| 1 2:4 | | | ճշմարիտ ճանաչումն եւ արհամարհութիւն: Զանձն | չնչին | համարել, եւ զայլս յամենայնի լաւ |
| 1 6:1 | | | յաղթի ‘ի փոքունս եւ ‘ի | չնչինս: | Տկարն հոգւով, եւ որ դեռ |
| 1 18:1 | | | որպէս դուզնաքեայ իմն է եւ | չնչին, | զոր մեքն առնեմք: Բաբէ զի՞նչ |
| 1 22:4 | | | ի կատարածի, քանի՛ խոտան եւ | չնչին | էր՝ զոր սիրեցին: Այլ սուրբք |
| 2 6:3 | | | Միշտ բարիս գործել եւ զանձն | չնչին | համարել, ցոյց է խոնարհ հոգւոյ |
| 3 3:3 | | | Աստուծոյ: Խոստանայ աշխարհ զժամանակաւորս եւ | զչնչինս, | եւ ծառայեն նմա տարփմամբ սրտի |
| 3 3:6 | | | աղքատին ծառայ քո եմ եւ | չնչին | որդն, աղքատին եւ արհամարհ առաւել |
| 3 8:1 | | | ամենայն յարգ անձին, թէպէտ եւ | չնչին, ‘ | ի ձոր չքութեան իմոյ սուզեսցի |
| 3 10:4 | | | ես դու, եւ ես քո | չնչին | ծառայ, որ յամենայն զօրութենէ պարտապան |
| 3 13:2 | | | մեծ է, թէ դու հողդ | չնչին՝ | վասն Աստուծոյ լիցիս մարդկան հպատակ |
| 3 13:3 | | | զքեզ: Զի՞ է քեզ, չ | նչինդ | դու՝ գանգատել: Զիա՞րդ իշխեսցես գարշելի |
| 3 14:3 | | | յաչս անձին, եւ համարել զանձն | չնչին, | եթէ երեւեսցի յիս ինչ բարի |
| 3 20:1 | | | անձկութիւն մեծ ունի զիս: Ի | չնչին | իմն իրաց երբեմն ծանր փորձութիւն |
| 3 31:3 | | | յանձին ունիմք վասն անցաւոր եւ | չնչին | իրաց, իսկ ‘ի խոկալ զներքինս |
| 3 40:4 | | | Այլ ես ունայն եմ եւ | չնչին | առաջի քո, այր մի յողդողդ |
| 3 47:3 | | | առնուիր. եւ զլինելդ յաչս մարդկան | չնչին՝ | մեծ շահ համարէիր |