| 1 1:4 | | | է աստի կենաց միայն միտ | դնել, | եւ զհանդերձելոց ինչ ոչ հոգալ |
| 1 5:1 | | | ինչ իցէ ասացեալ, այլ մի՛տ | դիր, | թէ զի՛նչ ասէ |
| 1 7:1 | | | Սնոտի է, որ | դնէ | զյոյս իւր ‘ի մարդիկ կամ |
| 1 11:4 | | | Եթէ միայն յարտաքին պահպանութիւնս կանանոց | դնեմք | զյառաջադիմութիւն կրօնաւորութեան, փութով շիջցի մեր |
| 1 11:4 | | | եռանդն: Այլ զտապարն առ արմին | դիցուք, | զի մաքրեալք ‘ի կրից՝ խաղաղական |
| 1 12:1 | | | թէ յաքսորս է, եւ չ | դնել | զյոյս իւր յաշխարհայինս: Բարի է |
| 1 20:1 | | | Խնդրեա դէպ ժամանակ միտ | դնելոյ | անձին. եւ զԱստուծոյ առ քեզ |
| 1 20:4 | | | խորհի, եւ զամենայն յոյս իւր | դնէ | յԱստուած |
| 1 20:8 | | | զսնոտիս սնոտուոց. եւ դու միտ | դիր | ամենայնի, զոր հրամայէ քեզ Աստուած |
| 1 21:2 | | | զամենայն խոչ զբաղական, եւ միտ | դնէ | սուրբ զղջութեան: Երանի՜, որ հրաժարէ |
| 1 21:4 | | | յոռութիւնք մեր. յորա այնպէս շաղեալ | դնիմք, | մինչեւ հազիւ նկատել մեզ զերկրաւորս |
| 1 23:3 | | | Ի լինել առաւօտու | դիր ‘ | ի մտի, թէ չես |
| 1 25:5 | | | Յամենայնի միտ | դիր | քումդ յառաջադիմութեան, որպէս զի թէ |
| 1 25:5 | | | վնասակար է հեղգալ ‘ի դէմ | եդեալ | նպատակ իւրոյ կոչման, եւ յօժարամտել |
| 1 25:6 | | | քեզ առաջադիմութիւնդ՝ յոր ձեռնարկեր. եւ | դիր | առաջի աչաց զխաչեցելոյն պատկեր: Հայեցեալ |
| 2 1:3 | | | բազում անգամ իբրեւ զհողմ փոփոխին: | Դիր | բովանդակ զյոյս քո յԱստուած, եւ |
| 2 4:2 | | | դառնայ առ Աստուած, ‘ի բաց | դնէ | զթմրութիւն, եւ ‘ի նոր մարդ |
| 2 5:2 | | | եւ որ ժրաջան անձին միտ | դնէ, | դիւրին է նմա զայլոց լռել |
| 2 5:2 | | | Թէ Աստուծոյ եւ անձին միտ | դնես | բոլորովին, սակաւ շարժեն զքեզ, զոր |
| 2 5:2 | | | ես, յորժամ ոչ անձին միտ | դնես: | Եւ յորժամ զանձնէ հեղգացեալ՝ զամենայն |
| 2 12:3 | | | է ամենայն, եւ ‘ի մեռելութեան | եդեալ | կայ ամենայն. եւ չիք |
| 3 1:1 | | | եւ աշխարհի քրթմնջանաց ոչինչ միտ | դնեն: | Երանի՜ ականջաց, որք ոչ ունկն |
| 3 1:1 | | | Երանի՜ ականջաց, որք ոչ ունկն | դնեն | արտաքին հնչման ձայնի, այլ ներքին |
| 3 5:4 | | | ոչն սիրէ, լքանի եւ անկեալ | դնի | |
| 3 7:2 | | | եւ խոտանք եւ ընկեցիկք՝ որոց | եդեալ | էր յերկինս զբոյն իւրեանց. զի |
| 3 12:4 | | | | Դիցուք | թէ ունին, որ զինչ եւ |
| 3 15:2 | | | քեզ, եւ առաւելու պատիւ քո: | Դի՛ր | զիս ուր եւ կամիս, եւ |
| 3 19:2 | | | եւ մեղ ‘ի վերայ իմ | դնէ | զոր չիք իմ խորհեալ |
| 3 25:3 | | | Յամենայնի միտ | դիր | անձին, թէ զի՞նչ առնես, եւ |
| 3 31:4 | | | ձգին մեր ախորժակք, միտ ոչ | դնեմք. | եւ թէ ո՛րպէս անսուրբ է |
| 3 42:0 | | | Թէ չէ պարտ | դնել | զխաղաղութիւն
‘ի մարդիկ |
| 3 42:1 | | | Որդեակ, եթէ | դնես | զխաղաղութիւն քո ‘ի մարդ, վասն |
| 3 48:6 | | | ներքոյ եւ արտաքոյ զդուրս ընդդէմ | եդեալ | |
| 3 53:3 | | | առնել, եւ զտապարն առ արմին | դնել, ‘ | ի խլել եւ ‘ի յատակել |
| 3 54:9 | | | զի զգանձ իւր եւ զխնդութիւն | եդ | յերկինս, ուր ոչ կորնչի ինչ |
| 3 55:2 | | | եւ ուղիղ հաստեցաւ, յայնմ հետէ | դնիլ | փոխանակ ախտի եւ տկարութեան ապականեալ |
| 3 55:2 | | | չէ ձեռնհաս ‘ի գործ | դնել | զամենայն՝ որում հաւանի, եւ ոչ |
| 3 58:7 | | | առաւել փո՛յթ կալ, եւ մի՛տ | դիր, | զի գէթ փոքրիկ յարքայութեանն Աստուծոյ |
| 3 59:3 | | | Ապա ‘ի քեզ տէր | դնեմ | զամենայն զյոյս իմ եւ զապաւինութիւն |
| 4 1:4 | | | զոր եւ պատեաց ոսկւով սրբով, | դնել ‘ | ի նմա զտախտակս օրինաց. եւ |
| 4 1:10 | | | քո ‘ի սուրբ խորհրդեանս առաջի | դնես ‘ | ի ճաշակել: Քանզի ‘ի վեր |
| 4 7:2 | | | առաջադրես, եւ սակաւս ‘ի գործ | դնես | |
| 4 10:4 | | | նոցա զգուշագոյն պահպանութեան անձանց միտ | դնել | |
| 4 11:1 | | | ի քում խրախճանի. ուր ոչ | դնի | նորա առաջի այլ կերակուր ‘ի |
| 4 11:4 | | | երկուս սեղանս աստի եւ անտի | եդեալս ‘ | ի գանձատան սուրբ եկեղեցւոյ: Մին |
| 4 12:2 | | | զշնորհակալել: Արա ըստ կարի, եւ | դի՛ր | ջան, մի ‘ի սովորութենէ, մի՛ |
| 4 15:4 | | | ընդ նմա, եւ ինքն գլխովին | եդ | զանձն ‘ի ձեռին նորա մինչեւ |
| 4 16:1 | | | չարիս եւ ‘ի մոլութիւնս անկեալ | դնիմ. | ո՞րպէս յոլովակի ծանրիմ, փորձիմ, խռովիմ |