| 1 20:2 | | | մտադիւր հպատակի: Ոչ ոք անքոյթ | հրամայէ, | բայց որ գիտաց բարւոք հնազանդել |
| 1 20:8 | | | դու միտ դիր ամենայնի, զոր | հրամայէ | քեզ Աստուած: Փակեա ‘ի վերայ |
| 1 25:7 | | | եւ տանի ամենայնի, որ նմա | հրամայի: | Կրօնաւոր հեղգ եւ յոյլ՝ ունի |
| 2 11:5 | | | ճշմարտութիւնն ասէ. Յորժամ առնիցէք զամենայն | հրամայեալսն | ձեզ, ասասջիք եթէ ծառայք անպիտան |
| 3 5:6 | | | քեզ զճշմարտապէս սիրողս քո, որպէս | հրամայեն | օրէնք սիրոյ առ ‘ի քէն |
| 3 10:1 | | | դարձուցեր զիս ծառայել քեզ, եւ | հրամայեցեր | ինձ սիրել զքեզ |
| 3 10:3 | | | պատրաստի կան. եւ օրըստօրէ զքո | հրամայեալսդ | կատարեն: Եւ ոչ այսպիսի միայն |
| 3 49:5 | | | կամաց քոց. եւս առաւել յորժամ | հրամայեալքն | քեզ դժպատեհ եւ անպիտան թուիցին |
| 3 49:7 | | | է որ զայս ասէ կամ | հրամայէ: | Այլ այսմ առաւելապէս փոյթ կալջիր |
| 3 50:3 | | | կամեցար, եւ եղեւ որպէս եւ | հրամայեցեր | |
| 4 1:2 | | | | Հրամայես | ինձ՝ անվեհեր մատչել առ քեզ |
| 4 1:3 | | | եւ եթէ ոչ քոյ էր | հրամայեալ, | ո՞ ձեռնարկէր մատչել |
| 4 2:1 | | | քեզ այդ, եւ այսմ այսպէս | հրամայեցեր | լինել, հաճոյ է եւ ինձ |
| 4 2:4 | | | եւ այս եղեւ, զի դու | հրամայեցեր | |
| 4 5:1 | | | եւ որում հնազանդի ամենայն՝ զոր | հրամայէ | |
| 4 12:2 | | | Ես եմ որ կոչեցի եւ | հրամայեցի | այսմ այսպէս լինել, եւ ես |