15:0 Յաղագս որ ‘ի սիրոյ արարեալ գործք:
| 15:0 WORKS DONE IN CHARITY:
| 15:1 Վասն աշխարհի իրողութեանց եւ վասն սիրոյ մարդկան չէ արժան առնել ինչ չար. բայց վասն օգտի՝ որոց պէտս ունին, երբեմն զբարի ինչ գործ կամաւ թողուլ կամ ‘ի լաւ եւս փոխել՝ արժան է: Զի ‘ի լինել այսմ այսպէս, գործն բարի ոչ եթէ խանգարի, այլ ‘ի լաւագոյն փոխարկի: Առանց սիրոյ արտաքին գործք ոչինչ օգտեն. իսկ որ ինչ ‘ի սիրոյ արարեալ, որչափ եւ փոքր իցէ, եւ խոտան, գլխովին լինի շահեկան: Զի առաւել հայի Աստուած ‘ի սէրն՝ որով ոք գործէ, քան ‘ի գործն՝ զոր առնէ:
| 15:1 NEVER do evil for anything in the world, or for the love of any man. For one who is in need, however, a good work may at times be purposely left undone or changed for a better one. This is not the omission of a good deed but rather its improvement. Without charity external work is of no value, but anything done in charity, be it ever so small and trivial, is entirely fruitful inasmuch as God weighs the love with which a man acts rather than the deed itself:
| 15:2 Բազում ինչ գործէ, որ շատ սիրէ: Բազում ինչ գործէ, որ զգործն բարւոք առնէ: Բարւոք գործէ, որ առաւել հասարակաց քան իւրոց կամաց ծառայէ: Բազում անգամ երեւի թէ սէր, եւ է առաւել մարմնասիրութիւն. զի բնաւոր յօժարութիւն, սեպհական կամք, յոյս հատուցման, եւ ախորժակ անձնդիւրութեան՝ դուն ուրեք լինին ‘ի բացէ:
| 15:2 He does much who loves much. He does much who does a thing well. He does well who serves the common good rather than his own interests. Now, that which seems to be charity is oftentimes really sensuality, for man' s own inclination, his own will, his hope of reward, and his self- interest, are motives seldom absent:
| 15:3 Որ ունի զճշմարիտ եւ զկատարեալ սէր, ոչ յիմիք խնդրէ զանձն. այլ միայն փառացն Աստուծոյ յամենայնի ըղձանայ: Ոչ ումեք եւ նախանձի, զի ոչինչ առանձնաւոր խնդութիւն սիրէ. եւ ոչ խնդայ յանձն, այլ յԱստուած ըղձանայ երանելի լինել քան յամենայն բարութիւնս: Ոչ ումեք ընծայէ ինչ բարի, այլ զամենայն յԱստուած վերաբերէ, յորմէ որպէս յաղբերէ յառաջ գայ ամենայն, եւ յոր ամենայն սուրբք որպէս ‘ի վախճան զմայլմամբ հանգչին: Թէ ոք կայծ մի ունէր զճշմարիտ սիրոյ, իմանայր արդեօք թէ երկրաւորքս, ամենայն լի են ունայնութեամբք:
| 15:3 On the contrary, he who has true and perfect charity seeks self in nothing, but searches all things for the glory of God. Moreover, he envies no man, because he desires no personal pleasure nor does he wish to rejoice in himself; rather he desires the greater glory of God above all things. He ascribes to man nothing that is good but attributes it wholly to God from Whom all things proceed as from a fountain, and in Whom all the blessed shall rest as their last end and fruition. If man had but a spark of true charity he would surely sense that all the things of earth are full of vanity:
|
Copyright (C) 2008-2022 |