| 1 1:4 | | | Ունայնութիւն է սիրել զայն՝ որ | վաղ | անցանէ, եւ չփութալ յայն |
| 1 21:1 | | | յայտնէ բարութիւն բազումս, զորս ցոփութիւն | վաղ | կորուսանէ: Զարմանք են, թէ զիա՞րդ |
| 1 22:6 | | | եւ դիւրակործան: Թող զի մարթիմք | վաղ | կորուսանել հեղգութեամբ, զոր բազում վաստակօք |
| 1 23:5 | | | քո ‘ի վախճան աւուրց. զի | վաղ | քան զոր կարծես՝ մոռասցին զքեզ |
| 1 23:7 | | | եւ կեանք մարդկան որպէս ստուեր | վաղ | անցանեն |
| 2 12:12 | | | ի մահ որպէս պարտն է, | վաղ | յաջողեսցէ քեզ ‘ի բարի, եւ |
| 3 4:3 | | | Ինքնին միշտ ‘ի չքութիւն գնաս. | վաղ | անկանիս, վաղվաղակի յաղթիս, վաղվաղ խռովիս |
| 3 7:1 | | | Մի՛ կարի ապաւինիր յախորժակ, որ | վաղ | փոխի ‘ի հակառակն: Զմտաւ ած |
| 3 7:2 | | | հաճոյն էր Աստուծոյ, վասն այսորիկ | վաղ | կորուսին զշնորհս: Եղեն աղքատք եւ |
| 3 19:5 | | | տկար եմ ‘ի համբերել, եւ | վաղ | լքանիմ ‘ի յառնել դոյզն վշտաց |
| 3 40:2 | | | վերայ իմ: Սակայն եւ այնպէս | վաղ | յաջողէ ինձ ‘ի բարի, յորժամ |
| 3 44:2 | | | յարտաքինս հոսի. եւ թէ ոչ | վաղ | զգաստանայ, մտադիւր յարտաքինս անդ անկեալ |