| 1 10:2 | | | առնեմք: Քանի արտաքինս այս մխիթարութիւն՝ | ներքին | եւ աստուածային մխիթարութեան ոչ փոքր |
| 1 12:1 | | | լաւ եւս ապաստան լինիմք ‘ի | ներքին | մեր վկայ յԱստուած, յորժամ արտաքոյ |
| 1 19:3 | | | մեզ: Զարտաքինս մեր, միանգամայն եւ | զներքինս, | քննեսցուք եւ կարգեսցուք. զի երկաքանչիւրն |
| 1 20:2 | | | լինել: Ապա որ կամի ‘ի | ներքինս | եւ ‘ի հոգեւորականս ժամանել, պարտ |
| 1 21:4 | | | ցաւք: Նիւթ արդար ցաւոց եւ | ներքին | զղջութեան՝ են մեղք եւ յոռութիւնք |
| 1 22:3 | | | Քանզի յոյժ ծանրաբեռնի | ներքին | մարդն կարեօք մարմնոյ յաշխարհի աստ |
| 1 25:7 | | | անձկութիւն կրէ. զի չունի | զներքին | մխիթարութիւն, եւ արտաքնոյն ‘ի խնդիր |
| 2 1:0 | | | Յաղագս | ներքին | գնացից |
| 2 1:1 | | | Ուսիր զարտաքինս արհամարհել, եւ ‘ի | ներքինս | անձնատուր լինել. եւ տեսցես զարքայութիւնն |
| 2 1:7 | | | քան ‘ի մարդկանէ: Որ ըստ | ներքնոյն | գիտէ գնալ, եւ ոչ ըստ |
| 2 1:8 | | | զերկնայինս, եւ ստէպ վայելել ‘ի | ներքին | բերկրանս |
| 2 4:1 | | | եւ զօգուտ ընկերին, վայելեսցես ‘ի | ներքին | ազատութեան: Եթէ ուղիղ էր քո |
| 2 5:1 | | | Յոլովակի չհայիմք եւ ‘ի | ներքին | մեր կուրութիւն: Բազում անգամ չարաչար |
| 2 6:1 | | | ուրախութիւն, եւ ոչ զգան յանձինս | զներքին | խաղաղութիւն: Զի ոչ գոյ խաղաղութիւն |
| 2 6:3 | | | ի ստեղծուածոց, մեծի մաքրութեան եւ | ներքին | վստահութեան է նշանակ |
| 2 6:4 | | | ընդ ոչինչ ախորժակ գրաւիլ արտաքոյ, | ներքին | մարդոյ է |
| 2 12:3 | | | այլ ճանապարհ կենաց եւ ճշմարիտ | ներքին | խաղաղութեան, բայց միայն ճանապարհ խաչին |
| 2 12:4 | | | համբերութիւն ունել, եթէ կամիս ստանալ | զներքին | խաղաղութիւն, եւ արժանի լինել անթառամ |
| 2 12:8 | | | մարմինն վշտօք, այնչափ զօրանայ հոգին | ներքին | շնորհօք: Եւ երբեմն այնպէս քաջալերի |
| 2 12:15 | | | խրատք որք ձգեն զմեզ
‘ի | ներքինս | |
| 3 1:0 | | | Յաղագս | ներքին | խօսից Քրիստոսի առ
հաւատացեալ ոգի |
| 3 1:1 | | | դնեն արտաքին հնչման ձայնի, այլ | ներքին | ճշմարտութեան որ ուսուցանէ: Երանի՜ աչաց |
| 3 1:1 | | | արտաքինս փակեալք են, եւ առ | ներքինս | յառեալք: Երանի՜, ոյք ‘ի ներքինս |
| 3 1:1 | | | ներքինս յառեալք: Երանի՜, ոյք ‘ի | ներքինս | ընդմտանեն, եւ առ իմանալ զերկնային |
| 3 5:3 | | | աշխարհային ախորժակաց օտար. զի մի՛ | ներքին | նորա տեսութիւն խափանեսցի, մի՛ անցաւոր |
| 3 13:1 | | | դիւրաւ յաղթի արտաքին թշնամին, եթէ | ներքին | մարդն չէ աւար հարեալ |
| 3 20:5 | | | համարի. զի զԱստուծոյ քաղցրութիւն եւ | զներքին | առաքինութեանն զուարճութիւն ոչ ետես եւ |
| 3 23:8 | | | Պայծառացո զիս, բարերար Յիսուս, պայծառութեամբ | ներքին | լուսոյ. եւ փարատեա ‘ի սենեկէ |
| 3 25:5 | | | քաջայոյս լինիցիս, մինչ եւ բարձմամբ | ներքին | մխիթարութեան՝ առաւելագունից եւս համբերելոյ զսիրտ |
| 3 27:1 | | | խոչ է քեզ, եւ ‘ի | ներքին | ազատութենէ վրէպ զքեզ կացուցանէ: Զարմանք |
| 3 27:4 | | | Տո՛ւր զօրութիւն, զօրանալ ինձ ըստ | ներքին | մարդոյն. եւ զսիրտ իմ յամենայն |
| 3 28:1 | | | քան զքեզ տկար: Եթէ ըստ | ներքնոյն | գնաս, ոչ մեծ ինչ գրես |
| 3 31:3 | | | չնչին իրաց, իսկ ‘ի խոկալ | զներքինս | մեր՝ սակաւ երբէք լիով զմիտս |
| 3 31:4 | | | ահագին: Եւ քանզի ախորժակ մեր | ներքին | յոյժ է ապականեալ, հարկ է |
| 3 31:4 | | | եկեալ գործոյն՝ որ գուշակն է | ներքին | լուծութեան՝ ապականիլ: Ի մաքուր սրտէ |
| 3 31:5 | | | հայի մարդոյ, այլ շնորհն ‘ի | ներքինս | ակնարկէ: Նա ստէպ խաբի. սա |
| 3 34:3 | | | ցանկայ հակառակ հոգւոյ, պատերազմունս յարուցանէ | ներքինս, | եւ չթողու թագաւորութեան հոգւոյ |
| 3 45:5 | | | հողմոյ բանից տատանիլ, այլ զամենայն | զներքինս | եւ զարտաքինս ըստ հաճոյից կամաց |
| 3 48:3 | | | խաղաղութիւն անխռով եւ անքոյթ, խաղաղութիւն | ներքին | եւ արտաքին, խաղաղութիւն ամենայնիւ անդրդուելի |
| 3 51:2 | | | քեզ զվաստակսդ մոռանալ, եւ ‘ի | ներքին | հանգստեան վայելել: Պարզեցից առաջի քոյ |
| 3 53:2 | | | իմանայ, եւ ոչ շնչաւոր մարդ | զներքին | մարդոյ զազատութիւն: Սակայն եթէ ճշմարտութեամբ |
| 3 54:18 | | | հեղանի, եւ օրըստօրէ նորանոր այցելութեամբք | ներքին | մարդն ըստ պատկերի Աստուծոյ նորոգի |
| 3 55:3 | | | տէր, ընդ օրէնս քո ըստ | ներքին | մարդոյն, գիտելով՝ թէ պատուիրանք քո |
| 3 56:1 | | | ոչինչ իմիք ցանկալն արտաքոյ՝ բերէ | զներքին | խաղաղութիւն, նոյնպէս ներքուստ հրաժարելն յանձնէ |
| 3 57:2 | | | զիջցի զայրոյթն գրգռեալ, եւ դառնութիւնն | ներքին | քաղցրասցի՝ ‘ի դառնալ շնորհի: Կենդանի |
| 4 4:3 | | | բուժիչ մարդկան ախտից, եւ տուող | ներքին | մխիթարութեան: Զի բազումս հեղուս ‘ի |
| 4 7:2 | | | առ արտաքինս. այդչափ հեղգասիրտ առ | ներքինս. | այդչափ թեթեւ ‘ի ծաղր եւ |
| 4 11:4 | | | հաւատոյ, որ անստերիւր առաջնորդէ ‘ի | ներքին | կողմն վարագուրին, ուր են սրբութիւնք |
| 4 16:1 | | | բարբառիմ, որում յայտնի են ամենայն | ներքինք | իմ, եւ որ միայն կարողդ |