1 1:2 | | | զհոգին Քրիստոսի: Այլ որ կամի | լիով | եւ քաղցրութեամբ զբանս Քրիստոսի առնուլ |
1 9:2 | | | այնպէս իմաստուն իցէ, որ զամենայն | լիով | գիտիցէ: Ապա մի՛ կարի իմն |
1 15:3 | | | իմանայր արդեօք թէ երկրաւորքս, ամենայն | լի | են ունայնութեամբք |
1 16:4 | | | ինքնաբաւ, չիք ոք անձին | լիով | իմաստուն. այլ պարտ է մեզ |
1 19:5 | | | առ առանձնականս. այլ իբրեւ կատարեսցես | լիով | եւ հաւատարմութեամբ զպարտս եւ որ |
1 20:3 | | | յանձին ունիցի: Բայց սրբոցն աներկեւանութիւն՝ | լի | եղեւ միշտ երկիւղիւ Աստուծոյ: Եւ |
1 25:6 | | | ո՜վ թէ զիա՛րդ վաղվաղակի եւ | լիով | լինէր մեզ զգօնանալ |
1 25:10 | | | յայնժամ սկիզբն առնէ զքաղցրութեանն Աստուծոյ | լիով | առնուլ զճաշակ: Յայնժամ գոհ գտանի |
2 1:8 | | | խռովէ. զի դեռ չես | լիով | մեռեալ անձին, եւ ոչ զատեալ |
2 9:3 | | | ընդերկար պատերազմել յինքեան, մինչեւ ուսցի | լիով | յաղթել անձին, եւ զամենայն զիւր |
2 12:7 | | | զի բովանդակ մահկանացու այս կեանք | լի | են թշուառութեամբք, եւ շուրջ կնքեալ |
3 2:1 | | | միայն առանց նոցա կարող ես | լիով | խելամուտ առնել զիս, բայց նոքա |
3 13:1 | | | նորա չեւ է նմա | լիով | հնազանդեալ, այլ բազում անգամ անկուշէ |
3 13:1 | | | ի սէր քո, վասն այնորիկ | լիով | յանձն լինել ‘ի կամս այլոց |
3 15:2 | | | ի քեզ. եւ երանի՜ թէ | լիով | եւ արժանապէս:
Աղօթք վասն զհաճոյսն |
3 16:1 | | | անհնար է քեզ, անձն իմ, | լիով | մխիթարիլ եւ ամենայնիւ հանգչել, բայց |
3 20:3 | | | մարդն հին՝ տառապեալ մարմինն՝ ոչ | լիով | հնազանդեալ հոգւոյ, իշխեսցէ տիրել. ընդ |
3 20:3 | | | պակասեն նեղութիւնք եւ տառապանք, ուր | լի | է ամենայն որոգայթիւք եւ թշնամեօք |
3 21:2 | | | զամենայն, յոր ամենայն բարութիւնք միանգամայն | լիով | կան եւ միշտ եղեն եւ |
3 21:2 | | | իմ զքեզ տեսեալ եւ ոչ | լիով | ժառանգեալ: Զի անհնար է սրտի |
3 21:3 | | | եւ հանգչել ‘ի քեզ: Ե՞րբ | լիով | տացի ինձ ճաշակել եւ տեսանել |
3 21:3 | | | ես տէր Աստուած իմ: Ե՞րբ | լիով | պատսպարեցայց ‘ի քեզ, մինչեւ վասն |
3 23:3 | | | աղօթիւք հայցեա, զի կամք Աստուծոյ | լիով ‘ | ի քեզ կատարեսցին: Այր այդպիսի |
3 23:4 | | | կատարելութիւն: Սակաւ է ասիւք, այլ | լի | է իմաստիւք եւ առատ պտղովք |
3 23:10 | | | ինչ արարած գիտէ զբաղձանս իմ | լիով | հանգուցանել եւ մխիթարել: Միացո զիս |
3 31:1 | | | գիտեն ‘ի կորստականաց եւ յեղականաց | լիով | զանձինս ճողոպրել |
3 31:3 | | | խոկալ զներքինս մեր՝ սակաւ երբէք | լիով | զմիտս ամփոփեմք |
3 37:4 | | | ինչ անձանց պահեստ. զի ոչ | լիով | յԱստուած ապաւինին, վասն այնորիկ անձանց |
3 41:2 | | | եւ ոչ հոգեւորապէս լուսաւորիլ եւ | լիով | ընդ քեզ միանալ |
3 42:2 | | | սիրտ խնդրէ: Եթէ գիտէիր զանձն | լիով | նանրացուցանել, եւ յամենայն եղականացս սիրոյ |
3 48:2 | | | ժամանակիս փոքր են եւ չար, | լի | ցաւօք եւ անձկութեամբ. ուր մարդ |
3 48:3 | | | յիշեցից տէր զքեզ միայն, ե՞րբ | լիով | ուրախ եղէց ‘ի քեզ: Ե՞րբ |
3 49:3 | | | յարկքն յաւիտենականք եւ գաւառն երկնային | լի | խնդութեամբ: Բայց չեւ է |
3 53:3 | | | կատարելապէս մահանալ յանձինս, եւ ոչ | լիով | արտաքոյ անձանց բերին, վասն այսորիկ |
3 56:3 | | | ոչ զուարթացուցանէ զիս, եւ ոչ | լիով | բերկրեցուցանէ |
3 58:8 | | | սիրոյ իմոյ նոցա շնորհեսցի: Այնչափ | լի | են սիրով աստուածութեան եւ բազմազեղ |
4 1:1 | | | զիս գորովալիր այս բանք, որ | լի | են քաղցրութեամբ եւ սիրով. Բայց |
4 3:4 | | | ի քում ընդունելութեան հոգեւորական խնդութեամբ | լի | լինել: Որպիսի՜ մեծ տէր ընդունի |
4 7:1 | | | խոնարհութեամբ սրտի եւ ողոքական յարգանօք. | լի | հաւատով եւ բարեպաշտ դիտմամբ փառացն |
4 7:2 | | | այդչափ անմեռ ‘ի կիրս. այդչափ | լի | խլրտմամբ ցանկութեանց. այդչափ անզգոյշ ‘ի |
4 8:2 | | | զքեզ կամաց իմոց ընծայեսցես, ոչ | լի | է նուէրդ, եւ ոչ անթերի |
4 9:2 | | | մեղօք կորուսի, ‘ի ներել ինձ | լիով | զամենայն եւ յընդունել զիս մարդասիրապէս |
4 16:1 | | | եւ որ միայն կարողդ ես | լիով | զիս մխիթարել, եւ իմ լինել |