| 1 1:2 | | | զվարս իւր փոյթ կալցի առնել | նմին | նմանող |
| 1 1:3 | | | յանձին զգալ զղջութիւն, քան դիտել | զնորին | սահման: Եթէ գիտէիր զամենայն աստուածաշունչ |
| 1 3:2 | | | Բանէ անտի է ամենայն, եւ | զնոյն | պատմէ ամենայն ինչ. եւ այն |
| 1 13:3 | | | փորձութեանց, եւ ծանրագոյնս անկանին ‘ի | նոյնս: | Փախստեամբ լոկով յաղթել ոչ զօրեմք |
| 1 19:5 | | | ամենեցուն է պատշաճ մի եւ | նոյն | կրթութիւն. այլ ոմն այսմ եւ |
| 1 21:3 | | | յաստուածայնոցն, կամ գուն ուրեք առնումք | զնոցին | ճաշակ, մեր են յանցանք. փոխանակ |
| 1 22:6 | | | զմեղս քո. եւ վաղիւ դարձեալ | զնոյնս | գործես: Առ ժամն առաջադրես զգուշանալ |
| 1 23:2 | | | եւ դու գնալ ունիս ընդ | նոյն | ճանապարհ |
| 1 24:3 | | | կիզման ամբարես: Որովք մեղանչէ ոք, | նոքիմբք | ծանրագոյնս տանջի: Անդ ծոյլք հրացեալ |
| 1 25:2 | | | Եթէ զայդ գիտէիր, զի՞նչ առնէիր, | զնոյն | արդ արա, եւ եղիցիս քաջ |
| 1 25:5 | | | տեսանես, զգոյշ լեր չառնել | զնոյն. | եւ թէ արարեր երբէք, փութա |
| 2 1:4 | | | Անցանէ ամենայն, եւ դու ընդ | նոսին | միահաղոյն: Զգոյշ լեր չյարել |
| 2 10:4 | | | զամենայն օրհնել ըղձանան, եւ միշտ | նոյն | բերին |
| 2 12:2 | | | եթէ ընդ նմա մեռանիս, ընդ | նմին | եւ կեցցես. եւ թէ կցորդ |
| 2 12:4 | | | Քրիստոսի, որպէս այն՝ որում հասանէ | զնոյնս | չարչարիլ: Ապա յամենայն ժամ ‘ի |
| 3 4:3 | | | յաղթիս, վաղվաղ խռովիս, եւ ‘ի | նոյն | լքեալ լուծանիս: չկայ ինչ |
| 3 5:5 | | | մեծ բարբառ յականջս Աստուծոյ է | նոյն | ինքն վառեալ իղձ սրտի, որ |
| 3 27:4 | | | ինչ, եւ յիս իսկ ընդ | նոսին | անցաւորակից: Զի չիք ինչ |
| 3 39:3 | | | այլազգ խորհել. զի իղձք առ | նոյն | չեն մնայուն, այլ մղեն |
| 3 40:2 | | | Այլ դու, տէր, միշտ | նոյն | ինքն ես, եւ կաս եւ |
| 3 40:2 | | | ոչ միշտ կամ մնամ ‘ի | նմին | կայի, այլ եօթն ժամանակք փոխին |
| 3 57:3 | | | հնար էր քեզ միշտ ‘ի | նոյն | սահման առաքինութեան կալ մնալ. որ |
| 3 58:1 | | | են, եւ արդար են ‘ի | նոյն: | Դատաստանք իմ սարսափելի են, եւ |
| 3 58:4 | | | Ամենեքին մի են յօդիւ սիրոյ. | զնոյն | խորհին, զնոյն կամին, եւ ամենեքին |
| 3 58:4 | | | են յօդիւ սիրոյ. զնոյն խորհին, | զնոյն | կամին, եւ ամենեքին միաբանութեամբ սիրեն |
| 4 10:2 | | | նորա պարտ է շրջել ‘ի | նորին | գլուխ: Արհամարհել պարտ է զեղկելին |
| 4 11:6 | | | ձեռօք շօշափել, բերանով ճաշակել, եւ | զնոյն | այլոց մատակարարել: Քանի՞ ջինջ լինել |