | | տէր. զի քաղցր է ինձ | լսել | զայդ |
| 3 25:1 | | | ի բազում համբերութեան: Թէ ինձ | լսես, | եւ ձայնի իմում զհետ գաս |
| 3 32:3 | | | ոչ անդէն վաղվաղակի լքանիլ՝ ‘ի | լսել | զճանապարհ կատարելոց. այլ առաւել եւս |
| 3 38:2 | | | զննես զոր ինչ տեսերն կամ | լուար, | այլ անդէն յինչ եւ իցէ |
| 3 38:2 | | | խորանն մտանես հարցանել ‘ի տեառնէ, | լուիցես | երբեմն յաստուածակոյս կողմանէ պատասխանի, եւ |
| 3 43:2 | | | Քրիստոս եւ հրեշտակացն տէր, զամենեցուն | լսել | զդատ. այս է, զմիոյ միոյ |
| 3 48:6 | | | սիրեմ, զայնց մտադիւր խօսիմ եւ | լսեմ. | եւ զայնպիսեաց պատկեր ընդ իս |
| 3 49:3 | | | երթալ: Գիտեմ զցանկութիւն քո, եւ | լուայ | զհեծութիւնս քո անդադարս. այժմէն կամէիր |
| 3 49:4 | | | հաճոյից ոչ յաջողեսցի: Այլոց բանք | լսելի | լիցին, եւ քո բանք յոչինչ |
| 3 52:2 | | | ծառայից: Դառն է ինձ զայս | լսել, | սակայն վասն ճշմարտութեան ես ինձէն |
| 3 53:2 | | | զգայութեանն անսալ բանի, եւ բանին | լսել | ինձ յամենայնի, նա է ճշմարիտ |
| 3 54:17 | | | Բնութիւնն բաղձայ գիտել զգաղտնիս, եւ | լսել | զնորալուրս. կամի արտաքոյ երեւիլ, եւ |
| 3 54:17 | | | շնորհաց չէ ինչ փոյթ | լսել | զնորալուրս եւ զընդվայրաքնինս. զի այդ |
| 3 56:3 | | | ինչ արտաքոյ նորա կարդամ կամ | լսեմ, | ոչ զուարթացուցանէ զիս, եւ ոչ |
| 3 57:2 | | | Թէպէտ եւ դժուարահաճ ես ‘ի | լսել, | եւ գայ ‘ի քեզ ցասումն |
| 3 58:9 | | | մեծ իցէ յարքայութեան երկնից, այսպիսի | լուան | պատասխանի. Եթէ ոչ դարձջիք եւ |
| 4 1:9 | | | նշխարաց սրբոց, եւ սքանչանան ‘ի | լսել | զվարս նոցա. հիանան ընդ հոյակապ |
| 4 7:2 | | | եւ յեռանդն. այդչափ ընդվայրաքնին ‘ի | լսել | զնորալուրս, եւ ‘ի գեղոյ աչարձակութիւնս |
| 4 11:3 | | | զամենայն զոր յաշխարհի տեսանեմ եւ | լսեմ: | Վկայ ես ինձ դու ինքն |
| 4 11:6 | | | արարիչ: Ի բերանոյ քահանային մի՛ | լուիցի | ինչ բան, բայց որ սուրբ |
| 4 17:3 | | | բարեկամ փեսային, որ կայ եւ | լսէ | նմա, ուրախութեամբ ուրախ լինի վասն |